Share

บทที่ 1256

Auteur: โพธิ์สองหู
ก่อนหน้านั้น ตระกูลสมิทได้ไปหาแพทย์หลายคนให้มาช่วยรักษาอาการของเซเรนิตี้ แต่ก็ไม่มีการรักษาไหนที่ให้ผลที่น่าพึงพอใจ ในตอนนั้นเอง ที่พวกเขาได้เจอคุณหมอแมบบ์ผู้มากด้วยฝีมือ จึงติดต่อขอให้เขามาช่วยทำการรักษา

หลังจากที่เขามาทำการรักษาอยู่หลายต่อหลายครั้ง คนในตระกูลสมิทก็เริ่มรู้จักสนิทสนมกับลูกศิษย์ของเขามากยิ่งขึ้น ชายคนที่อายุราว ๆ สามสิบปี มีชื่อว่า วอลบริดจ์ ลัมบ์ ส่วนลูกศิษย์อีกคนมีชื่อว่า บริแอนน่า ซีกเลอร์

ถึงแม้ว่าคุณหมอแมบบ์จะมาตรวจดูอาการเธอหลายรอบแล้ว แต่เขาก็ยังไม่สามารถสรุปข้อวินิจฉัยของโรคได้

“... ถ้าไม่มีอะไรแล้ว เดี๋ยวผมขอเข้าไปดูอาการคุณยายก่อนนะครับ พวกคุณไม่ต้องเป็นกังวลมากเกินไปนะ อาการของเธอไม่ได้ร้ายแรงอะไร” เจอรัลด์พูดด้วยความมั่นใจ

เมื่อได้ยินเช่นนั้น วอลบริดจ์ก็ทำสีหน้าโหดเหี้ยม ถึงแม้เขาจะมองเจอรัลด์ว่าเป็นศัตรูตั้งแต่ตอนที่บริแอนน่าพูดว่า เจอรัลด์อาจจะเป็นหมอเหมือนกัน

‘หมอนี่กำลังพยายามจะแย่งงานของพวกเราหรืออย่างไร? เขาดูจะอายุน้อยกว่าฉันด้วยซ้ำ แต่ยังกล้าพูดออกมาว่าอาการของคุณหญิงไม่ได้ร้ายแรง ทั้ง ๆ ที่อาจารย์ของเรายังวินิจฉัยโรคไม่ได้เลยด้วยซ้ำ! หมอนี่มัน
Continuez à lire ce livre gratuitement
Scanner le code pour télécharger l'application
Chapitre verrouillé

Related chapter

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1257

    “… โอ้! ฉันว่าฉันยังไม่ได้พูดเรื่องเวลาครั้งต่อไปที่อาการจะกำเริบเลยนะ ใช่ไหม?! ทำไมเธอถึงคำนวนได้ตรงขนาดนั้นล่ะ เจอรัลด์?” เซเรนิตี้ถามด้วยความประหลาดใจ “ผมประมาณการเอาเองน่ะครับ ตอนนี้อีกหนึ่งชั่วโมงจะถึงเที่ยงพอดี ในเมื่ออุณหภูมิกำลังจะเพิ่มขึ้น ความร้อนที่เพิ่มขึ้นในร่างกายจะเข้าไปรบกวนการไหลเวียนของโลหิต และระบบการหายใจในร่างกาย ทั้งสองอย่างนี้จะทำให้ไมเกรนกำเริบได้” เจอรัลด์ตอบพร้อมกับยิ้มออกมาเมื่อได้ยินเช่นนั้น หญิงชราก็พยักหน้าเห็นด้วย ก่อนจะพูดว่า “ฉันไม่คิดว่าเธอจะมีความรู้เรื่องพวกนี้เลยนะ เจอรัลด์!”เมื่อเห็นเช่นนั้น วอลบริดจ์ที่ยืนอยู่ด้านข้างก็แสยะยิ้มออกมาด้วยความรู้สึกหงุดหงิดเจซหันไปมองเจอรัลด์ด้วยความประหลาดใจ ในขณะที่เขากำลังคิดว่า ‘… เด็กหนุ่มคนนี้ อาจจะเป็นผู้เชี่ยวชาญทางด้านการแพทย์จริงหรือเปล่า?’เป็นเหมือนที่เจอรัลด์ได้พูดเอาไว้ไม่มีผิด เซเรนิตี้ที่ก่อนหน้านี้ยังคงพูดคุยและหัวเราะกับทุกคน ก็ได้แสดงสีหน้าที่เจ็บปวดทรมานออกมาในช่วงเวลาก่อนเที่ยงแค่นิดเดียว สักพักเธอก็เอามือทั้งสองข้างขึ้นไปกุมหัว เหงื่อไหลลงมาจากหน้าผากของเธออย่างต่อเนื่อง“ทนเจ็บอีกสักน

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1258

    หญิงชรายิ้มออกมาด้วยความเหนื่อยล้า ในขณะที่การหายใจขอเธอเริ่มกลับมาสู่ภาวะปกติในขณะที่คนรับใช้ของเธอรีบเข้ามาซับเหงื่อให้ เจซและวอลบริดจ์ก็กำลังยืนมองอย่างตกตะลึงเจซรู้สึกสับสนกับเหตการณ์ที่เกิดขึ้นมากกว่าใคร เพราะเขาไม่คิดว่าเจอรัลด์จะรู้จักวิธีรักษาแบบการฝังเข็มบำบัดขั้นเทพด้วย เพราะท้ายที่สุดแล้ว วิธีการรักษาแบบนี้ไม่ได้นำมาใช้ในการแพทย์แผนปัจจุบันแล้ว เจซคิดว่ามันหายสาบสูญไปจากโลกนี้แล้วเสียอีก เมื่อเขาได้เห็นมันกับตา เขาจึงรู้สึกสับสนเป็นอย่างมากวอลบริดจ์เองก็เริ่มรู้สึกอิจฉาริษยาในตัวเจอรัลด์ เขาคิดในใจว่า ‘ฉันอายุมากกว่าเขาหลายปี และใช้เวลาเรียนรู้ตื้นลึกหนาบางเกี่ยวกับการแพทย์กับอาจารย์ผู้เชี่ยวชาญหลายต่อหลายท่าน ตั้งแต่สมัยยังเป็นเด็ก! ฉันเป็นถึงผู้เชี่ยวชาญที่ผ่านการฝึกฝนและเรียนรู้มาอย่างช่ำชอง แต่ฝือของฉันก็ยังสู้ไอ้สารเลวนี้ไม่ได้! นี่มัน… ฉันรับเรื่องนี้ไม่ได้จริง ๆ!’ตวามริษยาของเขายิ่งเพิ่มมากขึ้น เมื่อเขาเห็นบริแอนน่ายิ้มอย่างมีความสุข เวลาที่เธอมองเจอรัลด์“มันคงจะเป็นเรื่องบังเอิญมากกว่าครับ อาจารย์! ไม่มีทางที่คนอย่างเขาจะมีความรู้ความสามารถแบบนั้นได้!” วอลบ

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1259

    “… คุณพูดว่ามีใครบางคนสอนวิชาสามบทแรกของการฝังเข็มให้กับเขาเหรอครับ? แล้วคุณรู้หรือไม่ว่าคนคนนั้นเป็นใคร?” เจอรัลด์ถามด้วยความประหลาดใจ“ผมเองก็ไม่เคยพบกับเขามาก่อนเลยครับ คุณคลอฟอร์ด ผมแค่ได้ยินเรื่องราวของเขาจากคุณวิทซ์ เขาเล่าให้ผมฟังอีกว่า เขาได้เจอกับคนคนนั้นเมื่อไม่นานมานี้ เขามาหาคุณวิทซ์ที่กรมทหาร และขอให้คุณวิทซ์ช่วยนำของบางสิ่งไปไว้ให้เขาที่ไหนสักแห่ง”“เพื่อเป็นการขอบคุณ เขาจึงเสนอที่จะสอนสามบทแรกของวิชาฝังเข็มให้ แต่ถึงแม้ว่าชายลึกลับผู้นั้นจะไม่ได้มอบสิ่งนั้นเป็นรางวัลให้กับเขา ผมเชื่อว่าเขาก็ยังจะช่วยชายคนนั้นอยู่ดี เพราะท้ายที่สุดแล้ว ชายลึกลับคนนั้นก็ดูจะมีพลังที่แข็งกล้าพอที่จะได้รับความเคารพนับถือจากเขาอยู่แล้ว และไม่ว่าเขาคนนั้นจะเป็นใครก็ตาม เขาคงไม่ใช่เด็กหนุ่มอย่างแน่นอน แต่ถึงผมจะพยายามคิดสักเท่าไร ผมก็คิดไม่ออกสักทีว่า ใครคือคนที่ทำให้คุณวิทซ์เคารพนับถือได้มากมายขนาดนั้น!” เจซอธิบายเมื่อได้ยินเช่นนั้น หัวใจของเจอรัลด์ก็เต้นแรง เขาพอจะเดาได้ว่าชายลึกลับผู้นั้นเป็นใครกันแน่‘... ชายลึกลับคนนั้นจะใช่ฟินน์เลย์หรือไม่? เพราะท้ายที่สุดแล้ว เขาเป็นเพียงคนเดียวที่ร

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1260

    หลังจากนั้น เจซก็เริ่มอธิบายรายละเอียดของอาการให้ฟัง พอเจอรัลด์ได้ฟัง ใจของเขาก็ถึงกับเต้นไม่เป็นจังหวะ‘... อะไรนะ? อาการ…อาการเหล่านี้…ไม่ใช่อาการไข้หวัดธรรมดาแน่นอน! นี่มันอาการที่เกิดขึ้นกับฉัน ตอนที่โดนวิชากลืนกินดวงวิญญาณโจมตี! อาการที่เกิดขึ้นจะระบายเลือดและออกซิเจนบางส่วนในร่างกายออกไป! มันไม่ใช่แค่โรคภัยไข้เจ็บ แต่มันเป็นวิชามาร!’วิชากลืนกินดวงวิญญาณเป็นวิชาที่เขาเรียนรู้จากความทรงจำที่ถูกทิ้งไว้ในสมองของเขา เขารู้จักมันดี เพราะเขาถูกบังคับให้ใช้มันเพื่อช่วยในการหลบหนี เพราะมันไม่มีวิธีอื่นที่ดีกว่านั้นแล้วในขณะนั้น‘แต่ทำไมถึงมีเด็ก ๆ มากมายที่ได้รับผลกระทบจากวิชากลืนกินดวงวิญญาณโดยไม่รู้สาเหตุแบบนี้? หรือมีใครคนอื่นที่รู้จักวิชานี้ด้วย…?’ เจอรัลด์คิดกับตัวเองด้วยความงุนงงอย่างไรก็ตาม เขารู้ดีว่ามันไม่ใช่เวลาที่จะมาคิดถึงเรื่องนั้นตอนนี้ เขาควรจะไปหาเด็ก ๆ เพื่อตรวจดูว่า พวกเขากำลังถูกโจมตีโดยวิชากลืนกินดวงวิญญาณจริงหรือไม่“... เรามีเวลาไม่มากแล้ว! ผมจะไปกับคุณ!” เจอรัลด์พูด“ผมดีใจที่ได้ยินคุณพูดอย่างนั้นครับ คุณคลอฟอร์ด! พวกคณบดี และคนอื่น ๆ ก็กำลังประชุมเกี่ยวกับเ

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1261

    ถึงแม้จะมีใครบางคนที่คิดต่าง แต่พวกเขาก็คงไม่กล้าที่จะออกความเห็น เพราะท้ายที่สุดแล้ว ถึงแม้พวกเขาอาจได้รับรางวัล และชื่อเสียงจากการคิดค้นวิธีการรักษาที่ได้ผล แต่ถ้าพวกเขากระทำการผิดพลาดขึ้นมา พวกเขาก็คงจะถูกตราหน้าว่าเป็นคนชั่วร้ายไปตลอดชีวิตคงจะไม่มีใครอยากกลายมาเป็นแพะรับบาปของเรื่องนี้ด้วยความเต็มใจ“... ไม่มีใครอยากพูดอะไรเลยเหรอครับ…?” เซนพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น ในขณะที่กำลังกวาดสายตามองคุณหมอทุกคนที่นั่งอยู่ในห้องประชุมและแน่นอน ไม่มีใครกล้าพูดอะไรออกมา พวกเขาเอาแต่หลบสายตาทุกครั้งที่ถูกสายตาของคุณหมอจับจ้องมาเมื่อเห็นท่าทีของพวกเขาแล้ว เซนก็ได้แต่ถอนหายใจ อนาคตทางการแพทย์คงกำลังจะเดินทางมาถึงจุดจบแล้วเป็นแน่…อย่างไรก็ตาม ในขณะที่เขากำลังคิดว่าทุกอย่างได้พังทลายลงแล้ว ก็มีใครบางคนพูดขึ้นท่ามกลางความเงียบว่า “ผมมีความคิดอะไรบางอย่างครับ”เมื่อได้ยินว่ามีใครบางคนต้องการที่จะแสดงความคิดเห็น แพทย์ทุกคนที่อยู่ในห้องก็หันไปหาที่มาของเสียงทันที คนคนนั้นนั่งอยู่ตรงมุมห้องตลอดเวลาที่ผ่านมา หากเขาไม่พูดอะไรสักอย่างออกมา ทุกคนก็คงไม่ได้ให้ความสนใจอะไรเขานอกจากทุกคนจะรู้

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1262

    เจซรีบโน้มน้าวให้ทุกคนใจเย็นลง ก่อนที่เรื่องจะไปกันใหญ่หากจะให้พูดตามตรง แม้แต่ตัวเจซเองก็ยังแปลกใจที่ได้ยินเจออรัลด์พูดเรื่องการระบายออกซิเจนจากเลือดเด็กขึ้นมา เพราะเขาไม่เคยได้ยินเรื่องแบบนี้มาก่อนเลยแต่ถึงกระนั้น เขาได้เคยเห็นทักษะความสามารถของเจอรัลด์มาด้วยตาของตัวเอง เขาจึงเชื่อมั่นในตัวเจอรัลด์ และคิดว่าเขารู้ว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่“ห๊า! เห็นไหมครับ คุณหมอแมบบ์? ผมบอกแล้วว่าเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านั้น มันเป็นแค่เรื่องบังเอิญ! เขาไม่ได้มีความสามารถอะไรเลย! เด็กขนาดนี้ จะไปรู้เรื่องอะไรได้! ใครได้ยินคำอธิบายของเขา ก็คงจะคิดว่าเขากำลังมาถ่ายทำภาพยนตร์!” วอลบริดจ์บ่นพึมพำอย่างไม่พอใจถึงแม้เขาจะไม่ได้พูดเสียงดังชัดเจนนัก แต่ทุกคนในห้องก็ได้ยินสิ่งที่เขาพูดออกมาเห็นได้ชัดว่า วอลบริดจ์อิจฉาริษยาเจอรัลด์ หลังจากที่เขาได้เห็นบริแอนน่า หญิงสาวที่เขาหลงรัก และยังเป็นศิษย์น้องของเขา มองเจอรัลด์ด้วยความชื่นชม และนั่นก็ถือเป็นฟางเส้นสุดท้ายของเขา!ในเมื่อเจอรัลด์ทำให้เขาโกรธแค้น เขาจึงมีเจตนาที่จะทำให้เจอรัลด์รู้สึกอับอายต่อหน้าทุกคนเมื่อได้ยินคำพูดของลูกศิษย์ของตัวเอง เจซก็มีส

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1263

    “ฮะ! นายหมายความว่าอย่างไร? ก็ได้ ถ้านายสามารถรักษาโรคนี้ได้จริง ฉันจะทำตามทุกอย่างที่นายสั่งให้ทำ!” วอลบริดจ์พูดถากถางเมื่อเขาเห็นว่าเจอรัลด์ตัดสินใจโดยไม่ได้ไตร่ตรองอะไรมากมาย เขาจึงคิดว่าเจอรัลด์ไม่มีทางที่จะช่วยเด็กทารกที่ใกล้ตายเหล่านั้นได้เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็พยักหน้ารับ ก่อนจะเดินทางไปที่ห้องกักกันผู้ป่วยพร้อมกับเจซและคณบดีมีเพียงคนแค่สามคนที่ได้รับอนญาตให้เข้าไปในห้องนั้น จากนั้นเจอรัลด์ก็เปลี่ยนชุด ก่อนจะก้าวเท้าเข้าไปในห้องพร้อมกันกับเจซและคณบดีในขณะนั้น เด็ก ๆ ได้หยุดร้องไห้กันหมดแล้ว และภายในห้องก็มีบรรยากาศที่เงียบสงัด เจอรัลด์สังเกตเห็นว่า ไม่เพียงผิวของพวกเขาจะมีสีดำคล้ำ แต่ร่างกายยังดูบวมช้ำ แถมริมฝีปากก็ยังแห้งแตกอีกด้วยเมื่อเห็นอาการที่สาหัสปางตายเหล่านั้นแล้ว เจอรัลด์ก็ยิ่งมั่นใจว่ามันเป็นผลมาจากวิชากลืนกินดวงวิญญาณอย่างแท้จริง! เขาเดาจากความเลวร้ายที่เห็นตรงหน้า เด็กเหล่านี้น่าจะรับเพียงสามส่วนสี่ของอิทธิฤทธิ์จากวิชากลืนกินดวงวิญญาณเท่านั้นสาเหตุที่ทำให้ร่างกายของพวกเขาบวมช้ำ เจอรัลด์อธิบายได้ว่า น้ำให้ร่างกายของพวกเขาถูกดูดออกไปจนเกือบหมด เมื่อ

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1264

    แม้แต่เจซเองก็กำลังร้องไห้ด้วยความดีใจ ความสุขที่แท้จริงของพวกเขาเกิดจากการได้เห็นเด็กทารกทั้งหมด กำลังจะมีชีวิตรอดปลอดภัยในตอนนี้!หลังจากตรวจดูทารกทุกคนอย่างถี่ถ้วนอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ ชายทั้งสองก็จับมือกัน ในขณะที่ถอนหายใจอย่างโล่งอกเฮือกใหญ่ เพื่อระงับอาการตื่นเต้นของตัวเอง ช่างเหลือเชื่อจริง ๆ!"คุณคลอฟอร์ดสามารถชุบชีวิตคนตายได้จริง ๆ!” ชายทั้งสองส่งเสียงเชียร์ด้วยความชื่นชมเจอรัลด์ยิ้มอย่างอ่อนแรงให้กับเสียงเชียร์ให้กำลังใจของพวกเขาคำชมเชยและชื่นชมไม่ได้มีความหมายสำหรับเขามากนัก ตราบใดที่เด็กทารกเหล่านั้นอาการดีขึ้นแล้ว นั่นก็หมายความว่าเขาสามารถบรรลุเป้าหมายได้สำเร็จเมื่อแก้ปัญหาเรื่องนี้เสร็จแล้ว จิตใจของเขาก็คิดถึงเรื่องสำคัญอีกเรื่องขึ้นมาทันที ใครคือตัวการที่กระทำเรื่องโหดร้ายทั้งหมดนี้ในเมืองเมย์เบอร์รี่? และคนผู้นั้นจะแข็งแกร่งหรืออ่อนแอกว่าเขา? หากเขายังหาตัวคนคนนั้นไม่เจอ เขาอาจจะเริ่มทำร้ายผู้อื่นอีกต่อไปอย่างแน่นอน!เขาจำเป็นจะต้องจัดการทุกอย่างด้วยความรวดเร็ว เพราะเขาได้ใช้กำลังภายในของเขาไปแล้วก่อนหน้านี้ ถึงเขาจะไม่แน่ใจว่าควีนน่าจะสามารถตรวจจับสัญญาณของเ

Latest chapter

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1786

    พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1785

    เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1784

    ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1783

    ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1782

    “เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1781

    “หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1780

    ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1779

    "สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1778

    เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ

Découvrez et lisez de bons romans gratuitement
Accédez gratuitement à un grand nombre de bons romans sur GoodNovel. Téléchargez les livres que vous aimez et lisez où et quand vous voulez.
Lisez des livres gratuitement sur l'APP
Scanner le code pour lire sur l'application
DMCA.com Protection Status