บทที่ 1169

ไม่กี่วินาทีก่อนที่เฮนดริกจะทันได้ปล่อยหมัดกระแทกใส่กะโหลกของเจอรัลด์ ที่ตอนนี้จวนเจียนจะตายอยู่แล้ว เสียงตะโกนที่ดังขึ้น ทำให้เขายั้งการโจมตีไว้แค่ครึ่งทาง

แน่นอนว่าคนที่ตะโกนไม่ใช่ใครอื่นนอกเสียจากเชสเตอร์

“คุณย่า ท่านชายรอง! ได้โปรดอย่าฆ่านายน้อยเลยครับ! เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเขาเลย!” เชสเตอร์พูดขึ้น ขณะที่เขาคุกเข่าลง

“หลานเรียกเขาว่านายน้อยอย่างนั้นเหรอ? ไร้สาระสิ้นดี! หลานเป็นปรมาจารย์ของพ่อมดศักดิ์สิทธิ์นะ ทำไมหลานถึงเรียกเด็กเหลือขออ่อนหัดคนนี้ว่านายน้อยของหลาน? ถ้าข่าวนี้ถูกแพร่ออกไป ชื่อเสียงอันทรงเกียรติของตระกูลเรา จะต้องถูกหลานทำลายอย่างแน่นอน!” เทียร่าตอบ ขณะที่มุมปากของเธอกระตุกขึ้น

เธอเป็นคนหนึ่งที่ให้ความสำคัญกับศักดิ์ศรีเป็นอย่างมาก สำหรับเธอแล้ว ชายที่กำลังใกล้ตายไม่ได้วิเศษวิโสแต่อย่างใด หากต้องรักษาศักดิ์ศรีของพ่อมดศักดิ์สิทธิ์เอาไว้!

“ผมตัดสินใจของผมเองว่า ผมจะอยู่เคียงข้างท่านปรมาจารย์! ผมไม่เคยอยากเป็นปรมาจารย์ของพ่อมดศักดิ์สิทธิ์ตั้งแต่แรก! ทุกสิ่งที่ผมเคยต้องการคือการได้ใช้ชีวิตปกติ... นับตั้งแต่ผมได้เริ่มติดตามท่านปรมาจารย์ ผมถึงได้รู้ว่าผมมีประโยชน์กับเข