เสียงนั้นดังมาจากประตูที่แตกออกเป็นเสี่ยง ๆ ตอนที่ร่างของแขกผู้นั้นกระเด็นไปกระแทกกับมันเข้าอย่างแรง ถึงกระนั้น ร่างของเขาก็ยังคงไถลไปไกล จนชนเข้ากับเสาต้นหนึ่ง ส่งผลให้เสาต้นนั้นหักโค่นลงมา จากนั้นร่างของเขาก็ยังไม่หยุดไถล จนไปชนกับกองรูปปั้นที่ตั้งอยู่ใกล้กับประตูอีกบานที่เขาทำพัง ร่างกายของเขาตอนนี้ดูบิดเบี้ยวผิดรูป และเปียกชุ่มไปด้วยเลือด“อ อะไรนั่นน่ะ?” ทุกคนบ่นเสียงพึมพำด้วยความรู้สึกประหลาดใจถึงแม้ก่อนหน้านั้นใบหน้าของพวกเขาจะเต็มไปด้วยรอยยิ้ม แต่ตอนนี้มันกลับดูหดหู่ยิ่งนัก เมื่อพวกเขาได้เห็นว่าเด็กหนุ่มมีพลังที่มากมายมหาศาลถึงเพียงนั้นเมื่อเห็นเช่นนั้น สมาชิกวัยกระเตาะของตระกูลมินแชลที่ก่อนหน้านั้นได้ขู่คำรามจะเอาเรื่องเจอรัลด์ให้ได้ ต่างก็พากันหลบไปยืนอยู่ข้าง ๆ กันหมด“ท ทุกท่าน! รวบรวมพลังของพวกท่านแล้วจัดการกับเขาเดี๋ยวนี้!” โซอี้ออกคำสั่ง น้ำเสียงของเธอเผยให้เห็นถึงความรู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อย เธอไม่คาดคิดเลยว่าเรื่องราวจะออกมาเป็นเช่นนี้เมื่อได้ยินเช่นนั้น แขกที่แฝงตัวอยู่ในตระกูลมินแชล ซึ่งกำลังนั่งดูเหตุการณ์จากอีกฝั่งขอโต๊ะ ต่างก็พากันมองหน้ากันไปมา จากนั้นทุกค
“ด เดี๋ยวผมจะไปเอามาให้ครับ” นายท่านอาวุโสเสียงออกมา เขาดูโศกเศร้าอย่างเห็นได้ชัด แต่เขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้เลย นอกจากทำตามคำสั่งเพียงเท่านั้น“...พวกนาย! รีบไปหาแผนที่มาให้เขาเดี๋ยวนี้!” นายท่านอาวุโสออกคำสั่ง พร้อมกับส่งสัญญาณมือให้ลูกน้องของเขาปฏิบัติตามเพียงเวลาไม่นาน พวกเขาก็กลับมา พร้อมกับนำแผนที่มายื่นให้เจอรัลด์“นอกจากนั้นแล้ว ฉันอยากจะเอาสมุนไพรที่ให้ไปก่อนหน้านี้คืนด้วย” เจอรัลด์พูดเสริม“ด ได้เลยครับ…!” นายท่านอาวุโสตอบด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูขมขื่นเป็นที่สุดสิ่งที่พวกเขาได้ทำลงไป ก็เแค่หลอกเอาเงินสามร้อยล้านดอลล่าร์ และสมุนไพรมาจากเขาเพียงเท่านั้น… แต่เขากลับตอบโต้ด้วยการแย่งชิงทุกอย่างที่เป็นของตระกูลมินแชลไปเป็นของเขาในขณะที่สมาชิกคนอื่น กำลังรู้สึกโมโหและขุ่นเคืองใจเป็นอย่างมากกับการกระทำของเขา แต่ก็ไม่มีใครกล้าที่จะเอ่ยอะไรออก พวกเขาเลือกที่จะเก็บความรู้สึกไม่พอใจเหล่านั้นไว้กับตัวเองเมื่อเขาได้สมุนไพรแล้ว เจอรัลด์ก็หันหลังเดินจากไปอย่างไรก็ตาม ยังไม่ทันที่เขาจะไปได้ไกล สมาชิกวัยกระเตาะของตระกูลมินแชลคนหนึ่งก็กระโจนออกมา พร้อมกับตะโกนเสียงดัง “คนชั่ว! แกคิดว่า
สำหรับเจอรัลด์แล้วนั้น ใบหน้าของเธอเปรียบเสมือนหนังสือตัวอย่างของความสวยงามที่สมบูรณ์แบบอย่างแท้จริงหลังจากที่เขาสลัดความคิดนั้นออกจากหัว เจอรัลด์ก็รีบวิ่งเข้าไปหาเธอ เขาตรวจชีพจรพร้อมกับถามเธอว่า “คุณเป็นอะไรหรือเปล่าครับ?”เมื่อไม่มีการตอบสนองใด เจอรัลด์จึงสรุปได้ว่า เธอคงจะหมดสติเพราะเสียเลือดไปมาก‘บาดแผลนี้อาจจะทำให้ถึงตายได้ หากผมมาพบคุณช้ากว่านี้!’ เจอรัลด์ครุ่นคิดกับตัวเอง ขณะที่รีบนำตัวเธอไปที่คฤหาสน์ของตระกูลยาร์นเช้าตรู่วันต่อมา ยูเมะ กันเทอร์ค่อย ๆ ลืมตาตื่นขึ้นมา พร้อมกับกลิ่นยาที่ติดอยู่บนเสื้อผ้าที่เธอสวมใส่ เธอพบว่าตัวเองอยู่ในห้องที่ถูกตกแต่งอย่างหรูหราห้องหนึ่งทันทีที่เธอพยายามจะลุกขึ้นนั่ง เธอก็ส่งเสียงร้องดังออกมามีใครบางคนได้เปลี่ยนชุดนอนให้เธอ!เธอมีเหตุผลที่จะรู้สึกตกใจแบบนั้น เพราะการที่มีคนแปลกหน้ามาเปลี่ยนชุดให้เป็นเรื่องที่อ่อนไหวเป็นพิเศษสำหรับผู้หญิง โดยเฉพาะกับยูเมะ เพราะเธอเป็นคนที่ค่อนข้างจะหัวโบราณนอกจากนั้นแล้ว เธอก็ยังสังเกตเห็นว่ามีคนเอาผ้าพันแผลมาพันรอบหน้าท้องของเธออีกด้วย แต่ถึงกระนั้น เธอก็ยังมีความรู้สึกว่า เธอต้องรีบออกไปจากที่นี่ใ
ทางด้านของเจอรัลด์ แวกเนอร์เรียกให้เขาไปหา เพื่อจะได้เดินทางไปพบกับเจ้าแห่งวิญญาณด้วยกันที่โบสถ์แลงเวิร์น ซึ่งตั้งอยู่บนภูเขาแลงเวิร์นตามที่แวกเนอร์ได้ทำการนัดหมายไว้เมื่อวันก่อนในอดีต เจอรัลด์ไม่ค่อยเชื่อในสิ่งที่เรียกว่า ‘นักทำนายดวงชะตา’ สักเท่าไร เขามองคนเหล่านี้เป็นเพียงเป็นนักต้มตุ๋นชั้นยอดเท่านั้นอย่างไรก็ตาม หลังจากที่เขาได้ค้นพบเรื่องราวเกี่ยวกับขอทานชราในภาพจิตรกรรมฝาผนัง มุมมองของเขาเกี่ยวกับนักพยากรณ์เหล่านี้ก็เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิงนอกเหนือจากเหตุการณ์อันลึกลึบมากมายที่เขาได้เผชิญมากับตัวเองแล้ว เจอรัลด์ก็ยังมีเหตุผลบางประการที่ทำให้เขาเชื่อว่าเจ้าแห่งวิญญาณผู้นี้ คือผู้หยั่งรู้ที่แท้จริง เนื่องจากเขาสามารถทำนายสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับอลิซ แวกเนอร์ และตระกูลมินแชลได้แม่นยำอย่างเหลือเชื่อในเมื่อเจ้าแห่งวิญญาณสามารถคาดการณ์เรื่องที่เขาและแวกเนอร์จะพบกันได้แล้ว เจอรัลด์จึงคิดว่า มีความเป็นไปได้ที่เขาจะรู้ว่ามิล่ากับลุงของเขาอยู่ที่ไหนในตอนนี้เมื่อคิดเช่นนั้น เจอรัลด์ก็เกิดรู้สึกมีความมุ่งมั่นที่อยากจะเจอเจ้าแห่งวิญญาณมากขึ้นกว่าเดิมภูเขาแลงเวิร์นตั้งอยู่ทางตอนเหนือของเมื
“ไหนบอกฉันทีสิว่า ทำไมเธอถึงมาไกลถึงที่นี่เจอรัลด์? หรือว่าเธอเดินทางมาพบท่านเจ้าแห่งวิญญาณ เพราะอยากจะให้ท่านช่วยทำนายเรื่องความรักให้? เขาเล่ากันว่า ท่านทำนายได้แม่นยำมากเลยนะ รู้ไหม!” แยสมีนพูดออกมาเมื่อเห็นเป็นเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ได้แต่ส่ายหัวเขาไม่ค่อยมีเรื่องอะไรจะคุยกับเธอ และด้วยท่าทีที่เขาแสดงออก เจอรัลด์เพียงแต่หวังว่า มันจะทำให้แยสมีนรู้ตัวว่า เขาไม่ค่อยอยากจะคุยกับเธอสักเท่าไร“เข้าใจแล้ว…แต่มันเป็นเหตุผลที่ฉันมาที่นี่! ฉันหวังเพียงว่าเขาจะทำนายเรื่องดี ๆ เกี่ยวกับชีวิตรักของฉันนะ!” แยสมีนตอบพร้อมกับรอยยิ้ม“อีกแล้วเหรอ? ฉันนึกว่าเธอมีสามีแล้วซะอีก?” เจอรัลด์พูดถึงแม้ว่าเขาจะไม่แสดงออก แต่เจอรัลด์รู้ดีว่าทำไมตอนนี้แยสมีนถึงปฏิบัติตัวต่อเขาไม่เหมือนเดิม ในที่สุด เขาก็ไม่ใช่ ‘นักเรียนจน ๆ’ ในสายตาของเธออีกต่อไปแล้ว หลังจากที่เขาแสดงให้เธอเห็นว่าเขานั้นร่ำรวยมากเพียงใด ตอนอยู่ที่งานประมูล“ใครกันที่เล่าให้เธอฟังว่าฉันแต่งงานแล้ว? ไม่ว่าเธอกำลังคิดว่าเขาเป็นใคร ผู้ชายคนนั้นก็ไม่ใช่สามีของฉันอย่างแน่นอน! เพราะเรารู้จักกันมาตั้งแต่ตอนเรียนที่มหาวิทยาลัย เธออาจจะมองว่าฉันเ
เด็กหนุ่มคนหนึ่งที่มีเชือกสีดำพันรอบตัวเดินออกมาจากด้านใน เมื่อนักเดินทางเห็นเขา ทุกคนก็พากันเงียบเสียงลงเหล่าลูกศิษย์ที่ยืนอยู่ตรงนั้นต่างพากันโค้งคับนับให้เขา ก่อนจะเปล่งเสียงออกมาด้วยความพร้อมเพรียง “รุ่น อพี่!”“ผู้มาเยือน คนที่ท่านผู้นำกำลังรออยู่ได้มาถึงที่นี่แล้ว…” เด็กหนุ่มพูด ในขณะที่กวาดสายตามองไปในกลุ่มของฝูงชน พร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า“ไหน ช่วยบอกเราหน่อยว่าในบรรดาพวกท่าน ใครคือคนที่มีชื่อเรียกว่าคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด? จากนอร์ทเบย์?” ชายหนุ่มถามต่อ“ผมเองครับ!”เจอรัลด์ตอบพร้อมกับขมวดคิ้ว เขารู้สึกสับสน เมื่อได้รู้ว่าเจ้าแห่งวิญญาณลึกลับผู้นั้น ได้ทำนายเอาไว้ว่าเขาจะมาพบในวันนี้อีกด้วย!“สวัสดีครับ คุณคลอฟอร์ด ท่านผู้นำของเราได้เฝ้ารอท่านมานานแสนนาน ท่านได้เตรียมชงชาไว้รอเรียบร้อยแล้ว กรุณาตามผมมาทางนี้ครับ” นักบวชหนุ่มกล่าว ขณะโค้งคำนับเจอรัลด์รู้สึกแปลกใจ ก่อนจะตอบ “…นานแสนนาน? เขาทำนายเอาไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่ว่าผมจะมาถึง…? เท่าที่ผมรู้คือ แวกเนอร์เพิ่งจะบอกกับท่านว่าผมจะมาขอเข้าพบในวันนี้! แล้วเจ้าแห่งวิญญาณรู้ด้วยเหรอว่าผมหน้าตาเป็นอย่างไร?”เจอรัลด์ยอมรับในความสามา
เมื่อเหรียญทองแดงในปากของมังกรตกลงบนพื้น พวกมันก็เปลี่ยนเป็นรูปร่างที่แตกต่างกันออกไป เจ้าแห่งวิญญาณเดินไปใกล้พวกมันแล้วก้มลงดูหลังจากที่พิจารณารูปร่างของพวกมันอยู่สักพัก เขาก็พยักหน้ากับตัวเองเมื่อเห็นเขาทำเช่นนั้น เจอรัลด์ก็เอ่ยถาม “เป็นอย่างไรบ้างครับ?”ความจริงแล้ว เจอรัลด์ก็ยังไม่เชื่อในความสามารถของชายชราเสียทีเดียว แต่ถ้าหากเจ้าแห่งวิญญาณสามารถหยั่งรู้ที่อยู่ของมิล่า และลุงของเขาได้จริง เช่นนั้นความสงสัยที่เขามีใจตัวของชายชราผู้นี้ก็จะหมดไปในทันที“คำทำนายบอกเอาไว้ว่า ท่านมีสายสัมพันธ์บางอย่างที่ได้ถูกลิขิตเอาไว้แล้ว หากท่านทราบว่าสายสัมพันธ์นั้นคืออะไร ท่านก็จะหาคนเหล่านั้นพบได้ในที่สุด! หากเป็นเช่นนั้นจริง ก็หมายความได้ว่าคนที่ท่านกำลังตามหายังคงมีชีวิตอยู่!” เจ้าแห่งวิญญาณกล่าวพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้าเจอรัลด์ขมวดคิ้ว ก่อนจะถามต่อว่า “แล้วท่านรู้หรือไม่ว่าตอนนี้พวกเขาอยู่ที่ไหน?” เจ้าแห่งวิญญาณส่ายหัวแล้วตอบว่า “ที่ที่พวกเขาอยู่… ค่อนข้างจะเลือนลาง ข้าไม่สามารถบอกได้อย่างแน่ชัดว่าใกล้หรือไกล อยู่ทางทิศตะวันออก หรือทิศตะวันตกกันแน่ ข้าไม่สามารถมองเห็นที่อยู่ของพวกเขาอย
“ศิลาจารึกงั้นเหรอ?”“ใช่ มีภาพเขียนเกี่ยวกับประวัติศาสตร์โบราณบางอย่างถูกจารึกไว้บนนั้น เมื่อได้ใช้เวลาศึกษามันอยู่สักพัก ซีเอียนก็บอกได้แค่เพียงว่า มันเป็นภาพที่เกี่ยวกับพิธีกรรมฝังศพอะไรสักอย่าง เขาไม่เข้าใจภาษาที่เขียนกำกับเอาไว้เลยแม้แต่น้อย และไม่นานนัก เขาก็เลิกสนใจมัน ทำให้ศิลาจารึกพวกนั้นถูกเก็บเป็นผลงานศิลปะในห้องส่วนตัวของข้า!” เจ้าแห่งวิญญาณอธิบายภาพจิตรกรรมประวัติศาสตร์อีกแล้วเหรอ…?เมื่อใดที่เจอรัลด์ได้ยินเกี่ยวกับงานจิตรกรรม มันมักจะทำให้เขาหวนนึกถึงสิ่งที่เขาได้เห็นในสุสานโบราณหลายคนรู้ดีว่าภาพจิตรกรรมโบราณมักจะบอกเล่าประวัติศาสตร์ของชีวิตคนโบราณ ที่สะท้อนให้เห็นเรื่องราวทางสังคม การเมืองการปกครอง การเงิน วรรณกรรม งานศิลปะต่าง ๆ รวมถึงความสามารถทางด้านเทคโนโลยีของผู้คนในอดีต จิตรกรรมแต่ละแห่งที่ค้นพบมักจะแตกต่างกันออกไป ทั้งนี้ทั้งนั้น ขึ้นอยู่กับความเชื่อ ขนบธรรมเนียมประเพณี และแนวคิดทางรสนิยมของศิลปินที่สร้างสรรค์ผลงานบางครั้งภาพจิตรกรรมเหล่านี้อาจเล่าเรื่องราวที่ยาวดั่งแม่น้ำ และมันมักจะถูกถ่ายทอดออกมาเป็นฉากที่สวยงามและชัดเจน จากความทรงจำและเรื่องราวที่ถูกถ่