ในขณะนี้ ทุกคนต่างเข้ามาหาหยางต้าฝูและแสดงความยินดีหยางต้าฝูรีบแสดงความอ่อนน้อมถ่อมตน บอกว่าสิ่งที่ทุกคนพูดเป็นเพียงข่าวลือ สถานการณ์ที่แท้จริงยังไม่แน่ชัดแต่เหล่าคนของตระกูลหลินกลับมีสีหน้าที่ดูแย่ยิ่งขึ้นใบหน้าของคุณปู่ตระกูลหลินซีดเซียว นอกจากความอับอายแล้ว เขายังรู้ด้วยว่าตระกูลหลินอาจพลาดโอกาสพัฒนาอันยิ่งใหญ่เขารู้สึกเสียใจอย่างมากในตอนนี้คุณแม่ตระกูลหลินยิ่งเสียใจไม่รู้จะทำอย่างไร พูดออกมาด้วยความโกรธว่า "แก แก..." พูดไม่ออกถึงกับเกือบเป็นลมไปแต่พอได้สติกลับมา ก็รีบพูดว่า "ไม่ใช่ มันไม่ใช่อย่างนั้น ท่านราชามังกรเพียงแค่ทะเลาะกับลูกสาวฉัน คำพูดที่พูดตอนนั้นเชื่อถือไม่ได้""พวกคุณต้องเชื่อนะ เอาอย่างนี้ พวกคุณส่งของขวัญให้ฉันก่อน ถ้าฉันไม่สามารถเชิญท่านราชามังกรกลับมาตระกูลหลินได้ในหนึ่งวัน ฉันจะคืนทั้งหมดให้พวกคุณ""นี่เป็นโอกาสที่ยิ่งใหญ่ ถ้าพวกคุณกลับไปแล้ว จะไม่มีโอกาสส่งของขวัญอีก จะพลาดโอกาสที่ยิ่งใหญ่นี้ไป"คำพูดนี้ทำให้สีหน้าของเฉินฉางเหอและคนอื่น ๆ เย็นชา ผู้หญิงคนนี้ไม่มีสมองหรืออย่างไร ดูสิว่าเธอพูดอะไรออกมา แม้พวกเขาต้องการจะประจบท่านราชามังกร แต่ก็ไม่ใ
เมื่อได้ยินคำพูดของคุณแม่ตระกูลหลิน คุณปู่หลินจ้องมองเธออย่างดุเดือด แม้ว่าเขาจะเปลี่ยนไปมากหลังจากกลับจากเมืองหลงตู แต่นี่ก็ทำให้เกิดสถานการณ์ปัจจุบันขึ้นลูกสะใภ้คนนี้ตั้งแต่วันแรกก็บาดหมางกับเย่เทียนหยู่อย่างรุนแรง ตอนนี้กลับคิดที่จะเชิญเย่เทียนหยู่กลับมา ทำไมไม่คิดดูว่าตัวเองทำอะไรไว้บ้างคุณแม่ตระกูลหลินถูกคุณปู่หลินจ้องมองก็หดตัวเล็กลงและพูดว่า "พ่อ ท่านจ้องมองฉันทำไม?""ทำไม? แกไม่รู้จริงๆ หรือ ถ้าแกไม่เริ่มต้นบาดหมางกับเย่เทียนหยู่ เรื่องนี้คงไม่บานปลายมาถึงขนาดนี้" คุณปู่หลินกล่าวอย่างเย็นชาคุณแม่ตระกูลหลินได้ยินแล้วไม่ยอมแพ้ง่ายๆ ตอบกลับด้วยเสียงดังว่า " ท่านว่าฉันจงใจทำร้ายเย่เทียนหยู่ แล้วท่านล่ะ? ถ้าไม่ใช่เพราะแผนของท่าน หว่านหรูจะหย่ากับเขาหรือ?""แผนของฉัน?""ไม่ใช่แกที่คิดแผนไว้หรือ? รู้ไหมว่าแกกำลังพูดกับใคร?" คุณปู่หลินโกรธมาก เดิมทีเขามีอำนาจมากในบ้านตระกูลหลิน ไม่มีใครกล้าแย้งแต่นี่มันเกิดอะไรขึ้น วันนี้ทุกคนดูเหมือนจะขัดแย้งกับเขา"ฉัน..."คุณแม่ตระกูลหลินหวาดกลัวจริงๆ และเมื่อสามีดึงเธอไปเธอก็เงียบไปแต่ในใจเธอยังไม่ยอมแพ้ คิดว่าท่านผู้เฒ่า อย่าพึ
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ หลงเจี๋ยก็เข้าใจทันทีว่า เย่เซวียนนั้นจบสิ้นแล้วไม่ว่าเย่เซวียนจะแข็งแกร่งแค่ไหน หรือเป็นทายาทของตระกูลเย่ แต่การทำเช่นนี้กับหลงอู่ พระเจ้าก็ช่วยเขาไม่ได้เพราะคุณปู่ของหลงอู่ก็คือผู้ที่ติดอันดับหนึ่งในดัชนีของอาณาจักรมังกร โดยเป็นเทพสงครามอาณาจักรมังกร หลงอ้าวเทียนเย่เซวียนนั้นตามหาหลงอู่มาตลอด เพื่อต้องการแต่งงานกับเธอ หากเป็นเช่นนั้น สถานะของเขาจะสูงส่งขึ้นไปในระดับใหม่ แต่กลับไม่คาดคิดว่าหลงอู่ไม่เคยมองเขาในทางบวกในคืนที่เขาดื่มจัด ต่อมา เขาได้ทำเช่นนี้กับหลงอู่โดยไม่ได้สติไม่รู้ว่าเขาจะโชคดีหรือไม่ แต่กลับไม่มีใครพบเห็นในขณะนั้นแต่สุดท้ายแล้ว กระดาษไม่สามารถปิดบังไฟได้ ทุกอย่างก็ยังเปิดเผยออกมาหลงอ้าวเทียนปิดตัวเองมาหลายปี เมื่อออกมาทราบเรื่องนี้ก็โกรธจัด เขาเดินตรงมายังบ้านเย่และเกือบทำลายตระกูลเย่ไปครึ่งหนึ่ง ไม่มีใครสามารถต้านทานได้เขายังได้ทำร้ายเย่เซวียนซึ่งเพิ่งถูกทำลายพลังจิตไปจนเกือบตายหากไม่ใช่ว่าเห็นแก่ตระกูลเย่และเกียรติของเทพสงครามพยัคฆ์ขาว เขาคงตายไปหลายครั้งแล้วอย่างไรก็ตาม ถึงแม้ว่าในขณะที่คุณปู่เย่ได้ขอร้องอย่างหนักหน่วง เขาย
เมื่อทราบเรื่องทั้งหมดนี้ สมาชิกตระกูลหลินต่างตกอยู่ในภาวะช็อกไม่ต้องสงสัยเลยว่า เย่เซวียนต้องทำอะไรที่น่ากลัวจนทำให้เทพสงครามชิงหลงโกรธ นั่นคือเทพสงครามอันดับหนึ่งของอาณาจักรมังกร แม้แต่เย่เทียนหยู่ในฐานะราชามังกร คงไม่ได้มีความหมายอะไรนักตอนนี้ผู้ใต้บังคับบัญชาจำนวนมากที่เกี่ยวข้องกับเย่เซวียนต่างก็ต้องเผชิญกับผลกระทบ ตระกูลเย่จึงเสียหายไปถึงครึ่งหนึ่งลองนึกดูว่าหากว่าหลินหว่านหรูไปกับเย่เซวียนที่เมืองหลงตู จะไม่ต้องพูดถึงถูกขับออกจากตระกูลเย่ หรือแม้แต่ไม่มีความสามารถอะไรแล้ว อาจจะต้องถูกโยงไปเกี่ยวข้องและถูกทำร้ายเช่นนั้นคงเป็นเรื่องจริงที่ตระกูลหลินจะจบสิ้นอย่างแท้จริงเมื่อคิดถึงเรื่องนี้ คุณปู่หลินและคนอื่น ๆ ต่างก็รู้สึกหวั่นกลัวโชคดีที่พระเจ้าโปรดปรานหากไม่มีการดูแลจากพระเจ้า พวกเขาคงให้หว่านหรูตามเย่เซวียนไปยังตระกูลเย่ในเมืองหลงตู พวกเขาคงจบสิ้นแล้วขอบคุณพระเจ้ามากแต่ตอนนี้สิ่งที่เร่งด่วนที่สุดก็คือ ต้องตามหาเย่เทียนหยู่กลับและวิธีที่ดีที่สุดคือให้หว่านหรูออกไปดำเนินการเอง เพียงแค่เธอยอมลดตัวลง เย่เทียนหยู่มีโอกาสสูงถึงแปดสิบเปอร์เซ็นต์ที่จะกลับมาพวก
แม้ว่าหยางเฉียนเฉียนจะยอมรับ แต่เขาก็ต้องปรึกษากับหยางต้าฝูด้วย เพราะท้ายที่สุดแล้ว นี่คือพ่อแม่ของหยางเฉียนเฉียนแต่หยางต้าฝูก็รู้สึกสะดุ้งเล็กน้อยในใจ ซึ่งเขารู้สึกตื่นเต้นมาก ว่าสิ่งนี้คือการให้เขาเปลี่ยนชื่อเรียกได้ไหม? การเรียกราชามังกรอย่างตรงไปตรงมา หมายความชัดเจนว่าจะกระชับความสัมพันธ์เขาตื่นเต้นจนเกือบพูดออกมาแต่ในตอนนั้น เย่เทียนหยู่ขมวดคิ้ว เพราะเขารู้สึกถึงลมหายใจที่แฝงไปด้วยความลึกลับเข้ามาอย่างรวดเร็วไม่นานนักก็ถึงที่นี่และไม่นานหลังจากนั้น ก็มีชายแก่ใส่หน้ากากปรากฏขึ้น สภาพทางกายผอมแห้ง รูปร่างคล่องแคล่วและการเคลื่อนไหวแสดงถึงความว่องไวสีหน้าของหยางต้าฝูเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว เขามีฝีมือที่ดี และแน่นอนว่าสัมผัสได้ถึงพลังอำนาจที่น่ากลัวของเขา ถึงแม้ว่าจะไม่มีรูปร่างที่มองเห็นได้ แต่ความกดดันนั้นทำให้เขาหายใจไม่ออก"เป็นคนอีกแล้วเหรอ!" เย่เทียนหยู่พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา ผู้มาไม่ใช่คนอื่น แต่คือราชาปีศาจของพรรคปีศาจจากที่นั่นเจียงเฮ่อ ที่ได้รับบาดเจ็บจากครั้งที่แล้ว ครั้งนั้นมีผู้เสียชีวิตจำนวนมาก และเขาก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่ตอนนี้กลับมาหาเองเขาไม่มีเวล
เมื่อได้ยินคำนี้ หยางต้าฝู ยิ่งรู้สึกกระวนกระวายมากขึ้น คนนี้ใครกันนะ ที่พูดว่า “ผมคือพระราชา” แบบนี้ และยังสามารถบดขยี้ท่านราชามังกรได้ง่าย ๆแม้เย่เทียนหยู่ให้เขาเรียกว่าเทียนหยู่ แต่เขาก็ยังคุ้นเคยที่จะเรียกว่าราชามังกรอยู่ดี โดยเฉพาะเมื่อได้ยินว่าคนนี้คือผู้เชี่ยวชาญระดับยอดกูรู การมีพลังระดับตำนานขนาดนั้นเขาไม่สามารถปล่อยให้โอกาสนี้หลุดมือไป เมื่อลูกสาวได้อยู่กับท่านราชามังกรแล้วไม่จำเป็นจบชีวิตแบบนี้โชคดีที่เขาสังเกตเห็นว่าท่านราชามังกรไม่ได้รู้สึกตื่นตระหนกเลย บางทีท่านราชามังกรอาจมีการวางแผนในเบื้องหลัง มิฉะนั้นทำไมจะสงบขนาดนี้เย่เทียนหยู่มีสีหน้าสงบ และกล่าวว่า “เอาล่ะ พลังของคุณจริง ๆ น่ากลัวมาก แต่สามารถตอบคำถามผมได้ไหม?”“คำถามอะไร?”“คุณบอกว่ากองไฟที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเมื่อปีนั้นเป็นคำสั่งของเย่สยง ผ่านทางโทรศัพท์หรือแบบพบหน้ากัน? นายมั่นใจว่าเป็นเขาจริงๆ ใช่ไหม?” เย่เทียนหยู่ถามเรื่องนี้สำคัญมาก เพราะมันจะเป็นตัวกำหนดท่าทีของเขาต่อตระกูลเย่ ซึ่งมีความสำคัญยิ่งนักราชาปีศาจได้ยินแล้วหัวเราะเยาะ พร้อมพูดว่า “อย่าลืมนะ ตอนนี้คุณเป็นเนื้อบนกระดานทำอาหารของ
ไม่ว่าอย่างไร ในสายตาของเขา เย่เทียนหยู่ทำให้รู้สึกเหมือนเป็นเด็กที่ไม่มีพลังอะไรเลย ถูกทารุณอย่างสิ้นเชิงเมื่อเย่เทียนหยู่ปล่อยมือ เขารีบใช้โอกาสนี้พยายามลุกขึ้นเขาจริงจังไม่เชื่อว่าตนจะอ่อนแอขนาดนี้ในฐานะผู้เชี่ยวชาญระดับยอดกูรู เมื่อตะกี้นั้นคืออุบัติเหตุ เขาต้องใช้พลังทั้งหมดออกมาอีกครั้งแต่ในวินาทีถัดมา เขาก็ถูกโยนลงพื้นอีกครั้งอย่างแรงจากนั้นยังโดนกระแทกอีกหลายครั้ง ทำให้ร่างกายของเขาแทบจะผิดรูปผิดร่าง เลือดไหลออกจากปากอย่างต่อเนื่อง และร่างกายก็เริ่มมีบาดแผลอย่างหนักสุดท้ายเย่เทียนหยู่เหยียบลงที่ตำแหน่งหน้าอกของเขาอีกหนึ่งครั้งอ้า!ราชาปีศาจออกเสียงร้องแห่งความเจ็บปวดอย่างไม่สามารถควบคุมได้ ล้มลงสู่พื้นอีกครั้ง และแทบจะขยับไม่ได้เลยเขาคือราชาปีศาจ ผู้เชี่ยวชาญระดับยอดกูรู กลับถูกสู้ด้วยท่าที่ง่ายที่สุด จนไม่สามารถแยกแยะทิศทางได้เลยนี่คือการถูกบดขยี้อย่างแท้จริงโดนตีเต็มๆถูกตีอย่างไม่มีความเป็นมนุษย์ แม้จะได้รับบาดเจ็บสาหัส ร่างกายกลับไม่สามารถขยับได้แม้ว่าเทคนิคของอีกฝ่ายจะเป็นการโจมตีที่เรียบง่ายและตรงไปตรงมา แต่เขารู้สึกว่าผลที่ได้รับในครั้งนี้แย่กว่าครั
ราชาปีศาจเห็นว่าเย่เทียนหยู่จะลงมือฆ่าอย่างแท้จริง จึงต้องตอบคำถามอย่างตรงไปตรงมา “เขา… เขาสั่งผมแบบพบหน้ากัน”“พบหน้า?” “ใช่ แม้ว่าเขาจะสวมหน้ากาก แต่เสียงและรูปร่างของเขาชัดเจนมาก ไม่อาจผิดพลาด”“ก็คือว่าคุณไม่เคยเห็นหน้าของเขาใช่ไหม?” เย่เทียนหยู่ถามด้วยความขมวดคิ้ว“ไม่ แต่ผมรู้จักเขา ผมมั่นใจว่านั่นคือเขา”“เขาหาคุณพบได้อย่างไร?”“เราเคยรู้จักกันมาก่อน มีการติดต่อกัน ครั้งนั้นเขาหามาพบให้ผมกำจัดคุณในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า แต่ต้องทำให้ไม่มีใครรู้เห็น”“แล้วคุณก็ให้คนเผาสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าใช่ไหม?” สีหน้าเย่เทียนหยู่เย็นชา“ผม…”ราชาปีศาจพยายามหาเหตุผลมาพูด แต่กลับคิดไม่ออก เพราะความจริงมันก็เป็นอย่างนั้นจริง ๆ “ดูเหมือนจะเป็นแบบนี้ งั้นคุณไปตายเถอะ” สีหน้าของเย่เทียนหยู่เย็นขรึม ขาเหยียบลงอย่างแรง “อย่า!” ราชาปีศาจเต็มไปด้วยความหวาดกลัว เขายังพยายามจะช่วยตัวเองในวินาทีสุดท้าย แต่ชัดเจนว่า มันช้าเกินไป เย่เทียนหยู่ไม่ให้โอกาสในการแก้ตัวเลย ไม่ว่ายังไง แค่ทำสิ่งที่เกิดขึ้นกับสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า การตายหนึ่งหมื่นครั้งก็ยังไม่เพียงพอ หยางต้าฝู ยืนอยู่ข้าง ๆ ทั้งตก