เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 923
บทที่เกี่ยวข้อง
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 924
ในขณะนี้ ทุกคนต่างเข้ามาหาหยางต้าฝูและแสดงความยินดีหยางต้าฝูรีบแสดงความอ่อนน้อมถ่อมตน บอกว่าสิ่งที่ทุกคนพูดเป็นเพียงข่าวลือ สถานการณ์ที่แท้จริงยังไม่แน่ชัดแต่เหล่าคนของตระกูลหลินกลับมีสีหน้าที่ดูแย่ยิ่งขึ้นใบหน้าของคุณปู่ตระกูลหลินซีดเซียว นอกจากความอับอายแล้ว เขายังรู้ด้วยว่าตระกูลหลินอาจพลาดโอกาสพัฒนาอันยิ่งใหญ่เขารู้สึกเสียใจอย่างมากในตอนนี้คุณแม่ตระกูลหลินยิ่งเสียใจไม่รู้จะทำอย่างไร พูดออกมาด้วยความโกรธว่า "แก แก..." พูดไม่ออกถึงกับเกือบเป็นลมไปแต่พอได้สติกลับมา ก็รีบพูดว่า "ไม่ใช่ มันไม่ใช่อย่างนั้น ท่านราชามังกรเพียงแค่ทะเลาะกับลูกสาวฉัน คำพูดที่พูดตอนนั้นเชื่อถือไม่ได้""พวกคุณต้องเชื่อนะ เอาอย่างนี้ พวกคุณส่งของขวัญให้ฉันก่อน ถ้าฉันไม่สามารถเชิญท่านราชามังกรกลับมาตระกูลหลินได้ในหนึ่งวัน ฉันจะคืนทั้งหมดให้พวกคุณ""นี่เป็นโอกาสที่ยิ่งใหญ่ ถ้าพวกคุณกลับไปแล้ว จะไม่มีโอกาสส่งของขวัญอีก จะพลาดโอกาสที่ยิ่งใหญ่นี้ไป"คำพูดนี้ทำให้สีหน้าของเฉินฉางเหอและคนอื่น ๆ เย็นชา ผู้หญิงคนนี้ไม่มีสมองหรืออย่างไร ดูสิว่าเธอพูดอะไรออกมา แม้พวกเขาต้องการจะประจบท่านราชามังกร แต่ก็ไม่ใ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 925
เมื่อได้ยินคำพูดของคุณแม่ตระกูลหลิน คุณปู่หลินจ้องมองเธออย่างดุเดือด แม้ว่าเขาจะเปลี่ยนไปมากหลังจากกลับจากเมืองหลงตู แต่นี่ก็ทำให้เกิดสถานการณ์ปัจจุบันขึ้นลูกสะใภ้คนนี้ตั้งแต่วันแรกก็บาดหมางกับเย่เทียนหยู่อย่างรุนแรง ตอนนี้กลับคิดที่จะเชิญเย่เทียนหยู่กลับมา ทำไมไม่คิดดูว่าตัวเองทำอะไรไว้บ้างคุณแม่ตระกูลหลินถูกคุณปู่หลินจ้องมองก็หดตัวเล็กลงและพูดว่า "พ่อ ท่านจ้องมองฉันทำไม?""ทำไม? แกไม่รู้จริงๆ หรือ ถ้าแกไม่เริ่มต้นบาดหมางกับเย่เทียนหยู่ เรื่องนี้คงไม่บานปลายมาถึงขนาดนี้" คุณปู่หลินกล่าวอย่างเย็นชาคุณแม่ตระกูลหลินได้ยินแล้วไม่ยอมแพ้ง่ายๆ ตอบกลับด้วยเสียงดังว่า " ท่านว่าฉันจงใจทำร้ายเย่เทียนหยู่ แล้วท่านล่ะ? ถ้าไม่ใช่เพราะแผนของท่าน หว่านหรูจะหย่ากับเขาหรือ?""แผนของฉัน?""ไม่ใช่แกที่คิดแผนไว้หรือ? รู้ไหมว่าแกกำลังพูดกับใคร?" คุณปู่หลินโกรธมาก เดิมทีเขามีอำนาจมากในบ้านตระกูลหลิน ไม่มีใครกล้าแย้งแต่นี่มันเกิดอะไรขึ้น วันนี้ทุกคนดูเหมือนจะขัดแย้งกับเขา"ฉัน..."คุณแม่ตระกูลหลินหวาดกลัวจริงๆ และเมื่อสามีดึงเธอไปเธอก็เงียบไปแต่ในใจเธอยังไม่ยอมแพ้ คิดว่าท่านผู้เฒ่า อย่าพึ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 926
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ หลงเจี๋ยก็เข้าใจทันทีว่า เย่เซวียนนั้นจบสิ้นแล้วไม่ว่าเย่เซวียนจะแข็งแกร่งแค่ไหน หรือเป็นทายาทของตระกูลเย่ แต่การทำเช่นนี้กับหลงอู่ พระเจ้าก็ช่วยเขาไม่ได้เพราะคุณปู่ของหลงอู่ก็คือผู้ที่ติดอันดับหนึ่งในดัชนีของอาณาจักรมังกร โดยเป็นเทพสงครามอาณาจักรมังกร หลงอ้าวเทียนเย่เซวียนนั้นตามหาหลงอู่มาตลอด เพื่อต้องการแต่งงานกับเธอ หากเป็นเช่นนั้น สถานะของเขาจะสูงส่งขึ้นไปในระดับใหม่ แต่กลับไม่คาดคิดว่าหลงอู่ไม่เคยมองเขาในทางบวกในคืนที่เขาดื่มจัด ต่อมา เขาได้ทำเช่นนี้กับหลงอู่โดยไม่ได้สติไม่รู้ว่าเขาจะโชคดีหรือไม่ แต่กลับไม่มีใครพบเห็นในขณะนั้นแต่สุดท้ายแล้ว กระดาษไม่สามารถปิดบังไฟได้ ทุกอย่างก็ยังเปิดเผยออกมาหลงอ้าวเทียนปิดตัวเองมาหลายปี เมื่อออกมาทราบเรื่องนี้ก็โกรธจัด เขาเดินตรงมายังบ้านเย่และเกือบทำลายตระกูลเย่ไปครึ่งหนึ่ง ไม่มีใครสามารถต้านทานได้เขายังได้ทำร้ายเย่เซวียนซึ่งเพิ่งถูกทำลายพลังจิตไปจนเกือบตายหากไม่ใช่ว่าเห็นแก่ตระกูลเย่และเกียรติของเทพสงครามพยัคฆ์ขาว เขาคงตายไปหลายครั้งแล้วอย่างไรก็ตาม ถึงแม้ว่าในขณะที่คุณปู่เย่ได้ขอร้องอย่างหนักหน่วง เขาย
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 927
เมื่อทราบเรื่องทั้งหมดนี้ สมาชิกตระกูลหลินต่างตกอยู่ในภาวะช็อกไม่ต้องสงสัยเลยว่า เย่เซวียนต้องทำอะไรที่น่ากลัวจนทำให้เทพสงครามชิงหลงโกรธ นั่นคือเทพสงครามอันดับหนึ่งของอาณาจักรมังกร แม้แต่เย่เทียนหยู่ในฐานะราชามังกร คงไม่ได้มีความหมายอะไรนักตอนนี้ผู้ใต้บังคับบัญชาจำนวนมากที่เกี่ยวข้องกับเย่เซวียนต่างก็ต้องเผชิญกับผลกระทบ ตระกูลเย่จึงเสียหายไปถึงครึ่งหนึ่งลองนึกดูว่าหากว่าหลินหว่านหรูไปกับเย่เซวียนที่เมืองหลงตู จะไม่ต้องพูดถึงถูกขับออกจากตระกูลเย่ หรือแม้แต่ไม่มีความสามารถอะไรแล้ว อาจจะต้องถูกโยงไปเกี่ยวข้องและถูกทำร้ายเช่นนั้นคงเป็นเรื่องจริงที่ตระกูลหลินจะจบสิ้นอย่างแท้จริงเมื่อคิดถึงเรื่องนี้ คุณปู่หลินและคนอื่น ๆ ต่างก็รู้สึกหวั่นกลัวโชคดีที่พระเจ้าโปรดปรานหากไม่มีการดูแลจากพระเจ้า พวกเขาคงให้หว่านหรูตามเย่เซวียนไปยังตระกูลเย่ในเมืองหลงตู พวกเขาคงจบสิ้นแล้วขอบคุณพระเจ้ามากแต่ตอนนี้สิ่งที่เร่งด่วนที่สุดก็คือ ต้องตามหาเย่เทียนหยู่กลับและวิธีที่ดีที่สุดคือให้หว่านหรูออกไปดำเนินการเอง เพียงแค่เธอยอมลดตัวลง เย่เทียนหยู่มีโอกาสสูงถึงแปดสิบเปอร์เซ็นต์ที่จะกลับมาพวก
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 928
แม้ว่าหยางเฉียนเฉียนจะยอมรับ แต่เขาก็ต้องปรึกษากับหยางต้าฝูด้วย เพราะท้ายที่สุดแล้ว นี่คือพ่อแม่ของหยางเฉียนเฉียนแต่หยางต้าฝูก็รู้สึกสะดุ้งเล็กน้อยในใจ ซึ่งเขารู้สึกตื่นเต้นมาก ว่าสิ่งนี้คือการให้เขาเปลี่ยนชื่อเรียกได้ไหม? การเรียกราชามังกรอย่างตรงไปตรงมา หมายความชัดเจนว่าจะกระชับความสัมพันธ์เขาตื่นเต้นจนเกือบพูดออกมาแต่ในตอนนั้น เย่เทียนหยู่ขมวดคิ้ว เพราะเขารู้สึกถึงลมหายใจที่แฝงไปด้วยความลึกลับเข้ามาอย่างรวดเร็วไม่นานนักก็ถึงที่นี่และไม่นานหลังจากนั้น ก็มีชายแก่ใส่หน้ากากปรากฏขึ้น สภาพทางกายผอมแห้ง รูปร่างคล่องแคล่วและการเคลื่อนไหวแสดงถึงความว่องไวสีหน้าของหยางต้าฝูเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว เขามีฝีมือที่ดี และแน่นอนว่าสัมผัสได้ถึงพลังอำนาจที่น่ากลัวของเขา ถึงแม้ว่าจะไม่มีรูปร่างที่มองเห็นได้ แต่ความกดดันนั้นทำให้เขาหายใจไม่ออก"เป็นคนอีกแล้วเหรอ!" เย่เทียนหยู่พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา ผู้มาไม่ใช่คนอื่น แต่คือราชาปีศาจของพรรคปีศาจจากที่นั่นเจียงเฮ่อ ที่ได้รับบาดเจ็บจากครั้งที่แล้ว ครั้งนั้นมีผู้เสียชีวิตจำนวนมาก และเขาก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่ตอนนี้กลับมาหาเองเขาไม่มีเวล
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 929
เมื่อได้ยินคำนี้ หยางต้าฝู ยิ่งรู้สึกกระวนกระวายมากขึ้น คนนี้ใครกันนะ ที่พูดว่า “ผมคือพระราชา” แบบนี้ และยังสามารถบดขยี้ท่านราชามังกรได้ง่าย ๆแม้เย่เทียนหยู่ให้เขาเรียกว่าเทียนหยู่ แต่เขาก็ยังคุ้นเคยที่จะเรียกว่าราชามังกรอยู่ดี โดยเฉพาะเมื่อได้ยินว่าคนนี้คือผู้เชี่ยวชาญระดับยอดกูรู การมีพลังระดับตำนานขนาดนั้นเขาไม่สามารถปล่อยให้โอกาสนี้หลุดมือไป เมื่อลูกสาวได้อยู่กับท่านราชามังกรแล้วไม่จำเป็นจบชีวิตแบบนี้โชคดีที่เขาสังเกตเห็นว่าท่านราชามังกรไม่ได้รู้สึกตื่นตระหนกเลย บางทีท่านราชามังกรอาจมีการวางแผนในเบื้องหลัง มิฉะนั้นทำไมจะสงบขนาดนี้เย่เทียนหยู่มีสีหน้าสงบ และกล่าวว่า “เอาล่ะ พลังของคุณจริง ๆ น่ากลัวมาก แต่สามารถตอบคำถามผมได้ไหม?”“คำถามอะไร?”“คุณบอกว่ากองไฟที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเมื่อปีนั้นเป็นคำสั่งของเย่สยง ผ่านทางโทรศัพท์หรือแบบพบหน้ากัน? นายมั่นใจว่าเป็นเขาจริงๆ ใช่ไหม?” เย่เทียนหยู่ถามเรื่องนี้สำคัญมาก เพราะมันจะเป็นตัวกำหนดท่าทีของเขาต่อตระกูลเย่ ซึ่งมีความสำคัญยิ่งนักราชาปีศาจได้ยินแล้วหัวเราะเยาะ พร้อมพูดว่า “อย่าลืมนะ ตอนนี้คุณเป็นเนื้อบนกระดานทำอาหารของ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 930
ไม่ว่าอย่างไร ในสายตาของเขา เย่เทียนหยู่ทำให้รู้สึกเหมือนเป็นเด็กที่ไม่มีพลังอะไรเลย ถูกทารุณอย่างสิ้นเชิงเมื่อเย่เทียนหยู่ปล่อยมือ เขารีบใช้โอกาสนี้พยายามลุกขึ้นเขาจริงจังไม่เชื่อว่าตนจะอ่อนแอขนาดนี้ในฐานะผู้เชี่ยวชาญระดับยอดกูรู เมื่อตะกี้นั้นคืออุบัติเหตุ เขาต้องใช้พลังทั้งหมดออกมาอีกครั้งแต่ในวินาทีถัดมา เขาก็ถูกโยนลงพื้นอีกครั้งอย่างแรงจากนั้นยังโดนกระแทกอีกหลายครั้ง ทำให้ร่างกายของเขาแทบจะผิดรูปผิดร่าง เลือดไหลออกจากปากอย่างต่อเนื่อง และร่างกายก็เริ่มมีบาดแผลอย่างหนักสุดท้ายเย่เทียนหยู่เหยียบลงที่ตำแหน่งหน้าอกของเขาอีกหนึ่งครั้งอ้า!ราชาปีศาจออกเสียงร้องแห่งความเจ็บปวดอย่างไม่สามารถควบคุมได้ ล้มลงสู่พื้นอีกครั้ง และแทบจะขยับไม่ได้เลยเขาคือราชาปีศาจ ผู้เชี่ยวชาญระดับยอดกูรู กลับถูกสู้ด้วยท่าที่ง่ายที่สุด จนไม่สามารถแยกแยะทิศทางได้เลยนี่คือการถูกบดขยี้อย่างแท้จริงโดนตีเต็มๆถูกตีอย่างไม่มีความเป็นมนุษย์ แม้จะได้รับบาดเจ็บสาหัส ร่างกายกลับไม่สามารถขยับได้แม้ว่าเทคนิคของอีกฝ่ายจะเป็นการโจมตีที่เรียบง่ายและตรงไปตรงมา แต่เขารู้สึกว่าผลที่ได้รับในครั้งนี้แย่กว่าครั
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 931
ราชาปีศาจเห็นว่าเย่เทียนหยู่จะลงมือฆ่าอย่างแท้จริง จึงต้องตอบคำถามอย่างตรงไปตรงมา “เขา… เขาสั่งผมแบบพบหน้ากัน”“พบหน้า?” “ใช่ แม้ว่าเขาจะสวมหน้ากาก แต่เสียงและรูปร่างของเขาชัดเจนมาก ไม่อาจผิดพลาด”“ก็คือว่าคุณไม่เคยเห็นหน้าของเขาใช่ไหม?” เย่เทียนหยู่ถามด้วยความขมวดคิ้ว“ไม่ แต่ผมรู้จักเขา ผมมั่นใจว่านั่นคือเขา”“เขาหาคุณพบได้อย่างไร?”“เราเคยรู้จักกันมาก่อน มีการติดต่อกัน ครั้งนั้นเขาหามาพบให้ผมกำจัดคุณในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า แต่ต้องทำให้ไม่มีใครรู้เห็น”“แล้วคุณก็ให้คนเผาสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าใช่ไหม?” สีหน้าเย่เทียนหยู่เย็นชา“ผม…”ราชาปีศาจพยายามหาเหตุผลมาพูด แต่กลับคิดไม่ออก เพราะความจริงมันก็เป็นอย่างนั้นจริง ๆ “ดูเหมือนจะเป็นแบบนี้ งั้นคุณไปตายเถอะ” สีหน้าของเย่เทียนหยู่เย็นขรึม ขาเหยียบลงอย่างแรง “อย่า!” ราชาปีศาจเต็มไปด้วยความหวาดกลัว เขายังพยายามจะช่วยตัวเองในวินาทีสุดท้าย แต่ชัดเจนว่า มันช้าเกินไป เย่เทียนหยู่ไม่ให้โอกาสในการแก้ตัวเลย ไม่ว่ายังไง แค่ทำสิ่งที่เกิดขึ้นกับสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า การตายหนึ่งหมื่นครั้งก็ยังไม่เพียงพอ หยางต้าฝู ยืนอยู่ข้าง ๆ ทั้งตก
บทล่าสุด
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1183
ผั๊วะ!คุณนายไป๋สวมรองเท้าส้นสูง ก้าวไปข้างหน้า แล้วเตะไปที่ตัวของเหอฉุนอย่างแรง พร้อมกับด่าทอออกไปว่า “นางสารเลวอย่างแก ยังกล้ามาขวางฉันอีกเหรอ ฉันจะเตะแกให้ตายไปซะ!”เธอพูดพลางเหวี่ยงเท้าออกไป ที่แท้เพราะเฉินเฟยเฟยพยายามขัดขืน เลยถูกพวกนั้นรุมทำร้ายเหอฉุนทนไม่ไหว จึงรีบไปนอนขวางเฉินเฟยเฟย เพื่อช่วยป้องกันการโจมตีให้กับเธอพยัคฆ์ทมิฬที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ก็ยิ้มอย่างขมขื่นในใจ คุณนายไป๋ในตอนยังเป็นวัยรุ่นดุร้ายและเอาแต่ใจเป็นอย่างมาก คิดไม่ถึงเลยว่าเมื่ออายุมากขึ้นแล้ว เธอกลับยิ่งดื้อรั้นและเอาแต่ใจมากกว่าเดิมเสียอีกโชคดีที่ตนไม่ได้เผลอไปทำตัวเป็นศัตรูกับเธอ!การที่หญิงสาวเหล่านี้เผลอไปยั่วโมโหเธอเข้า เกรงว่าคงต้องเตรียมตัวเจอกับผลลัพธ์ที่น่าสลดใจแล้วล่ะเฮ้อ ยุ่งกับใครไม่ยุ่ง ดันไปยุ่งกับตระกูลไป๋เสียได้!คุณนายไป๋รู้สึกโกรธมาก สำหรับลูกชายสุดที่รักของเธอแล้ว ตั้งแต่เล็กจนโตก็ตามใจเขามาตลอด เขาอยากได้อะไรอยากซื้ออะไร เธอก็แทบจะประเคนให้ทุกอย่างและไม่ว่านอกบ้านเขาจะทำผิดพลาดมากแค่ไหน คุณนายไป๋ก็ไม่เคยดุด่าเขา แต่จะพูดแค่ว่า “ไม่เป็นไร แม่จะจัดการทุกอย่างเอง”จากนั้นก็จะช่วย
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1182
ท่ามกลางฝูงชนด้านนอก มีหนึ่งคนในนั้นที่ตาเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ เธอจำผู้หญิงคนนั้นได้ นี่ไม่ใช่ดารานักแสดงหญิงที่ชื่อเฉินเฟยเฟยรึไง แต่ในเวลานี้ เธอก็กลับไม่กล้าพูดอะไรออกไปผู้จัดการรู้ตัวตนของเฉินเฟยเฟยเป็นอย่างดี แต่เขาก็ทำอะไรไม่ได้ เมื่อคืนที่ผ่านมา สถานที่ที่เฉินเฟยเฟยพักอยู่ก็เกิดปัญหาเขาเองก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเฉินเฟยเฟย มีแต่ปัญหาเต็มไปหมดเมื่อเฉินเฟยเฟยได้ยินคำพูดของผู้หญิงตรงหน้า เธอก็รีบพูดด้วยความโกรธขึ้นทันทีว่า “คุณพูดบ้าอะไร ฉันไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าลูกชายของคุณคือใคร?”“แกยังกล้าพูดว่าไม่รู้จัดลูกชายของฉันอีกเหรอ หากไม่ใช่เพราะแก แกคิดว่าลูกชายของฉันจะถูกตีขาหัก จนตอนนี้ก็ยังไม่ฟื้นได้รึไง?”คุณนายไป๋พูดด้วยความโกรธออกไปอีกว่า “ใครก็ได้ ไปลากตัวผู้หญิงคนนี้มาให้ฉันเดี๋ยวนี้ ฉันจะให้มันไปคุกเข่าขอโทษต่อหน้าลูกชายของฉัน!”เมื่อได้ยินคำสั่ง ก็มีคนรีบตรงเข้าไปจับตัวของเธอทันที“พวกคุณหยุดเดี๋ยวนี้นะ!”เหอฉุนรีบพูดขึ้นมา จะเกิดเรื่องขึ้นกับเฉินเฟยเฟยไม่ได้ เพราะไม่อย่างนั้นคุณเย่จะต้องโกรธมากแน่ ๆ เธอจึงตะโกนออกไปอีกว่า “พวกคุณรู้ไหมว่าเธอคือใคร ถึงกล้าทำ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1181
พอคุณนายไป๋มาถึง พวกเฉินเฟยเฟยก็สังเกตเห็นได้ในทันที เมื่อได้ยินคำพูดของคุณนายไป๋ สีหน้าของพวกเธอก็เปลี่ยนไปแม้จะไม่รู้ว่าอีกฝ่ายมาด้วยเหตุผลอะไร แต่ดูท่าทางแล้ว ค่อนข้างน่ากลัวเลยทีเดียวเหอฉุนรีบพูดขึ้นว่า “เฟยเฟย เร็วเข้า รีบติดต่อคุณเย่เร็ว!”“เอ่อ ฉันว่าเราลองอ้างชื่อพี่เย่กันก่อนดีไหม?” เฉินเฟยเฟยกลัวว่าจะสร้างปัญหาให้เย่เทียนหยู่มากเกินไป“ไม่ได้ รีบโทรหาเขาด่วนเลย ผู้หญิงคนนี้น่ากลัวเกินไป ดูจากท่าทีโกรธเกรี้ยวของเธอแล้ว เกรงว่าแค่อ้างชื่อออกไปจะไม่ได้ผลกับเธอแน่” “อีกอย่าง เกิดว่าเธอไม่เคยได้ยินชื่อเสียงของราชามังกร แล้วยังโกรธเกรี้ยวอยู่เหมือนเดิม เราจะทำอย่างไรดี” เหอฉุนรีบพูดขึ้นมาอันที่จริงเฉินเฟยเฟยเองก็คิดถึงเรื่องนี้ด้วยเช่นกัน เพียงแค่กลัวว่าจะทำให้เย่เทียนหยู่ลำบากก็เท่านั้น แต่ถึงอย่างนั้นตอนนี้เธอก็ไม่มีเวลาให้ไปสนใจเรื่องพวกนั้นอีกแล้ว เธอจึงรีบกดเบอร์โทรศัพท์โทรหาเย่เทียนหยู่ทันทีเพียงแต่ตอนนี้เย่เทียนหยู่กำลังทำอาหารเช้าอยู่ จึงทำให้ไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์ เนื่องจากตอนที่หลินหว่านหรูตื่นเช้าขึ้นมา แล้วบอกว่าอยากกินบะหมี่เหมือนเมื่อวานอีกครั้งในเ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1180
แถมยังเป็นดาราอีกต่างหาก!แม้ว่าจะยังไม่ทราบสถานการณ์ที่แน่ชัด แต่เฉินเฟยเฟยคนนี้ เธอจะต้องตายอย่างแน่นอนไม่ว่าเธอจะเป็นดาราดังมากแค่ไหน เมื่ออยู่ต่อหน้าตระกูลไป๋ที่มีทรัพย์สินเป็นพันล้าน เธอก็เป็นได้แค่มดตัวหนึ่งเท่านั้น!คุณนายไป๋หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา กดโทรออกเพื่อจัดการวางแผนต่าง ๆ ในขณะเดียวกันเธอก็พูดด้วยความโกรธขึ้นว่า “พยัคฆ์ทมิฬ ไปสืบมาให้ฉันเดี๋ยวนี้ ถ้าหากไม่สามารถหาที่อยู่ของนางนั่นมาได้ภายในเช้าของวันพรุ่งนี้ พวกแกก็ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องอยู่ต่อแล้ว”“แล้วก็ยังมีไอ้ฆาตกรอีกคน เดี๋ยวฉันจะส่งวิดีโอไปให้ พวกแกก็ลองตรวจสอบมันดูด้วย แต่ภารกิจหลักคือการตามหาที่อยู่ของเฉินเฟยเฟยมาให้ได้!”เพราะขอแค่หาเฉินเฟยเฟยเจอ ก็จะสามารถหาคนที่ทำร้ายหยางหยางเจอได้เช่นกัน ซึ่งก็คือไอ้ฆาตกรคนนั้นพยัคฆ์ทมิฬที่ได้ยินคำสั่ง สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างมาก ตั้งแต่ที่ตระกูลไป๋ชุบตัวขึ้นมาใหม่ เขาก็ยังไม่เคยเห็นเธอโกรธจัดเพียงแค่ต้องการให้สืบเรื่องของคนคนหนึ่งมาก่อนเลย เพราะงั้นเขาจึงได้รีบจัดการในทันทีพยัคฆ์ทมิฬเป็นหัวหน้าแก๊งพยัคฆ์ทมิฬ หนึ่งในแก๊งแห่งวงการอาชญากรรม การที่พวกเขาสามารถค
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1179
“เป็นอะไรไป ไม่อร่อยเหรอ?” ท่าทีของหลินหว่านหรูดูแปลก ๆ จึงทำให้เย่เทียนหยู่รู้สึกสับสนเล็กน้อย หรือว่าฝีมือทำครัวของตนจะแย่ลงรึเปล่านะแต่ถึงยังไง ก็คงไม่อร่อยจนถึงขั้นร้องไห้ออกมาหรอกมั้ง“เปล่าหรอก!”“อร่อยมาก อร่อยเกินไปเสียด้วยซ้ำ!”หลินหว่านหรูร้องไห้ฮือออกมาเย่เทียนหยู่รู้สึกทำอะไรไม่ถูก จึงพูดอย่างช่วยไม่ได้ออกไปว่า “ถึงจะอร่อยก็ต้องค่อย ๆ กินนะ ไม่ต้องรีบ ผมก็คิดว่าคุณร้องไห้เพราะทนกับรสชาติที่ไม่อร่อยอยู่เสียอีก”คำพูดนี้ทำให้หลินหว่านหรูอดหัวเราะออกมาไม่ได้ ก่อนจะพูดขึ้นว่า “อย่าทำให้ฉันขำสิ เอาซะฉันเกือบจะพ่นเส้นบะหมี่ออกมาแล้วเนี่ย”รอยยิ้มของหลินหว่านหรูนี้ ก็ทำให้รู้สึกว่าพื้นที่รอบตัวเปลี่ยนไปทันที ราวกับว่ามีดอกไม้สวยงามนับไม่ถ้วนกำลังบานสะพรั่ง ทำให้เย่เทียนหยู่ถึงกับต้องมองตาค้างกันเลยทีเดียว“มัวเหม่ออะไรอยู่”“ก็มองคุณอยู่ไง”“โกหก”หลินหว่านหรูหน้าแดงเล็กน้อย เธอกินต่ออีกสองสามคำ ก่อนเธออดไม่ได้ที่จะถามออกไปว่า “เมื่อก่อนคุณเคยทำบะหมี่บ่อยมากเลยเหรอ?”“ก็ไม่ได้ทำบ่อยนักหรอก ผมยังทำอย่างอื่นเป็นด้วยนะ”“คุณทำอย่างอื่นเป็นด้วยงั้นเหรอ?”“แน่นอ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1178
“คุณทำอาหารเป็นด้วยเหรอ?”หลินหว่านหรูถามด้วยความสงสัย แต่เมื่อลองคิดอีกที บะหมี่เองก็ค่อนข้างที่จะต้มง่าย แทบไม่มีความยากเลยด้วยซ้ำ แค่ไม่เผลอใส่เกลือมากเกินไปก็พอแต่อีกเดี๋ยว ไม่ว่าจะเค็มหรือไม่ก็ตาม เธอจะต้องอดทนกินมันให้หมด แม้ว่าจะรสชาติแย่แค่ไหนก็ตามถึงยังไง การที่คนอย่างเย่เทียนหยู่ยอมลงมือทำบะหมี่ให้เธอด้วยตัวเองแบบนี้ เธอก็รู้สึกมีความสุขมากแล้ว“อีกเดี๋ยวก็รู้แล้ว”เย่เทียนหยู่ยิ้มเล็กน้อย การเคลื่อนไหวของเขานั้นรวดเร็ว และดูคล่องแคล่วมาก ไข่ไก่ที่อยู่ในมือของเขา ไม่นานก็ถูกตีจนเป็นเนื้อเดียวกัน ก่อนจะถูกผสมลงไปกับเส้นบะหมี่ภายใต้การเคลื่อนไหวที่รวดเร็วและน่าตื่นตาตื่นใจของเขา ทั้งเส้นบะหมี่ไข่ผักก็ได้ถูกปรุงจนเสร็จเรียบร้อยแล้วหากรวมเวลาตั้งแต่ที่เขาเริ่มลงไปซื้อของด้วย เมื่อกี้มันเพิ่งจะผ่านไปแค่ครึ่งชั่วโมงเท่านั้นเองหลินหว่านหรูมองไปยังชามและตะเกียบที่วางอยู่ตรงหน้า ความสุขอันล้นหลามก็ห่อหุ้มตัวเธอเอาไว้ จากนั้นเธอก็รีบก้มหน้าคีบเส้นบะหมี่เข้าปากทันทีเดิมเธอคิดว่ามันไม่น่าจะกินได้แน่ ๆแต่ทันทีที่เธอได้สูดเส้นบะหมี่เข้าไป หลินหว่านหรูก็รู้สึกเหมือนถูกมนต์ส
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1177
“อือ งานยุ่งจนดึกมากขนาดนี้ คงหิวแล้วใช่ไหม?” เย่เทียนหยู่ถาม“ยังไหว ยังไม่หิวเท่าไหร่!”แต่ทันทีที่หลินหว่านหรูพูดจบ ท้องของเธอก็ส่งเสียงดังออกมา ซึ่งทำให้เธอหน้าแดงเล็กน้อย“ยังจะบอกว่าไม่หิวอีก ไปกันเถอะ ผมจะพาคุณไปกินมื้อดึก”“มันดึกมากแล้ว ไม่ต้องไปหรอก สั่งเดลิเวอรีมาก็ได้” หลินหว่านหรูนึกขึ้นได้ว่าแถวนี้ไม่ค่อยมีอะไรให้กินสักเท่าไหร่ นอกเสียจากต้องเดินออกไปไกลอีกหน่อย หรือไม่ก็ขับรถไปแบบนั้นมันดูจะยุ่งยากไปหน่อย ที่สำคัญคือกลัวว่ามันจะดึกเกินไป จนทำให้ส่งผลกระทบกับการทำงานของเธอในวันพรุ่งนี้เย่เทียนหยู่ขมวดคิ้วและส่ายหัว ก่อนจะพูดขึ้นว่า “ของข้างนอกสามารถกินได้ แต่ก็ไม่ควรกินบ่อย ๆ ถ้าคุณกลัวว่ามันจะยุ่งยากจริง ๆ งั้นคุณก็รอผมเดี๋ยวนะ”เมื่อพูดจบ เขาก็เดินออกไปทันทีเขาจำได้ว่าข้างล่างห่างไปไม่ไกลนัก มีร้านขายของชำเล็ก ๆ อยู่ร้านหนึ่ง ซึ่งก็น่าจะมีบะหมี่อะไรแบบนั้นขายอยู่ด้วยด้วยความเร็วของเขา ไม่นานเขาก็กลับมา แถมยังซื้อของกลับมาได้อย่างรวดเร็วอีกด้วยไข่ไก่ บะหมี่ ผงปรุงรสรสไก่ แล้วก็ซีอิ๊วขาว ส่วนอย่างอื่นก็ไม่ได้ซื้ออะไรมาอีกแต่ถึงอย่างนั้น เจ้าของร้านท
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1176
ทันใดนั้น เหอฉุนก็คิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ เกรงว่าคุณเย่เองก็น่าจะมองออกตั้งแต่แรกแล้ว ว่าเธอจะไม่กล้าทำอะไรแบบนั้น ถึงได้กล้ามอบเงินกว่าห้าหมื่นล้านให้กับเฟยเฟยโดยไม่คิดอะไรเกรงว่าคุณเย่อาจจะเดาได้แต่แรกแล้ว ว่าเฉินเฟยเฟยจะมอบเงินให้ตนเป็นคนจัดการ เขาไม่กลัวว่าตนจะฉ้อโกงเลยแม้แต่น้อยคุณเย่คนนี้ ช่างเป็นคนที่มีความสามารถมากจริง ๆ!คุณเย่คะ วางใจเถอะค่ะ ฉันรับรองว่าฉันจะทำให้สุดความสามารถ ทำให้บริษัทเติบโตอย่างรวดเร็วให้ได้ และทำให้เงินลงทุนของคุณได้กำไรคืนทุนมากกว่าสิบเท่าให้ได้!แต่เห็นได้ชัดว่าเธอไม่รู้เรื่องอะไรเลย เย่เทียนหยู่ไม่ได้คิดอะไรมากขนาดนั้น เขาแค่อยากให้เฉินเฟยเฟยได้มีที่ที่ปลอดภัยก็เท่านั้น จะหาเงินได้ไหม หรือว่าจะถูกฉ้อโกงรึเปล่า มันไม่สำคัญเลยสักนิดสิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือความสุขและความเป็นอิสระ!เงินแค่ห้าหมื่นล้าน ก็เป็นเพียงเศษเงินของเขาเท่านั้น หายไปก็ไม่เสียดายหลังจากที่เย่เทียนหยู่ออกจากโรงแรม เขาก็ตรงกลับไปยังที่พักทันที เกี่ยวกับห้องชุดนี้ เขาก็ได้ส่งกุญแจห้องให้หลินหว่านหรูตั้งแต่ช่วงบ่ายแล้วพร้อมทั้งบอกที่อยู่กับเธอแล้วด้วย และให้เธอเลิกงานเร็วหน่
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1175
สีหน้าของจางผิงเต็มไปด้วยความตื่นเต้นต่อไปนี้ จะไม่มีใครกล้ามารังแกพี่เฟยเฟยได้อีกแล้ว พวกเธอก็ไม่จำเป็นต้องกลัวอีกต่อไปเมื่อเห็นว่าเงินเข้าบัญชีแล้ว ทุกอย่างก็สามารถเริ่มดำเนินการได้ในทันที หลังจากนี้ก็คงต้องคิดชื่อบริษัทให้ดี ๆ แล้วล่ะเหอฉุนคิดอยู่สักพัก ก่อนที่จู่ ๆ จะพูดขึ้นว่า “ฉันนึกออกแล้วหนึ่งชื่อ ไม่งั้นเราก็ใช้ชื่อว่าเฟยเทียนมิวสิคคัลเจอร์กันเถอะ!”“เฟยเทียนงั้นเหรอ?”เฉินเฟยเฟยถามด้วยความอยากรู้ขึ้นว่า “ทำไมถึงต้องเรียกว่าเฟยเทียน หมายถึงการบินทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าอะไรทำนองนั้นน่ะเหรอ?”เหอฉุนที่ได้ยินดังนั้นก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ ก่อนจะอธิบายออกไปว่า “อันที่จริงก็มีความหมายแบบนั้นแหละ แต่อักษรเฟยตัวนี้ไม่ได้หมายถึงอักษรที่แปลว่าบินทยานหรอก!”เฉินเฟยเฟยรู้สึกตกใจเล็กน้อย ทันใดนั้นเธอก็คิดออก แววตาเปล่งประกายด้วยความตื่นเต้น ชื่อนี้ไม่เลวเลยจริง ๆ“ฉันรู้แล้ว เป็นอักษรเฟยที่มาจากชื่อของพี่เฟยเฟยนี่เอง!”ครั้งนี้ จางผิงเองก็เข้าใจเช่นกัน ก่อนจะพูดด้วยความตื่นเต้นออกไปว่า “เฟยที่หมายถึงพี่เฟยเฟย เทียนก็หมายถึงคุณเย่ เป็นการรวมเอาชื่อของพวกพี่มารวมกันได้พอดีเลย
