หลินหว่านหรูยังคงมีความรู้สึกผิดอยู่ในใจเล็กน้อย เมื่อเธอได้ยินแบบนั้น ใจของเธอก็สั่นเทา และเธอก็อดไม่ได้ที่จะพูดด้วยความโมโห "แม่ คุณคิดยังไงเมื่อแม่ตระกูลหลินได้ยินดังนั้น เธอก็ยิ่งโกรธและตอบโต้ด้วยความโมโห "คุณคิดยังไง ฉันเลี้ยงดูคุณมาอย่างดีและให้การศึกษาแก่คุณดีมาก ตอนนี้คุณกำลังบอกว่าฉันไม่มีคุณอยู่ในใจ"“ถ้าไม่ใช่สำหรับฉัน คุณจะบรรลุสิ่งที่คุณมีในวันนี้มั้ย แค่ฉันไม่เคยคิดว่าคุณจะเป็นหมาป่าตาขาว และคุณจะลืมที่จะไม่ตอบแทนฉัน และคุณจะฆ่าฉันและ ครอบครัวหลิน”ใบหน้าของหลินหว่านหรูเปลี่ยนเป็นสีเขียวด้วยความโมโหกับคำพูดเหล่านี้ เธอไม่ต้องการพูดอะไรอีกต่อไป ดังนั้นเธอจึงลุกขึ้นและจากไปความรักจะเป็นอะไรก็ได้เธอไม่สนใจหลิวเมิ่งรีบลุกขึ้นและติดตามเธอไป เธอยังรู้สึกว่าสิ่งที่ป้าของเธอพูดมากเกินไปจริง ๆเมื่อเห็นทั้งสองคนจากไป แม่ตระกูลหลินก็พูดต่อ "พ่อครับ ฉันรู้ว่าลูกรู้สึกเจ็บปวดเพราะหว่านหรู เราก็รู้สึกเจ็บปวดเช่นกัน แต่ดูสิว่าตอนนี้เธอเป็นยังไงบ้าง"“ฉันคิดว่าเราทำได้แค่ทำตามสิ่งที่ฉันพูดไป บางทีความหวังยังมีริบหรี่อยู่”“ไม่อย่างนั้นก็จะจบลงโดยสมบูรณ์”คุณปู่ตระกูลหลินมีอา
“โอเค แค่นี้นะ ผมยังยุ่งอยู่”เย่เทียนหยู่วางสายโทรศัพท์ซูเหวินฮวาวางสายด้วยสีหน้าเหม่อลอย แต่ในไม่ช้า ดวงตาของเขาก็แสดงความตื่นเต้น พี่เย่ที่เขาติดตามช่างเป็นตัวตนที่น่าสะพรึงกลัวจริง ๆ ไม่เพียงแต่ไม่กลัวตระกูลเย่ที่เป็นหนึ่งในสี่ตระกูลมหาอำนาจของอาณาจักรมังกร แต่เขาไม่กลัวกระทั่งเทพเจ้าสงครามผู้พิทักษ์ของอาณาจักรมังกรด้วยซ้ำไม่นานหลังจากที่เขาวางสาย โทรศัพท์มือถือของเย่เทียนหยู่ก็ดังขึ้นอีกครั้ง และเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องรับสายอีกครั้ง โดยไม่คาดคิดทันทีที่เชื่อมต่อสายก็มีเสียงเร่งด่วนดังขึ้น“แพทย์เซียนเย่ คุณอยู่ไหนครับเกิดเรื่องใหญ่แล้ว” เสียงที่กดดันและเร่งด่วนของหวงหงเจี้ยนมาจากอีกด้านหนึ่ง“เรื่องอะไร”เย่เทียนหยู่ถามว่าตระกูลเย่จะเคลื่อนไหวเร็วขนาดนี้ได้มั้ย“เมืองหลงตูโทรมา ขอให้เราจัดการให้ตำรวจร่วมมือกับการปิดล้อมของตระกูลหลินทั้งหมด ไม่มีใครรอดพ้นได้ โดยเฉพาะคุณ เราต้องกำจัดมันลง” หวงหงเจี้ยนกล่าวและรวดเร็วนี่เป็นคำสั่งที่ส่งมาจากด้านบนโดยไม่มีคำอธิบายใดๆ“กระบวนท่ารวดเร็วที่ดีนี่” เย่เทียนหยู่มีสีหน้าเศร้าหมอง เขาไม่คาดหวังว่าตระกูลเย่แทบรอไม่ไหวที่จะจ
หวงหงเจี้ยนหยิบโทรศัพท์มือถือของเขาออกมา โทรหาจางเจิ้งหรือสารวัตจางทันทีก่อนจะสั่งการ“ยกเว้นกำลังคนที่จำเป็นที่ต้องทิ้งไว้ข้างหลัง จงรวมกำลังตำรวจทั้งหมดไว้ ออกเดินทางสู่ตระกูลหลินภายในครึ่งชั่วโมง ร่วมมือกับนายพลเย่เพื่อควบคุมทุกคนในตระกูลหลิน และจับกุมเย่เทียนหยู่และหลินหว่านหรู”"อะไร!"จางเจิ้งตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง คิดว่าเขาได้ยินผิดไป ท้ายที่สุดแล้ว เจ้านายของเขาบอกเขาหลายครั้งก่อนหน้านี้ว่าเขาต้องระวังแพทย์เซียนเย่ให้มากสถานการณ์ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง ทุกอย่างจะเกิดขึ้นในคราวเดียวยิ่งไปกว่านั้น แม้แต่นายพลเย่ก็ยังอยู่ที่นี่ พวกเขาประจำการอยู่ใกล้เมืองเทียนไห่ และเป็นไปไม่ได้ที่จะระดมพลพวกเขาภายใต้สถานการณ์ปกติ“รวบรวมกองกำลังตำรวจทั้งหมดเพื่อไปหาตระกูลหลินร่วมมือกับนายพลเย่เพื่อจับกุมเย่เทียนหยู่และหลินหว่านหรู และพยายามทุกวิถีทางเพื่อให้มั่นใจในความปลอดภัยของพื้นที่โดยรอบ เข้าใจมั้ย”“เข้าใจแล้วครับ!”“จำไว้ว่าคุณไม่สามารถทำร้ายใครได้!”หวงหงเจี้ยนเตือนเขาเป็นพิเศษ เพราะถึงยังไงแพทย์เซียนเย่บอกว่าคุณสามารถทำอะไรก็ได้ที่คุณต้องการ แต่คุณไม่สามารถไปไกลเกินไป"ใช่!"จางเจิ้
จางเจิ้งกลอกตาไปที่หลงเจี๋ยอย่างช่วยไม่ได้ และพูดอย่างหมดหนทาง “คำสั่งจากเบื้องบนเป็นแบบนั้น เราแค่ทำตามก็พอ”“ไม่ เราเป็นตำรวจที่รักษาความยุติธรรม จะยอมจำนนต่อคำสั่งอันไร้เหตุผลได้ยังไง”“เอาล่ะ แล้วเย่เทียนหยู่ทำร้ายใครหรือเปล่า ถ้าเขาทำเขาก็ควรจะถูกจับใช่รึเปล่าคะ” จางเจิ้งถามอย่างมีเชิงเมื่อเห็นว่าหลงเจี๋ยยังไม่มั่นใจ เขาก็กล่าวเสริมทันที "นอกจากนี้ ฉันแค่ขอให้คุณช่วย ไม่ใช่ขอให้คุณดำเนินการ"“เอาล่ะ แค่นั้น กลับไปเตรียมตัวกันเถอะเราจะออกเดินทางทันที”จางเจิ้งขัดจังหวะคำพูดของ หลงเจี๋ย จิตใจของหญิงสาวคนนี้เต็มไปด้วยความยุติธรรม และเธอก็ดื้อรั้นจริง ๆ แล้ว หลงเจี๋ยเข้าใจปัญหาของ จางเจิ้งแต่เธอก็ทนไม่ได้ เขารู้เกี่ยวกับเย่เซวียนเพราะลูกพี่ลูกน้องของเขาหลงอู่พูดถึงเรื่องนี้เขาเป็นคนหน้าซื่อใจคดใจร้ายที่ชอบเล่นกับผู้หญิง ลูกพี่ลูกน้องของฉันเกลียดเขามาตลอดยังไงก็ตามเย่เซวียนกำลังไล่ตามลูกพี่ลูกน้องของเขาเพียงว่าเธอเพิ่งไปที่เมืองหลงตูเพื่อเล่นและอยู่ได้ไม่นาน ดังนั้นเธอจึงไม่ได้ติดต่อกับเย่เซวียนเลยแต่คราวนี้เห็นได้ชัดว่าตระกูลเย่เป็นคนจัดการเรื่องนี้ ไม่ต้องพูดถึงว่าเขา
“คุณปู่ตระกูลหลิน ฉันไม่ได้คาดหวังจริง ๆ ว่าหว่านหรูซึ่งคุณรักมากที่สุดมาโดยตลอดจะพูดคำทำลายความรู้สึกผิดชอบชั่วดีเช่นนี้”เมื่อเสียงนั้นดังขึ้น เย่เทียนหยู่ก็ปรากฏตัวขึ้นด้วย เขามองทุกคนในตระกูลหลินอย่างเย็นชาด้วยสีหน้าโกรธเกรี้ยวก่อนหน้านี้ฉันกินพอแล้ว โดยไม่คาดคิด ณ ตอนนี้ พวกเขาไม่เพียงแต่ล้มเหลวในการตระหนักถึงความผิดพลาดของตนเอง แต่ยังทำให้แย่ลงอีกด้วยหลินหว่านหรู ตกใจเล็กน้อย ทำไม เทียนหยู่ถึงกลับมา- แต่เมื่อฟังคำพูดของเขาและเฝ้าดูเขาพูดเพื่อตัวเองหลินหว่านหรูก็รู้สึกตื่นเต้นอย่างควบคุมไม่ได้ในใจ และแทบจะอดไม่ได้ที่จะกอดเขาและร้องไห้คุณปู่ตระกูลหลินโกรธจัดทันที วันนี้เขาเสียหน้าและรู้สึกว่าศักดิ์ศรีของเขาถูกทำให้ขุ่นเคือง เขาก่นด่าด้วยความโมโห "เย่เทียนหยู่ ฉันบอกให้คุณออกไปแล้วไม่ใช่หรือ คุณมาทำอะไรที่นี่อีก"“ผมต้องกลับมาแน่อยู่แล้ว ถ้าไม่กลับมาจะพวกคุณขายหว่านหรูเหมือนของชิ้นหนึ่งหรือไง” เย่เทียนหยู่ถามอย่างเย็นชา“ไร้สาระ ฉันทำทั้งหมดนี้เพื่อประโยชน์ของหว่านหรู แต่คุณต่างหากที่พาเธอลงสู่ขุมนรก” คุณปู่ตระกูลหลินตอบโต้ด้วยความโมโห“โง่จริง ๆ”เย่เทียนหยู่ตะคอกอย่าง
เมื่อเย่เทียนหยู่ได้ยินแบบนั้น เขาก็ส่งเสียงพูดอย่างเย็นชา “คิดจะจับผมเหรอ”“เอาสิ ผมมาอยู่นี่แล้ว มาจับผมไปซะ”“หรือจะเข้ามาพร้อมกันเลยก็ได้”ใบหน้าของหลินเวยซีดลง และคนอื่น ๆ ก็ถอยกลับอย่างรวดเร็ว ก่อนที่พวกเขาจะรีบอธิบายอย่างหวาดระแวง “คือเรา แค่ล้อเล่นน่ะ พูดกันขำ ๆ เท่านั้นเอง”“ใช่ ๆ เราแค่ร้อนใจก็เลยพูดเล่นกันเอง”เย่เทียนหยู่ส่งเสียงเหอะอย่างเย็นชา โดยไม่สนใจที่จะโต้เถียงกับพวกเขาในเวลานี้หลินหว่านหรูอดไม่ได้ที่จะถาม "เทียนหยู่คุณพูดจริง ๆ หรือไม่ว่าตระกูลเย่ได้ระดมทหารเพื่อมาจัดการกับพวกเรา"อะไร!ทันทีที่พูดจบหลินเวยและคนอื่น ๆ ก็ตกใจเมื่อได้ยินแบบนั้น สถานการณ์เป็นยังไง พวกเขากำลังจะดำเนินการ และมันเป็นกระบวนท่าครั้งใหญ่มากแต่เย่เทียนหยู่ยืนยันว่า "ใช่ และไม่เพียงแต่พวกเขาเท่านั้น รัฐมนตรีหวงก็ได้รับคำสั่งเช่นกัน คาดว่าตำรวจจะมาในไม่ช้า"อา……ในขณะนี้ทุกคนหน้าซีดสิ่งนี้เกิดขึ้นได้ยังไงคุณปู่ตระกูลหลินแทบไม่เชื่อเลย แต่เป็นไปไม่ได้ที่เย่เทียนหยู่จะโกหกพวกเขาโดยเจตนาเมื่อหลินเวยและคนอื่นๆ ได้ยินแบบนั้น พวกเขาก็รีบพูดทันที "เอาล่ะ น้องชาย คุณค่อยๆ คุยกันเถอะ
หลินหว่านหรูคิดออกทั้งหมดแล้วก้าวไปข้างหน้าทันทีและพูดว่า "เทียนหยู่คุณเก่งการต่อสู้ ถ้าคุณหนีไปตามลำพัง พวกเขาจะไม่สามารถจับคุณได้ กรุณาออกไปอย่างรวดเร็ว"ทันทีที่คำพูดเหล่านี้หลุดออกไป คนอื่นๆ ต่างตกตะลึง โดยเฉพาะแม่ตระกูลหลินที่วิตกกังวลทันทีและพูดเสียงดังว่า "ไม่ ถ้าเขาจากไป ใครจะรับผิดชอบเรื่องนี้ เขาจะต้องไม่ได้รับอนุญาตให้ออกไป"“ใช่ เขาคือผู้กระทำผิดรายใหญ่ที่สุดในเรื่องนี้ เขาจะต้องไม่ออกไป”“ไม่ เราต้องไม่ออกไป ไม่ว่ายังไงก็ตาม เราต้องหยุดเขา!”“ถูกต้องแล้ว เย่เทียนหยู่ คุณได้ยินฉันมั้ย คุณออกไปไม่ได้!” คุณปู่ตระกูลหลินยังพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มแต่เย่เทียนหยู่หัวเราะเบา ๆ และพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย "ฉันได้ยินแล้ว แต่ฉันต้องไปแล้ว ใครในพวกคุณที่จะหยุดฉันได้"ทันทีที่คำพูดเหล่านี้หลุดออกไป ภาพเหตุการณ์ก็เงียบลงด้วยความสามารถของพวกเขา ต่อให้จำนวนของพวกเขาจะเพิ่มขึ้นร้อยเท่า แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะหยุดเย่เทียนหยู่จากการจากไปคุณปู่ตระกูลหลินดูเขินอายมากและไม่มีทางเลือกเลย ด้วยความสามารถของพวกเขา ไม่มีอะไรที่พวกเขาจะทำกับเย่เทียนหยู่ได้“เหอะ พวกคนหลงตัวเอง!”“คุณเป็นคนแบบ
เมื่อได้ยินแบบนั้น ทุกคนในตระกูลหลินก็รู้สึกหวาดกลัวมากยิ่งขึ้น หากไม่มีใครมาช่วยในครั้งนี้พวกเขาจะต้องตายอย่างอนาถแน่นอนแต่เย่เทียนหยู่ยิ้มเบา ๆ และพูดว่า "แล้วไงล่ะ"“แล้วเย่เทียนหยู่ คุณรู้มั้ยว่าคุณก่อปัญหามากแค่ไหน”หลงเจี๋ยกลอกตาอย่างช่วยไม่ได้“ฉันรู้ว่าตระกูลเย่เมื่อรวมกับเทพสงครามพยัคฆ์ขาวถือเป็นหายนะครั้งใหญ่จริง ๆ”“งั้นนายยังทำตัวชิลอยู่อีก”หลงเจี๋ยทำอะไรไม่ถูกและส่ายหัว "แม้ว่าฉันจะเกลียดมันและคิดว่าคุณเป็นคนเลว แต่ฉันสนับสนุนคุณในเรื่องนี้"“อยากให้ฉันลองดูว่าฉันจะช่วยคุณได้มั้ย”ทันทีที่คำพูดเหล่านี้หลุดออกไป ทุกคนก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งตั้งแต่แรกเริ่ม พวกเขาสงสัยว่าทำไม หลงเจี๋ยถึงตามหาเย่เทียนหยู่และในไม่ช้าก็พบว่าพวกเขาทั้งสองน่าจะรู้จักกันในเวลานี้ ในที่สุดพวกเขาก็รู้แล้วว่าทำไมเย่เทียนหยู่รู้ข่าวล่วงหน้า อาจเป็นเพราะเพื่อนเจ้าหน้าที่ตำรวจคนนี้ที่บอกเย่เทียนหยู่เดิมทีฉันคิดว่าเย่เทียนหยู่มีความสัมพันธ์ที่ทรงพลังในการรู้ข่าวล่วงหน้า แต่กลับกลายเป็นว่าเขาเป็นเพียงเจ้าหน้าที่ตำรวจธรรมดาๆแต่ตอนนี้เจ้าหน้าที่ตำรวจธรรมดาคนนี้ดูเหมือนจะเก่งมากแล้วเขาบอกว่าช่