เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 891
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-03 17:01:02บทที่เกี่ยวข้อง
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 892
เมื่อได้ยินว่าหลินหว่านหรูกังวลเกี่ยวกับเย่เทียนหยู่มากและต้องการจับตัวเองเป็นตัวประกัน ดวงตาของเย่เซวียนก็ดูน่ากลัวอย่างยิ่ง และเขาก็จ้องมองไปที่หลินหว่านหรูอย่างใกล้ชิดฉันอยากจะฆ่าด้วยตาของฉัน!ในความเห็นของเขา เขาดูแลหลินหว่านหรูเป็นอย่างดีและยังช่วยเธอหลายครั้ง แต่ตอนนี้เขาปฏิบัติต่อตัวเองเช่นนี้กับผู้ชายคนหนึ่งแต่ในวินาทีต่อมา ฉันรู้สึกปวดแสบปวดร้อนอย่างมากที่แก้ม และฉันก็บินออกไปโดยไม่ตั้งใจเฉินอู่ที่อยู่ข้างๆ เขาต้องการหยุดเขา แต่มันก็สายเกินไป“เหอะ ทำไมคุณถึงจ้องมองล่ะ ผู้หญิงของฉัน คุณไม่สามารถโหดร้ายได้เท่าที่คุณต้องการ”เย่เทียนหยูตบเย่เซวียนออกไป ตะคอกอย่างเย็นชา แล้วหันไปเผชิญหน้ากับหลินหว่านหรู ในเวลานี้ เขาเปลี่ยนท่าทางที่อ่อนโยนทันทีในช่วงเวลาสั้นๆ พวกเขาเป็นเพียงสองคนยิ้มและพูดว่า "ไม่ต้องกังวล ฉันไม่กลัวพวกเขา ปล่อยให้เขากลับไปเถอะ""แต่……"“ไม่มีแต่อะไรทั้งนั้น ตระกูลเย่นั้นยอดเยี่ยมในสายตาของคุณ แต่พวกเขาไม่ได้จริงจังกับมันในสายตาของฉัน”หลินหว่านหรูทำอะไรไม่ถูก ช่างเถอะ ยังไงเรื่องราวก็มาถึงตอนนี้แล้ว ไม่ว่าเธอจะทำอะไรผลลัพธ์ก็เหมือนเดิมแม้แต่ตระกูล
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 893
ขณะที่เย่เซวียนจากไป ทุกคนรอบตัวเขาก็รีบจากไปเช่นกันหากอยู่ต่อไปอีกก็กลัวว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นและจะเข้าไปพัวพันท้ายที่สุดแล้วพลังของตระกูลเย่ก็น่ากลัวเกินไปหากมีคนมาแก้แค้นในไม่ช้า พวกเขาจะทำยังไงโดยเฉพาะญาติบางคนของตระกูลหลินพวกเขาเหลือบมองคุณปู่ตระกูลหลินและในที่สุดก็เดินจากไปอย่างรวดเร็ว ตอนนี้ไม่ต้องกังวลอีกต่อไปแล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างพึ่งพาได้เฉพาะคุณปู่ตระกูลหลินเท่านั้นคุณปู่ตระกูลหลินและแม่ของเขาดูสิ้นหวัง และเย่เซียนก็ถูกขับไล่ออกไป ไม่เพียงแต่ความฝันของพวกเขาที่จะเป็นครอบครัวที่ร่ำรวยหายไปเท่านั้น แต่สิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่านั้นก็คือวิกฤตครั้งใหญ่กำลังจะเกิดขึ้นกับพวกเขาพวกเขาจะอยู่รอดได้ในวันพรุ่งนี้หรือไม่นั้นเป็นคำถามด้วยพลังอันล้นหลามของตระกูลเย่ ฉันเกรงว่าตระกูลเย่ไม่จำเป็นต้องดำเนินการเป็นการส่วนตัว พวกเขาเพียงแต่สั่งคนในท้องถิ่นเท่านั้น แล้วใครบางคนจะบดขยี้พวกเขาและทำความสะอาดตระกูลหลินทันทีหลินหว่านหรู ยังมีสีหน้าขมขื่นบนใบหน้าของเธอโดยไม่มีรอยยิ้มที่มีความสุข หากคุณต้องการมีความสุขอย่างแท้จริง คุณควรเริ่มได้ยินว่าเย่เทียนหยู่เป็นขอทานตัวน้อยจริง ๆและจู่ๆ เขา
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 894
สีหน้าของหลินหว่านหรูเริ่มดูน่าเกลียดมากขึ้น และเธอก็มองไปที่เย่เทียนหยู่ด้วยความสิ้นหวังเย่เทียนหยู่พยักหน้า หันหลังกลับแล้วเดินออกไป เขารอให้หลินหว่านหรูติดตามเขาออกไปและบอกเธอว่าไม่มีอะไรต้องกังวล เขาสามารถรับมือกับภัยคุกคามจากตระกูลเย่ได้แต่ทันทีที่หลินหว่านหรูเคลื่อนไหว คุณปู่ตระกูลหลินก็พูดอย่างเย็นชา "คุณหมายความว่ายังไง คุณต้องการที่จะตามฉันออกไป อย่าลืม ตอนนี้คุณทั้งสองไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันแล้ว"“แน่นอน หากคุณไม่ต้องการให้ฉันเป็นปู่ของคุณ พ่อแม่ของคุณ หรือตระกูลหลิน ได้โปรดทำ!”คำพูดเหล่านี้ทำให้หลินหว่านหรูหยุดทำอะไรไม่ถูกหลินหว่านหรู รักครอบครัว พ่อแม่ และปู่ของเธอในใจมาโดยตลอด แม้ว่าพ่อแม่ของเธอจะปฏิบัติต่อเธอแบบนั้นครั้งแล้วครั้งเล่า แต่เธอยังคงห่วงใยพวกเขาลึก ๆ ในใจเย่เทียนหยู่เดินออกไปและเห็นว่าหลิน หว่านหรูไม่ได้ติดตามเขาไป เพียงเท่านี้ ฉันจะโทรหาเธอทีหลัง แต่ในขณะที่เขาเข้าไปในรถหลิวเมิ่งก็ปีนขึ้นไปเย่เทียนหยู่ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งและพูดว่า "คุณปู่ตระกูลหลินขอให้คุณออกมาจริง ๆ หรือ"“พี่เขยอย่างลับๆ บอกความจริงมาว่าคุณสามารถจัดการกับตระกูลเย่ได้จริง ๆ และค
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 895
หลินหว่านหรูยังคงมีความรู้สึกผิดอยู่ในใจเล็กน้อย เมื่อเธอได้ยินแบบนั้น ใจของเธอก็สั่นเทา และเธอก็อดไม่ได้ที่จะพูดด้วยความโมโห "แม่ คุณคิดยังไงเมื่อแม่ตระกูลหลินได้ยินดังนั้น เธอก็ยิ่งโกรธและตอบโต้ด้วยความโมโห "คุณคิดยังไง ฉันเลี้ยงดูคุณมาอย่างดีและให้การศึกษาแก่คุณดีมาก ตอนนี้คุณกำลังบอกว่าฉันไม่มีคุณอยู่ในใจ"“ถ้าไม่ใช่สำหรับฉัน คุณจะบรรลุสิ่งที่คุณมีในวันนี้มั้ย แค่ฉันไม่เคยคิดว่าคุณจะเป็นหมาป่าตาขาว และคุณจะลืมที่จะไม่ตอบแทนฉัน และคุณจะฆ่าฉันและ ครอบครัวหลิน”ใบหน้าของหลินหว่านหรูเปลี่ยนเป็นสีเขียวด้วยความโมโหกับคำพูดเหล่านี้ เธอไม่ต้องการพูดอะไรอีกต่อไป ดังนั้นเธอจึงลุกขึ้นและจากไปความรักจะเป็นอะไรก็ได้เธอไม่สนใจหลิวเมิ่งรีบลุกขึ้นและติดตามเธอไป เธอยังรู้สึกว่าสิ่งที่ป้าของเธอพูดมากเกินไปจริง ๆเมื่อเห็นทั้งสองคนจากไป แม่ตระกูลหลินก็พูดต่อ "พ่อครับ ฉันรู้ว่าลูกรู้สึกเจ็บปวดเพราะหว่านหรู เราก็รู้สึกเจ็บปวดเช่นกัน แต่ดูสิว่าตอนนี้เธอเป็นยังไงบ้าง"“ฉันคิดว่าเราทำได้แค่ทำตามสิ่งที่ฉันพูดไป บางทีความหวังยังมีริบหรี่อยู่”“ไม่อย่างนั้นก็จะจบลงโดยสมบูรณ์”คุณปู่ตระกูลหลินมีอา
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 896
“โอเค แค่นี้นะ ผมยังยุ่งอยู่”เย่เทียนหยู่วางสายโทรศัพท์ซูเหวินฮวาวางสายด้วยสีหน้าเหม่อลอย แต่ในไม่ช้า ดวงตาของเขาก็แสดงความตื่นเต้น พี่เย่ที่เขาติดตามช่างเป็นตัวตนที่น่าสะพรึงกลัวจริง ๆ ไม่เพียงแต่ไม่กลัวตระกูลเย่ที่เป็นหนึ่งในสี่ตระกูลมหาอำนาจของอาณาจักรมังกร แต่เขาไม่กลัวกระทั่งเทพเจ้าสงครามผู้พิทักษ์ของอาณาจักรมังกรด้วยซ้ำไม่นานหลังจากที่เขาวางสาย โทรศัพท์มือถือของเย่เทียนหยู่ก็ดังขึ้นอีกครั้ง และเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องรับสายอีกครั้ง โดยไม่คาดคิดทันทีที่เชื่อมต่อสายก็มีเสียงเร่งด่วนดังขึ้น“แพทย์เซียนเย่ คุณอยู่ไหนครับเกิดเรื่องใหญ่แล้ว” เสียงที่กดดันและเร่งด่วนของหวงหงเจี้ยนมาจากอีกด้านหนึ่ง“เรื่องอะไร”เย่เทียนหยู่ถามว่าตระกูลเย่จะเคลื่อนไหวเร็วขนาดนี้ได้มั้ย“เมืองหลงตูโทรมา ขอให้เราจัดการให้ตำรวจร่วมมือกับการปิดล้อมของตระกูลหลินทั้งหมด ไม่มีใครรอดพ้นได้ โดยเฉพาะคุณ เราต้องกำจัดมันลง” หวงหงเจี้ยนกล่าวและรวดเร็วนี่เป็นคำสั่งที่ส่งมาจากด้านบนโดยไม่มีคำอธิบายใดๆ“กระบวนท่ารวดเร็วที่ดีนี่” เย่เทียนหยู่มีสีหน้าเศร้าหมอง เขาไม่คาดหวังว่าตระกูลเย่แทบรอไม่ไหวที่จะจ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 897
หวงหงเจี้ยนหยิบโทรศัพท์มือถือของเขาออกมา โทรหาจางเจิ้งหรือสารวัตจางทันทีก่อนจะสั่งการ“ยกเว้นกำลังคนที่จำเป็นที่ต้องทิ้งไว้ข้างหลัง จงรวมกำลังตำรวจทั้งหมดไว้ ออกเดินทางสู่ตระกูลหลินภายในครึ่งชั่วโมง ร่วมมือกับนายพลเย่เพื่อควบคุมทุกคนในตระกูลหลิน และจับกุมเย่เทียนหยู่และหลินหว่านหรู”"อะไร!"จางเจิ้งตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง คิดว่าเขาได้ยินผิดไป ท้ายที่สุดแล้ว เจ้านายของเขาบอกเขาหลายครั้งก่อนหน้านี้ว่าเขาต้องระวังแพทย์เซียนเย่ให้มากสถานการณ์ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง ทุกอย่างจะเกิดขึ้นในคราวเดียวยิ่งไปกว่านั้น แม้แต่นายพลเย่ก็ยังอยู่ที่นี่ พวกเขาประจำการอยู่ใกล้เมืองเทียนไห่ และเป็นไปไม่ได้ที่จะระดมพลพวกเขาภายใต้สถานการณ์ปกติ“รวบรวมกองกำลังตำรวจทั้งหมดเพื่อไปหาตระกูลหลินร่วมมือกับนายพลเย่เพื่อจับกุมเย่เทียนหยู่และหลินหว่านหรู และพยายามทุกวิถีทางเพื่อให้มั่นใจในความปลอดภัยของพื้นที่โดยรอบ เข้าใจมั้ย”“เข้าใจแล้วครับ!”“จำไว้ว่าคุณไม่สามารถทำร้ายใครได้!”หวงหงเจี้ยนเตือนเขาเป็นพิเศษ เพราะถึงยังไงแพทย์เซียนเย่บอกว่าคุณสามารถทำอะไรก็ได้ที่คุณต้องการ แต่คุณไม่สามารถไปไกลเกินไป"ใช่!"จางเจิ้
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 898
จางเจิ้งกลอกตาไปที่หลงเจี๋ยอย่างช่วยไม่ได้ และพูดอย่างหมดหนทาง “คำสั่งจากเบื้องบนเป็นแบบนั้น เราแค่ทำตามก็พอ”“ไม่ เราเป็นตำรวจที่รักษาความยุติธรรม จะยอมจำนนต่อคำสั่งอันไร้เหตุผลได้ยังไง”“เอาล่ะ แล้วเย่เทียนหยู่ทำร้ายใครหรือเปล่า ถ้าเขาทำเขาก็ควรจะถูกจับใช่รึเปล่าคะ” จางเจิ้งถามอย่างมีเชิงเมื่อเห็นว่าหลงเจี๋ยยังไม่มั่นใจ เขาก็กล่าวเสริมทันที "นอกจากนี้ ฉันแค่ขอให้คุณช่วย ไม่ใช่ขอให้คุณดำเนินการ"“เอาล่ะ แค่นั้น กลับไปเตรียมตัวกันเถอะเราจะออกเดินทางทันที”จางเจิ้งขัดจังหวะคำพูดของ หลงเจี๋ย จิตใจของหญิงสาวคนนี้เต็มไปด้วยความยุติธรรม และเธอก็ดื้อรั้นจริง ๆ แล้ว หลงเจี๋ยเข้าใจปัญหาของ จางเจิ้งแต่เธอก็ทนไม่ได้ เขารู้เกี่ยวกับเย่เซวียนเพราะลูกพี่ลูกน้องของเขาหลงอู่พูดถึงเรื่องนี้เขาเป็นคนหน้าซื่อใจคดใจร้ายที่ชอบเล่นกับผู้หญิง ลูกพี่ลูกน้องของฉันเกลียดเขามาตลอดยังไงก็ตามเย่เซวียนกำลังไล่ตามลูกพี่ลูกน้องของเขาเพียงว่าเธอเพิ่งไปที่เมืองหลงตูเพื่อเล่นและอยู่ได้ไม่นาน ดังนั้นเธอจึงไม่ได้ติดต่อกับเย่เซวียนเลยแต่คราวนี้เห็นได้ชัดว่าตระกูลเย่เป็นคนจัดการเรื่องนี้ ไม่ต้องพูดถึงว่าเขา
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 899
“คุณปู่ตระกูลหลิน ฉันไม่ได้คาดหวังจริง ๆ ว่าหว่านหรูซึ่งคุณรักมากที่สุดมาโดยตลอดจะพูดคำทำลายความรู้สึกผิดชอบชั่วดีเช่นนี้”เมื่อเสียงนั้นดังขึ้น เย่เทียนหยู่ก็ปรากฏตัวขึ้นด้วย เขามองทุกคนในตระกูลหลินอย่างเย็นชาด้วยสีหน้าโกรธเกรี้ยวก่อนหน้านี้ฉันกินพอแล้ว โดยไม่คาดคิด ณ ตอนนี้ พวกเขาไม่เพียงแต่ล้มเหลวในการตระหนักถึงความผิดพลาดของตนเอง แต่ยังทำให้แย่ลงอีกด้วยหลินหว่านหรู ตกใจเล็กน้อย ทำไม เทียนหยู่ถึงกลับมา- แต่เมื่อฟังคำพูดของเขาและเฝ้าดูเขาพูดเพื่อตัวเองหลินหว่านหรูก็รู้สึกตื่นเต้นอย่างควบคุมไม่ได้ในใจ และแทบจะอดไม่ได้ที่จะกอดเขาและร้องไห้คุณปู่ตระกูลหลินโกรธจัดทันที วันนี้เขาเสียหน้าและรู้สึกว่าศักดิ์ศรีของเขาถูกทำให้ขุ่นเคือง เขาก่นด่าด้วยความโมโห "เย่เทียนหยู่ ฉันบอกให้คุณออกไปแล้วไม่ใช่หรือ คุณมาทำอะไรที่นี่อีก"“ผมต้องกลับมาแน่อยู่แล้ว ถ้าไม่กลับมาจะพวกคุณขายหว่านหรูเหมือนของชิ้นหนึ่งหรือไง” เย่เทียนหยู่ถามอย่างเย็นชา“ไร้สาระ ฉันทำทั้งหมดนี้เพื่อประโยชน์ของหว่านหรู แต่คุณต่างหากที่พาเธอลงสู่ขุมนรก” คุณปู่ตระกูลหลินตอบโต้ด้วยความโมโห“โง่จริง ๆ”เย่เทียนหยู่ตะคอกอย่าง
บทล่าสุด
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 970
หม่าจวิ้นตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งและรีบพูดทันทีว่า “สภาพร่างกายของผมยอดเยี่ยมมาแต่เด็ก ผมไม่จำเป็นต้องฝึกหรอกครับ”“ผมบอกว่าต้องก็ต้อง จะไปมั้ย” เย่เทียนหยู่ถาม“ไปครับ!”หม่าจวิ้นจะไม่คว้าโอกาสแบบนี้เอาไว้ได้ยังไง เขาจึงตอบกลับทันทีเย่เทียนหยู่แจ้งหมายเลขโทรศัพท์และชื่อของหยางผั่วจวินให้เขาทันที จากนั้นเขาก็โทรหาหยางผั่วจวินและเล่าความเป็นมาให้เขาฟังแม้ว่าเขาจะยังไม่สามารถติดตามราชามังกร แต่เขาก็เป็นได้เป็นลูกกระจ๊อกคนหนึ่งแล้ว ต่อไปในอนาคตเขายังมีโอกาสอีกมากใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้มกับความตื่นเต้นอันไม่อาจควบคุมเมื่อหลิวเมิ่งเห็นว่าเย่เทียนหยู่คุยกำลังว่าง่าย เธอก็พูดทันที “พี่เขย เรื่องพี่สาว...”“ผมพูดไปแล้ว ไม่ต้องพูดอะไรอีก”เย่เทียนหยู่ส่ายหน้าแล้วพูดว่า “ดึกแล้ว ผมจะไปพักผ่อน ถ้าไม่มีอะไรแล้วก็รีบกลับไปเถอะ” หลิวเมิ่งทำอะไรไม่ถูก หมายความว่าไงถ้าไม่มีอะไรแล้ว เธอก็พูดอยู่ตลอดว่ามีเรื่องนี่ แต่เขาเองที่ไม่ยอมฟังดูเหมือนคราวนี้พี่เขยตั้งใจจะออกจากตระกูลหลินอย่างแน่วแน่ แล้วลูกพี่ลูกน้องของเธอจะทำยังไงดีภายใต้ความสิ้นหวัง หลิวเมิ่งจากไปพร้อมกับหม่าจวิ้น หลังจากก
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 969
หลังจากวางสาย เย่เทียนหยู่ก็เดินทางไปยังบ้านพักของตระกูลหยางและแจ้งให้หยางเฉียนเฉียนทราบด้วยตัวเองว่าปัญหาแก้ไขแล้ว หรือให้พูดตามตรงก็คือ เขาไม่อยากทำให้เธอต้องเสียใจวินาทีแรกที่หยางเฉียนเฉียนได้ยิน เธอก็ยินยอมรับปากเย่เทียนหยู่ สำหรับเธอขอแค่พี่เย่มีความสุขเธอก็มีความสุขต่อมาแม้เธอจะผิดหวังอยู่บ้าง ที่สุดท้ายเธอไม่ได้ลงเอยกับพี่เย่ แต่อย่างน้อยเธอก็ได้จัดงานแต่งงานที่สมบูรณ์แบบกับเขา และยังได้รับใบทะเบียนสมรสกับเขาด้วยหยางต้าฝูดูหดหู่มากกว่า เขาได้แต่ยิ้มอย่างขมขื่นดูเหมือนว่า ความมั่งคั่งมหาศาลนั่น จะไม่ใช่ของตระกูลหยางของพวกเขาหลังจากจัดการเรื่องนี้แล้ว เย่เทียนหยู่ก็ขับรถกลับไปที่วิลล่าสกายพาเลซหมายเลขหนึ่งแต่ทันทีที่เขามาถึงหน้าประตู เขาก็พบแขกที่ไม่ได้รับเชิญสองคนถูกเขาลงโทษไปแล้ว เจ้าโง่นั่นก็ไม่ยอมแพ้แถมยังตามเขามาถึงที่นี่ ยังไม่รู้ตัวอีกเหรอว่าตัวเองไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาคงไม่ได้โง่ขนาดนั้นหรอกใช่มั้ย!เดี๋ยวก่อน หลิวเมิ่งก็อยู่ที่นี่ด้วย แม้ว่าจะน่ารำคาญเล็กน้อย แต่เธอกับหว่านหรูก็มีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันพวกเขาทั้งสองเห็นเย่เทียนหยู่แล้วรีบรุดหน้ามาทันที
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 968
ใบหน้าของหลินหว่านหรูแดงระเรื่อขึ้นมาทันทีเล็กน้อย เมื่อคิดถึงเรื่องเมื่อคืน เธอรู้สึกถึงความปรารถนาที่อธิบายไม่ได้ในใจ“เฮ้ คุณบอกว่าคุณต้องการมันมากใช่ไหม” เย่เทียนหยู่พูดด้วยรอยยิ้มที่ไม่ดี เขาถอนหายใจด้วยความโล่งอกหลังจากแก้ไขปัญหานี้ไม่อย่างนั้น เขารู้สึกจริง ๆ ว่าเขาเป็นหนี้หยางเฉียนเฉียนมากจนเขาไม่รู้ว่าจะเผชิญมันยังไง ในอนาคต“อะไรนะ ฉันจะมีอารมณ์คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้ยังไง” ในเวลานี้ หลินหว่านหรูรู้สึกเหนื่อยมากเมื่อเธอคิดถึงเรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้น“เกิดอะไรขึ้น เกิดอะไรขึ้น ตระกูลสวี่มาที่นี่หรือเปล่า” เย่เทียนหยู่ถาม ปัจจุบัน ตระกูลหลินควรจะมีเพียงธุรกิจของ หลินจื่อตงเท่านั้น“นั่นไม่เป็นความจริง แต่ตระกูลสวี่และตระกูลซุนตกลงกันว่าพ่อแม่ทั้งสองจะหมั้นกันในวันพรุ่งนี้ เราจะรอจนกว่าจะเลือกวันอันเป็นมงคลอื่นก่อนจึงจะจัดงานแต่งงานอย่างเป็นทางการ”“แล้วจื่อตงก็เริ่มวิตกกังวล พรุ่งนี้เขาต้องไปเยี่ยมตระกูลสวี่เขาบอกว่าแม้ว่าเขาจะตาย เขาก็จะไม่ปล่อยให้สวี่เจียเจียหมั้นหมายกับตระกูลซุนเลย” หลินหว่านหรูกล่าวอย่างช่วยไม่ได้ในความเป็นจริง เขารู้สึกว่าทั้งสองฝ่ายเพิ่งหมั้นกันและ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 967
หลินหว่านหรูขมวดคิ้วทันที มาจนถึงตอนนี้แล้วทำไมแม่เธอยังไม่ได้สติอีก ถ้าแม่เธอยังเป็นอยู่แบบนี้ ต่อให้เย่เทียนหยู่กลับมา จะช้าเร็วก็คงเกิดปัญหาอยู่ดีเมื่อแม่ตระกูลหลินเห็นหน้าตาของลูกสาว เธอก็รำคาญทันที “สายตาอะไรของลูกฮะ หรือแกจะทนดูน้องชายตัวเองตายไปทั้งแบบนี้รึไง”คุณปู่ตระกูลหลินเองก็รีบ “หว่านหรู ไม่ว่ายังไงก็ น้องก็คอยสนับสนุนหลานมาโดยตลอด หลานต้องช่วยเขานะ”“ใช่ หว่านหรู ลูกต้องช่วยจื่อตงนะ” หลินหงรีบพูดเสริมหลินจื่อตงเปิดปาก เขาไม่ต้องการรบกวนพี่สาว เพราะมีหลายเรื่องเกิดขึ้นในช่วงนี้ แถมความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลกับพี่เขยก็จบลงไปแล้วแต่เขาไม่อยากเสียสวี่เจียเจียไปเลยจริง ๆเมื่อมองดูสายตาของคนในตระกูล หลินหว่านหรูรู้สึกไม่สบายใจอย่างยิ่งและพูดว่า “คิดว่าหนูจะไม่ช่วยจื่อตงเหรอคะ”คุณปู่ตระกูลหลินดูไม่ค่อยดีนัก แต่หลินจื่อตงก็พูดทันที “พี่ อย่าฟังคุณปู่กับทุกคนเลยครับ ผมเชื่อพี่อยู่แล้ว ถ้าพี่ไม่สะดวกจริง ๆ ผมจะไปเองครับ”“นายก็ยังไม่เชื่อพี่อยู่ดี”หลินหว่านหรูโกรธ เธอหันหลังกลับและเดินกลับห้องด้วยความโมโหคุณปู่ตระกูลหลินและคนอื่นๆ ที่ถูกทิ้งไว้ มองหน้ากันอย่างไม่เช
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 966
“แต่เธอจะมาที่นี่เร็วๆ นี้”“โอเค ถ้างั้นผมจะรอ”ตอนนี้ ขอแค่แม่ของเขาสบายดีแล้ว เย่เทียนหยู่ก็รู้สึกโล่งใจมากขึ้น แต่เขากังวลว่าตอนนี้แม่ของเขาเป็นอิสระแล้วจริง ๆ หรือเปล่า“ผมขอยืนยันอีกที พวกคุณไม่ขอให้ผมจดทะเบียนกับหยางเฉียนเฉียนแล้วใช่มั้ย” เย่เทียนหยู่ถามย้ำ“ใช่!”“โอเค ถ้างั้นผมไปละ!”เย่เทียนหยู่จากไปโดยไม่พูดอะไรสักคำ แม้ว่าผู้หญิงตรงหน้าเขาจะมีเสน่ห์มากและดูเหมือนเธอจะไม่ได้ต่อต้านการการลุกล้ำของเขาเลยด้วยซ้ำจูเก่อหลิวหลีตกอยู่ในอาการมึนงง นี่เขา ออกไปแล้วเหรอตัวเธอมีเสน่ห์ไม่พอเลยหรือไงนี่เป็นครั้งแรกที่เธอสงสัยในความสวยของตัวเอง!เธอรู้สึกมาโดยตลอดว่าถ้าเธอเต็มใจ ก็คงไม่มีใครต้านทานเสน่ห์ของเธอได้ขณะที่เธอกำลังคิดอยู่ โทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้น ท่านผู้หญิงของเธอโทรมา“ท่านผู้หญิง ฉันขอโทษ ทั้งหมดเป็นความผิดของฉัน” จูเก่อหลิวหลีรับสายและพูดทันที“ไม่เป็นไร!”“ฉันเพิ่งรู้ว่าเทียนหยู่ได้รับพลังลมปราณซวนหมิงของหยางเฉียนเฉียนมาแล้ว เพราะงั้นเขาจะอยู่กับหยางเฉียนเฉียนหรือไม่ก็ไม่สำคัญ”ท่านผู้หญิงตอบ“พลังลมปราณซวนหมิงนั่นคืออะไรคะ” จูเก่อหลิวหลีไม่เคยรู้
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 965
“ฉัน…”จูเก่อหลิวหลีเกือบจะหลุเบอกความจริง แต่เมื่อนึกถึงคำเตือนของท่านผู้หญิง ที่ว่าห้ามให้เย่เทียนหยู่รู้เกี่ยวกับการเข้าพักของท่านผู้หญิงในเมืองเทียนไห่เด็ดขาดเธอไม่สนใจอะไรอีกต่อไปและพูดว่า “คุณไม่เชื่อฉันก็หมดหนทางจะพูด อยากทำอะไรก็ทำเถอะ”“พูดจริงเหรอ ถึงผมจะไม่ชอบคุณ แต่ด้วยความสวยของคุณ คนรอบตัวผม…”“กล้าเหรอ!”จูเก่อหลิวหลีรู้สึกอับอาย แต่เสียใจมากกว่า เธอขัดจังหวะและพูดด้วยความโกรธ “ถ้าคุณกล้าทำแบบนั้น ฉันจะไม่ปล่อยคุณไปแน่ ต่อให้ฉันต้องตายไปเป็นผีก็ตาม!”ขณะที่เธอพูดน้ำตาของเธอก็ไหลไม่หยุดคราวนี้ ทำเอาเย่เทียนหยู่รู้สึกสับสนโดยเฉพาะตอนที่เห็นอีกฝ่ายทั้งเสียใจและโกรธมากจนน่าสงสาร เขาก็รู้สึกสงสารเขาเหมือนเป็นคนเลวทรามเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายน่าสงสารเพียงใด โดยเฉพาะอย่างยิ่งว่าเขาน่าสงสารเพียงใด เย่เทียนหยู่ก็ไม่สามารถเคลื่อนไหวใด ๆ ได้และพูดอย่างช่วยไม่ได้ “ก็ได้ ถ้าคุณไม่พูดก็ช่างมันเถอะ แต่ในเมื่อคุณเป็นผู้รับผิดชอบเรื่องนี้ ตอนนี้คุณคงยอมปล่อยเรื่องนี้ไปได้แล้วใช่มั้ย”ถึงยังไงมันไม่ก่ออันตรายใด ๆ กับเขา หากปัญหานี้ได้รับการแก้ไข และเขาไม่ตามเอาความทุกอย่างก็จบจ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 964
จูเก่อหลิวหลีตกใจมาก นายน้อยคนนี้เก่งเชื่อมโยงเกินไปแล้ว อุตส่าห์เดาถูกเสียหมด แต่เธอรีบตอบทันทีว่า “เธอเป็นแค่หุ้นส่วนของฉัน คุณคงไม่คิดว่าเธอเป็นแม่ของคุณหรอกนะคะ”“คุณคิดมากไป ถ้าเธอเป็นแม่ของคุณจริง ๆ เธอคงออกมาพบคุณนานแล้ว”“ก็ใช่นะ”เย่เทียนหยู่พยักหน้าเห็นด้วย แต่เขาก็พูดต่อทันที “แต่ไม่จำเป็นต้องเป็นอย่างนั้นหรอก ตามที่คุณพูด แม่ของผมยังมีชีวิตอยู่ แต่เธอไม่มาเจอผมด้วยตัวเองเลย บางทีเธออาจมีเหตุผลบางอย่าง”“…”จูเก่อหลิวหลียิ้มอย่างขมขื่น นายน้อยคนนี้สมองเร็วเสียจรงิ “ถ้าคุณอยากจะคิดแบบนั้นก็ตามใจ” เธอตอบอย่างเป็นหลาง“เอาล่ะ ถ้างั้น ผมขอถามคุณ ว่าตอนนี้แม่ของผมเป็นยังไงบ้าง”“ไม่ต้องห่วง เธอสบายดี เธอแค่ยุ่งอยู่กับเรื่องใหญ่ เมื่อเสร็จแล้ว เธอจะมาที่เมืองเทียนไห่เพื่อตามหาคุณเอง”“จริงเหรอ” เย่เทียนหยู่รู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย เป็นเวลาหลายปีแล้วที่ไม่มีข่าวเกี่ยวกับแม่ของเขา ตอนนี้เขารู้ว่าเธอปลอดภัย เขาก็ย่อมมีความสุข“จริงแท้แน่นอนค่ะ”“คุณคือคนที่คอยจัดการให้ผมหย่ากับหลินหว่านหรูแล้วแต่งงานกับหยางเฉียนเฉียนเหรอ” เย่เทียนหยู่ถาม“ถูกต้อง!”จูเก่อหลิวหลียืนยัน“เพร
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 963
“ถ้าคุณจูเก่อชอบก็ทำตามที่ชอบเถอะครับ!” เย่เทียนหยู่กล่าวเสียงเรียบจูเก่อหลิวหลีเริ่มโกรธเล็กน้อยและพูดว่า “คุณเย่ คุณต้องการอะไร”“บอกผมมา ผู้หญิงที่อยู่กับคุณคือใคร ทำไมคุณถึงไม่อยากให้ฉันอยู่กับ หลินหว่านหรูและอยากให้ฉันแต่งงานกับหยางเฉียนเฉียน” เย่เทียนหยู่กล่าว“ฉันไม่รู้ว่าคุณกำลังพูดถึงอะไร!”“ดูเหมือนว่าคุณจะหลั่งน้ำตาไม่ได้จริง ๆ จนกว่าคุณจะเห็นโลงศพ” เย่เทียนหยู่รู้สึกหงุดหงิด ลุกขึ้นยืนตรง ก้าวไปข้างหน้า และจู่ๆ ก็ดึงจูเก่อหลิวหลีตรงหน้าเขาจูเก่อหลิวหลีสะดุ้ง และสีหน้าของเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อย“คุณ คุณจะทำอะไร”“ทำอะไรเหรอ คุณคิดว่าผู้ชายจะทำยังไง เวลาเผชิญหน้ากับผู้หญิงสวยแบบคุณน่ะ” เย่เทียนหยู่พูดอย่างจงใจแต่เมื่อเขาหรี่ตาลง เขาเห็นจูเก่อหลิวหลีสีขาวจาง ๆ ซึ่งสูงและสมบูรณ์แบบมากจนแทบจะกระโดดออกจากผ้าเช็ดตัวผิวโดยรอบเป็นสีขาวพราว และดวงตากลมโตที่สดใสเหล่านั้นปรากฏให้เห็นอารมณ์แสนซับซ้อน รวมถึงความเขินอาย ความกังวลใจ และแม้แต่ความหลงใหลเย่เทียนหยู่ไม่สามารถจัดการมันได้ในทันทีทั้งที่ถูกเขารุกขนาดนี้แล้ว แต่เธอยังมองเขาด้วยสายตาร้อนแรงแบบนั้นหมายความว่ายังไงจู
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 962
เธอพยักหน้าทันทีและพูดว่า “ค่ะ ท่านผู้หญิง ไม่ต้องกังวล ฉันจะไม่เปิดเผยเรื่องนี้อีกแม้แต่คำเดียว”“ลองดูสถานการณ์ก่อนเถอะ”“พวกเขาไม่ใช่ศัตรู เธอสามารถตัดสินใจได้ด้วยตัวเอง คำขอเดียวคืออย่าให้เขารู้ว่าฉันอยู่ในเมืองเทียนไห่”อีกฝ่ายทิ้งคำพูดไว้ แล้วรีบเก็บข้าวของพอประมาณ ก่อนจะออกจากโรงแรมไปพร้อมกับคนของเธอเธอเดินเร็วมากและไม่แม้แต่จะใช้ลิฟต์ แต่เลือกใช้บันไดเพื่อเลี่ยงกล่องวงจรปิดทั้งหมด และเดินย่างไร้เสียงทันทีที่เธอออกจากรถ รถของเย่เทียนหยู่ก็เข้ามาใกล้ เขาได้สอบถามและรู้ว่าจูเก่อหลิวหลีอาศัยอยู่ในห้องไหน เขาจึงเดินเข้าไปเมื่อมาถึงหน้าประตูห้องของจูเก่อหลิวหลีเขาก็เคาะเบา ๆจูเก่อหลิวหลีเปิดประตูเย่เทียนหยู่ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งเพราะในเวลานี้ จูเก่อหลิวหลีเพิ่งอาบน้ำเสร็จ และเธอยังสวมเสื้อคลุมอาบน้ำอยู่ ขาของเธอเรียวยาว ใบหน้างดงามราวดอกบัวที่เพิ่งบานทำให้หัวใจของคนที่เห็นเต้นผิดจังหวะผิวพรรณที่เผยออกมาเล็กน้อยของเธอขาวโดดเด่น ทำให้ใครเห็นก็ไม่อาจกระพริบตา“คุณเย่เหรอคะ” จูเก่อหลิวหลีพูดด้วยสีหน้าประหลาดใจ“ผมเอง คุณจูเก่อจะนอนแล้วเหรอ”“ใช่ คุณเย่ เจอที่นี่ได้ยังไ
