Share

บทที่ 796

“คุณชายเย่ล้อเล่นแล้วครับ เมื่อกี้ผมพูดไร้สาระเองครับ ที่ผมอยากจะบอกก็คือวันนี้เป็นความผิดของผมทั้งหมด ไม่ว่าคุณชายเย่จะลงโทษผมยังไงก็ล้วนเป็นสิ่งที่ผมสมควรโดนเองครับ”

“ผมแค่หวังว่าคุณชายเย่จะให้อภัยความประมาทของผมในครั้งนี้ และให้โอกาสผมได้แสดงคำขอโทษ”

เฉินเฟิงรีบขอโทษไม่หยุด

แต่บทสนทนาระหว่างทั้งสองทำให้ทุกคนตกใจอย่างสิ้นเชิง ไอ้หมอนั่นทำให้คุณชายเฉินขอโทษเขาได้จริง ๆ เหรอ แถมยังขอโทษอย่างจริงใจด้วย

ถ้าจะบอว่าเป็นแค่การอ่อนข้อคงน่าฟัง แต่นี่มันเป็นการทำตัวต่ำต้อยชัด ๆ

เป็นไปได้ยังไงกัน ไอ้หมอนั่นกลายเป็นคุณชายเย่อะไรนั่น แล้วคุณชายเย่เป็นใคร ทำไมถึงทำให้คุณชายเฉินกลัวได้ขนาดนี้

ผู้กองหวังตกตะลึง เขาไม่อยากจะเชื่อเรื่องทั้งหมดนี้เลย ใบหน้าของเขาน่าเกลียดมาก โดยเฉพาะตอนที่เขาคิดถึงการกระทำของเขาก่อนหน้านี้ ซึ่งคงทำให้อีกฝ่ายโกรธเคือง

ให้ตายเถอะ มันเป็นความผิดของนังผู้หญิงนั่น

แต่ยามนี้ หญิงสาวยอดดวงใจของเขาอย่างจางเหยามีสีหน้าซีดเซียว ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ เธออดไม่ได้ที่จะลุกขึ้นพูดว่า:

“พี่เฟิง คุณเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่าคะ? คนที่สภาพยาจกอย่างกับพวกขายของตามตลาดน
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status