เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 714
บทที่เกี่ยวข้อง
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 715
หลินหว่านหรูมาที่ตึกสี่ฤดูและเดินเข้าไปในห้องทานอาหารส่วนตัวก็เพราะการบังคับคนที่บ้าน ในตอนที่เธอรู้เลขห้องอาหารก็รีบส่งให้เย่เทียนหยู่ เพราะเย่เทียนหยู่บอกว่าต้องส่งที่อยู่ให้กับเขา “หว่านหรู มาแล้วเหรอ” เห็นหลานสาวของตัวเองเข้ามาแล้วนายท่านหลินก็ถอนหายใจก่อนจะรีบพูด พ่อและแม่ของเธอเองก็ดีใจมากๆ นอกจากพวกเขาสามคนยังมีหลี่ว์เจิ้งอยู่ด้วย บนใบหน้ามีร่องรอยเหมือนถูกทำร้ายมา เพราะว่ามีการจัดการแล้วจึงไม่สามารถมั่นใจได้ว่าถูกทำร้ายมาจริงไหม หลี่ว์เจิ้งเห็นว่าหลินหว่านหรูมาแล้วก็อดจะตาลุกวาวไม่ได้ เพราะว่าการปรากฏตัวของเย่เทียนหยู่ ทำให้เขาไม่สามารถฮุบตระกูลซ่งและตัวซ่งหลิงมาครองไว้ได้ แต่ว่าการที่จะได้คนที่สวยมากๆอย่างหลินหว่านหรูกลับเป็นเรื่องที่โชคดี ทำให้เขารู้สึกชอบมากขึ้นกว่าเดิม เพราะว่าหลินหว่าหรูดีกว่าซ่งหลิงมากอีกฝ่ายก็เหมือนแค่ต้องการเข้ามาหลอกเอาเงินเขาก็เท่านั้น หลี่ว์เจิ้งพยายามเก็บอาการเขามองไปทางด้านขวาของตัวเองหน้านิ่งก็จะพูดออกมายิ้มๆ“หว่านหรู มานั่งทางนี้สิ” หว่านหรูมองไปทางนั้นก่อนจะพูด “ไม่ล่ะค่ะ ฉันขอนั่งข้างๆแม่ของฉันดีกว่า” พูดจบก็เดินมานั่งลงตร
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 716
ที่เคยเสียหน้าไปก่อนหน้านี้ เขาจะต้องทวงคืนกลับมาให้หมด เขาตอบปฏิเสธออกมาหน้าตาเฉย “แน่นอนว่าไม่ใช่!” แต่เมื่อตอบคำนี้ออกมา นายท่านหลินก็ช็อคไปเหมือนกัน แบบนี้ไม่ให้เกียรติกันเลยนี่นา พ่อแม่ของเธอเองก็ชะงักไป แต่ว่าพวกเขาก็ลังเลเล็กน้อย และยังคงอยากจะทำให้บรรยากาศมันดีขึ้น เพราะนี่ถือว่าเป็นโอกาสที่จะได้เปลี่ยนชีวิต ถ้าลูกสาวของพวกเขาได้แต่งงานกับคนรวยของเมืองหลงตู สถานะทางสังคมของพวกเขาทั้งสองคนก็จะสูงตามไปด้วย หลี่ว์เจิ้งปฏิเสธเสร็จก็ไม่รอให้คนอื่นได้พูดอะไรต่อ “นายท่านหลิน พูดกันตามจริงนะ พรุ่งนี้ผมก็จะไปจากเมืองเทียนไห่แล้ว” “วันนี้เป็นโอกาสสุดท้ายของพวกคุณ” “ที่ผมมาที่นี่ก็เพราะหว่านหรู ผมหวังว่าพรุ่งนี้เธอจะไปจากที่นี่พร้อมกับผมได้” ตอนแรกหลี่ว์เจิ้งไม่ได้คิดเช่นนี้ แต่ยิ่งเห็นว่าตระกูลหลินกลัวตัวเองมากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งได้คืบจะเอาศอกมาเท่านั้น คนในตระกูลหลินได้ฟังก็ชะงักไป เพราะไม่คิดว่ามันจะเร็วขนาดนี้ หลินหว่านหรูสีหน้าเปลี่ยนไป ช่วงนี้เธอได้ฟังเรื่องราวเกี่ยวกับตระกูลหลี่ว์มามากมาย ตอนนี้หลี่ว์เจิ้งกำลังวางท่าทางว่าพรุ่งนี้จะพาตนเองไปให้ได้ แน่นอนว่าเธอไม
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 717
เย่เทียนหยู่มาทันช่วงเวลาที่สำคัญพอดี มาในตอนที่หลินหว่านหรูรู้สึกเจ็บปวดและเสียใจ นายท่านหลินพูดจบก็มองไปทางหลานสาวตาไม่กระพริบเพราะรู้ว่าเรื่องนี้มันมีผลต่อเธอมากๆ แต่ว่าเขาเองก็ไม่มีหนทางที่ดีกว่านี้ อีกอย่าง ในอนาคตหลานของเขาจะต้องเข้าใจแน่ๆ พอถึงตอนนั้นหลานของเขาจะต้องรู้สึกขอบคุณเขาแน่ๆที่ทำเพื่อเธอในวันนี้ ส่วนหลี่ว์เจิ้งก็ตั้งตารอยิ่งกว่าใครเพราะว่าคนสวยตรงหน้าจะกลายเป็นคนของเขาแล้ว ทำให้สิ่งที่ทำให้เขาอารมณ์เสียก่อนหน้านี้หายไปจนหมด แต่ในตอนนี้กลับมีเสียงของเย่เทียนหยู่ลอยมา อะไรกัน ไม่ตกลงงั้นเหรอ? ไอ่บ้าคนไหนที่มันกล้าเขามาขัดขวางกัน แต่ลองฟังดูเสียงนี้ช่างฟังดูคุ้นเคย สีหน้าของนายท่านหลินเปลี่ยนไป พ่อและแม่ของหลินหว่านหรูเองก็เช่นกัน ให้ตายเถอะ เย่เทียนหยู่มาได้ยังไงกัน เหมือนวิญญาณที่ตามติดเลย เขามาก็ไม่รู้จะมาสร้างเรื่องอะไร ถ้าทำให้คุณชายหลี่ว์โมโหแล้วจะทำยังไงดี แต่จากท่าทีของครอบครัวของเธอเมื่อสักครู่ก็ทำให้ใจของเธอด้านชาไปแล้ว อย่างน้อยในตอนนี้เธอไม่อยากสนใจอะไรทั้งนั้น ไม่ว่าเย่เทียนหยู่จะทำอะไรเธอก็สนับสนุนทั้งนั้น ในตอนที่ทุกคนต่
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 718
“หว่านหรู นี่ลูกพูดอะไรออกมา?” “ทำไมถึงไปนอนกับไอ่สวะนี่ได้?” “ลูกนอนที่บ้านตลอดไม่เคยออกไปไหน แม่รู้นะว่าลูกกำลังพูดเพื่อมันถึงได้พูดแบบนี้” “นี่แกบ้าหรือเปล่า ถ้าคุณชายหลี่ว์เข้าใจผิดจะทำยังไง” “คนอย่างเย่เทียนหยู่ทั้งชาติตระกูลและความหล่อเหลาก็สู้คุณชายหลี่ว์ไม่ได้ ถ้าเทียบกันมันก็ไม่ต่างจากขยะ แกชอบอะไรมัน” แม่ของเธอพูดออกมาไม่หยุด หลินหว่านหรูได้ฟังก็ตั้งท่าจะเถียงกลับเรื่องที่เธอนอนกับเย่เทียนหยู่เป็นเพราะถูกคนวางยา เธอไม่รู้สึกอะไรเลยสักนิด แต่ในตอนนี้หลี่ว์เจิ้งก็ได้สติกลับมา ที่แท้คุณชายเย่ชื่อว่าเย่เทียนหยู่ จึงรีบเอ่ยขัด “นายท่านหลิน คุณน้าพวกคุณเข้าใจผิดแล้วนะครับ ผมไม่เคยคิดว่าจะคบกับหลินหว่านหรู” “คุณชายหลี่ว์ นี่คุณ…?” “ที่ผมมาในวันนี้ก็เพราะว่านายท่านหลินเอาแต่รบเร้าให้ผมมาเจอเธอ ผมถึงได้มาแต่ไม่ได้คิดอะไรเลยแน่นอน” “เพราะว่าคนที่สวยจนโลกตะลึงอย่างคุณหลินถึงเหมาะกับคนที่หล่อเหลาอย่างคุณชายเย่” “ผมจะนับว่าเป็นอะไรได้ ถ้าเทียบกับเขาผมก็ไม่ต่างจากขยะ เป็นแค่คนไร้ค่าจะไปกล้าคิดอะไรแบบนั้นกับคุณหลินได้ยังไง” หลี่ว์เจิ้งแทบจะยกคำชมทั้งหมดออกมาพูดชมอีกฝ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 719
“นี่…นี่” “ทำไมถึงได้เป็นแบบนี้?” เพียงเท่านี้ทุกคนต่างก็พากันงงงวยไปตามๆกัน ทุกคนต่างก็ไม่เชื่อสายตาของตัวเอง นี่มันเกินสิ่งที่พวกเขาจินตนาการไปมาก พ่อแม่ของเธอตาโตก่อนจะอ้าปากกว้างเหมือนอยากจะพูดแต่พูดไม่ออก ถึงแม้หลี่ว์เจิ้งจะรู้สึกอับอายมากๆ แต่เมื่อลอดตัวเสร็จก็ไม่กล้าออกไป ได้แต่มองหน้าเย่เทียนหยู่อยู่แบบนั้น “คะ…คุณเย่เชื่อผมแล้วใช่ไหม?” “อืม เชื่อแล้วล่ะ” “นายไสหัวไปได้แล้ว!” “ครับ ผมจะไปเดี๋ยวนี้ ขอบคุณคุณเย่มากครับ” หลังพูดคำนี้จบหลี่ว์เจิ้งก็รีบออกไปจากห้องอาหารแล้วก็รีบจากไปในทันที เห็นได้ชัดว่าเขากลัวมากจริงๆ เขาไม่เคยมีครั้งไหนที่จะกลัวเท่าครั้งนี้เลย ต่อให้เป็นเมื่อวานก็ยังดีกว่าวันนี้ เพราะเขารู้ดีว่าเรื่องที่ทำในวันนี้อาจจะทำให้เขาตายไปเลยก็ได้ เพราะว่าอีกฝ่ายเป็นภรรยาของเขาเชียวนะ นี่มันผิดมากๆ ในตอนที่ออกจากตึกสี่ฤดู หลี่ว์เจิ้งก็รีบจากไป ในตอนนี้ก็มีวัยรุ่นคนหนึ่งเดินเข้ามา เขาคือหม่าเผิง เขาพูดออกมาอย่างตื่นเต้น “คุณชายหลี่ว์ สวัสดีครับ!” เขาอุตส่าห์ได้ยินมาว่าอีกฝ่ายจะมาที่ตึกสี่ฤดูก็รีบมาดักทางไว้ “นายเป็นใคร?” ในใจของเขาเต็มไป
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 720
“ได้เลยครับ!” “คือมันเป็นแบบนี้…” หม่าเผิงอธิบายว่าเย่เทียนหยู่เข้ามายึดตระกูลแล้วยังถือดีรังแกคนอื่นๆ อยากให้หลี่ว์เจิ้งช่วยเขาทวงคืนสมบัติของตระกูล หลี่ว์เจิ้งได้ฟังก็รีบพูด “มีคนแบบนี้ด้วยเหรอเนี่ย แต่ว่านะเขายึดเอาบริษัทในเครือของตระกูลหม่าไปจนหมด ถ้าจะให้ฉันช่วยทวงคืนกลับมา ให้แค่ร้อยล้านมันน้อยไปหรือเปล่า?” “งั้นคุณชายหลี่ว์อยากได้เท่าไหร่?” “อย่างน้อยก็สักพันล้าน!” หลี่ว์เจิ้งพูด ครั้งนี้เขาอับอายมากเกินไปถ้าก่อนกลับยังทำเงินได้สักร้อยล้าน ก็ถือเป็นเรื่องที่ดี และยังมีเหตุผลไปอธิบายให้คุณปู่ฟังด้วย ถ้าไม่อย่างนั้นเรื่องที่เขาไปรุกล้ำราชามังกรก็มากพอให้เขาถูกปู่จัดการอย่างหนักหน่วงแล้ว อะไรนะ! พันล้าน! หม่าเผิงหน้าเปลี่ยนสี ให้เขาจ่ายพันล้านเพื่อที่จะได้หงหม่ากรุ๊ปกลับคืนมา นี่มันไม่คุ้มเอาซะเลย และเงินจำนวนมากมายขนาดนั้นเขาก็ไม่มีด้วย แต่เขาคิดแล้วว่าถ้าเอาบริษัทกลับคืนมาได้ก็ค่อยหาทางขายทอดตลาด ต่อให้เขาจะขาดทุนหน่อยก็ไม่เป็นไร ขอแค่อย่าให้เย่เทียนหยู่ได้รับมันไปฟรีๆก็พอ เพราะอย่างนั้นหม่าเผิงจึงรีบพูด “ไม่มีปัญหา แต่ผมไม่ได้มีเงินมากขนาดนั้นในตอนนี้
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 721
เมื่อคำพูดที่โมโหหงุดหงิดนี้ของหลี่ว์เจิ้งพูดออกมา ก็ทำให้ลูกน้องที่ช่วยจองตั๋วต่างงุนงงกันไปหมด ทราบว่าในอดีต ไม่ว่าหลี่ว์เจิ้งจะไปที่ไหน หากไม่ใช่ชั้นเฟิร์สคลาสก็จะไม่นั่งอย่างเด็ดขาดหลายปีมานี้ ก็ยังคงรักษาความเคยชินเช่นนี้มาตลอด ก่อนหน้านี้ มีคนๆ หนึ่งที่ไม่สามารถจองชั้นเฟิร์สคลาสได้เนื่องจากคุณชายหลี่ว์นั้นรีบร้อน ดังนั้นเขาจึงจองที่นั่งชั้นประหยัดแทน เป็นผลให้เขาถูกคุณชายหลี่ว์ทุบตีอย่างรุนแรงเป็นเวลาครึ่งชั่วโมง และขาของเขาก็หัก ทำให้เดินกะเผลกตลอดเวลา ตั้งแต่นั้นมา ไม่ว่าจะใช้วิธีใดก็ตาม แม้ว่าจะต้องจ่ายในราคาที่สูงกว่าสิบเท่า ก็ยังต้องจองที่นั่งชั้นเฟิร์สคลาสให้ได้ วันนี้คุณชายหลี่ว์ทำไมนิสัยเปลี่ยนไป ในเมื่อคุณชายหลี่ว์พูดเช่นนั้นแล้ว ลูกน้องเขาจึงไปจัดการทันที บังเอิญว่ามีเที่ยวบินเร็วสุดแต่คุณชายหลี่ว์ต้องรีบไปที่สนามบินทันที เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลี่ว์เจิ้งก็ชมลูกน้องของเขาอย่างมากและรีบนั่งแท็กซี่ไปสนามบินด้วยตัวเอง ยอดฝีมือที่พามาเมื่อครั้งก่อน แต่ครั้งนี้ไม่ได้มาด้วยกัน เหล่าลูกน้องล้วนสับสนกันหมด ไม่สามารถจองชั้นเฟิร์สคลาสได้ ไม่เพียงแต่เขาจะไม่ถูกด่า แต
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 722
เย่เทียนหยู่มองดูท่าทางโกรธแค้นของคนเหล่านี้แล้วรู้สึกหมดหนทาง จึงพูดอย่างใจเย็นว่า “ทำไมพวกคุณถึงมั่นใจนักว่าตระกูลหลี่ว์ไม่รู้เรื่องนี้เหล่านี้ ?” ทำไมถึงไม่คิดว่า นายท่านหลี่ว์รู้เรื่องทั้งหมดนี้แต่ตระกูลหลี่ว์ไม่มีทางมาแก้แค้นด้วยซ้ำ” “หยิ่งผยอง” คุณแม่หลินพูดอย่างโกรธจัด “เย่เทียนหยู่ ต่อให้นายท่านหลี่ว์จะเป็นเทพ เรื่องเพิ่งจะเกิดเมื่อซักครู่นี้ แต่เขาก็ไม่มีทางที่ทราบเรื่องได้ทันที ถึงตอนนี้ คุณยังมาโอ้อวดอยู่ที่นี่” “อย่างไรก็ตาม เธออย่าคิดว่าแบบนี้แล้วจะพาเราติดร่างแหไปด้วย พอถึงเวลานั้น จะอธิบายทุกอย่าง อย่างแน่นอน ว่าตั้งแต่ต้นจนจบ พวกเรานั้นอยู่เคียงข้างนายน้อยหลี่ว์” “เธอก็รอความตายโดยไม่มีที่ฝังศพเถอะ” ยังไม่มีความสามารถนี้” “ยังคงพูดจาโอหัง” “โอเค ฉันจะรอและดูว่าคุณตายยังไง” นายท่านหลินพูดอย่างโกรธจัด เขาเชื่อว่าด้วยความสัมพันธ์ของเขากับนายท่านหลี่ว์ แค่เพียงอธิบายก็คงไม่เป็นอะไรแล้ว “โอเค ถ้าอย่างนั้นทุกคนก็จะได้เห็นกัน” “หว่านหรู ฉันจะไปแล้ว คุณจะไปกับผมไหม” “ไม่ไป” “ไป” คนที่บอกว่าไม่ไปคือคุณแม่ของหลิน ส่วนคนที่บอกว่าไป แน่นอนว่าคือหลินหว่าน
บทล่าสุด
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1153
“แก แกคิดจะทำอะไร?” ไป๋หยางตกใจจนหน้าซีด เขาทั้งกลัวและโกรธในเวลาเดียวกัน“ทำอะไรล่ะ เมื่อกี้ก็บอกแกไปแล้วนี่ แกต้องการชีวิตฉันเลยนะ ฉันแค่ต้องการขาสองข้างของแกก็เท่านั้น ไม่เกินไปหรอกมั้ง?” เย่เทียนหยู่พูดอด้วยน้ำเสียงที่ดูเฉยเมย“ไม่ ไม่ได้นะ!”ไป๋หยางรู้สึกร้อนรน จึงรีบพูดขึ้นว่า “เอางี้นะ ขอแค่แกปล่อยฉันไป เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ ฉันจะถือว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นก็ได้ เรื่องที่ผ่านไปแล้วฉันก็จะไม่ถือโทษโกรธเคืองอีก”“กลับกัน หากแกลงมือกับฉัน ตระกูลไป๋จะไม่ปล่อยเรื่องนี้ไปง่าย ๆ แน่ ด้วยความสามารถของตระกูลไปแล้ว ต่อให้แกจะเก่งแค่ไหน แกก็คงจะรักษาชีวิตเอาไว้ไม่ได้อยู่ดี”“นี่แกยังกล้ามาข่มขู่ฉันอยู่อีกเหรอ?” เย่เทียนหยู่พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา“ไม่ ไม่ใช่การข่มขู่ แต่เป็นการขอร้อง ขอความเมตตา” เมื่อเห็นท่าทางของเย่เทียนหยู่ ไป๋หยางก็รู้สึกกลัวขึ้นมาจริง ๆ เขาจึงไม่สนใจเรื่องศักดิ์ศรีอีกต่อไปไม่ว่ายังไงก็ต้องหนีจากสถานการณ์ตรงหน้าให้ได้ก่อน รอให้ผ่านวันนี้ไปได้ ตนก็มีอีกเป็นหมื่นวิธีที่จะทำให้อีกฝ่ายตายอย่างน่าสังเวชมากที่สุด“ท่าทีของแกตอนนี้ก็ถือว่าไม่เลว แต่น่าเสียดา
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1152
ตอนนี้ถึงทีของเย่เทียนหยู่แสดงสีหน้าดูถูกออกมาแล้ว เขาส่ายหัวพลางพูดขึ้นว่า “ขยะพวกนี้มาจากไหนกัน กล้าดียังไงมาอวดดีต่อหน้าฉัน เบื่อที่จะมีชีวิตอยู่กันแล้วรึไง!”คำพูดนี้ทำให้คนเหล่านั้นโกรธอย่าเห็นได้ชัด แต่ก็กลับไม่กล้าพูดอะไรออกมาเวลาแบบนี้ ใครมันจะกล้าเสนอหน้าออกไปกัน นั่นไม่เท่ากับเป็นการหาเหาใส่หัวหรอกเหรอ?แต่สุดท้ายแล้ว มันก็จะมีคนที่โง่มาก ๆ ชอบทำตัวเสร่อ ไป๋หยางที่โดนชนจนได้รับบาดเจ็บก็พยายามตะเกียกตะกายออกมา แล้วพูดด้วยความโกรธออกมาว่า “ไอ้หนู แกอย่าได้เหลิงนักนะ!”“แกรู้ไหม ว่าฉันเป็นใคร กล้าดียังไงมาทำแบบนี้กับฉัน?”“ก็คุณชายไป๋ไง เมื่อกี้แกก็บอกไปแล้วไม่ใช่เหรอ?” เย่เทียนหยู่พูดด้วยสีหน้าที่ดูไม่แยแสไป๋หยางหมดคำจะพูด ก่อนจะโต้กลับด้วยความโกรธ “งั้นแกรู้ไหม ว่าเป็นคุณชายไป๋คนไหน รู้ไหมว่าคุณชายไป๋ที่ว่าหมายถึงอะไร มันหมายความว่าฉันคือคุณชายจากตระกูลไป๋ยังไงล่ะ” “......”เย่เทียนหยู่ไม่มีอะไรจะพูด นี่หัวมันโดนชนจนพังไปแล้วเหรอไป๋หยางรู้สึกว่าตนเองอาจจะอธิบายได้ไม่ชัดเจนมากพอ ก่อนจะรีบพูดเสริมอีกว่า “ที่ฉันจะสื่อก็คือ ตระกูลไป๋นั้นไม่ธรรมดา เป็นถึงหนึ่
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1151
ผั๊วะ ผั๊วะ......หลังจากที่คนเหล่านั้นเดินล้อมเข้ามาด้วยความดุดัน เสียงดังสนั่นก็เกิดขึ้นในทันทีเมื่อมองอย่างละเอียด ก็พบว่าทั้งหมดคือกลุ่มคนที่พุ่งเข้าไปเพื่อหวังจะล้อมโจมตีเย่เทียนหยู่ พวกเขากลับต้องนอนกองบนพื้นเรียงตัว ได้แต่เอามือกุมหน้าตัวเองเอาไว้ และร้องด้วยความเจ็บปวดที่แท้ในช่วงเวลาสั้น ๆ นี้ เย่เทียนหยู่ที่ในมือกำลังถือไม้เอาไว้อยู่นั้น เขาเหวี่ยงมันใส่พวกเขาได้อย่างแม่นยำ จนทำให้พวกเขาล้มลงกันหมด พร้อมกับเสียงร้องโอดโอยที่ดังขึ้นเป็นระนาวบางคนโดนตีจนขาทั้งสองข้างหัก แต่ก็ยังมีบางคนที่โชคดีหน่อย ที่โดนตีขาหักแค่ข้างเดียวในตอนนี้เอง เหล่าลูกน้องต่างก็มองไปทางเย่เทียนหยู่ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว ไม่มีใครคาดคิดว่าชายหนุ่มคนนี้จะเก่งกาจขนาดนี้ พวกเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาเลยแม้แต่น้อย แทบจะเข้าประชิดตัวเขาไม่ได้เลยด้วยซ้ำแววตาของไป๋หยางเองก็แสดงความประหลาดใจออกมา แต่ส่วนใหญ่เหมือนจะเต็มไปด้วยความโกรธแค้นและความโหดเหี้ยมเสียมากกว่า เขาจึงพูดพลางหัวเราะขึ้นว่า “ไอ้หนู คิดไม่ถึงเลยว่าแกจะเก่งกังฟูขนาดนี้ ไม่แปลกใจเลยที่แกกล้าทำตัวอวดดีแบบนี้!”“ฉันเนี่ยนะ ที
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1150
เดี๋ยวนะ หรือว่าจะเกี่ยวกับเรื่องของเทียนเฟิงกรุ๊ปงั้นเหรอ?“ยังจะมัวคิดอยู่อีก!”ไป๋หยางทำหน้านิ่งเฉย ก่อนจะพูดขึ้นว่า “ช่างเถอะ ในเมื่อฉันเองก็พูดออกไปมากขนาดนี้แล้ว งั้นฉันก็จะช่วยให้แกได้รู้แจ้งขึ้นอีกหน่อยก็แล้วกัน ลองคิดดูสิ ว่าแกเผลอทำอะไรลงไปบ้าง!”“เฉินเฟยเฟยงั้นเหรอ?”จู่ ๆ เย่เทียนหยู่ก็นึกถึงความเป็นไปได้อย่างหนึ่ง อาจเป็นเรื่องผู้หญิงก็ได้“โอ้ ถือว่าแกยังพอมีสมองอยู่บ้างนิดหน่อย แต่มันก็ช้าไปเสียแล้ว คุณชายหนานกงพูดเอาไว้แล้ว ไม่ว่ายังไงก็ต้องจัดการแกให้ได้ แกไม่เหลือเวลาให้ต้องเสียใจแล้วล่ะ”ไป๋หยางพูดคำสุดท้ายอย่างเย็นชา “ลงมือ!”“ช้าก่อน!”เย่เทียนหยู่บอกให้อีกฝ่ายหยุดอีกครั้ง ในเมื่ออีกฝ่ายบอกข้อมูลกับเขามากมายขนาดนี้ เขาจึงตัดสินใจที่จะให้โอกาสอีกฝ่ายด้วยเช่นกัน เขาค่อย ๆ เอ่ยปากขึ้นว่า “นี่พวกแกคิดจะจัดการกับฉันเพื่อตระกูลหนานกงจริง ๆ น่ะเหรอ?”“ไร้สาระ ไม่งั้นแกคิดว่าพวกฉันมาทำอะไรที่นี่กันวะ?!”“ฉันคิดว่า ทางที่ดีแกเปลี่ยนใจจะดีกว่านะ เพราะไม่อย่างนั้น ฉันกลัวว่าผลลัพธ์ที่ตามมาอาจจะทำให้พวกแกรับไม่ไหว!” เย่เทียนหยู่ยังคงมีความเมตตาอยู่มาก“ตลกสิ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1149
ทันทีที่เดินไปถึงข้างรถ เย่เทียนหยู่ก็สังเกตเห็นว่ามีชายหนุ่มคนหนึ่งนั่งอยู่ด้านใน การแต่งตัวค่อนข้างประหลาด เสื้อเชิ้ตเปิดออกเล็กน้อย ท่าทางก็ดูหยิ่งยโสไม่เกรงกลัวใคร“ไอ้หนู แกรู้ไหมว่าแกทำผิดพลาดอะไรไป?”ชายหนุ่มที่ว่าคือไป๋หยาง เขามองไปยังเย่เทียนหยู่ และเล่นกับไม้เบสบอลในมือด้วยท่าทางที่ดูชั่วร้าย พร้อมกับถามคำถามออกมา“ไม่รู้”เย่เทียนหยู่ส่ายหัว เขาไม่รู้อะไรเลยจริง ๆ นั่นแหละ แล้วก็ไม่ได้มีใครบอกเขาด้วย“แกไม่รู้งั้นเหรอ?”“ไอ้หนู แกทำอะไรลงไปบ้าง แกจะบอกว่าไม่รู้เลยงั้นเหรอ?” ชายคนที่เพิ่งพาตัวเย่เทียนหยู่มากล่าวด้วยความโกรธเคือง หากไม่ใช่เพราะยังไม่ได้รับคำสั่งจากคุณชายไป๋ เขาคงจะลงมือไปนานแล้วเย่เทียนหยู่ขมวดคิ้ว ก่อนจะพูดอย่างเย็นชาขึ้นว่า “มีอะไรก็เชิญพูดมาตรง ๆ เถอะ ฉันไม่ได้มีเวลามามัวไร้สาระกับพวกแกมากขนาดนั้น!”“โอ้ ไอ้เด็กนี่ยังทำตัวหยิ่งอีกด้วย”ชายหนุ่มโกรธจัด ขณะที่เขาเตรียมจะลงมือแต่คุณชายไป๋ก็ได้โบกมือไปมา และพูดเยาะเย้ยขึ้นว่า “ดูสีหน้าท่าทางของไอ้เด็กนี่สิ เกรงว่ามันคงจะไม่รู้จริง ๆ ว่าตัวเองทำอะไรลงไป หรือเผลอไปล่วงเกินใครเขาเข้า”“ก็คงใช่ ถ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1148
หลังจากที่ได้ยินเช่นนั้น ปิงเยว่ก็รีบพูดขึ้นทันที “คุณเองก็ไม่เลว คุณสามารถยับยั้งเขตแดนแรงกดดันของฉันได้ในทันที ไม่ทราบว่าพอจะบอกได้ไหม ว่าความแข็งแกร่งของคุณอยู่ในระดับไหน?”ตรงไปตรงมาขนาดนี้เลยเหรอ แน่นอนว่าเย่เทียนหยู่จะไม่บอกเธอ เขายิ้มให้เล็กน้อย ก่อนจะพูดออกไปว่า “ก็แค่เทคนิคเล็กน้อยเท่านั้น ไม่ได้สำคัญอะไร”ปิงเยว่ที่ได้ยินเช่นนนั้น เธอก็รู้แล้วว่าตนนั้นเดาไม่ผิด ว่ามันเป็นแค่เทคนิคอะไรบางอย่างจริง ๆ ขณะที่เธอกำลังจะพูดในตอนนั้นเอง ก็มีรถสีดำคันหนึ่งวิ่งเข้ามาจอดเทียบข้าง ๆ หน้าต่างรถถูกลดระดับลง เห็นได้ชัดว่ามารับพวกปิงเยว่ทั้งสองคนเธอไม่ได้พูดอะไรอีก ก่อนที่จะรีบขึ้นรถไปพร้อมกับเสี่ยวลู่ขณะที่มองดูทั้งสองคนเดินจากไป สีหน้าของเย่เทียนหยู่ดูจริงจังขึ้นเล็กน้อย ก่อนที่จะกล่าวขึ้นว่า “หลิวหลี ผู้หญิงคนนั้นไม่ธรรมดา ส่งคนไปตรวจสอบพวกเขาหน่อย ดูว่าพวกเธอกำลังทำอะไรกันแน่”“อืม!”“ฉันส่งคนไปตรวจสอบเรียบร้อยแล้วล่ะค่ะ” จูเก่อหลิวหลียกโทรศัพท์ขึ้นมา ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ เธอยังได้ทำการแอบถ่ายรูปของทั้งสองคนเอาไว้อีกด้วยเย่เทียนหยู่ไม่สามารถหุบยิ้มได้ “คุณนี่ฉ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1147
“จริงสิ สืบเรื่องผู้หญิงที่นั่งข้าง ๆ เขาด้วย ถ้าพวกเธอเป็นคนของเขาจริง ๆ ก็จับพวกเธอมาด้วย” ดวงตาของหนานกงเล่อเต็มไปด้วยความชั่วร้ายแม้จะได้เห็นพวกเธอผ่านแค่ในจอเท่านั้น แต่ก็สามารถเห็นถึงความสมบูรณ์แบบของหญิงสาวทั้งสองได้ ซึ่งก็ใกล้เคียงกับเทพธิดาในใจของเขาอย่างเฟยเฟยด้วยเช่นกัน แน่นอน ว่าในใจของเขา ไม่ว่ายังไงเทพธิดาเฟยเฟยก็สมบูรณ์แบบที่สุดสำหรับเขา“ได้ครับ!”ไป๋หยางพยักหน้า แต่ในใจลึก ๆ ของเขากลับแอบหดหู่ เขารู้สึกซาบซึ้งใจเมื่อได้เห็นสิ่งนี้ เดิมทีเขาตั้งใจจะเก็บเอาไว้เอง แต่คิดไม่ถึงว่าคุณชายหนานกงจะโลภมากขนาดนี้ ถึงกับจะฮุบเอาไว้หมดคนเดียวไม่คิดจะเหลือไว้ให้เขาเลยสักคำแต่ถึงยังไงนั่นก็เป็นคุณชายแห่งตระกูลหนานกง เพราะงั้นเขาจึงไม่กล้าที่จะขัดคำสั่งเฉินเฟยเฟยไม่รู้เรื่องเหล่านี้เลยแม้แต่น้อย เธอขยับเข้าไปหาเย่เทียนหยู่ แล้วกระซิบว่า “พี่เย่คะ อีกเดี๋ยวพองานจบ ฉันขอเลี้ยงมื้อดึกพี่นะคะ”เย่เทียนหยู่มองออกว่าเฉินเฟยเฟยคิดยังไงกับตน เขาเลยกลัวว่ามันอาจจะถลำลึกลงไปมากกว่านี้ เขาจึงปฏิเสธออกไปอย่างรวดเร็ว “เอ่อคือ อีกเดี๋ยวฉันยังมีธุระอยู่ เลยไม่ค่อยสะดวกเท่าไหร่ ไว
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1146
ท่ามกลางเสียงร้องฮึกเหิมของฝูงชน ในที่สุดเพลงก็จบลง และคอนเสิร์ตเองก็ได้สิ้นสุดลงเช่นกันปิงเยว่ค่อย ๆ กลับมามีสติอีกครั้ง เธอเติบโตมากับอาจารย์ของเธอ เธอจึงไม่รู้จักเพลงนี้จริง ๆแต่ก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร เมื่อฟังพวกเขาร้องเพลง เธอถึงได้รู้สึกว่าเลือดของเธอนั้นเริ่มเดือดพล่านขึ้นมา ราวกับว่าความยากลำบากต่าง ๆ นั้นไม่ได้รู้สึกยากลำบากอีกต่อไปเมื่อมองไปยังเย่เทียนหยู่ที่อยู่บนเวทีอีกครั้ง เธอก็กลับไม่รู้สึกเกลียดเขาอีกต่อไป อย่างน้อยผู้ชายน่ารังเกียจคนนี้ ก็เหมือนจะต่างจากผู้ชายน่ารังเกียจคนอื่นอยู่บ้างแน่นอน ว่าเขาก็ยังคงเป็นผู้ชายที่น่ารังเกียจอยู่เหมือนเดิม เขาไม่คู่ควรที่จะมีความสัมพันธ์ใด ๆ กับตนเลยแม้แต่น้อย ยิ่งมีควรค่าให้เพ้อฝันถึงตนด้วยซ้ำ“ต้องขอบคุณเพื่อนคนนี้มากเลยนะคะ เขาทำให้พวกเรามีช่วงเวลาที่สมบูรณ์แบบที่สุดในคอนเสิร์ตนี้” ทันทีที่เฉินเฟยเฟยพูดจบ เธอก็เดินไปข้างหน้า ก่อนที่จะอ้าแขนโอบกอดเย่เทียนหยู่หลังจากได้ยินสิ่งที่เฉินเฟยเฟยพูด ทุกคนต่างก็เห็นด้วย กระทั่งตอนที่เฉินเฟยเฟยเป็นฝ่ายเริ่มกอดชายบนเวทีก่อน พวกเขาก็กลับรู้สึกว่านั่นเป็นสิ่งที่รับได้ต้องเข้าใจก่อนว
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1145
ปิงเยว่และจูเก่อหลิวหลีต่างก็อยู่ในระดับปรมาจารย์ที่ซึ่งเป็นระดับที่ไม่ธรรมดา เสียงมากมายเหล่านั้นพวกเธอย่อมได้ยินอย่างชัดเจนพอได้ยินคำพูดที่ว่ามีสาวให้โอบซ้ายกอดขวาอะไรนั่นแล้ว จูเก่อหลิวหลีก็รู้สึกพอใจอย่างมาก เธอแทบอยากจะประกาศออกไปเสียด้วยซ้ำถูกต้องแล้ว ฉันเป็นผู้หญิงของคุณชายแต่ปิงเยว่กลับแตกต่างออกไปอย่างเห็นได้ชัด เธอยิ่งฟังมากเท่าไร ก็ยิ่งรู้สึกโกรธมากขึ้นเท่านั้นไอ้ผู้ชายน่ารังเกียจที่นั่งอยู่ข้าง ๆ คนนี้ คิดอยากจะโอบกอดตนงั้นเหรอ ช่างไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำเสียจริงหากไม่ใช่เพราะสถานที่ไม่เอื้ออำนวย เธอคงฆ่าคนไปนานแล้ว!ไร้สาระทั้งเพ!เฉินเฟยเฟยเองก็สังเกตเห็นปฏิกิริยาของฝูงชนด้วยเช่นกัน และให้ความสนใจกับสาวงามที่ไม่อาจมีใครทัดเทียมทั้งสองคนที่อยู่ข้าง ๆ เย่เทียนหยู่มากขึ้น คนอื่น ๆ ก็แค่คาดเดาแต่เธอกลับรู้สึกว่า สองคนนี้อาจจะมีความสัมพันธ์บางอย่างกับพี่เย่อยู่จริง ๆแต่ยิ่งเหตุการณ์เป็นแบบนี้มากเท่าไหร่ เฉินเฟยเฟยไม่แค่ไม่อิจฉา กลับกัน เธอยิ่งชอบมากกว่าเสียด้วยซ้ำ เพราะเธอรู้ดี ว่าตัวเธอเองก็มีเสน่ห์เหมือนกัน เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่มีผู้ชายคนไหนต้องการเธอส่ว
