Share
บทที่ 700
Related chapter
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 701
“ให้ฉันออกไปจากฝ่ายออกแบบเหรอ?” “ไม่ต้อนรับงั้นเหรอ?” เย่เทียนหยู่ได้ฟังคำพูดนี้ก็ยิ้มออกมาก่อนจะพูดเสียงเรียบ “คนอย่างเธอไม่มีสิทธิ์ อีกอย่างพวกเธอควรจะต้อนรับฉันถึงจะถูก” “ต้อนรับคนอย่างแกน่ะเหรอ?” “แกคิดว่าตัวเองเป็นใครกัน?” “ไอ่คนนามสกุลเย่ ฉันขอเตือนไว้เลยนะว่าความอดทนฉันต่ำ ถ้าแกยังไม่เลิกตามมา ฉันจะแจ้งตำรวจแล้วนะ” หนิงเกอโมโห ตั้งแต่ครั้งก่อนแล้วที่เธอไม่พอใจเย่เทียนหยู่ วันนี้เธอได้ระบายมันออกมาจนหมดแล้ว ถ้าไม่ใช่ว่าเพราะลูกน้องของเธอถูกคนคนนี้ล้างสมองเธอจะทำให้ทุกคนคิดว่าเธอผิดไม่ได้ ไม่อย่างนั้นเธอไม่มีทางพูดดีๆแบบนี้หรอก จางฉีได้ฟังก็รีบเข้ามาพูด “คุณเย่ คุณบุกรุกเข้ามาในบริษัทของเรามันไม่ถูกต้อง รีบออกไปเถอะค่ะ” “ไม่ได้ วันนี้ฉันจะไม่ไปไหนทั้งนั้น” เย่เทียนหยู่พูด วันนี้เขามารับหน้าที่ประธานบริษัทคนใหม่ จะมาบอกให้เขาออกไปแล้วเขาก็จะออกไปแบบนี้ได้ยังไงกัน “ไม่ไปเหรอ?” “ฉันก็คิดอยู่ว่าใคร ที่แท้ก็แกนี่เอง ฉันตามหาแกจนทั่วตอนนี้ยังกล้าจะมาสร้างเรื่องที่ฝ่ายออกแบบอีก” “ใครก็ได้ มีขโมยแอบบุกรุกเข้ามาในบริษัทเรา รีบมาจับตัวไว้แล้วส่งตัวไปสถานีตำรวจที” เฉ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 702
“นี่!” เฉินฮั่นโมโหจนแทบบ้า เขาไม่เคยคิดจะไล่โจวม่านออกจึงได้แต่เอาความโกรธไปลงที่เย่เทียนหยู่แทน “รปภ. รปภ.ไปอยู่ที่ไหนกันหมด!” “ยะ…อยู่นี่ครับ!” ไม่นานรปภ.ก็วิ่งกระหืดกระหอบเข้ามา เห็นรปภ.ที่วิ่งเข้ามา เฉินฮั่นก็ตะโกนออกมาอย่างโมโห “จะยึกยักอยู่ทำไม จัดการมันสิ ฉันรับผิดชอบเอง เสร็จแล้วก็ส่งมันให้ตำรวจ บอกว่ามันขโมยความลับของฝ่ายออกแบบไป” รปภ.ฟังจบก็ตั้งท่าจะพุ่งเข้าไปลงมือ จางฉีตกใจจนหน้าซีดแต่กลับทำอะไรไม่ได้ หนิงเกอมองไปทางเย่เทียนหยู่ด้วยสายตาเย็นชา ไอ่หมอนี่สมควรโดนแล้วล่ะ ก็ไม่เชื่อฟังเขาเอง ถ้ารีบไปก็ไม่เป็นอะไรแล้ว เอาแต่อวดดีอยู่นั่นแหละ อาจจะเป็นเพราะพวกเขาเสียงดังมากไป จึงทำให้หลิวชั่วรองประธานบริษัทเดินเข้ามาพร้อมกับหวงเจวียนที่เป็นผู้ช่วยเดินมาดู เพราะวันนี้ท่านประธานคนใหม่จะเข้ามารับตำแหน่ง บริษัทจะเกิดปัญหาอะไรไม่ได้เด็ดขาด “หยุดนะ!” ในตอนนี้หวงเจวียนรีบเดินเข้ามาก่อนจะออกปากห้ามเฉินฮั่น“หัวหน้าเฉินนี่มันอะไรกัน วันนี้ท่านประธานคนใหม่จะเข้ามารับตำแหน่ง จะให้มีปัญหาไม่ได้นะคะ” ได้ยินประโยคนี้ สีหน้าของเฉินฮั่นก็เปลี่ยนไป ถ้าเกิดว่าจัดการไอ่หมอ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 703
ได้เห็นภาพนี้จางฉีก็หน้าซีด ไม่มีที่ไหนให้เธอหลบได้เธอจึงหลับตาแน่น โชคดีที่เย่เทียนหยู่ยืนอยู่ข้างๆ อีกฝ่ายพ่นลมหายใจเล็กน้อยก่อนจะเดินไปข้างหน้า แค่ไม่กี่ท่าทางก็จัดการหักแขนของรปภ.ไปแล้วสองคน เจ็บจนอีกฝ่ายต้องส่งเสียงร้องออกมา ก่อนจะพากันล้มลงไปกองอยู่ที่พื้น ถึงแม้จะไม่ได้ขาหัก แต่ก็เจ็บจนลุกไม่ไหว ทุกคนตรงนั้นต่างพากันตกใจไม่คิดว่าเย่เทียนหยู่จะฝีมือดีขนาดนี้ จางฉีเบิกตากว้างมองอีกฝ่ายอย่างตกตะลึง ถึงได้เห็นว่าตัวเองไม่ได้รับบาดเจ็บเลยสักนิด ในตอนนี้เธอไม่ค่อยเข้าใจสถานการณ์สักเท่าไหร่ เฉินฮั่นเองก็หน้าถอดสีแต่ก็ยังคงตะโกนออกมาอย่างโมโห “ว่าแล้วเชียวทำไมแกถึงได้กร่างขนาดนี้ที่แท้ก็เป็นมวยนี่เอง แต่แกคิดว่าที่นี่คือที่ไหนกัน รอดูเถอะฉันจะแจ้งตำรวจเดี๋ยวนี้แหละ” เย่เทียนหยู่ไม่ได้พูดอะไร แต่หวงเจวียนอดไม่ได้ที่จะพูด “หัวหน้าเฉินอีกเดี๋ยวท่านประธานก็มาแล้ว…” “มาแล้วแล้วยังไง ต่อให้จะมาหรือไม่มาผมก็จะจัดการมัน” เฉินฮั่นไม่สนใจคำเตือนของหวงเจวียน ก่อนจะรีบกดโทรศัพท์ หวงเจวียนเองก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะหัวหน้าเฉินกับรองประธานหลิวสนิทสนมกัน เธอจึงไม่กล้าไปหาเรื่องมากนัก ไม
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 704
เมื่อพูดคำนี้ออกไป คนอื่นๆต่างก็พากันตกตะลึง สายตาของทุกคนรวมถึงหนิงเกอต่างก็บ่งบอกว่าไม่อยากจะเชื่อ ส่วนจางฉี โจวม่านและคนในฝ่ายออกแบบอื่นๆต่างก็ไม่อยากจะเชื่อสายตาเช่นกัน ใครจะไปคิดว่าเด็กหนุ่มที่ดูหล่อเหลาคนนี้จะเป็นประธานบริษัทคนใหม่ เพราะปกติแล้วคนที่จะมาดำรงตำแหน่งประธานบริษัทถ้าไม่ใช่คนที่มีอายุสักหน่อยก็ควรจะดูโตกว่านี้ มีคนที่เด็กขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กันล่ะ โดยเฉพาะเฉินฮั่น เมื่อได้เห็นท่าทีของหวงเจวียนก็ตกใจ และยิ่งได้ฟังคำพูดของหวงเจวียนก็หน้าถอดสี สองขาอ่อนแรงจนแทบจะกองลงไปอยู่ที่พื้น สีหน้าของเขาเหมือนคนอมทุกข์มานานแสนนาน ยิ่งเมื่อนึกถึงท่าทีของตัวเองเมื่อสักครู่ที่เขาเอาแต่ดูถูกและพูดจาประชดประชันอีกฝ่าย แย่แล้ว! ตอนนี้แย่แน่ๆแล้ว “ประ…ประธานเย่ ผม…” “ว่าไงครับ ยังจะให้ผมไสหัวออกไปอีกเหรอ?” เย่เทียนหยู่พูดอย่างเย็นชา “ไม่ …ไม่ใช่นะครับ ประธานเย่เข้าใจผิดแล้ว ผมไม่รู้ว่าคุณคือท่านประธานคนใหม่ ให้โอกาสผมสักครั้งนะครับ ผมจะปรับปรุงตัวแน่นอน” “ไม่รู้ว่าผมเป็นประธานบริษัทเหรอ หรือว่าถ้าผมไม่ใช่ประธานบริษัทคุณจะทำยังไงก็ได้เหรอ?” “ไม่ใช่ครับ คือผม…”
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 705
“ค่ะ” หวงเจวียนรับคำด้วยท่าทีอ่อนน้อม เธอต้องรีบเอาเรื่องนี้ไปรายงานให้ท่านรองประธานได้ฟัง “ได้ งั้นรีบไปจัดการเถอะ จำไว้นะครับว่าสิบนาที ทุกคนในบริษัทจะต้องอยู่ที่นั่น ถ้าไม่อย่างนั้นเกิดอะไรขึ้นก็รับผิดชอบตัวเอง” เย่เทียนหยู่พูดเสียงเย็นชา “ค่ะ!” หวงเจวียนเองก็รีบไปจัดการ หลังจากที่ทั้งสองคนออกไปแล้ว หนิงเกอก็ได้สติกลับมา เธอมองไปทางเย่เทียนหยู่ ในสายตาเห็นได้ชัดเลยว่ามีความอึดอัดและอับอายปนอยู่ เธอคิดถึงตอนที่เธอไม่เคยเชื่อคำพูดของเขาแล้วยังจะดูถูกเขาตลอดเวลาอีก ที่แท้เขาก็คือคนของหงหม่ากรุ๊ปจริง ไม่ใช่พนักงานทั่วไป แต่เป็นประธานบริษัทคนใหม่ แต่เธอกลับเอาแต่ดูถูกอีกฝ่าย ตอนนี้จึงได้แต่แสดงสีหน้าสำนึกผิดก่อนจะพูดออกมาอย่างระวัง “ประธานเย่คะ คือฉัน…” “ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น ต่อจากนี้ตั้งใจทำงานก็พอ” หนิงเกอคนนี้ถึงจะไม่มีมารยาทกับตนเองอยู่บ่อยครั้ง หรือแม้แต่พูดจาดูถูกบ้างแต่ไม่มีปัญหาอะไรมากนัก แค่เป็นคนไม่ชอบยอมอ่อนข้อให้ใครก็เท่านั้น สำหรับเรื่องนี้แล้วเห็นแก่ความสามารถของเธอเย่เทียนหยู่พอทนได้ แต่ถ้าอยากจะเลื่อนตำแหน่งคงเป็นไปไม่ได้ ต้องรอดูเธอในอนาคตแล้วล
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 706
แม้กระทั่งจางฉีเองก็ยังโดนหนิงเกอดุด่าอยู่ไม่น้อย แต่จางฉีเป็นเพียงคนเดียวที่ถูกหนิงเกอคอยปกป้องเธอจึงรู้สึกขอบคุณอยู่ไม่น้อย และแน่นอน ตำแหน่งหัวหน้าฝ่ายออกแบบก็ไม่ได้มีแค่เพียงคนเดียว แค่มีความสามารถในการบริหารจัดการ มีความสามารถในการออกแบบ ก็สามารถได้รับโอกาสนี้ได้ ส่วนโจวม่าน เป็นเพราะเธอไปทำให้เฉินฮั่นไม่พอใจเข้า ก็เลยถูกกดไว้อย่างนั้น โจวม่านชะงักไปเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าเธอเองก็ตื่นเต้นมากๆ “ฉันยินดีอยู่แล้วค่ะ สำหรับตำแหน่งนี้ฉันมั่นใจว่าฉันสามารถทำได้ดี” แต่เมื่อพูดถึงตรงนี้เธอก็มีสีหน้าลังเล “แต่ว่า…” “แต่ว่าอะไรครับ?” เย่เทียนหยู่ถามอย่างสงสัย โจวม่านลังเลไม่รู้ว่าควรจะพูดยังไงดีแต่สุดท้ายเธอก็เลือกที่จะพูดออกมา “อาจจะมีการขัดขากันสักหน่อย ฉันกลัวว่าจะมีผลกระทบการบริหารของคุณในอนาคต” ถ้าเป็นคนอื่นอาจจะถามต่อ แต่เย่เทียนหยู่เข้าใจในทันที เขาพูดออกมายิ้มๆ “ผมเข้าใจครับ แต่วางใจเถอะไม่มีใครสามารถมาห้ามผมได้” เมื่อพูดคำนี้จบ ทุกคนก็นิ่งงันไปแม้กระทั่งหนิงเกอเองก็เช่นกัน ประธานเย่หมายความว่าอะไร หรือว่าเขาจะจัดการคนพวกนั้นในทีเดียว แต่จะเป็นไปได้ยังไง มันทำ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 707
เมื่อพูดจบ ฝ่ายออกแบบที่อยู่ด้านหลังก็พากันหน้าถอดสี เริ่มแล้วใช่ไหม? ใครๆก็รู้ดี ว่ารองประธานบริษัทรักศักดิ์ศรีของตัวเองมากๆ และยังเป็นจอมบงการด้วย เก่งกว่าเฉินฮั่นมาก แต่เย่เทียนหยู่กลับเผชิญหน้าตรงๆเลย หลิวชั่วฟังจบก็สีหน้าเปลี่ยนเคร่งขรึมลงเล็กน้อย ไอ่เด็กนี่คิดว่าตัวเองเก่งนักสินะ แค่เฉินฮั่นคนเดียวยังจัดการไม่ได้ และยังต้องทำเรื่องใหญ่ขนาดนี้เพื่อไม่ให้เสียหน้า ถ้ากล้าจะมาหาเรื่องกัน เชื่อสิว่าฉันจะทำให้มันยุ่งยากกว่าเดิมเป็นสองเท่า แต่ว่าหลิวชั่วได้แต่กักเก็บอารมณ์ไม่พอใจนี้ไว้ก่อนจะยิ้มออกมา “ที่ผมมาช้าก็มีเหตุผล เมื่อกี้ผมเพิ่งจะคุยโทรศัพท์กับเพื่อนที่เป็นข้าราชการชั้นสูงในเมืองมา ก็เลยช้าไปหน่อย” “ถ้าหากว่าเป็นคนทั่วไปผมคงตัดสายไปแล้ว แต่คนนี้คงจะไม่ได้ ถ้าไปทำให้เขาไม่พอใจบริษัทของพวกเราคงโดนจัดการเรียบ” คำพูดนี้ก็ใช้เพื่อข่มขู่เย่เทียนหยู่เช่นกัน เย่เทียนหยู่หัวเราะเบาๆ “เหรอครับ ถ้าเป็นแบบนั้นจริงคงไม่สะดวกเท่าไหร่” “ใช่สิครับ” หลิวชั่วเผยสีหน้าได้ใจ ไอ่เด็กนี่กลัวขึ้นมาแล้วล่ะสิ คนที่ไม่เข้าใจอะไรเลยอย่างแกคิดจะมาต่อกรกับฉัน ดูสิว่าฉันจะจัดการยังไง
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 708
เย่เทียนหยู่ฟังจบก็ชะงักไปเล็กน้อยก่อนจะพูดออกมาอย่างตกใจ “ไอ่บ้านั่นยังไม่ไปจากเมืองเทียนไห่อีกเหรอ?” “นายว่าอะไรนะ?” หลินหว่านหรูชะงักไปเล็กน้อย “ไม่มีอะไร ไปทานข้าวกันตอนไหนล่ะ?” เย่เทียนหยู่ถาม “สิบเอ็ดโมงครึ่ง ที่ตึกสี่ฤดู” “ไปเร็วจัง โอเค ผมรู้แล้วคุณไปตามนัดก็พอ ทางนี้ผมมีเรื่องนิดหน่อยเดี๋ยวผมไปหา” เย่เทียนหยู่วางสายโทรศัพท์ หลินหว่านหรูงงเล็กน้อย เทียนหยู่หมายความว่ายังไง เขาคงไม่ได้คิดจะมาก่อเรื่องหรอกมั้ง แต่เขาบ้าไปเลยก็ดีอีกฝ่ายจะได้โมโห แต่ถ้าเกิดว่าเขาไม่มาเธอจะทำยังไงดีล่ะ จากที่ฟังคุณปู่และแม่พูด ถ้ารอบนี้เธอไม่ยอมเชื่อฟังก็คงจบเห่แน่ และเธอก็จะได้ชื่อว่าเป็นคนที่ทำลายตระกูลหลินด้วย ช่างเถอะ ไม่สนใจแล้ว ยังไงมันก็ต้องมีหนทางอยู่แล้ว บางทีเย่เทียนหยู่อาจจะมีวิธีก็ได้ เขาอาจจะดูดุดันไปหน่อยแต่ก็ยังปลอดภัยดีทุกครั้งนี่นา เย่เทียนหยู่วางโทรศัพท์ก่อนจะมองนาฬิกาเล็กน้อย ตอนนี้สิบโมงเข้าไปแล้ว จากนี่ไปตึกสี่ฤดูก็ไกลพอสมควร ดูท่าคงต้องรีบหน่อยแล้ว เย่เทียนหยู่เดินไปหยิบเก้าอี้มาก่อนจะเอาเก้าอี้มาวางซ้อนกันไว้ เมื่อวงซ้อนกันสูงมากพอ เขาก็กระโดดขึ้นไป
Latest chapter
