เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 41
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 42
และก็บังเอิญมาก เพราะหยางต้าฝูรู้ว่าลูกสาวไปหาเย่เทียนหยู่ จึงตั้งใจถอนหน่วยรักษาในที่ลับ เพราะเขาไม่อยากถูกราชามังกรเข้าใจผิด ว่าตัวเองสั่งคนไปสะกดรอยตามเขา“ไม่ต้องกลัว มีฉันอยู่”เย่เทียนหยู่พูดปลอบเสียงเบาไม่รู้ว่าทำไม เพียงแค่ได้ยินประโยคนี้ หยางเฉียนเฉียนรู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูก จากนั้นพยักหน้าพูด: “อืม ตอนนี้พวกเราทำอย่างไรดี?”“ทำอย่างไรเหรอ?”“แน่นอนว่ามีแค้นต้องชำระ มีความเกลียดชังต้องตอบแทน!”หยางเฉียนเฉียนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดอย่างรีบร้อน: “แต่พวกเขามีหลายคน แถมยังมีมีด พวกเรารีบโทรศัพท์บอกให้พ่อฉันสั่งคนมาช่วยพวกเรา”“ไม่ต้อง!”เย่เทียนหยู่พูดอย่างเรียบเฉยตอนนี้ชายสวมหน้ากากที่อยู่หน้าสุดเดินมาด้านข้างประตูรถ กระบองฟาดลงมาอย่างแรง ฟาดจนกระจกรถแตก แต่ในตอนนี้เอง เย่เทียนหยู่เปิดประตูรถอย่างแรง แรงที่เกิดขึ้นฉับพลันปะทะร่างกายของชายที่เป็นหัวโจกอย่างแรงฮึ่ม!ผู้ชายส่งเสียงอุดอู้ ถอยหลังไปสองสามก้าวเขายังไม่ทันปรับตัวกลับมา ก็รู้สึกว่าบริเวณท้องเกิดความเจ็บปวดรุนแรงขึ้น จากนั้นคนทั้งคนก็กระเด็นออกไปทันทีที่แท้เย่เทียนหยู่ลงจากรถในช่วงเวลาแรก ถีบเขา
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 43
ได้ยินคำพูดนี้ เย่เทียนหยู่อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา จากนั้นส่ายหน้าพูด: “นายมันโง่จริง ๆ!”ถึงแม้ว่าจางลี่ไม่เห็นด้วย แต่ปากกลับรีบพูด: “ใช่ ผมมันคนโง่ คุณเย่คุณเป็นคนใหญ่คนโต ปล่อยผมไปสักครั้ง ผมรับรองว่าต่อไปไม่ทำอีกแล้ว”“ดูท่าทางของนาย ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองโง่ตรงไหน!”“ช่างเถอะ ทำให้นายตายอย่างเข้าใจหน่อย ฉีเฟยกรุ๊ปใช้เวลาไม่นานก็จะล้มละลาย นายลงทุนเงินไปเท่าไหร่ ก็จะไม่ได้กลับมาสักนิด“นี่……”เห็นได้ชัดว่าจางลี่ไม่เชื่อ โดยเฉพาะตอนเช้าเขาได้ซื้อหุ้นไปห้าสิบล้านบาทแล้ว ถ้าหากไม่ใช่แบบนี้ ก็ไม่มีทางได้รับสายของหลิวเจี๋ยและปฏิบัติงานทันทีถึงขั้นที่ทุ่มเข้าไปมากมาย เงินห้าสิบล้านสำหรับเขาไม่ใช่จำนวนน้อย ๆ ผลประโยชน์ตอบแทนทำให้เขาตื่นเต้นจนตัวสั่นมากยิ่งขึ้น“เชื่อไม่เชื่อแล้วแต่นาย ฉันก็ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องหลอกนาย”“เรื่องวันนี้ นายพูดมาสิว่าจะทำอย่างไร เพียงแค่คำขอโทษประโยคเดียว จะจบเรื่องในวันนี้ไม่ได้” เย่เทียนหยู่เอ่ยปากอย่างเรียบเฉย“นี่ หรือว่า พวกเราชดใช้ค่าเสียหายทางจิตใจให้คุณห้าล้านบาท?” จางลี่ถามอย่างระมัดระวัง“อย่าว่าแต่ห้าล้านบาท ห้าร้อยล้านบาทก็ไม่ได้”
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 44
“ไปอยู่แล้ว!”หยางเฉียนเฉียนพูดทันที นี่เป็นงานเลี้ยงที่เธอไปอยู่กับพี่เย่ที่เธอกว่าจะหามาได้“ได้ พวกเราเรียกแท็กซี่ไปกันเถอะ”เย่เทียนหยู่เรียกรถคันหนึ่ง ทั้งสองคนมาถึงจุดหมายปลายทางอย่างรวดเร็ว ดูเหมือนเป็นสโมสรที่หรูหรามากแห่งหนึ่ง เขาเดินตามหยางเฉียนเฉียนไป ไม่นานก็มาถึงที่ห้องโถงจัดเลี้ยงข้างในประดับตกแต่งอย่างหรูหรา แสงไฟระยิบระยับ มีหนุ่มหล่อสาวสวยมากมาย คนที่ประสบความสำเร็จชนแก้วดื่มแสดงความยินดีกัน และยิ่งมีดนตรีที่สง่างามและไพเราะโอบล้อมซ้ายขวาบรรยากาศทั้งหมดมีระดับชั้นสูงและสะดวกสบายแค่ดูก็รู้ว่าเป็นสถานที่รวมตัวของชนชั้นสูงหยางเฉียนเฉียนไม่รู้ว่าเป็นเพราะเสียขวัญหรือเปล่า จึงไปเข้าห้องน้ำ เหลือเพียงเย่เทียนหยู่ที่ยืนอยู่ตรงนั้นไม่นานนักก็มีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนหนึ่งเข้ามาและพูดตักเตือน: “ขอโทษด้วย ที่นี่เป็นงานเลี้ยงส่วนตัว คนนอกที่ไม่เกี่ยวข้องห้ามเข้าไปข้างใน”เย่เทียนหยู่นิ่งอึ้งครู่หนึ่งและพูดอธิบาย: “เพื่อนของฉันพาเข้ามา ไม่ใช่คนนอกอะไร”“เป็นไปไม่ได้ สามารถเข้ามาที่นี่ได้ต่างเป็นคุณชายและคุณหนูของตระกูลโด่งดัง ทั้งร่ำรวยและมีเกียรติ นายดูสินายเ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 45
คำพูดนี้พูดออกมา ทุกคนพากันตกตะลึงแต่ไม่นานนักก็มองไปทางเย่เทียนหยู่เหมือนกับมองคนปัญญาอ่อน ถึงแม้หลาย ๆ คนไม่รู้รายละเอียดสถานะของหยางเฉียนเฉียน แต่ต่างรู้จักหวงโหย่วเหวยนั่นเป็นถึงคุณชายใหญ่ตระกูลหวงพ่อของเขาก็คือหวงหงเจี้ยนผู้บริหารอันดับสองของเมืองเทียนไห่แม่ของเขาก็มาจากตระกูลซุนตระกูลใหญ่โตที่ในเมืองหลวง ประเด็นคือลูกชายเพียงคนเดียวของคุณตาเขาเสียชีวิตแล้ว ตอนนี้เหลือเพียงลูกสาวคนนี้ และก็หลานชายเพียงคนเดียวนี่เป็นสถานะที่ทรงอำนาจขนาดไหนกัน ไอ้หมอนี่กลับกล้ากำเริบเสิบสานยั่วยุแบบนี้ ไม่รู้จักความเป็นความตายชัด ๆไอ้หมอนี่ตายแน่นอนนี่เป็นความคิดที่อยู่ในใจของทุกคนแม้แต่หยางเฉียนเฉียนก็ตกตะลึง แต่ในใจได้ทำการตัดสินใจแล้ว ไม่มีทางที่จะยืนดูอยู่เฉย ๆ ต่อให้ต้องตาย ก็ต้องให้คุณพ่อช่วยเย่เทียนหยู่ไว้ให้ได้“ได้ ไอ้หนุ่ม นายแน่มาก หวังว่าจะเก่งแบบนี้ไปตลอดนะ”หวงโหย่วเหวยสีหน้าเคร่งขรึมอย่างมาก เขาหันหลังเดินจากไป สำหรับเขาแล้ว เย่เทียนหยู่คนนี้ ในใจของเขาได้เขียนเครื่องหมายเท่ากับความตายแล้วมองดูหวงโหย่วเหวยเดินจากไปด้วยความโมโห หยางเฉียนเฉียนพูดสเสียงเบา: พี่เย่ พ่อ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 46
ไอ้หนุ่ม คนชั้นต่ำสุดท้ายก็คือคนชั้นต่ำ ฉันแค่เล่นสิ่งของที่สูงส่งตามใจชอบ ก็ทำให้นายเทียบกันไม่ติดเวลานี้ตอนนี้ หวงโหย่วเหวยคิดว่าตัวเองยิ่งใหญ่อย่างมาก ถึงกับคิดว่าหยางเฉียนเฉียนก็ถูกเพลงเปียโนเพลงนี้ และก็การสารภาพรักที่โรแมนติกพิชิตใจแล้วเขาหยิบช่อดอกกุหลาบขึ้นมา วิ่งเหยาะไปตรงหน้าหยางเฉียนเฉียน พูดอย่างซาบซึ้งใจ: “เฉียนเฉียน ตั้งแต่ที่ผมเจอคุณครั้งแรก ผมก็ชอบคุณอย่างลึกซึ้งแล้ว”“วันและคืนนับไม่ถ้วน ผมคิดถึงคุณตลอดเวลา เฉียนเฉียน เป็นแฟนของผมได้ไหม?”ทุกคนเห็นภาพนี้ มีคนเริ่มตะโกนขึ้น: “คบกัน!”“คบกัน!”“……”จู่ ๆ คนมากมายก็ตามกระแสขึ้นมา หวงโหย่วเหวยรู้สึกภาคภูมิใจมากขึ้นผู้หญิงคนไหนไม่ชอบความโรแมนติกและ ไม่ชอบให้ผู้คนจับจ้องบ้างครั้งนี้ สำเร็จแล้วหยางเฉียนเฉียนรู้สึกขุ่นเคือง เธอไม่คิดว่าหวงโหย่วเหวยจะหน้าด้านขนาดนี้ เมื่อครู่มีเพียงแค่คนจำนวนน้อยที่สังเกตเห็นยังดีหน่อย คราวนี้ถ้าหากปฏิเสธต่อหน้าทุกคนจะเป็นการตอกหน้าหวงโหย่วเหวยอย่างแรงแต่เย่เทียนหยู่กลับไม่ปล่อยตามใจหวงโหย่วเหวย เขาส่ายหน้าพูดขึ้น: “วิธีการโรแมนติกดี แต่การเล่นเปียโนนี้ ไม่น่าฟังจริง ๆ!”“แก
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 47
ทุกคนจ้องมองเขาที่อยู่ด้านบน เห็นเพียงแค่เขาหลังตั้งตรง เหมือนมาตรฐานตำราเรียน คนทั้งคนออร่าเหมือนจะเพิ่มขึ้นมาในทันทีในดวงตาของหยางเฉียนเฉียนเผยความแปลกประหลาด เธอพบว่า เย่เทียนหยู่ในตอนนี้ให้ความรู้สึกเป็นอิสระและสง่างาม หล่อเหลามากกว่าเดิมหวงโหย่วเหวยตกตะลึงเล็กน้อย จากนั้นส่งเสียงไม่พอใจ เสแสร้งแกล้งทำ อีกเดี๋ยวก็ปรากฏรูปแบบดั้งเดิมออกมาในตอนนี้เอง หลังจากท่าทางของเย่เทียนหยู่ เสียงเปียโนอันไพเราะดังออกมา เหมือนกับสายลมที่พัดผ่านหน้าให้ความรู้สึกสบายอย่างมากความรักที่แผ่วเบา พัดเข้าไปสู่หัวใจของทุกคน ทำให้จิตใจที่กระสับกระส่ายของทุกคนสงบลงทันทีทุกคนต่างเหม่อลอย เสียงเปียโนดังขึ้นเรื่อย ๆ ความคิดของพวกเขาถูกดึงเข้าไปโดยไม่รู้ตัว เหมือนกับตัวเองเป็นตัวละครหลักในเรื่องราวความสุข ความโกรธ ความโศกเศร้า และความสุขรวมอยู่ในนั้นหมดเป็นเวลานานมาก พวกเขาถึงจะหลุดจากภวังค์แต่ละคนเหม่อลอยอยู่คาที่เพอร์เฟค!การแสดงครั้งนี้สมบูรณ์แบบมาก ๆ!ผ่านไปครู่หนึ่ง รอบด้านเริ่มมีเสียงปรบมือที่อบอุ่นดังขึ้น พวกเขาอดไม่ได้ที่จะเป็นฝ่ายปรบมือให้หยางเฉียนเฉียนน้ำตาคลอ เธอรู้สึกซาบซึ้งอย่
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 48
ในใจของเขาก็อยากจะให้ลูกสาวได้คบกับราชามังกร ทางที่ดีที่สุดคือให้ราชามังกรทอดทิ้งหลินหว่านหรู เพียงแต่เขาคิดว่า นี่คงเป็นไปไม่ได้สักเท่าไหร่“โกหก!”หยางเฉียนเฉียนกลับไม่เชื่อด้วยซ้ำ“ได้ อย่างไรพ่อก็รับรองว่าพี่เย่ของลูกไม่เป็นอะไร พอใจแล้วยัง?” หยางต้าฝูพูดอย่างจนปัญญา จะเปิดเผยสถานะของราชามังกรก็ไม่ได้“นี่ค่อยยังชั่วหน่อย!”หยางเฉียนเฉียนถึงได้กลับไปพักผ่อนที่ห้องอย่างพึงพอใจ แม้แต่คุณพ่อก็ยังรับปากแล้ว พี่เย่น่าจะไม่มีปัญหาอะไรแล้วเป็นเด็กโง่จริง ๆหยางต้าฝูหัวเราะเจื่อน ๆ ออกมาร้านอาหารปินเจียง!ตอนนี้หลินหว่านหรูดื่มเหล้าเข้าไปเยอะมากอย่างเห็นได้ชัด แทบจะนั่งไม่ติดเลย“ผู้จัดการธนาคารหลิว เหล้าห้าแก้วนี้ฉันดื่มหมดแล้ว เรื่องกู้เงินต้องพึ่งพาคุณแล้ว” หลินหว่านหรูพูด“วางใจเถอะ!”หลิวหมิงที่พุงย้อยหัวเราะหึหึแล้วพูดขึ้น: “ก็แค่เรื่องกู้เอง พรุ่งนี้ผมไปอนุมัติ ก็ผ่านได้โดยตรงแล้ว”“แต่คืนนี้ ต้องดื่มอย่างมีความ”“เอาแบบนี้ ยังมีเหล้าอีกขวด พวกเราดื่มคนละครึ่ง คุณดื่มหมด เรื่องกู้เงินผมอนุมัติแน่นอน”หลินหว่านหรูได้ยิน สีหน้าซีดขาว เธอดื่มไม่เก่งจริง ๆ เมื่อครู่ห้าแ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 49
ได้ยินคำพูดนี้ พวกผู้ชายที่มาด้วยกันต่างพากันหยิบสิ่งของที่อยู่บนโต๊ะอาหารที่สามารถใช้โจมตีได้ พุ่งเข้ามาโดยตรงเพียงแต่ว่าพวกเขาที่มีฝีมืออย่างคนธรรมดา จะเป็นคู่ต่อสู้ของเย่เทียนหยู่ได้อย่างไรอีกอย่างภายใต้ความโมโหของเย่เทียนหยู่ แย่งชิงอุปกรณ์ที่อยู่ในมือของอีกฝ่ายมาอย่างง่ายดาย จากนั้นออกแรงทุบศีรษะของแต่ละคน และถีบพวกเขาออกไปทันใดนั้นแต่ละคนนอนหัวแตกเลือดไหลส่งเสียงร้องโหยหวนอยู่ตรงนั้น ลุกไม่ขึ้นด้วยซ้ำ และก็ไม่รู้เหมือนกันว่าไม่กล้าลุกขึ้นหรือเปล่าหลิวหมิงงุนงงไปหมด เขาคิดไม่ถึงว่าความสามารถของอีกฝ่ายจะทรงพลังขนาดนี้ ทั้งตกตะลึงทั้งโมโห มองดูเย่เทียนหยู่เดินเข้ามาทีละก้าวและพูดอย่างร้อนใจ: “แก แกอย่าเข้ามา ฉันเป็นผู้จัดการธนาคาร หรือว่าพวกแกไม่อยากกู้เงินแล้วเหรอ?”ซูถิงได้ยินก็รีบพูดขึ้นทันที: “เย่เทียนหยู่ เขาคือผู้จัดการธนาคารหลิว นายอย่าทำร้ายเขา ไม่อย่างนั้นผลที่ตามมาจะร้ายแรง”“ถูกต้อง ถ้าแกกล้าแตะต้องฉัน ฉันรับรองว่าแกต้องเดือดร้อนแน่นอน”“ไม่เพียงกู้เงินไม่ได้สักบาท แถมยังต้องชดใช้อย่างสาหัส”“เหรอ ฉันก็อยากจะเห็นว่านายจะทำให้ฉันชดใช้อะไร”เย่เทียนหยู่เดินเข้า
บทล่าสุด
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 970
หม่าจวิ้นตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งและรีบพูดทันทีว่า “สภาพร่างกายของผมยอดเยี่ยมมาแต่เด็ก ผมไม่จำเป็นต้องฝึกหรอกครับ”“ผมบอกว่าต้องก็ต้อง จะไปมั้ย” เย่เทียนหยู่ถาม“ไปครับ!”หม่าจวิ้นจะไม่คว้าโอกาสแบบนี้เอาไว้ได้ยังไง เขาจึงตอบกลับทันทีเย่เทียนหยู่แจ้งหมายเลขโทรศัพท์และชื่อของหยางผั่วจวินให้เขาทันที จากนั้นเขาก็โทรหาหยางผั่วจวินและเล่าความเป็นมาให้เขาฟังแม้ว่าเขาจะยังไม่สามารถติดตามราชามังกร แต่เขาก็เป็นได้เป็นลูกกระจ๊อกคนหนึ่งแล้ว ต่อไปในอนาคตเขายังมีโอกาสอีกมากใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้มกับความตื่นเต้นอันไม่อาจควบคุมเมื่อหลิวเมิ่งเห็นว่าเย่เทียนหยู่คุยกำลังว่าง่าย เธอก็พูดทันที “พี่เขย เรื่องพี่สาว...”“ผมพูดไปแล้ว ไม่ต้องพูดอะไรอีก”เย่เทียนหยู่ส่ายหน้าแล้วพูดว่า “ดึกแล้ว ผมจะไปพักผ่อน ถ้าไม่มีอะไรแล้วก็รีบกลับไปเถอะ” หลิวเมิ่งทำอะไรไม่ถูก หมายความว่าไงถ้าไม่มีอะไรแล้ว เธอก็พูดอยู่ตลอดว่ามีเรื่องนี่ แต่เขาเองที่ไม่ยอมฟังดูเหมือนคราวนี้พี่เขยตั้งใจจะออกจากตระกูลหลินอย่างแน่วแน่ แล้วลูกพี่ลูกน้องของเธอจะทำยังไงดีภายใต้ความสิ้นหวัง หลิวเมิ่งจากไปพร้อมกับหม่าจวิ้น หลังจากก
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 969
หลังจากวางสาย เย่เทียนหยู่ก็เดินทางไปยังบ้านพักของตระกูลหยางและแจ้งให้หยางเฉียนเฉียนทราบด้วยตัวเองว่าปัญหาแก้ไขแล้ว หรือให้พูดตามตรงก็คือ เขาไม่อยากทำให้เธอต้องเสียใจวินาทีแรกที่หยางเฉียนเฉียนได้ยิน เธอก็ยินยอมรับปากเย่เทียนหยู่ สำหรับเธอขอแค่พี่เย่มีความสุขเธอก็มีความสุขต่อมาแม้เธอจะผิดหวังอยู่บ้าง ที่สุดท้ายเธอไม่ได้ลงเอยกับพี่เย่ แต่อย่างน้อยเธอก็ได้จัดงานแต่งงานที่สมบูรณ์แบบกับเขา และยังได้รับใบทะเบียนสมรสกับเขาด้วยหยางต้าฝูดูหดหู่มากกว่า เขาได้แต่ยิ้มอย่างขมขื่นดูเหมือนว่า ความมั่งคั่งมหาศาลนั่น จะไม่ใช่ของตระกูลหยางของพวกเขาหลังจากจัดการเรื่องนี้แล้ว เย่เทียนหยู่ก็ขับรถกลับไปที่วิลล่าสกายพาเลซหมายเลขหนึ่งแต่ทันทีที่เขามาถึงหน้าประตู เขาก็พบแขกที่ไม่ได้รับเชิญสองคนถูกเขาลงโทษไปแล้ว เจ้าโง่นั่นก็ไม่ยอมแพ้แถมยังตามเขามาถึงที่นี่ ยังไม่รู้ตัวอีกเหรอว่าตัวเองไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาคงไม่ได้โง่ขนาดนั้นหรอกใช่มั้ย!เดี๋ยวก่อน หลิวเมิ่งก็อยู่ที่นี่ด้วย แม้ว่าจะน่ารำคาญเล็กน้อย แต่เธอกับหว่านหรูก็มีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันพวกเขาทั้งสองเห็นเย่เทียนหยู่แล้วรีบรุดหน้ามาทันที
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 968
ใบหน้าของหลินหว่านหรูแดงระเรื่อขึ้นมาทันทีเล็กน้อย เมื่อคิดถึงเรื่องเมื่อคืน เธอรู้สึกถึงความปรารถนาที่อธิบายไม่ได้ในใจ“เฮ้ คุณบอกว่าคุณต้องการมันมากใช่ไหม” เย่เทียนหยู่พูดด้วยรอยยิ้มที่ไม่ดี เขาถอนหายใจด้วยความโล่งอกหลังจากแก้ไขปัญหานี้ไม่อย่างนั้น เขารู้สึกจริง ๆ ว่าเขาเป็นหนี้หยางเฉียนเฉียนมากจนเขาไม่รู้ว่าจะเผชิญมันยังไง ในอนาคต“อะไรนะ ฉันจะมีอารมณ์คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้ยังไง” ในเวลานี้ หลินหว่านหรูรู้สึกเหนื่อยมากเมื่อเธอคิดถึงเรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้น“เกิดอะไรขึ้น เกิดอะไรขึ้น ตระกูลสวี่มาที่นี่หรือเปล่า” เย่เทียนหยู่ถาม ปัจจุบัน ตระกูลหลินควรจะมีเพียงธุรกิจของ หลินจื่อตงเท่านั้น“นั่นไม่เป็นความจริง แต่ตระกูลสวี่และตระกูลซุนตกลงกันว่าพ่อแม่ทั้งสองจะหมั้นกันในวันพรุ่งนี้ เราจะรอจนกว่าจะเลือกวันอันเป็นมงคลอื่นก่อนจึงจะจัดงานแต่งงานอย่างเป็นทางการ”“แล้วจื่อตงก็เริ่มวิตกกังวล พรุ่งนี้เขาต้องไปเยี่ยมตระกูลสวี่เขาบอกว่าแม้ว่าเขาจะตาย เขาก็จะไม่ปล่อยให้สวี่เจียเจียหมั้นหมายกับตระกูลซุนเลย” หลินหว่านหรูกล่าวอย่างช่วยไม่ได้ในความเป็นจริง เขารู้สึกว่าทั้งสองฝ่ายเพิ่งหมั้นกันและ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 967
หลินหว่านหรูขมวดคิ้วทันที มาจนถึงตอนนี้แล้วทำไมแม่เธอยังไม่ได้สติอีก ถ้าแม่เธอยังเป็นอยู่แบบนี้ ต่อให้เย่เทียนหยู่กลับมา จะช้าเร็วก็คงเกิดปัญหาอยู่ดีเมื่อแม่ตระกูลหลินเห็นหน้าตาของลูกสาว เธอก็รำคาญทันที “สายตาอะไรของลูกฮะ หรือแกจะทนดูน้องชายตัวเองตายไปทั้งแบบนี้รึไง”คุณปู่ตระกูลหลินเองก็รีบ “หว่านหรู ไม่ว่ายังไงก็ น้องก็คอยสนับสนุนหลานมาโดยตลอด หลานต้องช่วยเขานะ”“ใช่ หว่านหรู ลูกต้องช่วยจื่อตงนะ” หลินหงรีบพูดเสริมหลินจื่อตงเปิดปาก เขาไม่ต้องการรบกวนพี่สาว เพราะมีหลายเรื่องเกิดขึ้นในช่วงนี้ แถมความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลกับพี่เขยก็จบลงไปแล้วแต่เขาไม่อยากเสียสวี่เจียเจียไปเลยจริง ๆเมื่อมองดูสายตาของคนในตระกูล หลินหว่านหรูรู้สึกไม่สบายใจอย่างยิ่งและพูดว่า “คิดว่าหนูจะไม่ช่วยจื่อตงเหรอคะ”คุณปู่ตระกูลหลินดูไม่ค่อยดีนัก แต่หลินจื่อตงก็พูดทันที “พี่ อย่าฟังคุณปู่กับทุกคนเลยครับ ผมเชื่อพี่อยู่แล้ว ถ้าพี่ไม่สะดวกจริง ๆ ผมจะไปเองครับ”“นายก็ยังไม่เชื่อพี่อยู่ดี”หลินหว่านหรูโกรธ เธอหันหลังกลับและเดินกลับห้องด้วยความโมโหคุณปู่ตระกูลหลินและคนอื่นๆ ที่ถูกทิ้งไว้ มองหน้ากันอย่างไม่เช
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 966
“แต่เธอจะมาที่นี่เร็วๆ นี้”“โอเค ถ้างั้นผมจะรอ”ตอนนี้ ขอแค่แม่ของเขาสบายดีแล้ว เย่เทียนหยู่ก็รู้สึกโล่งใจมากขึ้น แต่เขากังวลว่าตอนนี้แม่ของเขาเป็นอิสระแล้วจริง ๆ หรือเปล่า“ผมขอยืนยันอีกที พวกคุณไม่ขอให้ผมจดทะเบียนกับหยางเฉียนเฉียนแล้วใช่มั้ย” เย่เทียนหยู่ถามย้ำ“ใช่!”“โอเค ถ้างั้นผมไปละ!”เย่เทียนหยู่จากไปโดยไม่พูดอะไรสักคำ แม้ว่าผู้หญิงตรงหน้าเขาจะมีเสน่ห์มากและดูเหมือนเธอจะไม่ได้ต่อต้านการการลุกล้ำของเขาเลยด้วยซ้ำจูเก่อหลิวหลีตกอยู่ในอาการมึนงง นี่เขา ออกไปแล้วเหรอตัวเธอมีเสน่ห์ไม่พอเลยหรือไงนี่เป็นครั้งแรกที่เธอสงสัยในความสวยของตัวเอง!เธอรู้สึกมาโดยตลอดว่าถ้าเธอเต็มใจ ก็คงไม่มีใครต้านทานเสน่ห์ของเธอได้ขณะที่เธอกำลังคิดอยู่ โทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้น ท่านผู้หญิงของเธอโทรมา“ท่านผู้หญิง ฉันขอโทษ ทั้งหมดเป็นความผิดของฉัน” จูเก่อหลิวหลีรับสายและพูดทันที“ไม่เป็นไร!”“ฉันเพิ่งรู้ว่าเทียนหยู่ได้รับพลังลมปราณซวนหมิงของหยางเฉียนเฉียนมาแล้ว เพราะงั้นเขาจะอยู่กับหยางเฉียนเฉียนหรือไม่ก็ไม่สำคัญ”ท่านผู้หญิงตอบ“พลังลมปราณซวนหมิงนั่นคืออะไรคะ” จูเก่อหลิวหลีไม่เคยรู้
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 965
“ฉัน…”จูเก่อหลิวหลีเกือบจะหลุเบอกความจริง แต่เมื่อนึกถึงคำเตือนของท่านผู้หญิง ที่ว่าห้ามให้เย่เทียนหยู่รู้เกี่ยวกับการเข้าพักของท่านผู้หญิงในเมืองเทียนไห่เด็ดขาดเธอไม่สนใจอะไรอีกต่อไปและพูดว่า “คุณไม่เชื่อฉันก็หมดหนทางจะพูด อยากทำอะไรก็ทำเถอะ”“พูดจริงเหรอ ถึงผมจะไม่ชอบคุณ แต่ด้วยความสวยของคุณ คนรอบตัวผม…”“กล้าเหรอ!”จูเก่อหลิวหลีรู้สึกอับอาย แต่เสียใจมากกว่า เธอขัดจังหวะและพูดด้วยความโกรธ “ถ้าคุณกล้าทำแบบนั้น ฉันจะไม่ปล่อยคุณไปแน่ ต่อให้ฉันต้องตายไปเป็นผีก็ตาม!”ขณะที่เธอพูดน้ำตาของเธอก็ไหลไม่หยุดคราวนี้ ทำเอาเย่เทียนหยู่รู้สึกสับสนโดยเฉพาะตอนที่เห็นอีกฝ่ายทั้งเสียใจและโกรธมากจนน่าสงสาร เขาก็รู้สึกสงสารเขาเหมือนเป็นคนเลวทรามเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายน่าสงสารเพียงใด โดยเฉพาะอย่างยิ่งว่าเขาน่าสงสารเพียงใด เย่เทียนหยู่ก็ไม่สามารถเคลื่อนไหวใด ๆ ได้และพูดอย่างช่วยไม่ได้ “ก็ได้ ถ้าคุณไม่พูดก็ช่างมันเถอะ แต่ในเมื่อคุณเป็นผู้รับผิดชอบเรื่องนี้ ตอนนี้คุณคงยอมปล่อยเรื่องนี้ไปได้แล้วใช่มั้ย”ถึงยังไงมันไม่ก่ออันตรายใด ๆ กับเขา หากปัญหานี้ได้รับการแก้ไข และเขาไม่ตามเอาความทุกอย่างก็จบจ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 964
จูเก่อหลิวหลีตกใจมาก นายน้อยคนนี้เก่งเชื่อมโยงเกินไปแล้ว อุตส่าห์เดาถูกเสียหมด แต่เธอรีบตอบทันทีว่า “เธอเป็นแค่หุ้นส่วนของฉัน คุณคงไม่คิดว่าเธอเป็นแม่ของคุณหรอกนะคะ”“คุณคิดมากไป ถ้าเธอเป็นแม่ของคุณจริง ๆ เธอคงออกมาพบคุณนานแล้ว”“ก็ใช่นะ”เย่เทียนหยู่พยักหน้าเห็นด้วย แต่เขาก็พูดต่อทันที “แต่ไม่จำเป็นต้องเป็นอย่างนั้นหรอก ตามที่คุณพูด แม่ของผมยังมีชีวิตอยู่ แต่เธอไม่มาเจอผมด้วยตัวเองเลย บางทีเธออาจมีเหตุผลบางอย่าง”“…”จูเก่อหลิวหลียิ้มอย่างขมขื่น นายน้อยคนนี้สมองเร็วเสียจรงิ “ถ้าคุณอยากจะคิดแบบนั้นก็ตามใจ” เธอตอบอย่างเป็นหลาง“เอาล่ะ ถ้างั้น ผมขอถามคุณ ว่าตอนนี้แม่ของผมเป็นยังไงบ้าง”“ไม่ต้องห่วง เธอสบายดี เธอแค่ยุ่งอยู่กับเรื่องใหญ่ เมื่อเสร็จแล้ว เธอจะมาที่เมืองเทียนไห่เพื่อตามหาคุณเอง”“จริงเหรอ” เย่เทียนหยู่รู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย เป็นเวลาหลายปีแล้วที่ไม่มีข่าวเกี่ยวกับแม่ของเขา ตอนนี้เขารู้ว่าเธอปลอดภัย เขาก็ย่อมมีความสุข“จริงแท้แน่นอนค่ะ”“คุณคือคนที่คอยจัดการให้ผมหย่ากับหลินหว่านหรูแล้วแต่งงานกับหยางเฉียนเฉียนเหรอ” เย่เทียนหยู่ถาม“ถูกต้อง!”จูเก่อหลิวหลียืนยัน“เพร
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 963
“ถ้าคุณจูเก่อชอบก็ทำตามที่ชอบเถอะครับ!” เย่เทียนหยู่กล่าวเสียงเรียบจูเก่อหลิวหลีเริ่มโกรธเล็กน้อยและพูดว่า “คุณเย่ คุณต้องการอะไร”“บอกผมมา ผู้หญิงที่อยู่กับคุณคือใคร ทำไมคุณถึงไม่อยากให้ฉันอยู่กับ หลินหว่านหรูและอยากให้ฉันแต่งงานกับหยางเฉียนเฉียน” เย่เทียนหยู่กล่าว“ฉันไม่รู้ว่าคุณกำลังพูดถึงอะไร!”“ดูเหมือนว่าคุณจะหลั่งน้ำตาไม่ได้จริง ๆ จนกว่าคุณจะเห็นโลงศพ” เย่เทียนหยู่รู้สึกหงุดหงิด ลุกขึ้นยืนตรง ก้าวไปข้างหน้า และจู่ๆ ก็ดึงจูเก่อหลิวหลีตรงหน้าเขาจูเก่อหลิวหลีสะดุ้ง และสีหน้าของเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อย“คุณ คุณจะทำอะไร”“ทำอะไรเหรอ คุณคิดว่าผู้ชายจะทำยังไง เวลาเผชิญหน้ากับผู้หญิงสวยแบบคุณน่ะ” เย่เทียนหยู่พูดอย่างจงใจแต่เมื่อเขาหรี่ตาลง เขาเห็นจูเก่อหลิวหลีสีขาวจาง ๆ ซึ่งสูงและสมบูรณ์แบบมากจนแทบจะกระโดดออกจากผ้าเช็ดตัวผิวโดยรอบเป็นสีขาวพราว และดวงตากลมโตที่สดใสเหล่านั้นปรากฏให้เห็นอารมณ์แสนซับซ้อน รวมถึงความเขินอาย ความกังวลใจ และแม้แต่ความหลงใหลเย่เทียนหยู่ไม่สามารถจัดการมันได้ในทันทีทั้งที่ถูกเขารุกขนาดนี้แล้ว แต่เธอยังมองเขาด้วยสายตาร้อนแรงแบบนั้นหมายความว่ายังไงจู
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 962
เธอพยักหน้าทันทีและพูดว่า “ค่ะ ท่านผู้หญิง ไม่ต้องกังวล ฉันจะไม่เปิดเผยเรื่องนี้อีกแม้แต่คำเดียว”“ลองดูสถานการณ์ก่อนเถอะ”“พวกเขาไม่ใช่ศัตรู เธอสามารถตัดสินใจได้ด้วยตัวเอง คำขอเดียวคืออย่าให้เขารู้ว่าฉันอยู่ในเมืองเทียนไห่”อีกฝ่ายทิ้งคำพูดไว้ แล้วรีบเก็บข้าวของพอประมาณ ก่อนจะออกจากโรงแรมไปพร้อมกับคนของเธอเธอเดินเร็วมากและไม่แม้แต่จะใช้ลิฟต์ แต่เลือกใช้บันไดเพื่อเลี่ยงกล่องวงจรปิดทั้งหมด และเดินย่างไร้เสียงทันทีที่เธอออกจากรถ รถของเย่เทียนหยู่ก็เข้ามาใกล้ เขาได้สอบถามและรู้ว่าจูเก่อหลิวหลีอาศัยอยู่ในห้องไหน เขาจึงเดินเข้าไปเมื่อมาถึงหน้าประตูห้องของจูเก่อหลิวหลีเขาก็เคาะเบา ๆจูเก่อหลิวหลีเปิดประตูเย่เทียนหยู่ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งเพราะในเวลานี้ จูเก่อหลิวหลีเพิ่งอาบน้ำเสร็จ และเธอยังสวมเสื้อคลุมอาบน้ำอยู่ ขาของเธอเรียวยาว ใบหน้างดงามราวดอกบัวที่เพิ่งบานทำให้หัวใจของคนที่เห็นเต้นผิดจังหวะผิวพรรณที่เผยออกมาเล็กน้อยของเธอขาวโดดเด่น ทำให้ใครเห็นก็ไม่อาจกระพริบตา“คุณเย่เหรอคะ” จูเก่อหลิวหลีพูดด้วยสีหน้าประหลาดใจ“ผมเอง คุณจูเก่อจะนอนแล้วเหรอ”“ใช่ คุณเย่ เจอที่นี่ได้ยังไ
