บทที่ 268

เธอเป็นถึงประธานบริษัทเชียวนะ จะมาแย่งความดีความชอบของพนักงานคนนึงงั้นหรอ มันน่าตลกเกินไปหรือเปล่า

“ผมจะไปรู้ได้ไง เอาเป็นว่าเรื่องนี้คุณไม่ต้องสนใจ”

เย่เทียนหยู่ไม่ได้สนใจก่อนจะเดินออกไป

หลี่ซินเยว่เผยสีหน้าเหนื่อยใจ พอดีกับตอนที่หลิวเหวินเดินเข้ามา หลี่ซินเยว่จึงรีบเดินเข้าไปอธิบายสถานการณ์ หลิวเหวินตะลึงไปเล็กน้อยก่อนจะส่ายหน้า “ไม่ต้องไปสนใจเขา!”

“งั้นแล้วทางประธานหลินล่ะคะ?”

“ไม่ต้องห่วง ไม่เป็นอะไรหรอก”

หลิวเหวินเดินกลับไปที่ห้องทำงานของตัวเอง สำหรับเรื่องของเย่เทียนหยู่เธอไม่อยากจะสนใจแล้ว

โดยเฉพาะเมื่อนึกถึงเรื่องที่ตกลงกันกับหลินหว่านหรูเมื่อกี้นี้

จากที่ปรึกษากัน ไม่ว่ายังไงเรื่องนี้ก็เป็นประธานหลินเป็นคนจัดการ คนอื่นไม่มารู้ด้วยสักหน่อย ก็ยกความดีความชอบให้เป็นของเย่เทียนหยู่ไป

แบบนี้เย่เทียนหยู่ก็จะได้ไม่โดนใครว่า และประธานบริษัทที่รับเขาเข้ามาทำงานอย่างเธอก็จะได้ไม่โดนว่าลับหลังด้วย ถือว่าได้ประโยชน์ทั้งสองทาง

แต่แบบนี้ก็จะทำให้ไอ่บ้านั่นสบายเกินไปหน่อย

ทั้งๆที่ไม่ได้ทำอะไร เอาแต่คอยโม้อยู่แบบนั้นก็ได้ความดีความชอบไป หลังจากนี้ก็คงถูกคนในทีมเคารพมากแน่ๆ

ในเมื่อ