เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 130
บทที่เกี่ยวข้อง
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 131
หยางผั่วจวินยืนด้วยท่าทางที่ประหม่าอยู่นอกประตู ในเวลานี้เอง หมอหวัง แพทย์ประจำแผนกก็เข้ามา ทันทีที่เห็นก็พูดขึ้นว่า “หยางผั่วจวิน คุณมัวยืนทำลับ ๆ ล่อ ๆ อะไรอยู่หน้าประตู?”“คือว่า คุณเย่กำลังช่วยดูอาการน้องสาวผมอยู่ข้างในน่ะครับ”“คุณเย่งั้นเหรอครับ? ”“เขาเป็นหมอในโรงพยาบาลของเรางั้นเหรอครับ? ”“เปล่าหรอกครับ”“ไร้สาระ ไม่ใช่หมอ แล้วคุณยังจะให้เขารักษาอยู่ข้างในเนี่ยนะ ไม่กลัวว่าเขาจะทำให้น้องสาวของคุณตายรึไง”หมอหวังพูดด้วยความโกรธทันที “ยังไม่หลีกทางให้ผมอีก”“ไม่ได้ครับ คุณเย่บอกว่า ตอนที่เขากำลังฝังเข็ม ห้ามไม่ให้ใครเข้าไปรบกวน”“ฝังเข็มงั้นเหรอ? คงแค่การฝังเข็มคลายเส้นสินะ นี่คุณเชื่อคนเจ้าเล่ห์นั่นจริง ๆ งั้นเหรอ เขามีใบรับรองคุณวุฒิทางการแพทย์รึไง? ”“ผมก็ไม่ทราบครับ”“ไม่ทราบอะไรกัน ไม่มีน่ะสิไม่ว่า ถ้ามีก็คงให้คุณดูตั้งแต่แรกแล้ว หมอเถื่อนที่ไม่มีแม้แต่ใบรับรองคุณวุฒิคุณก็ยังเชื่อได้ พอที รีบหลีกทางให้ผมได้แล้ว ไม่อย่างงั้น ต่อให้เทพเซียนลงมาโปรดก็ช่วยชีวิตน้องคุณไม่ได้! ”หมอหวังไม่สนใจว่าจะหยางผั่วจวินจะขวางทางอยู่หรือไม่ เขาก้าวไปข้างหน้าและเปิดประตูทันทีหยา
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 132
แต่ถ้าเป็นแบบนั้น เขาจะไม่ผิดต่อความช่วยเหลือของคุณชายหรอกเหรอ?เย่เทียนหยู่เดิมทีอยากจะโอนเงินให้มากกว่านี้ด้วยซ้ำ เขาแค่กลัวว่าหากให้เงินมากเกินไป หยางผั่วจวินอาจจะคิดมากก็ได้อย่างไรก็ตาม เขาเองก็คาดไม่ถึงเหมือนกัน ว่าหยางผั่วจวินจะเป็นคนที่มีพรสวรรค์ น้องสาวของเขา หยางหยิ่งเองก็มีพรสวรรค์มากเช่นกันแต่น่าเสียดายที่หยางหยิ่งไม่เคยฝึกฝนมาก่อน หากจะฝึกใหม่ตั้งแต่ต้น มันก็ค่อนข้างที่จะยากเกินไปสำหรับเธอหลังจากออกมาแล้ว เขาก็กำลังจะเดินจากไป ทันใดนั้นเขาก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย เนื่องจากเขารู้สึกถึงจิตสังหารลาง ๆ และอดไม่ได้ที่จะหันศีรษะไปมองเป็นหมอผู้ชายคนหนึ่ง รูปร่างผอมบาง สวมหน้ากากอนามัยเขาเป็นนักฆ่า!ด้วยประสบการณ์และการรับรู้ที่ไม่ธรรมดาของเขา เย่เทียนหยู่จึงมั่นใจมากว่าอีกฝ่ายคือนักฆ่านักฆ่าคนนี้มั่นใจมากถึงได้กล้าบุกเข้ามาในโรงพยาบาลกลางวันแสก ๆ ไม่รู้ว่าเป้าหมายของเขาคือใครกันแน่หากยังได้ไม่สังเกตเห็น ก็คงช่างมันไปแล้ว แต่ในเมื่อสังเกตเห็นแล้ว เย่เทียนหยู่จึงได้ตามเขาไปเงียบ ๆท่าทางของหมอผู้ชายคนนั้นทำเหมือนกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่นานก็เดินไปที่ประตูวอร์ด ผลักประ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 133
เป็นไปไม่ได้!ยังไงก็เป็นไปไม่ได้!บนโลกใบนี้จะไปมีปรมาจารย์ที่อายุน้อยขนาดนี้ได้ยังไง!แต่หากสามารถใช้ชี่แท้ปกป้องร่างกายได้แบบนี้ นอกจากปรมาจารย์แล้ว ก็ไม่มีใครสามารถทำได้ไม่ถูก เขาจะต้องใช้วิธีพิเศษอะไรอย่างแน่นอนหมอผู้ชายชายระงับอาการสั่นในใจของเขา ร่างกายของเขาเคลื่อนไหวอย่างต่อเนื่องราวกับภูติผี ปรากฏตัวที่ด้านซ้ายของเย่เทียนหยู่ในทันที ต้องการที่จะใช้มีดสั้นแทงเข้าที่คอของเย่เทียนหยู่อย่างเหี้ยมโหดแต่เย่เทียนหยู่ไม่แม้แต่จะหันศีรษะด้วยเลยซ้ำ ราวกับว่าเขารู้อยู่ก่อนแล้วว่าหมอผู้ชายคนนี้จะปรากฏตัวตรงนั้น เขายกมือขวาขึ้นแล้วคว้าข้อมือของคู่ต่อสู้เบา ๆ จากนั้นโยนเขาลงไปที่พื้นอย่างแรงผั๊วะ!หมอผู้ชายล้มลงกับพื้นอย่างแรง รู้สึกเหมือนร่างกายกำลังแตกสลายเป็นเสี่ยง ๆ เขากระโดดลุกขึ้นมาอีกครั้ง เขาใช้ตัวตนที่น่ากลัวของเขาในการเคลื่อนไหวแทบจะทำให้คนทั่วไปมองไม่เห็นแม้แต่เงาของเขาเลยด้วยซ้ำแต่ทุกครั้งที่เขาพยายามจะเข้าใกล้ เย่เทียนหยู่กลับจับเขาได้อย่างง่ายดาย ทุกครั้งที่คว้าเอาไว้ได้ ก็จะถูกโจมตีอย่างแรงกลับทุกครั้ง ความเจ็บปวดแสนสาหัสทำให้เขาแทบไม่อยากลุกขึ้นอีกหมอผู้ชา
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 134
ในเวลานี้เอง หลังจากที่เย่เทียนหยู่จัดการเรื่องที่โรงพยาบาลเสร็จ ก็กลับวิลล่าทันที เขากำลังจะพูดกับนายท่านเป็นการส่วนตัว ว่าต่อไปเขาจะอาศัยอยู่ข้างนอก และจะไม่กลับมาที่วิลล่าตระกูลหลินแล้วทันทีที่เขามาถึงประตูวิลล่า โทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้น เป็นสายจากหยางต้าฝู“ราชามังกร ซาป้าเทียนพ่อของซาวั่นไห่กลับมาแล้ว” หยางต้าฝูเพิ่งได้รับข่าวมาเมื่อเช้า“โอ้? ”“มีการเคลื่อนไหวอะไรรึเปล่า? ” เย่เทียนหยู่ถาม“ปัจจุบันยังไม่มีครับ ครั้งแรกที่เขากลับมาคือการรวมกองกำลังของตระกูลซาให้กลับคืนสู่สภาพเดิม โดยเฉพาะบุคลากรของบริษัทรักษาความปลอดภัยสำนักซา”“แถมยังเห็นได้ชัดว่าทุกคนได้กลับมามีชีวิตอีกครั้ง เท่าที่ผมรู้ เขากระตือรือร้นและต้องการช่วยเหลือลูกชายและหลานชายของเขาอย่างมาก”ความคล่องตัวของปรมาจารย์คนนั้น ช่างไม่ธรรมดาเลยจริง ๆ“ไม่เป็นไร ปล่อยให้เขาเล่นกันไปก่อน หากมีสถานการณ์พิเศษใด ๆ อีก ก็บอกผมรู้ทันที” เย่เทียนหยู่พูดด้วยสีหน้าผ่อนคลาย และพูดอย่างไม่แยแสหลังจากวางสายโทรศัพท์แล้ว หยางต้าฝูก็มีรอยยิ้มที่บิดเบี้ยวปรากฏบนใบหน้าของเขา ไม่รู้จริง ๆ ว่าราชามังกรได้รับความมั่นใจขนาดนี้ม
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 135
จากคพูดของหลินหว่านหรู นายท่านหลินเองก็สนับสนุนด้วยเช่นกัน และกล่าวว่า “เทียนหยู่ ไปเถอะ นายเองก็ไม่เหมาะที่จะอยู่ในตระกูลหลินอีกต่อไปแล้ว”เย่เทียนหยู่ยิ้มอย่างขมขื่น และพูดอย่างช่วยไม่ได้ “อันที่จริง ซาป้าเทียนไม่ได้น่ากลัวอะไรขนาดนั้น”“ไม่ได้น่ากลัวขนาดนั้นงั้นเหรอ? ”คำพูดเหล่านี้ทำให้ทุกคนโกรธขึ้นอีกครั้ง นายเพิ่งทำให้เกิดหายนะครั้งใหญ่ไปก็ช่างเถอะ แต่นี่กลับไม่รู้ถึงความร้ายแรงของมันเลยด้วยซ้ำ“นายรู้ไหมว่าเขาเป็นใคร นายรู้ไหมว่าเขาแข็งแกร่งแค่ไหนในเมืองเทียนไห่ แม้แต่ประธานหยางก็ยังต้องถอยให้” หลินหงพูดด้วยความโกรธ“ช่างเป็นคนกล้าหาญแต่คนโง่เขลาจริง ๆ นายคิดว่านายสามารถอยู่รอดได้โดยไรศัตรูด้วยกังฟูที่มีอยู่น้อยนิดของนายอย่างงั้นเหรอ? ”“กังฟูแมวสามขานั่นของนาย หากปะทะกับซาป้าเทียน เกรงว่าจะถูกฆ่าก่อนที่จะทันได้มีโอกาสโต้กลับด้วยซ้ำ”“ตระกูลหลินของเราจะต้องโชคร้ายไปแปดชั่วอายุคนแล้วจริง ๆ ที่ต้องมาเกี่ยวข้องกับคนแบบนาย”นายท่านหลินรู้สึกหงุดหงิด และพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ “เทียนหยู่ เลิกพูดเรื่องไร้สาระที่ไม่จำเป็นพวกนั้นได้แล้ว ตอนนี้นายรีบออกไปจากตระกูลหลินซะ ที่นี่พวกเ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 136
“ไม่มีปัญหา” หลินหว่านหรูตอบอย่างรวดเร็ว“ได้ งั้นก็ตกลงตามนี้ อ่อ ใช่แล้ว ครั้งนี้คุณอาจจะต้องเตรียมเงินหรือของมีค่าบางส่วนเอาไว้ด้วยนะ พวกเราอาจจะต้องจ่ายค่าตอบแทนด้วยของบางอย่าง”หลิวเจี๋ยเตือน“อืม เรื่องนั้นไม่ต้องห่วง”ยิ่งพูดมาแบบนี้ หลินหว่านหรูก็ยิ่งเชื่อในความถูกต้องของมันมากขึ้นเท่านั้นยังไงซะ ทุกคนในโลกต่างก็สนใจแต่เรื่องของผลกำไร จะมีใครบ้างล่ะที่จะทำอะไรโดยไม่หวังผลกำไรสายโทรศัพท์ถูกตัดทันที โดยที่ไม่รอให้หลินหว่านหรูพูด หลิวอวิ๋นซิ่ว แม่ตระกูลหลินรีบพูดขึ้นว่า “ฉันว่าแล้ว เรื่องพวกนี้ยังไงก็ต้องพึ่งนายน้อยหลิว นายน้อยหลิวต่างหากถึงจะเป็นดาวนำโชคของตระกูลหลินเรา คอยช่วยพวกเราครั้งแล้วครั้งเล่า”“นั่นสิ ลองคิดดูสิ แค่ช่วงเวลาสั้น ๆ ที่ผ่านมา นายน้อยหลิวช่วยพวกเราเอาไว้แล้วตั้งกี่ครั้ง ไม่เหมือนตัวปัญหาอย่างเย่เทียนหยู่นั่น ดีแต่นำพาความชิปหายมาให้พวกเราอยู่ตลอด”“หว่านหรู เธอเห็นไหม ยังไงก็ต้องเป็นนายน้อยหลิว ต่อไปต้องพิจารณานายน้อยหลิวไว้บ้างได้แล้วนะ” หลินหงกล่าว“อืม! ”หลินหว่านหรูตอบกลับอย่างไม่ใส่ใจ แล้วพูดว่า “แต่ยังไงสิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือการเตรี
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 137
“คุณชายเย่ ผมไม่รู้จะขอบคุณยังไงจริง ๆ ต่อจากนี้ไป หากคุณมีอะไรที่จะสั่ง ก็สามารถสั่งการผมได้เสมอ ต่อให้จะต้องปีนขึ้นไปบนภูเขาดาบ หรือต้องลงไปในกระทะน้ำมันก็ตาม ผมก็จะทำให้สำเร็จอย่างแน่นอน”จางลี่พูดอย่างมั่นใจ“เอาล่ะ อย่างนายเนี่ยนะ เวลาเจอเรื่องอันตราย ก็ไม่รู้ว่าวิ่งหนีหายไปซ่อนที่ไหนแล้ว” เย่เทียนหยู่ส่ายหัวแล้วพูดต่อว่า “ต่อไป ก็พาคนของนายมาช่วยฉันเถอะ”“จริงเหรอครับ เยี่ยมไปเลยครับ ต่อไปก็สั่งการได้เต็มที่เลยครับ! ” จางลี่กล่าวทันทีแม้ว่าจะเป็นเพียงช่วงเวลาสั้น ๆ แต่ก็ได้เห็นพลังและความน่ากลัวของคุณชายเย่ครั้งแล้วครั้งเล่าแค่ทักษะทางการแพทย์เพียงอย่างเดียวนี้ก็ไม่มีใครในโลกสามารถเทียบได้แล้ว หากติดตามคนแบบนี้ อนาคตก็จะสดใสแน่นอน“อย่าเพิ่งดีใจเร็วเกินไป เมื่อมาทำงานให้ฉันแล้ว แต่นายก็ห้ามไปทำเรื่องอะไรที่มันผิดต่อกฎหมายเด็ดขาด”“คุณชายโปรดวางใจ คุณพูดอะไร เราก็จะทำแบบนั้น”“ดี จำสิ่งที่นายพูดเอาไว้ให้ดี ไม่อย่างนั้นล่ะก็ การลงมือของฉันนายเองก็รูดีนี่”หลังจากที่เย่เทียนหยู่เตือนเสร็จ เขาก็ถามว่า “ทำไมนักฆ่าถึงต้องการสังหารนาย? ”เมื่อเขาพูดถึงเรื่องนี้ จางลี่ก็กัดฟั
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 138
“นั่นเป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้ว ด้วยความแข็งแกร่งของคุณแล้ว ผมเกรงว่าคงมีแค่นักฆ่าห้าอันดับแรกของโลกเท่านั้นถึงจะเทียบเคียงได้ ผมจะไปมีความสามารถทำร้ายคุณได้อย่างไร”“นายผิดแล้ว”เย่เทียนหยู่ส่ายหัว“ผิดงั้นเหรอครับ? ”หรือว่าความแข็งแกร่งของดาวตกไม่สามารถรับมือกับห้าอันดับแรกได้?พอมาลองคิดดูแล้วก็ใช่ แม้ว่าเรื่องที่เขาทำมันจะสุดยอดมากแค่ไหนก็ตาม แต่สุดท้ายแล้วมันก็เป็นการลอบสังหาร ซึ่งแตกต่างจากการเผชิญหน้าแบบตัวต่อตัว“อืม นักฆ่าห้าอันดับแรกพวกนั้น ยกเว้นอันดับแรกที่อาจจะต้องใช้แรงมากหน่อย ส่วนที่เหลือ ต่อให้ลงมือพร้อมกัน ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉันอยู่ดี” เย่เทียนหยู่พูดด้วยท่าทีที่ราบเรียบ“......”“นี่นับเป็นครั้งที่สามแล้วที่เราได้เจอกัน ใช่หรือเปล่า? ”“ใช่ครับ ขอบคุณที่ช่วยชีวิตผมไว้ในสองครั้งแรก ส่วนครั้งนี้ ผมยิ่งรู้สึกละอายใจมากกว่าเดิมอีกครับ”“เราถูกลิขิตให้มาพบกัน ส่วนนี่ ให้นายนะ” เย่เทียนหยู่หยิบหนังสือออกมา แล้วโยนมันไปให้เขาทันทีในฐานะราชามังกรแห่งด่านหลงเหมิน บวกกับที่เขาเองก็เคยได้รับโอกาสมาเช่นกัน สิ่งที่มีก็คือทรัพยากร“มันคืออะไรเหรอครับ! ”นักฆ่าหมายเลข
บทล่าสุด
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1181
พอคุณนายไป๋มาถึง พวกเฉินเฟยเฟยก็สังเกตเห็นได้ในทันที เมื่อได้ยินคำพูดของคุณนายไป๋ สีหน้าของพวกเธอก็เปลี่ยนไปแม้จะไม่รู้ว่าอีกฝ่ายมาด้วยเหตุผลอะไร แต่ดูท่าทางแล้ว ค่อนข้างน่ากลัวเลยทีเดียวเหอฉุนรีบพูดขึ้นว่า “เฟยเฟย เร็วเข้า รีบติดต่อคุณเย่เร็ว!”“เอ่อ ฉันว่าเราลองอ้างชื่อพี่เย่กันก่อนดีไหม?” เฉินเฟยเฟยกลัวว่าจะสร้างปัญหาให้เย่เทียนหยู่มากเกินไป“ไม่ได้ รีบโทรหาเขาด่วนเลย ผู้หญิงคนนี้น่ากลัวเกินไป ดูจากท่าทีโกรธเกรี้ยวของเธอแล้ว เกรงว่าแค่อ้างชื่อออกไปจะไม่ได้ผลกับเธอแน่” “อีกอย่าง เกิดว่าเธอไม่เคยได้ยินชื่อเสียงของราชามังกร แล้วยังโกรธเกรี้ยวอยู่เหมือนเดิม เราจะทำอย่างไรดี” เหอฉุนรีบพูดขึ้นมาอันที่จริงเฉินเฟยเฟยเองก็คิดถึงเรื่องนี้ด้วยเช่นกัน เพียงแค่กลัวว่าจะทำให้เย่เทียนหยู่ลำบากก็เท่านั้น แต่ถึงอย่างนั้นตอนนี้เธอก็ไม่มีเวลาให้ไปสนใจเรื่องพวกนั้นอีกแล้ว เธอจึงรีบกดเบอร์โทรศัพท์โทรหาเย่เทียนหยู่ทันทีเพียงแต่ตอนนี้เย่เทียนหยู่กำลังทำอาหารเช้าอยู่ จึงทำให้ไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์ เนื่องจากตอนที่หลินหว่านหรูตื่นเช้าขึ้นมา แล้วบอกว่าอยากกินบะหมี่เหมือนเมื่อวานอีกครั้งในเ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1180
แถมยังเป็นดาราอีกต่างหาก!แม้ว่าจะยังไม่ทราบสถานการณ์ที่แน่ชัด แต่เฉินเฟยเฟยคนนี้ เธอจะต้องตายอย่างแน่นอนไม่ว่าเธอจะเป็นดาราดังมากแค่ไหน เมื่ออยู่ต่อหน้าตระกูลไป๋ที่มีทรัพย์สินเป็นพันล้าน เธอก็เป็นได้แค่มดตัวหนึ่งเท่านั้น!คุณนายไป๋หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา กดโทรออกเพื่อจัดการวางแผนต่าง ๆ ในขณะเดียวกันเธอก็พูดด้วยความโกรธขึ้นว่า “พยัคฆ์ทมิฬ ไปสืบมาให้ฉันเดี๋ยวนี้ ถ้าหากไม่สามารถหาที่อยู่ของนางนั่นมาได้ภายในเช้าของวันพรุ่งนี้ พวกแกก็ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องอยู่ต่อแล้ว”“แล้วก็ยังมีไอ้ฆาตกรอีกคน เดี๋ยวฉันจะส่งวิดีโอไปให้ พวกแกก็ลองตรวจสอบมันดูด้วย แต่ภารกิจหลักคือการตามหาที่อยู่ของเฉินเฟยเฟยมาให้ได้!”เพราะขอแค่หาเฉินเฟยเฟยเจอ ก็จะสามารถหาคนที่ทำร้ายหยางหยางเจอได้เช่นกัน ซึ่งก็คือไอ้ฆาตกรคนนั้นพยัคฆ์ทมิฬที่ได้ยินคำสั่ง สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างมาก ตั้งแต่ที่ตระกูลไป๋ชุบตัวขึ้นมาใหม่ เขาก็ยังไม่เคยเห็นเธอโกรธจัดเพียงแค่ต้องการให้สืบเรื่องของคนคนหนึ่งมาก่อนเลย เพราะงั้นเขาจึงได้รีบจัดการในทันทีพยัคฆ์ทมิฬเป็นหัวหน้าแก๊งพยัคฆ์ทมิฬ หนึ่งในแก๊งแห่งวงการอาชญากรรม การที่พวกเขาสามารถค
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1179
“เป็นอะไรไป ไม่อร่อยเหรอ?” ท่าทีของหลินหว่านหรูดูแปลก ๆ จึงทำให้เย่เทียนหยู่รู้สึกสับสนเล็กน้อย หรือว่าฝีมือทำครัวของตนจะแย่ลงรึเปล่านะแต่ถึงยังไง ก็คงไม่อร่อยจนถึงขั้นร้องไห้ออกมาหรอกมั้ง“เปล่าหรอก!”“อร่อยมาก อร่อยเกินไปเสียด้วยซ้ำ!”หลินหว่านหรูร้องไห้ฮือออกมาเย่เทียนหยู่รู้สึกทำอะไรไม่ถูก จึงพูดอย่างช่วยไม่ได้ออกไปว่า “ถึงจะอร่อยก็ต้องค่อย ๆ กินนะ ไม่ต้องรีบ ผมก็คิดว่าคุณร้องไห้เพราะทนกับรสชาติที่ไม่อร่อยอยู่เสียอีก”คำพูดนี้ทำให้หลินหว่านหรูอดหัวเราะออกมาไม่ได้ ก่อนจะพูดขึ้นว่า “อย่าทำให้ฉันขำสิ เอาซะฉันเกือบจะพ่นเส้นบะหมี่ออกมาแล้วเนี่ย”รอยยิ้มของหลินหว่านหรูนี้ ก็ทำให้รู้สึกว่าพื้นที่รอบตัวเปลี่ยนไปทันที ราวกับว่ามีดอกไม้สวยงามนับไม่ถ้วนกำลังบานสะพรั่ง ทำให้เย่เทียนหยู่ถึงกับต้องมองตาค้างกันเลยทีเดียว“มัวเหม่ออะไรอยู่”“ก็มองคุณอยู่ไง”“โกหก”หลินหว่านหรูหน้าแดงเล็กน้อย เธอกินต่ออีกสองสามคำ ก่อนเธออดไม่ได้ที่จะถามออกไปว่า “เมื่อก่อนคุณเคยทำบะหมี่บ่อยมากเลยเหรอ?”“ก็ไม่ได้ทำบ่อยนักหรอก ผมยังทำอย่างอื่นเป็นด้วยนะ”“คุณทำอย่างอื่นเป็นด้วยงั้นเหรอ?”“แน่นอ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1178
“คุณทำอาหารเป็นด้วยเหรอ?”หลินหว่านหรูถามด้วยความสงสัย แต่เมื่อลองคิดอีกที บะหมี่เองก็ค่อนข้างที่จะต้มง่าย แทบไม่มีความยากเลยด้วยซ้ำ แค่ไม่เผลอใส่เกลือมากเกินไปก็พอแต่อีกเดี๋ยว ไม่ว่าจะเค็มหรือไม่ก็ตาม เธอจะต้องอดทนกินมันให้หมด แม้ว่าจะรสชาติแย่แค่ไหนก็ตามถึงยังไง การที่คนอย่างเย่เทียนหยู่ยอมลงมือทำบะหมี่ให้เธอด้วยตัวเองแบบนี้ เธอก็รู้สึกมีความสุขมากแล้ว“อีกเดี๋ยวก็รู้แล้ว”เย่เทียนหยู่ยิ้มเล็กน้อย การเคลื่อนไหวของเขานั้นรวดเร็ว และดูคล่องแคล่วมาก ไข่ไก่ที่อยู่ในมือของเขา ไม่นานก็ถูกตีจนเป็นเนื้อเดียวกัน ก่อนจะถูกผสมลงไปกับเส้นบะหมี่ภายใต้การเคลื่อนไหวที่รวดเร็วและน่าตื่นตาตื่นใจของเขา ทั้งเส้นบะหมี่ไข่ผักก็ได้ถูกปรุงจนเสร็จเรียบร้อยแล้วหากรวมเวลาตั้งแต่ที่เขาเริ่มลงไปซื้อของด้วย เมื่อกี้มันเพิ่งจะผ่านไปแค่ครึ่งชั่วโมงเท่านั้นเองหลินหว่านหรูมองไปยังชามและตะเกียบที่วางอยู่ตรงหน้า ความสุขอันล้นหลามก็ห่อหุ้มตัวเธอเอาไว้ จากนั้นเธอก็รีบก้มหน้าคีบเส้นบะหมี่เข้าปากทันทีเดิมเธอคิดว่ามันไม่น่าจะกินได้แน่ ๆแต่ทันทีที่เธอได้สูดเส้นบะหมี่เข้าไป หลินหว่านหรูก็รู้สึกเหมือนถูกมนต์ส
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1177
“อือ งานยุ่งจนดึกมากขนาดนี้ คงหิวแล้วใช่ไหม?” เย่เทียนหยู่ถาม“ยังไหว ยังไม่หิวเท่าไหร่!”แต่ทันทีที่หลินหว่านหรูพูดจบ ท้องของเธอก็ส่งเสียงดังออกมา ซึ่งทำให้เธอหน้าแดงเล็กน้อย“ยังจะบอกว่าไม่หิวอีก ไปกันเถอะ ผมจะพาคุณไปกินมื้อดึก”“มันดึกมากแล้ว ไม่ต้องไปหรอก สั่งเดลิเวอรีมาก็ได้” หลินหว่านหรูนึกขึ้นได้ว่าแถวนี้ไม่ค่อยมีอะไรให้กินสักเท่าไหร่ นอกเสียจากต้องเดินออกไปไกลอีกหน่อย หรือไม่ก็ขับรถไปแบบนั้นมันดูจะยุ่งยากไปหน่อย ที่สำคัญคือกลัวว่ามันจะดึกเกินไป จนทำให้ส่งผลกระทบกับการทำงานของเธอในวันพรุ่งนี้เย่เทียนหยู่ขมวดคิ้วและส่ายหัว ก่อนจะพูดขึ้นว่า “ของข้างนอกสามารถกินได้ แต่ก็ไม่ควรกินบ่อย ๆ ถ้าคุณกลัวว่ามันจะยุ่งยากจริง ๆ งั้นคุณก็รอผมเดี๋ยวนะ”เมื่อพูดจบ เขาก็เดินออกไปทันทีเขาจำได้ว่าข้างล่างห่างไปไม่ไกลนัก มีร้านขายของชำเล็ก ๆ อยู่ร้านหนึ่ง ซึ่งก็น่าจะมีบะหมี่อะไรแบบนั้นขายอยู่ด้วยด้วยความเร็วของเขา ไม่นานเขาก็กลับมา แถมยังซื้อของกลับมาได้อย่างรวดเร็วอีกด้วยไข่ไก่ บะหมี่ ผงปรุงรสรสไก่ แล้วก็ซีอิ๊วขาว ส่วนอย่างอื่นก็ไม่ได้ซื้ออะไรมาอีกแต่ถึงอย่างนั้น เจ้าของร้านท
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1176
ทันใดนั้น เหอฉุนก็คิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ เกรงว่าคุณเย่เองก็น่าจะมองออกตั้งแต่แรกแล้ว ว่าเธอจะไม่กล้าทำอะไรแบบนั้น ถึงได้กล้ามอบเงินกว่าห้าหมื่นล้านให้กับเฟยเฟยโดยไม่คิดอะไรเกรงว่าคุณเย่อาจจะเดาได้แต่แรกแล้ว ว่าเฉินเฟยเฟยจะมอบเงินให้ตนเป็นคนจัดการ เขาไม่กลัวว่าตนจะฉ้อโกงเลยแม้แต่น้อยคุณเย่คนนี้ ช่างเป็นคนที่มีความสามารถมากจริง ๆ!คุณเย่คะ วางใจเถอะค่ะ ฉันรับรองว่าฉันจะทำให้สุดความสามารถ ทำให้บริษัทเติบโตอย่างรวดเร็วให้ได้ และทำให้เงินลงทุนของคุณได้กำไรคืนทุนมากกว่าสิบเท่าให้ได้!แต่เห็นได้ชัดว่าเธอไม่รู้เรื่องอะไรเลย เย่เทียนหยู่ไม่ได้คิดอะไรมากขนาดนั้น เขาแค่อยากให้เฉินเฟยเฟยได้มีที่ที่ปลอดภัยก็เท่านั้น จะหาเงินได้ไหม หรือว่าจะถูกฉ้อโกงรึเปล่า มันไม่สำคัญเลยสักนิดสิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือความสุขและความเป็นอิสระ!เงินแค่ห้าหมื่นล้าน ก็เป็นเพียงเศษเงินของเขาเท่านั้น หายไปก็ไม่เสียดายหลังจากที่เย่เทียนหยู่ออกจากโรงแรม เขาก็ตรงกลับไปยังที่พักทันที เกี่ยวกับห้องชุดนี้ เขาก็ได้ส่งกุญแจห้องให้หลินหว่านหรูตั้งแต่ช่วงบ่ายแล้วพร้อมทั้งบอกที่อยู่กับเธอแล้วด้วย และให้เธอเลิกงานเร็วหน่
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1175
สีหน้าของจางผิงเต็มไปด้วยความตื่นเต้นต่อไปนี้ จะไม่มีใครกล้ามารังแกพี่เฟยเฟยได้อีกแล้ว พวกเธอก็ไม่จำเป็นต้องกลัวอีกต่อไปเมื่อเห็นว่าเงินเข้าบัญชีแล้ว ทุกอย่างก็สามารถเริ่มดำเนินการได้ในทันที หลังจากนี้ก็คงต้องคิดชื่อบริษัทให้ดี ๆ แล้วล่ะเหอฉุนคิดอยู่สักพัก ก่อนที่จู่ ๆ จะพูดขึ้นว่า “ฉันนึกออกแล้วหนึ่งชื่อ ไม่งั้นเราก็ใช้ชื่อว่าเฟยเทียนมิวสิคคัลเจอร์กันเถอะ!”“เฟยเทียนงั้นเหรอ?”เฉินเฟยเฟยถามด้วยความอยากรู้ขึ้นว่า “ทำไมถึงต้องเรียกว่าเฟยเทียน หมายถึงการบินทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าอะไรทำนองนั้นน่ะเหรอ?”เหอฉุนที่ได้ยินดังนั้นก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ ก่อนจะอธิบายออกไปว่า “อันที่จริงก็มีความหมายแบบนั้นแหละ แต่อักษรเฟยตัวนี้ไม่ได้หมายถึงอักษรที่แปลว่าบินทยานหรอก!”เฉินเฟยเฟยรู้สึกตกใจเล็กน้อย ทันใดนั้นเธอก็คิดออก แววตาเปล่งประกายด้วยความตื่นเต้น ชื่อนี้ไม่เลวเลยจริง ๆ“ฉันรู้แล้ว เป็นอักษรเฟยที่มาจากชื่อของพี่เฟยเฟยนี่เอง!”ครั้งนี้ จางผิงเองก็เข้าใจเช่นกัน ก่อนจะพูดด้วยความตื่นเต้นออกไปว่า “เฟยที่หมายถึงพี่เฟยเฟย เทียนก็หมายถึงคุณเย่ เป็นการรวมเอาชื่อของพวกพี่มารวมกันได้พอดีเลย
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1174
ตอนแรกเธอคิดว่าหุ้นทั้งหมดควรเป็นของพี่เย่ แต่พอมาคิดดูแล้ว ยังไงชีวิตนี้เธอก็เป็นของพี่เย่ เพราะงั้น หุ้นของเธอก็เหมือนเป็นของพี่เย่ด้วยไม่ใช่รึไงสำหรับพี่เหอ อันที่จริงพี่เย่ก็พูดเอาไว้แล้ว หากว่าเธอไม่อยากบริหารบริษัทจริง ๆ ก็มอบหมายให้พี่เหอเป็นคนดูแลทั้งหมดเลยก็ได้ ดังนั้นก็ควรที่จะให้พี่เหอถือหุ้นบางส่วนเอาไว้ด้วยจึงจะดีที่สุดส่วนเรื่องจำนวนของหุ้นนั้น พี่เย่ก็ไม่ได้กำหนดเอาไว้“เดี๋ยวก่อนนะ เฟยเฟย เธอพูดว่าอะไรนะ เธอจะให้ฉันถือหุ้น 20 เปอร์เซ็นต์ด้วยงั้นเหรอ?” เหอฉุนรู้สึกตกใจมาก เพราะการที่มีหุ้นแค่ 20 เปอร์เซ็นต์ จำนวนเงินก็ปาไปหมื่นล้านแล้ว“ใช่แล้วค่ะ พี่เหอรู้สึกว่ามันน้อยไปรึเปล่าคะ?”“ไม่หรอก ไม่ใช่อย่างนั้น ฉันคิดว่ามันมากเกินไปต่างหาก”เหอฉุนรู้สึกตกใจอีกครั้ง“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ถึงยังไงพี่เย่ก็เห็นด้วยแล้ว จะให้ฉันถือหุ้นมากแค่ไหนก็ไม่มีประโยชน์อยู่ดี”“ไม่ได้ ยังไงก็ไม่ได้เด็ดขาด ฉันไม่ได้มีส่วนร่วมในเงินทุนแม้แต่บาทเดียวเลยนะ จะให้ฉันถือหุ้นมากมายขนาดนั้นได้ยังไง” เหอฉุนเองก็มีความคิดที่จะร่วมลงทุนอยู่ด้วย แต่ปัญหาคืออยู่ ๆ ก็กลายเป็นผู้ร่วมลงทุนกว่าหมื่
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1173
“อะไรนะ!”ถึงจะเดาได้ว่าเย่เทียนหยู่ต้องการช่วยก่อตั้งบริษัททำเพลงให้ก็เถอะ แต่การที่ลงทุนให้ตั้งห้าหมื่นล้านก็ทำให้เหอฉุนรู้สึกตกใจมาก เพราะโดยทั่วไปแล้ว ไม่มีบริษัทที่ไหนจำเป็นต้องใช้เงินมากขนาดนั้นแล้วยังมาพูดอีกว่า แค่ช่วยออกเงินลงทุนให้ห้าหมื่นล้านเท่านั้น เงินก็คือเงินไม่ใช่รึไง?เหอฉุนไม่สามารถจินตนาการได้เลยว่า อีกฝ่ายต้องรู้สึกยังไง ถึงสามารถทำให้คนคนหนึ่งหยิบเงินออกมาลงทุนเป็นหมื่นล้านโดยไม่คิดอะไรได้ เธอจึงอดไม่ได้ที่จะถามออกไปเพื่อยืนยันความจริง “เฟยเฟย เธอบอกว่าเป็นเงินเท่าไหร่นะ ห้าหมื่นล้านงั้นเหรอ?”“ใช่แล้ว ห้าหมื่นล้าน หรือว่ามันยังไม่พอเหรอคะ?”“ถึงแม้ว่าจะไม่พอก็ไม่เป็นไร พี่เย่บอกเอาไว้แล้ว ว่าให้เอาเงินห้าหมื่นล้านนี้ไปใช้เล่น ๆ ก่อน หากยังไม่พอ เขาก็สามารถเพิ่มเงินลงทุนได้ทุกเมื่อเลยค่ะ” เฉินเฟยเฟยไม่ได้มีแนวคิดเกี่ยวกับการลงทุนมากนักตอนนั้นเธอเองก็ถูกตัวเลขที่เย่เทียนหยู่พูดทำให้ตกใจเช่นกัน แต่พี่เย่ก็บอกเอาไว้แล้วว่า เงินจำนวนนี้ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร เพราะเขามีเงินที่ไม่ว่าจะใช้ยังไงก็ใช้ไม่หมดอยู่แล้วต่อให้เป็นแสนล้านเขาก็มี!ตัวเลขเหล่านั้น เธอแ
