LOGINShare
บทที่ 1304
Related chapters
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1305
คุณนายไป๋คิดไม่ถึงเลยว่า ทั้งที่ตนบอกเป็นนัยไปแล้ว วังเถี่ยจะยังตอบกลับแบบนี้อยู่อีก นั่นจึงทำให้เธอถึงกับอึ้งไปเลยในเวลานี้ เธอแทบไม่ได้สนใจเรื่องที่จะเอาเงินสี่หมื่นห้าพันล้านกลับมาได้ไหมเลยด้วยซ้ำ สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือเรื่องที่เธอหลอกลวงท่านราชามังกรได้ถูกเปิดเผยแล้วหัวหน้าใหญ่ไป๋รู้สึกอ่อนแรง ดวงตาทั้งสองข้างอดไม่ได้ที่จะปิดลงจบสิ้นแล้ว!มันจบสิ้นแล้วจริง ๆ!สุดท้ายก็หนีไม่พ้นเงื้อมมือของท่านราชามังกร“ฮึ ๆ ไม่ใช่ว่าพวกพี่มองผมเป็นพวกคนต่ำต้อยมาโดยตลอดหรอกเหรอ คิดว่าผมเป็นแค่คนไร้ประโยชน์ไม่ใช่รึไง ตอนนี้ผมมีเงินสี่หมื่นห้าพันล้านนี่แล้ว แล้วผมยังจะสนใจสีหน้าของพวกพี่อยู่อีกทำไม”“อ่อ จริงสิ ตอนนี้ผมออกมาใช้ชีวิตที่ต่างประเทศแล้วนะ ส่วนเบอร์นี้ผมอาจจะไม่ใช้มันอีกแล้ว ลาก่อนนะ พี่สุดที่รักของผม”“......”สีหน้าวังเถี่ยเต็มไปด้วยความรู้สึกพอใจ ก่อนที่เขาจะกดวางสายในทันที เขาไม่รู้เลยว่าอีกฝ่ายกำลังเผชิญกับชะตากรรมแบบใดอยู่ หรือต่อให้เขาจะรู้ ก็เกรงว่าคงจะไม่สนใจอยู่ดีเงินนี่ตั้งสี่หมื่นห้าพันล้านเชียวนะ เพื่อเงินสี่หมื่นห้าพันล้านแล้ว คิดว่ามีสิ่งใดบ้างที่เขาจะไ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1306
ครั้งนี้ ทำให้คุณนายไป๋เห็นดวงดาวลอยเต็มไปหมด เธอแทบจะเป็นลมล้มพับไป ณ เดี๋ยวนั้นเลยการลงมือในครั้งนี้ เป็นการลงมือที่ค่อนข้างรุนแรง เห็นได้ชัดว่าหัวหน้าใหญ่ไป๋รู้สึกกลัวมากจริง ๆไม่ว่าเขาจะบอกให้เธอหุบปากสักกี่ครั้ง เธอก็ไม่เคยคิดที่จะหยุด คำพูดของเธอทำร้ายเขาครั้งแล้วครั้งเล่า!อย่าว่าแต่เย่เทียนหยู่เลย แม้แต่เจวี๋ยซินและผู้อาวุโสหูเองก็ยังรู้สึกอึ้งเหมือนกัน พวกเขาไม่เคยเห็นผู้หญิงที่โง่มากขนาดนี้มาก่อน หัวหน้าใหญ่ไป๋แต่งงานกับผู้หญิงประเภทนี้มาตั้งนาน ดีที่เรื่องเพิ่งจะมาเกิดขึ้นในวันนี้ นับว่าเขายังมีความโชคดีในความโชคร้ายอยู่“ท่านราชามังกร ท่านไม่ต้องสนใจคำพูดบ้า ๆ บอ ๆ ของเธอหรอกครับ ขอเพียงท่านยินดีให้โอกาสผม ไป๋เฉินผู้นี้จะรู้สึกขอบคุณท่านอย่างมาก และผมสาบานว่าจะจงรักภักดีตลอดไป!”ไป๋เฉินรีบกล่าวขึ้นมาเย่เทียนหยู่พยักหน้าเบา ๆ ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบออกไปว่า “อันที่จริงผมเองก็อยากจะให้โอกาสคุณอยู่เหมือนกัน แต่การที่คุณมีภรรยาแบบนี้อยู่ข้างกาย ต่อให้ครั้งนี้คุณจะรอดไปได้ แล้วคุณคิดว่าครั้งต่อไปคุณจะยังรอดอยู่อีกงั้นเหรอ?”ไป๋เฉินที่ได้ยินดังนั้น เขาก็รีบพูดขึ้น
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1307
แม้ว่าเย่เทียนหยู่จะสังเกตเห็น แต่เขาก็กลับไม่ได้ใส่ใจ ก่อนจะกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบออกไปว่า “ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นคุณก็เตรียมตัวให้พร้อม ช่วงบ่ายพวกเราจะได้เริ่มทำเรื่องโอนย้ายหุ้นกัน!”“ระ เร็วขนาดนี้เลยเหรอครับ?” หัวหน้าใหญ่ไป๋เริ่มรู้สึกเสียดายขึ้นมา“คุณไม่ยินยอมงั้นเหรอ?”“ไม่ใช่นะครับ เพียงแต่เรื่องนี้อาจต้องใช้เวลาในการเตรียมการสักหน่อย แต่ในเมื่อเป็นคำสั่งของท่านราชามังกร เช่นนั้นผมก็จะรีบจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อยครับ ช้าสุดไม่เกินสี่โมงเย็น ถึงตอนนั้นพวกเราก็สามารถเซ็นสัญญาได้ทันทีครับ”หัวหน้าใหญ่ไป๋ตอบสนองได้อย่างรวดเร็ว ก่อนจะรีบพูดออกมาเมื่อต้องเผชิญหน้ากับผู้แข็งแกร่งที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้ เขาก็แทบไม่มีโอกาสต่อต้านเลยด้วยซ้ำ ได้แต่ต้องยอมแพ้และมอบทุกสิ่งทุกอย่างออกไปอย่างเชื่อฟังเท่านั้น“ดีมาก จำเอาไว้ด้วยว่า คนอย่างผมไม่ชอบความเอิกเกริก เพราะฉะนั้น เรื่องนี้ต้องดำเนินการให้เงียบมากที่สุด ห้ามให้พนักงานคนอื่น ๆ ในบริษัทรู้เรื่องเด็ดขาด ปล่อยให้ทุกอย่างดำเนินไปตามปกติเหมือนที่เคยเป็น”“ได้ครับ!” หัวหน้าใหญ่ไป๋ตอบรับหลังจากที่เย่เทียนหยู่สั่งการเสร็จ เขาก็
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1308
ขอแค่มีผู้ที่แข็งแกร่งมากพอที่จะสามารถต่อกรกับอีกฝ่ายได้ นั่นถึงจะเป็นโอกาสในการแก้แค้นของเขาอย่างไรก็ตาม สิ่งที่ต้องจัดการอย่างเร่งด่วนในตอนนี้ก็คือการเก็บกวาดที่เกิดเหตุ เรื่องนี้สำหรับไป๋เฉินแล้ว แทบไม่ได้ลำบากอะไรเลย เขาจึงรีบจัดเตรียมคนให้ไปจัดการในทันทีในส่วนของตัวเขาเองนั้น เขายังมีเรื่องที่สำคัญมากกว่าต้องไปจัดการอยู่ นั่นก็คือเรื่องการส่งมอบหุ้นแม้ว่าเขาจะมีเครือข่ายทางธุรกิจที่แข็งแกร่ง แต่การจะดำเนินการทุกอย่างโดยไม่ให้ใครเห็น ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่เรื่องง่ายขนาดนั้นไหนจะยังมีผู้ถือหุ้นคนอื่น ๆ อีก พวกเขาเองก็จำเป็นต้องรู้เรื่องนี้ด้วยแม้ว่าไปเฉิงกรุ๊ปจะถือว่าเป็นบริษัทที่ตระกูลไป๋สร้างขึ้นมาเองกับมือ และแม้ว่าหุ้นที่พวกเขาถือจะมีเพียงน้อยนิด แต่ถึงอย่างไรพวกเขาก็ยังเป็นหนึ่งในผู้ถือหุ้นอยู่ดี ดังนั้น เหล่าผู้ถือหุ้นคนอื่น ๆ จึงมีสิทธิ์ที่จะได้ทราบข้อมูลเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นด้วยเช่นกันเขากลับไม่รู้เลยว่า เย่เทียนหยู่กำลังนั่งอยู่บนรถ และยังไม่ทันได้จากไปไหน เนื่องจากเขากำลังรอเจวี๋ยซินกลับมาอยู่ เพราะเมื่อสักครู่นี้ จู่ ๆ เจวี๋ยซินก็หายไป ดูเหมือนว่าเขาจะกลั
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1309
เย่เทียนหยู่สั่งการออกไปด้วยน้ำเสียงราบเรียบ เงินสี่หมื่นห้าพันล้านสำหรับเขาแทบไม่ได้สำคัญเลยแม้แต่น้อยแต่ต่อให้เนื้อยุงจะเล็กแค่ไหน สุดท้ายก็ยังเป็นเนื้ออยู่ดี นำมันกลับมาเพื่อบริจาคให้เด็กยากไร้จะไม่ดีกว่าเหรอ?“รับทราบครับ!”พอคนจากอีกด้านของโทรศัพท์ได้ยินคำสั่ง เขาก็รีบตอบรับด้วยความเคารพทันทีในเมื่อวังเถี่ยหนีออกนอกประเทศไปแล้ว คนปกติก็อาจจะไร้หนทาง อย่างน้อยก็มีหัวหน้าใหญ่ไป๋คนหนึ่งที่ไม่สามารถทำอะไรได้ แต่เย่เทียนหยู่กลับไม่ใช่คนธรรมดา พูดถึงต่างประเทศ ตัวเขาเองก็มีอำนาจที่น่ากลัวมากเช่นกันเวลาบ่ายสามโมง หัวหน้าใหญ่ไป๋ได้จัดเตรียมทุกอย่างเอาไว้เรียบร้อยแล้ว ขั้นตอนการโอนหุ้นก็ราบรื่นมากเช่นกัน ใช้เวลาเพียงครึ่งชั่วโมงก็สามารถเดินเรื่องทั้งหมดจนเสร็จได้ตระกูลไป๋แตกต่างจากตระกูลใหญ่ ๆ ตระกูลอื่น พวกเขาถือครองอุตสาหกรรมอยู่หลายประเภทภายใต้ชื่อของพวกเขาตระกูลไป๋ทุ่มทรัพย์สินหลักที่มีแทบจะทั้งหมดให้กับไป๋เฉิงกรุ๊ป และบริษัทนี้เองก็ไม่ธรรมดา เพราะเป็นถึงบริษัทชั้นนำของเมืองหนานเจียงเลยทีเดียว ซึ่งมีมูลค่ามากกว่าหมื่นล้านเสียอีกเย่เทียนหยู่ได้หุ้นทั้งหมดของตระกูลไป๋มา แ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1310
“หาคนคุยด้วยเกี่ยวกับเรื่องในอนาคตหน่อยน่ะ”เย่เทียนหยู่พูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ เขาค่อนข้างแตกต่างจากผู้ฝึกฝนอย่างบรรพจารย์เจวี๋ยฉิง ที่มักมองว่าการฆ่าคือเรื่องปกติ ตั้งแต่ต้นจนจบเขายังมองว่าตัวเองเป็นเพียงพลเมืองธรรมดาทั่วไปคนหนึ่งมาโดยตลอดบรรพจารย์เจวี๋ยฉิงรู้สึกงงงวยเล็กน้อย แต่เขาก็ไม่ได้คิดมากอะไร เพราะสุดท้ายแล้ว เขาก็ต้องคอยติดตามนายท่าน และช่วยเหลือนายท่านอยู่ดีหลังจากผ่านไปสักระยะหนึ่ง ก็ดูเหมือนว่าเขาจะยิ่งมีความจงรักภักดีต่อเย่เทียนหยู่มากขึ้นเรื่อย ๆและในตอนนั้นเอง เย่เทียนหยู่ก็เริ่มสัมผัสได้ถึงผลลัพธ์พิเศษที่ซ่อนอยู่ในวิชาควบคุมปรานวิญญาณแล้ว เพียงแต่น่าเสียดาย ที่เขาไม่สามารถควบคุมได้หลายคน ดังนั้น เขาจึงต้องใช้ประโยชน์จากวิชานี้อย่างระมัดระวังและจะต้องใช้มันให้เกิดประโยชน์สูงสุดให้ได้ในขณะเดียวกันนั้นเอง สีหน้าของไป๋เถาที่นั่งอยู่ในโรงพยาบาลก็เต็มไปด้วยความสิ้นหวัง ความหวังเดียวของเขาในตอนนี้ ก็คือการเห็นตระกูลไปที่กำลังล่มสลายเท่านั้นแต่ไหนแต่ไร เขาก็เข้าใจมาโดยตลอดว่าไป๋เฉินเห็นเขาเป็นเหมือนน้องชายแท้ ๆ เพราะถึงอย่างไรตนก็ถูกเพิ่มชื่อเข้าไปในทะเบียนบ้านแล
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1311
“ผมไม่ได้ล้อเล่น!” เย่เทียนหยู่พูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบไป๋เถาถึงกับอึ้งไปเลย เขามองดูท่าทีของเย่เทียนหยู่ ก่อนจะรู้สึกได้ว่าอีกฝ่ายไม่ได้กำลังพูดเล่นอยู่จริง ๆ อีกอย่าง เขาก็ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องมาพูดเล่นกับตนแบบนี้อยู่แล้วแต่ไม่ว่ายังไงเขาก็ไม่เข้าใจ ก่อนจะอดไม่ได้ที่จะถามออกไปว่า “ผมว่าคุณลองพิจารณาดูอีกทีก่อนดีไหม ว่าคุณควรจะรับผมือกับยอดฝีมือจากสำนักเจวี๋ยฉิงคนนั้นยังไงดี!”“ไม่จำเป็นต้องรับมือหรอก”“ไม่จำเป็นงั้นเหรอ?” ไป๋เถารู้สึกอึ้งขึ้นมาอีกครั้ง“อือ”“ทำไมเหรอครับ?”“ก็ผมจัดการเสร็จเรียบร้อยแล้วน่ะสิ!”“จัดการแล้ว? เป็นไปได้ยังไงกัน!”อย่างไรก็ตาม เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ไป๋เถาก็ส่ายหัวอีกครั้ง ก่อนจะพูดติดตลกออกไปว่า “ช่างเถอะ ไม่ว่าคุณจะจัดการแล้วหรือไม่ มันก็ไม่เกี่ยวกับผมอยู่ดี! ถึงอย่างไร ผมก็กลายเป็นคนไร้ประโยชน์ไปแล้ว”“ถูกต้อง ตอนนี้คุณกลายเป็นคนไร้ประโยชน์ไปแล้ว แต่อย่าลืมสิ ว่าผมเป็นคนทำให้คุณเป็นแบบนี้ ในเมื่อผมสามารถทำลายคุณได้ ผมก็สามารถช่วยคุณให้ฟฟื้นฟูกลับมาได้เช่นกัน แถมยังจะช่วยให้คุณเลื่อนระดับขึ้นไปอีกขั้นหนึ่งด้วย”“อะไรนะ!”“นี่มันจะเป็นไปได้
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1312
แม้ว่าอีกฝ่ายจะเป็นคนที่ทำให้ตนต้องมาตกอยู่ในสภาพเช่นนี้ ถึงขั้นรู้สึกโกรธแค้นอีกฝ่ายมากเสียด้วยซ้ำ แต่สถานการณ์ในตอนนั้นก็ถือว่าเป็นผลที่เกิดจากการกระทำของตัวเองทั้งสิ้น แทบจะไม่สามารถโทษคนอื่นได้เลยตอนนี้อีกฝ่ายกลับตอบแทนความแค้นด้วยความเมตตา โดยช่วยตนฟื้นฟูพลังกลับคืนมา ในใจไป๋เถาจึงเต็มไปด้วยความรู้สึกขอบคุณอย่างสุดซึ้ง“ตอนนี้ คุณเชื่อคำพูดของผมแล้วใช่ไหม?” เย่เทียนหยู่พูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ“เชื่ออย่างสุดใจเลยครับ!”“ก่อนหน้านี้เป็นผมเองที่มีความรู้ตื้นเขิน จึงทำให้มองไม่เห็นถึงความสามารถที่เหนือชั้นของท่านราชามังกร”“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ขอเพียงแค่ท่านราชามังกรมีคำสั่ง ต่อให้ต้องบุกน้ำลุยไฟ ไป๋เถาก็จะน้อมรับคำสั่งโดยไม่ลังเลอย่างแน่นอน!”ไป๋เถาไม่ใช่คนโง่ การที่อยู่ดี ๆ มีคนมาช่วยตัวเอง ทั้งที่อีกฝ่ายไม่ใช่ญาติสนิทหรือศัตรูเลยด้วยซ้ำ เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายมีจุดประสงค์บางอย่างที่ต้องการจากตัวเขา“ดีมาก แต่ว่านะ ผมไม่ได้ต้องการให้คุณไปบุกน้ำลุยไฟอะไรนั่นหรอก กลับกัน ผมยังจะมอบความมั่งคั่งให้กับคุณอีกต่างหาก”“คะ ความมั่งคั่งอะไรเหรอครับ?” เมื่อได้ยินคำนี้ ไป๋เถาก็ถึงกับช
Latest chapter
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1341
หลี่ซินเยว่และหลิวซือซือที่กำลังด่ากันอย่างเมามัน กลับคิดไม่ถึงเลยว่าจู่ ๆ เสียงของตงซู่จะดังขึ้นมาข้างหู นั่นจึงทำให้พวกเธอรู้สึกตกใจจนต้องหันมองไปตามเสียงในทันทีเป็นตงซู่จริง ๆ ด้วย!นอกจากนี้ ด้านหลังของเขายังมีเหล่าชายฉกรรจ์ที่ดูดุร้ายอยู่อีกด้วย แค่มองก็รู้เลยว่าไม่ใช่คนดีอะไรสีหน้าของพวกเธอซีดเผือดในทันที!ต้องเข้าใจก่อนว่า พวกเธอเตรียมตัววางแผนจะหนีในวันนี้กัน แต่ตอนนี้ตงซู่กลับมาปรากฏตัวอยู่ที่นี่ เป้าหมายของเขาไม่ต้องพูดก็รู้ หรือต่อให้จะเป็นการพบกันโดยบังเอิญ แต่หากได้ยินสิ่งที่พวกเธอเพิ่งจะพูดออกมาเมื่อสักครู่นี้ เกรงว่าคงไม่มีทางปล่อยพวกเธอไปง่าย ๆ แน่เมื่อตงซู่เห็นสีหน้าตกใจของทั้งสอง เขาจึงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาออกมาว่า “ด่าสิ ทำไมไม่ด่าต่อแล้วล่ะ นี่พวกเธอคิดว่าฉันไม่รู้อะไรเลยใช่ไหม?”หลี่ซินเยว่ตัวสั่นเล็กน้อย ก่อนจะรีบลุกขึ้น และพูดออกไปว่า “รุ่นพี่เองเหรอคะ พอดีเมื่อกี้ฉันดื่มมากไปน่ะค่ะ เลยไม่รู้ว่าเผลอพูดอะไรไม่ดีออกไปบ้าง อย่าโกรธกันเลยนะคะ”“หลี่ซินเยว่ จริงอยู่ที่ฉันชอบเธอมาก แต่ฉันก็ไม่โง่ขนาดนั้น เธอคิดว่าฉันไม่รู้เหรอ ว่าพวกเธอเตรียมตัวที่จะหนีในคืนน
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1340
หลิวซือซือไม่อยากให้เย่เทียนหยู่รู้เกี่ยวกับปัญหาใหญ่ที่ตนต้องเจอยังไงซะ ตระกูลไป๋ก็เป็นถึงหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่แห่งเมืองตะวันออก จะล่วงเกินตระกูลไป๋เพียงเพราะเรื่องเล็กน้อยของตนไม่ได้“ไม่มีจริง ๆ น่ะเหรอ?”เย่เทียนหยู่สังเกตเห็นว่าเธอมีท่าทีแปลก ๆ เขาจึงพูดขึ้นว่า “หลี่ซิน พวกเธออยู่ด้วยกัน ไหนเธอพูดมาซิ”“ไม่มีอะไรจริง ๆ ค่ะ พี่เย่ ไหนเมื่อกี้พี่บอกว่ามีเรื่องอยากจะถามไงคะ เรื่องอะไรเหรอ?”จู่ ๆ หลี่ซินเยว่ก็รีบเปลี่ยนหัวข้อสนทนาทันทีโดยไม่ทันตั้งตัวเย่เทียนหยู่จึงเข้าใจได้ในทันที ว่าทั้งสองจะต้องมีเรื่องปิดบังตนอยู่แน่นอน แต่ในเมื่อไม่ยอมพูด เขาเองก็ไม่อยากถามให้มากความ แต่ต้องบอกเลยว่า หลี่ซินเยว่คนนี้ค่อนข้างมีทักษะในการเข้าสังคมมากกว่าหลิวซือซือเสียอีกบวกกับที่เธอเคยทำงานเป็นผู้จัดการระดับกลางของหลินซื่อกรุ๊ปมาก่อน ตอนนั้นเธอเองก็ทำได้ไม่เลวเลยทีเดียวไม่แน่ว่าอาจจะพิจารณาให้เธอขึ้นมารับตำแหน่งผู้บริหารเลยก็ได้ หรือถ้าเธอไม่ไหวจริง ๆ ก็ให้รับตำแหน่งผู้จัดการทั่วไปก็ฟังดูไม่แย่เหมือนกัน แล้วตนก็รับบทบาทท่านประธานไปก็พอ ยังไงซะ บริษัทจะทำกำไรได้หรือไม่ได้ก็ไม่สำคัญอยู่
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1339
ไม่นานก็ถึงเวลาเลิกงาน พวกหลี่ซินเยว่ก็พากันเดินทางออกจากบริษัท พวกเธอรู้สึกกังวลอยู่ตลอด เธอกลัวว่าตงซู่จะเล่นตุกติกเพื่อรั้งไม่ให้พวกเธอไปแต่ก็กลับคิดไม่ถึงว่าจะราบรื่นมากขนาดนี้ในตอนนั้นเอง ทั้งคู่ก็ได้รับสายจากเย่เทียนหยู่ หลังจากที่วางสาย หลี่ซินเยว่ก็ถามขึ้นว่า “ซือซือ พวกเราจะกลับไปเก็บของแล้วหนีไปเลย หรือพวกเราจะไปพบกับพี่เย่กันก่อนดี?”หลิวซือซือรู้สึกลังเล หากเป็นคนอื่นเชิญก็คงไม่เป็นไร แต่การที่จะได้ทานข้าวกับพี่เย่สักครั้ง สำหรับเธอนับว่าเป็นโอกาสที่หาได้ยากมากเธอจึงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดขึ้นว่า “ไม่งั้นเราก็ไปตามนัดกันก่อนดีไหม ถึงยังไงคืนนี้เราก็สามารถไปได้ทุกเมื่ออยู่แล้ว”“ได้ เอาตามที่เธอว่าเลย”“แต่ว่านะ เรื่องของพวกเรา อย่าได้บอกกับพี่เย่เด็ดขาด”“เข้าใจแล้ว ถึงยังไงที่นี่ก็เป็นเมืองหลวง พี่เย่เองก็ไม่ได้เก่งไปเสียทุกอย่าง พวกเราจะสร้างปัญหาให้เขาไม่ได้” หลี่ซินเยว่เองก็เห็นด้วยอย่างมากทั้งสองตัดสินใจกันอย่างแน่วแน่ ไม่นานพวกเธอก็มองเห็นรถของเย่เทียนหยู่เย่เทียนหยู่เองก็สังเกตเห็นการมาถึงของพวกเธอ ทั้งคู่สวมเสื้อเชิ้ตสีขาว สวมกระโปรงรัดรูปทรงเอ เผ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1338
เขาถึงขั้นกล้าลงมือกับคุณท่านเย่ ที่เป็นถึงพ่อแท้ ๆ ของตัวเอง!อย่าไรก็ตาม ปัจจุบันตระกูลเย่นับว่ากำลังตกอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่แน่นอน และอาจจะล้มได้ทุกเมื่อในเมื่อเป็นแบบนี้ เช่นนั้นก็รออีกสักสองสามวันก็แล้วกัน รอจนกว่าพวกงู แมลง มด หนูโผล่หัวออกมาให้หมดเสียก่อน พอถึงตอนนั้นก็ค่อยจัดการรวดเดียว แล้วค่อยมอบความสดใสให้กับตระกูลเย่อีกครั้งนอกจากนี้ ก็เพื่อที่จะรอดูว่าท่านอาจารย์จะมีการเคลื่อนไหวอะไรรึเปล่า มาถึงตอนนี้ อันที่จริงในใจเขาก็เริ่มรู้สึกสงสัยขึ้นมาบ้างแล้วเช่นกันหลังจากว่าง ๆ ไม่มีอะไรทำ เย่เทียนหยู่ก็นึกถึงหม่าต้านขึ้นมาได้ เมื่อพิจารณาจากเหตุการณ์ที่เพิ่งจะผ่านไป ก็ดูเหมือนว่าหม่าต้านคนนี้จะไม่ใช่คนดีอะไร เขาจึงได้สั่งการให้คนไปตรวจสอบคนผู้นี้ดูสักหน่อยจริงด้วย หลี่ซินเยว่กับหลิวซือซือเองก็ทำงานที่ไป๋เฉิงกรุ๊ปไม่ใช่รึไง เช่นนั้นก็เชิญพวกเธอมาก็ได้นี่ จะได้ให้พวกเธอช่วยอธิบายสถานการณ์ในไปเฉิงกรุ๊ปให้ฟังด้วยเมื่อนึกถึงเรื่องนี้ เย่เทียนหยู่ก็หยิบโทรศัพท์ออกมา ก่อนจะกดโทรออกหาหลี่ซินเยว่ทันที เดิมทีตั้งใจจะโทรหาหลิวซือซือ แต่เมื่อนึกถึงความรู้สึกของหลิวซือซือที่มีต่อตน
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1337
ในใจโจวฉิงรู้สึกสั่นสะท้านอย่างบอกไม่ถูก ตั้งแต่ต้นจนจบหม่าต้านก็เผยความรู้สึกหวาดกลัวออกมาไม่หยุด นั่นจึงทำให้เธอรู้สึกตกใจไปชั่วขณะการแสดงออกของหม่าต้านหลังจากนั้น ราวกับคนใกล้ตายที่กำลังร้องขอชีวิตไม่หยุดไม่มีผิด ซึ่งมันก็แสดงให้เห็นถึงความกลัวของเขาที่มีต่อคุณเย่ได้เป็นอย่างดีคนคนหนึ่ง เหตุใดถึงทำให้คนอีกคนกลัวได้มากขนาดนี้ แต่นั่นก็ทำให้เธอได้เห็นถึงสถานะและจุดยืนของเขาได้อย่างชัดเจนหลังจากที่โจวฉิงได้สติ ในใจก็กลับรู้สึกเหมือนมีม้ากำลังวิ่งพล่านไปทั่ว ทำให้เธอรู้สึกสั่นสะเทือนอย่างมากในเวลานี้ เธอก็นึกถึงสิ่งที่เย่เทียนหยู่พูดก่อนหน้านั้นขึ้นมาได้ แต่ตอนนั้นเธอก็กลับไม่เชื่อเลยด้วยซ้ำว่าเขาจะสามารถแก้ไขปัญหาได้ด้วยการกดโทรออกเพียงครั้งเดียวเท่าที่เห็นแทบไม่จำเป็นต้องโทรเลยด้วยซ้ำ อารมณ์เหมือนแค่เขาไอออกมาก็สามารถทำให้หม่าต้านวิ่งมาคุกเข่าเพื่อร้องขอชีวิตได้เลยอย่าว่าแต่เธอเลย ขนาดหลินหว่านหรูเองก็ชะงักไปด้วยเช่นกัน แม้เธอจะรู้ดีว่าเย่เทียนหยู่เก่งกาจมาก แต่ก็คิดไม่ถึงเลยว่าเย่เทียนหยู่จะเก่งกาจได้มากถึงเพียงนี้ต้องเข้าใจก่อนว่า โจวฉินเองก็เพิ่งจะพูดไป ว่าตระกูลไป๋เป
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1336
“ช่างเถอะ เห็นแก่หน้าหว่านหรู ผมเองก็ไม่อยากจะเถียงกับคุณแล้วเหมือนกัน”เย่เทียนหยู่ส่ายหัวเบา ๆ ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา และกำลังจะกดโทรออกแต่ในขณะเดียวกันนั้นเอง เสียงโทรศัพท์ของโจวฉิงก็ดังขึ้น เธอก้มลงมองครู่หนึ่ง ก่อนที่สีหน้าเปลี่ยนไปทันที ก่อนจะรีบพูดออกไปว่า “มะ หม่าต้านโทรมาค่ะ”“โอ้ พอดีเลย จะได้ประหยัดค่าโทรศัพท์ด้วย!”เย่เทียนหยู่พูดด้วยท่าทีเรียบเฉย“......”โจวฉิงจึงรีบกดรับสายอย่างช่วยไม่ได้ และเพื่อให้เย่เทียนหยู่ได้ยินเนื้อหาบทสนทนา เธอจึงกดเปิดลำโพงทันทีที่รับสาย พร้อมกับพูดด้วยความสุภาพออกไปว่า “ค่ะ ประธานหม่า!”แต่หม่าต้านกลับไม่สุภาพเลยแม้แต่น้อย เขาส่งเสียงฮึดฮัดออกมา พร้อมกับพูดขึ้นว่า “ประธานโจว คุณพิจารณาข้อเสนอที่เรามอบให้ไปถึงไหนแล้ว?”โจวฉิงเหลือบมองไปยังเย่เทียนหยู่ ก่อนจะพูดอย่างช่วยไม่ได้ออกไปว่า “ประธานหม่าคะ ข้อเรียกร้องของคุณค่อนข้างที่จะเข้มงวดเกินไป พวกเราไม่สามารถยอมรับได้จริง ๆ ค่ะ”“งั้นเหรอ หมายความว่าพวกคุณไม่ยินยอมสินะ?” หม่าต้านโกรธจัดโจวฉิงหันไปมองเย่เทียนหยู่อีกครั้ง เมื่อเห็นว่าเขาไม่พูดอะไร ในใจก็ยิ่งรู้สึกไม่มั่นใจขึ้นมา แต่ก็ย
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1335
เมื่อเห็นว่าโจวฉิงเหมือนจะไม่ค่อยเชื่อในสิ่งที่เย่เทียนหยู่พูดสักเท่าไหร่ หลินหว่านหรูเองก็รู้สึกอารมณ์ไม่ดีอย่างเห็นได้ชัด ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยออกมาว่า “โจวฉิง แค่เงินไม่กี่หมื่นล้าน สำหรับเทียนหยู่แล้ว มันแทบไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลยด้วยซ้ำ!”“เอ่อ......”โจวฉิงรู้สึกสับสนเล็กน้อย ที่เธอพูดออกมาว่าหลายหมื่นล้านนั้น เดิมทีก็เป็นคำพูดที่เกินจริงอยู่แล้ว แน่นอน เกี่ยวกับการสร้างโรงงาน รวมถึงการซื้ออุปกรณ์ต่าง ๆ เงินที่ต้องเตรียมเอาไว้ให้กับค่าใช้จ่ายจำนวนหมื่นล้านมันจึงเป็นสิ่งที่จำเป็นอย่างมากเมื่อหลินหว่านหรูเห็นว่าโจวฉิงยังไม่ค่อยเชื่อ เธอจึงหยิบโทรศัพท์ออกมา ก่อนจะเปิดข้อความให้ดู พร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบออกไปว่า “ไม่งั้น คุณก็ลองดูสิ่งนี้ก่อนสิ”โจวฉิงอึ้งไปชั่วขณะ เธอพยายามลองมองอย่างละเอียด ก่อนที่ต่อมาสีหน้าจะเต็มไปด้วยความรู้สึกตกใจ และถามออกไปด้วยความรู้สึกไม่อยากจะเชื่อขึ้นว่า “ห้าแสนล้านเหรอคะ?” ตั้งแต่เกิดมาเธอยังไม่เคยเห็นจำนวนเงินมหาศาลจนน่าตกใจมากขนาดนี้มาก่อน“นี่ เขาเป็นคนให้คุณเหรอคะ?”“จะว่าอย่างนั้นก็ได้ค่ะ พอเขาเห็นว่าฉันอยากจะลงทุนกับอุตสาหกรร
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1334
โจวฉิงรู้สึกสับสนนิดหน่อย ทำไมจู่ ๆ ถึงได้มาพูดเรื่องการร่วมมือได้ หรือว่าอีกฝ่ายจะสามารถแก้ปัญหาได้จริง ๆ เพียงแต่รอดูว่าตนจะสามารถให้ผลประโยชน์อะไรได้บ้างก็เท่านั้นใช่ จะต้องเป็นเช่นนั้นแน่นอน!เธอจึงรีบพูดออกไปว่า “คุณเย่คะ แล้วคุณคิดว่าเราควรจะร่วมมือกันในรูปแบบไหนถึงจะดีคะ?”“ผมว่าคุณเป็นคนเสนอจะดีกว่านะครับ” เย่เทียนหยู่พูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบโจวฉิงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เมื่อนึกถึงขีดจำกัดที่พ่อเธอมี เธอจึงพูดออกไปว่า “หากเป็นไปได้ พวกเราก็หวังว่าจะได้รับเงินลงทุนประมาณสองพันห้าร้อยล้านค่ะ จากนั้นหุ้นให้พวกคุณถือหุ้นหกสิบเปอร์เซ็นต์ แต่ว่า การบริหารและการดำเนินงานต่าง ๆ ให้อยู่ในความรับผิดชอบของพวกเราค่ะ”ในสถานการณ์ที่ค่อนข้างพิเศษเช่นนี้ อันที่จริงเธอเองก็ไม่กล้าที่จะหวังอะไรมากเหมือนกัน“สองพันห้าร้อนล้านมันน้อยเกินไป ทำให้น้ำกระเซ็นยังไม่ได้เลยด้วยซ้ำ!”“งั้นเอาอย่างนี้นะ พวกเราจะมอบเงินลงทุนให้คุณหนึ่งหมื่นล้าน แลกกับหุ้นแปดสิบเปอร์เซ็นต์! และต้องให้หลินหว่านหรูเป็นผู้รับผิดชอบเรื่องการบริหารด้วย คุณคิดว่าแบบนี้เป็นไงบ้าง?”หนึ่งหมื่นล้านงั้นเหรอ?โจวฉิงรู้สึกตกใจ นี
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1333
โจวฉิงรู้สึกสับสนเล็กน้อย นี่หลินหว่านหรูกำลังจะไปถามใครกันอย่างไรก็ตาม เธอเองก็ไม่ได้ถามอะไรมากนัก ทำได้เพียงรีบเดินตามไปเท่านั้น แม้เรื่องนี้จะเร่งด่วนมากก็ตาม แถมอีกฝ่ายยังกำหนดเวลาให้ถึงแค่ภายในวันนี้อีกต่างหาก ตำแหน่งที่เย่เทียนหยู่ทานข้าวก็อยู่ห่างจากที่นี่ไม่ไกลมากนัก ใช้เวลาเดินเพียงสามนาทีเท่านั้น ไม่นานทั้งสองก็เดินมาถึงด้านหน้าของห้องอาหารสุดหรูกันแล้วเห็นได้ชัดว่าราคาจะต้องแพงหูฉีกแน่นอน คนธรรมดาไม่มีทางมาทานข้าวในที่แบบนี้ได้ บรรยากาศด้านในเองก็ดีมากเช่นกัน ทั้งสะอาดเรียบร้อยทั้งสะดวกสบายตามห้องอาหารส่วนตัวที่เย่เทียนหยู่บอกเอาไว้ หลินหว่านหรูจึงได้เดินเข้าไปในทันทีโจวฉิงเองก็เดินตามหลังไปติด ๆ ทันทีที่เดินเข้าไป เธอก็เห็นชายหนุ่มอายุราว ๆ ยี่สิบกว่า ๆ คนหนึ่งนั่งอยู่ด้านในรูปลักษณ์ของเขานั้น ทั้งหล่อและมีเสน่ห์อย่างมาก รูปร่างเองก็ได้มาตรฐาน แค่มองแวบแรก ก็รู้ได้เลยว่าเขาจะต้องเป็นที่ชื่นชอบของเหล่าสาว ๆ อย่างแน่นอนเขาคือใครกัน อย่าบอกนะว่าเขาคือแฟนของหลินหว่านหรู หลินหว่านหรูช่างตาดีเสียจริง แต่ก็ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายจะมีความสามารถมากแค่ไหน คงไม่ได้เป็นแค่ผู้ชาย
