LOGINShare
บทที่ 1267
Related chapters
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1268
พลังปรานที่แข็งแกร่งนี้ แทบไม่ได้ด้อยไปกว่าตอนก่อนที่เขาจะได้รับบาดเจ็บเลยด้วยซ้ำ แถมพลังยังมีการพัฒนาอีกต่างหาก ให้ความรู้สึกเหมือนกับนักล่าสังหารที่เอาแต่พรุ่งตรงไปข้างหน้าเท่านั้น“พูดได้ดี ต่อให้หยุดไม่ได้ก็ยังจะทำ เช่นนั้นก็เพิ่มฉันด้วยอีกคน”ในตอนนั้นเอง จู่ ๆ ก็มีเงาร่างหนึ่งกระโจนออกมา ไม่นานก็มาหยุดอยู่ข้าง ๆ หยางผั่วจวิน ร่างกายปะทุพลังปรานออกมาอย่างบ้าคลั่งแม้ว่าระดับของเขาจะอยู่แค่ปรมาจารย์ขั้นกลาง แต่ท่าทีก็ดูองอาจอย่างมาก เขาพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่นออกไปว่า “เจ้าตำหนัก ท่านไปเถอะ ที่ผ่านมาผมต้องขอบคุณท่านเจ้าตำหนัก ที่ทำให้ผม หลินเจวี๋ยคนนี้สามารถมีชีวิตอยู่ต่อได้อีกหลายปี หากวันนี้จะต้องสละชีวิตเพื่อเจ้าตำหนัก ก็นับเป็นเกียรติของผมมากแล้ว!”“หากชาติหน้ามีจริง ผมก็ขอให้ได้เป็นลูกน้องของท่านอีก!”“พวกเราเองก็เช่นกัน!”ในขณะเดียวกันนั้นเอง ราชาสวรรค์สองคนจากตำหนักซิวหลัวก็กระโจนตามเข้ามาด้วย แม้ว่าพวกเขาจะรู้ดีว่าตนอาจจะเป็นได้แค่เกราะกำบัง แต่เพื่อท่านเจ้าตำหนักแล้ว พวกเขาก็เต็มใจที่จะทำ“ผมเองก็ด้วย!”ทันใดนั้นเสียงของชายอีกคนก็ดังขึ้น คนผู้นั้นคือถังวั่นหลี่ ทันท
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1269
ศิษย์สำนักเจวี๋ยฉิงทุกคนต่างก็อ้าปากค้างไปตาม ๆ กัน แทบไม่อยากเชื่อกับสิ่งที่เห็นเลยแม้แต่น้อยหยางผั่วจวินเรียกเย่เทียนหยู่ว่าเจ้านาย หลินเจวี๋ยเองก็เป็นรองประมุขตำหนักซิวหลัว ดังนั้นการที่พวกเขายอมสละชีวิตเพื่อปกป้องเจ้านายก็เป็นเรื่องที่พอจะเข้าใจได้ ส่วนสำนักอื่น ๆ อย่างสำนักเงา และสำนักดอกไม้ต่างเป็นอะไรกันไปหมดชีวิตของพวกคุณไม่มีค่าขนาดนั้นเลยเหรอ เพียงเพื่อปกป้องคนนอกคนเดียวเนี่ยนะ?บางทีอาจเพราะบรรยากาศมันน่าตื่นตาตื่นใจเกินไปหน่อย คำพูดที่จูเก่อหลิวหลีกระซิบกับเย่เทียนหยู่จึงทำให้คนอื่น ๆ ไม่ทันได้สังเกตเห็น เพราะไม่เช่นนั้นป่านนี้คนอื่น ๆ อาจจะเดาความสัมพันธ์ของทั้งคู่ออกไปแล้วอย่าว่าแต่พวกเขาเลย แม้แต่เย่เทียนหยู่เองก็คิดไม่ถึงเหมือนกันว่าเรื่องจะเดินมาทิศทางนี้ได้เย่เทียนหยู่เองก็พอจะมองออก ว่าคนเหล่านี้เต็มใจที่จะปกป้องเขาจริง ๆ แม้จะต้องเสี่ยงชีวิต พวกเขาก็ต้องทำให้ตนมีชีวิตรอดออกไปให้ได้นี่จึงทำให้เขารู้สึกซาบซึ้งใจมากอย่างมากแม้แต่บรรพจารย์เจวี๋ยฉิงที่มีชีวิตอยู่มานานกว่าร้อยห้าสิบปีเองก็ยังรู้สึกตกตะลึงด้วยเช่นกัน เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นในวันนี้ มันเกินกว่
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1270
“......”แต่ละคนต่างก็พูดเร่งเร้าเขาไม่หยุดเจวี๋ยเทียนและศิษย์สำนักคนอื่น ๆ จากสำนักเจวี๋ยฉิงต่างก็รู้สึกอึ้งไปตาม ๆ กัน พวกเขาไม่สามารถจินตนาการได้เลยว่า เย่เทียนหยู่สามารถทำให้เกิดฉากเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นได้ยังไงรู้สึกเหมือนกับว่าเขาเอายาสั่งให้ทุกคนกินยังไงอย่างงั้น เพราะไม่งั้นจะมาถึงขั้นนี้ได้อย่างไรนี่มันลูกรักเทพเจ้าชัด ๆ!“ฮ่า ๆ......”“น่าสนใจมาก น่าสนใจมากจริง ๆ!”“คิดไม่ถึงเลยจริง ๆ ว่าเด็กอย่างแกจะมีเสน่ห์ดึงดูดคนรอบข้างได้มากขนาดนี้”บรรพจารย์เจวี๋ยฉิงหัวเราะอย่างเย็นชา พร้อมกับพูดเยาะเย้ยออกไปว่า “แต่น่าเสียดาย ด้วยความสามารถของพวกแก แทบจะขวางฉันไม่ได้เลยด้วยซ้ำ”ทันทีที่เขาพูดจบ คลื่นพลังเวทอาคมอันน่าสะพรึงกลัวก็พุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า แรงกดดันมหาศาลที่น่าตกใจก็กำลังบีบอัดเข้ามาโดยตรงทุกคนสัมผัสได้ถึงแรงกดดันมหาศาลที่น่ากลัวนั้นกำลังพุ่งตรงเข้ามา ซึ่งมันก็ทำให้ร่างกายพวกเขาสั่นสะท้านอย่างควบคุมไม่ได้ สีหน้าเปลี่ยนไปอย่างมาก ทุกคนต่างก็พยายามใช้พลังที่มีของตนกันอย่างเต็มที่ภายใต้การร่วมมือกัน พวกเขาได้ทำการรวมพลังให้เป็นหนึ่งเดียว เพื่อใช้ต่อต้านแรงกดดันที่น่าสะพ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1271
เจวี๋ยเทียนและศิษย์สำนักเจวี๋ยฉิงคนอื่น ๆ ต่างก็รู้สึกว่าหูของตัวเองนั้นมีปัญหา หูคงฝาดไปแล้วแน่ ๆ ปกติจะต้องเป็นอีกฝ่ายที่ร้องโอดครวญด้วยความกลัวไม่ใช่รึไงเป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นเสียงของบรรพจารย์!เดิมทีมู่หรงอินและคนอื่น ๆ ต่างก็เตรียมพร้อมกันอยู่ก่อนแล้ว และพร้อมจะทุ่มสุดชีวิตเข้าไปช่วยเย่เทียนหยู่ได้ทุกเมื่อการที่ทุกคนสามารถพัฒนามาถึงขั้นนี้ได้นั้น แน่นอนว่าทุกคนต่างก็ต้องมีไพ่ตายที่น่ากลัวเป็นของตัวเอง ถึงยังไงพวกเขาก็คิดที่จะทุ่มสุดชีวิตอยู่แล้ว แต่กลับคิดไม่ถึงเลยว่าจะได้ยินเสียงนี้เข้าเสียก่อนนี่คือเสียงของบรรพจารย์เจวี๋ยฉิงงั้นเหรอ?นี่คงไม่ได้ฟังผิดไปหรอกใช่ไหม?ในขณะที่ทุกคนต่างตกตะลึงอยู่นั้นเอง เย่เทียนหยู่ก็กระแทกลมหายใจออกมาอย่างเย็นชา หลังจากที่เขาควบคุมพลังที่แข็งแกร่งของอีกฝ่ายเสร็จ เขาก็พลิงฝ่ามือลงในทันทีร่างของบรรพจารย์เจวี๋ยฉิงร่วงหล่นลงมาจากอากาศอย่างควบคุมไม่ได้ ก่อนจะกระแทกกับพื้นเข้าอย่างจังผั๊วะ!ทันใดนั้นก็มีเสียงดังสนั่นเกิดขึ้น ฝุ่นบนพื้นฟุ้งกระจายเต็มสนาม แต่ก็ยังพอจะสามารถเห็นร่าง ๆ หนึ่งที่กำลังถูกแรงกดดันกดทับเอาไว้อยู่ ก่อนที่ต่อมาจะตกลงสู
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1272
ขณะเดียวกันนั้นเอง ร่างของเย่เทียนหยู่ก็เคลื่อนย้ายไปอย่างรวดเร็วราวกับภูตผี แทบจะเหมือนกับการใช้เวทเคลื่อนที่พริบตาเลยด้วยซ้ำ ทันใดนั้นเขาก็ปรากฏตัวขึ้นที่ขอบของหลุมลึกความเร็วของเขาค่อนข้างที่จะเร็วมาก เร็วเสียจนคนธรรมดาไม่อาจมองเห็นได้อย่างชัดเจนซึ่งก็มีเพียงผู้ที่อยู่ในระดับปรมาจารย์ขั้นสูงสุดเท่านั้น บางทีพวกเขาเองก็อาจจะต้องใช้ความพยายามอย่างมาก จึงจะสามารถเห็นการเคลื่อนไหวของเขาได้สักนิดสักหน่อย แต่ก็เท่านั้นฉากนี้ ทำให้ทุกคนรู้สึกตกตะลึงกันอีกครั้งพวกเขาต่างจ้องมองด้วยดวงตาเบิกโพลง แทบจะไม่อยากเชื่อกับฉากที่อยู่ตรงหน้า เพราะมันอยู่เหนือความคาดหมายของพวกเขาไปมากจริง ๆสีหน้าเจวี๋ยเทียนที่เดิมทีก็ดูแย่เพราะอาการบาดเจ็บอยู่แล้ว ตอนนี้กลับซีดหนักกว่าเดิม ก่อนจะบ่นพึมพำออกมาว่า “เป็นไปไม่ได้ นี่มันเป็นไปไม่ได้!”แต่ความจริงที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าในตอนนี้ พลังของเจ้าตำหนักหยู่นั้นเกินกว่าที่เขาจิตนาการเอาไว้เสียอีก เกรงว่าเขาคงทะลวงเข้าสู่ระดับเทพยดาแดนดินไปตั้งนานแล้วในเวลานี้ เจวี๋ยเทียนก็นึกถึงคำที่เย่เทียนหยู่เคยพูดเอาไว้ก่อนหน้านี้ขึ้นมา บอกว่าเขามาที่นี่ก็เพื่อขึ้นนั่งบ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1273
เมื่อได้ยินคำนี้ ทุกคนต่างก็พากันรู้สึกตกตะลึงอีกครั้งหมายความว่ายังไง หรือที่เห็นว่าการเคลื่อนไหวของบรรพจารย์เจวี๋ยฉิงนิ่งไป ที่แท้คือเขากำลังแกล้งตายเพื่อที่จะหลบอยู่ในหลุมลึกอย่างนั้นเหรอเมื่อบรรพจารย์เจวี๋ยฉิงได้ยินประโยคนี้ สีหน้าก็ขาวซีดทันที เขามีทักษะหนึ่งที่เรียกว่าวิชาเต่าหายใจ หลังจากที่เขาถูกโจมตี เขาก็จะสามารถใช้วิชานี้ได้ทันที ซึ่งวิชานี้จะทำให้เขาสามารถปกปิดลมหายใจทั้งหมดได้ ปกปิดได้กระทั่งการเต้นของหัวใจเมื่อเทียบกับการแกล้งตายแล้ว ก็แทบจะไม่สามารถตรวจสอบอะไรได้เลยแต่กลับคิดไม่ถึงเลยว่า วิธีนี้อีกฝ่ายก็ยังมองออกได้อยู่ดี“แก แกรู้ได้ยังไง?” บรรพจารย์เจวี๋ยฉิงยืนขึ้นด้วยความสั่นเทา เขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าการต่อสู้แรกที่เจอหลังจากการเลื่อนระดับจะมีผลลัพธ์เช่นนี้“ถ้าจะให้พูดจริง ๆ ก็ไม่ได้มีอะไรมากหรอก แค่ทุกครั้งที่ผมเป็นคนลงมือ ผมใช้พลังไปมากแค่ไหนตัวผมนั้นรู้ดี หมัดนั้น ยังไม่สามารถเอาชีวิตคุณได้หรอก” เย่เทียนหยู่พูดด้วยท่าทีราบเรียบหลังจากที่คำนี้ถูกพูดออกมา บรรพจารย์เจวี๋ยฉิงก็รู้สึกเสียใจอย่างมาก กระบวนท่าทั้งสองครั้งนั้นทำให้เขาแทบช็อค เกรงว่าครั้งต่อไ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1274
“เอ่อ เช่นนั้นผู้อาวุโสยังมีเรื่องอะไรที่ต้องการอีกไหมครับ?” บรรพจารย์เจวี๋ยฉิงรีบถามขึ้นมา อย่างไรก็ตาม ตัวเขาได้มีการคาดการณ์ผลลัพธ์นี้เอาไว้แล้วแต่แรก ไม่เช่นนั้น เมื่อกี้สิ่งแรกที่ทำคงไม่ใช่การตั้งท่าเตรียมหนีแบบนั้นหรอกผู้ฝึกวรยุทธ์อย่างพวกเรา แต่ไหนแต่ไรก็เป็นพวกที่มีแค้นต้องชำระ หากเป็นตัวเขา เกรงว่าก็คงจะกำจัดอีกฝ่ายให้สิ้นซากเหมือนกัน ไม่ก็ให้อีกฝ่ายมาเป็นทาสรับใช้ และทำตามคำสั่งของตนเสียเย่เทียนหยู่เหลือบมองอีกฝ่าย เมื่อพิจารณาถึงอายุของเขา กับความจริงที่ว่าเขาอยู่ในระดับเทพยดาแดนดินเพียงคนเดียวแล้ว เกรงว่าคงจะมีของสะสมอยู่ไม่น้อย เขาจึงพูดอย่างเย็นชาขึ้นว่า “ฮึ สิ่งที่ผมต้องการนั้นง่ายมาก ก็ให้คุณชดใช้ด้วยชีวิตยังไงล่ะ”ทันทีที่เขาพูดจบ เขาก็ยกมือขวาขึ้น จากนั้นแรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัวก็ระเบิดออกมา และเนื่องจากการควบคุมของเขาค่อนข้างละเอียดอ่อนและแยบยลมาก เขาจึงสามารถควบคุมพลังให้พุ่งเป้าไปที่บรรพจารย์เจวี๋ยฉิงแค่คนเดียวได้บรรพจารย์เจวี๋ยฉิงสัมผัสได้ถึงจิตสังหารที่น่ากลัวกำลังพุ่งตรงเข้ามาที่เขา สีหน้าขาวซีด ร่างกายสั่นเทาไปหมด “ช้าก่อน ช้าก่อนครับ ผมมีของดีอยู่ ขอผู้
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1275
สีหน้าบรรพจารย์เจวี๋ยฉิงดูขัดแย้งกันอย่างมาก สำหรับเขาแล้ว จี้หยกนี้คือสมบัติล้ำค่ามากสำหรับเขา ที่สำคัญเลยก็คือ ปัจจุบันยังไม่มีใครร่วงรู้เรื่องที่เขาเป็นผู้ครอบครองจี้หยกหนึ่งในสองชิ้นนั้นเลยสักคนแม้ว่าตอนนี้จะมีเพียงชิ้นเดียว แต่เขาก็พอจะใช้ประโยชน์จากมันได้เพราะไม่อย่างนั้น เขาก็แทบจะไม่สามารถทะลวงเข้าสู่ระดับเทพยดาแดนดินได้เลยแม้ว่าแหวนเองก็เป็นสมบัติล้ำค่า แต่ท้ายที่สุดแล้ว มันก็เป็นเพียงแค่สิ่งของที่มีมูลค่าเท่านั้น ไม่มีก็ไม่เป็นไรแต่หากตนสามารถตามหาจี้หยกอีกชิ้นจนพบ และสามารถบรรลุพลังของมันได้ บางทีสักวันตนอาจจะแข็งแกร่งจนสามารถเอาชนะอีกฝ่ายได้ จากนั้นจึงค่อยแย่งทุกอย่างกลับคืนมาอันที่จริง เหตุผลที่ส่งสองพี่น้องเจวี๋ยเทียนเจวี๋ยซินมาจัดการเรื่องรวมสำนักศักดิ์สิทธิ์ ก็เพื่อเตรียมตัวสำหรับการค้นหาจี้หยกในอนาคตได้อย่างสะดวกนั่นเองอย่างไรก็ตาม หากพึ่งแค่พลังของตัวเอง ก็เกรงว่าคงไม่มีทางแย่งจี้หยกจากมือของผู้อารักขาเฟยหลงมาได้แน่จากการที่เขาทำการศึกษาค้นคว้ามาหลายปี ก็พบว่า หากต้องการเปิดเผยความลับของจี้หยก เกรงว่าคงต้องหาจี้หยกอีกชิ้นให้พบเสียก่อน เขาถึงจะพอมีหวังใ
Latest chapter
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1279
เมื่อเรื่องทุกอย่างเรียบร้อยดีแล้ว เย่เทียนหยู่จึงสั่งด้วยน้ำเสียงราบเรียบออกไปว่า “เอาล่ะ เกี่ยวกับเรื่องที่เราสองคนพูดคุยกันในวันนี้ ห้ามแพร่งพรายออกไปเด็ดขาด เข้าใจไหม?”“ครับ นายท่าน!”บรรพจารย์เจวี๋ยฉิงตอบรับด้วยท่าทีเคารพ เพียงแต่หลังจากที่เขาพูดจบก็รู้สึกงงอยู่นิดหน่อย ทำไมตนถึงต้องเรียกอีกฝ่ายว่านายท่านด้วยแต่เมื่อลองย้อนคิดอีกที ถึงยังไงตอนนี้ชีวิตตนก็ตกอยู่ในมือของเขา จะเรียกอีกฝ่ายว่าอะไรก็ไม่สำคัญอีกต่อไปแล้วเย่เทียนหยู่ก็ชะงักไปชั่วขณะ แต่ถ้าอีกฝ่ายอยากจะเรียกก็เรียกไปเถอะ เมื่อจัดการทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยดีแล้ว เขาก็โบกมือขวาขึ้น และถอนม่านพลังโดยรอบออกทันทีตั้งแต่ตอนที่เย่เทียนหยู่และบรรพจารย์เจวี๋ยฉิงหายเข้าไปในนั้น เวลาก็ได้ผ่านไปราว ๆ ยี่สิบนาทีแล้ว คนอื่น ๆ ที่ยืนอยู่ห่างออกไปไม่ไกล ในใจต่างก็เริ่มรู้สึกกระวนกระวายขึ้นมาแต่พวกเขาก็กลัวว่าอาจจะเกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดขึ้นก็ได้ สุดท้ายจึงไม่กล้าจากไป“คุณผู้หญิง คงไม่เกิดเรื่องขึ้นกับคุณชายหรอกใช่ไหมคะ?”จูเก่อหลิวหลีอดไม่ได้ที่จะกระซิบถาม“คิดว่าคงไม่เป็นไรหรอก”มู่หรงอินเองก็ไม่ได้มั่นใจมากนัก แม้ว่าพลังข
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1278
เดิมทีคิดว่าการเรียนรู้ทักษะนี้คงจะยุ่งยากมากแน่ ๆ แต่เย่เทียนหยู่ก็กลับพบว่า พลังวิญญาณของเขามีความมั่นคงอย่างมาก พลังจิตเองก็แข็งแกร่งขึ้น การเรียนรู้ทักษะจึงเป็นเรื่องง่ายสำหรับเขาไม่รู้ว่าเป็นเพราะได้รับอิทธิพลมาจากกระดูกศักดิ์สิทธิ์โบราณรึเปล่า แต่ไม่ว่ายังไง ภายในเวลาไม่กี่นาที เขาก็สามารถทำความเข้าใจกับทักษะเหล่านั้นได้จริง ๆถึงขั้นสามารถใช้พลังจิตในการควบคุมความเป็นความตายของคนอื่นได้เลยด้วยซ้ำ ช่างน่าอัศจรรย์มากจริง ๆหลังจากที่เย่เทียนหยู่เรียนรู้ทักษะสำเร็จ เขาก็รีบกลับออกมาในทันที ในตอนที่หันไปมองบรรพจารย์เจวี๋ยฉิงอีกครั้ง เขาก็ได้แสดงสีหน้าแปลก ๆ ออกมา ตอนนี้เขามีวิธีแก้ไขปัญหาแล้วแน่นอน ว่าหากต้องการใช้เวทควบคุมวิญญาณควบคุมอีกฝ่าย เขาก็จะต้องมีพลังวิญญาณที่แข็งแกร่งกว่าอีกฝ่ายเสียก่อน นอกจากนี้ จำนวนคนที่เขาสามารถควบคุมได้ก็ค่อนข้างจำกัดอีกทั้งยังต้องให้อีกฝ่ายยอมรับการควบคุมอย่างเชื่อฟัง เพราะไม่อย่างนั้น อาจจะทำให้พลังจิตที่ส่งเข้าไปเกิดความเสียหายเอาได้เมื่อเห็นแววตาของเย่เทียนหยู่ บรรพจารย์เจวี๋ยฉิงก็เกิดรู้สึกหนาวสั่นอย่างไม่ทราบสาเหตุ รู้สึกเหมือนมีบางสิ่
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1277
หลังจากที่ข้อมูลทำการหลั่งไหลเข้ามาในหัวของเย่เทียนหยู่ ทันใดนั้นพื้นที่สี่เหลี่ยมขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา โดยมีความยาวและความกว้างมากถึงสิบเมตรแหวนมีพื้นที่จัดเก็บมากขนาดนี้ นั่นจึงไม่แปลกใจเลยที่เย่เทียนหยู่จะตกใจต้องเข้าใจก่อนว่า แหวนมิติอวกาศของเขาก่อนหน้านี้ มีพื้นที่ไม่ถึงหนึ่งลูกบาศก์เมตรเลยด้วยซ้ำ มันจึงทำให้เขารู้สึกอัศจรรย์ใจอย่างมาก บนโลกใบนี้ก็ใช่ว่าจะหาเจอได้ง่าย ๆและสิ่งที่ทำให้เย่เทียนหยู่ประหลาดใจยิ่งกว่าก็คือ ด้านในมีสมุนไพรสดสีเขียวชอุ่มอยู่ด้วยเขาจึงอดไม่ได้ที่จะถามออกไปว่า “สมุนไพรที่อยู่ในนี้จะไม่มีวันเหี่ยวเฉางั้นเหรอ?”บรรพจารย์เจวี๋ยฉิงรู้สึกตกใจนิดหน่อย มันก็ควรจะเป็นเช่นนั้นไม่ใช่รึไง หรือว่าแหวนมิติอวกาศวงอื่นจะทำแบบนี้ไม่ได้ เขาเริ่มรู้สึกได้อย่างเลือนลางแล้วว่า ตนคงต้องเสียสมบัติล้ำค่าชิ้นนี้ไปแล้วจริง ๆแต่ถึงอย่างไร เขาก็ยังตอบตามความจริงออกไปอยู่ดี “ใช่ครับ สิ่งมีชีวิตเป็น ๆ เองก็สามารถอยู่ในนั้นได้โดยที่ไม่ตายครับ รวมถึงคนเองก็ด้วย นอกจากนี้ ยังสามารถแบ่งเขตการจัดเก็บตามความคิดได้อย่างน่าอัศจรรย์อีกด้วยครับ”“แต่น่าเสียดาย พื้นที่ด้านในค
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1276
สิ่งนี้ทำให้เย่เทียนหยู่รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมานิดหน่อย ตามที่แม่เคยพูดเอาไว้ จี้หยกนี้ได้ซ่อนความลับที่น่าตกใจเอาไว้อยู่ และมันจะต้องเป็นประโยชน์กับผู้ฝึกฝนมากอย่างแน่นอนเพราะไม่อย่างนั้น พ่อของเขาก็คงไม่ได้รับประโยชน์มากมายขนาดนี้หรือที่ก่อนหน้านี้ไม่สามารถทำความเข้าใจมันได้ เป็นเพราะยังขาดอีกชิ้นไป ต้องรวมเข้าด้วยกันงั้นเหรอ?นี่ทำให้ในใจของเขารู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาไม่ว่าอย่างไร เย่เทียนหยู่ก็ไม่คิดที่จะนำมันออกมาลองในทันที แต่กลับพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบออกมาแทนว่า “จับแล้วเนื้อสัมผัสก็ดูไม่เลวเลยจริง ๆ เหมือนจะเป็นหยกที่ค่อนข้างมีอายุพอสมควร แล้วของชิ้นนี้มันมีประโยชน์ยังไง?”บรรพจารย์เจวี๋ยฉิงชะงักไปชั่วขณะ ก่อนจะรีบอธิบายออกไปว่า “ของชิ้นนี้ไม่ใช่ของธรรมดาทั่วไป เพียงแต่ตัวผมเองก็ไม่รู้ว่ามันใช้ยังไงครับ”“แต่มีอยู่ครั้งหนึ่งที่เกิดขึ้นโดยบังเอิญ จี้หยกมันเคยช่วยเพิ่มประสิทธิภาพให้กับร่างกายของผม เพราะไม่อย่างนั้น ผมก็แทบจะทะลวงเข้าสู่ระดับเทพยดาแดนดินไม่ได้เลยด้วยซ้ำ”“โอ้ ขนาดนั้นเลยเหรอ ตอนนั้นเกิดอะไรขึ้น คุณศึกษามานานมากขนาดนี้ก็ยังไม่ได้อะไรเลยงั้นเหรอ?”“ไม่ครับ ครั้
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1275
สีหน้าบรรพจารย์เจวี๋ยฉิงดูขัดแย้งกันอย่างมาก สำหรับเขาแล้ว จี้หยกนี้คือสมบัติล้ำค่ามากสำหรับเขา ที่สำคัญเลยก็คือ ปัจจุบันยังไม่มีใครร่วงรู้เรื่องที่เขาเป็นผู้ครอบครองจี้หยกหนึ่งในสองชิ้นนั้นเลยสักคนแม้ว่าตอนนี้จะมีเพียงชิ้นเดียว แต่เขาก็พอจะใช้ประโยชน์จากมันได้เพราะไม่อย่างนั้น เขาก็แทบจะไม่สามารถทะลวงเข้าสู่ระดับเทพยดาแดนดินได้เลยแม้ว่าแหวนเองก็เป็นสมบัติล้ำค่า แต่ท้ายที่สุดแล้ว มันก็เป็นเพียงแค่สิ่งของที่มีมูลค่าเท่านั้น ไม่มีก็ไม่เป็นไรแต่หากตนสามารถตามหาจี้หยกอีกชิ้นจนพบ และสามารถบรรลุพลังของมันได้ บางทีสักวันตนอาจจะแข็งแกร่งจนสามารถเอาชนะอีกฝ่ายได้ จากนั้นจึงค่อยแย่งทุกอย่างกลับคืนมาอันที่จริง เหตุผลที่ส่งสองพี่น้องเจวี๋ยเทียนเจวี๋ยซินมาจัดการเรื่องรวมสำนักศักดิ์สิทธิ์ ก็เพื่อเตรียมตัวสำหรับการค้นหาจี้หยกในอนาคตได้อย่างสะดวกนั่นเองอย่างไรก็ตาม หากพึ่งแค่พลังของตัวเอง ก็เกรงว่าคงไม่มีทางแย่งจี้หยกจากมือของผู้อารักขาเฟยหลงมาได้แน่จากการที่เขาทำการศึกษาค้นคว้ามาหลายปี ก็พบว่า หากต้องการเปิดเผยความลับของจี้หยก เกรงว่าคงต้องหาจี้หยกอีกชิ้นให้พบเสียก่อน เขาถึงจะพอมีหวังใ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1274
“เอ่อ เช่นนั้นผู้อาวุโสยังมีเรื่องอะไรที่ต้องการอีกไหมครับ?” บรรพจารย์เจวี๋ยฉิงรีบถามขึ้นมา อย่างไรก็ตาม ตัวเขาได้มีการคาดการณ์ผลลัพธ์นี้เอาไว้แล้วแต่แรก ไม่เช่นนั้น เมื่อกี้สิ่งแรกที่ทำคงไม่ใช่การตั้งท่าเตรียมหนีแบบนั้นหรอกผู้ฝึกวรยุทธ์อย่างพวกเรา แต่ไหนแต่ไรก็เป็นพวกที่มีแค้นต้องชำระ หากเป็นตัวเขา เกรงว่าก็คงจะกำจัดอีกฝ่ายให้สิ้นซากเหมือนกัน ไม่ก็ให้อีกฝ่ายมาเป็นทาสรับใช้ และทำตามคำสั่งของตนเสียเย่เทียนหยู่เหลือบมองอีกฝ่าย เมื่อพิจารณาถึงอายุของเขา กับความจริงที่ว่าเขาอยู่ในระดับเทพยดาแดนดินเพียงคนเดียวแล้ว เกรงว่าคงจะมีของสะสมอยู่ไม่น้อย เขาจึงพูดอย่างเย็นชาขึ้นว่า “ฮึ สิ่งที่ผมต้องการนั้นง่ายมาก ก็ให้คุณชดใช้ด้วยชีวิตยังไงล่ะ”ทันทีที่เขาพูดจบ เขาก็ยกมือขวาขึ้น จากนั้นแรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัวก็ระเบิดออกมา และเนื่องจากการควบคุมของเขาค่อนข้างละเอียดอ่อนและแยบยลมาก เขาจึงสามารถควบคุมพลังให้พุ่งเป้าไปที่บรรพจารย์เจวี๋ยฉิงแค่คนเดียวได้บรรพจารย์เจวี๋ยฉิงสัมผัสได้ถึงจิตสังหารที่น่ากลัวกำลังพุ่งตรงเข้ามาที่เขา สีหน้าขาวซีด ร่างกายสั่นเทาไปหมด “ช้าก่อน ช้าก่อนครับ ผมมีของดีอยู่ ขอผู้
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1273
เมื่อได้ยินคำนี้ ทุกคนต่างก็พากันรู้สึกตกตะลึงอีกครั้งหมายความว่ายังไง หรือที่เห็นว่าการเคลื่อนไหวของบรรพจารย์เจวี๋ยฉิงนิ่งไป ที่แท้คือเขากำลังแกล้งตายเพื่อที่จะหลบอยู่ในหลุมลึกอย่างนั้นเหรอเมื่อบรรพจารย์เจวี๋ยฉิงได้ยินประโยคนี้ สีหน้าก็ขาวซีดทันที เขามีทักษะหนึ่งที่เรียกว่าวิชาเต่าหายใจ หลังจากที่เขาถูกโจมตี เขาก็จะสามารถใช้วิชานี้ได้ทันที ซึ่งวิชานี้จะทำให้เขาสามารถปกปิดลมหายใจทั้งหมดได้ ปกปิดได้กระทั่งการเต้นของหัวใจเมื่อเทียบกับการแกล้งตายแล้ว ก็แทบจะไม่สามารถตรวจสอบอะไรได้เลยแต่กลับคิดไม่ถึงเลยว่า วิธีนี้อีกฝ่ายก็ยังมองออกได้อยู่ดี“แก แกรู้ได้ยังไง?” บรรพจารย์เจวี๋ยฉิงยืนขึ้นด้วยความสั่นเทา เขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าการต่อสู้แรกที่เจอหลังจากการเลื่อนระดับจะมีผลลัพธ์เช่นนี้“ถ้าจะให้พูดจริง ๆ ก็ไม่ได้มีอะไรมากหรอก แค่ทุกครั้งที่ผมเป็นคนลงมือ ผมใช้พลังไปมากแค่ไหนตัวผมนั้นรู้ดี หมัดนั้น ยังไม่สามารถเอาชีวิตคุณได้หรอก” เย่เทียนหยู่พูดด้วยท่าทีราบเรียบหลังจากที่คำนี้ถูกพูดออกมา บรรพจารย์เจวี๋ยฉิงก็รู้สึกเสียใจอย่างมาก กระบวนท่าทั้งสองครั้งนั้นทำให้เขาแทบช็อค เกรงว่าครั้งต่อไ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1272
ขณะเดียวกันนั้นเอง ร่างของเย่เทียนหยู่ก็เคลื่อนย้ายไปอย่างรวดเร็วราวกับภูตผี แทบจะเหมือนกับการใช้เวทเคลื่อนที่พริบตาเลยด้วยซ้ำ ทันใดนั้นเขาก็ปรากฏตัวขึ้นที่ขอบของหลุมลึกความเร็วของเขาค่อนข้างที่จะเร็วมาก เร็วเสียจนคนธรรมดาไม่อาจมองเห็นได้อย่างชัดเจนซึ่งก็มีเพียงผู้ที่อยู่ในระดับปรมาจารย์ขั้นสูงสุดเท่านั้น บางทีพวกเขาเองก็อาจจะต้องใช้ความพยายามอย่างมาก จึงจะสามารถเห็นการเคลื่อนไหวของเขาได้สักนิดสักหน่อย แต่ก็เท่านั้นฉากนี้ ทำให้ทุกคนรู้สึกตกตะลึงกันอีกครั้งพวกเขาต่างจ้องมองด้วยดวงตาเบิกโพลง แทบจะไม่อยากเชื่อกับฉากที่อยู่ตรงหน้า เพราะมันอยู่เหนือความคาดหมายของพวกเขาไปมากจริง ๆสีหน้าเจวี๋ยเทียนที่เดิมทีก็ดูแย่เพราะอาการบาดเจ็บอยู่แล้ว ตอนนี้กลับซีดหนักกว่าเดิม ก่อนจะบ่นพึมพำออกมาว่า “เป็นไปไม่ได้ นี่มันเป็นไปไม่ได้!”แต่ความจริงที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าในตอนนี้ พลังของเจ้าตำหนักหยู่นั้นเกินกว่าที่เขาจิตนาการเอาไว้เสียอีก เกรงว่าเขาคงทะลวงเข้าสู่ระดับเทพยดาแดนดินไปตั้งนานแล้วในเวลานี้ เจวี๋ยเทียนก็นึกถึงคำที่เย่เทียนหยู่เคยพูดเอาไว้ก่อนหน้านี้ขึ้นมา บอกว่าเขามาที่นี่ก็เพื่อขึ้นนั่งบ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1271
เจวี๋ยเทียนและศิษย์สำนักเจวี๋ยฉิงคนอื่น ๆ ต่างก็รู้สึกว่าหูของตัวเองนั้นมีปัญหา หูคงฝาดไปแล้วแน่ ๆ ปกติจะต้องเป็นอีกฝ่ายที่ร้องโอดครวญด้วยความกลัวไม่ใช่รึไงเป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นเสียงของบรรพจารย์!เดิมทีมู่หรงอินและคนอื่น ๆ ต่างก็เตรียมพร้อมกันอยู่ก่อนแล้ว และพร้อมจะทุ่มสุดชีวิตเข้าไปช่วยเย่เทียนหยู่ได้ทุกเมื่อการที่ทุกคนสามารถพัฒนามาถึงขั้นนี้ได้นั้น แน่นอนว่าทุกคนต่างก็ต้องมีไพ่ตายที่น่ากลัวเป็นของตัวเอง ถึงยังไงพวกเขาก็คิดที่จะทุ่มสุดชีวิตอยู่แล้ว แต่กลับคิดไม่ถึงเลยว่าจะได้ยินเสียงนี้เข้าเสียก่อนนี่คือเสียงของบรรพจารย์เจวี๋ยฉิงงั้นเหรอ?นี่คงไม่ได้ฟังผิดไปหรอกใช่ไหม?ในขณะที่ทุกคนต่างตกตะลึงอยู่นั้นเอง เย่เทียนหยู่ก็กระแทกลมหายใจออกมาอย่างเย็นชา หลังจากที่เขาควบคุมพลังที่แข็งแกร่งของอีกฝ่ายเสร็จ เขาก็พลิงฝ่ามือลงในทันทีร่างของบรรพจารย์เจวี๋ยฉิงร่วงหล่นลงมาจากอากาศอย่างควบคุมไม่ได้ ก่อนจะกระแทกกับพื้นเข้าอย่างจังผั๊วะ!ทันใดนั้นก็มีเสียงดังสนั่นเกิดขึ้น ฝุ่นบนพื้นฟุ้งกระจายเต็มสนาม แต่ก็ยังพอจะสามารถเห็นร่าง ๆ หนึ่งที่กำลังถูกแรงกดดันกดทับเอาไว้อยู่ ก่อนที่ต่อมาจะตกลงสู
