Share

เริ่มอ่อนเบา ๆ

Author: Dragon Author
last update Last Updated: 2025-01-09 10:15:28

"สวัสดีครับสาว ๆ มาดื่มเหรอครับ"ผู้ชายหนึ่งในนั้นเอ่ยขึ้นขณะที่นางเพชรชี่ดันฉันให้ออกห่างจากตัวเอง ก่อนจะยกฝ่ามือปัดลงเบาะโซฟาข้างตัวเอง

"พวกเรามาดื่มครับ เชิญนั่งก่อน"อีเพชรชี่แสดงความแฟรนรี่ทันที ขณะที่ผู้ชายอีกคนในกลุ่มเอ่ยขึ้น

"ถ้างั้นพวกผมไม่เกรงใจนะครับ"ผู้ชายคนนั้นดันหลังให้คนใจดำนั่งคั่นกลางระหว่างฉันกับนางเพชรชี่ ส่วนอีกสองคนก็นั่งข้างยัยดาวและยัยเดือน

"ว่าแต่พวกพี่ชื่ออะไรกันบ้างคะ ส่วนหนูชื่อเดือนคนที่หน้าเหมือนหนูชื่อดาว ส่วนคนนั้นชื่อม่านน้ำคะและอีกคนที่นั่งริมสุดชื่อเพชรชี่ "ขณะที่ยัยเดือนไล่แนะนำเพื่อนที่ละคนให้คนที่มาร่วมกลุ่มรู้จัก

"พี่ชื่อเป้ครับส่วนคนที่นั่งข้างน้องดาวชื่อนิก แล้วคนนั้นชื่อสายฟ้า"ขณะคนชื่อเป้แนะนำ

"แล้วมาเที่ยวกันพรุ่งนี้ไม่มีเรียนกันเหรอครับ"คนชื่อเป้ถามขึ้นก่อนเพื่อนฉันนางดาวรีบตอบทันควัน

"พวกหนูฝึกงานคะ เรียนปีสุดท้ายแล้วพรุ่งนี้เป็นวันหยุดของพวกเราเลยนัดกันมาเที่ยว"

"เรียนปีสุดท้ายแล้วเหรอหน้ายังกับเด็กปีหนึ่ง"คนชื่อนิกพูดสวนขึ้น

"ว่าแต่น้องม่านน้ำทำไมไม่ค่อยพูดเลยครับ อายพวกพี่หรือเปล่า"พี่เป้ถามขึ้นบ้างเพราะตั้งแต่พวกเขามานั่งในกลุ่มฉันเลือกที่จะนั่งกระดกเหล้าไม่พูดไม่จากับใคร

"มันเป็นแบบนี้แหละพี่ ถ้ามีผู้ชายมานั่งร่วมกลุ่มที่ไม่สนิทมันจะไม่ค่อยคุย เนี่ยเมื่อกี้นี้ยิ่งแล้วใหญ่มีผู้ชายมาขอเบอร์มันรีบกระโดดขึ้นมานั่งตักผมเลย"เพชรชี่พูดขึ้นบ้างขณะที่ฉันเสมองไปด้านหน้าเวที พร้อมยกเหล้าขึ้นดื่มเหมือนจะไม่สนใจกับวงสนทนา

"อ้าวพี่ก็นึกว่าเป็นแฟนกัน"พี่นิกพูดขึ้นพร้อมกับยกแก้วเหล้าขึ้นมาจิบ

"ไม่ใช่พี่ หน้าแบบผมเหรอจะเอามันเป็นแฟน ขนลุก"พูดจบเพชรชี่ยกมือป้องปากหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะชี้ปลายนิ้วชี้ไปที่สายฟ้า

"ถ้าคนนี้ไม่แน่ สเป็กเลย"พูดจบนางก็หัวเราะอีกรอบ ขณะที่คนใจดำเริ่มอยู่ไม่นิ่งลุกขึ้นยืนแล้วมาแทรกนั่งตรงกลางระหว่างฉันกับดาว ทุกคนมองถึงกับหัวเราะยกเว้นนางเพชรชี่ที่นั่งเบ้ปาก

"รังเกียจเพชรชี่เหรอ นอยอะ"เสียงแต๋วของนางเพชรชี่พูดขึ้นอย่างไม่จริงจัง

"ไม่ครับ แต่ผมขอนั่งตรงนี้ดีกว่า"สายฟ้าบอกก่อนจะหันมามองใบหน้าสวยที่นั่งหน้านิ่งไม่พูดไม่จา อยู่ ๆ มือหนาก็ยกปลายนิ้วมือตัวเองมาลูบที่กลีบปากบางของคนนั่งข้าง ๆ พร้อมเอ่ยขึ้น

"กินอย่างกับเด็ก"

ขณะฉันได้แต่ชะงัก ใจเต้นโครมครามไม่คิดว่าเขาจะทำเช่นนี้อยู่ ๆ ฉันก็คิดถึงเหตุการณ์ในวันนี้ที่เสียจูบแรกให้กับเขา ใบหน้าหวานตอนนี้ก็รู้สึกร้อนผ่าวขึ้นมาไม่แน่ใจว่าเกิดจากฤทธิ์แอลกอฮอล์หรือเป็นเพราะเขินอายกันแน่ ก่อนที่ฉันที่คิดอย่างถี่ถ้วนแล้วว่าน่าจะรับขอเสนอที่คุณป้ายื่นให้ ถ้าเป็นแบบนั้นฉันควรทำเช่นไรหรือต้องอ่อยให้เขาตกหลุมรักดี แต่ไอ้อ่อยผู้ต้องทำอย่างไรเกิดมาก็ไม่เคยจีบ ผู้เสียทีมีแต่ผู้มาจีบคิดแล้ว กุ้มใจแต่ก็ต้องลองดูแหละเพื่อนครอบครัว

ฉันเงยหน้าจ้องมองสบตาผู้ชายใจดำด้วยแววตาหวานหยาดเยิ้มก่อนริมฝีปากที่ถูกเคลือบด้วย ลิปสติกสีชมพูพีชเอ่ยขอบคุณเขาด้วยท่าทีที่ยั่วยวน

"ขอบคุณคะ"ก่อนที่ฉันจะได้ยินเสียงนางดาวกระแอ๋มขึ้นมา

“ พี่ชอบเพื่อนหนูเหรอ"ดาวที่นั่งใกล้ทั้งสองคนมากที่สุดจึงเห็นเหตุการณ์อย่างชัดเจน อดที่จะถามเพื่อคายความสงสัยไม่ได้

"ไม่ใช่ครับเผอิญผมเห็นว่ามีน้ำเกาะอยู่ที่ขอบปากเลยเช็ดให้"ขณะที่คนใจดำรีบปฎิเสธทันควันก่อนยกเหล้าขึ้นดื่มจนหมดแก้ว

ฉันมองคนตัวสูงด้วยสายยั่วยวนค่อย ๆ ยกแก้วที่มีน้ำสีชาขึ้นมาดื่มอย่างช้า ๆ ขณะสายตาฉันยังไม่ล่ะไปจากใบหน้าหล่อคม

"ไปเต้นกันไหมคะ"ฉันเอ่ยชวนในทันทีเมื่อจังหวะเพลงเริ่มเร็วขึ้น ขณะที่เพื่อนฉันต่างมองหน้ากันไม่คิดว่าฉันจะกล้าทำกริยาแบบนี้ คนตัวสูงเริ่มมีอาการลังเลฉันจึงลุกขึ้นยืนก่อนจะคว้ามือหนาไว้ในมือพร้อมกับจูงคนตัวสูงออกมาเต้นหน้าเวที

"คือ….พี่เต้นไม่เป็น"เขาบอกฉันขณะที่เราเดินเคียงคู่กัน

"ไม่ยากคะเดี๋ยวน้ำสอนพี่เอง"ฉันพูดจบพร้อมขยิบตาก่อนจะกัดริมฝีปากด้วยท่าทางยั่วยวน แต่จริง ๆ แล้วใจฉันเต้นโครมครามไม่คิดว่าตัวเองจะทำแบบนี้เหมือนกัน

ขณะที่เราทั้งสองยืนอยู่หน้าเวทีโดยที่เราหันทิศทางไปทางเดียวกันคนตัวสูงยืนซ้อนด้านหลังฉันอยู่

ฉันเริ่มออกเสต็ปการเต้นที่ยั่วยวนโดนบิดส่ายสะโพกอยู่ด้านหน้าเขา ขณะที่เขายืนนิ่งดั่งเหมือนท่อนไม้ยอมให้ฉันใช้สะโพกกลมนุ่มนิ่มถูไถต้นขาเขาแบบเย้ายวน แต่กระนั้นฉันแอบได้ยินเสียงเขาครางออกจากลำคอเบา ๆ อืม ~

ผมที่โดนคนตัวเล็กลากมาเต้นหน้าเวที สายตาคมมองร่างบางที่เต้นอยู่ด้านหน้าที่เราสองคนยืนชิดกันแทบไม่มีช่องว่าง สะโพกผายส่ายไปมายั่วยวนผมอย่างตั้งใจ ผมถึงกัดฟันกร่อนสะกดกันอารมณ์ที่โดนตัวเล็กยั่วยวน อยู่ ๆ มือบางดึงมือผมมาโอบช่วงเอวคอดที่ไรไขมัน ตอนนี้เหงื่อผมไหลซึมออกมาเล็กน้อยไม่ใช่เพราะการขยับเต้นแต่เป็นเพราะตอนนี้ผมกำลังสะกดอารมณ์ปรารถนา

สะโพกก้อนกลมของคนตัวเล็กเริ่มอยู่ไม่นิ่งบดส่ายสะโพกนุ่มนิ่มเข้ามาแนบชิดไอ้น้องชายผมจนท่อนเอ็นที่ตอนแรกมันสงบนิ่งเริ่มแข็งขืนจนเป็นลำตุงเป้ากางเกงยีนส์ตัวเก่งของผม

"พี่ว่าเราเข้าไปนั่งที่โต๊ะดีกว่าพี่เริ่มเหนื่อยแล้ว"ผมโน้มตัวต่ำกระซิบลงข้างใบหูพร้อมพ่นลมไอร้อนให้คนตัวเล็กรู้สึกเสียวซ่านเล่น ๆ

"อืม..ยังสนุกอยู่เลยขอน้ำเต้นอีกนิดนะคะ"ไม่พูดเปล่าฉันหมุนตัวเองเข้าหาคนตัวสูงให้ใบหน้าเราทั้งสองใกล้ชิดกัน อีกทั้งวาดท่อนแขนเรียวโอบกอดรอบลำคอแกร่ง ก่อนใบหน้าหวานของฉันจะซบลงที่อกแน่นๆ ของคนตัวสูงขณะที่เรียวจมูกสัมผัสกลิ่นน้ำหอมผู้ชายที่คนตัวสูงฉีดพรมกลิ่นโครตหอมเซ็กซี่มากฉันได้แต่คิดในใจ

"น้ำเธออ่อยพี่หรือเปล่า"ผมถามขึ้นทันทีเพราะท่าทางที่คนตัวเล็กทำแต่ละอย่างเป็นการปลุกกระสังให้ความเป็นชายผมตื่นตัว

"ไม่ได้อ่อยคะ"เสียงหวานเอ่ยบอกขณะเรียวมือของคนตัวเล็กลูบลงที่แผ่นอกผมอย่างแผ่วเบา

ผมจับเรียวมือของคนตัวเล็กออกก่อนที่จะโน้มลำตัวจูบกลีบปากบางทันที

Related chapters

  • ภารกิจอ้อนรัก❤️นายสายฟ้า   รับข้อเสนอ

    ขณะที่กลุ่มเพื่อนสนิทที่มองทั้งสองคนเต้นกันก็ถึงกับอ้าปากค้างไม่คิดว่า นางน้ำจะกล้าให้ผู้ชายจูบแบบนี้ เพชรชี่ขยับเข้ามานั่งใกล้กับเดือนเมื่อดาวเห็นว่าเพชรชี่ขยับมานั่งใกล้แฝดน้องตัวเองจึงลุกตามมาร่วมกลุ่มสมทบเช่นกัน ขณะที่สองหนุ่มยกแก้วใบใสจิบเหล้าเบา ๆ มุมปากยกยิ้มอย่างสบายอารมณ์ ก่อนจะคิดในใจไอ้เสือร้ายกำลังจะออกอาละวาดอีกแล้วสงสัยสาวผมบลอนด์ที่มันขั้วอยู่ไม่ถูกใจเลยกลับจะมาเอาสาวเอเชียคนนี้แน่ ๆ"อีเพชรชี่มึงผสมเหล้าสูตรไหนให้อีน้ำกิน มันถึงกล้าทำแบบนี้"เดือนถามเพื่อนสนิททันทีหรือเป็นเพราะ ฤทธิ์เหล้าอีเพื่อนตัวดีถึงมีความบ้าบิ่นขนาดนี้"ก็ผสมเหมือนเดิม มันอารมณ์ไหนวะกูไม่เคยเห็นมันยั่วผู้แบบนี้มาก่อน หรือผีเข้าพรุ่งนี้เช้ารีบพามันไปรดน้ำมนต์ด่วนเลยนะ"เพชรชี่เอ่ยบอกพร้อมยังเสนอวิธีแก้ไขแบบข้าง ๆ คลู ๆ ส่วนสองฝาแฝดอย่างเดือนและดาวพยักหน้าเห็นด้วย สงสัยเพื่อนคงโดนผีตัวใดตัวหนึ่งเข้าแน่ ๆตัดมาที่ม่านน้ำและสายฟ้าที่ยืนจูบกันหน้าเวทีอย่างไม่แคร์สายตาใครดั่งว่าพวกเขาอยู่กันแค่สองคนท่อนแขนแกร่งโอบกอดคนตัวเล็กจนแนบชิด ฝ่ามือหนาลูบไล้แผ่นหลังบอบบางอย่างแผ่วเบา ขณะดุ้นลิ้นร้ายที่ทำหน้าที่ไ

    Last Updated : 2025-01-09
  • ภารกิจอ้อนรัก❤️นายสายฟ้า   เริ่มแผนการ

    ช่วงเย็นฉันยังอยู่ที่รีสอร์ทและยังคงนั่งทำงานอยู่ที่เคาเตอร์ประชาสัมพันธ์ จนเวลาล่วงเลยเกือบใกล้จะ 1 ทุ่มฉันถึงเห็นร่างสูงของคนที่หายหน้าไปสองวันสาวเท้าเข้ามา เขาเหลือบตามองฉันก่อนเดินตรงเขามาหาฉัน"ยังไม่เลิกงานอีกเหรอ"เสียงทุ้มเอ่ยถามมองคนตัวเล็กที่ยังอยู่ในชุดนักศึกษา อดแปลกใจไม่ได้เพราะช่วงเวลานี้เธอน่าจะกลับบ้านได้แล้ว"ยังคะ"ฉันแค่ตอบสั้น ๆ ไม่ได้ตอบอะไรที่มันยืดยาวเขาก็พยักก่อนจะยื่นใบหน้าหล่อคมเข้ามาใกล้ ทว่าจมูกโด่งคมที่ยืนออกมาจรดลงที่พ่วงแก้มเนียนใสของฉันแล้วเขายังจงใจสูดลมหายใจเข้าปอดลึก ๆ ก่อนจะพ่นลมหายใจอุ่นไอร้อนปะทะแก้มเนียนใสอย่างจงใจ ทว่าเหมือนอุณหภูมิภายในร่างกายของฉันตอนนี้กำลังสูงขึ้นเรื่อย ๆ อีกทั้งหัวใจฉันกับเต้นแรงเหมือนจังหวะตีกลอง จากที่คิดว่าจะทำให้เขาตกหลุมรักไม่ใช่เป็นฉันนะที่จะตกหลุมพรางรักเขาเสียเอง"ฉีดน้ำหอมอะไรทำไมหอมจัง"ฉันถึงกับเลิกลักไม่คิดว่าเขาจะกล้าทำเช่นนี้"คุณเล่นอะไร ไม่กลัวคุณป้ามาเห็นเหรอ"ฉันที่แกล้งพูดออกมาด้วยใบหน้าที่เปื้อนยิ้ม ถ้าวันนี้เขาโดนเล่นงานเขาจะเกลียดฉันไหมนะ ฉันได้แต่คิดในใจระหว่างนั้นเองคุณป้าก็เดินมาหยุดยืนอยู่หน้าเคาน์เตอ

    Last Updated : 2025-01-10
  • ภารกิจอ้อนรัก❤️นายสายฟ้า   ละครฉากใหญ่

    หึ ! อย่าบอกนะว่าเมื่อคืนผมทำอะไรบ้า ๆ ตอนที่ผมไม่รู้ตัว ว่าแต่ใครวะที่นอนอยู่ข้าง ๆ ผมแต่ดูจากแผ่นหลังขาวเนียนทำให้ผมกลืนน้ำลายลงคออย่างฝืดเคืองมันช่างคุ้นเคยเหมือนเคยเห็นที่ไหน อีกทั้งกลิ่นตัวหอมสดชื่นที่ส่งกลิ่นลอยมาตามอากาศ ผมอดไม่ได้เลยที่จะจรดจมูกคมดอมดมช่วงต้นแขนขาวเนียนไปหนึ่งฟอดใหญ่ แต่ผมต้องสะกดอารมณ์ตัวเองไว้ก่อนเพราะอยากรู้ว่าสาวที่นอนอยู่นั้นคือใคร มือหนาเอื้อมไปจับคนที่นอนหลับฝันหวานพลิกตะแคงมาดูทันทีดวงตาคู่คมเบิกกว้างด้วยความตกใจที่เห็นหญิงสาวตัวเล็กที่ผมคิดจะเคลมเมื่อหลายวันก่อนแต่ตอนนี้คนตัวเล็กดันมานอนอยู่บนเตียงข้าง ๆ ผม อีกทั้งหลังจากที่พิจารณาจากการมองดูผ้าห่มที่คลุมอยู่แค่ช่วงเนินอกขาวเนียนที่โพล่พ้นผ้าห่มขึ้นมาคาดการว่าตอนนี้คนตัวเล็กอาจมีสภาพโป๊เปลือยไม่ต่างจากผมเท่าไหร่ หัวใจดวงแกร่งคันหยุบหยิบเกิดอาการไม่พอใจขึ้นทันที ก่อนจะใช้สมองอันชาญฉลาดค่อย ๆ คิดไปต่าง ๆ นา ๆ แล้วทำไมเธอถึงกล้ามานอนในห้องของผมได้หละ หรือที่จริงแล้วการที่คนตัวเล็กเข้าหาผมเมื่อหลายวันก่อนเธออาจมีบ้างอย่างที่ผมคิดไม่ถึงก็ได้แล้วอะไรหละที่เธอต้องการ ยิ่งคิดยิ่งปวดหัว ก่อนที่ทุกอย่างจะแย่

    Last Updated : 2025-01-11
  • ภารกิจอ้อนรัก❤️นายสายฟ้า   งานหมั้น

    แล้วงานหมั้นที่ถูกจัดด้วยความรวดเร็วเพียงระยะเวลาแค่ 7 วันหลังเกิดเรื่อง บรรยากาศภายในงานที่ถูกจัดภายในฟ้ามณีรีสอร์ท ดูจากภายนอกนั้นอาจดูหวานชื่นตลบอบอวล ไปด้วยความรักและความอบอุ่นที่มีแต่ญาติสนิทกับเพื่ิอนไม่กี่คนมาร่วมงานของฉันกับพี่สายฟ้าแต่ถ้าสังเกตุให้ดีภายใต้ใบหน้าหล่อเหลาของคู่หมั้นหนุ่มที่อยู่ในชุดไทยตัวเสื้อเป็นสีครีมโจงกระเบงสีน้ำตาลทองเข้าเซ็ทกับฉันเขากับชักสีหน้าท่าทางเหมือนแบกโลกไว้ทั้งใบด้วยใบหน้าที่บึงตึงไม่ยิ้มแย้มจนคุณป้าต้องกระซิบบอกพี่เขาให้ทำตัวดี ๆ ยิ้มแย้มหน่อย ขณะที่ฉันยิ้มเพียงเล็กน้อยพอเป็นพิธีเท่านั้นตอนนี้ฉันส่วมใส่ชุดไทยประยุกต์สีครีมทอง ผ้าลายสุโขทัยซ้อนทับด้วยสไบสีทอง ทำให้ขับสีผิวที่ขาวเนียนละเอียดดูโดดเด่นเปล่งประกายออร่า เพราะความสวยหรือเปล่าฉันแอบเห็นสายตาของพี่สายฟ้าแอบมองฉันเป็นระยะ หรือฉันคิดไปเองพอฉันหันไปสบตาเขาพี่สายฟ้ากับเสมองไปทิศทางอื่นเหมือนไม่ค่อยสนใจฉันเท่าไหร่ทางด้านสายฟ้าที่จริงวันนี้คนตัวเล็กสวยมากผมไม่คิดว่าเมื่อคนตัวเล็กแต่งองค์ทรงเครื่องแล้วกับสวยเหมือนกับนางฟ้าแต่ทว่าผมต้องเก็บซ่อนอารมณ์ตัวเองไว้สุดฤทธิ์ เพราะยังขุ่นเคืองคนเป็นค

    Last Updated : 2025-01-11
  • ภารกิจอ้อนรัก❤️นายสายฟ้า   ต้องทำให้ชิน

    เมื่อเข้ามาถึงห้องนอนของพี่สายฟ้า คนตัวสูงไม่พูดพร่ำทำเพลงอยู่ ๆ เขาก็ถอดเสื้อผ้าออกเหลือแต่ตัวเปล่าล่อนจ้อน อวดโชว์หุ่นโป๊เปลือยให้ฉันดู ฉันที่ตกใจไม่เคยเห็นผู้ชายแก้ผ้ามาก่อนรีบยกมือบางขึ้นมาปิดตาไว้ถึงแม้เขาจะมีหุ่นที่กำยำ กล้ามตั้งแต่หน้าอกคู่แกร่งไล่ลงมาจนถึงหน้าท้องและหยุดลงที่วีเชฟไร้ไขมันจะเรียงตัวเป็นร่อนอย่างสวยงามก็เถอะ ก็นะจะให้ฉันทำอย่างไรได้ถึงปากจะเอ่ยว่าเขาแต่สายตายังแอบลอบมองเขาดูระหว่างง้ามนิ้วมือตัวเองอยู่ดีก็เขาดูหล่อน่ากินอย่างนี้ไง ฉันจึงยอมทำตามแผนการที่คุณป้าวางไว้ "ทำอะไรคะ แก้ผ้าทำไม" "หึ อยากอาบน้ำ ร้อน"คนตัวสูงพูดเพียงสั้น ๆ ก่อนจะเดินอวดโชว์หุ่นกำยำที่มีไอ้กร้านโลกปัดปายไปมาอยู่ในอากาศให้ฉันใจสั่นเล่นแล้วเขาก็เดินเข้าห้องน้ำไป "แล้วทำไมไม่ไปถอดที่ห้องน้ำล่ะคะ หรือไม่ก็เอาผ้าเช็ดตัวพันไว้หน่อยก็ยังดี"ฉันเสนอความคิดเมื่อเห็นว่าเขาโผล่มุดเข้าไปในห้องน้ำจนสุดตัวแล้วแต่ยังมิวายคนตัวสูงกับเอี่ยวหน้าโผล่พ้นออกมาจากห้องน้ำแค่เพียงเสียวใบหน้าหล่อก่อนเขาจะบอกฉันว่า "เธอควรทำตัวให้ชินนะเพราะนี่มันห้องนอนส่วนตัวฉัน ฉันจะแก้ผ้าตรงไหนก็ได้"พูดจบเขาก็มุดเข้าไปในห้อ

    Last Updated : 2025-01-11
  • ภารกิจอ้อนรัก❤️นายสายฟ้า   ช่วย

    "อุ๊ย...ทำอะไรเนี่ย"ฉันส่งเสียงหวานออกมาด้วยความตกใจที่อยู่ ๆ คนตัวสูงก็ยกท่อนแขนมากระชับกอดเอวคอดกิ่วฉัน แต่กับไม่มีเสียงอะไรตอบกลับมาเขายังคงนอนนิ่งสอดมือหนากระชับกอดเอวฉันไว้แน่นอะไรกันหรือว่าจะละเมอฉันได้แต่คิด ก่อนฉันจะยกมือของฉันขึ้นกุมมือคนตัวสูงไว้แน่นพร้อมกับตวัดออกรอบเอวฉันแต่ทว่าคนตัวสูงกับกระชับกอดแรงกว่าเก่าส่งผลให้ตัวฉันขยับเข้าไปติดกับคนตัวสูงที่ตอนนี้เขานอนตะแครงหันข้างมาทางฉัน แผ่นหลังฉันแนบชิดกับอกแกร่งจนไม่มีช่องว่างอีกทั้งจมูกโด่ง ๆ ของเขาฝั่งอยู่ที่ซอกคอฉัน ฉันรับรู้มันได้อย่างแน่ชัดขณะลมหายใจอุ่นไอร้อนพ่นรดซอกคอ จนไรขนอ่อนทั่วร่างกายฉันชูชันขึ้น กับสัมผัสที่วาบหวาม ไม่รู้ว่าเขาจะตั้งใจหรือไม่ ฉันรีบยกมือขึ้นแนบอกข้างซ้ายที่ตอนนี้หัวใจฉันเต้นโครมคราม ตึก ตึก ตึก! ถ้าเขาไม่หลับคงได้ยินหัวใจฉันแน่ ๆ จะทำไงดีเรา ไม่รู้ละเมอจริงหรือเปล่าแต่ที่รู้ว่าตอนนี้มีบ้างอย่างดันอยู่ช่วงก้นกลม ๆ ขอฉัน ใบหน้าเริ่มร้อนผ่าวลามไปถึงใบหู กับสถานการณ์ที่หมิ่นเหม่คิดไม่ตกว่าทำอย่างไรดี ถ้าเราเรียกเขาเข้าจะดุด่าเราไหมนะ แต่ก็ยอมที่จะเรียกเขาถึงเขาจะไม่พอใจก็ตาม"คุณสายฟ้าตื่นอยู่หรื

    Last Updated : 2025-01-11
  • ภารกิจอ้อนรัก❤️นายสายฟ้า   ไม่รู้สึก

    ฉันรู้สึกตัวตื่นเกือบจะสี่โมงเย็นมองที่นอนด้านข้างที่ว่างเปล่ารับรู้ได้ทันทีว่าเขาลุกออกไปแล้ว แต่ไม่รู้ว่าเขาลุกออกจากที่นอนตอนไหน ฉันรีบจัดการตัวเองอาบน้ำแต่งตัวใหม่ด้วยเสื้อผ้าที่ดูเรียบร้อยก่อนจะออกจากห้องไปหาคุณป้าตามที่นัดไว้ที่ห้องอาหารของรีสอร์ทขาเรียวสวยสาวเท้าเข้ามาที่ห้องอาหารก่อนสายตาจะจ้องมองกวาดสายตาไปรอบ ๆ ห้องที่ตอนนี้ไม่เห็นแม้แต่เงาคนตัวสูงไม่รู้ว่าเขาไปอยู่ไหน มีเพียงแต่คุณลุงกับคุณป้าที่นั่งรอฉันอยู่ที่โต๊ะอาหาร"มาแล้วเหรอลูก เป็นไงได้นอนพักหายเหนื่อยหรือยัง"คุณป้าที่เห็นฉันเดินเข้ามาในห้องอาหารรีบเอ่ยเรียกพร้อมถามไถ่ฉันด้วยความห่วงใยก่อนสายตาของท่านจะมองด้านหลังฉันเหมือนท่านหาอะไรบ้างอย่าง"หายเหนื่อยแล้วคะ คุณลุงกับคุณป้ายังไม่ทานข้าวอีกเหรอคะ"ฉันบอกพร้อมนั่งลงข้างคุณป้าก่อนที่จะมีพนักงานภายในห้องอาหารตักข้าวใส่จานให้ฉัน พร้อมรินน้ำใส่แก้วน้ำใบใส"ยังไม่ได้ทานรอเราสองคนนั้นแหละว่าแต่ทำไมหนูม่านน้ำลงมาคนเดียวแล้วตาสายฟ้าไปไหน"หัวคิ้วฉันขมวดกันยุง ไม่แปลกที่ท่านจะถามหาเขา อันนี้แสดงว่าเขาออกไปไหนไปทำอะไรไม่ได้บอกใครเลยใช่ไหม แม้แต่คุณลุงกับคุณป้าก็ไม่รู้เขานี่แย่

    Last Updated : 2025-01-11
  • ภารกิจอ้อนรัก❤️นายสายฟ้า   ช่วยพี่หน่อย

    ช่วงเช้าภายในห้องอาหารรีสอร์ทฉันที่นั่งทานข้าวเช้ากับคุณลุงและคุณป้าเพราะเมื่อทานข้าวเสร็จฉันถึงจะออกไปทำหน้าที่ของเด็กฝึกงานตามที่ได้รับมอบหมาย"หนูม่านน้ำเมื่อคืนตาสายฟ้ากลับมากี่โมง"อยู่ ๆ เสียงหวานของคุณป้าก็ดังขึ้นทำให้ฉันละออกจากถ้วยข้าวต้มหันทิศทางไปทางคุณป้า"ประมาณ 5 ทุ่มหรือเปล่าไม่แน่ใจเพราะตอนที่คุณเขาเข้ามาน้ำไม่ได้ดูนาฬิกา""ตาสายฟ้าแย่จริง ๆ ไปไหนไม่รู้จักบอกกันบ้างแม่ก็เป็นห่วงไม่ได้ล่ะคงว่างงานเกินไปสงสัยแม่คงต้องมอบหมายหน้าที่ในรีสอร์ทให้ดูแลบ้างแล้ว"เสียงหวานของคุณป้าเอ่ยขึ้นตำหนิลูกชายตัวเอง"เอาน่าคุณมันคงไปเที่ยวกับเพื่อน ๆ มันแหละอีกหน่อยถ้ามันเบื่อจะก็คงหยุดแล้วหันมาทำงานเองแหละ คุณอย่าคิดมากเดียวความดันจะขึ้นเสียเปล่า ๆ"คุณลุงพูดขึ้นบ้างตามความคิดเห็นของตัวเอง"คุณก็ชอบให้ท้ายลูก เอาแบบนี้วันเสาร์ฉันจะให้มันดูแลแขกที่มาพักที่มาเป็นกลุ่มใหญ่ที่มาจองรีสอร์ทเราดีไหม"คุณป้าเอ่ยแขกที่คุณป้าพูดถึงคงไม่พ้นคณะของพนักงานบริษัทแห่งหนึ่งที่โทรมาจองกับคุณป้าเมื่อวานนี้"ก็ดีนะ ลองให้มันดูแลบ้าง"เสียงทุ้มของคุณพ่อเอ่ยขึ้นอย่างเห็นด้วย ก่อนจะคิดว่าถ้าไม่เริ่มให้ไอ้ลูกชายลง

    Last Updated : 2025-01-11

Latest chapter

  • ภารกิจอ้อนรัก❤️นายสายฟ้า   งานแต่งของสองเรา

    2 อาทิตย์ต่อมา ม่านน้ำที่นั่งมองดูตัวเองในกระจกที่ตอนนี้ร่างบางที่มีหน้าท้องนู้นขึ้นมาเล็กน้อยสวมใส่ชุดแต่งงานสายเดี่ยวสีขาวกระโปรงยาวแค่เข่า ใบหน้าหวานถูกแต่งแต้มสีสันอย่างสวยงาน ขณะช่างที่ถูกจ้างมากำลังจับผมออกเป็นช่อเล็ก ๆ แล้วถักสานจนเกิดเป็นผมเปียอย่างสวยงาม เมื่อถักเปียจนครบสองข้างแล้วช่างก็รวบตึงเปียผมทั้งสองมาอยู่ทางด้านหลังก่อนจะมัดและติดกิฟฝั่งเพชรรูปหัวใจและแซมด้วยไข่มุกเม็ดเล็ก ๆ สีขาวลงบนกลุ่มผมเป็นอันเสร็จสิ้น "เสร็จแล้ว สวยมากกกเลยค่าคุณน้อง "เสียงของช่างเอ่ยบอกเมื่อจัดแต่งผมเสร็จและติดกิฟท์ฝั่งเพชรรูปหัวใจเป็นลำดับสุดท้าย ฉันที่มองตัวเองผ่านกระจกเงาใช่สวย วันนี้ฉันสวยแปลกตามากไม่คิดว่าพี่ช่างแต่งหน้าจะมีฝีมือมากขนาดนี้ ก่อนฉันจะได้ยินเสียงเปิดประตู แก๊บ! ตามมาด้วยเสียงทุ้มคุ้นหูเอ่ยเรียก "เสร็จหรือยังครับเจ้าสาวของพี่ แม่ให้มาเรียก พระใกล้จะถึงแล้วนะครับ" ฉันที่มองไปตามเสียงก่อนจะส่งยิ้มหวาน ๆ ไปให้คนเรียก ก่อนจะลุกออกจากเก้าอี้เดินมาหาเจ้าบ่าวในเวลาต่อมา ขณะพี่สายฟ้าที่ตอนนี้อยู่ในชุดสูทสีขาวเซ็ทผมออกมาจนดูหล่อและยิ่งมาอยู่ในชุดสูทยิ่งทำให้คนตัวสูงที่ดูหล่อดูสมา

  • ภารกิจอ้อนรัก❤️นายสายฟ้า   แต่งงานกันนะ

    แต่ในวินาทีถัดมาแสงไฟที่ส่องให้แสงสว่างภายในรีสอร์ทกับดับลง หลงเหลือแต่ความมืดสนิท มีเพียงแสงนวลผ่องของพระจันทร์ที่ส่องให้ความสว่างเท่านั้น "พี่สายฟ้า" มือบางคว้าท่อนแขนคนนั่งอยู่ข้าง ฉับพลันกับคิดถึงเหตุการณ์ร้าย ๆ เมื่อคราวก่อนผุดเข้ามาในหัวก่อนเสียงหวานจะเอ่ยเรียกคนข้างกายด้วยน้ำเสียงสั่นเครือเพราะความกลัว "ไม่ต้องกลัวครับพี่นั่งอยู่นี่"เสียงทุ้มเอ่ยบอกพรางโอบกอดคนตัวเล็กไว้ในแนบอกที่ตอนนี้ร่างบอบบางขยับสั่นไหวเบา ๆ จนสายฟ้าพอจะรับรู้อาการของคนในอ้อมกอดนี้ได้ อยู่ ๆ ก็รู้สึกผิดและกลัวที่ตัวเองสร้างสถานการณ์ตรงนี้ขึ้นมา แล้วถ้าคนตัวเล็กโกรธไม่ยอมตกลงที่จะแต่งงานกับตัวเองจะทำอย่างไร "เอาวะ สู้โว้ย ถ้าวันนี้ไม่ตกลง อย่างไงเขาก็จะตื้อให้คนในออมอ้อมยอมตกลงแต่งงานกับตัวเองให้ได้"สายฟ้าได้แต่คิดในใจ ผิดกับทุกคนที่มาร่วมงานเลี้ยง พวกเขาทุกคนรู้ว่าสถานการณ์ตอนนี้เกิดจากฝีมือของคนจัดเตรียมงานที่อยากจะเซอร์ไพรส์เมียรัก แต่ไหนเลยคนที่โดนเซอร์ไพรส์กับกลัวแทนที่จะมีอาการประหลาดใจ "ทำไมไฟดับคะพี่"ม่านน้ำถามขึ้นอีกรอบเมื่อคนตัวสูงไม่ได้ให้คำตอบในคราวแรก แต่แล้วสิ้นเสียงหวานเอ่ยถามเท่านั้นไฟ

  • ภารกิจอ้อนรัก❤️นายสายฟ้า   ไปไหนไม่รอด

    3 เดือนต่อมา ร่างบอบบางที่อยู่ในชุดนักศึกษาและคลุมทับด้วยชุดครุยตัวยาวสีกรม ผมสีแดงในตอนแรกถูกย้อมเป็นสีน้ำตาลธรรมชาติถูกเกล้าม้วนขึ้นเป็นทรงสวย เผยให้เห็นใบหน้าเรียวเล็กได้รูปที่ถูกเติมแต่งสีสันด้วยเครื่องสำอางเพียงบางเบา ริมฝีอวบอิ่มฉาบด้วยลิปสติกสีชมพูอ่อนยกยิ้มหวานจนตาหยี ร่วมเฟรมถ่ายรูปกับกลุ่มเพื่อน ๆ ในคลาสเรียน ใช่แล้ววันนี้เป็นวันที่ม่านน้ำแล้วเพื่อน ๆ จบการศึกษาและเข้ารับพระราชทานปริญญาบัตร เมื่อเสร็จพิธีจากหอประชุมเรียบร้อยแล้ว เพื่อน ๆ ในคลาสต่างพากันมาร่วมกลุ่มถ่ายรูป โดยช่างภาพที่ถูกว่าจ้างจากมหาวิทยาลัยเป็นคนหามา "123" แชะ ! เสียงตากล้องนับให้เป็นสัญญาณก่อนที่จะชัตเตอร์ "สวยแล้ว ผมขอถ่ายกันเสียอีก 2-3 รูปนะครับ"พูดจบตากล้องก็กดชัตเตอร์อีก 2-3 ครั้ง "เสร็จแล้วนะครับ เดี๋ยวรูปจะส่งไปให้ตามที่น้อง ๆ กรอกที่อยู่ให้นะครับ"ช่างภาพหนุ่มเอ่ยบอกก่อนที่บัณฑิตจะทะยอยเดินออกจากเฟรม เพราะมีบัณฑิตจากคลาสอื่น ๆ รอถ่ายรูปเช่นกัน "น้ำแกจะรีบเดินไปไหน"เสียงเพชรชี่เอ่ยทักเพื่อนเมื่อเห็นว่าม่านน้ำกำลังสาวเท้าด้วยความเร็วไปทางโต๊ะม้าหินอ่อนที่อยู่ใต้ร่มไม้ใหญ่ "พี่สายฟ้านั่งรอเราอยู

  • ภารกิจอ้อนรัก❤️นายสายฟ้า   ขยับขึ้นอีกขั้น

    ช่วงเช้าของวัน หลังจากทานอาหารเช้าเสร็จผมพาคนตัวเล็กมาฝากครรภ์ที่โรงพยาบาลเอกชนชื่อดังในตัวจังหวัดตามที่ตั้งใจไว้ตั้งแต่เมื่อวาน เราสองใช้เวลาตรวจ รับยา รอบัตรนัดครั้งต่อไปกว่าจะเสร็จทุกขั้นตอนก็กินเวลาไปเกือบครึ่งวัน และเมื่อเราสองคนขึ้นมาบนรถยนต์ตอนแรกผมคิดว่าจะพาคนตัวเล็กกลับรีสอร์ท แต่เมื่อสายตาของผมไปประทะกับตัวเลขที่โชว์เวลาที่หน้าปัดด้านหน้าคอนโซลรถอีกแค่ครึ่งชั่วโมงก็จะเที่ยงแล้ว และคาดการว่าเวลาในไม่ช้าคนที่นั่งข้าง ๆ ต้องมีอาการอยากอาหารแน่ ๆ เพราะเมื่อเช้าเราสองคนทานเพียงข้าวต้มกุ้งแค่ถ้วยเดียวก่อนออกมาโรงพยาบาล ฉับพลันคำพูดของคุณหมอสาวก็ลอยแวบขึ้นมาในหัว "ช่วงนี้คุณแม่อาจจะหิวบ่อยนะคะ ถ้าเป็นไปได้ก็อย่าปล่อยให้คุณแม่หิวหรือคุณพ่อจะหาซื้อพวกแครกเกอร์ติดไว้ก็ได้ ถึงมันจะช่วยไม่ได้มาก แต่มันก็ยังช่วยในระดับหนึ่งคุณแม่จะได้ไม่เหวี่ยงวีน ตามอารมณ์ที่แปรปรวนง่าย ๆ " และนี่คือคำพูดที่คุณหมอสาวเอ่ยบอกผมตอบรับคำในทันที ถึงว่าช่วงนี้อารมณ์ของคนตัวเล็กถึงขึ้น ๆ ลง ๆ คงเป็นเพราะฮอร์โมนของคนท้องนี่เอง ผมจึงไม่รอเวลาให้เนิ่นนานรีบหันไปถามคนที่นั่งข้าง ๆ ในทันที "ใกล้จะเที่ยงแล้ว หนู

  • ภารกิจอ้อนรัก❤️นายสายฟ้า   ขอโทษ

    ทันทีที่รถเคลื่อนตัวออกจากอพาร์ทเม้นท์ของเพื่อนสนิทมีคำถามหนึ่งแวบเข้ามาในหัวและอดจะไม่ถามหรือปล่อยผ่านเรื่องนี้ไปไม่ได้จริง ๆ ม่านน้ำเลือกที่จะมองใบหน้าแฟนหนุ่มก่อนเสียงหวานจะเอ่ยถามในเวลาถัดมา "ทำไมพี่ขึ้นอพาร์ทเม้นท์ของเพื่อนหนูได้คะ"และเป็นเรื่องนี้ที่ม่านน้ำไม่สามารถปล่อยผ่านไปได้เธอสงสัยตั้งแต่อยู่ในห้องแล้ว ว่าเหตุใดคุณลุงที่เข้มงวดเรื่องความปลอดภัยของผู้พักอาศัยถึงปล่อยให้บุคคลภายนอกเข้ามาได้ สายฟ้าเมื่อได้ยินคำถามถึงกับยกยิ้มกรุ่มกริ่มเอ่ยบอกเมียรักไปตามความเป็นจริง "ก็ไม่เห็นยาก แค่บอกลุงเขาว่าเราทะเลาะกัน และหนูหนีมาอยู่กับเพื่อน และตอนนี้หนูยังท้องอ่อน ๆ ลูกของพี่อยู่ ลุงคงเห็นใจสงสารพี่เลยช่วยพี่พาพี่ขึ้นมาหาหนูที่ห้องเพื่อนหนูนั้นแหละ" คนตัวเล็กพยักหน้าหงึก ๆ เข้าใจได้ว่าทำไมคู่หมั้นหนุ่มถึงขึ้นไปได้แต่อีกเรื่องที่เธอสงสัยไม่ต่างจากคำถามแรกก็คือเขาแน่ใจได้อย่างไรว่าเธออยู่ที่นี่กับเพื่อนสนิทของเธอ "แล้วพี่รู้ได้ไงว่าหนูอยู่ที่นี่" สายฟ้าเลิกคิ้วเข้ม ฉีกยิ้มกว้างออกมานุ่มนวล เหลียวมองคนนั่งข้างตัวเองแค่แวบหนึ่งก่อนสายตาจะจับจ้องถนนด้านหน้าต่อก่อนเสียงทุ้มเอ่ยตอบคำถา

  • ภารกิจอ้อนรัก❤️นายสายฟ้า   เอาลูกไม่เอาพ่อ

    สายฟ้าที่เข้ามาในห้องโดยมีเพื่อนทั้งสองอย่างนิกเป้เดินตามมาติด ๆ เขาใช้สายตาคู่คมพยายามสอดส่องมองไปทั่วบริเวณห้อง กับต้องมาสะดุดกับรองเท้าที่ถูกถอดวางทิ้งไว้ที่ชั้นไม้สีน้ำตาลที่ใช้สำหรับวางรองเท้าเขาจำได้ดีว่ารองเท้าคู่นี้นั้นเป็นของใคร มุมปากยกยิ้มขึ้นมาอย่างดีใจเมื่อรู้สึกว่าความหวังอันริบหรี่ในตอนแรกเริ่มปรากฎให้เขาได้เห็นอีกครั้ง และอีกไม่เพียงอึดใจในภายภาคหน้าเขาจะได้เห็นหน้าคนตัวเล็กแล้ว (ถ้าน้องให้เจอ) "พี่สายฟ้า"เสียงทั้งสามสาวร้องอุทานออกมาประสานกัน พร้อมกับทำสายตาเลิ่กลั่กแสดงออกถึงการมีพิรุธ จนสายฟ้าสามารถจับความผิดปกตินั้นได้ "ฮ่าาา....พวกพี่มาได้ไงคะ"ขณะที่ดาวยกมือขึ้นป้องปากพร้อมกับหัวเราะกลบเกลื่อนเพื่อไม่ให้แฟนของเพื่อนจับพิรุธได้แต่ด้วยความเป็นคนช่างสังเกตุของสายฟ้าทำให้เขารู้ได้ทันทีว่าเพื่อนสนิทของเมียรักที่แสดงออกมานั้น 'เฟซ สุด ๆ' "พี่ก็เดินขึ้นมา ม่านน้ำอยู่ที่นี่ใช่ไหม"สายฟ้าตอบขณะพยายามสอดส่องสายตามองไปรอบห้องกับไม่พบแม้แต่เงาของเมียรัก หัวคิ้วตีกันยุ่งก่อนจะสาวเท้าเดินไปดูด้านหลังระเบียงห้อง และมาหยุดที่ประตูไม้สีขาวคาดว่าน่าจะเป็นห้องนอนของเจ้าของห้อง มือ

  • ภารกิจอ้อนรัก❤️นายสายฟ้า   ตามหา

    หลังจากวางสายโทรศัพท์จากเพื่อนไม่ถึง 10 นาทีเป้ก็ส่งโลเคชั่นมาให้ สายตาเฉี่ยวคมมองดูจุดหมายปลายทางจากหน้าจอโทรศัพท์ก่อนที่สายฟ้าจะรีบคว้ากุญแจรถ ตรงไปที่รถยนต์ของตัวเองจัดการสตาร์ทเครื่องยนต์เสร็จสรรพและขับมุ่งตรงไปยังสถานที่ที่เพื่อนนั้นปักหมุดมาให้ อีกด้านหลังจากส่งโลเคชั่นให้เพื่อนเรียบร้อยแล้วเป้และนิกเลือกที่จะจอดรถหลบมุมข้างกำแพงอพาร์ทเม้นท์ ที่เป็นมุมอับมีพุ่มไม้อยู่ข้างกำแพงทำให้เขาสองคนสามารถที่จะอำพรางไม่ให้ใครเห็น ( ถ้าไม่สังเกตุดี ) สายฟ้าใช้เวลาอยู่บนท้องถนนไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ด้วยความเร็วของรถที่เขาเหยียบมาบวกกับความร้อนใจ ส่งผลให้เขาอยู่บนท้องถนนในระยะอันสั้น ทันทีที่ถึงจุดมุ่งหมายเขาพยายามสอดส่องสายตาหาเพื่อนทั้งสองคนแต่กับไม่เห็นแม้แต่เงาเพื่อน เรียวคิ้วหนาขดขมวดเข้าหากันยุ่งกร่นด่าเพื่อนสนิทอยู่ในใจ 'แม่งเอ๋ยอย่าบอกนะส่งโลเคชั่นให้กูเสร็จแล้วชิงหนีเจอหน้าพ่อจะด่าให้ยับเลย' ขณะที่สายฟ้ากร่นด่าเพื่อนไปด้วยสายตาเหลือบมองเข้าไปในอพาร์ทเม้นท์สีส้มอิฐที่มีความสูงแค่สามชั้นตรงหน้า แต่ในระหว่างที่สายฟ้ากำลังจะก้าวขาเดินเข้าไปข้างในอพาทเมนท์กับมีเสียงทุ้มอันคุ้นหูดังขึ้นมาเ

  • ภารกิจอ้อนรัก❤️นายสายฟ้า   เบาะแส

    ด้านสายฟ้า ย้อนไปเมื่อหลายชั่วโมงหลังจากสายฟ้าเช็คจนแน่ใจแล้วคนตัวเล็กหอบลูกตัวเองที่ยังอยู่ในท้องหนีเขาไป สายฟ้าไม่รอช้ารีบต่อสายหาเพื่อนทั้งสองคนด้วยอาการร้อนใจทันที "ไอ้เป้มึงกับไอ้นิกอยู่ด้วยกันไหมกูงานเข้าแล้ว"ทันทีที่เพื่อนรับสายโทรศัพท์สายฟ้ารีบเอ่ยถามเพื่อนถึงสิ่งที่อยากรู้ในทันที [อยู่ด้วยกันมึงมีอะไรมึงรีบพูดมาไอ้สายฟ้า อย่าบอกนะว่าเมียมึงหอบลูกมึงหนีไปแล้ว] เป้พูดแบบลอย ๆ แต่ไม่คิดว่าถ้อยคำที่เพื่อนพูดมันกับทำให้สายฟ้าสะอึกพูดอะไรไม่ออก แต่เป้ผู้ที่พูดอะไรส่งเดทไม่ได้คิดอะไรเยอะแยะเขาพูดแค่เพียงแหย่เพื่อนเล่นเฉย ๆ แต่พอเห็นเพื่อนเงียบเสียงไป ทำให้เขาเริ่มที่จะรู้ว่าหรือสิ่งที่เขาพูดเล่น ๆ อาจจะเป็นเรื่องจริงก็ได้ ระหว่างนั้นเขาเปิดสปีคโฟลเพื่อให้เพื่อนอีกคนได้รับรู้ไปด้วยกัน ขณะสายฟ้าเงียบไปสักพักจนมีเสียงเรียกจากปลายสายทำให้สายฟ้าได้สติและพูดต่อด้วยความร้อนใจ [สายฟ้ามึงมีอะไรทำไม้งียบไป มึงยังอยู่หรือเปล่า] สายฟ้าสะดุ้งขึ้นเมื่อได้ยินเสียงเพื่อนเอ่ยเรียกก่อนที่สายฟ้าจะรวบรวมข้อมูลทุกอย่างบอกเพื่อนตามสายโทรศัพท์ "อืม...น้องม่านน้ำขี่มอเตอร์ไซค์หนีกูไปแล้ว ไปไหนก็ไม่

  • ภารกิจอ้อนรัก❤️นายสายฟ้า   ที่พึ่ง

    ม่านน้ำเล่าเรื่องราวทุกอย่างให้เพื่อนทั้งสามฟัง โดยเพื่อนทั้งสามต่างนั่งฟังอย่างตั้งอกตั้งใจ "ที่แกต้องหมั้นกับพี่สายฟ้าเป็นเพราะป้าแกจะช่วยเหลือแกเรื่องที่บ้านแกเป็นหนี้เหรอ โอ้ย ! ฉันไม่คิดว่าเรื่องแบบนี้จะมีอยู่จริงเห็นมีแต่ในนิยาย"เดือนอุทานออกมาเสียงดังยกมือทั้งสองขึ้นแนบอกไม่คิดว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นกับเพื่อนตัวเอง "อืม.,.ฮืออ"ขณะที่ม่านน้ำขานรับเพื่อนด้วยน้ำเสียงสั่นเครือและสะอึกสะอื้นมือบางหยิบกระดาษทิชชูขึ้นมาซับน้ำตาก่อนจะสั่งน้ำมูกลงกระดาษทิชชู่แผ่นเดียวกันแล้วโยนทิ้งลงถังขยะใกล้ ๆ "ฉันก็เข้าใจนะว่าการที่แกต้องหมั้นเพราะต้องการช่วยครอบครัวใช้หนี้ แต่เรื่องที่แกมีอะไรกับเขาจนท้องละ โอ้ย ! นังน้ำ แกไม่เคยเรียนสุขศึกษาเหรอว่าเขาคุมกำเนิดกับแบบไหน เรายังเรียนไม่จบนะน้ำ"เดือนพูดขึ้นบ้างเข้าใจเพื่อนเป็นอย่างดีที่เพื่อนทำแบบนี้เพราะต้องการตอบแทนบุญคุณพ่อแม่ แต่เรื่องที่ตัวเองตั้งท้องในตอนที่ตัวเองเรียนยังไม่จบละจะทำอย่างไงงานก็ไม่มีทำจะเอาเงินที่ไหนเลี้ยงลูก "กูไม่รู้...ฮือออ...ตอนนั้นกูลืม...ซื้อยาคุมมากิน"ม่านน้ำเอ่ยบอกเพื่อนด้วยเสียงสะอึกสะอื้น "เอาละพวกมึงเลิกว่ามันสั

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status