Share

เริ่มอ่อนเบา ๆ

Auteur: Dragon Author
last update Dernière mise à jour: 2025-01-09 10:15:28

"สวัสดีครับสาว ๆ มาดื่มเหรอครับ"ผู้ชายหนึ่งในนั้นเอ่ยขึ้นขณะที่นางเพชรชี่ดันฉันให้ออกห่างจากตัวเอง ก่อนจะยกฝ่ามือปัดลงเบาะโซฟาข้างตัวเอง

"พวกเรามาดื่มครับ เชิญนั่งก่อน"อีเพชรชี่แสดงความแฟรนรี่ทันที ขณะที่ผู้ชายอีกคนในกลุ่มเอ่ยขึ้น

"ถ้างั้นพวกผมไม่เกรงใจนะครับ"ผู้ชายคนนั้นดันหลังให้คนใจดำนั่งคั่นกลางระหว่างฉันกับนางเพชรชี่ ส่วนอีกสองคนก็นั่งข้างยัยดาวและยัยเดือน

"ว่าแต่พวกพี่ชื่ออะไรกันบ้างคะ ส่วนหนูชื่อเดือนคนที่หน้าเหมือนหนูชื่อดาว ส่วนคนนั้นชื่อม่านน้ำคะและอีกคนที่นั่งริมสุดชื่อเพชรชี่ "ขณะที่ยัยเดือนไล่แนะนำเพื่อนที่ละคนให้คนที่มาร่วมกลุ่มรู้จัก

"พี่ชื่อเป้ครับส่วนคนที่นั่งข้างน้องดาวชื่อนิก แล้วคนนั้นชื่อสายฟ้า"ขณะคนชื่อเป้แนะนำ

"แล้วมาเที่ยวกันพรุ่งนี้ไม่มีเรียนกันเหรอครับ"คนชื่อเป้ถามขึ้นก่อนเพื่อนฉันนางดาวรีบตอบทันควัน

"พวกหนูฝึกงานคะ เรียนปีสุดท้ายแล้วพรุ่งนี้เป็นวันหยุดของพวกเราเลยนัดกันมาเที่ยว"

"เรียนปีสุดท้ายแล้วเหรอหน้ายังกับเด็กปีหนึ่ง"คนชื่อนิกพูดสวนขึ้น

"ว่าแต่น้องม่านน้ำทำไมไม่ค่อยพูดเลยครับ อายพวกพี่หรือเปล่า"พี่เป้ถามขึ้นบ้างเพราะตั้งแต่พวกเขามานั่งในกลุ่มฉันเลือกที่จะนั่งกระดกเหล้าไม่พูดไม่จากับใคร

"มันเป็นแบบนี้แหละพี่ ถ้ามีผู้ชายมานั่งร่วมกลุ่มที่ไม่สนิทมันจะไม่ค่อยคุย เนี่ยเมื่อกี้นี้ยิ่งแล้วใหญ่มีผู้ชายมาขอเบอร์มันรีบกระโดดขึ้นมานั่งตักผมเลย"เพชรชี่พูดขึ้นบ้างขณะที่ฉันเสมองไปด้านหน้าเวที พร้อมยกเหล้าขึ้นดื่มเหมือนจะไม่สนใจกับวงสนทนา

"อ้าวพี่ก็นึกว่าเป็นแฟนกัน"พี่นิกพูดขึ้นพร้อมกับยกแก้วเหล้าขึ้นมาจิบ

"ไม่ใช่พี่ หน้าแบบผมเหรอจะเอามันเป็นแฟน ขนลุก"พูดจบเพชรชี่ยกมือป้องปากหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะชี้ปลายนิ้วชี้ไปที่สายฟ้า

"ถ้าคนนี้ไม่แน่ สเป็กเลย"พูดจบนางก็หัวเราะอีกรอบ ขณะที่คนใจดำเริ่มอยู่ไม่นิ่งลุกขึ้นยืนแล้วมาแทรกนั่งตรงกลางระหว่างฉันกับดาว ทุกคนมองถึงกับหัวเราะยกเว้นนางเพชรชี่ที่นั่งเบ้ปาก

"รังเกียจเพชรชี่เหรอ นอยอะ"เสียงแต๋วของนางเพชรชี่พูดขึ้นอย่างไม่จริงจัง

"ไม่ครับ แต่ผมขอนั่งตรงนี้ดีกว่า"สายฟ้าบอกก่อนจะหันมามองใบหน้าสวยที่นั่งหน้านิ่งไม่พูดไม่จา อยู่ ๆ มือหนาก็ยกปลายนิ้วมือตัวเองมาลูบที่กลีบปากบางของคนนั่งข้าง ๆ พร้อมเอ่ยขึ้น

"กินอย่างกับเด็ก"

ขณะฉันได้แต่ชะงัก ใจเต้นโครมครามไม่คิดว่าเขาจะทำเช่นนี้อยู่ ๆ ฉันก็คิดถึงเหตุการณ์ในวันนี้ที่เสียจูบแรกให้กับเขา ใบหน้าหวานตอนนี้ก็รู้สึกร้อนผ่าวขึ้นมาไม่แน่ใจว่าเกิดจากฤทธิ์แอลกอฮอล์หรือเป็นเพราะเขินอายกันแน่ ก่อนที่ฉันที่คิดอย่างถี่ถ้วนแล้วว่าน่าจะรับขอเสนอที่คุณป้ายื่นให้ ถ้าเป็นแบบนั้นฉันควรทำเช่นไรหรือต้องอ่อยให้เขาตกหลุมรักดี แต่ไอ้อ่อยผู้ต้องทำอย่างไรเกิดมาก็ไม่เคยจีบ ผู้เสียทีมีแต่ผู้มาจีบคิดแล้ว กุ้มใจแต่ก็ต้องลองดูแหละเพื่อนครอบครัว

ฉันเงยหน้าจ้องมองสบตาผู้ชายใจดำด้วยแววตาหวานหยาดเยิ้มก่อนริมฝีปากที่ถูกเคลือบด้วย ลิปสติกสีชมพูพีชเอ่ยขอบคุณเขาด้วยท่าทีที่ยั่วยวน

"ขอบคุณคะ"ก่อนที่ฉันจะได้ยินเสียงนางดาวกระแอ๋มขึ้นมา

“ พี่ชอบเพื่อนหนูเหรอ"ดาวที่นั่งใกล้ทั้งสองคนมากที่สุดจึงเห็นเหตุการณ์อย่างชัดเจน อดที่จะถามเพื่อคายความสงสัยไม่ได้

"ไม่ใช่ครับเผอิญผมเห็นว่ามีน้ำเกาะอยู่ที่ขอบปากเลยเช็ดให้"ขณะที่คนใจดำรีบปฎิเสธทันควันก่อนยกเหล้าขึ้นดื่มจนหมดแก้ว

ฉันมองคนตัวสูงด้วยสายยั่วยวนค่อย ๆ ยกแก้วที่มีน้ำสีชาขึ้นมาดื่มอย่างช้า ๆ ขณะสายตาฉันยังไม่ล่ะไปจากใบหน้าหล่อคม

"ไปเต้นกันไหมคะ"ฉันเอ่ยชวนในทันทีเมื่อจังหวะเพลงเริ่มเร็วขึ้น ขณะที่เพื่อนฉันต่างมองหน้ากันไม่คิดว่าฉันจะกล้าทำกริยาแบบนี้ คนตัวสูงเริ่มมีอาการลังเลฉันจึงลุกขึ้นยืนก่อนจะคว้ามือหนาไว้ในมือพร้อมกับจูงคนตัวสูงออกมาเต้นหน้าเวที

"คือ….พี่เต้นไม่เป็น"เขาบอกฉันขณะที่เราเดินเคียงคู่กัน

"ไม่ยากคะเดี๋ยวน้ำสอนพี่เอง"ฉันพูดจบพร้อมขยิบตาก่อนจะกัดริมฝีปากด้วยท่าทางยั่วยวน แต่จริง ๆ แล้วใจฉันเต้นโครมครามไม่คิดว่าตัวเองจะทำแบบนี้เหมือนกัน

ขณะที่เราทั้งสองยืนอยู่หน้าเวทีโดยที่เราหันทิศทางไปทางเดียวกันคนตัวสูงยืนซ้อนด้านหลังฉันอยู่

ฉันเริ่มออกเสต็ปการเต้นที่ยั่วยวนโดนบิดส่ายสะโพกอยู่ด้านหน้าเขา ขณะที่เขายืนนิ่งดั่งเหมือนท่อนไม้ยอมให้ฉันใช้สะโพกกลมนุ่มนิ่มถูไถต้นขาเขาแบบเย้ายวน แต่กระนั้นฉันแอบได้ยินเสียงเขาครางออกจากลำคอเบา ๆ อืม ~

ผมที่โดนคนตัวเล็กลากมาเต้นหน้าเวที สายตาคมมองร่างบางที่เต้นอยู่ด้านหน้าที่เราสองคนยืนชิดกันแทบไม่มีช่องว่าง สะโพกผายส่ายไปมายั่วยวนผมอย่างตั้งใจ ผมถึงกัดฟันกร่อนสะกดกันอารมณ์ที่โดนตัวเล็กยั่วยวน อยู่ ๆ มือบางดึงมือผมมาโอบช่วงเอวคอดที่ไรไขมัน ตอนนี้เหงื่อผมไหลซึมออกมาเล็กน้อยไม่ใช่เพราะการขยับเต้นแต่เป็นเพราะตอนนี้ผมกำลังสะกดอารมณ์ปรารถนา

สะโพกก้อนกลมของคนตัวเล็กเริ่มอยู่ไม่นิ่งบดส่ายสะโพกนุ่มนิ่มเข้ามาแนบชิดไอ้น้องชายผมจนท่อนเอ็นที่ตอนแรกมันสงบนิ่งเริ่มแข็งขืนจนเป็นลำตุงเป้ากางเกงยีนส์ตัวเก่งของผม

"พี่ว่าเราเข้าไปนั่งที่โต๊ะดีกว่าพี่เริ่มเหนื่อยแล้ว"ผมโน้มตัวต่ำกระซิบลงข้างใบหูพร้อมพ่นลมไอร้อนให้คนตัวเล็กรู้สึกเสียวซ่านเล่น ๆ

"อืม..ยังสนุกอยู่เลยขอน้ำเต้นอีกนิดนะคะ"ไม่พูดเปล่าฉันหมุนตัวเองเข้าหาคนตัวสูงให้ใบหน้าเราทั้งสองใกล้ชิดกัน อีกทั้งวาดท่อนแขนเรียวโอบกอดรอบลำคอแกร่ง ก่อนใบหน้าหวานของฉันจะซบลงที่อกแน่นๆ ของคนตัวสูงขณะที่เรียวจมูกสัมผัสกลิ่นน้ำหอมผู้ชายที่คนตัวสูงฉีดพรมกลิ่นโครตหอมเซ็กซี่มากฉันได้แต่คิดในใจ

"น้ำเธออ่อยพี่หรือเปล่า"ผมถามขึ้นทันทีเพราะท่าทางที่คนตัวเล็กทำแต่ละอย่างเป็นการปลุกกระสังให้ความเป็นชายผมตื่นตัว

"ไม่ได้อ่อยคะ"เสียงหวานเอ่ยบอกขณะเรียวมือของคนตัวเล็กลูบลงที่แผ่นอกผมอย่างแผ่วเบา

ผมจับเรียวมือของคนตัวเล็กออกก่อนที่จะโน้มลำตัวจูบกลีบปากบางทันที

Continuez à lire ce livre gratuitement
Scanner le code pour télécharger l'application

Related chapter

  • ภารกิจอ้อนรัก❤️นายสายฟ้า   รับข้อเสนอ

    ขณะที่กลุ่มเพื่อนสนิทที่มองทั้งสองคนเต้นกันก็ถึงกับอ้าปากค้างไม่คิดว่า นางน้ำจะกล้าให้ผู้ชายจูบแบบนี้ เพชรชี่ขยับเข้ามานั่งใกล้กับเดือนเมื่อดาวเห็นว่าเพชรชี่ขยับมานั่งใกล้แฝดน้องตัวเองจึงลุกตามมาร่วมกลุ่มสมทบเช่นกัน ขณะที่สองหนุ่มยกแก้วใบใสจิบเหล้าเบา ๆ มุมปากยกยิ้มอย่างสบายอารมณ์ ก่อนจะคิดในใจไอ้เสือร้ายกำลังจะออกอาละวาดอีกแล้วสงสัยสาวผมบลอนด์ที่มันขั้วอยู่ไม่ถูกใจเลยกลับจะมาเอาสาวเอเชียคนนี้แน่ ๆ"อีเพชรชี่มึงผสมเหล้าสูตรไหนให้อีน้ำกิน มันถึงกล้าทำแบบนี้"เดือนถามเพื่อนสนิททันทีหรือเป็นเพราะ ฤทธิ์เหล้าอีเพื่อนตัวดีถึงมีความบ้าบิ่นขนาดนี้"ก็ผสมเหมือนเดิม มันอารมณ์ไหนวะกูไม่เคยเห็นมันยั่วผู้แบบนี้มาก่อน หรือผีเข้าพรุ่งนี้เช้ารีบพามันไปรดน้ำมนต์ด่วนเลยนะ"เพชรชี่เอ่ยบอกพร้อมยังเสนอวิธีแก้ไขแบบข้าง ๆ คลู ๆ ส่วนสองฝาแฝดอย่างเดือนและดาวพยักหน้าเห็นด้วย สงสัยเพื่อนคงโดนผีตัวใดตัวหนึ่งเข้าแน่ ๆตัดมาที่ม่านน้ำและสายฟ้าที่ยืนจูบกันหน้าเวทีอย่างไม่แคร์สายตาใครดั่งว่าพวกเขาอยู่กันแค่สองคนท่อนแขนแกร่งโอบกอดคนตัวเล็กจนแนบชิด ฝ่ามือหนาลูบไล้แผ่นหลังบอบบางอย่างแผ่วเบา ขณะดุ้นลิ้นร้ายที่ทำหน้าที่ไ

    Dernière mise à jour : 2025-01-09
  • ภารกิจอ้อนรัก❤️นายสายฟ้า   เริ่มแผนการ

    ช่วงเย็นฉันยังอยู่ที่รีสอร์ทและยังคงนั่งทำงานอยู่ที่เคาเตอร์ประชาสัมพันธ์ จนเวลาล่วงเลยเกือบใกล้จะ 1 ทุ่มฉันถึงเห็นร่างสูงของคนที่หายหน้าไปสองวันสาวเท้าเข้ามา เขาเหลือบตามองฉันก่อนเดินตรงเขามาหาฉัน"ยังไม่เลิกงานอีกเหรอ"เสียงทุ้มเอ่ยถามมองคนตัวเล็กที่ยังอยู่ในชุดนักศึกษา อดแปลกใจไม่ได้เพราะช่วงเวลานี้เธอน่าจะกลับบ้านได้แล้ว"ยังคะ"ฉันแค่ตอบสั้น ๆ ไม่ได้ตอบอะไรที่มันยืดยาวเขาก็พยักก่อนจะยื่นใบหน้าหล่อคมเข้ามาใกล้ ทว่าจมูกโด่งคมที่ยืนออกมาจรดลงที่พ่วงแก้มเนียนใสของฉันแล้วเขายังจงใจสูดลมหายใจเข้าปอดลึก ๆ ก่อนจะพ่นลมหายใจอุ่นไอร้อนปะทะแก้มเนียนใสอย่างจงใจ ทว่าเหมือนอุณหภูมิภายในร่างกายของฉันตอนนี้กำลังสูงขึ้นเรื่อย ๆ อีกทั้งหัวใจฉันกับเต้นแรงเหมือนจังหวะตีกลอง จากที่คิดว่าจะทำให้เขาตกหลุมรักไม่ใช่เป็นฉันนะที่จะตกหลุมพรางรักเขาเสียเอง"ฉีดน้ำหอมอะไรทำไมหอมจัง"ฉันถึงกับเลิกลักไม่คิดว่าเขาจะกล้าทำเช่นนี้"คุณเล่นอะไร ไม่กลัวคุณป้ามาเห็นเหรอ"ฉันที่แกล้งพูดออกมาด้วยใบหน้าที่เปื้อนยิ้ม ถ้าวันนี้เขาโดนเล่นงานเขาจะเกลียดฉันไหมนะ ฉันได้แต่คิดในใจระหว่างนั้นเองคุณป้าก็เดินมาหยุดยืนอยู่หน้าเคาน์เตอ

    Dernière mise à jour : 2025-01-10
  • ภารกิจอ้อนรัก❤️นายสายฟ้า   ละครฉากใหญ่

    หึ ! อย่าบอกนะว่าเมื่อคืนผมทำอะไรบ้า ๆ ตอนที่ผมไม่รู้ตัว ว่าแต่ใครวะที่นอนอยู่ข้าง ๆ ผมแต่ดูจากแผ่นหลังขาวเนียนทำให้ผมกลืนน้ำลายลงคออย่างฝืดเคืองมันช่างคุ้นเคยเหมือนเคยเห็นที่ไหน อีกทั้งกลิ่นตัวหอมสดชื่นที่ส่งกลิ่นลอยมาตามอากาศ ผมอดไม่ได้เลยที่จะจรดจมูกคมดอมดมช่วงต้นแขนขาวเนียนไปหนึ่งฟอดใหญ่ แต่ผมต้องสะกดอารมณ์ตัวเองไว้ก่อนเพราะอยากรู้ว่าสาวที่นอนอยู่นั้นคือใคร มือหนาเอื้อมไปจับคนที่นอนหลับฝันหวานพลิกตะแคงมาดูทันทีดวงตาคู่คมเบิกกว้างด้วยความตกใจที่เห็นหญิงสาวตัวเล็กที่ผมคิดจะเคลมเมื่อหลายวันก่อนแต่ตอนนี้คนตัวเล็กดันมานอนอยู่บนเตียงข้าง ๆ ผม อีกทั้งหลังจากที่พิจารณาจากการมองดูผ้าห่มที่คลุมอยู่แค่ช่วงเนินอกขาวเนียนที่โพล่พ้นผ้าห่มขึ้นมาคาดการว่าตอนนี้คนตัวเล็กอาจมีสภาพโป๊เปลือยไม่ต่างจากผมเท่าไหร่ หัวใจดวงแกร่งคันหยุบหยิบเกิดอาการไม่พอใจขึ้นทันที ก่อนจะใช้สมองอันชาญฉลาดค่อย ๆ คิดไปต่าง ๆ นา ๆ แล้วทำไมเธอถึงกล้ามานอนในห้องของผมได้หละ หรือที่จริงแล้วการที่คนตัวเล็กเข้าหาผมเมื่อหลายวันก่อนเธออาจมีบ้างอย่างที่ผมคิดไม่ถึงก็ได้แล้วอะไรหละที่เธอต้องการ ยิ่งคิดยิ่งปวดหัว ก่อนที่ทุกอย่างจะแย่

    Dernière mise à jour : 2025-01-11
  • ภารกิจอ้อนรัก❤️นายสายฟ้า   งานหมั้น

    แล้วงานหมั้นที่ถูกจัดด้วยความรวดเร็วเพียงระยะเวลาแค่ 7 วันหลังเกิดเรื่อง บรรยากาศภายในงานที่ถูกจัดภายในฟ้ามณีรีสอร์ท ดูจากภายนอกนั้นอาจดูหวานชื่นตลบอบอวล ไปด้วยความรักและความอบอุ่นที่มีแต่ญาติสนิทกับเพื่ิอนไม่กี่คนมาร่วมงานของฉันกับพี่สายฟ้าแต่ถ้าสังเกตุให้ดีภายใต้ใบหน้าหล่อเหลาของคู่หมั้นหนุ่มที่อยู่ในชุดไทยตัวเสื้อเป็นสีครีมโจงกระเบงสีน้ำตาลทองเข้าเซ็ทกับฉันเขากับชักสีหน้าท่าทางเหมือนแบกโลกไว้ทั้งใบด้วยใบหน้าที่บึงตึงไม่ยิ้มแย้มจนคุณป้าต้องกระซิบบอกพี่เขาให้ทำตัวดี ๆ ยิ้มแย้มหน่อย ขณะที่ฉันยิ้มเพียงเล็กน้อยพอเป็นพิธีเท่านั้นตอนนี้ฉันส่วมใส่ชุดไทยประยุกต์สีครีมทอง ผ้าลายสุโขทัยซ้อนทับด้วยสไบสีทอง ทำให้ขับสีผิวที่ขาวเนียนละเอียดดูโดดเด่นเปล่งประกายออร่า เพราะความสวยหรือเปล่าฉันแอบเห็นสายตาของพี่สายฟ้าแอบมองฉันเป็นระยะ หรือฉันคิดไปเองพอฉันหันไปสบตาเขาพี่สายฟ้ากับเสมองไปทิศทางอื่นเหมือนไม่ค่อยสนใจฉันเท่าไหร่ทางด้านสายฟ้าที่จริงวันนี้คนตัวเล็กสวยมากผมไม่คิดว่าเมื่อคนตัวเล็กแต่งองค์ทรงเครื่องแล้วกับสวยเหมือนกับนางฟ้าแต่ทว่าผมต้องเก็บซ่อนอารมณ์ตัวเองไว้สุดฤทธิ์ เพราะยังขุ่นเคืองคนเป็นค

    Dernière mise à jour : 2025-01-11
  • ภารกิจอ้อนรัก❤️นายสายฟ้า   ต้องทำให้ชิน

    เมื่อเข้ามาถึงห้องนอนของพี่สายฟ้า คนตัวสูงไม่พูดพร่ำทำเพลงอยู่ ๆ เขาก็ถอดเสื้อผ้าออกเหลือแต่ตัวเปล่าล่อนจ้อน อวดโชว์หุ่นโป๊เปลือยให้ฉันดู ฉันที่ตกใจไม่เคยเห็นผู้ชายแก้ผ้ามาก่อนรีบยกมือบางขึ้นมาปิดตาไว้ถึงแม้เขาจะมีหุ่นที่กำยำ กล้ามตั้งแต่หน้าอกคู่แกร่งไล่ลงมาจนถึงหน้าท้องและหยุดลงที่วีเชฟไร้ไขมันจะเรียงตัวเป็นร่อนอย่างสวยงามก็เถอะ ก็นะจะให้ฉันทำอย่างไรได้ถึงปากจะเอ่ยว่าเขาแต่สายตายังแอบลอบมองเขาดูระหว่างง้ามนิ้วมือตัวเองอยู่ดีก็เขาดูหล่อน่ากินอย่างนี้ไง ฉันจึงยอมทำตามแผนการที่คุณป้าวางไว้ "ทำอะไรคะ แก้ผ้าทำไม" "หึ อยากอาบน้ำ ร้อน"คนตัวสูงพูดเพียงสั้น ๆ ก่อนจะเดินอวดโชว์หุ่นกำยำที่มีไอ้กร้านโลกปัดปายไปมาอยู่ในอากาศให้ฉันใจสั่นเล่นแล้วเขาก็เดินเข้าห้องน้ำไป "แล้วทำไมไม่ไปถอดที่ห้องน้ำล่ะคะ หรือไม่ก็เอาผ้าเช็ดตัวพันไว้หน่อยก็ยังดี"ฉันเสนอความคิดเมื่อเห็นว่าเขาโผล่มุดเข้าไปในห้องน้ำจนสุดตัวแล้วแต่ยังมิวายคนตัวสูงกับเอี่ยวหน้าโผล่พ้นออกมาจากห้องน้ำแค่เพียงเสียวใบหน้าหล่อก่อนเขาจะบอกฉันว่า "เธอควรทำตัวให้ชินนะเพราะนี่มันห้องนอนส่วนตัวฉัน ฉันจะแก้ผ้าตรงไหนก็ได้"พูดจบเขาก็มุดเข้าไปในห้อ

    Dernière mise à jour : 2025-01-11
  • ภารกิจอ้อนรัก❤️นายสายฟ้า   ช่วย

    "อุ๊ย...ทำอะไรเนี่ย"ฉันส่งเสียงหวานออกมาด้วยความตกใจที่อยู่ ๆ คนตัวสูงก็ยกท่อนแขนมากระชับกอดเอวคอดกิ่วฉัน แต่กับไม่มีเสียงอะไรตอบกลับมาเขายังคงนอนนิ่งสอดมือหนากระชับกอดเอวฉันไว้แน่นอะไรกันหรือว่าจะละเมอฉันได้แต่คิด ก่อนฉันจะยกมือของฉันขึ้นกุมมือคนตัวสูงไว้แน่นพร้อมกับตวัดออกรอบเอวฉันแต่ทว่าคนตัวสูงกับกระชับกอดแรงกว่าเก่าส่งผลให้ตัวฉันขยับเข้าไปติดกับคนตัวสูงที่ตอนนี้เขานอนตะแครงหันข้างมาทางฉัน แผ่นหลังฉันแนบชิดกับอกแกร่งจนไม่มีช่องว่างอีกทั้งจมูกโด่ง ๆ ของเขาฝั่งอยู่ที่ซอกคอฉัน ฉันรับรู้มันได้อย่างแน่ชัดขณะลมหายใจอุ่นไอร้อนพ่นรดซอกคอ จนไรขนอ่อนทั่วร่างกายฉันชูชันขึ้น กับสัมผัสที่วาบหวาม ไม่รู้ว่าเขาจะตั้งใจหรือไม่ ฉันรีบยกมือขึ้นแนบอกข้างซ้ายที่ตอนนี้หัวใจฉันเต้นโครมคราม ตึก ตึก ตึก! ถ้าเขาไม่หลับคงได้ยินหัวใจฉันแน่ ๆ จะทำไงดีเรา ไม่รู้ละเมอจริงหรือเปล่าแต่ที่รู้ว่าตอนนี้มีบ้างอย่างดันอยู่ช่วงก้นกลม ๆ ขอฉัน ใบหน้าเริ่มร้อนผ่าวลามไปถึงใบหู กับสถานการณ์ที่หมิ่นเหม่คิดไม่ตกว่าทำอย่างไรดี ถ้าเราเรียกเขาเข้าจะดุด่าเราไหมนะ แต่ก็ยอมที่จะเรียกเขาถึงเขาจะไม่พอใจก็ตาม"คุณสายฟ้าตื่นอยู่หรื

    Dernière mise à jour : 2025-01-11
  • ภารกิจอ้อนรัก❤️นายสายฟ้า   ไม่รู้สึก

    ฉันรู้สึกตัวตื่นเกือบจะสี่โมงเย็นมองที่นอนด้านข้างที่ว่างเปล่ารับรู้ได้ทันทีว่าเขาลุกออกไปแล้ว แต่ไม่รู้ว่าเขาลุกออกจากที่นอนตอนไหน ฉันรีบจัดการตัวเองอาบน้ำแต่งตัวใหม่ด้วยเสื้อผ้าที่ดูเรียบร้อยก่อนจะออกจากห้องไปหาคุณป้าตามที่นัดไว้ที่ห้องอาหารของรีสอร์ทขาเรียวสวยสาวเท้าเข้ามาที่ห้องอาหารก่อนสายตาจะจ้องมองกวาดสายตาไปรอบ ๆ ห้องที่ตอนนี้ไม่เห็นแม้แต่เงาคนตัวสูงไม่รู้ว่าเขาไปอยู่ไหน มีเพียงแต่คุณลุงกับคุณป้าที่นั่งรอฉันอยู่ที่โต๊ะอาหาร"มาแล้วเหรอลูก เป็นไงได้นอนพักหายเหนื่อยหรือยัง"คุณป้าที่เห็นฉันเดินเข้ามาในห้องอาหารรีบเอ่ยเรียกพร้อมถามไถ่ฉันด้วยความห่วงใยก่อนสายตาของท่านจะมองด้านหลังฉันเหมือนท่านหาอะไรบ้างอย่าง"หายเหนื่อยแล้วคะ คุณลุงกับคุณป้ายังไม่ทานข้าวอีกเหรอคะ"ฉันบอกพร้อมนั่งลงข้างคุณป้าก่อนที่จะมีพนักงานภายในห้องอาหารตักข้าวใส่จานให้ฉัน พร้อมรินน้ำใส่แก้วน้ำใบใส"ยังไม่ได้ทานรอเราสองคนนั้นแหละว่าแต่ทำไมหนูม่านน้ำลงมาคนเดียวแล้วตาสายฟ้าไปไหน"หัวคิ้วฉันขมวดกันยุง ไม่แปลกที่ท่านจะถามหาเขา อันนี้แสดงว่าเขาออกไปไหนไปทำอะไรไม่ได้บอกใครเลยใช่ไหม แม้แต่คุณลุงกับคุณป้าก็ไม่รู้เขานี่แย่

    Dernière mise à jour : 2025-01-11
  • ภารกิจอ้อนรัก❤️นายสายฟ้า   ช่วยพี่หน่อย

    ช่วงเช้าภายในห้องอาหารรีสอร์ทฉันที่นั่งทานข้าวเช้ากับคุณลุงและคุณป้าเพราะเมื่อทานข้าวเสร็จฉันถึงจะออกไปทำหน้าที่ของเด็กฝึกงานตามที่ได้รับมอบหมาย"หนูม่านน้ำเมื่อคืนตาสายฟ้ากลับมากี่โมง"อยู่ ๆ เสียงหวานของคุณป้าก็ดังขึ้นทำให้ฉันละออกจากถ้วยข้าวต้มหันทิศทางไปทางคุณป้า"ประมาณ 5 ทุ่มหรือเปล่าไม่แน่ใจเพราะตอนที่คุณเขาเข้ามาน้ำไม่ได้ดูนาฬิกา""ตาสายฟ้าแย่จริง ๆ ไปไหนไม่รู้จักบอกกันบ้างแม่ก็เป็นห่วงไม่ได้ล่ะคงว่างงานเกินไปสงสัยแม่คงต้องมอบหมายหน้าที่ในรีสอร์ทให้ดูแลบ้างแล้ว"เสียงหวานของคุณป้าเอ่ยขึ้นตำหนิลูกชายตัวเอง"เอาน่าคุณมันคงไปเที่ยวกับเพื่อน ๆ มันแหละอีกหน่อยถ้ามันเบื่อจะก็คงหยุดแล้วหันมาทำงานเองแหละ คุณอย่าคิดมากเดียวความดันจะขึ้นเสียเปล่า ๆ"คุณลุงพูดขึ้นบ้างตามความคิดเห็นของตัวเอง"คุณก็ชอบให้ท้ายลูก เอาแบบนี้วันเสาร์ฉันจะให้มันดูแลแขกที่มาพักที่มาเป็นกลุ่มใหญ่ที่มาจองรีสอร์ทเราดีไหม"คุณป้าเอ่ยแขกที่คุณป้าพูดถึงคงไม่พ้นคณะของพนักงานบริษัทแห่งหนึ่งที่โทรมาจองกับคุณป้าเมื่อวานนี้"ก็ดีนะ ลองให้มันดูแลบ้าง"เสียงทุ้มของคุณพ่อเอ่ยขึ้นอย่างเห็นด้วย ก่อนจะคิดว่าถ้าไม่เริ่มให้ไอ้ลูกชายลง

    Dernière mise à jour : 2025-01-11

Latest chapter

  • ภารกิจอ้อนรัก❤️นายสายฟ้า   งานแต่งของสองเรา

    2 อาทิตย์ต่อมา ม่านน้ำที่นั่งมองดูตัวเองในกระจกที่ตอนนี้ร่างบางที่มีหน้าท้องนู้นขึ้นมาเล็กน้อยสวมใส่ชุดแต่งงานสายเดี่ยวสีขาวกระโปรงยาวแค่เข่า ใบหน้าหวานถูกแต่งแต้มสีสันอย่างสวยงาน ขณะช่างที่ถูกจ้างมากำลังจับผมออกเป็นช่อเล็ก ๆ แล้วถักสานจนเกิดเป็นผมเปียอย่างสวยงาม เมื่อถักเปียจนครบสองข้างแล้วช่างก็รวบตึงเปียผมทั้งสองมาอยู่ทางด้านหลังก่อนจะมัดและติดกิฟฝั่งเพชรรูปหัวใจและแซมด้วยไข่มุกเม็ดเล็ก ๆ สีขาวลงบนกลุ่มผมเป็นอันเสร็จสิ้น "เสร็จแล้ว สวยมากกกเลยค่าคุณน้อง "เสียงของช่างเอ่ยบอกเมื่อจัดแต่งผมเสร็จและติดกิฟท์ฝั่งเพชรรูปหัวใจเป็นลำดับสุดท้าย ฉันที่มองตัวเองผ่านกระจกเงาใช่สวย วันนี้ฉันสวยแปลกตามากไม่คิดว่าพี่ช่างแต่งหน้าจะมีฝีมือมากขนาดนี้ ก่อนฉันจะได้ยินเสียงเปิดประตู แก๊บ! ตามมาด้วยเสียงทุ้มคุ้นหูเอ่ยเรียก "เสร็จหรือยังครับเจ้าสาวของพี่ แม่ให้มาเรียก พระใกล้จะถึงแล้วนะครับ" ฉันที่มองไปตามเสียงก่อนจะส่งยิ้มหวาน ๆ ไปให้คนเรียก ก่อนจะลุกออกจากเก้าอี้เดินมาหาเจ้าบ่าวในเวลาต่อมา ขณะพี่สายฟ้าที่ตอนนี้อยู่ในชุดสูทสีขาวเซ็ทผมออกมาจนดูหล่อและยิ่งมาอยู่ในชุดสูทยิ่งทำให้คนตัวสูงที่ดูหล่อดูสมา

  • ภารกิจอ้อนรัก❤️นายสายฟ้า   แต่งงานกันนะ

    แต่ในวินาทีถัดมาแสงไฟที่ส่องให้แสงสว่างภายในรีสอร์ทกับดับลง หลงเหลือแต่ความมืดสนิท มีเพียงแสงนวลผ่องของพระจันทร์ที่ส่องให้ความสว่างเท่านั้น "พี่สายฟ้า" มือบางคว้าท่อนแขนคนนั่งอยู่ข้าง ฉับพลันกับคิดถึงเหตุการณ์ร้าย ๆ เมื่อคราวก่อนผุดเข้ามาในหัวก่อนเสียงหวานจะเอ่ยเรียกคนข้างกายด้วยน้ำเสียงสั่นเครือเพราะความกลัว "ไม่ต้องกลัวครับพี่นั่งอยู่นี่"เสียงทุ้มเอ่ยบอกพรางโอบกอดคนตัวเล็กไว้ในแนบอกที่ตอนนี้ร่างบอบบางขยับสั่นไหวเบา ๆ จนสายฟ้าพอจะรับรู้อาการของคนในอ้อมกอดนี้ได้ อยู่ ๆ ก็รู้สึกผิดและกลัวที่ตัวเองสร้างสถานการณ์ตรงนี้ขึ้นมา แล้วถ้าคนตัวเล็กโกรธไม่ยอมตกลงที่จะแต่งงานกับตัวเองจะทำอย่างไร "เอาวะ สู้โว้ย ถ้าวันนี้ไม่ตกลง อย่างไงเขาก็จะตื้อให้คนในออมอ้อมยอมตกลงแต่งงานกับตัวเองให้ได้"สายฟ้าได้แต่คิดในใจ ผิดกับทุกคนที่มาร่วมงานเลี้ยง พวกเขาทุกคนรู้ว่าสถานการณ์ตอนนี้เกิดจากฝีมือของคนจัดเตรียมงานที่อยากจะเซอร์ไพรส์เมียรัก แต่ไหนเลยคนที่โดนเซอร์ไพรส์กับกลัวแทนที่จะมีอาการประหลาดใจ "ทำไมไฟดับคะพี่"ม่านน้ำถามขึ้นอีกรอบเมื่อคนตัวสูงไม่ได้ให้คำตอบในคราวแรก แต่แล้วสิ้นเสียงหวานเอ่ยถามเท่านั้นไฟ

  • ภารกิจอ้อนรัก❤️นายสายฟ้า   ไปไหนไม่รอด

    3 เดือนต่อมา ร่างบอบบางที่อยู่ในชุดนักศึกษาและคลุมทับด้วยชุดครุยตัวยาวสีกรม ผมสีแดงในตอนแรกถูกย้อมเป็นสีน้ำตาลธรรมชาติถูกเกล้าม้วนขึ้นเป็นทรงสวย เผยให้เห็นใบหน้าเรียวเล็กได้รูปที่ถูกเติมแต่งสีสันด้วยเครื่องสำอางเพียงบางเบา ริมฝีอวบอิ่มฉาบด้วยลิปสติกสีชมพูอ่อนยกยิ้มหวานจนตาหยี ร่วมเฟรมถ่ายรูปกับกลุ่มเพื่อน ๆ ในคลาสเรียน ใช่แล้ววันนี้เป็นวันที่ม่านน้ำแล้วเพื่อน ๆ จบการศึกษาและเข้ารับพระราชทานปริญญาบัตร เมื่อเสร็จพิธีจากหอประชุมเรียบร้อยแล้ว เพื่อน ๆ ในคลาสต่างพากันมาร่วมกลุ่มถ่ายรูป โดยช่างภาพที่ถูกว่าจ้างจากมหาวิทยาลัยเป็นคนหามา "123" แชะ ! เสียงตากล้องนับให้เป็นสัญญาณก่อนที่จะชัตเตอร์ "สวยแล้ว ผมขอถ่ายกันเสียอีก 2-3 รูปนะครับ"พูดจบตากล้องก็กดชัตเตอร์อีก 2-3 ครั้ง "เสร็จแล้วนะครับ เดี๋ยวรูปจะส่งไปให้ตามที่น้อง ๆ กรอกที่อยู่ให้นะครับ"ช่างภาพหนุ่มเอ่ยบอกก่อนที่บัณฑิตจะทะยอยเดินออกจากเฟรม เพราะมีบัณฑิตจากคลาสอื่น ๆ รอถ่ายรูปเช่นกัน "น้ำแกจะรีบเดินไปไหน"เสียงเพชรชี่เอ่ยทักเพื่อนเมื่อเห็นว่าม่านน้ำกำลังสาวเท้าด้วยความเร็วไปทางโต๊ะม้าหินอ่อนที่อยู่ใต้ร่มไม้ใหญ่ "พี่สายฟ้านั่งรอเราอยู

  • ภารกิจอ้อนรัก❤️นายสายฟ้า   ขยับขึ้นอีกขั้น

    ช่วงเช้าของวัน หลังจากทานอาหารเช้าเสร็จผมพาคนตัวเล็กมาฝากครรภ์ที่โรงพยาบาลเอกชนชื่อดังในตัวจังหวัดตามที่ตั้งใจไว้ตั้งแต่เมื่อวาน เราสองใช้เวลาตรวจ รับยา รอบัตรนัดครั้งต่อไปกว่าจะเสร็จทุกขั้นตอนก็กินเวลาไปเกือบครึ่งวัน และเมื่อเราสองคนขึ้นมาบนรถยนต์ตอนแรกผมคิดว่าจะพาคนตัวเล็กกลับรีสอร์ท แต่เมื่อสายตาของผมไปประทะกับตัวเลขที่โชว์เวลาที่หน้าปัดด้านหน้าคอนโซลรถอีกแค่ครึ่งชั่วโมงก็จะเที่ยงแล้ว และคาดการว่าเวลาในไม่ช้าคนที่นั่งข้าง ๆ ต้องมีอาการอยากอาหารแน่ ๆ เพราะเมื่อเช้าเราสองคนทานเพียงข้าวต้มกุ้งแค่ถ้วยเดียวก่อนออกมาโรงพยาบาล ฉับพลันคำพูดของคุณหมอสาวก็ลอยแวบขึ้นมาในหัว "ช่วงนี้คุณแม่อาจจะหิวบ่อยนะคะ ถ้าเป็นไปได้ก็อย่าปล่อยให้คุณแม่หิวหรือคุณพ่อจะหาซื้อพวกแครกเกอร์ติดไว้ก็ได้ ถึงมันจะช่วยไม่ได้มาก แต่มันก็ยังช่วยในระดับหนึ่งคุณแม่จะได้ไม่เหวี่ยงวีน ตามอารมณ์ที่แปรปรวนง่าย ๆ " และนี่คือคำพูดที่คุณหมอสาวเอ่ยบอกผมตอบรับคำในทันที ถึงว่าช่วงนี้อารมณ์ของคนตัวเล็กถึงขึ้น ๆ ลง ๆ คงเป็นเพราะฮอร์โมนของคนท้องนี่เอง ผมจึงไม่รอเวลาให้เนิ่นนานรีบหันไปถามคนที่นั่งข้าง ๆ ในทันที "ใกล้จะเที่ยงแล้ว หนู

  • ภารกิจอ้อนรัก❤️นายสายฟ้า   ขอโทษ

    ทันทีที่รถเคลื่อนตัวออกจากอพาร์ทเม้นท์ของเพื่อนสนิทมีคำถามหนึ่งแวบเข้ามาในหัวและอดจะไม่ถามหรือปล่อยผ่านเรื่องนี้ไปไม่ได้จริง ๆ ม่านน้ำเลือกที่จะมองใบหน้าแฟนหนุ่มก่อนเสียงหวานจะเอ่ยถามในเวลาถัดมา "ทำไมพี่ขึ้นอพาร์ทเม้นท์ของเพื่อนหนูได้คะ"และเป็นเรื่องนี้ที่ม่านน้ำไม่สามารถปล่อยผ่านไปได้เธอสงสัยตั้งแต่อยู่ในห้องแล้ว ว่าเหตุใดคุณลุงที่เข้มงวดเรื่องความปลอดภัยของผู้พักอาศัยถึงปล่อยให้บุคคลภายนอกเข้ามาได้ สายฟ้าเมื่อได้ยินคำถามถึงกับยกยิ้มกรุ่มกริ่มเอ่ยบอกเมียรักไปตามความเป็นจริง "ก็ไม่เห็นยาก แค่บอกลุงเขาว่าเราทะเลาะกัน และหนูหนีมาอยู่กับเพื่อน และตอนนี้หนูยังท้องอ่อน ๆ ลูกของพี่อยู่ ลุงคงเห็นใจสงสารพี่เลยช่วยพี่พาพี่ขึ้นมาหาหนูที่ห้องเพื่อนหนูนั้นแหละ" คนตัวเล็กพยักหน้าหงึก ๆ เข้าใจได้ว่าทำไมคู่หมั้นหนุ่มถึงขึ้นไปได้แต่อีกเรื่องที่เธอสงสัยไม่ต่างจากคำถามแรกก็คือเขาแน่ใจได้อย่างไรว่าเธออยู่ที่นี่กับเพื่อนสนิทของเธอ "แล้วพี่รู้ได้ไงว่าหนูอยู่ที่นี่" สายฟ้าเลิกคิ้วเข้ม ฉีกยิ้มกว้างออกมานุ่มนวล เหลียวมองคนนั่งข้างตัวเองแค่แวบหนึ่งก่อนสายตาจะจับจ้องถนนด้านหน้าต่อก่อนเสียงทุ้มเอ่ยตอบคำถา

  • ภารกิจอ้อนรัก❤️นายสายฟ้า   เอาลูกไม่เอาพ่อ

    สายฟ้าที่เข้ามาในห้องโดยมีเพื่อนทั้งสองอย่างนิกเป้เดินตามมาติด ๆ เขาใช้สายตาคู่คมพยายามสอดส่องมองไปทั่วบริเวณห้อง กับต้องมาสะดุดกับรองเท้าที่ถูกถอดวางทิ้งไว้ที่ชั้นไม้สีน้ำตาลที่ใช้สำหรับวางรองเท้าเขาจำได้ดีว่ารองเท้าคู่นี้นั้นเป็นของใคร มุมปากยกยิ้มขึ้นมาอย่างดีใจเมื่อรู้สึกว่าความหวังอันริบหรี่ในตอนแรกเริ่มปรากฎให้เขาได้เห็นอีกครั้ง และอีกไม่เพียงอึดใจในภายภาคหน้าเขาจะได้เห็นหน้าคนตัวเล็กแล้ว (ถ้าน้องให้เจอ) "พี่สายฟ้า"เสียงทั้งสามสาวร้องอุทานออกมาประสานกัน พร้อมกับทำสายตาเลิ่กลั่กแสดงออกถึงการมีพิรุธ จนสายฟ้าสามารถจับความผิดปกตินั้นได้ "ฮ่าาา....พวกพี่มาได้ไงคะ"ขณะที่ดาวยกมือขึ้นป้องปากพร้อมกับหัวเราะกลบเกลื่อนเพื่อไม่ให้แฟนของเพื่อนจับพิรุธได้แต่ด้วยความเป็นคนช่างสังเกตุของสายฟ้าทำให้เขารู้ได้ทันทีว่าเพื่อนสนิทของเมียรักที่แสดงออกมานั้น 'เฟซ สุด ๆ' "พี่ก็เดินขึ้นมา ม่านน้ำอยู่ที่นี่ใช่ไหม"สายฟ้าตอบขณะพยายามสอดส่องสายตามองไปรอบห้องกับไม่พบแม้แต่เงาของเมียรัก หัวคิ้วตีกันยุ่งก่อนจะสาวเท้าเดินไปดูด้านหลังระเบียงห้อง และมาหยุดที่ประตูไม้สีขาวคาดว่าน่าจะเป็นห้องนอนของเจ้าของห้อง มือ

  • ภารกิจอ้อนรัก❤️นายสายฟ้า   ตามหา

    หลังจากวางสายโทรศัพท์จากเพื่อนไม่ถึง 10 นาทีเป้ก็ส่งโลเคชั่นมาให้ สายตาเฉี่ยวคมมองดูจุดหมายปลายทางจากหน้าจอโทรศัพท์ก่อนที่สายฟ้าจะรีบคว้ากุญแจรถ ตรงไปที่รถยนต์ของตัวเองจัดการสตาร์ทเครื่องยนต์เสร็จสรรพและขับมุ่งตรงไปยังสถานที่ที่เพื่อนนั้นปักหมุดมาให้ อีกด้านหลังจากส่งโลเคชั่นให้เพื่อนเรียบร้อยแล้วเป้และนิกเลือกที่จะจอดรถหลบมุมข้างกำแพงอพาร์ทเม้นท์ ที่เป็นมุมอับมีพุ่มไม้อยู่ข้างกำแพงทำให้เขาสองคนสามารถที่จะอำพรางไม่ให้ใครเห็น ( ถ้าไม่สังเกตุดี ) สายฟ้าใช้เวลาอยู่บนท้องถนนไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ด้วยความเร็วของรถที่เขาเหยียบมาบวกกับความร้อนใจ ส่งผลให้เขาอยู่บนท้องถนนในระยะอันสั้น ทันทีที่ถึงจุดมุ่งหมายเขาพยายามสอดส่องสายตาหาเพื่อนทั้งสองคนแต่กับไม่เห็นแม้แต่เงาเพื่อน เรียวคิ้วหนาขดขมวดเข้าหากันยุ่งกร่นด่าเพื่อนสนิทอยู่ในใจ 'แม่งเอ๋ยอย่าบอกนะส่งโลเคชั่นให้กูเสร็จแล้วชิงหนีเจอหน้าพ่อจะด่าให้ยับเลย' ขณะที่สายฟ้ากร่นด่าเพื่อนไปด้วยสายตาเหลือบมองเข้าไปในอพาร์ทเม้นท์สีส้มอิฐที่มีความสูงแค่สามชั้นตรงหน้า แต่ในระหว่างที่สายฟ้ากำลังจะก้าวขาเดินเข้าไปข้างในอพาทเมนท์กับมีเสียงทุ้มอันคุ้นหูดังขึ้นมาเ

  • ภารกิจอ้อนรัก❤️นายสายฟ้า   เบาะแส

    ด้านสายฟ้า ย้อนไปเมื่อหลายชั่วโมงหลังจากสายฟ้าเช็คจนแน่ใจแล้วคนตัวเล็กหอบลูกตัวเองที่ยังอยู่ในท้องหนีเขาไป สายฟ้าไม่รอช้ารีบต่อสายหาเพื่อนทั้งสองคนด้วยอาการร้อนใจทันที "ไอ้เป้มึงกับไอ้นิกอยู่ด้วยกันไหมกูงานเข้าแล้ว"ทันทีที่เพื่อนรับสายโทรศัพท์สายฟ้ารีบเอ่ยถามเพื่อนถึงสิ่งที่อยากรู้ในทันที [อยู่ด้วยกันมึงมีอะไรมึงรีบพูดมาไอ้สายฟ้า อย่าบอกนะว่าเมียมึงหอบลูกมึงหนีไปแล้ว] เป้พูดแบบลอย ๆ แต่ไม่คิดว่าถ้อยคำที่เพื่อนพูดมันกับทำให้สายฟ้าสะอึกพูดอะไรไม่ออก แต่เป้ผู้ที่พูดอะไรส่งเดทไม่ได้คิดอะไรเยอะแยะเขาพูดแค่เพียงแหย่เพื่อนเล่นเฉย ๆ แต่พอเห็นเพื่อนเงียบเสียงไป ทำให้เขาเริ่มที่จะรู้ว่าหรือสิ่งที่เขาพูดเล่น ๆ อาจจะเป็นเรื่องจริงก็ได้ ระหว่างนั้นเขาเปิดสปีคโฟลเพื่อให้เพื่อนอีกคนได้รับรู้ไปด้วยกัน ขณะสายฟ้าเงียบไปสักพักจนมีเสียงเรียกจากปลายสายทำให้สายฟ้าได้สติและพูดต่อด้วยความร้อนใจ [สายฟ้ามึงมีอะไรทำไม้งียบไป มึงยังอยู่หรือเปล่า] สายฟ้าสะดุ้งขึ้นเมื่อได้ยินเสียงเพื่อนเอ่ยเรียกก่อนที่สายฟ้าจะรวบรวมข้อมูลทุกอย่างบอกเพื่อนตามสายโทรศัพท์ "อืม...น้องม่านน้ำขี่มอเตอร์ไซค์หนีกูไปแล้ว ไปไหนก็ไม่

  • ภารกิจอ้อนรัก❤️นายสายฟ้า   ที่พึ่ง

    ม่านน้ำเล่าเรื่องราวทุกอย่างให้เพื่อนทั้งสามฟัง โดยเพื่อนทั้งสามต่างนั่งฟังอย่างตั้งอกตั้งใจ "ที่แกต้องหมั้นกับพี่สายฟ้าเป็นเพราะป้าแกจะช่วยเหลือแกเรื่องที่บ้านแกเป็นหนี้เหรอ โอ้ย ! ฉันไม่คิดว่าเรื่องแบบนี้จะมีอยู่จริงเห็นมีแต่ในนิยาย"เดือนอุทานออกมาเสียงดังยกมือทั้งสองขึ้นแนบอกไม่คิดว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นกับเพื่อนตัวเอง "อืม.,.ฮืออ"ขณะที่ม่านน้ำขานรับเพื่อนด้วยน้ำเสียงสั่นเครือและสะอึกสะอื้นมือบางหยิบกระดาษทิชชูขึ้นมาซับน้ำตาก่อนจะสั่งน้ำมูกลงกระดาษทิชชู่แผ่นเดียวกันแล้วโยนทิ้งลงถังขยะใกล้ ๆ "ฉันก็เข้าใจนะว่าการที่แกต้องหมั้นเพราะต้องการช่วยครอบครัวใช้หนี้ แต่เรื่องที่แกมีอะไรกับเขาจนท้องละ โอ้ย ! นังน้ำ แกไม่เคยเรียนสุขศึกษาเหรอว่าเขาคุมกำเนิดกับแบบไหน เรายังเรียนไม่จบนะน้ำ"เดือนพูดขึ้นบ้างเข้าใจเพื่อนเป็นอย่างดีที่เพื่อนทำแบบนี้เพราะต้องการตอบแทนบุญคุณพ่อแม่ แต่เรื่องที่ตัวเองตั้งท้องในตอนที่ตัวเองเรียนยังไม่จบละจะทำอย่างไงงานก็ไม่มีทำจะเอาเงินที่ไหนเลี้ยงลูก "กูไม่รู้...ฮือออ...ตอนนั้นกูลืม...ซื้อยาคุมมากิน"ม่านน้ำเอ่ยบอกเพื่อนด้วยเสียงสะอึกสะอื้น "เอาละพวกมึงเลิกว่ามันสั

Découvrez et lisez de bons romans gratuitement
Accédez gratuitement à un grand nombre de bons romans sur GoodNovel. Téléchargez les livres que vous aimez et lisez où et quand vous voulez.
Lisez des livres gratuitement sur l'APP
Scanner le code pour lire sur l'application
DMCA.com Protection Status