เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 83
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-05 09:52:52บทที่เกี่ยวข้อง
ภรรยาในนาม บทที่ 84
"อุ๊วว..ใจเย็นก่อนครับ" เมื่อเธอนั่งทับลงมาชายหนุ่มถึงกับเสียวแปล๊บ "ผมยังไม่ได้ว่าอะไรเลย ต่อเลยครับ" เขาสังเกตดูเธอเหมือนจะอายที่ถูกเขาเบรค"ไม่แล้วค่ะ" หญิงสาวลืมตัวไป แต่ก่อนเธอกับเขาเปลี่ยนกันรับเปลี่ยนกันรุกแบบนี้ประจำ"ถ้าคุณไม่..ผมจะจัดเองนะ" เขาไม่ยอมหยุดแน่..ชายหนุ่มก็จับร่างบางให้เอนกายนอนลงที่อ่างน้ำนั้นแทนตัวของเขา ..มือหนาจับขาเรียวแยกออกจากกัน แล้วก็ส่งแก่นกายลำใหญ่เข้าไปตรงกลางหว่างขา"อื้ออ""แน่นดีจังเลยที่รัก" ชายหนุ่มพยายามส่งมันเข้าไปให้ได้ลึกที่สุด ส่วนมืออีกข้างเขาเซฟท้ายทอยเธอไว้เพื่อไม่ให้ กระแทกกับขอบอ่างในขณะที่กำลังขยับท่อนล่าง"ผมไม่ถนัดเลย คุณช่วยหน่อยได้ไหม" คริสเริ่มอ้อน ..พอเห็นว่าเธอไม่ตอบเขาก็เลยจับร่างของเธอพลิกขึ้นมาด้านบนแทน ซึ่งทั้งสองก็ยังแช่อยู่ในอ่างน้ำนั้น"อื้อ" ท่อนเอ็นของเขาเกินขนาดมาตรฐาน จนเธอนั่งทับลงมาได้ไม่เยอะ หญิงสาวจึงใช้เข่าตัวเองค้ำยันร่างไว้ "อ๊อย..อื้อ ..อ" รรินธรปล่อยเสียงออกมาโดยที่ไม่เก็บงำ ความใกล้ชิดของทั้งสองเริ่มกลับมาเหมือนคราวที่เคยรักกันมากมือหนาช่วยจับสะโพกได้รูปโยกขึ้นลง บางทีก็หงุดหงิดที่ขนาดของตัวเองยาวเกิน จนท่อ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-05ภรรยาในนาม บทที่ 85
หลังคุยงานเสร็จ..ก๊อก ก๊อก "มีอะไรอีกคะบอส" ตอนที่คุยงานรรินธรไม่ได้อยู่กับคริส พอเสิร์ฟกาแฟเสร็จเธอก็กลับไปทำงาน แต่ผ่านไปเกือบจะสองชั่วโมงก็มีข้อความให้เข้ามาพบที่ห้องทำงาน"คุณรู้ไหมว่าผมคุยงานแทบจะไม่รู้เรื่อง" ใบหน้าของเขาจริงจังกับคำพูดมาก"คุณเป็นอะไร" หญิงสาวเดินตรงเข้ามาหาสามีที่นั่งทำหน้ามุ่ยอยู่เก้าอี้ทำงาน "อุ๊ย..คุณ!" พอเข้ามาใกล้ก็ถูกเขาคว้าร่างให้มานั่งลงที่ตัก"ก็เป็นห่วงคุณไง""คุณเป็นห่วงฉันทำไม ฉันไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย""เป็นสิเห็นว่าคุณอยากจะคราง.....""คุณ!" เธอยังไม่ทันได้พูดอะไรมากไปกว่านั้น ริมฝีปากของเธอก็ไม่ว่างแล้ว เพราะถูกเขากดศีรษะเข้ามาเพื่อจะจูบลิ้นสากแทรกเข้าไปในปากของอีกฝ่ายทันทีที่เธอเปิดทางให้ ทั้งสองจูบกันแบบดูดดื่มจนเธอสัมผัสถึงความแข็งตรงกลางลำตัวที่มันดันสะโพกของเธออยู่ แค่นี้หญิงสาวก็รู้แล้วว่ามันคืออะไร"พอแล้วค่ะ""จะพอได้ยังไง" สายตาคมมองต่ำลงไปที่เป้าของตัวเอง เพราะตอนนี้มันแข็งจนปวดไปทั้งลำ"ที่ทำงานนะคะ""กลับบ้านกันไหม""ไม่เอาคุณทำงานต่อเลย""ใครจะมีกะจิตกะใจทำงานต่อได้ล่ะ""แล้วจะทำยังไงล่ะคะ ตัวเองเริ่มก่อนทำไมล่ะ""ช่วยกล่อมให้มัน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-05ภรรยาในนาม บทที่ 86
"คุณคฑา!" พอได้ยินสามีเอ่ยพูดแบบนั้น รรรรรรก็พอจะเดาได้แล้วว่าทำไมข้างในถึงเงียบ "ไหนคุณบอกว่าจะชวนฉันไปค้างที่บ้านคุณไงคะ""คุณยอมไปค้างที่บ้านผมแล้วเหรอ""ถ้าคุณช้า ฉันไม่ไปด้วยนะ"จากที่กำลังจะแซวคริส คฑาต้องได้รีบเดินตามภรรยาออกมา เพราะเขาชวนภรรยาหลายครั้งแล้ว แต่เธอก็ไม่ยอมไปที่คฑาอยากพาเธอกลับไปอยู่ที่บ้าน เพราะที่นั่นยังมีคนเป็นหูเป็นตาแทนเวลาที่เขาเข้าบริษัท ยิ่งใกล้คลอดเข้าไปทุกทีแล้ว[คฤหาสน์ของอัญชัญ] "แม่ให้คนทำความสะอาดห้องไว้ให้แล้ว" ที่จริงอัญชัญก็ให้คนดูแลห้องของลูกชายทุกวันอยู่แล้ว เพราะนางรอวันที่ลูกชายจะพาภรรยากลับมาอยู่ที่บ้าน"ขอบคุณค่ะ" ถ้าไม่เพราะอยากเปิดโอกาสให้พี่สาวได้อยู่กับคนรักแบบเป็นส่วนตัว เธอคิดว่าถ้าคลอดแล้วก็จะพาลูกไปอยู่ที่บ้านกับพี่สาว แต่ตอนนี้ทุกอย่างมันเปลี่ยนไปแล้ว พี่สาวของเธอมีชายคนรักคอยดูแล และคอยห่วงใย"มากันแล้วเหรอ" กัลยาพึ่งกลับมาจากโรงแรม เห็นว่าน้องชายพาน้องสะใภ้กลับมาที่บ้าน"ครับ.. แล้วพี่สันติล่ะครับ""ช่วงนี้งานเขายุ่งๆ" พอพูดถึงสามี..กัลยาก็ดูหน้าไม่ค่อยสู้ดีนัก"คุณกัลยาคะ..เออ..พี่กัลคะ""จ๊ะ""รันอยากจะให้ช่วยเลือกของใช้เด็กห
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-05ภรรยาในนาม บทที่ 87
"ห้องอาหารหนึ่งมีพนักงานที่ชื่อน้ำใจไหมครับ""มีค่ะผู้จัดการ.. น้องน้ำทำอยู่ห้องอาหารนี้ค่ะ" "ตอนนี้อยู่ไหนเรียกมาพบผมหน่อย""ตอนนี้น้องอยู่ที่ห้องจัดเลี้ยงค่ะ""ห้องจัดเลี้ยง?" เขาก็เพิ่งมาจากห้องจัดเลี้ยงนั้น เพราะวันนี้มีแขกจองไว้แค่ห้องเดียวชายหนุ่มรีบเดินกลับมาที่ห้องจัดเลี้ยงอีกครั้ง เขาไม่ค่อยได้สังเกตพนักงานเท่าไร ไม่ว่าจะสวยหรือไม่สวย เพราะเขาเป็นคนที่ทุ่มเทให้กับงานมากกว่า"คุณอมร คนไหนที่ชื่อน้ำใจครับ" สายตาคมมองกวาดไปทั่วห้องจัดเลี้ยง ซึ่งตอนนี้มีพนักงานเดินสวนกันไปมา เพื่อรีบจัดห้องให้ทันก่อนจะเริ่มงาน"น้ำใจหรือคะ" อมรเป็นหัวหน้าห้องจัดเลี้ยง เวลามีงานเลี้ยง อิฐจะประสานงานมาที่อมร แต่เขาก็ต้องมาดูเองเหมือนกัน"ตอนนี้คงจะอยู่ห้องด้านหลังมั้งคะ"อิฐได้ยินแบบนั้นก็เลยไปด้านหลังห้องจัดเลี้ยงซึ่งเป็นห้องที่ใช้เก็บอุปกรณ์ เครื่องมือเครื่องใช้สำหรับห้องนี้ชายหนุ่มร่างสูงแต่ทว่าดูสมส่วนมาก เดินเข้าไปในห้องที่มืดพอสมควร เพราะยังไม่เปิดไฟ หรือไฟถูกปิดไว้โดยฝีมือของใครอันนี้เขาก็ยังไม่ทราบ>>{"อีกสองวันเดี๋ยวโอนเงินไปให้"}มันคือประโยคที่อิฐได้ยินเมื่อเดินเข้ามา และเธอคนนั้นก็รี
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-05ภรรยาในนาม บทที่ 88
กัลยามองดูแบบไม่เชื่อสายตา ใจหนึ่งก็แอบคิดไปว่าอิฐจะช่วยทำให้เธอสบายใจ แต่อิฐไม่น่าจะรู้เรื่องนี้ ทันใดนั้นสายตาของกัลยาก็มองพนักงานที่ทำงานอยู่ในห้องจัดเลี้ยง เพราะเหมือนทุกคนมองมาที่เธอ พอเห็นว่ากัลยามองไปพนักงานทั้งหลายต่างก็รีบตั้งใจทำงานกันให้วุ่น"งานเลี้ยงคืนนี้ พี่ขอฝากอิฐดูด้วยแล้วกัน" กัลยาพูดแค่นี้ก็รีบเดินปลีกตัวออกมา ถ้ามีเรื่องชู้สาวในโรงแรม ต้องถูกเอาออก ทั้งสองฝ่าย แต่เรื่องนี้ดันเกิดขึ้นกับสามีของเจ้าของโรงแรมเอง แล้วเธอจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน"ที่จริงไม่ต้องลำบากผู้จัดการก็ได้นะครับ คืนนี้ผมคิดว่าจะค้างที่โรงแรมเดี๋ยวผมดูเองได้" พอภรรยาไปแล้วสันติก็ไม่ได้ตามไปหรอก ยังหันมาพูดกับผู้จัดการโรงแรม"ถ้าจะให้เจ้าของโรงแรมดูหมดแบบนี้ จะมีผู้จัดการไว้ทำไมล่ะครับ" แต่ก่อนถ้าสันติสั่งอะไรมา อิฐเชื่อฟังเหมือนกับเป็นตัวแทนของกัลยายังไงยังงั้น แต่วันนี้เขากลับเถียงซึ่งสันติก็แปลกใจ เพราะว่าอิฐไม่เคยใช้คำพูดแบบนี้กับเขา"ฉันขอตัวค่ะ" น้ำใจรีบขอตัว ที่จริงอิฐปล่อยเธอตั้งแต่กัลยาออกไปแล้ว"ตามมาทางนี้" สันติพูดพร้อมกับเดินนำหน้าไป และคนที่สันติสั่งให้ตามมาก็คือน้ำใจน้ำใจจำเป็นต้องได้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-05ภรรยาในนาม บทที่ 89
กึก! เสียงของในมืออิฐหล่นลงพื้น เมื่อฟังและจับใจความได้ว่าน้ำใจกำลังหมายถึงอะไรอยู่"ผู้จัดการได้หรือยังคะ น้ำรอนานแล้วนะ" หญิงสาวทำเป็นไม่สนใจอัญชัญอีก เธอหันมองไปที่อิฐซึ่งยังยืนอยู่ที่เดิม"??" พอเห็นว่าผู้ชายคนที่ น้ำใจกล่าวอ้างมาคือผู้จัดการของโรงแรม นางถึงกับหวนกลับมาคิดคำพูดของตัวเอง ว่าพูดอะไรออกไปบ้าง..แล้วผู้จัดการจะได้ยินไหม ..ที่นางไม่ได้สนใจแต่ทีแรกเพราะคิดว่าเป็นพนักงานธรรมดาโดยไม่ดูให้ดีก่อน"ขอตัวก่อนนะคะคุณนาย" ว่าแล้วน้ำใจก็เดินเข้าไปหาอิฐที่เพิ่งจะปิดประตูรถ"ฉันจะให้คุณจูบอีกครั้งหนึ่ง ช่วยพาฉันไปจากตรงนี้ที" เธอกระซิบพูดให้เขาได้ยินแค่คนเดียว"หือ?" ทีแรกอิฐคิดว่าฟังผิด "คุณว่าอะไรนะ" เขาก็เลยถามใหม่อีกครั้ง"ฉันบอกว่าจะให้คุณจูบ แต่คุณช่วยพาฉันไปจากแม่มดคนนั้นที""แม่มด??" ขณะที่อิฐกำลังใช้ความคิดอยู่นั้น น้ำใจก็ได้ควงแขนของเขาแล้วใช้แรงฉุดให้เดินตามเข้ามาในโรงแรมพอเข้ามาถึงอิฐกำลังจะแกะมือเธอออก เพราะเห็นสายตาของหลายคนกำลังมองมา ..แต่หญิงสาวก็ไม่ยอม เธอกอดแขนเขาไว้แน่นแล้วก็ยังฉุดให้เดินตามเข้ามาจนถึงลิฟต์ตอนนี้ทางลูกค้าของโรงแรมและพนักงาน ที่กำลังปฏิบัติหน้าท
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-05ภรรยาในนาม บทที่ 90
ห้องผู้จัดการ.."ป้าไม่ได้เอาไปจริงๆ นะคะผู้จัดการ" ป้าแม่บ้านยืนยันความบริสุทธิ์ของตัวเอง ว่าของลูกค้าที่หายไปไม่ใช่ฝีมือของนาง"ฉันก็ไม่ได้เอาไป" น้ำใจที่นั่งอยู่ข้างๆ ป้าก็ปฏิเสธเช่นกัน"จากตอนที่ลูกค้าเช็คอิน คนนอกที่เข้าไปในห้องมีแค่สองคนเท่านั้น ถ้าพวกคุณไม่ได้เอา แล้วมันจะหายไปได้ยังไง" มันเป็นหน้าที่ของอิฐที่ต้องจัดการทุกอย่างในโรงแรมนี้ เพราะตำแหน่งของเขาคือตำแหน่งผู้จัดการ"พวกคุณก็ให้คนไปค้นห้องป้าแล้วนี่คะ ในตัวป้าก็ไม่มีของอะไรพวกนั้น" ป้าแม่บ้านเป็นทำความสะอาดโรงแรมที่นี่มาหลายปีแล้ว และป้าก็พักที่ห้องของพนักงานในโรงแรม ..ใครที่เป็นพนักงานเก่า ก็จะมีสิทธิพิเศษได้พักในห้องของโรงแรมที่อยู่ด้านหลัง"ถ้าพวกคุณจะไปค้นที่ห้องเช่าฉันก็ได้นะคะ" น้ำใจให้ที่อยู่ห้องเช่าของเธอไป ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากโรงแรมมากนัก แต่ก็ต้องได้ใช้รถโดยสาร..เพราะถ้าเดินก็ใช้เวลาพอสมควร"แล้วขโมยที่ไหนจะเอาของไปซ่อนไว้ในห้อง เพื่อให้คนอื่นจับได้" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับพยายามจับพิรุธของทั้งสอง"ป้าสาบานได้ค่ะว่าป้าไม่ได้เอาไป""แต่ในห้องนั้นไม่ได้มีแค่ฉันกับป้าเท่านั้นที่เข้าออก ก็ยังมีเจ้าของห้อง" น้ำใจเอ่ยพูด
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-05ภรรยาในนาม บทที่ 91
"ทำไมฉันต้องขอโทษด้วย""คุณก็ขอโทษให้มันจบๆ ไปเถอะน่า" สามีของแขกเดินมาบอกให้ภรรยาขอโทษ"ขอโทษ!""อะไรนะคะ""ฉันขอโทษ ไม่ได้ยินหรือไง""ไม่ได้ยินค่ะ" เธอแค่ต้องการคำขอโทษแบบจริงใจ ไม่ใช่ขอไปทีแบบนี้"นี่เธอหูหนวกหรือไง""ฉันกำลังรอฟังอยู่ค่ะ"ลูกค้าคนนั้นเริ่มจะไม่พอใจหนักขึ้น แต่พอมองดูหน้าผู้จัดการแล้ว ก็ต้องได้เปลี่ยนสีหน้าและท่าทางใหม่ "ฉันขอโทษค่ะ""คุณอย่าทำแบบนี้กับใครอีก เพราะทุกคนก็มีค่าความเป็นคนเท่ากัน" อิฐได้สั่งสอนลูกค้าก่อนที่จะออกมาจนลูกค้าคนนั้นอายชวนสามีไปพักที่โรงแรมอื่น"ขอบคุณนะคะ" น้ำใจกล่าวขอบคุณก่อนที่จะขอตัวกลับไปทำงานแต่พอมาถึงห้องอาหาร เธอก็เพิ่งรู้ว่าอิฐเดินตามมา เสื้อก็คืนเขาไปแล้วนี่ยังจะตามมาอีกทำไม"คุณยังมีธุระอะไรกับฉันอีกหรือคะ" "ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณวิลาวัลย์"ได้ยินแบบนั้นวิลาวัลย์หัวหน้าห้องอาหารก็รีบมา"ในเมื่อลูกค้าจองโต๊ะไว้แล้ว ทำไมให้คนอื่นมานั่ง" นี่แหละคือเรื่องที่เขาต้องการจะคุยกับหัวหน้าห้องอาหาร"คือ..ฉัน.." วิลาวัลย์ถึงกับพูดไม่ออก ได้แต่มองไปที่น้ำใจ เพราะคิดว่าน้ำใจเป็นคนฟ้อง"คราวหลังถ้ารับจอง ก็ต้องเช็คเวลาด้วย""ค่ะ"เย็นวันเดียว
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-05
บทล่าสุด
ภรรยาในนาม บทที่ 129 ตอนจบ
"คุณทำอะไรคะ" กัลยาเห็นว่าเขากำลังทำอะไรกับเตียงสักอย่าง"ไม่มีอะไรหรอกครับ คุณจะอาบน้ำอีกไหม""อาบก่อนที่จะมาแล้วนี่คะ""ครับ..ถ้างั้นก็มานอนกันดีกว่า" ขยับเตียงเสร็จ สันติก็จัดการกับผ้าปูที่นอน เพราะดูเหมือนจะไม่ค่อยเรียบร้อยเท่าไร"คุณขยับออกไปนิดหนึ่งก็ได้ค่ะ" นอนได้สักพัก หญิงสาวก็รู้สึกแปลกๆ ขึ้นมา ก็เลยบอกให้สามีขยับออกห่างเธอหน่อย"คุณอึดอัดที่ผมกอดเหรอ""เปล่าสักหน่อย""แล้วทำไมให้ขยับล่ะ""ก็ฉันกลัวจะอด..เออ" กัลยาคิดว่ามันเป็นเพราะการเปลี่ยนแปลงของฮอร์โมนเธอหรือเปล่า พอได้กลิ่นกายของสามีใกล้ๆ ก็เริ่มมีอารมณ์ ซึ่งแต่ก่อนเขาจะทำหรือไม่ทำก็ไม่เป็นไร"คุณก็พูดให้จบสิผมจะได้รู้""ฉันเป็นผู้หญิง""ผู้หญิง?? คุณอยากอีกแล้วเหรอ" เขาพูดแทนในสิ่งที่ผู้หญิงคงไม่กล้าพูดกัลยาอายมากจนเอาใบหน้าซุกเข้าไปกับแผ่นอกของสามี โชคดีที่หมอไม่ได้ห้ามเรื่องอย่างว่า เพราะเรื่องนี้สันติแอบถามมาแล้วตึก! ตึก! ตึก!!"เราทดลองดีแล้วไม่ใช่หรือพ่อ""ปล่อยมันไปเถอะแม่ เดี๋ยวพรุ่งนี้ให้ช่างมาต่อเติมห้องข้างล่าง""ต่อเติมห้องข้างล่างทำไม""เราจะย้ายลงไปนอนข้างล่างกัน"วันต่อมา..ที่โรงแรมกัลยา"คุณสันติ!" อิฐ
ภรรยาในนาม บทที่ 128
เย็นวันเดียวกัน พอได้รับข่าวดี อัญชัญก็เลยให้คนจัดเตรียมอาหารเพื่อเลี้ยงฉลองเล็กๆ ในบ้าน กัลยาและสามีก็เลยต้องได้ค้างที่บ้านหลังนี้แต่อัญชัญก็ไม่ได้คิดว่าจะเลี้ยงแค่นี้ เพราะมันเป็นความยินดีที่สุดในครอบครัว จึงอยากจะป่าวประกาศให้คนในสังคมได้รับรู้ด้วย ก็เลยคิดว่าจะจัดงานเลี้ยงที่โรงแรมอีกครั้ง"พี่สุดยอดมากเลยนะ" ขณะที่คฑาและคริสได้อยู่ตามลำพังกับสันติ ทั้งสองถึงกับยกนิ้วโป้งให้ จากเปอร์เซ็นต์ที่มีน้อยมาก แทบจะไม่มีเปอร์เซ็นต์เลยก็ว่าได้ แต่สันติก็ทำมันสำเร็จสันติไม่เอ่ยพูดอะไรได้แค่อมยิ้มเล็กน้อย ในความเก่งของตัวเอง"หยุดเลยนะคะ" รรรรรรรีบห้ามกัลยา เมื่อเห็นว่าเธอกำลังจะอุ้มรชต"ทำไม""เดี๋ยวพี่สันติก็มาเล่นงานอีก""เขาบ้าเห่อไปงั้นแหละ""แม่ก็ว่าอย่าเพิ่งอุ้มหลานเลย เรายิ่งมีลูกยากอยู่""ค่ะ" กัลยาก็เลยเชื่อฟัง ได้แค่นั่งหยอกรชตตอนที่คนอื่นอุ้มในเวลาเดียวกันนั้น และตอนนี้ก็ดึกมากแล้ว ที่บ้านของสันติ"สงสัยวันนี้จะไม่กลับมานอนบ้าน" เศรษฐาพูดเปรยกับภรรยาขณะที่กำลังเดินขึ้นบ้าน เพราะเพิ่งจะปิดร้าน"คงใช่" เพราะถ้าลูกชายจะมานอนค้างที่บ้านก็คงกลับมาแล้ว"แม่.."สินีหยุดแล้วหันกลับมามอ
ภรรยาในนาม บทที่ 127
เช้าในวันต่อมา..วันนี้เป็นวันหยุดของผู้บริหาร ส่วนพนักงานโรงแรมจะผลัดเปลี่ยนกันทำงาน เพราะโรงแรมต้องเปิดตลอด 24 ชั่วโมง"อึก..อึก.." ตื่นขึ้นมากัลยาก็อยากจะอาเจียน แต่เธอต้องพยายามกลั้นไว้ ทีแรกว่าจะบอกเขาเรื่องท้องตอนที่อยู่ด้วยกันสองต่อสอง แต่พอปล่อยเวลาให้ผ่านไป เธอก็เลยไม่รู้จะเริ่มต้นบอกกับเขายังไง"คุณเป็นอะไร""เปล่าค่ะ""อยากจะอาเจียนใช่ไหม"หญิงสาวพยักหน้าบอกทันที สันติรีบปล่อยเธอออกจากอ้อมกอด ..พอเป็นอิสระเท่านั้นแหละ กัลยาก็รีบตรงเข้าไปในห้องน้ำชายหนุ่มไม่รอช้ารีบเข้าไปลูบหลังให้ พอเธอสบายท้องแล้วเขาก็กดน้ำลงให้"ดีขึ้นไหม""เวียนหัว" วันนี้รู้สึกว่าจะมีอาการเวียนหัวเพิ่มขึ้นมา"ไปหาหมอกัน""ไม่ค่ะ""ทำไม""ก็ฉันรู้อยู่ว่าตัวเองเป็นอะไร" ยังไงต้องได้บอกเขาอยู่แล้ว ถ้างั้นก็บอกวันนี้เลยแล้วกัน"ผมก็รู้""คะ??""คุณรู้ไหมว่าผมรอว่าเมื่อไรคุณจะบอกผม""คุณหมายความว่ายังไง" กัลยาลองถามดู ว่าที่เขาพูดหมายถึงเรื่องเธอท้องไหม หรือพูดคนละเรื่อง"ผมก็แอบน้อยใจ เมื่อไรคุณจะบอกเรื่องที่น่ายินดีสำหรับเราสองคนสักที แต่คุณก็ไม่พูด""คุณรู้แล้วหรือคะ""ผมคงเป็นพ่อที่ไม่ดีมากเลยใช่ไหม คุณ
ภรรยาในนาม บทที่ 126
"คุณอยากกินเหรอ" เข้าทางสันติเลย เพราะคิดอยู่ว่าจะเอาของเปรี้ยวมาล่อเธอตอนไหนดี"เปล่าสักหน่อย ฉันแค่มองดูว่าทำไมถึงมีของแบบนั้นอยู่ในห้องอาหาร" เพราะอาหารพวกนี้มันเป็นอาหารเฉพาะ และถ้ามีใครแอบเอาอาหารข้างนอกเข้ามากิน ก็จะถูกทำโทษ เพราะกลัวว่าจะขัดต่อมาตรฐานอาหารของโรงแรม"น้ำเก็บเดี๋ยวนี้เลยนะ" วิลาวัลย์รีบเดินกลับมาเพื่อส่งซิกให้กับน้ำใจน้ำใจก็รีบเก็บมันไว้ โชคดีที่เป็นมะม่วงสด ถ้าเป็นของดองยิ่งจะถูกเล่นงานหนัก เพราะกลิ่นมันแรง"ฉันก็ลืมดูต้นทางให้แก แล้วนี่แกเป็นอะไรทำไมถึงอยากจะกินของเปรี้ยวๆ แบบนี้แต่เช้าจัง" ธัญญ่าเข้ามายืนบังเพื่อนไว้ในขณะที่กำลังเก็บของกินอยู่"ไม่รู้..สงสัยจะเป็นประจำเดือนมั้ง อยากกินแบบนี้มาหลายวันแล้ว""ทานข้าวหน่อยสิ" สันติตักอาหารวางใส่ชามข้าวให้กับกัลยาแต่เธอก็ยังมีท่าทางพะอืดพะอม เขาก็เลยเอายาดมที่ติดตัวมาด้วยส่งให้"คุณมีของแบบนี้ได้ยังไง" กัลยาถามสามี เพราะไม่เคยเห็นเขาดมยาสักที แล้วจะติดตัวมาทำไม"ผมเห็นใครวางไว้ที่บ้านไม่รู้ ก็เลยหยิบติดมาด้วย"พอได้ดมยาเข้าไปแล้ว กัลยาก็พอจะทานอาหารได้บ้าง แต่ก็ทั้งทานและทั้งดมยาไปด้วยสายๆ ของวันเดียวกัน.."อะไร
ภรรยาในนาม บทที่ 125
"หนูเป็นอะไร" สินีรีบวางของที่กำลังทำอยู่ เดินตามลูกสะใภ้เข้าไปในห้องน้ำ"คุณแม่อย่าเข้ามาค่ะ" คุยกับแม่สามียังไม่ขาดคำเธอก็ต้องได้หันกลับไปคุยกับคอห่านอีกครั้งแต่ก็ไม่มีอะไรจะออกมา เพราะเพิ่งจะตื่นก็เลยยังไม่มีอะไรตกถึงท้องเลย"ดมยาหน่อยนะ" แม่ของสามีไปเอายาดมที่เตรียมไว้ขายออกมาให้ลูกสะใภ้"ขอบคุณค่ะ" พอเธอเอามาใส่จมูกแล้วสูดดม ก็รู้สึกโล่งขึ้นเยอะ อาการพะอืดพะอมก็หายไป"หนูเป็นอะไร""ไม่ได้เป็นอะไรค่ะ กัลขอตัวก่อนนะคะจะรีบกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่บ้าน" ที่ไม่อยากจะอยู่นาน เพราะยังอายเรื่องเมื่อคืนนี้อยู่มาก"แล้วตาสันติล่ะ""คุณสันติยังไม่ตื่นค่ะ"สินีก็เลยไม่พูดต่อ เมื่อคืนนี้นางรู้ดีว่ากว่าลูกชายจะได้หลับได้นอน เพราะพ่อกับแม่ก็ได้นอนพร้อมกันนั่นแหละ.."กลิ่นหอมมาแต่ไกลเลยค่ะคุณป้า" จังหวะที่กัลยากำลังจะเดินออกประตู ก็เจอเข้ากับอ้อมเด็กข้างบ้าน "นี่?!" และอ้อมถึงกับชะงักเมื่อเห็นว่าเป็นใคร"หนูอ้อมมาแต่เช้ามีอะไร" แม่ของสันติถามไปแบบเกรงใจลูกสะใภ้"อ้อมอยากจะมาฝากท้องค่ะ วันนี้แม่ไม่อยู่บ้าน" อ้อมพูดในขณะที่มองตามหลังกัลยาออกไปแบบไม่พอใจตุ๊บ! เสียงกัลยาปิดประตูรถ เธอเลือกที่จะไม่
ภรรยาในนาม บทที่ 124
"ฉันนอนข้างในก็ได้ค่ะ" หญิงสาวเริ่มพูดเสียงเบาลง เมื่อสัมผัสถึงความแข็งแกร่งที่มันเริ่มขยายตัวขึ้นมา"ไม่ทันแล้ว" สันติจับร่างของเธอให้นอนลงข้างล่าง แล้วดันตัวเองขึ้นคร่อมเธอไว้ จมูกคมสันโน้มลงไปไซ้ซอกคอระหงและสูดดมกลิ่นกายของเธอแบบโหยหาและอาวรณ์ เขาคิดว่าจะไม่มีวันนี้อีกแล้ว"อย่าทำแรงนะคะ" กัลยาไม่ได้ห้ามถ้าเขาจะทำเรื่องอย่างว่า แต่กลัวจะมีผลกระทบกับลูกเพราะรู้ดีเวลาที่เขากระแทก ไม่ค่อยชอบเก็บแรงไว้เท่าไรที่กัลยายังไม่บอกเรื่องท้อง เพราะถ้าบอกไปแล้วกลัวเขาจะคิดว่าที่เธอวิ่งมาหาเพราะกลัวว่าลูกจะไม่มีพ่อ"ไหนบอกสบายดีแล้วไง ทำไมถึงไม่ให้ทำแรง" วันนั้นที่เขายับยั้งก็เพราะได้ยินอิฐบอกว่าเธอไม่สบาย"ก็กลัวพ่อกับแม่ที่นอนอยู่ข้างห้องจะได้ยินไงคะ" หญิงสาวรีบหาข้ออ้างมาพูดแต่สันติไม่รับปาก เขาจัดการกับเสื้อผ้าของเธอออกแบบรวดเร็ว พอทั้งสองไม่มีอะไรปิดบังแล้ว ชายหนุ่มก็เลื่อนตัวลงมาที่ใต้หว่างขาหญิงสาวค่อยๆ แยกขาออกแบบรู้งาน เพราะเธอชอบมากเวลาที่เขาลงลิ้นให้ แต่ก็นานๆ ครั้ง เหมือนอย่างที่เคยพูดนั่นแหละ ไม่รู้ว่าเขาจะรีบไปตามควายที่ไหน"อ๊อย..คุณสันติ.." กัลยาเริ่มครวญครางเมื่อถูกลิ้นตวัดแร
ภรรยาในนาม บทที่ 123
"คุณคิดว่าฉันป่วยใกล้ตายแล้วอย่างนั้นเหรอ?" คำพูดที่เขาเพิ่งจะพูดไป มันตีความหมายได้ไม่หลายอย่างหรอก เพราะในเมื่อเขาบอกเธอไปหาหมอจะได้มีทางรักษา..นี่เขากำลังคิดอะไรอยู่"คุณไม่สบายไม่ใช่เหรอ" วันนั้นที่ร่วมทานอาหารด้วยกัน รวมทั้งที่เธอมีอาการแปลกๆ ซึ่งตั้งแต่อยู่กินกันมาไม่เคยเห็นเธอมีอาการแบบนั้นเลย"คุณไปได้ยินมาจากไหนว่าฉันไม่สบาย""ก็.." สันติกำลังจะพูด แต่เขาก็ต้องได้เก็บคำพูดไว้ก่อน "ตกลงคุณ??""คุณคงเข้าใจผิดอะไรไปแล้วล่ะ ตั้งแต่ฉันอยู่กับคุณมาฉันไม่เคยสบายขนาดนี้มาก่อน ถ้าคุณคิดว่าฉันป่วยใกล้ตายแล้วจะเข้ามาทำดีด้วย..ก็ไม่ต้อง""หึ" เขาคงจะถูกอิฐหลอก เพื่อที่จะให้มาดูแลเธอ เพราะอิฐรู้จุดอ่อนของเขาดี ว่ารักและเป็นห่วงเธอมากแค่ไหน "ถ้างั้นผมก็ขอโทษด้วยที่เข้าใจผิด และผมดีใจด้วยนะครับที่คุณสบายดี แถมสบายกว่าตอนที่มีผมอยู่ด้วยอีกต่างหาก"จบประโยคคำพูดเขาก็หันหลังให้แล้วเดินออกมาสันติไม่ได้เดินไปทางที่มีประตูเชื่อมต่อกัน แต่เขาออกมาประตูหน้า แล้วก็ตรงไปที่ลิฟต์ โดยที่ไม่ได้สนใจจะไปหยิบเอาของในห้องทำงานเลยพอประตูห้องปิดลง ร่างของกัลยาก็ทรุดลงกับพื้น นี่เธอพูดอะไรออกไป เธอพูดไปได้ย
ภรรยาในนาม บทที่ 122
"ผมเป็นคนชลอเรื่องนี้ไว้เอง" พอทนายจากไปแล้วเขาถึงได้หันมาพูดกับเธอ"คุณทำไปเพื่ออะไร""ช่วงนี้เราอย่าเพิ่งพูดเรื่องหย่ากันเลยได้ไหม""ก็ได้ค่ะ ถ้าคุณบอกเหตุผลฉันมา""เหตุผล?" ชายหนุ่มมองดูแฟ้มเอกสารที่วางอยู่บนโต๊ะของเธอ "ก็เรื่องโปรเจคไง ผมสัญญากับผู้ร่วมหุ้นคนอื่นไว้แล้วว่าจะดูงานเอง"จุก.. จุกมากเมื่อได้ยินเหตุผลของเขา ที่อยู่ต่อเพราะเรื่องงานอย่างนั้นเหรอ"ถ้าเพราะเรื่องนี้ ถึงแม้เราจะหย่ากันแล้ว แต่คุณก็ยังเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่อยู่ คุณจะดูแลโครงการนี้ก็คงไม่มีใครว่า" กัลยาพยายามบอกตัวเองให้เข้มแข็งเข้าไว้ อย่าให้เขาไม่อยากจะหย่าเพราะความสงสารเด็ดขาด"ดูเหมือนคุณอยากจะหย่ามากเลยนะ" สันติอดคิดไม่ได้ เพราะสองสามวันมานี้ได้ยินแต่เธอพูดเรื่องนี้"ค่ะ ฉันอยากจะเซ็นต์วันนี้เลยด้วยซ้ำ"ชายหนุ่มหันกลับไปทางห้องของตัวเอง เพื่อสะกดอารมณ์ "เสียใจด้วย เผอิญว่าผมยังไม่อยากจะหย่า""คุณยังต้องการอะไรจากฉันอีก" ถ้าเหตุผลในการชะลอเรื่องหย่าไว้มีแค่นี้ มันก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่เธอจะชะลอเหมือนเขานี่ รีบหย่ารีบจบกันไป"ผมว่าเราอย่าคุยเรื่องนี้กันดีกว่า เดี๋ยวคุณเครียดมากไปกว่านี้""เครียด?!" หญิงสาวรี
ภรรยาในนาม บทที่ 121
นานเท่าไรแล้วที่เขาไม่ได้นอนกอดเรา เขาทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร ไม่อยากจะหย่า..หรือว่าอยากจะหย่ามาก กลัวว่าเราไม่เซ็นต์ให้เหรอในเมื่อจะหย่ากันอยู่แล้ว จะกลับมาอีกทำไม คิดเองก็น้อยใจเอง หญิงสาวที่อยู่ในอ้อมกอดสามีในเวลานี้ ค่อยๆ ขยับกายเพื่อนอนตะแคงหันหลังให้ เพราะจะบังคับตัวเองให้หลับไม่อยากจะคิดอะไรอีกแล้ว"??" แต่เวลาผ่านไปเพียงไม่นาน ใบหน้าหล่อคมของสามีก็ค่อยๆ ซุกซอกคอด้านหลังเขาสูดดมกลิ่นกายของเธอ แล้วค่อยๆ ขยับริมฝีปากแนบจูบลงมาจนถึงแผ่นหลัง"คุณจะทำอะไร" หญิงสาวรีบหันมองกลับไป ..ร่วมเดือนแล้วมั้งที่ไม่ได้สัมผัสกันใกล้ชิดแบบนี้"ผมขอโทษที่ไม่ได้ดูแลคุณ" ใบหน้าของเขาและคำพูดเหมือนสำนึกผิด"คุณหมายความว่ายังไง" หรือเขาจะรู้ว่าเราท้องแล้ว? คนแรกที่กัลยาคิดถึงคืออิฐ เพราะเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะรู้จากคุณหมอ"นอนนะครับ ไม่ต้องคิดอะไรมากอีกแล้ว""??" คุณสันติเนี่ยนะ จะมาบอกให้เราไม่ต้องคิดอะไรมากก่อนนอน ..เพราะทุกครั้งกลับเข้าห้องคือเขาหลับปุ๋ยไปก่อนแล้ว นอกจากวันไหนที่เขาต้องการ ถึงจะรอทำเรื่องอย่างว่าจนเสร็จ แล้วก็นอนหันหลังให้ โดยที่ไม่สนใจว่าเธอจะยังค้างอยู่ไหมกัลยาก็เลยเลือกที่จะหันหลัง
