Share

บทที่ 61

last update Last Updated: 2025-01-05 09:41:27

รรินธรคิดว่านุ่นคงจะไม่มีพิษมีภัยอะไร เพราะถึงยังไงนุ่นก็ขอโทษมาแล้ว เธอก็เลยยอมดื่มไวน์แก้วนั้น

"หายไปนานหรือยังครับ" คริสได้ยินเลขาถามหาจักรกฤษณ์ ก็เลยเดินเข้ามาถามว่าหายไปนานหรือยัง เพราะเขาก็ลืมสังเกต

"หายไปได้เกือบครึ่งชั่วโมงแล้วค่ะ บอกว่าจะไปเข้าห้องน้ำ แต่ดิฉันก็ให้ผู้ชายเข้าไปตามดูแล้วค่ะ ไม่มีเลย"

"เดี๋ยวผมจัดการเรื่องนี้ให้ พวกคุณตามสบายเลยนะครับ" เขาไม่อยากให้งานเลี้ยงกร่อย ก็เลยให้ทุกคนสนุกกันต่อ

พอเห็นว่าทางสะดวก ทับทิมก็เลยมองไปที่นุ่น เพื่อส่งสัญญาณอะไรกันบางอย่าง ที่พวกเขารู้กันแค่สองคน

"ข้างในอึดอัดจังเลย เราไปคุยกันเล่นข้างนอกไหมคะ" คนที่นุ่นชวนก็คือรรินธร

"ไม่ดีมั้งคะ"

"ถ้างั้นไม่เป็นไรค่ะ ฉันไปคนเดียวได้" ว่าแล้วนุ่นก็ลุกเดินออกไป ..รรินธรคิดว่าไปเดินเล่นสักครู่คงไม่เป็นไร ก็เลยเดินตามออกไป พอเดินตามหลังไปได้เพียงไม่นานก็เริ่มวิงเวียนศีรษะ

"ทำไมเรารู้สึกเวียนหัวแบบนี้ กินเข้าไปแก้วเดียวเมาเลยเหรอ" ตาเริ่มลายมองทางไม่ค่อยชัด

อีกมุมหนึ่งของโรงแรม..

>>{"ตอนนี้พี่อยู่ไหนครับ"}

{"พี่กลับมาถึงบ้านแล้วมีอะไร"}

>>{"ลูกค้าผมน่ะสิหายไป ก็เลยอยากให้เช็คกล้องวงจรปิดให้หน่อย
Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App

Related chapters

  • ภรรยาในนาม   บทที่ 62

    เช้าวันต่อมา..ชายหนุ่มตื่นขึ้นมาก็ไม่เจอเธออยู่ข้างกาย เขาก็เลยรีบเข้าไปดูในห้องน้ำแต่ก็ไม่เจอ"ไปแล้วเหรอ" ความรู้สึกเดิมๆ มันเริ่มกลับมาอีกครั้งวันนี้เป็นวันหยุดของบริษัท คริสก็เลยกลับมานอนลงที่เตียง..มือหนาถูกยกขึ้นมาก่ายหน้าผาก ดวงตาค่อยๆ หลับลงช้าๆ เขาคิดถึงเรื่องเมื่อปีที่แล้ว เพราะเขายังเป็นคนสอนเธอเรื่องบนเตียงอยู่เลย และเธอคงนำลีลาที่เขาสอนทั้งหมดไปใช้กับสามีที่เธอแต่งงานด้วย คิดไปคิดมาก็นึกโมโหขึ้นอีกครั้ง เขาไม่ดีตรงไหน ทำไมเธอถึงทิ้งไปแต่งงานกับคนอื่นครืนน ครืนนน ขณะที่กำลังคิดอะไรอยู่นั้นก็ได้มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น>>{"ครับพี่"} {"เมื่อคืนนี้เป็นยังไงบ้าง แล้วเจอลูกค้าไหม"}>>{"ลูกค้า??!"} ตายห่าแล้วลืมลูกค้า {"แค่นี้ก่อนนะครับพี่"} คริสรีบวางสายไปแล้วก็ต้องได้รีบจัดการกับตัวเองให้เรียบร้อย ทั้งร่างกายและความรู้สึก ที่ต้องจัดการความรู้สึกด้วย เพราะเรื่องเมื่อคืนนี้มันยังวนเวียนเข้ามาในหัวตลอดชายหนุ่มขับรถออกมาจากคอนโด ในระหว่างที่กำลังขับรถอยู่เขาก็พยายามโทรหาจักรกฤษณ์และตอนนี้ก็ติดต่อได้แล้ว ทั้งสองก็เลยนัดเจอกัน"สงสัยว่าผมจะดื่มเยอะไปก็เลยเมาหลับ" จักรกฤษณ์งงกับ

    Last Updated : 2025-01-05
  • ภรรยาในนาม   บทที่ 63

    หญิงสาวต้องนั่งทำงานอยู่แบบนั้นจนถึงค่ำมืด เพราะพรุ่งนี้มีนัดคุยงานกับลูกค้าใหม่ เธอต้องได้เตรียมเอกสารหลายอย่าง แต่เธอก็ไม่ได้อยู่คนเดียวในห้องยังมีท่านประธานอยู่ด้วยแต่ผ่านไปเพียงไม่นานก็มีผู้หญิงที่ ทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของในตัวเขาเดินผ่านหน้าโต๊ะทำงานของเธอไป"กลับกันได้แล้วค่ะคริส" ทับทิมถือวิสาสะเปิดประตูเข้าไปแล้วก็ชวนเขากลับ เหมือนกับว่าทั้งสองนัดเวลากันไว้แล้ว"คุณลงไปรอข้างล่างก่อน" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับมองออกไป แต่เขาไม่ได้มองดูคนที่เข้ามาชวนกลับบ้านด้วย"ไม่เอาค่ะ ทับทิมจะรอคุณ""ผมบอกให้ลงไปก่อนไง""ก็ได้ค่ะ คุณรีบตามลงมานะคะ" แทนที่ทับทิมจะลงไปเลย แต่เธอเดินเข้าไปเขย่งเท้าขึ้นจูบแก้มของอีกฝ่าย แถมเจ้าของร่างสูงก็ไม่ได้ปฏิเสธอะไรยังให้เธอจูบถึงแม้รรินธรจะไม่ได้มองไป แต่หูของเธอก็ได้ยินทุกอย่าง และรู้ด้วยว่าพวกเขากำลังทำอะไรประเจิดประเจ้อกันอยู่พอเธอคนนั้นลงไปแล้วคริสก็เดินออกมาที่หน้าห้อง"ถ้าทำไม่เสร็จพรุ่งนี้ค่อยมาทำต่อ""ฉันจะทำให้เสร็จค่ะ" หญิงสาวไม่ได้เงยหน้าขึ้นมองเลยด้วยซ้ำ"แล้วแต่นะถ้าคนที่บ้านไม่ว่าอะไร" ว่าแล้วเขาก็เดินออกไปจากห้องทำงานไปรรินธรถึงได้เงยหน้าขึ

    Last Updated : 2025-01-05
  • ภรรยาในนาม   บทที่ 64

    พอวางกาแฟเสร็จ รรินธรก็ออกมา เธอไม่รู้หรอกว่าคริสคุยสายอยู่กับใคร แต่ที่รู้ก็คือมีคนโทรมาชวนไปกินข้าว และเขาก็พยายามจะปฏิเสธโดยการเอางานมาอ้าง ซึ่งงานแค่นี้เขาไม่จำเป็นต้องทำเองก็ได้"ฉันอยากให้เธอรับงานโปรเจคของคุณกำจรไปเลยนะ" มันคือเสียงทับทิมที่พูดกับนุ่น และคงอยากให้ใครบางคนแถวนั้นได้ยิน ถึงได้ออกมาพูดกันนอกห้อง"มันจะดีเหรอคะผู้จัดการ เดี๋ยวคนแถวนี้ก็ว่าให้ ขนาดทำให้นุ่นกระเด็นออกจากตำแหน่งก็ทำมาแล้วเลยค่ะ"ประโยคนี้ชัวร์มากว่านุ่นต้องการว่าให้ใคร รรินธรที่กำลังอยากหาที่ระบายอยู่พอดีก็ได้หันกลับไป"ถ้าจะพูดให้ฉันก็กรุณาบอกมาตรงๆ เถอะค่ะ มันเหมือนไม่ใจพอ""ฉันจะกล้าไปอาจเอื้อมว่าให้เธอได้เหรอ แค่นามบัตรใบเดียวก็สามารถเข้าทำงานได้โดยไม่ต้องสอบสัมภาษณ์ แถมไล่คนเก่าออกได้ด้วย""คุณก็เลยเล่นไม่ซื่อ โดยการเอา....ให้ฉันดื่มอย่างนั้นเหรอคะ" รรินธรพูดลากเสียงยาวและละไว้ในฐานที่เข้าใจเฉพาะคนที่เธอจงใจจะพูดด้วย"ผู้จัดการคะ งานตัวนี้นุ่นอยากจะปรึกษาอะไรอีกนิดหน่อยเชิญในห้องดีกว่าค่ะ" ทั้งผู้จัดการและลูกน้อง รีบกลับเข้าห้องโดยที่ไม่ต้องเสียแรงพูดอะไรอีกแล้ว"หึ! นึกว่าจะแน่" ทำไมรรินธรจะไม่ร

    Last Updated : 2025-01-05
  • ภรรยาในนาม   บทที่ 65

    คำพูดของกัลยาทำให้ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นต่างก็มองมาที่รักนรินทร์ ไม่เว้นแม้แต่น้าของเด็กน้อย เพราะรรรรรรไม่เคยเห็นพ่อของหลานเลยตอนนั้นเธอเรียนหนักมากเพราะใกล้จะจบ แถมพี่สาวก็ไม่เคยพาคนที่กำลังคบอยู่มาที่บ้านเลย"แต่คงไม่ใช่หรอกเนาะ เพราะช่วงนั้นเราบินกลับต่างประเทศแล้วไม่ใช่เหรอ" กัลยาเป็นคนพูดเติมคำพูดของตัวเอง เพราะไม่อยากให้เสียหายกันทั้งสองฝ่ายคนที่รู้ว่าอะไรเกิดขึ้นกับสองคนนี้ ก็ยืนอยู่ตรงนั้นด้วย ซึ่งนางพูดอะไรออกมาไม่ได้ เพราะคดีเดิมเพิ่งจะเคลียร์ไป แต่ที่จริงคดีนี้มันเกิดมาก่อนคดีที่เพิ่งจะจบไปด้วยซ้ำ นางถึงต้องได้ทำทุกอย่างให้มันถูกต้อง โดยให้พวกเขาทั้งสองคนเจอกันเอง แต่ไม่คิดว่าพอเจอกันแล้วต่างคนต่างไม่พูดคุยปรับความเข้าใจ"ตั้งโต๊ะเสร็จแล้วค่ะ" แม่บ้านเดินออกมาตามเจ้านายทั้งหลาย เพราะทีแรกคิดว่า คริสจะไม่ได้มาทานข้าวด้วย แต่คริสเปลี่ยนใจกะทันหัน ตอนที่ถูกทับทิมชวนออกมานั่นแหละเขาไม่รู้เหมือนกันว่าปฏิเสธทับทิมทำไม แต่ที่รู้คือเขาห่วงความรู้สึกคนที่อยู่หน้าห้องมาก เพราะเธอก็ได้ยินสิ่งที่ทับทิมพูด แต่ทำไมเขาต้องเป็นห่วงความรู้สึกของเมียคนอื่นด้วย คิดไปคิดมาก็ดูเหมือนตัวเองโง่

    Last Updated : 2025-01-05
  • ภรรยาในนาม   บทที่ 66

    "จะทำยังไงดี" รรินธรยืนมองตัวเองในกระจก ตอนนี้ไม่แน่ว่ากัลยาคงจะเข้าไปในห้องนั้นแล้ว แต่ถ้าเธอออกมานานเกินทุกคนต้องสงสัยแน่"อ้าวคุณเลขา ขณะที่เธอกำลังจ้องมองตัวเองในกระจก" จนลืมดูว่าเป็นใครที่เดินเข้ามาในห้องน้ำ"มาเข้าห้องน้ำหรือคะ" คนที่มาเข้าห้องน้ำก็คือภรรยาของกำจร"ใช่ค่ะ ฉันนึกว่าคุณออกไปแล้วซะอีก""พอดีท้องเสียค่ะ ก็เลยรอดูก่อนว่าข้าศึกจะมาอีกไหม" นี่เราพูดบ้าอะไรออกไปเนี่ย แต่มันก็คงเป็นทางออกเดียวที่จะเลี่ยงได้"ถึงว่าเห็นหายออกมานานเลย ฉันว่าคุณไปหาหมอดีกว่าไหมคะ""ฉันไม่เป็นอะไรมากหรอกค่ะ""เดี๋ยวฉันไปบอกข้างในก่อนแล้วกันค่ะ" ว่าแล้วภรรยาของกำจรก็รีบกลับออกจากห้องน้ำไป ทั้งๆ ที่ยังไม่ได้เข้าเลย"เดี๋ยวก่อนค่ะ" รรินธรร้องตามหลังก็ไม่ทันแล้ว "งานเข้าจนได้" หญิงสาวต้องได้รีบออกจากห้องน้ำแอดด~ ประตูห้องวีไอพีถูกเปิดเข้ามาแบบช้าๆ โดยพนักงานที่ยืนเฝ้าอยู่หน้าห้อง เพื่อรอบริการลูกค้า"คุณรรินธรเป็นยังไงบ้างครับ" คนที่ถามก็คือกำจรเมื่อเห็นเธอกลับเข้ามา และคนที่นั่งอยู่ในห้องนั้นต่างก็มองไปที่ประตูพร้อมกัน"ริน??" กัลยาไม่คิดว่าเลขาที่ทุกคนพูดถึงคือรรินธรคนนี้ เพราะตอนที่ภรรยากำจร

    Last Updated : 2025-01-05
  • ภรรยาในนาม   บทที่ 67

    รรินธรรีบเดินไปขึ้นรถตัวเอง แล้วขับตามหลังรถของเขาไป เพื่อหาโอกาสแซงเธออยากจะโทรไปหาน้องสาว..แต่จะบอกน้องยังไงดีล่ะว่าให้เอาหลานไปซ่อนไว้ก่อนขับรถตามมาเรื่อยๆ ก็ยังไม่มีโอกาสที่จะแซง เพราะเขาขับเร็วแบบสม่ำเสมอ"ไม่คิดจะแวะซื้ออะไรหน่อยหรือไง" สิ้นคำพูดของเธอเท่านั้นแหละ รถคันข้างหน้าก็แวะจอดที่ร้านสะดวกซื้อทางเข้าบ้าน ..เขาได้ยินเราพูดเหรอ? ก็ไม่น่าจะใช่ หญิงสาวก็เลยรีบขับรถแซงหน้าไปทำไงดี..ถ้าเราจอดรถไว้หน้าบ้านหรือที่จอดรถแบบนี้ เขาต้องเห็นแน่เลย ..รรินธรก็เลยขับรถอ้อมไปหลังบ้านแล้วจอดแอบไว้ตรงนั้นหญิงสาวรีบตรงเข้าไปด้านใน แล้วเดินไปที่ห้องของน้องสาว ซึ่งทั้งสองได้ย้ายลงมาอยู่ข้างล่างแล้ว เพราะคฑาไม่อยากให้ภรรยาต้องขึ้นลงบันไดบ่อยๆ รรินธรก็เลยย้ายตามน้องลงมาอยู่ห้องข้างล่างด้วย"หนูรักล่ะ" รรินธรถือวิสาสะเปิดประตูเข้าไปเพราะห้องไม่ได้ล็อก"อุ๊ย" รรรรรรถึงกับตกใจถอยออกจากสามีแบบอัตโนมัติ เพราะทั้งสองกำลังแสดงความรักกันอยู่แต่นาทีนี้รรินธรไม่มีเวลาจะมาให้ความสนใจอะไรแบบนี้ "พี่ถามว่าหนูรักอยู่ไหน""อยู่กับคุณแม่ค่ะ""ดึกขนาดนี้แล้วทำไมเราไม่รับหลานกลับมา!"รรรรรรตกใจที่เห็นพี่สาว

    Last Updated : 2025-01-05
  • ภรรยาในนาม   บทที่ 68

    "คุณ?" รรินธรตกใจเมื่อถูกเขาจับได้ หญิงสาวรีบแย่งอุ้มลูกมากอดไว้จนแน่น แล้วเดินตรงมาที่ห้องนอน ..แต่จังหวะที่เธอกำลังจะปิดห้อง ชายร่างสูงที่เดินตามมาติดๆ ก็ได้ขัดขวางไว้"คุณออกไปจากห้องฉันเดี๋ยวนี้นะ!"เขาแทรกตัวเข้ามาในห้องแล้วก็ปิดประตูโดยที่ไม่พูดไม่จา"ถ้าคุณไม่ออกไปฉันจะตะโกนให้คนช่วย""เอาเลยสิ ผมจะได้รู้ความจริงสักทีว่ามันเกิดอะไรขึ้น""มันเกิดอะไรขึ้นหมายความว่ายังไง!" เด็กน้อยที่อยู่ในอ้อมกอดของแม่เริ่มงัวเงีย เพราะเสียงดัง "โอ๋~ นอนต่อนะลูก" หญิงสาวตบสะโพกของลูกเบาๆ เพื่อกล่อมให้นอนต่อ แต่เธอก็ไม่กล้าที่จะเอาลูกไปวางไว้เตียง เพราะกลัวเขาแย่งลูกไป"บอกความจริงผมมา ว่ามันเกิดอะไรขึ้น เด็กคนนี้เป็นลูกของผมใช่ไหม""ไม่ใช่ รักนรินทร์เป็นลูกของฉัน""กับผม""ไม่ใช่! ก็บอกแล้วไงว่าไม่ใช่!!"ถึงแม้ว่าเธอจะปฏิเสธยังไงเขาก็ไม่เชื่ออยู่แล้ว "ทำไมคุณถึงไม่บอกเรื่องนี้ คุณรู้ก่อนที่จะไปแต่งงาน หรือรู้หลังแต่งงานว่าท้องกับผม" คริสหมายถึงเรื่องที่เธอไปแต่งงานกับผู้ชายคนอื่น"คุณพูดอะไร คุณเองต่างหากที่ไม่ยอมรับลูก แล้วยังจะมาป้ายความผิดให้กับฉันอีกเหรอ!""ไม่ยอมรับลูก? ก็คุณเองไม่ใช่เหรอ ท

    Last Updated : 2025-01-05
  • ภรรยาในนาม   บทที่ 69

    "เราไปกันเถอะค่ะพี่" ถึงแม้ชายคนนั้นจะยังนั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้า รรรรรรก็ไม่มีความเห็นใจใดๆ ให้กับเขา"คุณจะไปไหน" คำนี้คริสและคฑาพูดขึ้นแทบจะพร้อมกัน"ฉันจะพาพี่สาวของฉันไปจากที่นี่ เราขอโทษด้วย ที่เข้ามาทำให้ชีวิตของพวกคุณตกต่ำ" ได้ยินแค่นี้เธอก็รู้แล้วว่าครอบครัวนี้รังเกียจเธอกับพี่มากแค่ไหน และรรินธรก็ไม่ได้ห้ามในการตัดสินใจของน้องสาวเลย"ผมไม่ให้คุณไปนะ" คฑารีบรั้งตัวภรรยาไว้ "ใจเย็นๆ ก่อนได้ไหม" คนที่เอ่ยพูดขึ้นก็คืออัญชัญ กว่าที่นางจะรู้ตัวว่าตัวเองทำผิด เกือบจะสาย แต่หรือว่าสายไปแล้ว"ปล่อยฉันกับพี่ไปเถอะค่ะ คนไม่ใช่ยังไงก็ไม่ใช่อยู่วันยังค่ำ ไม่มีทางที่เกลือจะหวานได้ เฉกเช่นเดียวกันกับไม่มีทางที่น้ำตาลจะเค็ม.." "รัน" กัลยาเอื้อมมือไปกุมมือน้องสะใภ้ไว้ "พี่ขอโทษแทนแม่ได้ไหม พี่ขอร้องให้เราอยู่ที่นี่ อย่าไปไหนเลย""ฉันตัดสินใจแล้วค่ะ ฉันกับพี่คงไม่ใช่ตั้งแต่แรก ขอตัวนะคะ" รรรรรรเอื้อมมือไปคว้าแขนของพี่สาวให้เดินตามออกมาจากบ้าน จนทุกคนต้องรีบเดินตามหลังมา"พวกคุณไม่ต้องตามมาหรอก..เรามีบ้านอยู่ มีข้าวกิน และถ้าคุณอยากจะไปหาลูกฉันก็ไม่ห้าม""ผมไม่ให้คุณไป ถ้าจะไป คุณต้องข้ามศพผมไ

    Last Updated : 2025-01-05

Latest chapter

  • ภรรยาในนาม   บทที่ 122 ตอนจบ

    เช้าวันต่อมา.."ขอบพระคุณคุณปู่คุณย่ามากนะคะ""ถ้าอยากมาค้างที่นี่ก็มาได้ตลอดเวลาเลยนะ ปู่กับย่ายินดีต้อนรับเสมอ""ขอบคุณมากเลยนะครับ ส่วนเรื่องประตู เดี๋ยวผมจะให้ช่างมาดูให้""ไม่เป็นไรหรอก แค่เปลี่ยนลูกบิดเฉยๆ ก็ใช้งานได้เหมือนเดิมแล้ว""ให้ช่างมาดูดีกว่าค่ะคุณปู่" รักนรินทร์เกรงใจ มาขออาศัยอยู่บ้านท่านแท้ๆ ยังมาทำของท่านเสียหายอีก"ถ้างั้นก็เอาที่พวกเราสบายใจเลยแล้วกัน เดินทางปลอดภัยนะลูก""ขอบคุณอีกครั้งนะคะ" ทั้งสองไหว้ร่ำลาพวกท่านแล้วก็ออกมา[บ้านภูมิฐาน]ชายหนุ่มพาเธอกลับมาที่บ้านก่อน เพื่อจะมาเปลี่ยนเสื้อผ้าพอมาถึงก็เจอพ่อกับแม่ของเขาอยู่ที่บ้านพอดี"คุณพ่อจะออกไปไหนหรือครับ" เดินเข้ามาก็เห็นผู้เป็นพ่อกำลังจะออกจากบ้าน"ก็เข้าบริษัทน่ะสิ ที่บริษัทโทรมาบอกว่าตามตัวผู้บริหารไม่เจอ""ขอโทษครับ เดี๋ยวผมเข้าไปเอง แต่ขอขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะครับ" เขามัวแต่ยุ่งตามหาเธออยู่ ก็เลยปล่อยปละละเลยเรื่องบริษัทไป"ฉันรออยู่ข้างล่างได้ค่ะ" หญิงสาวชักมือออกเมื่อเขายื่นมาจะจูงเธอขึ้นไปด้วย"จะรออยู่ข้างล่างทำไม..ไม่อาบน้ำก่อนหรือไง""คุณก็ไปอาบเองสิ""ไปด้วยกัน แล้วก็เข้าบริษัทด้วยกัน""ฉ

  • ภรรยาในนาม   บทที่ 121

    "ใครเขาจะให้คุณนอนด้วย" หญิงสาวรีบเก็บของบนโต๊ะอาหาร พอเก็บเสร็จก็เดินไปที่ประตูบ้าน "คุณกลับไปเลยนะ ฉันจะล็อกบ้านแล้ว""บอกแล้วไงว่าจะนอนที่นี่ด้วย""แต่นี่มันไม่ใช่บ้านฉันนะ""งั้นก็กลับบ้านสิ""ไม่"จากที่ยืนกอดอกพิงผนังอยู่ชายหนุ่มก็ก้าวเดินไปที่บันได"นี่คุณ!" รักนรินทร์รีบหันไปล็อกบ้านไว้แล้วก็เดินตามเขาขึ้นมา"คุณพักอยู่ห้องไหน""ไม่บอก"ไม่บอกก็ไม่เห็นจะยาก เพราะชั้นบนมีห้องนอนแค่สองห้อง ภูมิฐานเดินไปหน้าห้องนอนหนึ่งในสองนั้น"คุณภูมิหยุดเดี๋ยวนี้นะ!" รักนรินทร์รีบเดินเข้าไปรั้งตัวเขาไว้ก่อนที่จะเปิดประตูห้องนั้น "นี่มันห้องของคุณปู่คุณย่า""คุณก็ไม่บอกแต่ทีแรก" ว่าแล้วชายหนุ่มก็เอื้อมไปเปิดอีกห้องที่อยู่ข้างกัน หญิงสาวก็เลยรีบตามเข้าไป"ก็ได้แต่ฉันให้คุณค้างแค่คืนนี้คืนเดียวนะ"เขาไม่ตอบ..ให้พ้นคืนนี้ไปก่อนแล้วกัน ถ้ายังรับไหวอยู่ภูมิฐานเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วก็เข้าห้องน้ำ ทำเหมือนบ้านของตัวเองยังไงยังงั้นรักนรินทร์ได้แต่ยืนทำหน้าบูดบึ้งใส่ แต่หัวใจกลับเต้นแรงสวนทางกับสิ่งที่แสดงออกมาเพียงไม่นานภูมิฐานก็ออกมาจากห้องน้ำ เธอก็เลยเข้าไปใช้ต่อพรึบ! "กรี๊ดด" หญิงสาวที่กำลังอา

  • ภรรยาในนาม   บทที่ 120

    [คอนโด]เพียงไม่นานรถของภูมิฐานก็มาถึงคอนโด ชายหนุ่มลงจากรถได้ก็รีบตรงขึ้นไปก๊อก ก๊อกแกร็ก! แกร็ก!! เขาไม่มีคีย์การ์ดของห้องนี้ ก็เลยต้องได้เคาะประตูแล้วลองเปิด แต่ข้างในก็ยังเงียบอยู่"รักนรินทร์..คุณมาถึงหรือยังเปิดประตูให้ผมหน่อย" ขณะที่เรียกเขาก็ยังคงเคาะประตู แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับใดๆชายหนุ่มเอาโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรหาเธอ หลายต่อหลายครั้ง แต่ก็ยังคงเหมือนเดิม[ร้านขายของชำ]"ผมก็ได้ยินคุณแม่บอกว่า ได้ฤกษ์ยามแล้วไม่ใช่หรือครับพี่" เมื่อเกียร์เห็นพี่สาวมาหา ด้วยใบหน้าที่เศร้าหมอง ก็เลยถามเอาความจริง"สงสัยเขาจะยังไม่พร้อม""พี่จะไปสนใจอะไร" เกียร์ของขึ้นทันทีเมื่อได้ยินว่าฝ่ายชายไม่พร้อมที่จะแต่งงานกับพี่สาว"เรื่องนี้เราอย่าไปพูดให้ใครฟังนะ" ที่รักนรินทร์ต้องเล่าให้เกียร์ฟังก็เพราะอยากจะมาขออาศัยอยู่ที่นี่ก่อน ในระหว่างที่รอให้เขาตัดสินใจ พอคิดแล้วดูเหมือนไม่มีค่า ต้องให้ผู้ชายตัดสินใจว่าอยากจะแต่งงานด้วยไหม"ถ้างั้นพี่ก็ค้างที่ห้องผมเลยแล้วกัน..เพราะผมต้องกลับไปค้างที่บ้านของคุณแม่" ข้าวฟ่างไม่ได้มาด้วย เกียร์แค่แวะมาดูร้านช่วยปู่กับย่า"แล้วคุณปู่คุณย่าของเกียร์จะไม่ว่าพี่เหรอ""

  • ภรรยาในนาม   บทที่ 119

    "ปล่อยค่ะนี่มันห้องทำงานนะ" พอเป็นอิสระหญิงสาวก็รีบห้ามปรามกลัวว่าเขาจะเลยเถิด"คุณทำเสน่ห์ใส่ผมหรือเปล่าเนี่ย" ยอมรับว่าไม่เป็นอันทำการทำงานเลย เพราะตั้งแต่ได้สัมผัสร่างกายของเธอมา เขาก็โหยหาเธอโดยตลอด"ทำเสน่ห์? อะไรคือทำเสน่ห์คะ" อย่างที่รู้กันอยู่ว่าเธอเติบโตที่ต่างประเทศ เรื่องแบบนี้ที่นั่นเขาไม่เชื่อกันอยู่แล้ว และไม่มีใครพูดถึง แม้แต่พ่อและแม่ สื่อโซเชียลก็ไม่ใช่ว่าเธอจะไม่สนใจ แต่ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี"ผมแค่ล้อเล่น มันเป็นเสน่ห์จากตัวคุณเอง""คุณรักฉันจริงเหรอ" รักนรินทร์ถามอีกครั้ง เพราะคิดว่าเขาคงอยากจะพูดแค่ต่อหน้าผู้ใหญ่"รักสิ ผมรักคุณ ว่าแต่คุณคิดยังไงกับผม""คิดยังไง?" ใช่แล้วเราคิดยังไงกับเขากันแน่ แต่พอได้ยินเขาบอกรักทำไมถึงดีใจมาก ดีใจจนห้ามน้ำตาของตัวเองไม่ได้"ผมไม่ได้บังคับให้คุณพูดหรอก เรื่องแบบนี้ต้องพูดออกมาจากใจ เหมือนที่ผมบอกคุณไง""คุณพูดจากใจจริงหรือคะ" ก็มันยากที่จะเชื่อนี่ วันนั้นยังทำเหมือนไม่ชอบหน้าเธออยู่เลย"ถ้าพูดแล้วคุณยังไม่เชื่อ งั้นผมทำให้คุณเชื่อเลยแล้วกัน""ทำอะไรคะ"คนตัวโตเดินมาที่ประตู แล้วก็จัดการล็อกมันไว้ แถมไม่ได้ล็อกแค่ลูกบิด เขายังล็อกก

  • ภรรยาในนาม   บทที่ 118

    "กระดาษอะไรแปะอยู่ด้านหลัง" รรินธรที่ยืนอยู่ห่างหน่อยมองไปเห็นตอนที่สามียกแพทเทิร์นขึ้นมาดูหมั่บ รักนรินทร์รีบดึงมันออกมา แล้วก็ขยำไว้ในมือ "ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ก็แค่เจ้านายเขียนโน้ตแก้งานไว้ค่ะ"ภูมิฐานมองที่มือของเธอแบบยิ้มๆ "คุณพ่อกับคุณแม่ทานข้าวมาหรือยังครับ" แล้วเขาก็หันมาชวนพวกท่านคุย"ยังไม่ได้ทานเลย ก็นัดทานข้าวกับพ่อเรานั่นแหละ ไม่รู้ป่านนี้มาหรือยัง""อ้าวหรือครับ พอดีเลยผมกำลังหิว ขอไปร่วมทานด้วยคนนะครับ"ในขณะนั้นโทรศัพท์ของคริสก็ได้ดังขึ้น และคนที่โทรมาก็คือภูสิษฐ์รับโทรศัพท์อยู่ครู่หนึ่งคริสก็หันมาหาภูมิฐาน"ถ้าจะไปทานด้วยกันก็ป่ะ ตอนนี้พ่อกับแม่เราอยู่ข้างล่างแล้ว" ว่าแล้วคริสก็เอื้อมไปจูงแขนภรรยาให้เดินตามมา ส่วนภูมิฐานก็รีบเดินนำหน้าไป เพื่อเปิดประตูห้องให้"แล้วเราไม่ไปเหรอลูก" รรินธรเห็นว่าลูกสาวไม่เดินตาม"ไม่หรอกค่ะ เดี๋ยวรักหาอะไรทานแถวโรงอาหารนี้ก็ได้"ภูมิฐานถึงกับหันกลับมามอง เพราะเขาเดินนำพวกท่านจะออกนอกห้องอยู่แล้ว..หน้าประตูลิฟต์.."ผมเพิ่งนึกขึ้นได้ว่ามีงานด่วน คงไปร่วมทานข้าวด้วยไม่ได้ เอาไว้โอกาสหน้านะครับคุณพ่อคุณแม่" เขาพูดในขณะที่ประตูลิฟต์กำลังเปิดอ

  • ภรรยาในนาม   บทที่ 117

    แกร็ก! แกร็ก!!"ทำไมประตูเปิดไม่ได้ล่ะคะคุณ หรือคีย์การ์ดใช้ไม่ได้แล้ว" คีย์การ์ดเคยเป็นของรรินธรสมัยที่พักอยู่ที่คอนโดนี้ ตอนนั้นเธอไม่ได้คืนให้กับคฑา แต่ก็ไม่ได้ทิ้งยังคงเก็บไว้เป็นอย่างดี"ก็เปิดได้อยู่นะ..แต่เหมือนถูกปิด" คริสใช้คีย์การ์ดเปิดอีกครั้งลองดู"ใครคะ" เสียงคนที่อยู่ด้านในดังออกมา เมื่อได้ยินว่าคนข้างนอกจะเปิดลองดูอีกครั้ง"อ้าวหนูยังไม่นอนเหรอลูก เปิดประตูให้พ่อกับแม่หน่อย" ที่ไม่เคาะเรียกเพราะกลัวจะรบกวนลูกสาว"แป๊บหนึ่งนะคะพ่อ"ที่คริสเปิดประตูเข้ามาไม่ได้ ก็เพราะตอนนั้นภูมิฐานอุ้มรักนรินทร์ยืนอยู่ใกล้ประตู พอได้ยินเสียงแกร๊กเท่านั้นแหละเขาก็รีบใช้มือดันประตูปิดไว้เหมือนเดิม ด้านในมันก็เลยล็อกอีกที ..และตอนนี้ทั้งสองกำลังมัววุ่นใส่เสื้อผ้ากันอยู่แกร็ก~"อ้าวนี่หนูยังไม่อาบน้ำเลยเหรอลูก แม่นึกว่าหนูหลับไปแล้วเสียอีก""ยังค่ะมัวเคลียร์งานอยู่" โกหกแม่จะบาปไหมเรา"ถ้างั้นหนูก็ไปทำงานต่อเถอะลูก ไม่ต้องห่วงพ่อกับแม่หรอก""คุณพ่อจะทำอะไรคะ" รักนรินทร์เห็นพ่อกำลังจะเดินไปเปิดประตูห้องนอน"หนูจะให้พ่อกับแม่นอนห้องไหนล่ะ" คริสถึงกับตกใจแล้วหันกลับมาถามลูกสาว"อีกห้องค่ะพ่อ"

  • ภรรยาในนาม   บทที่ 116

    [ร้านอาหารหรู]"ว่าไงเสือ""ใครเสือ เรียกให้ถูกหน่อยสิ" ดวงตาภูสิษฐ์ กรอกมองไปดูภรรยาที่นั่งอยู่ข้างๆ ถ้าจำกันได้สมัยก่อนภูสิษฐ์ก็ไม่ใช่เบาๆ และคนที่กล้าเรียกเขาว่าเสือก็คือ.. "นายก็ไม่เบาเหมือนกันแหละไอ้คุณคริส"ใช่แล้วคนที่คริสมาทานข้าวด้วยก็คือภูสิษฐ์ ทั้งสองรู้จักกันที่ต่างประเทศ หลายสิบปีผ่านมาแล้ว"อุ๊ย" เมื่อได้ยินเพื่อนเอาคืนคริสก็ได้มองมาที่ภรรยาบ้าง พอเห็นสายตาพิฆาตแล้วถึงกับเสียวสันหลังวูบ"แล้วเมื่อไรเด็กๆ จะมากันเนี่ย" สามีทั้งสองยกนาฬิกาขึ้นมาและพูดพร้อมกันโดยที่ไม่ได้นัดหมาย"ไม่มีพิรุธเลยนะคะ""แหะๆ เมียจ๋าา อย่าไปเชื่อไอ้ภูมันเลย""นั่นไงมาแล้ว" เหมือนกรรมการตีระฆังเพื่อพักยก เมื่อเห็นภูมิฐานเดินเข้ามาพอมองเห็นแล้วว่าพ่อกับแม่นั่งอยู่โต๊ะไหนภูมิฐานก็เดินตรงเข้ามา สายตาคมมองดูชายหญิงวัยกลางคนคู่หนึ่งที่นั่งอยู่โต๊ะเดียวกัน"สวัสดีครับ" เขายังไม่รู้หรอกว่าทั้งสองท่านเป็นใครแต่ด้วยมารยาทพอมาถึงก็ยกมือไหว้"หล่อกว่าพ่อเยอะเลยนะเนี่ย" คริสพูดพร้อมกับรับไหว้"ขอบคุณครับ" ชายหนุ่มมองไปที่พ่อ เพื่ออยากจะถามว่าเพื่อนของท่านทำไมเขาถึงไม่รู้จัก"เพื่อนพ่อเพิ่งเดินทางมาจากต่างปร

  • ภรรยาในนาม   บทที่ 115

    ภูมิฐานรีบตามออกมา คิดว่าที่เธอรีบออกไปคงเพราะเรื่องดินสอแท่งนั้นแน่แกร็ก! ประตูห้องประชุมถูกเปิดเข้าไปแบบถือวิสาสะ รักนรินทร์คิดว่าไอรยาคงยังอยู่ในห้องประชุมเพราะต้องได้คุยเรื่องแบบต่อทุกคนที่ยังอยู่ในห้องประชุมต่างก็หันมองมาที่ประตู"ฉันได้ยินท่านประธานบอกว่าคุณได้ดินสอด้ามนี้ที่ถังขยะ" รักนรินทร์เดินตรงเข้าไปแล้ววางดินสอลงตรงหน้าของไอรยา"ค่ะ" ไอรยาตอบรับเมื่อเห็นว่าภูมิฐานเดินตามเข้ามาด้วย"ถังไหนคะ""เออ..ถัง? ถังไหนแล้วทำไมคะ""มันวางอยู่บนโต๊ะทำงานของฉันแล้วมันจะไปอยู่ข้างถังขยะได้ยังไง ฉันก็เลยอยากรู้ว่าถังไหน""ถังหน้าห้อง" ถ้าจะบอกว่าถังขยะที่ไกลกว่านั้น กลัวจะไม่น่าเชื่อถือ"คุณเจอตอนไหน""นี่คุณ ฉันไม่มีเวลามานั่งจำเวลาหรอกนะ""ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวฉันจะให้คนตรวจสอบกล้องวงจรปิดเองแล้วกัน""??" ไอรยาลืมคิดเรื่องนี้ไปเลยคนที่อยู่ในห้องประชุมได้แค่นั่งฟัง เพราะไม่รู้ว่าทั้งสองมีเรื่องอะไรกัน"ออกไปก่อนครับ" ภูมิฐานเป็นคนสั่ง เพราะเห็นแล้วว่าศึกครั้งนี้คงไม่สงบง่าย"ไม่ต้องหรอกค่ะ อยู่ฟังด้วยกันนี่แหละ"คนที่กำลังเก็บของจะลุกขึ้นต่างก็นั่งลงที่เดิม เมื่อได้ยินรักนรินทร์สั่งอี

  • ภรรยาในนาม   บทที่ 114

    แกร็ก~ "??" พอรู้ว่าใครมาเคาะประตูเท่านั้นแหละ รักนรินทร์ก็รีบปิด..แต่ก็ไม่ทัน"คุณออกจากห้องฉันไปเดี๋ยวนี้เลยนะ"แต่ดูเหมือนว่าภูมิฐานจะไม่สนใจที่เธอไล่ เขายังคงดันประตูแล้วก็แทรกตัวเข้ามา"คุณดื่มเหล้ามาเหรอ?""ขอค้างด้วยหน่อยสิ""คุณเห็นฉันเป็นอะไร""ผมยังไม่รู้ เราคบกันดูก่อนไหม" มันเป็นสิ่งที่เขาคิดไว้ ในระหว่างที่เขายังไม่รู้ใจตัวเองอยากจะอยู่ใกล้เธอให้มากที่สุด"อะไรนะ?""ในระหว่างนี้เราก็คบกันไปก่อน""ฟังดูดีนะ คนเห็นแก่ตัว" ถ้าเขาขอเป็นแฟนเธออาจจะรู้สึกดีขึ้นมาบ้าง แต่นี่แค่มาขอคบ แถมยังคบกันดูก่อนอีก"แล้วคุณต้องการแบบไหนก็บอกมาสิ""ต้องการให้คุณออกไปจากห้องนี้""คำก็ไล่สองคำก็ไล่ คุณจะให้ผมคิดยังไง""คิดว่าฉันไม่สนใจคุณไง ถ้าสนใจคุณแล้วฉันจะไล่เหรอ""ถ้างั้นแสดงว่าผมคิดกับคุณอยู่ฝ่ายเดียวหรอกหรือ"หญิงสาวทำได้แค่กลืนน้ำลายลงคอ เขาไม่คิดเหรอว่าเธอต้องเล่นตัวไว้บ้าง ถ้ารีบตกลงไป ก็จะดูเหมือนไม่มีค่าไม่มีราคาอะไรเลย"อืม?!" ในขณะที่กำลังใช้ความคิดอยู่นั้นก็ถูกอีกฝ่ายจู่โจมโดยการจูบมือเรียวแนบลงที่แผ่นอกกว้าง นี่เธอโหยหาจูบจากเขาขนาดนี้เลยเหรอ เพราะแรงจะผลักออกก็ยังไม่มีเมื่

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status