บทที่ 339

จากนั้น เธอก็ได้ยินฟู่เซียวหานตอบว่า “คุณไม่ใช่เพื่อนร่วมชาติของเรา จึงไม่เข้าใจการยึดติดกับการแต่งงานและครอบครัวของคนในชนชาติเรา”

“ผมไม่เข้าใจจริง ๆ แต่การแต่งงานนั้นคือคุก นี่เป็นเรื่องที่พวกเราล้วนเห็นด้วยคุณลืมไปแล้วหรือ? ก่อนหน้านี้คุณพลาดความสนุกอื่น ๆ มากมายเพราะการแต่งงาน ไม่ง่ายเลยกว่าจะเป็นอิสระ ทำไมคุณถึงกลับไปอีกล่ะ?”

ฟู่เซียวหานเพียงหัวเราะออกมา

“หรือว่ามีอะไรพิเศษในตัวภรรยาของคุณ ที่ทำให้คุณยอมถูกผูกมัดด้วยความเต็มอกเต็มใจเช่นนี้?”

“ไม่มีหรอก เธอเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดา ๆ คนหนึ่ง ไม่มีอะไรพิเศษ”

“ผมไม่เชื่อ ถ้าเป็นแบบนั้นจริง ๆ แล้วทำไมคุณถึงเลือกที่จะแต่งงานกับเธอ”

“เพราะผมขี้เกียจเกินกว่าจะเสียเวลากับคนอื่น คุณเองก็เคยพูดมาว่าสำหรับเราแล้วการแต่งงานเป็นเหมือนดั่งคุก จะแต่งกับใครก็เหมือนกัน ดังนั้นผมก็เลยสุ่มเลือกมาสักคน และคนที่ถูกเลือกก็เป็นเธอพอดีก็เท่านั้น”

ซังหนี่ไม่ได้ฟังต่อ

และเธอก็ไม่ได้เปิดประตูเข้าไปหาฟู่เซียวหานตามที่คิดไว้ในตอนแรก

เมื่อเธอพบว่าสาวใช้กำลังมองเธอด้วยความสงสัย ซังหนี่เพียงยิ้มบาง ๆ “ไม่เป็นไรค่ะ ฉันออกไปรอเขาข้างนอกดีกว่า”

หลังจากพูดจบเธ