LOGINShare
ตอนที่76. โรงเตี๊ยมเซียนอี้
Last Updated:
2024-12-13 01:26:11
Related chapters
ภรรยาข้าเจ้าช่างร้ายกาจยิ่งนัก เล่ม1-2 ตอนที่77. ผ่อนคลาย
‘คืนนี้ ข้าจะทำให้เจ้าสมหวัง ถงเหยียนเจี๋ย’“คืนนี้ พวกเราไปผ่อนคลายยังหอร้อยราตรีกันดีกว่านะเจี๋ย ข้านี้รู้สึกร้อนรุ่มจนนอนไม่หลับมาหลายคืนแล้ว”ถงเหยียนเจี๋ยกำลังคิดที่จะปฏิเสธออกไป แต่เท้ากลับถูกเพื่อนรักเหยียบเข้าเต็มแรง แถมยังทำหน้าตายใส่เขาอีกต่างหาก“ดะ…ได้! คืนนี้ ข้าเองก็อยากผ่อนคลาย คะ…ความเป็นบุรุษสักหน่อยเช่นกัน”ถงเหยียนเจี๋ยจำต้องกัดฟันตอบรับ ทั้งที่ในใจนั้นเหมือนหวิว ๆ อย่างไรพิกล‘นางจะโกรธข้าหรือไม่นะ’โม่หยวนฟางยิ้มอย่างพอใจกับท่าทีของน้องเขย ที่ตอนนี้พยายามทำหน้านิ่งสนิท และเขามั่นใจว่าน้องสาวต้องได้ยินชัดเจนจริงดังคาด เมื่อประตูเปิดออก ชายหนุ่มคิดจะหันไปยิ้มยั่วผู้เป็นน้องสาว แต่จากรอยยิ้มกลับกลายเป็นอ้าปากค้าง ใบหน้าเริ่มซีดเผือด เหงื่อเม็ดเล็ก ๆ ผุดขึ้นเต็มใบหน้าแทน เพราะผู้ที่ก้าวเข้ามามิใช่น้องสาวเพียงคนเดียว แต่เป็นหญิงสาวอีกคนซึ่งเขาไม่คิดว่านางจะมาปรากฏตัวในเวลานี้‘นะ…ไหนนางบอกมาไม่ได้ ยะ…ไยถึงยืนอยู่ตรงนี้กันเล่า’ถงเหยียนเจี๋ย จากที่มีใบหน้าเจื่อน ๆ ตอนนี้ เขาอยากจะหัวเราะออกมาดัง ๆ เสียมากกว่า คืนนี้คงได้รู้กัน ว่าใครกันแน่ที่จะต้องคิดหนัก ระหว่างเขา
Last Updated : 2024-12-13ภรรยาข้าเจ้าช่างร้ายกาจยิ่งนัก เล่ม1-2 ตอนที่78. ใช้อารมณ์มากกว่าสติ
หนึ่งในสาวกลุกขึ้นเพื่อทำความเคารพหญิงสาวผู้มาใหม่ ซึ่งตอนนี้นางมีใบหน้าบึ้งตึงจนเหล่าสาวกจำต้องหลบ ถอยออกจากห้องนั้นไปกันหมด จีกวาฮวากำลังมีอารมณ์คุกรุ่นอยู่มิน้อย จนทำให้ประมุขพรรคที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ตัวใหญ่ถึงกับทำสีหน้ามึนงง ไยวันนี้ นางมารน้อยมือขวาของเขาถึงได้ดูมิสดชื่นเสมือนหญิงสาวผู้กำลังจะแต่งงานในเร็ววันนี้“ใครทำหลานสาวข้ามิพอใจกัน บอกท่านอาของเจ้ามาสิเด็กน้อย” ในที่สุด ท่านประมุขก็มิอาจทนรอให้อีกฝ่ายเอ่ยปากออกมาเองได้“มิเป็นอันใดมากเจ้าค่ะท่านอา คืนนี้ ข้าจะจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยเอง ท่านอาอย่าได้เป็นกังวล”น้ำเสียงที่ผู้เป็นอาฟังแล้วก็ให้รู้สึกไม่สบายใจอยู่บ้าง เพราะตลอดสองปีมานี้ หลานสาวของเขาผู้นี้แทบไม่เคยไร้รอยยิ้มเลยสักครั้ง“ระวังตัวด้วยหลานรัก ข้ารู้สึกได้ถึงพลังแห่งไข่มุกโลกันต์ จำเอาไว้หลานข้า ยิ่งเจ้าฝึกวิชามารแก่กล้ามากเท่าใดก็จะเจ็บปวดมากเท่านั้น หากถูกพลังของไข่มุกโลกันต์เข้า”เขาจำต้องเอ่ยเตือนหลานสาว ด้วยนางมักใช้อารมณ์มากกว่าสติ นับตั้งแต่นางได้วางแผนการเพื่อจะแย่งชิงสามีของญาติผู้พี่มาเป็นของตน แม้นางจะทำได้สำเร็จ แต่ก็ไม่อาจวางใจอะไรได้โดยง่ายในอดีต
Last Updated : 2024-12-13ภรรยาข้าเจ้าช่างร้ายกาจยิ่งนัก เล่ม1-2 ตอนที่79. อย่างไรเสีย
หยางซานซินลำพองใจกับความเฉลียวฉลาดของตนเอง เขาทำให้ทุกฝ่ายเชื่อในสิ่งที่เห็นมาได้โดยตลอด แต่สิ่งที่แอบซ่อนอยู่ในเงามืดจะมีเพียงแค่เขาและคนรักเท่านั้นที่รับรู้ แม้แต่หยางซานหลางที่ยังอ่อนประสบการณ์ เขาก็มิได้ให้บุตรชายรู้ไปเสียทุกเรื่องจุดประสงค์เดียวในตอนนี้ สำหรับหยางซานซิน คือกำจัดหลิวเจินเจิน ก่อนความลับเรื่องชาติกำเนิดบุตรชาย จะรู้ถึงหูของฮ่องเต้ เพราะนั่นจะทำให้สกุลหยาง และมารดาที่แท้จริงของบุตรชาย มีอันตรายถึงตายได้ เขาจึงมิอาจมีเมตตาต่ออดีตภรรยา เช่นหลิวเจินเจิน แม้นางจะเป็นคนดีมากก็ตาม แต่ในเมื่อยืนอยู่คนละฝ่ายกันอย่างชัดเจน ความตายเท่านั้นที่เขาจะมอบให้แก่ภรรยาซึ่งเคยยืนเคียงข้างกันมานานอีกไม่นาน ทุกอย่างก็พร้อมแล้วสำหรับการลงมือในภารกิจสำคัญ รอเพียงคนผู้นั้นออกคำสั่งมา กองทัพที่แฝงตัวอยู่ทั่วเมืองหลวงก็พร้อมเข้ายึดอำนาจในทันที แผนพวกเขาเหนือชั้นกว่าคนสกุลโม่ของฮ่องเต้โม่เหยียนฉงมากนัก‘สกุลโม่คิดว่าตนเองเก่งกาจฉลาดหลักแหลม มันถึงเวลาเปลี่ยนสกุลผู้ครองแผ่นดินแล้วตอนนี้’“ระวังคู่หมั้นเจ้าให้ดีซานหลาง อารมณ์ของสตรีอาจนำภัยมาสู่เราได้ ควบคุมให้ดี”หยางซานซินผ่านอะไรมามากมาย
Last Updated : 2024-12-13ภรรยาข้าเจ้าช่างร้ายกาจยิ่งนัก เล่ม1-2 ตอนที่80.ศัตรูกลายเป็นมิตร
ทุกถ้อยคำจะถูกส่งต่อกันมา เพื่อย้ำเตือนว่าอย่าได้ทำเช่นเจิ้งถง เวลานี้ ผู้ถือครองได้ปรากฏ พรรคโลกันต์ตื่นจากการหลับใหล เจิ้งถงก็ได้ปรากฏตัวเช่นกัน มันมิใช่เรื่องที่ดีเอาเสียเลย เขาต้องรีบรายงานเรื่องนี้แก่ผู้คุ้มกันให้เร็วที่สุด ก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินแก้“ท่านอามาถึงที่นี่ มีเรื่องสำคัญอะไรหรือไม่ขอรับ”คำถามของชายหนุ่ม มีหรือเจิ้งถงจะไม่เข้าใจ เพราะการมาเยือนของเขาย่อมทำให้อีกฝ่ายขุ่นเคืองอยู่ไม่น้อย แต่เขาก็ต้องนับถือในความอดกลั้นของชายหนุ่ม ที่ไม่แสดงออกถึงความเกรี้ยวกราดเมื่อเขามาอยู่ต่อหน้า เพียงเพื่อผลประโยชน์ร่วมกันที่ทำให้ศัตรูกลายเป็นมิตร“แน่นอน! ย่อมมีอยู่แล้ว ว่าแต่เจ้าเล่ามั่นใจหรือว่าอยู่เพียงลำพังกับบิดาเพียงสองคน”ชายหนุ่มที่แฝงตัวอยู่ด่านล่างรู้สึกได้ถึงอันตรายที่กำลังคืบคลานมาสู่ตนเอง ร่างในชุดทหารนอนนิ่งมิไหวติง แม้จะควบคุมทุกอย่างได้ดีแค่ไหน แต่ผู้มาใหม่คือหนึ่งในศิษย์พรรคที่เก่งเป็นอันดับต้น ๆ ย่อมต้องเหนือกว่าเขาผู้เป็นชนรุ่นหลัง“น้องชาย…เจ้าหมายความว่าอย่างไร” หยางซานซินเอ่ยถามออกมาด้วยความสงสัยเจิ้งถงยิ้มเหี้ยมเกรียม ก่อนจะยกฝ่ามือขึ้นสูงปัง!พื้นกระโจมแตก
Last Updated : 2024-12-13ภรรยาข้าเจ้าช่างร้ายกาจยิ่งนัก เล่ม1-2 ตอนที่81. ไยถึงพบปีศาจราตรีเช่นเจ้าได้เล่า
แม้ตามร่างกายจะมีบาดแผลอยู่มาก แต่ชายหนุ่มยังคงตอบว่าตนเองปลอดภัย“เจ้าคนนั้น! ไยถึงพบปีศาจราตรีเช่นเจ้าได้เล่า”หมิงจงเป่าพยักพเยิด ไปยังคนที่เขาเตะกระเด็น ห่างออกไปหลายก้าวซึ่งกำลังลุกขึ้นยืนพร้อมใบหน้าที่บิดเบี้ยว ด้วยความโกรธและอับอายกับสิ่งที่เกิดขึ้นและซ้ำยังต่อหน้าผู้อื่นอีกด้วยเจิ้งถงหรี่ตามองไปยังร่างสูงพร้อมทบทวนความทรงจำ ว่าเขาเคยพบเห็นคนผู้นี้มาก่อนหรือไม่ ทางด้านหมิงจงเป่าเองก็มิต่างกัน แต่เขากลับจำชายผู้นั้นได้อย่างรวดเร็ว คนที่พรากอาจารย์อาของเขาไป“เจิ้งถง! ในที่สุดเจ้าก็โผล่หัวออกมาเสียที” เสียงพึมพำที่หลุดออกมาจากปากของหมิงจงเป่าสองพ่อลูกสกุลหยาง เมื่อตื่นจากความตกตะลึงแล้วก็ต่างพากันพุ่งเข้าหาศัตรูด้วยความรวดเร็ว แต่ยังช้ากว่าหมิงจงเป่าอยู่หลายส่วน เพียงพริบตา คนทั้งคู่ก็ได้หายไปดุจอากาศธาตุที่ไร้ตัวตนเจิ้งถงถึงกับชะงักค้างอยู่นาน วิชานี้ เขาใฝ่ฝันจะได้ร่ำเรียน แต่แล้วก็ไม่เป็นดั่งหวังเมื่อเขาไม่ได้เป็นผู้คุ้มกัน และวันนี้ เขาได้พบคนผู้นั้นแล้วสินะ ช่างร้ายกาจเกินไปแล้ว ทุ่งโล่งเช่นนี้แต่กลับหายไปได้อย่างไร้ร่องรอย แม้แต่ตัวเขาที่ว่าเก่งกาจยังมิอาจเทียบเคียงได้
Last Updated : 2024-12-15ภรรยาข้าเจ้าช่างร้ายกาจยิ่งนัก เล่ม1-2 ตอนที่82. แย่งชิง
ยามค่ำคืน ณ โรงเตี๊ยมเซียนอี้ชั้นบนสุดเป็นที่พักของนายหญิงฟางเล่อ หญิงสาวในชุดผ้าไหมเนื้อดีสีดำสนิทได้ปรากฏกายอยู่ภายใต้เงามืด คืนนี้ นางจะให้สตรีไร้ยางอายหลับยาว ๆ โดยไม่มีโอกาสลุกขึ้นมายั่วยวนผู้ใดได้อีกท่อขนาดเล็กได้แทงทะลุกระดาษเข้าไปภายในห้อง ก่อนจะมีควันที่ถูกเป่ากระจายออกยังปลายอีกด้านให้อยู่ภายในห้องนอนของนายหญิงแห่งเซียนอี้ ฟางเล่ออยากเอาอะไรอุดรูนั่นให้ควันย้อนกลับยิ่งนัก แต่ถ้าหากทำเช่นนั้นมันจะสนุกอะไร สู้ปล่อยให้นางมารน้อยแสดงความอำมหิตให้เต็มที่สักหน่อยจะเป็นไรไปเวลาผ่านไปเพียงครู่เดียว เมื่อมั่นใจว่าคนด้านในคงหมดสติแล้ว ร่างในชุดดำจึงหายเข้าไปภายในห้องอย่างรวดเร็วความมืดมิใช่ปัญหาสำหรับคนชุดดำ คราแรกคิดว่าจะมิใช้ยาสลบเช่นนี้ แต่ใกล้งานแต่งเข้ามาทุกทีแล้ว นางมิต้องการให้เกิดเรื่องราวใหญ่โต มีแขกมาพักที่เซียนอี้มากมาย ไหนจะพวกเสี่ยวเอ้อร์ที่เดินกันเต็มไปหมด หากคุณหนูใจเสาะส่งเสียงขึ้นมา ก็จะต้องมีพวกเจ้าหน้าที่และเรื่องตามมาให้วุ่นวาย สู้ให้หญิงแพศยาตายสบาย ๆ หน่อยจะเป็นไรไปร่างบางเดินตรงไปยังเตียงนอน ก่อนจะหยิบแท่งไฟออกมาเป่าจนติด ความใจเย็นของอีกฝ่ายทำให้คนที่กำลัง
Last Updated : 2024-12-15ภรรยาข้าเจ้าช่างร้ายกาจยิ่งนัก เล่ม1-2 ตอนที่83. ไร้วี่แวว
หยางซานหลางกระชับอ้อมแขนแน่นขึ้นอีก เมื่อร่างบางนั้นสั่นเทากว่าที่เคย ผมเผ้ายุ่งเหยิง แววตาตื่นกลัวเมื่อต้องแสงเทียน ซึ่งถูกจุดทั่วทั้งกระโจม โดยคำสั่งของชายหนุ่มนั้นบ่งบอกได้ว่าหญิงสาวกำลังวิตกกังวลเป็นอย่างมาก หยางซานหลางมองไปรอบ ๆ เพื่อหาสิ่งผิดปกติหรือร่องรอยของผู้บุกรุก แต่ก็ไร้วี่แววใด ๆ“กวานเอ๋อร์! เจ้าตาฝาดไปกระมัง ดูดี ๆ สิ! ไม่มีผีหรือผู้อื่นอยู่ในนี้เลยสักคน”ชายหนุ่มเอ่ยเสียงราบเรียบ ก่อนจะค่อยคลายอ้อมแขนออก เพื่อให้หญิงสาวได้สำรวจด้วยตาตนเอง จีกวานฮวายังคงคิดจะขยับตาม แต่ร่างสูงกลับถอยห่างอย่างเป็นธรรมชาติ โดยแสร้งเดินสำรวจอีกด้านของกระโจมจีกวานฮวาถึงกับใบหน้าถอดสี เมื่อรับรู้ถึงความห่างเหินที่คู่หมั้นมีต่อตนเอง ใช่ว่านางจะมิสังเกตความเปลี่ยนแปลงของชายหนุ่ม นับตั้งแต่โม่ไป๋หลานตายไป คู่หมั้นของนางก็เปลี่ยนไปเช่นกัน จากที่เคยเอาอกเอาใจสารพัด กลับกลายเป็นรักษาระยะห่างจนเรียกได้ว่าเหินห่างก็ย่อมได้“แล้วรอยแผลนี่เล่าเจ้าคะ พี่ซานหลางจะอธิบายว่าอย่างไร”หยางซานหลางหันกลับไปมองใบหน้าของหญิงสาว เขาเห็นได้อย่างชัดเจน ว่ามันมีรอยขีดข่วนอยู่พอสมควร มันคือรอยเล็บนั้นเอง“กวานเอ๋
Last Updated : 2024-12-15ภรรยาข้าเจ้าช่างร้ายกาจยิ่งนัก เล่ม1-2 ตอนที่84.เตรียมตัวรออยู่ก่อนแล้ว
เป็นไปไม่ได้ นางตายไปแล้ว เป็นนางจริง ๆ หรือจะเป็นเพียงแค่วิญญาณที่ยังผูกพันกับเขา ผู้เป็นรักเดียวของนางกัน ถ้าเช่นนั้น เขาจะพิสูจน์ด้วยตนเอง ว่านางเป็นคนหรือผีกันแน่ รึจะเป็นศัตรูจงใจก่อกวนเขา อย่างไรคืนนี้จะต้องรู้ให้ได้ ว่าสิ่งที่เห็นมันจริง หรือเป็นเพียงการหลอกลวงกระบี่ในมือถูกดึงออกจากฝักก่อนจะพุ่งเข้าหาหญิงสาวที่ยืนส่งยิ้มละมุนมาให้จนจิตใจของเขาเตลิดไปไกลจนเกินจะควบคุม ความรู้สึกที่ขัดแย้งกันทำให้เขาเสียสมาธิพอสมควรแต่หน้าที่และชีวิตของพ่อแม่ย่อมสำคัญกว่าความรู้สึกอ่อนไหวที่อยู่ ๆ ก็เกิดขึ้น แม้จะอธิบายไม่ได้ แต่เขาก็พร้อมที่จะกำจัดทุกคนที่ขวางทาง ต่อให้คนตรงหน้านั้น ตัวเขาจะรักมากเพียงใดก็ตามโม่ฟางเล่อเตรียมตัวรออยู่ก่อนแล้ว จึงได้ใช้วิชาตัวเบาหลอกล่อให้อีกฝ่าย ออกนอกเขตค่ายทหาร‘มาเล่นกันแม่ทัพหยางซานหลาง แล้วจะรู้ว่าข้าทำอะไรได้บ้าง’สำหรับฟางเล่อแล้ว นางไร้ความรู้สึกรักหรือผูกพันกับชายหนุ่ม ดังนั้น การลงมือของนางไม่มีส่งผลต่อจิตใจของนางสักนิด แต่ถ้าเป็นเจ้าของร่างกายนี้คือผู้ลงมือเองก็คงมิแคล้วจะจบลงพร้อมความพ่ายแพ้ แต่ตอนนี้เป็นนาง และชัยชนะเท่านั้นคือเป้าหมายที่ตั้งเอาไว
Last Updated : 2024-12-15
Latest chapter
ภรรยาข้าเจ้าช่างร้ายกาจยิ่งนัก เล่ม1-2 ตอนที่74.นางมีดีกว่านั้น
ภายในจวนสกุลเชี่ยดูจะสงบเงียบกว่าที่เคย แต่ถึงกระนั้นก็มิใช่เรื่องที่คนภายนอกจะรับรู้ได้ เจ้าของบ้านสองสามีภรรยากำลังดื่มด่ำกับการจิบชาชั้นยอด พร้อมการสนทนากันตามประสา ซึ่งทำให้แขกผู้มาเยือนถึงกับส่ายหน้าด้วยความเอือมระอากับลีลาการเฝ้ารอศัตรูของคนสกุลใหญ่ หากนางปรากฏกายต่อหน้าทั้งสองคนนั้น เพียงครู่คงมีทหารในจวนโผล่ออกมาล้อมรอบ‘หึ ๆ’ นางมีดีกว่านั้น“ข้าเปลี่ยนใจแล้ว เงียบ ๆ มันดูมิตื่นเต้นเท่าใดนัก พวกเจ้าช่วยปลุกพวกเขาให้ตื่นกันเลยจะดีกว่า”จบคำพูดจากการแฝงตัวในเงามืด เพื่อเฝ้ารอเวลาลงมือ กลับเปลี่ยนเป็นการลงมืออย่างโจ่งแจ้ง ซ้ำวางกำลังไว้อีกชั้นเพื่อการเก็บกวาด“อ๊ากก!”เพียงครึ่งก้านธูป เสียงร้องด้วยความเจ็บปวดก็เกิดขึ้น ทหารในจวนแท้จริงคือนักฆ่ารับจ้าง ทว่า จอมโจรผู้บุกรุกก็คือกลุ่มมือสังหารชั้นยอดเช่นกัน การมาปล้นในครั้งนี้ ผู้นำมิคิดที่จะนำคนมาเพียงหยิบมือเสียเมื่อไหร่กัน การจบหมากกระดานเล็กให้สิ้นซากก็คือทุบกระดานหมากให้แหลกคามือเท่านั้น“มิต้องเชิญข้า ใต้เท้าเชี่ย ฮูหยินเชี่ย ข้าดื่มกินมาอิ่มหนำสำราญมาจากบ้านแล้ว”“กำแหงนัก กล้าบุกรุกบ้านขุนนางชั้นผู้ใหญ่ ช่างรนหาที่ตายโดยแท
ภรรยาข้าเจ้าช่างร้ายกาจยิ่งนัก เล่ม1-2 ตอนที่73.ยามค่ำคืน
“พวกเจ้ามันปีศาจ คนสกุลโม่ช่างไร้ความเมตตา ข้ามิทัน...อัก!”พูดได้เพียงเท่านั้น ลำคอกลับมีเลือดพุ่งออกมามากมาย โดยมิได้ถูกตัวหยวนฟางสักนิด ความเร็วดุจสายลมทำให้ร่างสูงออกมายืนอยู่ห่างพอสมควรโดยในมือมีบางสิ่งติดมาด้วย ก่อนที่ชายหนุ่มจะกางมือออก สิ่งนั้นจึงร่วงลงสู่พื้นดิน“คิดจะกลืนกินคนของข้า มิเจียมตน สกุลโม่หรือไร้เมตตา หึ! ไม่คิดบ้างหรือว่ากว่าจะทำให้แผ่นดินนี้เป็นปึกแผ่นได้ คนสกุลโม่ต้องแลกมาด้วยสิ่งใดบ้าง เพื่อรักษาชีวิตของประชาชนทั้งแคว้นเอาไว้ ปู่ข้าต้องตายเพื่อปกป้องขอทานเพียงคนเดียว เพราะนั่นคือประชาชนของพระองค์ แล้วพวกเจ้าตายเพื่อปกป้องใครบ้าง”หนึ่งในคนร้ายถึงกับตาค้าง เพราะสิ่งที่ร่วงจากมือของโม่หยวนฟาง มันคือหลอดลมของชายชุดดำ คนร้ายที่ยังมีลมหายใจอยู่เพียงหนึ่งถึงกับตัวสั่นงันงก ด้วยความหวาดกลัว คนแรกว่าอำมหิตแล้ว แต่อ๋องน้อยผู้นี้มันปีศาจชัด ๆ ชายชุดดำขยับตัวหวังจะหลบหนีฉึก! ร่างสูงของคนร้ายทรุดลงกับพื้นก่อนจะทันได้ก้าวขา“คิดจะแทงข้างหลัง! คนเช่นโม่หยวนฟาง เจ้าควรคิดให้ดีก่อน”หากมีผู้ใดมาได้ยินคำพูดของโม่หยวนฟางคงอยากตายไปสักพันครั้ง คนร้ายคิดหนี แต่ท่านอ๋องน้อยกลับกล
ภรรยาข้าเจ้าช่างร้ายกาจยิ่งนัก เล่ม1-2 ตอนที่72.เจ้ามันปีศาจ
“จะบุรุษหรือสตรี หากรู้จักการพลิกแพลงสถานการณ์ มิใช่เรื่องยากที่จะคว้าชัยในสนามรบ อ๊ะ!”โม่ฟางเล่อหมุนกายออกห่างจากคู่ต่อสู้ เมื่อรับรู้ถึงการจู่โจมจากทางด้านหลัง แม้จะเพียงเฉียดผ่าน ทว่ากระบี่ของศัตรูก็ได้ดื่มเลือดของนางเสียแล้ว โม่ฟางเล่อกลับมิได้สนใจบาดแผล หญิงสาวรีบล้วงขวดหยกใบเล็กออกมาจากอก ก่อนจะรีบกลืนสิ่งที่อยู่ในขวดลงไปอย่างรวดเร็ว นางยังไม่เชี่ยวชาญเรื่องพิษ แต่การป้องกันเอาไว้ก่อนเป็นเรื่องที่ผู้เป็นอาจารย์คอยกำชับและย้ำเตือนนางอยู่บ่อยครั้ง“การที่มั่นใจเกินไป มันก็มิใช่สิ่งที่ควรทำ ไม่ใช่รึท่านหญิงโม่ ฮา ๆ”“สุนัขก็ยังเป็นสุนัขอยู่วันยังค่ำ ต่อให้พยายามทำตัวดั่งราชสีห์ เจ้าก็มิอาจเป็นได้ดั่งใจหมาย”จากรอยยิ้มกลับกลายเป็นใบหน้าบึ้งตึงด้วยความขุ่นเคืองใจกับคำพูดของหญิงสาว“หลีกไป ข้าจะจัดการนางด้วยตนเอง”เชี่ยหยาโถวคว้าแขนของผู้คุ้มกันออกจากการบังเขาจากหญิงสาวตรงหน้า เขาถูกสตรีอ่อนแอหยามเกียรติจนไม่เหลือชิ้นดี อย่างไรเสียวันนี้ เขาจะพิสูจน์ให้นางได้เห็นว่าคำพูดพล่อย ๆ ของสตรีเช่นนางนั้นมิใช่ความจริง“มาจบเรื่องกันเถอะ คุณชาย อย่าถ่วงเวลาพวกข้าให้มากไปกว่านี้อีกเลย”มือบางใช
ภรรยาข้าเจ้าช่างร้ายกาจยิ่งนัก เล่ม1-2 ตอนที่71. เพียงครู่เดียว
คล้อยหลังโม่หยวนฟางไปเพียงครู่เดียว ร่างสูงของชายหนุ่มในชุดสีขาวได้ปรากฏขึ้นตรงหน้าของคนที่กำลังสั่นระริกไปทั้งร่างด้วยความรู้สึกอันหลากหลายที่ถาโถมเข้ามา เขาพ่ายแพ้ได้อย่างน่าอับอายเป็นที่สุด การต่อสู้เพียงแค่เวลาสั้น ๆ เขากลับกลายเป็นคนพิการ และรอเพียงเวลาถูกลงทัณฑ์จากผู้เป็นนายที่แท้จริง“หึ ๆ คนเก่งของท่านพ่อ ไยตอนนี้ถึงกลายมาเป็นเพียงคนไร้ค่าเช่นนี้ เจ้าก็ดีแต่ปาก หลงเป่า”“คนที่ดีแต่ปาก ข้าว่าน่าจะเป็นเจ้ามากกว่า หึ ๆ นึกว่าผู้ใดกัน แท้จริงก็เป็นคุณชายขี้โรคจากสกุลเชี่ยนี่เอง เชี่ยหยาโถว”ขวับ! ชายหนุ่มในชุดสีขาว หันกลับไปตามเสียงในทันที ทว่ากลับไร้วี่แววของเจ้าของเสียง ก่อนจะหันกลับมายังร่างของหลงเป่าที่ตอนนี้ถูกจับตัวเอาไว้โดยโม่หยวนฟาง“เมื่อเรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว เห็นทีคงมิอาจปล่อยท่านอ๋องน้อยให้มีลมหายใจต่อไปไม่ได้แล้วสินะ”“ฮา ๆ ปล่อยให้ข้ามีลมหายใจรึ ช่างกล้าพูดนะ คุณชายเชี่ย เจ้าไม่ใช่ตั้งใจจะกำจัดข้าอยู่ก่อนแล้วหรืออย่างไรกัน คนที่ขี้ขลาดแท้จริงคือตัวเจ้า อย่าได้โทษใครอื่นอีกเลย”“อย่าพูดให้มากความท่านอ๋องน้อย ข้ามาถึงขนาดนี้ย่อมต้องมีของพิเศษรอต้อนรับท่านอ๋องอยู่ก่อนแล
ภรรยาข้าเจ้าช่างร้ายกาจยิ่งนัก เล่ม1-2 ตอนที่70.อย่าแตกตื่นไป
คนชุดดำไถลตัวลงมาจากต้นไม้อย่างรวดเร็ว พร้อมกระบี่ยาวชี้ตรงสู่กลางศีรษะของเมี่ยวจ้าน แม้จะสวมหมวกเอาไว้ แต่ทว่า ประสาทสัมผัสของนางนั้นเป็นเลิศมิแพ้ฝีมือเลยแม้แต่น้อย แส้ทองถูกสะบัดฟาด ไปด้านบนศีรษะด้วยกำลังภายในอันมหาศาลร่างของชายชุดดำที่กำลังคิดจะปลิดชีวิตของหญิงสาว มิอาจหลบได้ทัน ด้วยความเร็วที่ไม่ทันได้คาดคิดว่าจะถูกตอบโต้อย่างกะทันหันเช่นนี้ สำหรับเมี่ยวจ้านแล้ว นางไม่จำเป็นต้องมองขึ้นไปเลยด้วยซ้ำตุบ! ร่างของคนร้ายตกกระแทกพื้น โดยที่ศีรษะตกกลิ้งหลุน ๆ ไปอีกทาง ตอนนี้ธนูถูกวางลง อาวุธประจำกายถูกนำออกมาใช้แทน ทุกอย่างต้องทำให้เร็ว ด้วยจำนวนคนของฝ่ายนางมีน้อยกว่า ดังนั้นจำต้องจบทุกอย่างให้เร็ว หากยืดเยื้อมากไปกว่านี้รังแต่จะเสียเปรียบมากกว่าจะคว้าชัยมาอย่างปลอดภัย“ท่านเมี่ยวจ้าน”“อย่าแตกตื่นไป ท่านพี่ม่อตู เมี่ยวจ้านมิใช่เด็กน้อยแล้วนะ”ฟึบ!ม่อตูสะบัดผ้าคลุมกันอาวุธลับเพื่อมิให้ต้องกายผู้เป็นนาย ชายหนุ่มได้แต่ส่ายหน้ากับความดื้อรั้นของนายสาวของตนเอง สำหรับเขาแล้ว องค์หญิงเมี่ยวจ้านคือน้องสาวตัวน้อยที่เขาเฝ้าปกป้องมานับตั้งแต่พบเจอกัน เมื่อนางยังเป็นเพียงทารกจนเติบโตขึ้นมาเป็นผู้
ภรรยาข้าเจ้าช่างร้ายกาจยิ่งนัก เล่ม1-2 ตอนที่69.จบปัญหา
‘โดยเฉพาะเจ้า โม่หยวนฟาง ข้าจะต้องทำให้เจ้าก้มหัวแทบเท้าข้าให้จงได้’โม่หยวนฟางซึ่งเบนหัวม้าให้ตนเองถอยกับมารั้งท้ายทุกคน โดยมีคนสนิทเคียงข้างกายอยู่เพียงสองคน ทั้งสามไม่เอ่ยวาจาใด ๆ ต่อกันแม้แต่ครึ่งคำ ทว่าแค่เพียงสบตาพวกเขาก็รู้ดีว่าต้องทำสิ่งใดชายหนุ่มมั่นใจในตัวของสหายรักว่าจะปกป้องน้องสาวของเขาได้เป็นอย่างดี โม่ฟางเล่อเล่อทำสิ่งที่ควรได้อย่างดีเยี่ยม แม้จะพลาดพลั้งก็แค่เพียงเล็กน้อยเท่านั้น นั่นคือการระวังหลังซึ่งเขามั่นใจว่าสองสาวคงต้องการให้เป็นเขาที่ทำหน้าที่นี้แทนโม่หยวนฟางแอบชำเลืองมองไปยังคนรักของตนที่อยู่อีกฝั่งของถนน โดยมีองครักษ์คู่ใจของนางคอยประกอบข้างมิห่างกาย ชายหนุ่มทั้งห้าผู้มาจากจิ้งหนาน ซึ่งมีหัวหน้าองครักษ์ม่อตูเป็นผู้เอ่ยปากขอติดตามนายของตนมา มิเช่นนั้นจำต้องใช้อำนาจที่มีนำตัวหญิงสาวกลับสู่แคว้นในทันทีแต่ทว่าเวลาเช่นนี้ เขากลับรู้สึกอุ่นใจอย่างไรไม่รู้ที่มีคนคอยปกป้องนางเมื่อยามต้องเจอศึกที่มิอาจคาดเดาได้ว่าจะมีโอกาสรอดมากน้อยเพียงใด“ข้าอีกแล้ว ไยต้องมาลงที่ชายหนุ่มผู้น่ารักเช่นข้าตลอดเลย”เสมือนว่าคำพูดของโม่หยวนฟางเป็นการเปิดศึกในครั้งนี้ก็มิปาน เพียงจบคำพ
ภรรยาข้าเจ้าช่างร้ายกาจยิ่งนัก เล่ม1-2 ตอนที่68.อีกเส้นทางสู่เมืองหลวง
ส่วนด้านนอกรถม้า สองแม่ทัพสกุลหยางแทบไร้การพูดคุยกันเช่นในอดีต หยางซานซินยังคงทำตัวเป็นปกติ ทว่า สิ่งที่แตกต่างก็ฉายชัดออกมาอยู่นั่นเอง เมื่อเขาดูจะไม่ใยดีบุตรชายซึ่งอยู่บนหลังอาชาเคียงข้างเขาอยู่ในขณะนี้ฝั่งหยางซานหลางก็ไม่แตกต่างกันเลยแม้แต่น้อย จากคนที่นิ่งขรึมมาตลอด บัดนี้เรียกได้ว่าตลอดทั้งร่างของชายหนุ่มนั้นปลดปล่อยแต่เพียงรังสีแห่งการฆ่าฟัน ซึ่งแตกต่างจากเมื่อครั้งก่อนหน้าที่ชายหนุ่มจะเก็บงำทุกอย่างเอาไว้ มิแสดงตัวตนของเขาออกมาให้ผู้อื่นได้รับรู้มากถึงเพียงนี้แม้ว่าความเปลี่ยนแปลงของแม่ทัพทั้งสองจะสร้างความแปลกใจให้แก่ผู้ติดตามทั้งหมด ทว่าก็ไร้ซึ่งคำถามจากทุกคน เพราะถึงอย่างไรก็ถือว่าเป็นเรื่องส่วนตัวของผู้นำ“ซานหลาง เจ้าจงเว้นระยะห่างกับพระนางกุ้ยเฟยให้มากขึ้นอีกสักหน่อยก็ดีนะ”แม้จะเป็นคำพูดที่ดูเรียบง่าย แต่กลับแฝงความนัยที่ทำให้ผู้ฟังขุ่นเคืองใจอยู่มากทีเดียว หยางซานหลางชำเลืองมองผู้ที่บัดนี้เขาต้องเรียกว่าบิดาเพียงเล็กน้อย ก่อนจะหันหน้ากลับไปมองตรง ๆ ตามเส้นทางอันยาวเหยียดพร้อมรอยยิ้มยังมุมปาก“ขอรับท่านพ่อ แต่ถ้าจะให้ดี ท่านพ่อเองก็ควรระวังใจของตนเองเอาไว้ให้มากเช่นกัน
ภรรยาข้าเจ้าช่างร้ายกาจยิ่งนัก เล่ม1-2 ตอนที่67. คำว่าแพ้
‘คำว่าแพ้มีให้แก่คนอ่อนแอเท่านั้น และมันมิใช่ข้า’“ทูลพระนางเต๋อเฟย ลู่กงกงขอเข้าเฝ้าพ่ะย่ะค่ะ”กั๋วเต๋อเฟยเหลือบขึ้นมองคนสนิท ก่อนจะพยักหน้าให้กับอี้ถิง หญิงสาวย่อกายให้แก่ผู้เป็นนาย ก่อนจะหมุนกายออกไปยังห้องด้านนอก เพื่อทำตามประสงค์ของเจ้าของตำหนักเมื่อมีผู้มาเยือน การเดินหมากของนางก็จำต้องยุติลง มือวางสะบัดมือเพียงครั้ง ผ้าผืนบางที่วางอยู่บนโต๊ะได้ปลิวสะบัดก่อนจะคลุมลงยังกระดานหมากบนโต๊ะ เสมือนมีคนจับวางก็มิปาน ร่างระหงลุกขึ้นก้าวเดินออกไปยังห้องรับรองชั้นนอกลู่กงกงรีบโค้งกายลงต่ำ เมื่อเจ้าของตำหนักเดินนวยนาดออกมาจากหลังม่านไข่มุก“ลู่เฟย ถวายบังคมพระนางเต๋อเฟยพ่ะย่ะค่ะ”“ตามสบายลู่กงกง วันนี้มาพบข้า ท่านคงมีเรื่องสำคัญเป็นแน่ ว่ามาเถิด”“ทูลพระนาง กระหม่อมนำพระบัญชาของฝ่าบาทมาแจ้งแก่พระนางพ่ะย่ะค่ะ”“ฝ่าบาททรงมีรับสั่งถึงข้ารึ”ใบหน้างามซับสีเลือดในทันที เมื่อนึกถึงบุรุษผู้องอาจผู้เป็นพระสวามีของนาง แม้ทรงมีพระชนม์มายุมากแล้ว ทว่ากลับยังคงความหล่อเหล่าเฉกเช่นวัยหนุ่มสาวก็มิปาน จากแต่เดิมที่นางท่องจำว่าเพราะหน้าที่กับการสมรสในต่างแดนครั้งนี้ กลับกลายเป็นว่านางปรารถนาที่จะเคียงคู่
ภรรยาข้าเจ้าช่างร้ายกาจยิ่งนัก เล่ม1-2 ตอนที่66. บุรุษในชุดมังกร
วังหลวงบุรุษในชุดมังกรเดินวนไปมาเสมือนพยัคฆ์ติดบ่วง โดยมีร่างงามของสตรีในชุดสีแดงเพลิงปักลวดลายหงส์นั่งมองคนที่เดินไปมาด้วยความนึกขัน“จะทรงเดินอีกนานรึไม่เพคะ ฝ่าบาท”“จะให้ข้านิ่งนอนใจได้อย่างไรกันฮองเฮา ผู้อาวุโสมิรู้พากันสนุกสนานอยู่ที่ใดกัน ตอนนี้ กองทัพเคลื่อนพลสู่เมืองหลวงด้วยวิธีที่แยบยลนัก หึ ๆ เป็นข้าเอง ผิดที่ข้าฮองเฮา ข้าชักนำศึกเข้าเมืองเร็วเกินไป”ร่างสูงก้าวไปนั่งยังเก้าอี้ข้างฮองเฮา โดยที่พระนางยังคงสนใจในตำราหลังจากอีกฝ่ายนั่งลง“หากเป็นท่านผู้อาวุโสก็จะทำเช่นพระองค์เพคะ อย่าทรงโทษพระองค์เองไปเลยเพคะ ไม่ว่าอย่างไร คนพวกนั้นก็ต้องเคลื่อนไหวอยู่ดี การเดินเกมในบางครั้ง การปล่อยให้ศัตรูล่วงล้ำเข้ามาบ้างก็อาจเป็นผลดี”“ข้าไม่ถัดการวางแผนเช่นเจ้านี่ ภรรยาข้า หึ ๆ”“แต่ทรงเป็นนักรักที่เก่งกาจใช่ไหมเพคะ”“ฮา ๆ วางใจเถอะฮองเฮา จะไม่มีสตรีใดมาแทนที่เจ้าได้”เมื่อรู้ว่ามีผู้มาเยือนได้ก้าวเข้าสู่ห้องชั้นนอก สองสามีภรรยาจึงได้เปลี่ยนหัวข้อสนทนาเป็นหยอกล้อกันแทนห้องโถงรับรอง ตำหนักเหลียน“ลู่กงกง ท่านมาตามหาฝ่าบาทหรือเจ้าคะ”“เชียงเชียง เจ้าช่างรู้ใจข้ายิ่งนัก ฝ่าบาททรงมาแอบอยู่
