MasukShare
ตอนที่26.ร่างในชุดดำ
Terakhir Diperbarui:
2025-01-21 15:11:31
Bab terkait
ภรรยาข้า เจ้าช่างร้ายกาจยิ่งนัก เล่ม3 (จบบริบูรณ์) ตอนที่27.ผงะถอยเพียงเล็กน้อย
แส้เส้นยาวสะบัดออกไปถูกร่างของคนที่ขวางทางนางอยู่ ทว่ามันทำได้เพียงให้อีกฝ่ายผงะถอยเพียงเล็กน้อยเท่านั้น เมี่ยวจ้านอาศัยจังหวะนี้ตวัดแส้ไปยังกิ่งไม้ที่อยู่ในระยะที่ปลายแส้ไปถึง ก่อนที่มือบางจะรีบคว้าจับข้อมือของโม่ฟางเล่อ ทั้งสองใช้วิชาตัวเบาเหินกายขึ้นเพื่อออกจากวงล้อมแต่ทว่า…หมับ! ข้อเท้าบางของโม่ฟางเล่อกลับถูกคว้าจับเอาไว้ได้ก่อนที่จะหลุดพ้นออกจากวงล้อมตุบ! โม่ฟางเล่อสะบัดมือข้อมือออกจากการเกาะกุมของว่าที่พี่สะใภ้“ไปซะ…มิต้องห่วงข้าพี่เมี่ยวจ้าน ท่านต้องรอดไปให้ได้”เมี่ยวจ้านไม่สนใจคำพูดของโม่ฟางเล่อ หญิงสาวพุ่งเข้าช่วยน้องสาวคนรักอย่างรวดเร็ว ความดุดันของเมี่ยวจ้าน หากเป็นในสนามรบแล้วนั้น ข้าศึกต่างยำเกรงในฝีมือของนาง ทว่า กลุ่มคนตรงหน้ากลับมิรู้สึกสะท้านแม้แต่น้อย เสมือนกับว่าคนเหล่านี้ไร้ซึ่งความรู้สึกเจ็บปวดใด ๆ ก็มิปานต่างจากฟางเล่อที่จิตวิญญาณของนางมาจากอีกโลกหนึ่ง จึงทำให้พอจะคาดเดาถึงอาการของศัตรูได้ แต่นางไม่อาจอธิบายถึงสิ่งที่รู้มาให้แก่คนในมิตินี้รับรู้ได้ นางเห็นขณะที่ศัตรูกลืนกินบางอย่างลงไป มิช้านาน ทุกคนก็เริ่มมีอาการอย่างที่เป็นในตอนนี้ หากวันนี้มีโอกาสรอด น
Terakhir Diperbarui : 2025-01-21ภรรยาข้า เจ้าช่างร้ายกาจยิ่งนัก เล่ม3 (จบบริบูรณ์) ตอนที่28.ชายตรงหน้า
“หากท่านกับข้ารอดพ้นจากความตายในครานี้ ข้าจะมิปิดบังท่านแม้แต่น้อยท่านอ๋อง สิ่งที่ข้าน้อยขอจากท่านในเวลานี้คือ อยู่นิ่ง ๆ ที่เหลือให้เป็นข้าและคนของท่านจัดการเสีย”ชายชุดสีน้ำเงินเหลือบมองไปด้านข้าง เห็นหนึ่งในกลุ่มคนที่มาใหม่ตรงมายังคนที่เขาปกป้องอยู่ ร่างสูงจึงได้ก้าวอ้อมเพื่อขวางทาง เขามิอาจวางใจผู้ใดได้ หนอนบ่อนไส้มีมากในฝ่ายของสกุลโม่ ผู้ที่ก้าวมาใหม่อาจแอบแฝงตัวมาเพื่อเก็บกวาดงานก็เป็นได้กระบี่ยาวชี้ตรงไปยังชายตรงหน้า ทำให้อีกฝ่ายหยุดนิ่งห่างอยู่เพียงปลายกระบี่เท่านั้น ดวงตาของทั้งคู่สบกันด้วยความระแวดระวัง“ข้าคือคนจากนายท่านสกุลจ้าว เดินทางเพื่อมารับคณะของท่านอ๋องน้อยกลับสู่เมืองหลวง”“เจ้าอาจเป็นคนมาจากสกุลจ้าวจริง แต่ข้าจะมั่นใจได้อย่างไรว่าเจ้าจะสัตย์ซื่อต่อคนสกุลโม่”“เจ้าเป็นผู้ใดกัน ไยกล้าพูดจาเช่นนี้ออกมา หากข้าหมายจะทำร้ายท่านอ๋องน้อยจริง คงมิคิดจะเปิดเผยตัวเช่นนี้”“หึ ๆ ข้าอยู่กับความตายมาทั้งชีวิต เจ้าคิดว่าการเก็บกวาดแบบใดมันสมจริงกว่ากัน ระหว่างลอบกัดกับเปิดเผย หากเจ้าหมายจะทำดั่งเช่นข้าพูดจริงแล้วนั้น เวลานี้เป็นโอกาสที่ดีกว่ามิใช่รึ หรือข้าคิดผิดไป”“มิผิด หากต
Terakhir Diperbarui : 2025-01-21ภรรยาข้า เจ้าช่างร้ายกาจยิ่งนัก เล่ม3 (จบบริบูรณ์) ตอนที่29.ลึกเข้าไปในป่าอีกด้าน
ลึกเข้าไปในป่าอีกด้านขุนพลเช่นม่อตูถึงกับกระอักเลือดออกมาคำโต แม้ตอนนี้ พวกเขาทุกคนยังรักษาชีวิตเอาไว้ได้ แต่เมื่อศัตรูเสมือนผู้มิรู้จักความตาย พวกเขาก็แทบสิ้นเรี่ยวแรงที่จะต่อกร ใจก็ยังพะวงห่วงผู้เป็นนาย แต่หากพุ่งติดตามหาในเวลานี้ก็เท่ากับนำกลุ่มคนร้ายที่พวกเขาต่อกรอยู่ไปร่วมสมทบกับคนของพวกมัน ยิ่งจะเป็นการเพิ่มความลำบากและอันตรายให้แก่เจ้านายทั้งสองเข้าไปอีก“ล่อพวกมันไปอีกด้าน”ม่อตูเอ่ยกับผู้ติดตามที่เหลือ แม้ว่าฝ่ายตรงข้ามจะมีจำนวนคนที่มิแตกต่างกันนักกับพวกเขา ทว่า คนเหล่านั้นกลับไม่รู้จักคำว่าเจ็บปวด ไหนจะดวงตาอันแดงก่ำนั่นอีกเล่า จะอธิบายเรื่องนี้ว่าอย่างไรกัน‘หรือพวกมันจะเป็นปีศาจ’“ท่านเมี่ยวจ้านไปทางทิศใต้ของป่า เราจะไปตรงกันข้ามจะดีหรือไม่ขอรับ ท่านม่อตู”หนึ่งในผู้ติดตามเอ่ยเบา ๆ เมื่อได้รับคำสั่งให้ลอบสำรวจเส้นทางในขณะที่คนอื่นกันศัตรูมิให้ทันได้สังเกตสิ่งที่เขาทำ“อืม…ครั้งนี้ พวกเราอาจไม่รอดก็เป็นได้ พวกเจ้าพร้อมใจที่จะทำรึไม่ หากมิเต็มใจจงจากไปเสียตั้งแต่ตอนนี้”“ลมหายใจของพวกเรามอบให้แก่ท่านเมี่ยวจ้านนับตั้งแต่ก้าวเข้ามารับใช้ราชวงศ์แล้วขอรับ อย่าได้มองว่าคนเช่นพวก
Terakhir Diperbarui : 2025-01-21ภรรยาข้า เจ้าช่างร้ายกาจยิ่งนัก เล่ม3 (จบบริบูรณ์) ตอนที่30.เจ้ารู้ได้อย่างไรกัน
ถงเหยียนเจี๋ยก้าวเข้าไปยังลานนองเลือดเพื่อสำรวจหาร่องรอยของภรรยาและเมี่ยวจ้าน ใจของชายหนุ่มนั้นบอกไม่ได้ว่าอยากโห่ร้องหรือร่ำไห้ดี เพราะตราบใดที่ยังมิเห็นใบหน้างามของภรรยา เขาก็มิอาจวางใจได้ว่านางปลอดภัยหรือไม่เขามิอาจรู้ได้ว่าคนร้ายมีมากน้อยเพียงใด แล้วจะเป็นไปได้หรือที่หญิงสาวทั้งสองจะสามารถกำจัดคนทั้งหมดนี้ลงได้ เพราะแม้แต่พวกเขาที่เป็นบุรุษเองยังแทบรักษาลมหายใจเอาไว้มิได้เลย แล้วพวกนางเพียงสองคนจะรับมือได้ไหวอย่างไรกัน“มีคนมาช่วยพวกนางอย่างแน่นอน”“เจ้ารู้ได้อย่างไรกัน ในเมื่อคนของเมี่ยวจ้านก็อยู่กับพวกเราในตอนนี้แล้ว”“รอยแผลอย่างไรเล่า หากเป็นอาวุธของพวกนาง มีหรือจะเป็นรอยของดาบ หากตามลำตัว ข้ามิเถียงว่าเป็นฝีมือพวกนาง แต่คนที่บั่นคอพวกมันมิใช่นางทั้งคู่เป็นแน่”ถงเหยียนเจี๋ยย่อกายลงสำรวจตามคำพูดของชายชุดสีน้ำเงิน สายตาของชายหนุ่มเห็นชัดตามคำพูดของอีกฝ่าย แน่นอนว่าตามร่างกายของศพนั้นเป็นร่องรอยของอาวุธประจำกายของภรรยาและเมี่ยวจ้าน แต่เหนือลำตัวขึ้นมาที่ลำคอนั้นมันมิใช่ เขารู้ดีว่าหญิงสาวทั้งสองมีมีดสั้น แต่ก็มิสามารถบั่นคอผู้ใดให้ขาดในคราเดียวได้‘เช่นนั้นแล้วเป็นฝีมือผู้ใดกัน
Terakhir Diperbarui : 2025-01-21ภรรยาข้า เจ้าช่างร้ายกาจยิ่งนัก เล่ม3 (จบบริบูรณ์) ตอนที่31. สุดสายตา
กั่วเต๋อเฟยมองตามร่างสูงของขันทีเฒ่าไปจนสุดสายตา มุมปากบางยกขึ้นน้อย ๆ‘คนผู้นี้ล้ำลึกเกินไปแล้ว สมแล้วที่เป็นดั่งมือขวาของโม่เหยียนเฉา’ เมื่อนึกถึงพระสวามีในนามของตนเอง ก็พานให้ใบหน้างามแดงระเรื่อขึ้นอย่างมิอาจห้ามเอาไว้ได้ มีสตรีใดบ้างที่กล้าปฏิเสธในรูปร่างหน้าตาของฮ่องเต้แห่งชีเป่ย คราแรก นางคิดว่าเขาจะเป็นบุรุษสูงวัยที่อ้วนท้วน หนวดเครารุงรัง แต่เมื่อได้เห็นใบหน้าหล่อเหลามิสมวัยของเขา นางก็เกิดความชื่นชมภายในใจอยู่ไม่มิน้อย“พระนางเพคะ ไยฮ่องเต้ทรงรับสั่งเช่นนี้เล่าเพคะ ถึงอย่างไร พระนางก็เป็นถึงองค์หญิง ตามจริงแล้วมิต้องทรงออกไปต้อนรับหลิวกุ้ยเฟยก็ย่อมได้นะเพคะ”นางกำนัลข้างกายเอ่ยด้วยความไม่พอใจเท่าใดนัก เสมือนกับว่าเวลานี้ เจ้านายของนางมาอยู่ต่างบ้านต่างเมือง ทั้งยังกำลังถูกรังแกอย่างไรอย่างนั้น“ระวังคำพูดของเจ้าเอาไว้ด้วย ถึงที่นี่จะเป็นตำหนักของข้า ใช่ว่าคนทั้งหมดจะเป็นของข้าเสียเมื่อไหร่กัน ในเมื่อฝ่าบาทต้องการให้ข้าต่อกรกับพระสนมเอกของพระองค์ ข้าก็จะสนองตอบพระประสงค์อย่างมิขาดตกบกพร่อง เจ้าเองก็ทำอย่างที่ข้าเคยบอกเอาไว้บ้าง เพราะเวลาของเราใกล้เข้ามาทุกทีแล้ว”“เพคะ”‘ข้าจ
Terakhir Diperbarui : 2025-01-22ภรรยาข้า เจ้าช่างร้ายกาจยิ่งนัก เล่ม3 (จบบริบูรณ์) ตอนที่32.เป้าหมายต่อไป
สองพี่น้องดื่มด่ำกับการร่ำสุราทั้งยังวางแผนการรับมือศัตรูไปด้วย ห่างออกไปมิไกลมีร่างแฝงอยู่บนต้นไม้ เขามีหน้าที่คอยจับตาดูความเคลื่อนไหวของคุณชายใหญ่จากสกุลจ้าวนับตั้งแต่ก้าวลงลงจากเรือ‘ความเจ้าสำราญเป็นเพียงฉากบังหน้าจริง ๆ เสียด้วยสิ’ ทั้งยังได้พบเจอคนที่มิคาดฝันอย่างจ้าวหมิงเยว่ แม้จะมองไม่เห็นใบหน้าชัดเจนมากนัก แต่มิใช่เรื่องยากอันใดที่เขาจะออกติดตามเป้าหมายต่อไปที่เขาจะติดตามคงเป็นที่พึงพอใจของท่านผู้นำเป็นแน่ การที่ลูกหลานสกุลจ้าวรวมตัวกัน ทั้งยังลักลอบวางแผนกันอย่างลับ ๆ ย่อมเป็นสิ่งที่เหนือความคาดหมายของท่านผู้นำอยู่มาก แต่สิ่งที่ท่านผู้นำมิเคยพลาดคือเรื่องของจ้าวอวิ๋นที่ตบตาทุกคนว่าไร้สามารถ ทว่าแท้จริงก็มีฝีมืออยู่มิน้อยเลยทีเดียว หากนำเรื่องนี้ไปแจ้งแก่ท่านผู้นำ อนาคตของเขาย่อมต้องก้าวหน้ามิใช่น้อยบนต้นไม้ถัดออกไปไม่กี่ต้น มีร่างของชายหนุ่มสองคนยืนส่ายหน้าไว้อาลัยให้กับคนสอดแนมของศัตรูที่ได้หลงเข้ามาในบ่วงการแสดงของคุณชายใหญ่จ้าวอวิ๋น‘เจ้าคนเขลาเอ๊ย…มิคิดบ้างหรืออย่างไร ว่าผู้ใดจะมาปรึกษาแผนการสำคัญเสียงดังลั่นป่าเช่นนี้กัน’เสียงหัวเราะอย่างรื่นเริงของสองพี่น้อง ช่างเ
Terakhir Diperbarui : 2025-01-22ภรรยาข้า เจ้าช่างร้ายกาจยิ่งนัก เล่ม3 (จบบริบูรณ์) ตอนที่33.ชอบขัดใจ
“เจ้าชอบขัดใจข้านัก”“รู้จักโตเสียบ้าง หากดื่มแล้วเกิดสิ่งใดขึ้น ข้าจะตอบทุกคนเช่นไรเล่า”“บอกว่าข้าตายในหน้าที่สิ!”“หากข้ายังหายใจ ท่านไม่มีสิทธิ์ตาย เข้าใจรึไม่”มิพูดเปล่า จิ่วอิงรวบเอากาสุรามาไว้ในมือก่อนจะโยนออกไปนอกหน้าต่างโรงเตี๊ยม ทำให้ผู้ติดตามถึงกับดวงตาเบิกกว้าง ด้วยสุราในกานั้นเป็นหนึ่งในสุราหายาก แม้เพียงจอกก็มีราคาสูงนับร้อยตำลึง แล้วคนสนิทขององค์รัชทายาทกลับโยนมันทิ้งประหนึ่งของไร้ราคาก็มิปาน‘ท่านจิ่วอิง ใจท่านทำด้วยสิ่งใดกัน ถึงได้อำมหิตต่อสุราดีเช่นนั้นเล่า’ ผู้ติดตามได้แต่รำพึงรำพันอยู่ภายในใจ“จะ…เจ้า นะ…นั่น มันแพงมากเลยนะ”“แล้วอย่างไร”จ้าวลี่ชิงมองไปยังทิศทางที่กาสุราลอยหายไป ซึ่งบัดนี้เหลือเพียงจอกสุราเอาไว้เป็นอนุสรณ์ให้นางดูเท่านั้น สองนายบ่าวได้แต่กลืนน้ำลายลงคอ เมื่อมองสายตาของจิ่วอิงที่ดูหมือนเขาจะมิสบอารมณ์เท่าใดนักกับความอาลัยในสุราดีที่หายไปยังเบื้องล่างเมื่อครู่นี้“แขกที่อยู่ชั้นล่างคงรอเวลาอยู่สินะ ได้เวลาแล้ว เตรียมทุกอย่างให้พร้อม”“ขอรับ ข้าจะรีบจัดการ” ผู้ติดตามรีบก้าวออกจากห้องไปเพื่อทำตามคำสั่งซึ่งรู้กันอยู่ก่อนแล้วผ่านไปเพียงชั่วครู่ ผู้ติด
Terakhir Diperbarui : 2025-01-22ภรรยาข้า เจ้าช่างร้ายกาจยิ่งนัก เล่ม3 (จบบริบูรณ์) ตอนที่34.เพียงครึ่งก้านธูป
เวลาผ่านไปเพียงครึ่งก้านธูป เสียงม้าตรงมายังทิศทางนี้ด้วยความเร็วทำให้องครักษ์บางส่วนขยับเข้าล้อมรอบตัวของกั๋วเต๋อเฟยเพื่ออารักขา ทว่าเมื่อพ้นโค้งมานั้น ม้าที่ควบมาอย่างรวดเร็วได้ชะลอให้ช้าลง ลู่กงกงบัดนี้ได้ยืนอยู่เบื้องหน้าของผู้เป็นนายที่ยังคงนั่งสงบนิ่งอยู่เช่นเดิม“ทูลพระนาง เป็นม้าเร็วของขบวนเสด็จพระนางหลิวกุ้ยเฟยพ่ะย่ะค่ะ” ลู่กงกงหมุนกายกลับมารายงานถึงคนที่มาใหม่ว่าเป็นใครสายตาของหญิงสาวมองเลยไปยังชายหนุ่มที่ควบม้าใกล้เข้ามา เรียวปากอวบอิ่มคลี่ยิ้มน้อย ๆ ภายใต้ผ้าผืนบาง“ม้าเร็วของชีเป่ยดูสูงส่งมิน้อยเลยนะ ลู่กงกง”ลู่กงกงรู้สึกแปลกใจในคำพูดของกั๋วเต๋อเฟยจึงได้รีบหันกลับไปมองยังด้านหลัง ดวงตาของกงกงชราถึงกับเบิกกว้างเมื่อเห็นว่าเป็นผู้ใดที่อยู่บนหลังม้า“ท่านแม่ทัพหยางซานหลาง”‘หยางซานหลาง อดีตเขยสกุลโม่อย่างนั้นรึ หึ ๆ รูปงามสมคำร่ำลือนัก’ องค์หญิงกั๋วเชียงลอบถอนหายใจเบา ๆ นางมักชื่นชมในบุรุษรูปงาม และหยางซานหลางผู้นี้ดูเหมือนจะเป็นชายหนุ่มรูปงามที่หาตัวจับยากเสียด้วยหยางซานหลางลงจากม้า เท้าหนาก้าวตรงไปยังผู้ที่ก้าวออกมาหาเขาด้วยใบหน้าแตกตื่น สายตาดุดันมองเลยไปยังสตรีที่นั่
Terakhir Diperbarui : 2025-01-22
Bab terbaru
ภรรยาข้า เจ้าช่างร้ายกาจยิ่งนัก เล่ม3 (จบบริบูรณ์) ตอนที่ 83.จบบริบูรณ์
“มิได้นะพ่ะย่ะค่ะฮองเฮา”“นี่คือคำสั่ง ไปซะ”จงกงกงที่ถืออาวุธประจำกายผู้เป็นนายมาด้วย ได้ก้าวไปยังเตียงนอนก่อนจะวางกระบี่ไว้ข้างกายผู้เป็นนายหญิงแล้วขยับออกห่างเยว่เหยียนลุกขึ้นโดยยื่นมือไปรับน้องสาวกลับมาผูกติดกายไว้เช่นเดิม ก่อนจะเดินห่างผู้เป็นมารดาด้วยอาการนิ่งเงียบ มิเอ่ยสิ่งใดกับผู้ใดแม้แต่ครึ่งคำสองแม่ลูกเจ้าของบ้านกลับเข้ามาในห้องพร้อมห่อผ้า มารดาของหย่งฉีก้าวไปหยุดตรงหน้าขององค์ชายเยว่เหยียน ก่อนจะย่อกายให้“บุตรชายของข้าจะนำทางองค์ชายเข้าไปหลบซ่อนในป่าเพคะ”“เจ้าไปกับพวกเขา นี่คือคำสั่งของข้า อย่าได้มีใครขัดคำสั่งหากยังเห็นข้าเป็นฮองเฮาอยู่”“เพคะ เช่นนั้น หม่อมฉันจะปกป้องทั้งสองพระองค์ด้วยชีวิตเพคะ”สองแม่ลูกไม่รอช้า โดยหย่งฉีเป็นคนเดินนำหน้า มีเยว่เหยียนเดินตามไป มารดาของหย่งฉีและองครักษ์ติดตามไปอีกหนึ่งคน ส่วนที่เหลืออยู่ดูแลฮองเฮา รวมถึงจงกงกงที่มิห่างกายผู้เป็นนายหญิงไปที่ใด“พวกเจ้าคิดจะขัดคำสั่งข้าหรืออย่างไรกัน”“พระนาง มิว่าอย่างไร พวกข้าก็มิอาจทอดทิ้งพระนางไปที่ใดได้ ได้โปรดอย่างทรงกริ้วไปเลยพ่ะย่ะค่ะ”ก่อนที่จะทันได้เอ่ยสิ่งใดต่อ เสียงของผู้บุกรุกได้เรียกความสน
ภรรยาข้า เจ้าช่างร้ายกาจยิ่งนัก เล่ม3 (จบบริบูรณ์) ตอนที่ 82. ถงไท่ซิน
ชายป่านอกหมู่บ้านร่างสูงของถงไท่ซินยืนเอามือไพล่หลังมองไปยังอีกด้านของป่าที่เป็นเนินเขาเตี้ย ๆแกร๊บ! เสียงเหยียบใบแห้งมาจากทางด้านหลัง เขามิจำต้องหันไปมองก็รู้ว่าใคร“วันนี้ ข้าหวังว่าจะได้รับข่าวที่ดี”“นายท่าน ตอนนี้ที่เฉินอันยังคงนิ่งเงียบอยู่ขอรับ คนของเราพยายามที่จะสืบหาว่า ข่าวเรื่องนายหญิงยังมีชีวิตอยู่นั้นมาจากที่ใดขอรับ ข้าเกรงว่า…เอ่อ...”“เกรงจะเป็นกลลวงให้ข้าเผยตนสินะ” ถงไท่ซินต่อความให้ผู้มารายงาน“ขอรับ”“ในเมื่อตัวข้าก็ชรามากแล้ว จะตายวันใดก็มิอาจบอกได้ แล้วข้าจะกลัวไปเพื่ออะไรกัน”ถงไท่ซินเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนระโหย เขารู้สึกมีความหวังขึ้นมาเมื่อรู้ข่าวว่า แท้จริงแล้ว ภรรยาของเขายังคงมีชีวิตอยู่จากแหล่งข่าวที่ใดสักแหล่งเมื่อไม่กี่วันมานี้ จึงทำให้ชรารีบลงจากเขาเพื่อที่จะมาพบกับคนขอตนเพื่อฟังความจริงจากปากอีกครั้งภาพใบหน้าภรรยาผู้เป็นที่รักเวียนกลับมาในห้วงความคิด พาให้ถงไท่ซินนึกย้อนไปยังเรื่องราวเมื่อนานมาแล้วด้วยหัวใจอันร้าวรานแคว้นเฉินอันตำหนักหลวงซึ่งเป็นที่พำนักร่วมกันของฮ่องเต้เยว่ไท่ซานกับฮองเฮาเยี่ยซีเซียน เวลานี้ทั่วทั้งแคว้นต่างเฉลิมฉลองการถือกำเนิดขององค์
ภรรยาข้า เจ้าช่างร้ายกาจยิ่งนัก เล่ม3 (จบบริบูรณ์) ตอนที่ 81.ตอนพิเศษ 4 ถงไท่ซิน
“ท่านตาขอรับ ไยท่านตาถึงได้ชอบที่จะอยู่บนเขาซินไห่นี่เล่าขอรับ ไยมิลงไปอยู่กับพวกเราขอรับ”ถงเอ่อหลางเอ่ยถามผู้เป็นตาด้วยความสงสัย เขาจะขึ้นมาอยู่บนเขาเพื่อฝึกฝนวิชากับผู้เป็นตา ในช่วงเวลาที่ผู้เป็นตากลับจากเกาะดอกเหมย“ตาจะได้มองเห็นยายเจ้าได้ทุกวันอย่างไรเล่า นางอยู่ทิศนั้น ในที่ที่เราจะไม่มีโอกาสไปถึง”“ท่านตาชรามากแล้วก็ทำใจให้สงบเถิดขอรับ ท่านยายได้หลับไปนานแล้วนะขอรับ”“ฮา ๆ เจ้าเด็กน้อย เจ้ามันช่างเจรจาเกินไปแล้ว ไม่นาน ตาของเจ้าก็จะหลับไปชั่วกาลเช่นเดียวกับท่านยายของเจ้า”“ท่านตาขอรับ ท่านอาม่งเหยางดงามมากเลยใช่ไหมขอรับ”เมื่อหลานชายเอ่ยถึงบุตรสาวผู้ล่วงลับ แววตาอ่อนแสงเจือความอาลัยพลันฉายบนดวงตาที่เริ่มฝ้าฟาง ถงไท่ซินหันมามองเด็กชายช่างซัก ก่อนปล่อยวางเรื่องโศกเศร้าในอดีตไปกับสายลม ใช้ลมหายใจที่เหลืออยู่กับปัจจุบันทุกเสี้ยวเวลา ยามลาจากโลกนี้ไปแล้วจะได้มิรู้สึกผิดกับคนที่ยังมีชีวิตอยู่ระลึกเช่นนั้นจึงส่งยิ้มกว้างให้หลานชาย เอ่ยด้วยน้ำเสียงแกมหยอกเย้าเอ็นดู“ใช่แล้ว นางงดงามมิแพ้มารดาของเจ้าเลย เจ้าอยากรู้ไปทำไมรึ”“ก็เพราะใคร ๆ ก็ว่ามู่หลันเหมือนท่านอามาก เอ่อ…จากที่ข้ามองดู
ภรรยาข้า เจ้าช่างร้ายกาจยิ่งนัก เล่ม3 (จบบริบูรณ์) ตอนที่80. ตอนพิเศษ 3.
“เสด็จพี่ทั้งสองอย่าทรงกังวลไปเลย อย่างไรเสีย ลูกหลานของเราก็เลือกที่จะทอดทิ้งเราไปแล้ว”โม่เหยียนเฉาและโม่เหยาต่างหันขวับมามองน้องชายเป็นตาเดียว ด้วยถ้อยคำตอนท้ายมันขัดกันกับคำตอนต้น โม่หยางจงยิ้มร่า เมื่อเห็นสีหน้าและแววตาสงสัยของพี่ชายทั้งสอง“เจ้ายังเป็นปกติดีอยู่หรือไม่ หยางจง”“ข้าแค่อยากให้เสด็จพี่ทั้งสองผ่อนคลายลงบ้าง อนาคตจะเป็นเช่นไร เรามิอาจบอกได้ แค่ตอนนี้ เราสามพี่น้องยังมีลมหายใจดื่มด่ำกับความสุขยามชราก็ดีมากแล้วพ่ะย่ะค่ะ”“หึ ๆ เจ้าก็เป็นเสียแบบนี้ เข้าข้างในกันดีกว่า ข้าหิวมากแล้ว”สามพี่น้องพากันก้าวเข้าไปในตัวบ้าน พร้อมเสียงหัวเราะกันอย่างมีความสุข เสียงสนทนากันอย่างออกรสของพี่น้องสกุลโม่นั้น ยากที่ใครจะได้พบเห็น ยามใดที่มายังบ้านหลังนี้ พวกเขาจะละวางเรื่องบ้านเมืองลงชั่วคราวเพื่อสัมผัสความอบอุ่นจากสัมพันธ์พี่น้องร่วมสายเลือดที่น้อยครั้งจะได้มีโอกาสพบปะกันพร้อมหน้าเช่นนี้หุบเขาเหมยแดงหญิงสาวในชุดสีดำนั่งเหม่อมองไปยังด้านนอกหน้าผาที่ยื่นออกไปยังน้ำตก ใบหน้าครึ่งหนึ่งถูกปิดด้วยหน้ากากสีเงิน ดวงตานั้นกลับมามองเห็นแล้วก็จริง ทว่า รอยแผลที่อยู่ภายใต้หน้ากากกลับยังคงมีอย
ภรรยาข้า เจ้าช่างร้ายกาจยิ่งนัก เล่ม3 (จบบริบูรณ์) ตอนที่79. รับโทษ
เสียงอู้อี้ของถงมู่หลัน ทำให้จ้าวอวิ๋นรีบลุกขึ้นไปคว้าตัวหลานรักขึ้นมาอุ้มเอาไว้ในอ้อมแขน ก่อนจะพานางก้าวมายังเตียงของผู้เป็นพี่ชายตามคำเว้าวอนร่างอ้วนกลมดิ้นเล็กน้อยเพื่อที่จะลงไปนั่งบนเตียงของพี่ชายที่ตอนนี้กำลังนอนกระสับกระส่าย มือป้อมนุ่มนิ่มเอื้อมไปแตะยังแก้มของพี่ชาย ก่อนจะทุ่มตัวลงไปเต็มแรงทับอยู่บนอกของถงเอ่อหลาง สร้างความตกใจให้แก่ทุกคนที่อยู่ตรงนั้น ก่อนที่โม่ฟางเล่อจะยื่นมือไปเพื่ออุ้มบุตรสาวออกมาหมับ! มือของถงเอ่อหลางรวบกอดร่างอ้วนของน้องสาวเอาไว้แนบอกราวกับปกป้อง เช่นที่เคยทำมาตลอดในยามที่เขาเกรงว่านางจะเสียใจหรือกลัวใครจะมาทำร้ายน้องสาวเพียงคนเดียวเด็กชายหวาดกลัวว่าจะไม่อาจคุ้มครองคนที่ตนรักให้ปลอดภัย เหมือนในอดีตที่เขามิอาจปกป้องคนที่รักเอาไว้ได้“พี่จะปกป้องเจ้ามิให้ผู้ใดทำร้ายเจ้าได้”“อือ ๆ พี่ใหญ่ ข้าร้อน ท่านพี่ตื่นได้แล้ว”ถงเอ่อหลางลืมตาโพลงขึ้นในทันที ร่างอ้วนกลมที่อยู่บนตัวเขานั้นช่างเหมือนใครบางคนในอดีตเหลือเกิน มือเรียวยกขึ้นลูบแก้มยุ้ยของน้องสาว“พี่รู้สึกว่ามีหินก้อนใหญ่หล่นทับตัวอย่างไรไม่รู้”“มีที่ไหนเล่าเจ้าคะก้อนหิน มีแค่อนาคตของหญิงงามที่สุดใต้หล้า
ภรรยาข้า เจ้าช่างร้ายกาจยิ่งนัก เล่ม3 (จบบริบูรณ์) ตอนที่78.คราวหลัง
อวี้หลิงเซียวยกมือขึ้นห้ามองครักษ์เอาไว้เสียก่อน นางในตอนนี้แม้จะมียศแต่ก็เป็นธิดาของเจ้าเมืองเท่านั้น จะถืออำนาจบาตรใหญ่มากเกินไปมันดูไม่ดีสักเท่าไร ยิ่งมองการแต่งกายของเด็กน้อยทั้งสองคนนั้นแล้วบอกได้เพียงว่ามิธรรมดาเป็นแน่ไหนจะบุรุษหลายคนที่ยืนอยู่นั่นอีก มองแค่ปราดเดียวนางก็รู้ได้ว่าเป็นยอดฝีมือระดับสูงทุกคน โดยเฉพาะคนที่อุ้มเด็กหญิงตัวอ้วนนั่นด้วยแล้ว ยิ่งมิควรที่จะต่อกรด้วย นางฝึกยุทธ์ตั้งแต่ห้าขวบ เติบโตมากับพี่ชายที่เป็นทหารย่อมต้องถูกสอนมาเป็นอย่างดี“ข้าน้อยหลิงเซียว ต้องขออภัยท่านอาด้วยนะเจ้าคะที่มารบกวน ด้วยข้านึกว่าเป็นชาวบ้านทั่ว ๆ ไป เกรงจะเกิดอันตรายเอาได้หากมีโจรป่าผ่านมา”“ขอบใจเจ้ามากคุณหนู แล้วคราวหลัง ข้าจะเตือนหลาน ๆ ให้ระวังตัวให้มากขึ้น” จ้าวอวิ๋นนึกชื่นชมแม่สาวน้อยคนนี้ในใจ ดูเหมือนความนึกคิดของนางจะเติบโตกว่าวัยที่แท้จริงหลายปีทีเดียว“เจ้าค่ะ”“พี่สาว มากินกุ้งด้วยกันสิเจ้าคะ มู่หลันอยากมีพี่สาว มู่หลันไม่ชอบพี่ชายแล้ว”เด็กน้อยแก้มยุ้ยมิพูดเปล่า แต่ยังทำท่าทางน่าเอ็นดู พร้อมรอยยิ้มกว้างจนทำให้ตาของนางกลายเป็นเส้นตรง ก่อนจะสะบัดหน้าให้ผู้เป็นพี่ชายที่หันกลับ
ภรรยาข้า เจ้าช่างร้ายกาจยิ่งนัก เล่ม3 (จบบริบูรณ์) ตอนที่77. ตอนพิเศษ 2 พี่น้องสกุลถง
“พี่บอกเจ้ากี่ครั้งแล้ว ถงมู่หลัน ว่าอย่าทำเช่นนี้อีก” เสียงเด็กชายวัยสิบขวบกำลังต่อว่าเด็กหญิงวันหกขวบด้วยท่าทางของผู้ใหญ่“…”แต่ยิ่งทำให้ผู้เป็นพี่รู้สึกโมโหขึ้นเป็นเท่าตัว เมื่อเด็กหญิงแก้มยุ้ยทำเพียงสบตาเขา ไม่มีแม้แต่คำแก้ต่างหรือยอมรับในความผิดหลุดจากปากเล็ก ๆ นั่นสักคำ ใบหน้าเล็กจิ้มลิ้มบิดเบ้พร้อมน้ำใส ๆ เอ่อคลอหน่วยตา ทั้งยังเม้มปากเสมือนเขากำลังทำร้ายนางให้เจ็บปวดแสนสาหัส“เฮ้อ!” ถงเอ่อหลางทำได้เพียงแค่ถอนหายใจ วันนี้ เขาออกมาตกปลายังลำธารห่างจากตัวเมืองเจียงไห่พร้อมด้วยผู้ดูแล แต่ใครจะไปคิดว่าน้องสาวตัวดีจะแอบติดตามออกมาโดยแอบอยู่ใต้รถม้าของเขายิ่งคิดถึงสภาพเวลาผู้เป็นน้องสาวต้องเกาะอยู่ใต้ท้องรถม้า อาการสั่นสะท้านไปทั่วกายก็พลันเกิดขึ้น หากนางเผลอหลับหรือรถม้าวิ่งเร็วจนไปกระแทกกับอะไรเข้า นางอาจได้รับบาดเจ็บก็เป็นได้“มู่หลัน พี่มีเจ้าแค่คนเดียว รู้หรือไม่ อย่าได้ทำให้ตัวน้องเองเป็นอะไรไป เข้าใจที่พี่พูดรึไม่”ถงเอ่อหลางใช้สองแขนรวบร่างอ้วนกลมของน้องสาวเข้ามาในอ้อมกอด ก่อนจะใช้มือลูบศีรษะนางเบา ๆ เขาจำต้องทำให้นางยิ้มก่อนกลับบ้าน มิเช่นนั้น เขาจะถูกกักบริเวณเป็นแน่ หากผู
ภรรยาข้า เจ้าช่างร้ายกาจยิ่งนัก เล่ม3 (จบบริบูรณ์) ตอนที่76.เสียงม้าตื่นตกใจ
เวลาผ่านไปเพียงขวบปี จิ้นอ๋องโม่หยางจงถูกจับได้ว่าคิดกบฏ ซ้ำยังฉ้อราชบังหลวง ทำให้ต้องโทษประหาร ส่วนพระชายาและพระธิดาถูกขับออกจากเมืองหลวง ทำให้ชื่อของจิ้นอ๋องโม่หยางจงถูกลบออกจากราชวงศ์ไปโดยปริยายทว่า ระหว่างทางขบวนส่งตัวอดีตพระชายาและท่านหญิงโม่เหลียนฮัวออกจากเมืองหลวงนั้น เกิดเรื่องมิคาดฝันขึ้นฮี้ ๆ เสียงม้าตื่นตกใจและเสียงการต่อสู้จากด้านนอกทำให้สองแม่ลูกที่นั่งอยู่ภายในรถม้าหวีดร้องด้วยอาการเสียขวัญ ทั้งคู่ต่างรีบลงจากรถม้า ก่อนจะวิ่งลึกเข้าไปในป่า ทว่า เสียงการไล่ล่าประชิดเข้ามาทุกขณะ จนในที่สุดทั้งคู่ก็ได้ตกอยู่ในวงล้อม“เจ้าคิดจะทำอะไร มิรู้หรือว่าข้าคือผู้ใด”“เพราะรู้อย่างไรเล่าถึงได้มา”“ท่านแม่ เราถูกสั่งฆ่าใช่หรือไม่เพคะ”“ท่านหญิงทรงปราดเปรื่องยิ่งนัก ฝ่าบาททรงเมตตาต่อท่านทั้งสองยิ่ง ที่จะมอบความตายให้อย่างสงบโดยมิต้องทนมีชีวิตอยู่อับอายชาวเมือง ตายซะเถอะท่านหญิงทั้งสอง ดีกว่าอยู่เป็นแน่” คำพูดคล้ายชี้ชวนอย่างหวังดี ทว่า ความหมายกลับตรงกันข้ามร่างสูงของนักฆ่าในชุดดำที่อำพรางใบหน้าหลงเหลือเพียงดวงตาย่างสามขุมเข้ามาทุกทิศทาง แสงแดดกระทบดาบที่เงื้อง่าขึ้นสูงสะท้อนเข้าดว
ภรรยาข้า เจ้าช่างร้ายกาจยิ่งนัก เล่ม3 (จบบริบูรณ์) ตอนที่75. ข้ารักเจ้า
‘เมื่อผู้ใดร้ายมา ข้าจะร้ายกลับมากกว่าหลายเท่านัก’ ในภายหน้า นางต้องมีลูก หากนางมิเข้มแข็งพอแล้วจะปกป้องพวกเขาที่จะเกิดมาในอนาคตได้อย่างไรกันจะให้ฝากลมหายใจไว้ที่ผู้อื่นนั้นย่อมเป็นไปมิได้ ไม่มีผู้ใดหายใจแทนกันได้ แม้แต่สามีของนางเองก็มิอาจทำเช่นนั้นได้ สองมือตนเองเท่านั้นที่นางวางใจ และสองมือนี้ที่จะปกป้องคนที่รักจนกว่าลมหายใจของนางจะหมดลง‘ข้ารักพวกท่านทุกคน ครอบครัวของข้า’“เล่อเล่อ คิดอันใดอยู่หรือ”“เปล่าเจ้าค่ะ”ถงเหยียนเจี๋ยโอบกอดภรรยาจากทางด้านหลัง คางหนาวางบนไหล่มน มีหรือว่าเขาจะไม่รู้ว่าเวลานี้ภรรยากำลังคิดสิ่งใดในหัวมากมาย รวมถึงเรื่องของเขาที่ต้องสูญเสียน้องสาวเพียงคนเดียวไป ในคืนแรกนั้น ภรรยาโทษตัวนางเองว่าเพราะเขาแต่งงานกับนาง เรื่องเช่นนี้ถึงเกิดขึ้น กว่าที่เขาจะปลอบประโลมจนสงบลงได้ก็ใช้เวลานานกว่าสองชั่วยามการตายของม่งเหยาทำให้ใครหลายคนโทษตนเองว่าเป็นต้นเหตุที่ทำให้น้องสาวของเขาต้องตาย แต่ไม่เลย หากน้องสาวของเขาจะหลบเลี่ยงเรื่องนี้ก็ย่อมทำได้ แต่นางเลือกที่จะก้าวเข้าสู่สนามรบด้วยตัวเอง ดังนั้น เขาและบิดาจึงไม่คิดที่จะโทษผู้ใดทั้งนั้น“เล่อเล่อ เราเป็นสามีภรรยากันจริ
