เข้าสู่ระบบแชร์
EP.07 กินสิบเมาร้อย
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-21 01:33:46หล่อนโชคดีที่พ่อแต่งงานกับอาวิว เพราะอาวิวเป็นแม่เลี้ยงที่ดีที่สุดในโลก แล้วเรื่องที่หล่อนจะมาอยู่กับหมอไวทย์ พ่อหล่อนดูราวจะไม่ทุกข์ร้อน มีแต่อาวิวที่สอนหล่อนสารพัด สอนให้หล่อนหวงเนื้อหวงตัว อย่ายอมให้ไวทย์ใกล้ชิดจนเกินงาม แต่อาวิวจะรู้บ้างไหมว่าหล่อนไม่มีโอกาสได้ใกล้ชิดเขาสักครั้ง แต่ยิ่งเขาหมางเมิน หล่อนกลับอยากใกล้เขาให้มากที่สุด
“หนูหน่อย ดูแลไวทย์ด้วยล่ะกัน”
หนูหน่อยสะดุ้งเล็กน้อยตื่นจากภวังค์ ก่อนจะยิ้มหวานให้กับลุงและน้าของเพื่อน เพราะมัวแต่คิดอะไรเพลินจนไม่ทันมองว่าหมอไวทย์นอนที่เตียงกว้างเรียบร้อยแล้ว และสภาพของคนเมาก็ดูราวจะสิ้นฤทธิ์
“หนูหน่อยเช็ดตัวเป็นมั้ย”
คำถามของปูรณ์ ทำให้ปัถย์และหนูหน่อยหันมองเขา ก่อนที่ปัถย์จะทำหน้าเฉยๆ นั่นคือหนูหน่อยจะต้องเป็นคนตอบคำถาม
“ปะ… เป็นค่ะ”
“อย่างนั้น อืม… เช็ดแค่หน้าพอนะ ให้มันสดชื่นหน่อยก็พอ ไม่ต้องไปเปลี่ยนเสื้อผ้ามันล่ะ ให้มันนอนเหนียวตัวแบบนี้แหละ ดันดื่มไม่คิด ต่อไปมันจะได้จำ ไม่ระบายอารมณ์กับเหล้าอีก”
“เออ… อาไวทย์มีเรื่องกลุ้มเหรอคะ”
“คงงั้น ไม่รู้มันไปหลงรักสาวที่ไหน ถามมันก็ไม่บอก จับไมค์ได้ก็ร้องเพลงไม่หยุด”
“คะ” หล่อนรับคำงุนงง แต่ความร้อนกลับพวยพุ่งขึ้นสู่ใบหน้า จะเป็นไปได้ไหม ผู้หญิงคนนั้นคือคนที่ยืนอยู่นี้
“ไปกันเถอะปัถย์ เดี๋ยวให้หนูหน่อยดูแลไป”
ปูรณ์หันไปพยักหน้าให้ปัถย์ตามออกมา ก่อนจะทำเหมือนนึกอะไรขึ้นได้และหันกลับไปหาหนูหน่อยอีกครั้ง “หนูหน่อยอย่าลืม เช็ดแค่หน้าให้มันพอนะ ตรงอื่นไม่ต้องเช็ด ห้ามเด็ดขาด”
“ค่ะ…”
“ไม่ต้องส่งหรอก ดูแลไวทย์มันเถอะ”
“หนูหน่อยขอบคุณลุงปูรณ์กับน้าปัถย์มากนะคะ”
หนูหน่อยมองตาม 2 หนุ่มหล่อของก๊วน 3 หนุ่ม 3 มุมประจำอำเภอที่เดินออกไปจากห้องนอนของไวทย์ ถึงตอนนี้หล่อนไม่แปลกใจเลยว่าทำไมสาวๆ ทั้งอำเภอถึงได้กรี๊ดหนุ่มใหญ่ทั้งสามนี้นัก ก็เมื่อทั้งสามอยู่รวมกัน นี่คือเสน่ห์ของหนุ่มใหญ่ชัดๆ
หากหล่อนไม่ได้ปักใจไปที่ใครคนใดคนหนึ่งแล้ว หล่อนคงเลือกไม่ถูกเหมือนกันว่าคนไหนเร้าใจมากกว่า แต่เพราะหล่อนปักใจเรียบร้อย ความหล่อของอีก 2 หนุ่มจึงเป็นเพียงชื่นชมอยู่ห่างๆ เท่านั้น
ใบหน้าสวยหันมองคนที่นอนอยู่บนเตียง หล่องต้องรีบเช็ดหน้าให้เขาด่วน เพื่อให้เขานอนได้อย่างสบายตัว คิดได้ดังนั้นหนูหน่อยรีบเดินเข้าไปในห้องน้ำ หล่อนต้องการกะละมังใบย่อมสำหรับใส่น้ำเพื่อเช็ดหน้าให้เขา
ดวงตาสวยกวาดมองหาสิ่งที่หล่อนต้องการ ก่อนจะสะดุดกับสิ่งที่วางอยู่บนเคาน์เตอร์หน้ากระจก ร่างงามระหงอวบอึ๋มในจุดที่ควรมีเดินตรงไป
พื้นที่ในห้องน้ำไม่ได้แตกต่างจากห้องน้ำในห้องนอนของหล่อน เพราะการสร้างห้องนอนและห้องน้ำในบ้านหลังนี้จะเป็นแพทเทิร์นเดียวกัน ห้องนอนของหล่อนกับห้องของเขาจึงเหมือนเป็นห้องแฝด ทว่าสิ่งของเครื่องใช้ของผู้ชายที่วางเกลื่อนกลาด ทำให้หล่อนกลั้นรอยยิ้มไว้ไม่อยู่
นิ้วมือไล้สัมผัสกับข้าวของเครื่องใช้ของเขา ของใช้ส่วนตัวที่เขาต้องหยิบใช้เป็นประจำทุกวัน ไม่ว่าจะเป็นแปรงสีฟัน ยาสีฟัน สบู่ล้างหน้า น้ำหอมหลังโกนหนวด ครีมโกนหนวด ซึ่งจริงๆ แล้วก็ไม่ได้แตกต่างจากของที่พ่อหล่อนใช้ ทว่าเป็นของเขา การสัมผัสสิ่งของจึงไม่ต่างจากได้สัมผัสเจ้าของ
ใจจริงหล่อนอยากสำรวจให้มากกว่านี้ แต่หล่อนยังไม่ลืมว่าไวทย์นอนเมาหลับอยู่บนเตียง แล้วหล่อนต้องเช็ดหน้าให้เขา แต่ที่เห็นอยู่นี้ไม่มีสิ่งใดเลยที่จะใส่น้ำได้ คิดดังนั้น หนูหน่อยจึงเดินไปที่ประตูเชื่อมด้านข้าง หากว่าแพทเทิร์นนี้เหมือนกับห้องของหล่อนทุกอย่าง หลังประตูบานเลื่อนนี้จะเป็นห้องแต่งตัว และหล่อนก็พบ
.
.
ที่ด้านนอกของบ้านพัก ปูรณ์และปัถย์เดินมาถึงรถ ดวงตาคมเข้มของคนพี่ตวัดมองคนน้องเพราะรู้ว่าคนด้านข้างมีคำถาม
“จะถามอะไรก็ว่ามา”
“ทำไมพี่ให้หนูหน่อยเช็ดตัวไอ้หมอไวทย์ ทำแบบนั้น…”
“แบบนั้นทำไม”
“แบบนั้นไอ้หมอมันจะตื่นนะพี่”
“ก็อยากให้มันตื่นไง มันจะได้เลิกฟุ้งซ่านสักที”
“เฮ้ย! พี่ อย่างนี้เราจะไม่เข้าข่ายสมรู้ร่วมคิดเหรอ ไม่ดีมั้ง ผมว่าผมไปเช็ดตัวให้มันเองดีกว่า”
“ไอ้ไวทย์มันอยากได้แบบนั้นอยู่แล้ว”
“พี่รู้ได้ไง”
“โหย… เอ็งเป็นเพื่อนกันประสาอะไรวะ เหล้าแค่นั้นไอ้หมอไวทย์มันจะเมาเหรอ กินสิบเมาร้อยสิไม่ว่า”
“กินสิบ… พี่คิดแบบนั้นเหรอ”
ปัถย์เริ่มคล้อยตาม เพราะตั้งแต่คบกันมาเขาก็ไม่เคยเห็นไวทย์เมาขนาดนี้มาก่อนและปริมาณเท่าที่กินเข้าไปก็ไม่ทันสังเกตว่าเยอะหรือน้อยแค่ไหน เห็นแต่ดื่มเอาๆ แล้วก็ร้องเพลงไม่หยุด
“เออสิวะ ไปเหอะกลับบ้าน แล้วเอ็งแวะไปส่งข้าก่อน ข้าง่วงแล้ว เอ็งเอารถกลับไปด้วยเลยนะ เช้าค่อยเอามาคืน เทียวไปเทียวมาส่งกันแบบนี้ มีหวังไม่ต้องนอนกันพอดี”
ปูรณ์บอกแต่สีหน้าปัถย์ยังมีกังวล หนุ่มใหญ่วัยเกือบ 40 ปี เดินไปโอบไหล่น้องชาย
“เชื่อข้าสิ พรุ่งนี้ไอ้หมอไวทย์ต้องมาขอบคุณเอ็งกับข้า”
“พี่ปูรณ์คิดแบบนั้นจริงอ่ะ ถ้ามันเกินเลย แล้วไม่ใช่อย่างที่เราคิดล่ะ เผื่อยายหนูหน่อยไม่ได้ชอบไอ้หมอไวทย์ แต่เป็นชอบผม หรือไม่ก็ชอบพี่ล่ะ”
“ไอ้ห่าปัถย์ เดี๋ยวไอ้ไวทย์จะให้เอ็งกินยาสลบม้า”
สองพี่น้องประสานเสียงกันหัวเราะร่วน ดวงตาคมเข้มที่ละม้ายคล้ายกันหันมองไปยังทิศทางของตัวบ้าน ปีกซ้ายและปีกขวายังคงเปิดไฟ นั่นแปลว่าหนูหน่อยยังคงอยู่ที่ห้องของไวทย์ และแผนร้ายๆ ของพวกเขาที่จะทำให้ไวทย์ยอมรับหัวใจตัวเองกำลังสัมฤทธิ์ผล
บทที่เกี่ยวข้อง
ฟาร์มร้อนอ้อนรัก EP.08 เด็กมันยั่ว
หนูหน่อยแตะฝ่ามือที่ประตูตู้เสื้อผ้าบิ้วอิน สูดลมหายใจเข้าลึกรวบรวมความกล้า หล่อนกำลังก้าวล้ำความเป็นส่วนตัวของเขาอีกก้าว ห้องแต่งตัวของชายโสดไม่เหมือนอย่างที่หล่อนเคยคิดเอาไว้สักนิด เพราะคุณหมอไวทย์ค่อนข้างจะเรียบร้อยหรือนั่นอาจเพราะมีแม่บ้านมาคอยจัดเตรียมเสื้อผ้าเอาไว้ให้ก็เป็นไปได้ เสื้อผ้าถึงได้ถูกจัดเรียงเป็นระเบียบไม่รกและล้นออกมาด้านนอกตู้ ตู้แรกเป็นเสื้อยืดสีขาวที่หล่อนเห็นเขาใส่เป็นเสื้อตัวในทุกวัน ด้านล่างเป็นกางเกงชั้นในและกางเกงบ๊อกเซอร์ซึ่งถูกพับเรียงเอาไว้อย่างเป็นระเบียบ ผิวแก้มร้อนผ่าวเมื่อนึกถึงประโยชน์ใช้สอยของกางเกงเหล่านี้ จริงอยู่ว่าเป็นเรื่องธรรมดา ใครๆ ก็สวมกางเกงในกันทั้งนั้น แต่หล่อนไม่เคยอยู่ใกล้ชิดกางเกงในของผู้ชายคนไหนมาก่อนเลยนี่นา เห็นใกล้ๆ จำนวนเป็นโหลแบบนี้ หล่อนจะไม่อายได้อย่างไร แต่ต้องสะกดใจ หล่อนต้องการเพียงผ้าเช็ดหน้าผืนเล็กที่จะซับน้ำได้เท่านั้น มือเปิดช่องลิ้นชักเหนือชั้นกางเกงใน เป็นไปได้ว่าช่องนี้อาจเก็บผ้าเช็ดหน้าผืนนุ่มขนาดเล็กเอาไว้เพราะว่าโซนนี้เป็นโซนชุดชั้นใน ทว่าเพียงลิ้นชัก
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-24ฟาร์มร้อนอ้อนรัก EP.09 ชอบหมาก็ไม่บอก
“อาไวทย์!” หนูหน่อยชักข้อมือออกแต่อาไวทย์ก็ยื้อไว้แน่นไม่ยอมปล่อย นั่นทำให้คำเตือนของอาวิวแวบเข้ามาในหัว หล่อนกำลังจะพลาด แต่หล่อนไม่ยอมแน่ “อาไวทย์ นี่หนูหน่อยนะคะ มองหน้าค่ะ มองหน้า!” หนูหน่อยเสียงดัง ชี้หน้าตัวเองให้ไวทย์มองหน้าหล่อนให้ชัดๆ “รู้น่า… ว่าหนูหน่อย นมโตขนาดนี้ใครจะไปลืมได้ เห็นใกล้ๆ แบบนี้ก็ยิ่งโต โตโต๊โต… โอ้โห… อยากจับจัง จะนุ่ม แน่น สู้มือขนาดไหน อูย... ถ้าได้ดูด ซี้ด... คงจะมันส์ลิ้น โอ้ว! บักแตงโม!” “อาไวทย์!” หนูหน่อยกอดอกตัวเองทันที เพราะอาไวทย์ของหล่อนน่าจะเมาได้ที่ ไม่งั้นคงไม่พูดทะลึ่ง ใช้น้ำเสียงกระเส่า ดวงตาหื่นกระหาย พร้อมแลบลิ้นออกมาเลียปากอย่างนั้นแน่ “อาไวทย์เมาแล้วก็นอนเถอะค่ะ หนูจะกลับห้องแล้ว” “ไม่ให้กลับ จะกลับได้ยังไง ยังยั่วไม่ขึ้นเลย” “อาไวทย์! พูดบ้าอะไร ใครไปทำแบบนั้นกัน อาไวทย์! ปล่อยหนู ว้าย!” หนูหน่อยร้องลั่นเมื่อข้อมือเล็กถูกกระชากเข้าใกล้จนร่างเต่งตึงไปทุกสัดส่วนถลาขึ้นไปเกยอยู่บนอกของเขา ความอวบนูนของหล่อนเสี
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-24ฟาร์มร้อนอ้อนรัก EP.10 เตรียมคลาน
“อาไวทย์… อื้อ… อย่า…” แค่เขาละปากออก หล่อนก็รีบประท้วง เพราะฝ่ามือของไวทย์กำลังเคลื่อนสู่เป้าหมายใหม่ หนูหน่อยดิ้นรน หล่อนเหมือนคนจมน้ำ เหมือนคนเป็นไข้ ต้องได้รับการรักษา หนาวร้อนสลับกัน จนต้องบดเบียดร่างกายเสียดสีเขา แต่สำนึกก็รู้ว่าสิ่งนี้จะไปต่อไม่ได้เด็ดขาด หล่อนต้องหยุดเขา เดี๋ยวนี้! “อาไวทย์... อย่า... อย่าค่ะ...” “อย่าไม่ไหว หนูหน่อยหอมเหลือเกิน หอม… อืม… หอม... หอมไปทุกที่... อืม...” “อ่ะ! อาไวทย์ไม่นะคะ” หล่อนสะดุ้งเพราะจมูกโด่งสูดดมเนื้อกายหล่อนไปทุกที่ ก่อนจะครางฮือ “ อื้อ… อย่าขยำ อื้อ… อาไวทย์…” หนูหน่อยสะท้าน เบิกตากว้างมองเพดานห้อง ความตั้งใจของหล่อนพังทลาย กำปั้นที่จะทุบกลับกลายเป็นผ่อนคลายและขยุ้มเนื้อผ้าบริเวณหัวไหล่เขา หล่อนใกล้ไร้สติเพราะฝ่ามือใหญ่กอบกุมเต้าอวบทั้งสองข้าง บีบและคลึงเคล้นอย่างที่หล่อนไม่เคยทำกับตัวเองมาก่อน แต่เขากำลังทำ ฝ่ามือของผู้ชายที่หล่อนรักเขาเหลือเกินกำลังแตะต้องหล่อน เขาบีบเคล้นหยอกเย้าทำราวกับว่าเต้าอวบของหล่อนเป็นซาลาเปาให้ขยำขยี้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-24ฟาร์มร้อนอ้อนรัก EP.11 ทั้งหวานทั้งหอม
“อ่ะ! อาไวทย์ไม่นะคะ ไม่นะ… อา… อื้อ…” หนูหน่อยแอ่นอกขึ้นสูง แผ่นหลังลอยขึ้นจากที่นอนจนเขาแทรกฝ่ามือเข้ามาได้ ปากที่อ้าออกจะร้องประท้วงถูกทาบปิดด้วยความอ่อนหวาน หวานจนหล่อนสะท้าน แม้จะรับรู้ทุกขณะที่ฝ่ามือของเขาลากลงต่ำ แต่นั่นคือความเสียวที่หล่อนไม่รู้ว่าควรจะรับมืออย่างไร “อื้อ…” ความอัดอั้นมากมายทว่าหล่อนกลับผ่านเสียงในลำคอได้เพียงเท่านั้น เพราะลิ้นร้อนอ่อนหวานที่แตะสัมผัสอยู่ไม่ปล่อยให้หล่อนได้พูดอะไรเลย หรือถ้าปากหล่อนว่างหล่อนก็คงจะครวญครางทุกสิ่งที่ใจคิดออกมา เพราะตอนนี้หล่อนเสียวเหลือเกิน เสียวจนไม่รู้ว่าความเสียวอย่างมากมายนี้จะไปสิ้นสุดลงที่จุดไหน สมองรับรู้เพียงสะท้านไปทั้งกาย จนหล่อนอยากกรีดร้อง อยากพ่นคำพูดแปลกๆ ตามใจนึกออกไป ทั้งที่หล่อนไม่เคยมีคำเหล่านั้นอยู่ในหัว ‘อาไวทย์ขา… ซี้ด… หนูหน่อยเสียว…’ สมองมึงงงมีแต่คำนี้วิ่งวนไปมา หล่อนอยากร่ำร้องคำนี้ อยากบอกเขาให้รู้ อยากบอกเขาว่าจูบที่ปาก สัมผัสที่เต้าอวบ แต่ส่งผลถึงเวิ้งน้ำกว้างไกลในร่างกายของหล่อน ที่จุดนั้นของหล่อนตอดรัดบีบแน่น ราวรอบางสิ่งบางอย่า
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-24ฟาร์มร้อนอ้อนรัก EP.12 ขออากินให้เกลี้ยง
“อื้อ… อาไวทย์! อื้อ… ไม่… ไม่นะ… อื้อ… เสียว… โอว… หนูเสียว…” ฝ่ามืออุ่นจัดเคลื่อนไปบนสะโพกลูบไล้ความรุ่มร้อนส่งน้ำหนักลงไป นั่นกลับยิ่งทำให้หนูหน่อยสั่นไปทั้งร่าง เพราะฝ่ามือและปลายนิ้วเข้าใกล้จุดที่หล่อนต้องการได้รับการเติมเต็ม “อาไวทย์… อื้อ… อาไวทย์…” หล่อนทำได้เพียงร่ำร้องเรียกชื่อเขา หัวใจหวิวโหวงเพราะคาดเดาได้ว่าเขากำลังจะทำอะไร ในเมื่อปลายลิ้นนั้นกระทำกับยอดอกของหล่อนมาแล้ว ต่อจากนี้ก็คงจะเป็นจุดนั้น ทว่าหล่อนกลับสะท้านไปทั้งร่างเมื่อปลายลิ้นร้อนจ้วงแทงลงไปในร่องสะดือพร้อมตวัดเลียไล้รัวเร็ว “อ๊ายยยยย...” หนูหน่อยกรีดร้องดิ้นพล่านเพราะความเสียดเสียวเพิ่มขึ้นเพิ่มขึ้นจนหล่อนไม่รู้แล้วว่าจะมีสิ่งใดเสียวกว่านี้อีก แต่ ณ จุดนั้นก็ร่ำร้องอยากให้เขาไปหา สะโพกของหล่อนแอ่นเข้าหามือเขาอย่างไม่รู้ตัว ณ จุดนั้นราวเรามีเข็มนับสิบนับร้อยเล่มกระหน่ำใส่ กดย้ำย้ำให้หล่อนทั้งแสบทั้งคันจนต้องบดเบียดต้นขาเข้าหากันเพื่อบรรเทาอาการ ปากก็ร่ำร้องถึงความเสียดเสียวที่เขากระหน่ำใส่ร่างกายหล่อนไม่หยุด “ซี้ด... อื้อ... อา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-24ฟาร์มร้อนอ้อนรัก EP.13 ชิดเกสร
ช่องทางด้านในเป็นความอัศจรรย์ครั้งแรกสำหรับหล่อน ไม่เคยรู้เลยว่ามันจะตอดรัดบีบรัดตัวตนได้มากขนาดนี้ ไม่รู้เลยว่ายามที่ปลายลิ้นของเขาแตะสัมผัส จะสร้างความเสียดเสียวจนหล่อนครวญครางเป็นความน่าละอายได้ไม่หยุด และไม่รู้เลยว่า ‘ลิ้น’ จะให้ความรู้สึกได้ดีขนาดนี้ แต่ตอนนี้หล่อนรู้ทุกสิ่งแล้ว “อา… อาไวทย์ขา… ซี้ด… หนูหน่อยเสียว… อื้อ… อาไวทย์ขา… หนูหน่อยเสียว… ซี้ด… อ้า… อาไวทย์ทำอะไรหนูหน่อยเนี่ย โอย… เสียว… อื้อ…” เสียงร่ำร้องแว่วหวานดุจคนท่วมท้นในอารมณ์สร้างรอยยิ้มบนใบหน้าให้กับไวทย์ ยิ่งหล่อนร่ำร้องมากเท่าไร นั่นก็ยิ่งเพิ่มความเสียดเสียวให้เขามากเท่านั้น ฝ่ามือช้อนใต้สะโพกยกบั้นท้ายให้ลอยสูง ปลดปล่อยดอกไม้งามเบ่งบานได้อย่างเต็มที่ และทันทีที่ดอกไม้ค่อยๆ แย้มบาน ไวทย์ก็ต้องตะลึง เพราะหนูหน่อยงดงามเกินกว่าที่เขาจินตนาการไว้จริงๆ ดอกไม้แสนงามดูบอบบาง น่ารัก น่าทะนุถนอม น่าสัมผัส จับจูบลูบคลำ ลงลิ้นเลียไล้และกระแทกกระทั้นด้วยความหนักหน่วงลงไปพร้อมๆ กัน โดยเฉพาะยอดเกสรสีชมพูสดที่ถูกเคลือบไว้ด้วยความหยาดเยิ้ม เขาอดไม่ได้จะคิดไปถึงเม็ดทั
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-24ฟาร์มร้อนอ้อนรัก EP.14 เธอยั่วฉัน!
“อาไวทย์… อาไวทย์ขา… อื้อ… เสียว… หนูหน่อยเสียว… อาไวทย์ขา… อื้อ… อาไวทย์…” เสียงครางกระเส่าอ่อนแรงน่าสงสารทำให้ไวทย์ขยับกายขึ้นคร่อม เขาลูบเรือนผมที่เปียกชื้นไปด้วยเหงื่อทั้งที่อากาศยามค่ำคืนไม่ได้ร้อนเลยสักนิด เปลือกตาสวยหลับพริ้ม ใบหน้าส่ายไปมา ริมฝีปากอ้าค้างผ่อนลมหายใจ และทรวงอกอวบก็สะท้านขึ้นลงอย่างเหนื่อยอ่อน “อาไวทย์ขา…” “ขา…” เสียงทุ้มที่ตอบกลับทำให้สติของหนูหน่อยกลับคืน หล่อนเปิดเปลือกตาอย่างเร็วก่อนจะเบิกกว้างเมื่อเห็นใบหน้าของเขาลอยอยู่ตรงหน้า “ไง… เห็นผีเหรอ แต่ฉันเห็น… หมี... ตัวสีชมพู” “อาไวทย์… ปะ… ปล่อยหนูนะ!” แรงที่มีทั้งหมดแม้จะน้อยนิดแต่หนูหน่อยก็พยายามจะผลักเขาออก แต่คนที่หัวเราะในลำคอทั้งที่คร่อมร่างหล่อนเอาไว้กลับไม่สะเทือนเลย นั่นทำให้แรงสะอื้นฮึกฮักเริ่มก่อตัวขึ้นในอก หล่อนจะทำอะไรได้ในเวลานี้ เขา… แตะต้องหล่อนหมดแล้ว ไม่มีจุดใดไปไม่ถึง “ได้โปรด… ปล่อยหนูเถอะ อย่าทำกับหนูแบบนี้” “แบบนี้น่ะแบบไหน” “ก็… อาไวทย์!” หนูหน่อยปากคอสั่น เ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-24ฟาร์มร้อนอ้อนรัก EP.15 เชิ้ตขาว
เสียงไก่ขันดังแว่วมาคือสัญญาณว่าหล่อนควรจะตื่นได้สักที แต่วันนี้หล่อนเหนื่อยจนไม่อยากตื่น หล่อนอยากนอนอยู่บนที่นอนนุ่มแบบนี้ แต่หากขืนหล่อนตื่นช้าและเข้าไปในฟาร์มสาย มีหวังอาไวทย์คงหน้าบูดใส่หล่อนทั้งวันแน่ หนูหน่อยนิ่วหน้า พ่นลมหายใจออกจากปากเบาๆ ก่อนจะค่อยๆ เปิดเปลือกตาขึ้น ทว่าห้องนอนของหล่อนมีบางสิ่งผิดปกติ แม้เตียงจะเหมือน ผ้าห่มเหมือน โต๊ะ ตู้เสื้อผ้าเหมือนกัน แต่… ไม่ใช่ นี่ไม่ใช่ห้องนอนของหล่อน โดยเฉพาะเสียงน้ำจากฝักบัวที่ดังต่อเนื่อง ใครอาบ… ในเมื่อหล่อนยังนอนอยู่ที่นี่ ดวงตาสวยหวานเบิกกว้าง สติสตังพร่าเลือนกลับคืนมา รับรู้สัมผัสจากผ้าห่มนวมแนบกับเรือนร่างคือหล่อนไม่ได้ใส่อะไรเลย แต่นั่นไม่ชัดเท่าหล่อนเปิดออกดู แม้สำนึกจากร่างกายจะบอกว่าหล่อนไม่ได้บุบสลาย แต่สัมผัสครั้งแรกที่ถูกสอดแทรก… มือป้องปากกันเสียงอุทานจะหลุดรอด เมื่อเห็นจ้ำแดงกระจายมากมายบนเนินอก ทุกสิ่งที่เขาทำกับหล่อนวิ่งวนฉายอยู่ในหัวเป็นฉากๆ ไม่ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นจะมาจากหล่อนเต็มใจหรือถูกเขาล่อลวงหัวใจให้ถลำลึก ไม่ว่าสิ่งนั้นจะเกิดมากเกิดน้อย ไม่ว่าเขาจะสัมผัสหล่อนม
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-24
บทล่าสุด
ฟาร์มร้อนอ้อนรัก EP.85 ลุงปูรณ์ขา (จบบริบูรณ์)
คุณปูรณ์พาหล่อนก้าวเดินเข้ากระโจม ด้านในนั้นมีเตียงนอนสีขาวสะอาดตาถูกจัดเตรียมไว้ไม่ต่างจากที่หล่อนเคยเห็นตอนส่งตัวน้ำว้าเข้าหอ หมอนสองใบวางเคียงกัน บนเตียงมีกลีบกุหลาบสีชมพูตกแต่งเป็นรูปหัวใจจนทั่วทั้งห้องมีแต่กลิ่นกุหลาบ เจ้าบ่าวหล่อที่สุด ค่อยๆ วางหล่อนบนที่นอนก่อนที่เขาจะทาบทับลงมา และทำท่าจะ... “คุณปูรณ์คะ... แขกยังอยู่เลยนะคะ” หล่อนเอียงหน้าหลบจมูกโด่งที่ซุกไซ้ซอกคอ “อยู่แล้วยังไง เจ้าบ่าวพาเจ้าสาวเข้าหอ ใครๆ เขาก็รู้ว่าจะทำอะไรกัน” จมูกโด่งซุกไซ้ข้างแก้ม ใบหู ไรผม ต้นคอ พร้อมริมฝีปากพูดแนบชิดจนหล่อนเริ่มหายใจติดขัด คุณปูรณ์กำลังปลุกอารมณ์หล่อน และหล่อนก็ร้อนง่ายเหลือเกิน “วันนี้เอื้อมเป็นของฉันจริงๆ แล้วนะ และฉันก็เป็นของเอื้อม เป็นของเอื้อมคนเดียวตลอดไป เข้าหอกันนะทูนหัว ไม่เช้าไม่ออก” ปูรณ์ยิ้มกับเจ้าของใบหน้าสวยที่ส่งรอยยิ้มแสนหวานมาให้ เพราะแปลว่าหล่อนยินยอม ริมฝีปากอุ่นจัดทาบลงบนกลีบปากบอบบางก่อนจะละเลียดปลายลิ้นเข้าชอนชิมความหวาน จากนั้นก็ไม่มีพื้นที่ใดทั่วทั้งร่างกายของเอื้อมดาวที่ร
ฟาร์มร้อนอ้อนรัก EP.84 ฉันหิวหญ้าอ่อน
สายตาร้อนแรงราวกับเป็นเอื้อมดาวคนละคนมองตรงไปยังกายแกร่งที่เดินไปนั่งพิงแผ่นหลังหน้าก้อนฟางอัดแน่นจนเป็นโซฟาตัวยาวบุเบาะนวมนุ่ม ดวงตาคมเข้มจ้องมองมาที่หล่อน มือก็สาวความแข็งแกร่งรอคอย เอื้อมดาวรู้หน้าที่ดี หล่อนคลานเข้าหา ลีลาไม่ต่างจากนางแมวยั่วสวาท ตาก็จองมองสิ่งนั้น สิ่งที่จะเติมเต็มความร้อนรุ่มรุนแรงของหล่อนให้บรรเทา สิ่งที่จะสอดแทรกสู่ร่างกายและทำให้หล่อนไม่ทรมาน แต่เมื่อมือน้อยๆ ไขว่คว้าได้ คุณปูรณ์กลับรั้งร่างหล่อนขึ้นมาจูบ “คุณปูรณ์ขา... ซี้ด... ขอหนูนะคะ หนูอยากได้ ซี้ด... ขอหนู... คุณปูรณ์ขา...” “อืม... ใจเย็นๆ นะเอื้อมจ๋า... ฉันยังเล็มหญ้าอ่อนไม่อิ่มเลย” เอื้อมดาวมองเขาฉงน เขาจะกินหล่อนต่อ... ยังไง และเขาก็บอกวิธีการกิน แต่หล่อนไม่กล้า แม้จะอยากจนกอหญ้าเต้นระริกคันยิบ “มาเถอะเอื้อมจ๋า... เอามาให้ฉันกิน” “มัน... เอ่อ... จะดีเหรอคะ หนู...” “เอื้อมรู้ว่ามันจะดี มาเถอะ ฉันหิว...” คำว่า ‘หิว’ มาพร้อมกับคุณปูรณ์แหงนศีรษะพาดไว้ที่เบาะนุ่ม ปลายลิ้นที่แลบออกมาส่ายร่อนอยู่เหนือริมฝีปาก
ฟาร์มร้อนอ้อนรัก EP.83 ขอวัวแก่เล็มหญ้าอ่อน
สิ่งแรกที่เห็นคือเขายิ้มกว้าง ดวงตาคมเข้มมีแววสนุกเหล่ตาไปข้างซ้ายข้างขวาคล้ายจะให้หล่อนมองตาม และสิ่งที่เห็นก็ทำให้หล่อนตื่นตะลึง มือป้องปิดริมฝีปากที่พร้อมจะเปล่งเสียงร้องไห้โฮ เพราะทั่วบริเวณคือสถานที่จัดงานแต่งงานขนาดย่อมท่ามกลางบรรยากาศของโรงนา มีเวทีขนาดเล็กอยู่สุดทางเดิน มีภาพของหล่อนกับเขาในหลากอิริยาบถประดับไปทั่ว “อยู่ที่นี่ด้วยกันนะเอื้อม อ้อมกอดนี้และหัวใจดวงนี้เป็นของเอื้อมจริงๆ” “คุณปูรณ์ล้อหนูเล่นหรือเปล่าคะ หรือหนูฝัน” เอื้อมดาวขยับยุกยิกเหมือนจะหยิกตัวเอง ทำให้ปูรณ์ยิ่งขำ เขากอดรัดร่างหอมกรุ่นแน่นขึ้น จดจมูกที่หน้าผากและเรือนผมนุ่ม อยากกอดรัดหล่อนแบบนี้ทั้งวันทั้งคืน ไม่อยากให้เอื้อมดาวห่างหายไปไหน ช่วงเวลาเกือบ 1 เดือนที่มีร่างเล็กๆ นี้นอนแนบข้าง ไม่เคยมีค่ำคืนใดที่ว่างเว้น เรียกได้ว่าแค่ขอให้มีโอกาส เขาก็พร้อมจะพาเอื้อมดาวโลดแล่น และเพียงไม่กี่ชั่วโมงที่หล่อนขอไปหาฟ้ารุ่งที่ร้าน เขาก็แทบจะขาดใจ แล้วเดือนหน้าหล่อนต้องไปเรียน เขาไม่ต้องตามไปเฝ้ากันเลยเหรอ เวลานี้เขารู้แล้วว่าความรักมันมีอานุภาพร้า
ฟาร์มร้อนอ้อนรัก EP.82 อ้อมกอดและหัวใจเป็นของเอื้อม
แม่เปิดปากเล่าเรื่องราวที่ทำให้พ่อลาออกจากงานที่ฟาร์มแล้วมาเปิดร้านวัสดุการเกษตร เพียงเพราะเพื่อนนินทาว่าพ่อเลี้ยงแม่เหมือนเมียเก็บ วันวันอยู่แต่ไร่แต่ฟาร์ม เพราะว่าแม่อายุห่างจากพ่อมาก แม่จึงร่ำร้องให้พ่อตามใจ เพราะอยากประกาศให้เพื่อนฝูงรู้กันให้ทั่วว่าแม่เป็นเมียของพ่อ เป็นเจ้าของร้านค้า โดยที่แม่ไม่คำนึงถึงความไม่พร้อมในหลายๆ ด้าน “พ่อรักแม่มากเลยนะคะ” “ใช่ พ่อรักแม่มาก แต่แม่เพิ่งรู้เดี๋ยวนี้เอง” “คะ...” “เพราะเอื้อมไงละ เอื้อมทำให้แม่เห็นว่าพ่อรักแม่มากแค่ไหน” เอื้อมดาวพยักหน้ารับทั้งน้ำตา “ตอนนั้นแม่เพิ่งสิบแปด ยังเด็กมาก มีลูกก็ไม่อยากจะเลี้ยงด้วยซ้ำ อยากแต่งตัวสวยๆ อยากให้คนมองอย่างชื่นชม แต่เอื้อมไม่เหมือนแม่นะ เอื้อมเป็นผู้ใหญ่กว่าแม่มาก เอื้อมเข้มแข็งและแม่มั่นใจว่าเอื้อมจะทำได้ดีกว่าแม่ ที่สำคัญคุณปูรณ์เขาไม่ได้เห็นเอื้อมเป็นเมียเก็บ เชื่อแม่” .. เอื้อมดาวกลับเข้ามาที่ฟาร์มช่วงบ่าย แต่ยังไม่ทันได้เข้าบ้านพัก คนงานก็มาบอกว่าคุณปูรณ์ให้หล่อนไปพบที่โรงนาหลังเก่าที่กำลังปรับปรุงไว้ส
ฟาร์มร้อนอ้อนรัก EP.81 ไม่อยากเป็นเมียเก็บ
แกร๊ก... ฟ้ารุ่งผินมองคนที่เปิดประตูห้องเข้ามา ก่อนจะหันไปสนใจเครื่องประทินผิวหน้าโต๊ะเครื่องแป้ง หล่อนต้องรีบแต่งหน้าให้เสร็จเร็วไว เพราะใกล้เวลาเปิดร้านเต็มที ทว่าคนที่เดินเข้ามาแล้วไม่พูดอะไรก็ทำให้ฟ้ารุ่งหงุดหงิด “แกจะพูดอะไรก็พูดมา ฉันไม่มีเวลามานั่งฟังแกทั้งวันหรอกนะ” คำพูดห้วนจากน้ำเสียงหวานๆ ของแม่ทำให้เอื้อมดาวเม้มริมฝีปากแน่น ขอบตาร้อนผ่าว คงไม่มีวันที่จะพูดจาดีๆ กันอีกแล้ว แม้เหตุการณ์นั้นจะผ่านมาเกือบเดือน จนแน่ใจว่าไอ้เสี่ยโบ้จะไม่มาวุ่นวายกับแม่กับหล่อนอีก คุณปูรณ์จึงอนุญาตให้แม่กลับมาดูแลร้านได้ และคุณปูรณ์ก็ยืนยันว่าเขาไม่ได้มีความสัมพันธ์กับแม่ เขาแค่ยั่วหล่อนเล่น แต่ถึงอย่างนั้นหล่อนกับแม่ก็ยังเหมือนคนแปลกหน้ากันอยู่ดี หรืออาจเรียกได้ว่าตั้งแต่วันนั้นก็แทบเป็นคนไม่รู้จัก เพราะแม่ไม่เคยพูดกับหล่อนอีกเลย แต่หล่อนล่ะ หล่อนจะทนอยู่ในสภาพแบบนี้ได้เหรอ อยู่แบบไม่มีแม่ แม้แม่จะไม่เห็นว่าหล่อนเป็นลูก แต่แม่ก็เป็นแม่ของหล่อนเสมอ ไม่มีวันเปลี่ยนแปลงได้ “แม่ยังโกรธหนูอยู่เหรอคะ” ฟ้ารุ่งชะงักมือท
ฟาร์มร้อนอ้อนรัก EP.80 ถอนรากถอนโคน
เอื้อมดาวล่องลอยไปกับความปรารถนาเพราะทุกจุดสัมผัสบนร่างกายถูกจู่โจมพร้อมๆ กัน จนหล่อนทนไม่ไหว เป็นฝ่ายยิ่งบดเบียดเสียดสีดอกไม้งามที่ฉ่ำเยิ้มไปด้วยหยาดน้ำหวานกับความแข็งแกร่งของเขา จนในที่สุด ทุกอย่างก็ถูกสอดใส่ ทั้งๆ ที่หล่อนและเขายังสวมใส่เสื้อผ้าครบ นั่นทำให้เอื้อมดาวได้อีกประสบการณ์ความเสียวที่เพียงแหวกช่องทาง ทุกอย่างก็สอดใส่เข้าหากันได้ “อ่ะ...” หล่อนชะงักร่าง เพราะสิ่งที่หล่อนนั่งทับให้สอดแทรกเข้าสู่ร่างกาย ใหญ่จนหล่อนไม่กล้าทิ้งตัวนั่งลงไปตรงๆ “เจ็บเหรอ” “ไม่ค่ะ หนู... หนูแค่ตกใจ... เอ่อ... คุณปูรณ์ใหญ่” หล่อนตอบแต่เขากลับหัวเราะ “คุณปูรณ์หัวเราะอะไรคะ” “ก็หัวเราะคนพูดตรง” “เอ่อ... ไม่ดีเหรอคะ หนู... ไม่ควรพูดเหรอคะ” “ไม่ใช่ไม่ควร ควรมากเลยละ เพราะยิ่งพูด... ฉันก็ยิ่งแข็ง” “ว้าย! คุณปูรณ์...” เอื้อมดาวผวาเพราะสิ่งที่แข็งเด้งสวนขึ้นมาพร้อมกับฝ่ามือแกร่งที่ขยับโขยกสะโพกของหล่อนเร็วรี่ จนเสียงร้องตกใจกลายเป็นเสียงครวญครางไม่ขาดปาก จากนั้นเสียงของเขาเสียงของหล่อนก็สอดประสาน เ
ฟาร์มร้อนอ้อนรัก EP.79 รักษาผลประโยชน์ให้เมีย
ดวงตาคมเข้มกร้าวขึ้นทันทีที่ไอ้เสี่ยโบ้พูดจบ ทว่าแววตาก็ต้องอ่อนลงเมื่อฝ่ามือนุ่มนิ่มของใครบางคนเอื้อมมากระชับที่ต้นแขน “หือ...” เขาทำเสียงน้อยๆ ในลำคอ เชิงถามว่าหล่อนต้องการอะไร “เขาหมายความว่าอะไรคะ” น้ำเสียงกระซิบแผ่วเบาทำให้ปูรณ์ต้องกระชับฝ่ามือนุ่ม บีบเบาๆ ให้คลายความกังวล “ไม่มีอะไร เอื้อมออกไปข้างนอกก่อนนะ ทางนี้ฉันจัดการเอง” เขาตอบเสียงนุ่มแผ่วเบา ก่อนจะเรียกเป้ยที่ยืนอยู่ไม่ไกลให้มาพาเอื้อมดาวออกไปก่อน “จะรีบไปไหนล่ะครับดอกเบี้ย ยังไม่ได้เก็บสักดอก” ทว่าคำพูดของไอ้เสี่ยโบ้กลับทำให้เอื้อมดาวชะงักหันมองตื่นตะลึง ก่อนจะได้ยินเสียงแม่กรีดร้องคร่ำครวญ แต่หล่อนก็ได้สติเมื่อฝ่ามืออบอุ่นบีบกระชับ ม่านน้ำตาที่ก่อเกิดทำให้เห็นทุกสิ่งรางเลือนแต่กลับเห็นแววอ่อนโยนจากดวงตาคมเข้มชัด “ออกไปก่อนนะเอื้อม เชื่อฉัน” “แต่แม่...” “ไม่มีแต่อะไรทั้งสิ้น ทางนี้ฉันจัดการเอง” เอื้อมดาวพยักหน้าทั้งที่สั่นสะอื้น แต่แค่หล่อนลุกขึ้น เหล่าบอดี้การ์ดของไอ้เสี่ยโบ้ก็เข้ามาล้อมจน
ฟาร์มร้อนอ้อนรัก EP.78 จัดการแทนเมีย
สิ่งที่ปูรณ์ให้นทีไปทำก็คือ ให้ทนายเข้ามาดูแลเรื่องการโอนโฉนดที่ดินและบ้านหลังนี้ให้เป็นชื่อของเขา เพราะตอนที่ฟ้ารุ่งมาอ้างว่าจะนำเงินไปปรับปรุงร้าน เขาให้ทนายทำเป็นสัญญาขายฝากเอาไว้ แล้วหล่อนไม่สนใจสิ่งใดมากกว่าได้เงินครบตามที่ต้องการหรือเปล่า ดังนั้นการลงชื่อในเอกสารทุกแผ่น จึงไม่ใช่สิ่งที่ฟ้ารุ่งจะสนใจ แน่นอนว่าเอกสารเหล่านั้นมีใบมอบอำนาจให้ทนายดำเนินการแทนฟ้ารุ่งได้ทุกอย่าง ซึ่งเขาไม่เคยอยากให้เป็นแบบนี้ แต่ต้องกันเอาไว้ก่อน ไม่อย่างนั้นป่านนี้บ้านพร้อมที่ดินผืนนี้คงกลายเป็นของไอ้เสี่ยโบ้ไปแล้ว ตอนนั้นเขาถือว่าทำเพราะต้องการรักษาทรัพย์สินของพิภพไว้ให้ลูกสาว ส่วนเป้ยนั้นเขาให้ไปส่งข่าวให้ไอ้เสี่ยโบ้รู้ว่าเขาแต่งตั้งผู้จัดการคนใหม่เข้ามาบริหารงานที่ร้านนวดแทนฟ้ารุ่ง เพราะเขาซื้อกิจการต่อจากฟ้ารุ่งแล้ว ดังนั้นฟ้ารุ่งไม่มีสิทธิ์จะเอาบ้านและที่ดินผืนนี้ไปใช้หนี้เสี่ยโบ้อีก และคำสั่งของเขา ส่งผลให้ร้านนวดของฟ้ารุ่งมีแขกมาเยี่ยมเยือนในทันที “ผมได้ข่าวว่าคุณปูรณ์มาเทคโอเวอร์ร้านนวดของฟ้ารุ่ง” ปูรณ์มองผู้ชายวัย 30 กว่า แต่งกายด้วย
ฟาร์มร้อนอ้อนรัก EP.77 ไปสวรรค์พร้อมกัน
เอื้อมดาวมองสำรวจใบหน้าของคนหล่อ ค่อยๆ แตะนิ้วมือที่แนวคิ้วเข้ม เปลือกตาของเขาที่หลับพริ้ม สันจมูกโด่ง และลงมาถึงริมฝีปาก ทุกสิ่งจริงจนหล่อนต้องหลับตาส่ายหน้า ขอให้เมื่อหล่อนลืมตาอีกครั้งนี่จะไม่เป็นเพียงความฝัน ทั้งหมดที่หล่อนเห็นและจับต้องได้อยู่ขณะนี้คือความจริง “อุ้ย!” สิ่งที่ยืนยันได้ไม่ใช่ตาหล่อนที่เห็น แต่เป็นริมฝีปากร้อนผ่าวอ้าอมปลายนิ้วของหล่อนเอาไว้ และเมื่อหล่อนลืมตามอง คุณปูรณ์ก็ตอกย้ำความจริงด้วยการรั้งศีรษะหล่อนเข้าหาและมอบความรุมร้อนแนบริมฝีปากของหล่อน จูบเร่าร้อนแต่หวานที่สุดละเลียดไล้อยู่บนกลีบปากหวาน จนหล่อนมึนงงสับสนจนต้องโอบท่อนแขนรอบลำคอของเขา คุณปูรณ์ทำให้หล่อนล่องลอยราวกำลังไต่ขึ้นสวรรค์ ร่างกายของหล่อนบางเบา มีแต่แสงสีขาวรายล้อม ความสุขกำลังก่อตัว ความทุกข์ที่หล่อนคิดว่ามากมายพลันสลายไปไม่หลงเหลือ อา... ร่างกายหล่อนเบาหวิว ก่อนจะนอนราบบนที่นอนนุ่ม โดยมีเขาทาบทับ “คุณปูรณ์...” “หืม... ว่าไง” ชื่อของเขาเปล่งออกจากปาก หล่อนเห็นเขาฟอนเฟ้นเต้าอวบอัด ที่หล่อนไม่รู้ตัวเลยว่าเสื้อผ้าหลุ
