Share

EP:36 มีพ่อแล้ว

last update Last Updated: 2025-03-18 12:15:21

วันถัดมา

"ตั้งใจเรียนนะครับคนเก่ง"

"ฮะแม่นิล"

"เดี๋ยวตอนเย็นแม่จะมารับนะครับ"

"....." หนุ่มน้อยพยักหน้าตอบรับ ก่อนจะหันหลังเดินเข้าไปในโรงเรียนอย่างกระตือรือร้น

จากนั้นวานิลก็กลับไปทำงานของตัวเองต่อ ยังไม่ทันที่จะได้เปิดร้าน ลูกค้าคนเดิม คนที่เธอไม่อยากเห็น ไม่อยากให้มา ก็มาดักรออยู่ที่หน้าร้านตั้งแต่เช้าตรู่แล้ว

"ร้านยังไม่เปิดค่ะ"

"ตะวันไปโรงเรียนแล้วเหรอ"

"ถ้าจะมาซื้อของ ต้องรอก่อนนะคะ ร้านเปิดสิบโมงค่ะ ตอนนี้ยังไม่เปิด"

"......" ศรัณย์เงียบ เพราะไม่ว่าเขาจะพูดอะไรออกไปวานิลก็จะเบี่ยงเบนไปประเด็นอื่นอยู่เรื่อยเลย

เธอทำเหมือนไม่รู้จักเขา เหมือนไม่รู้จักกันจริงๆ ทั้งแววตา ทั้งการกระทำ แต่เขามั่นใจว่าคือเธอ เขาจำเธอได้ ผู้หญิงที่เขารัก เขาจะลืมลงได้ยังไง ต่อให้เธอจะเปลี่ยนไปมากแค่ไหนก็ตาม

"ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ล่ะ?"

"......"

"คุยกันสักหน่อยได้ไหม"

"ถ้าคุณไม่ได้มาซื้อของ ก็อย่ามาเกะกะหน้าร้านเลยจะดีกว่านะคะ" เธอมองหน้าของเขาและพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย สีหน้าสายตาบ่งบอกเหมือนกำลังรำคาญ ที่เขาไม่ยอมออกไปสักที แถมตอนนี้ยังมายืนเกะกะขวางทางเธออีกด้วย

"ซะ ซื้อสิ แต่ตอนนี้ร้านยังไม่เปิด ผมแค
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:37 เด็กไม่โกหก

    หลังจากวันนั้นศรัณย์ก็ยังคงตามดูอยู่อย่างเงียบๆ โดยที่ไม่ให้วานิลรู้ตัว เขาอยากจะเข้าไปหาเด็กน้อยที่หน้าตาคล้ายคลึงกับเขาอย่างกับแกะ แต่ก็ยังกลัวเพราะวานิลเป็นคนที่พูดแล้วทำจริงเขาไม่เชื่อหรอกว่าเธอจะมีคนใหม่ไม่เคยเชื่อเลยสักนิด เพราะเธอเคยบอกเองว่ารักครั้งแรกมันทำให้เธอเจ็บจนไม่อยากมีใครอีก ยิ่งมาเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีกเขามั่นใจว่า เธอจะยิ่งไม่อยากมีใครอีกเลยและถ้าความจริงแล้วเธอไม่มีใคร ตะวันก็ต้องเป็นลูกของเขา ซึ่งเรื่องนี้ก็ยังไม่ได้ปักใจเชื่ออะไรขนาดนั้น ถึงเขาจะเชื่อไปมากกว่า 70% แล้วก็เถอะ แต่เขาจะเชื่อร้อยเปอร์เซ็นต์ได้ก็ต่อเมื่อมีหลักฐานเท่านั้นวันนี้ก็เช่นเดียวกัน ศรัณย์แอบดูอยู่ห่างๆ มองเด็กชายตัวน้อยที่กำลังพูดคุยอยู่กับใครบางคน ซึ่งมองจากการแต่งตัวแล้ว ดูเหมือนจะเป็นคุณหมอเลย หรือว่าจะเป็นคุณหมอพ่อของตะวันกันนะ เขายืนรอจนกระทั่งผู้ชายคนนั้นเดินออกไปเขาจึงรีบเดินเข้าไปหา"ตะวันครับ""อ้าว คุณลุงสวัสดีครับ""สวัสดีครับ มาเที่ยวเล่นอีกแล้วล่ะสิ""ครับ""อยากกินอะไรไหม เดี๋ยวลุงซื้อให้""ไม่ครับ ตะวันแค่มาเดินเล่น ไม่ได้มาซื้อของ""อ๋อ..."เด็ดเดี่ยวพูดจาฉะฉาน ไม่ต่างอะไรจ

    Last Updated : 2025-03-18
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:38 เจรจา

    กลางดึกคืนนึงขณะที่วานิลกำลังจะนอนหลับ หลังจากที่ส่งลูกชายเข้าห้องนอนเสร็จเรียบร้อยแล้วครืด ครืด ครืดโทรศัพท์ของเธอดังขึ้นมา ขณะที่เธอกำลังจะล้มตัวลงนอน มันเป็นเบอร์แปลกที่เธอไม่เคยเห็น แต่ใครกันจะมารู้จักเบอร์ส่วนตัวของเธอแบบนี้ ถ้าเป็นลูกค้าส่วนใหญ่ก็จะโทรเข้าเบอร์โทรของร้านมากกว่าอีกอย่างลูกค้าที่ไหนจะโทรมากลางดึกป่านนี้"สวัสดีค่ะ เบอร์ใครคะ"( ผมเอง ) ปลายสายเป็นเสียงของศรัณย์ แม้จะพูดแผ่วๆ แต่เธอก็ได้ยิน และเธอก็จำเสียงเขาได้( อย่าเพิ่งวางนะ ลงมาหาผมหน่อยสิ ผมอยู่ข้างล่างอยู่หน้าร้านคุณ )"ก็เรื่องของคุณสิ อยากอยู่ตรงนั้นทั้งคืนก็ตามใจ"( ผมรู้เรื่องลูกแล้วนะ )พอได้ยินอย่างนั้นวานิลก็นิ่งไปเลย เขาไปรู้มาจากไหนแล้วรู้ได้ยังไง เพราะเรื่องนี้น้อยนักที่คนอื่นจะรู้ ขนาดพนักงานของเธอบางคนยังไม่รู้เลย"รู้ได้ยังไง"( ลงมาคุยกับผมข้างล่าง ผมขอคุยด้วย )"......"( ไม่อย่างนั้นผมจะไม่กลับ และจะอยู่รอตรงนี้จนกว่าจะเช้า รอเจอตะวันด้วย )"......"วานิลกดวางสายก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่างแรง เธอลงมาที่ด้านล่างหน้าร้านของตัวเอง และได้เจอกับศรัณย์จริงๆ เขากำลังยืนรอเธออยู่ แต่ดีที่ตรงนี้พอตกกล

    Last Updated : 2025-03-18
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:39 DNA

    เวลาต่อมาณ โรงพยาบาลแห่งนึงในฮ่องกง"มึงนี่มันจริงๆ เลยนะ รู้ไหมว่ามันทำแบบนี้ผิด""รู้""รู้แต่ก็ยังทำ ไอ้เวร!" เพื่อนหมอด่าเข้าให้มันก็ไม่แปลกที่เขารู้จักคนเยอะ การที่มีเพื่อนสนิทเป็นหมอสักคนมันก็ไม่ใช่เรื่องน่าตกใจอะไรเลยสำหรับคนอย่างเขา"ผลออกเร็วสุดกี่วัน""วันนี้ถ้ามึงรอได้""เออ กูรอ""ไอ้ห่า มึงจะไม่ให้กูออกเวรพักเลยเหรอวะ?""ทำแค่นี้ทำบ่น จะไปเอาเด็กที่ไหนล่ะ" ศรัณย์รู้แกวอยู่แล้ว ปากบอกว่าจะไปพักแต่ความจริงก็แค่จะกลับไปหาสาวที่ตัวเองดีลไว้มากกว่า"เรื่องของกู!""ทำงานให้กูแค่นี้ไม่ตายหรอก รีบทำกูอยากรู้ผล""เออสัส!"เขารู้ว่าทำแบบนี้มันผิด และถ้าหากวานิลรู้เธอได้โกรธเขาเป็นฟืนเป็นไฟแน่ แต่ในเมื่อเธอไม่ยอมบอกอะไรเลยแบบนี้เขาก็ต้องหาทางรู้เอาเอง แม้มันจะผิดมากก็ตาม"มึงจะอยากรู้เรื่องนี้ไปทำไมวะ รึว่าไปไข่ทิ้งไว้""เรื่องมันยาว""ระหว่างรอผล มันก็น่าจะนานพออยู่แหละ เล่ามา ไม่งั้นกูไม่ให้ผลตรวจ""....." ศรัณย์ถอนหายใจใส่ ก่อนจะเล่าเรื่องทั้งหมดให้กับเพื่อนหมอฟัง เขาดูตกใจแต่ก็ไม่แปลกใจ ที่ตกใจเพราะไม่คิดว่าจะมีผู้หญิงที่กล้าต่อกรกับผู้ชายอย่างศรัณย์ และเธอกล้าที่จะยกปืนเพื่อล

    Last Updated : 2025-03-18
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:40 เด็ดขาด

    หลังจากที่รู้ความจริงทุกอย่าง ศรัณย์ก็ทำใจอยู่หลายวัน เพราะเขาไม่รู้จะไปเริ่มต้นพูดกับวานิลยังไงดี เขารู้ว่ายังไงตัวเองก็ต้องพูดความจริง แต่แค่ยังไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นจากตรงไหน เขายังไม่รู้เลยว่าจะรับมือยังไง ถ้าเธอโมโห เพราะรู้ว่าเขาแอบทำเรื่องแบบนั้นณ ร้านดอกไม้ Tawan Flower Shop "คุณลุง!""สวัสดีครับตะวัน ขยันเชียวนะ ช่วยแม่จัดของเหรอครับ?""ครับ คุณลุงมาซื้อดอกไม้เหรอครับ อยากได้อะไร เดี๋ยวตะวันหยิบให้ครับ""อยากได้ดอกทานตะวันครับ""คุณลุงชอบดอกทานตะวันเหมือนตะวันเลยครับ""เหรอครับ..."ขณะนั้นเองวานิลก็เดินออกมาพอดี เธอใช้สายตาที่ไม่ค่อยจะพอใจสักเท่าไหร่มองไปที่เขา แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรเพราะลูกชายอยู่ตรงนี้"ลุงชอบดอกทานตะวันครับ เพราะดอกทานตะวัน มันจะมองแค่ดวงอาทิตย์ มันจะไม่มองอย่างอื่นเลย" ศรัณย์พูด พร้อมกับมองไปที่วานิล ซึ่งเธอก็ได้ยินเพียงแต่ทำเป็นไม่สนใจ จัดดอกไม้เข้าที่เข้าทางของเธออย่างเงียบๆ"เหรอครับ แล้วคุณลุงมองใครครับ?""หือ??""แม่นิลบอกว่า ที่ตั้งชื่อตะวัน เหมือนดอกทานตะวัน เพราะแม่นิลจะมองแค่ตะวันคนเดียวครับ""อ๋อ...ลุงก็มองคนที่ลุงรัก คนเดียวเหมือนกันครับ"ใจจริงเขา

    Last Updated : 2025-03-18
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:41 ยอมทุกอย่าง

    วันถัดมาผู้ชายคนนี้นี่มันยังไงกันนะ ว่าก็แล้ว ไล่ก็แล้ว แต่ก็ยังมาเสนอหน้าอยู่ที่ร้านของเธอได้ทุกวัน ไม่คิดบ้างหรือไงว่าต่อให้เขาจะทำแบบนี้สุดท้ายเธอก็จะไม่ใจอ่อนอยู่ดี วานิลได้แต่คิดอยู่ในใจรู้เรื่องลูกแล้วยังไงล่ะ เขาไม่ได้มีสิทธิ์อะไรสักหน่อย ก็แค่เจ้าของน้ำเชื้อที่ทำให้เด็กคนนึงเป็นตัวขึ้นมาได้ก็เท่านั้นแหละและการที่เขามาบ่อยๆ มาทุกวัน มันก็เริ่มทำให้พนักงานเริ่มสงสัยแล้วว่าเขาคือใคร ทำไมดูสนิทกับเธอและเข้ากันได้กับตะวันขนาดนั้น"ทำไมไม่ออกไป มาอยู่ทำไมอยู่ได้" วานิลเดินเข้าไปใกล้ๆ ตรงที่ศรัณย์นั่งอยู่ แม้จะพูดเสียงแผ่ว แต่เขาก็ดูดียิ่งกว่าอะไรซะอีกศรัณย์ยิ้มกริ่มออกมา แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ไม่ได้โต้ตอบ เพราะเขาไม่อยากเถียงและทำให้วานิลต้องไม่พอใจ"แม่นิลฮะ""ตะวัน...""สวัสดีครับ""ครับผม""คุณลุงสวัสดีครับ""กลับมาจากโรงเรียนแล้วเหรอครับ""ครับ""ตะวันครับ ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะครับ เดี๋ยวแม่จะซักไม่ออก""ฮะแม่นิล"ตะวันรีบเดินเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในบ้าน ตามคำที่ผู้เป็นแม่บอก ส่วนศรัณย์นั้นก็ได้แต่นั่งมอง เพราะเขาไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไป แต่เห็นคุณหมอได้เดินเข้าไปแบบนั้นแล้ว เ

    Last Updated : 2025-03-26
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:42 เอาคืน

    วานิล Talk หลังจากที่เขาใช้เส้นสายของตัวเองจนได้รู้ว่า ตะวันเป็นลูก เขาก็ตามยุ่งวุ่นวายกับฉันกับลูกไม่เลิกเลย ต่อให้ฉันจะพูดอะไรแรงๆ พูดอะไรที่มันทำให้คนอย่างเขาต้องเสียใจ เขาก็ไม่ได้สนใจ แถมยังยิ้มตอบเหมือนกำลังกวนอารมณ์ฉันอยู่ด้วยตอนนี้ฉันไม่เหมือนคนเดิมแล้วก็จริง แต่เขากำลังจะทำให้ฉันต้องกลับไปเป็นคนเดิมก็เมื่อไหร่ที่ฟางเส้นสุดท้ายมันขาดลง ฉันก็พร้อมที่จะระเบิดลงใส่เขาทันทีเหมือนกันอย่ามาเล่นกับใจคนอย่างฉัน มันก็จริงอยู่ที่หลายปีมานี้ฉันไม่ได้จับมีดจับปืนเลย แต่ก็ไม่ได้แปลว่าฉันจะลืมอาชีพเก่าของตัวเองเพล้ง!"นี่คุณ!""ผะ ผมขอโทษ มือมันลื่น ผมไม่คิดว่ามันจะหล่นง่ายแบบนี้""มันใช่ของเล่นไหม ฉันบอกตั้งกี่ครั้งแล้ว ว่าให้ระวังมากกว่านี้ นี่มันของซื้อของขายนะ รู้ไหมว่าฉันเสียกำไรไปตั้งเท่าไหร่ กับของที่คุณทำแตกเนี่ย!""ผมขอโทษจริงๆ เดี๋ยวค่าใช้จ่ายตรงนี้ผมจะรับผิดชอบเอง"ฉันต่อว่าเขาไปยกใหญ่ เพียงเพราะเขาถือแจกันมาและมันตกลงพื้นจนแตก ความจริงพวกอุบัติเหตุอะไรแบบนี้ ฉันไม่เก็บเอามาใส่ใจหรอก ถ้าเป็นพนักงานคนอื่น ฉันคงไม่อะไรแบบนี้ แต่นี่เป็นเขาฉันถึงได้ต่อว่ายกใหญ่แบบนี้"พี่นิล! เป็

    Last Updated : 2025-03-26
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:43 ไม่สบาย

    โรงพยาบาลแห่งนึงในฮ่องกงกลางดึกสงัด วานิลอุ้มลูกชายมาโรงพยาบาลเพราะจู่ๆ ก็ไม่สบายหนัก ตอนแรกเธอให้กินยาและพยายามเช็ดตัวแล้ว แต่เอาไม่อยู่เลยต้องรีบมาโรงพยาบาล ดีหน่อยที่หมอจางเหว่ยเข้าเวรพอดี จึงเข้ามาดูแลตะวันได้"เป็นยังไงบ้างคะคุณหมอ?""ไข้ขึ้นสูงไม่ยอมลดลงเลยแบบนี้ น่าจะเป็นไข้หวัดใหญ่น่ะ หมอเจาะเลือดตรวจแล้ว รอแลปเปิดพรุ่งนี้นะ หมอให้ยาแก้ไข้ไปแล้วอาการดีขึ้นอยู่ ยังไงก็รอดูอาการพรุ่งนี้อีกที""เฮ้อ...ขอบคุณนะคะ""น่าจะติดมาจากโรงเรียนแหละ ช่วงนี้เด็กเป็นกันบ่อย หมอตรวจเด็กเป็นไข้หวัดใหญ่ทุกวันเลย""ค่ะ ฉันสงสารลูกจัง""เดี๋ยวก็หายครับ ไข้หวัดกับเด็ก ของคู่กัน""......" ถึงอย่างนั้นคนเป็นแม่จะไปสบายใจได้ยังไง ลูกป่วยไม่สบายทั้งคนแบบนี้เชียวนะคุณหมอจางเหว่ยน่าจะชินเพราะเป็นหมอโรงพยาบาลเจอคนไข้ทุกวัน แต่สำหรับเธอมันไม่ชินไง ลูกของเธอใช่ว่าจะป่วยบ่อยสักหน่อย แต่ป่วยทีก็เล่นเธอหนักหน่วงเหมือนกันถึงแม้อาการของลูกชายจะดีขึ้นหลังจากได้รับยาแก้ไข้ที่คุณหมอฉีดให้ ถูกพาไปห้องพักฟื้น และหลังจากนั้นก็ไม่มีอาการไข้ขึ้นอีกเลย แต่ถึงอย่างนั้นวานิลก็ไม่วางใจ เธอเลี้ยงลูกมาเอง เธอรู้ดีว่าเรื่อ

    Last Updated : 2025-03-26
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:44 ป้อนข้าว

    ตกเย็นวันเดียวกันวานิลเผลอหลับไปเพราะเหนื่อยล้าจากการที่ไม่ได้นอนทั้งคืน เธอตื่นขึ้นมาตอนบ่าย ก่อนจะฝากลูกไว้กับศรัณย์เพราะต้องกลับไปเอาเสื้อผ้า เอาของใช้ต่างๆ มาเตรียมพร้อมสำหรับเฝ้าลูกในคืนนี้ร้านดอกไม้ก็ต้องปิดเพราะเธอต้องดูแลลูกก่อน หลายอย่างหยุดชะงักไปหมด แต่เธอก็ไม่ได้ซีเรียสอะไรหรอก เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นกันได้โรงพยาบาลขณะที่กำลังจะเดินเข้าไปในห้องพักของลูกชาย เธอชะงักเพราะเสียงจากคนด้านในที่กำลังสนทนากัน ก่อนจะค่อยๆ แง้มประตูเพื่อดูสองคนด้านใน เธอเห็นศรัณย์กำลังป้อนข้าวให้ตะวันอยู่ และดูเหมือนว่าเจ้าตัวจะเจริญอาหารมากด้วย ปกติเวลาป่วยแกจะไม่ค่อยกินอะไรเท่าไหร่จู่ๆ ภาพตรงหน้ามันก็ดันทำให้เธอยิ้มออกมา ที่ผ่านมาเธอไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะได้มาเจอเธอกับลูกแบบนี้ ไม่เคยคิดเลยเขาปรากฏตัวเข้ามาในชีวิตของอีกครั้ง หลังจากที่ไม่ได้เจอกันหลายปี แม้เธอจะพยายามไล่ให้เขาออกไปจากชีวิต แต่มันก็ไม่เหมือนเดิมแล้วเพราะตอนนี้เธอมีลูกและตะวันก็เป็นลูกของเขาเธอโกหกไม่ได้แล้วล่ะ ตอนนี้แค่ต้องคิดว่าจะเอายังไงต่อ จะทำแบบนี้ต่อไป หรือจะยอมให้เขากลับเข้ามาในชีวิตอีกครั้งแต่นั่นก็เป็นเรื่องในอนาคตแ

    Last Updated : 2025-03-26

Latest chapter

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:60 ตอนจบ

    เวลาต่อมาสนามบินประเทศไทย"ระวังนะครับตะวัน" ฉันร้องห้ามลูกชาย เมื่อลงมาจากเครื่องเจ้าตัวก็วิ่งไปรอบๆ เหมือนกำลังตื่นเต้น ก็ปกติแหละสำหรับเด็กที่เพิ่งจะได้ออกมาจากโลกของตัวเอง ตะวันไม่เคยไปเที่ยวไหนไกลขนาดนี้มาก่อนเลย"มันแปลกตามากเลยครับแม่""ตะวันครับตะวัน""ปล่อยเถอะครับ แกยังไม่เคยเห็น คนของผมก็อยู่กันเยอะแยะ เขาไม่ปล่อยให้นายน้อยของเขาคลาดสายตาหรอก""....." ฉันไม่ได้ตอบอะไร ถึงเขาจะพูดอย่างนั้นก็เถอะนะ แต่คนเป็นแม่อ่ะ ยังไงก็ห่วงลูกอยู่แล้ว"รถจอดอยู่ทางนี้ครับ" ลูกน้องของเขาเดินมาบอก"มากันเถอะครับนิล ตะวันครับมาขึ้นรถเร็ว""ครับคุณพ่อ"สมกับเป็นเขาจริงๆ นะ แค่เจ้านายกลับมาจากต่างประเทศ ลูกน้องนี่ขนกันมารุมล้อมต้อนรับราวกับว่าจะมีคนมาดักทำร้ายงั้นแหละ ฉันอุตส่าห์จะกลับมาอย่างเงียบๆ แต่นี่คงไม่เงียบแล้วล่ะจะว่าไปหลายปีที่ฉันไม่เคยได้กลับมา อะไรต่อมิอะไรมันเปลี่ยนแปลงไปเยอะเหมือนกันเลยนะเนี่ย มันดูแปลกตาไปเยอะเลย แม้บางอย่างจะอยู่ที่เดิม แต่ก็ปรับเปลี่ยนไปไม่ใช่น้อย"เราจะไปที่ไหนกันครับคุณพ่อ""บ้านของพ่อไงครับ""แล้วแม่นิลมีบ้านที่นี่ไหมครับ""มีครับ""เราจะไปเที่ยวไหนกันบ้างค

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:59 โอกาสครั้งสุดท้าย

    เช้าแสนสดใสของวันรุ่งขึ้น"เฮือก!!" วานิลสะดุ้งตื่น เธอรีบลุกขึ้นและมองรอบๆ ตัวเอง พอเห็นว่าพระอาทิตย์ขึ้นจนสว่างจ้าแล้วเธอก็รู้ได้ทันทีว่า มันสายมากแล้ว "รัณ!"ร่างบางรีบลุกขึ้นก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือมาเปิดดู ให้ตายสินี่มันจะสิบโมงแล้ว เธอนอนตื่นสายขนาดนี้ได้ยังไงกัน"ให้ตายสิโอ้ย! ตื่นสายได้ยังไงวะเนี่ย!" เธอบ่นพึมพำกับตัวเองขณะที่กำลังเร่งรีบแต่งตัว เพราะเธอจะลงไปสภาพแบบนี้ไม่ได้หรอกพอแต่งตัวเสร็จเธอก็รีบเดินออกไปที่ประตู แต่ยังไม่ทันที่เธอจะได้เปิดออกไปประตูก็ถูกผลักเปิดเข้ามาซะก่อนแกร๊ก~"คุณ!""ตื่นแล้วเหรอครับ ผมว่าจะขึ้นมาดูอยู่พอดี" ศรัณย์พูด"ตะวันล่ะคุณ?""ไปเรียนแล้วครับ""ตื่นแล้วทำไมไม่ปลุกฉันล่ะ นี่ฉันสายเลยนะ ไหนจะต้องเปิดร้านอีก""ไม่เห็นต้องเร่งรีบเลยครับ พนักงานของคุณเขาจัดการกันเรียบร้อยหมดแล้วนะครับ""....""ทุกอย่างเรียบร้อยหมดแล้วครับ ลงมากินข้าวสิ ผมเตรียมให้แล้ว""เฮ้อ...ตกใจหมด!""ตกใจทำไมครับ มีผมอยู่ทั้งคนนะครับ""ปกติฉันเป็นคนไม่ตื่นสายนะ เล่นมาตื่นสายแบบนี้ ใครบ้างจะไม่ตกใจ""มากินข้าวเถอะครับ""อืม..."วานิลรีบเดินตามศรัณย์ลงไปด้านล่าง เขาทำอาหารไว้ให

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:58 จูบหน้าระเบียง NC20+

    "อุ๊บ! อื้อ!!~"วานิลทำตัวไม่ถูก จู่ๆ ศรัณย์ก็โน้มหน้าลงมาจูบปากกับเธอ เรียวลิ้นสอดเข้าไปในปากเล็ก ตวัดไปมาเหมือนควานหาอะไรในปากของเธอ"อื้ม...!!""อืม...อยู่นิ่งๆ สิครับ" น้ำเสียงของอีกฝ่ายแหบพร่า แม้เธอจะขัดขืนแต่เขาก็ไม่ได้หยุดการกระทำของตัวเองนี่มันเป็นครั้งแรกเลยมั้งที่เธอได้จูบกับใคร และมันก็น่าตกใจไม่น้อย เพราะตอนนี้กำลังยืนอยู่ตรงหน้าระเบียง"อืม...""พะ พอ อืม..." วานิลพยายามเบี่ยงหน้าหลบ แต่แล้วก็ถูกเขาประคองให้กลับมาอยู่ในท่าเดิม เริ่มที่จะขัดขืนยากขึ้น เพราะมือทั้งสองข้างถูกล็อคเอาไว้ บวกกับร่างกายที่เหมือนจู่ๆ ก็ร้อนวูบวาบขึ้นมาบอกไม่ถูก"ระ รัณ...!" คราวนี้เธอผลักเขาออกไปได้สำเร็จ แต่ถึงจะจูบกับเธอต่อไม่ได้ ก็ใช่ว่าเขาจะหยุดการกระทำของตัวเองเสียหน่อยจมูกโด่งเริ่มซุกไซ้ตามลำคอขาวต่อจากนั้น คลอเคลียอยู่กับใบหูของเธอจนมาถึงหน้าอก ทำอยู่อย่างนั้นไม่ยอมหยุด เหมือนกับแมวน้อยที่กำลังคลอเคลียเจ้านาย"อะ อืม...พอแล้ว""ตัวคุณหอมจัง""ระ รัณ...""ผมไม่เคยรังเกียจคุณ ผมรักคุณ ผมรักคุณ...""อะ อือ...หยะ หยุดก่อน" เพราะเขาไม่ได้พูดอย่างเดียวเนี่ยสิ มือสองข้างก็เล้าโลม จับตรงนั้นตรง

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:57 ความลับในอดีต

    ตกกลางคืน หลังจากที่ผ่านช่วงเวลาแสนหวานกับศรัณย์มา วานิลกำลังนั่งคิดอะไรอยู่คนเดียวเงียบๆ จนกระทั่งศรัณย์เดินเข้ามา"คิดอะไรอยู่ครับ""มีเรื่องให้ต้องคิดน่ะค่ะ" วานิลตอบ"พอจะบอกผมได้ไหม ว่าคุณกำลังคิดเรื่องอะไร?""....." วานิลเงียบ ก่อนจะถอนหายใจออกมา การกระทำแบบนี้เหมือนจะเป็นส่วนหนึ่งของเธอไปแล้ว "ฉันมีเรื่องจะบอกคุณ""ครับ?""ฉันคิดว่าเรื่องนี้คุณเองก็ยังไม่รู้ และถ้าฉันเล่าออกไป คุณอาจจะรังเกียจคนอย่างฉันไปเลยก็ได้""ไม่ ผมจะไม่...""ฟังฉันก่อนสิ" วานิลรีบพูดดักขึ้น เขายังไม่รู้เลยว่าเธอจะพูดเรื่องอะไรให้ฟัง บางทีถ้าเขาได้ยินแล้วเขาอาจจะรับไม่ได้และเลิกรักเธอไปเลยด้วยและที่เธอเลือกที่จะพูดเอาตอนนี้ เพราะหลายครั้งที่ผ่านมาเธอไม่มีความกล้าซะเลย ยิ่งเธอนึกถึงเรื่องเหล่านั้น มันก็ยิ่งตอกย้ำความรู้สึกของเธออยู่ตลอด"พูดมาสิครับ...""ฉันเคยติดคุก แต่คุณคงรู้แล้ว ฉันถูกอดีตแฟนใส่ร้ายเรื่องยาเสพติด ฉันเลยต้องติดคุก เพราะไม่มีพยาน ไม่มีหลักฐาน ไม่มีคนมาช่วยเรื่องคดี""ใช่ ผมรู้เรื่องนี้แล้ว""เรื่องข้างใน...""ครับ?""ขอโทษนะ ที่เพิ่งบอกเอาตอนนี้ แต่ทุกครั้งที่นึกถึงมัน ฉันก็ยังเจ็บใจอยู

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:56 สวมแหวน

    หลายเดือนต่อมาร้านดอกไม้ Tawan Flower Shop"อะไรเนี่ย?" วานิลพึมพำกับตัวเอง เพราะจู่ๆ ตรงหน้าของเธอก็มีช่อดอกไม้ใหญ่อยู่ตรงหน้า และดูเหมือนว่าจะมีคนยืนถือมันอยู่ด้วย"จ๊ะเอ๋!~""คุณ! เล่นอะไรเนี่ย ตกใจหมด!""เซอร์ไพรส์ครับ""ร้านดอกไม้อยู่ตรงนี้แท้ๆ คุณไปอุดหนุนร้านอื่นเหรอ?" ถามเสียงแข็งเหมือนหาเรื่อง"ปะ ป่าวนะครับ ผมสั่งมาจากร้านตรงที่บริษัทที่ผมไปทำงาน ซื้อจากร้านคุณ คุณก็รู้น่ะสิ แบบนั้นก็ไม่เซอร์ไพรส์หรอก""......" ก็ไม่อะไรหรอก แค่แกล้งเขาเล่นก็เท่านั้นแหละ"ดอกไม้สวยๆ สำหรับคนสวยๆ ของผมครับ""อื้ม...ขอบใจนะ""หิวกาแฟจังเลยครับ""เข้าไปข้างในสิ""ไปนั่งด้วยกันนะครับ""อ๊ะ! ดะ เดี๋ยว! ฉันยังทำงานอยู่นะ!"เหมือนศรัณย์จะไม่ฟังอะไรเลย เขาจับแขนของวานิลแล้วดึงเธอเข้าไปในร้าน และตอนนี้ร้านขยับขยายไปอีกเพราะซื้อคูหาใกล้ๆ กันรวมเป็นร้านเดียวไปแล้ว เป็นร้านดอกไม้ที่มีคาเฟ่อยู่ด้วย พอจัดด้วยดอกไม้สวยๆ แล้ว เรียกลูกค้าได้ไม่น้อยเลย โดยเฉพาะคนที่ชอบมาถ่ายรูป"อะไรของคุณเนี่ย!?""พนักงานก็เต็มร้าน ไม่เห็นต้องทำเองเลยครับ""ก็คนมันว่าง จะให้ฉันทำอะไร ทำไม่ให้ฉันทำแบบนี้""ตอนนี้ไม่ว่างแล้วน

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:55 รอยยิ้ม

    เวลาผ่านไปร่วมเดือน"ตะวัน!!" วานิลตะโกนเรียกลูกชาย พร้อมกับเท้าเอวยืนรออยู่ตรงบันได เพราะนี่มัน 7:45 แล้วแต่ลูกชายยังมัวแต่โอ้เอ้อยู่ได้ ศรัณย์นี่แหละตัวดีเลย คอยอยู่เบื้องหลังคอยให้ท้ายกันอยู่แบบนี้ไงตะวันถึงได้เป็นแบบนี้"มาแล้วคร้าบแม่นิล..." เสียงหวานของหนุ่มน้อยดังมาแต่ไกล"สายแล้วนะ มัวทำอะไรกันอยู่!" เธอถามเสียงเข้ม"เสร็จแล้วครับ เสร็จแล้ว""คุณ...!" กำลังจะบ่นแต่ก็ถูกเขาพูดแทรกซะก่อน ราวกับว่ารู้ว่าเธอจะบ่นยังไงเลยชิงพูดก่อน"ขอโทษครับ ผมลืมดูเวลา จะรีบไปส่งเดี๋ยวนี้เลย""....." วานิลยืนมองนิ่ง ส่ายหน้าเล็กน้อยให้กับสองพ่อลูกคู่นี้ที่กำลังพากันวิ่งไปที่รถ มันน่าจริงๆ เลยนะสองพ่อลูกคู่นี้"มีอะไรกันเหรอพี่นิล?" เจียอีเดินเข้ามาถาม"จะอะไรซะอีกล่ะนอกจากสองพ่อลูกคู่นี้""หึหึ ดูเขาเข้ากันได้ดีเลยนะ" เจียอีหัวเราะใส่ ตอนแรกที่รู้ความจริงว่าพ่อของตะวันเป็นใครก็ตกใจอยู่นะ แต่ตอนนี้ก็ชินแล้วล่ะ"เข้ากันได้ดีเกินน่ะสิ หัวจะปวด โอ้ยยย!""เอาน่าพี่ อย่าไปเคร่งนักเลย""พี่ไม่ได้เคร่งนะ แต่เขากำลังจะทำให้ตะวันเสียคน ตะวันเคยตรงเวลา มีระเบียบเรียบร้อย แต่พอมีเขาที่ทำให้ทุกอย่าง ตะวันเปลี

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:54 เปิดใจ

    ตอนเช้าวันถัดมา"ตะวันดูมีความสุขนะครับ" ศรัณย์เอ่ยขึ้น ขณะที่กำลังยืนมองลูกชายวิ่งเล่นอยู่กับบอดีการ์ดของเขา แกดูสนุกสนานมีความสุขเอามากๆ เลย"เขาเป็นเด็กที่แบบ ไม่ค่อยชอบเล่นกับเด็กวัยเดียวกันเท่าไหร่" วานิลตอบ"เหมือนกับคุณเลย""อืม...เหมือนฉัน""ดีนะครับ เพราะคุณเป็นคนที่แข็งแกร่ง เป็นคนที่จิตใจแข็งแรง เป็นคนที่เก่ง อดทน""......""ผมอยากให้คุณกับลูก ย้ายมาอยู่ที่นี่จัง""ฉันบอกแล้วไงว่าไม่ได้ ฉันต้องทำงาน""ถ้าอะไรมันลงตัวมากกว่านี้ ตึกนั้นก็ทำเป็นร้านไปเลยดีกว่าไหม ห้องข้างบนก็ทำเป็นที่เก็บของ ส่วนคุณกับลูกก็ย้ายมาอยู่ที่นี่ มีแม่บ้านคอยจัดการงานบ้านให้ คุณจะได้ไม่ต้องเหนื่อยเยอะ""เรื่องนั้นฉันยังไม่คิดหรอก มันไกลเกินที่ฉันจะคิด""......" ศรัณย์ไม่ได้พูดอะไรต่อ เขาเข้าใจเธออยู่ จะย้ายบ้านอะไรทั้งทีมันก็ต้องมีความพร้อม ไม่ใช่ปุบปับจะย้ายเข้ามาอยู่ได้เลย ถึงมันจะไม่ได้ไกลกันก็ตาม"เข้าไปข้างในกันดีกว่าครับ ผมมีอะไรให้คุณดูด้วย""อะไร?"ศรัณย์พาวานิลไปที่ห้องทำงานของเขา ก่อนจะยกกล่องบางอย่างออกมาจากชั้นบนตู้ จากนั้นก็หยิบของในกล่องออกมา ซึ่งมันเป็นอัลบั้มรูปถ่ายเก่าๆ หลายใบมาก"เอ

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:53 คำสัญญา

    บ้านพักของศรัณย์ตกกลางคืน"ฝันดีนะครับคนเก่ง""ครับคุณพ่อ""นอนหลับนะครับ พรุ่งนี้เรามีกิจกรรมรออยู่""ตะวันมีความสุขจังเลยครับ""พ่อก็มีความสุขมากครับ" ศรัณย์หอมหัวของลูกชายครั้งแล้วครั้งเล่า มันมีความสุขมากจริงๆ สุขแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ถ้าเป็นไปได้เขาอยากจะพาตะวันกับวานิลไปที่บ้านของเขาทุกหลังที่มีเลยด้วยซ้ำ"คุณพ่อไปนอนกับแม่นิลใช่ไหมครับ""ใช่ครับ""อย่าทะเลาะกันนะครับ""โอเคครับผม ไม่ทะเลาะกันแน่นอน""ฝันดีครับ พ่อรัณ..""ฝันดีครับตะวันของพ่อ"หลังจากที่ส่งลูกชายเข้านอนเรียบร้อยแล้วศรัณย์ก็กลับเข้ามาที่ห้องนอนของตัวเอง"ตะวันหลับละเหรอ?" วานิลเอ่ยถาม เพราะเดินออกมาจากห้องน้ำแล้วเจอกับเขาพอดี เธอกำลังเช็ดผมที่กำลังเปียก"อื้ม หลับแล้ว""แกเป็นยังไงบ้าง""ชอบห้องนอนมากเลยล่ะครับ""คุณไปอาบน้ำสิ""เดี๋ยวผมเช็ดผมให้ก่อนดีกว่าครับ"วานิลยังไม่ทันได้พูดอะไรศรัณย์ก็เดินมาแย่งผ้าเช็ดผมของเธอไปก่อนแล้ว เขากำลังเช็ดผมให้กับเธอ มองหน้าของเธอผ่านกระจกตรงหน้า"คุณชอบไหม?""ชอบอะไร?""ที่นี่ไงครับ คุณชอบไหม""ฉันมาก็เพราะตะวันอยากมาแค่นั้น""บอกว่าชอบสักนิดก็ได้นะครับ""ฉันเป็นคนที่พูดตามใจ

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:52 บ้านพักของเขา

    วันหยุดสุดสัปดาห์สุดท้ายก็ได้มาจริงๆ แถมต้องมาพักค้างคืนด้วย เพราะลูกชายตัวดีดันอยากนอนพักค้างคืน เพราะอยากเล่นน้ำ อยากวิ่งเล่น วานิลเองก็ขัดใจลูกชายไม่ได้ เธอเลยต้องเออออตามไปด้วยเลยศรัณย์ขับรถพาเธอมาที่บ้านหลังนึง ซึ่งมันอยู่นอกชานเมือง ไม่ใช่บ้านหลังใหญ่อะไร แต่ดูแล้วก็ร่มรื่น และดูเงียบสงบดีไม่น้อยเลย เหมาะสำหรับคนที่ไม่ชอบวุ่นวายกับใครแหละ"นี่บ้านของคุณเหรอ?""ครับ มีแม่บ้านอยู่ ผมจ้างพวกเขามาคอยดูแล อยู่กับผมมานานแล้วเหมือนกันครับ""คุณไม่ค่อยกลับมาแบบนี้ เขาไม่พากันลาออกหมดหรือไง""ผมก็ไม่ได้ว่านี่ครับ เขาทำงานข้างนอกได้ แต่พอผมกลับมา พวกเขาก็ต้องมาทำงานบ้านให้กับผม""ชิ! เป็นคนรวยนี่มันดีจริงๆ นะ""พูดอย่างกับตัวเองไม่เคยรวย เป็นถึงเจ้าแม่บ่อนเชียวนะ""อย่าพูดให้ลูกได้ยินนะ! นั่นมันก็แค่อดีต ก็แค่โชคหล่นทับ""หึหึ~""เลิกพูดเรื่องนี้นะ ไม่งั้นฉันทุบหัวคุณแน่"ศรัณย์มองแต่ไม่ได้ตอบอะไร เขาได้แต่ยิ้ม และก็นึกในใจ ว่าเธอก็ยังเป็นเธอเหมือนเดิม ผู้หญิงที่ปากแรงแต่ความจริงเป็นคนใจดี ถึงจะกล้าถามอย่างที่ปากตัวเองพูดจริงๆ ก็เถอะ"เข้าไปในบ้านสิครับตะวัน""ครับ"เด็กน้อยรีบวิ่งนำหน้

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status