Share

EP:40 เด็ดขาด

last update Last Updated: 2025-03-18 12:18:45

หลังจากที่รู้ความจริงทุกอย่าง ศรัณย์ก็ทำใจอยู่หลายวัน เพราะเขาไม่รู้จะไปเริ่มต้นพูดกับวานิลยังไงดี เขารู้ว่ายังไงตัวเองก็ต้องพูดความจริง แต่แค่ยังไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นจากตรงไหน เขายังไม่รู้เลยว่าจะรับมือยังไง ถ้าเธอโมโห เพราะรู้ว่าเขาแอบทำเรื่องแบบนั้น

ณ ร้านดอกไม้

Tawan Flower Shop

"คุณลุง!"

"สวัสดีครับตะวัน ขยันเชียวนะ ช่วยแม่จัดของเหรอครับ?"

"ครับ คุณลุงมาซื้อดอกไม้เหรอครับ อยากได้อะไร เดี๋ยวตะวันหยิบให้ครับ"

"อยากได้ดอกทานตะวันครับ"

"คุณลุงชอบดอกทานตะวันเหมือนตะวันเลยครับ"

"เหรอครับ..."

ขณะนั้นเองวานิลก็เดินออกมาพอดี เธอใช้สายตาที่ไม่ค่อยจะพอใจสักเท่าไหร่มองไปที่เขา แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรเพราะลูกชายอยู่ตรงนี้

"ลุงชอบดอกทานตะวันครับ เพราะดอกทานตะวัน มันจะมองแค่ดวงอาทิตย์ มันจะไม่มองอย่างอื่นเลย" ศรัณย์พูด พร้อมกับมองไปที่วานิล ซึ่งเธอก็ได้ยินเพียงแต่ทำเป็นไม่สนใจ จัดดอกไม้เข้าที่เข้าทางของเธออย่างเงียบๆ

"เหรอครับ แล้วคุณลุงมองใครครับ?"

"หือ??"

"แม่นิลบอกว่า ที่ตั้งชื่อตะวัน เหมือนดอกทานตะวัน เพราะแม่นิลจะมองแค่ตะวันคนเดียวครับ"

"อ๋อ...ลุงก็มองคนที่ลุงรัก คนเดียวเหมือนกันครับ"

ใจจริงเขา
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:41 ยอมทุกอย่าง

    วันถัดมาผู้ชายคนนี้นี่มันยังไงกันนะ ว่าก็แล้ว ไล่ก็แล้ว แต่ก็ยังมาเสนอหน้าอยู่ที่ร้านของเธอได้ทุกวัน ไม่คิดบ้างหรือไงว่าต่อให้เขาจะทำแบบนี้สุดท้ายเธอก็จะไม่ใจอ่อนอยู่ดี วานิลได้แต่คิดอยู่ในใจรู้เรื่องลูกแล้วยังไงล่ะ เขาไม่ได้มีสิทธิ์อะไรสักหน่อย ก็แค่เจ้าของน้ำเชื้อที่ทำให้เด็กคนนึงเป็นตัวขึ้นมาได้ก็เท่านั้นแหละและการที่เขามาบ่อยๆ มาทุกวัน มันก็เริ่มทำให้พนักงานเริ่มสงสัยแล้วว่าเขาคือใคร ทำไมดูสนิทกับเธอและเข้ากันได้กับตะวันขนาดนั้น"ทำไมไม่ออกไป มาอยู่ทำไมอยู่ได้" วานิลเดินเข้าไปใกล้ๆ ตรงที่ศรัณย์นั่งอยู่ แม้จะพูดเสียงแผ่ว แต่เขาก็ดูดียิ่งกว่าอะไรซะอีกศรัณย์ยิ้มกริ่มออกมา แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ไม่ได้โต้ตอบ เพราะเขาไม่อยากเถียงและทำให้วานิลต้องไม่พอใจ"แม่นิลฮะ""ตะวัน...""สวัสดีครับ""ครับผม""คุณลุงสวัสดีครับ""กลับมาจากโรงเรียนแล้วเหรอครับ""ครับ""ตะวันครับ ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะครับ เดี๋ยวแม่จะซักไม่ออก""ฮะแม่นิล"ตะวันรีบเดินเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในบ้าน ตามคำที่ผู้เป็นแม่บอก ส่วนศรัณย์นั้นก็ได้แต่นั่งมอง เพราะเขาไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไป แต่เห็นคุณหมอได้เดินเข้าไปแบบนั้นแล้ว เ

    Last Updated : 2025-03-26
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:42 เอาคืน

    วานิล Talk หลังจากที่เขาใช้เส้นสายของตัวเองจนได้รู้ว่า ตะวันเป็นลูก เขาก็ตามยุ่งวุ่นวายกับฉันกับลูกไม่เลิกเลย ต่อให้ฉันจะพูดอะไรแรงๆ พูดอะไรที่มันทำให้คนอย่างเขาต้องเสียใจ เขาก็ไม่ได้สนใจ แถมยังยิ้มตอบเหมือนกำลังกวนอารมณ์ฉันอยู่ด้วยตอนนี้ฉันไม่เหมือนคนเดิมแล้วก็จริง แต่เขากำลังจะทำให้ฉันต้องกลับไปเป็นคนเดิมก็เมื่อไหร่ที่ฟางเส้นสุดท้ายมันขาดลง ฉันก็พร้อมที่จะระเบิดลงใส่เขาทันทีเหมือนกันอย่ามาเล่นกับใจคนอย่างฉัน มันก็จริงอยู่ที่หลายปีมานี้ฉันไม่ได้จับมีดจับปืนเลย แต่ก็ไม่ได้แปลว่าฉันจะลืมอาชีพเก่าของตัวเองเพล้ง!"นี่คุณ!""ผะ ผมขอโทษ มือมันลื่น ผมไม่คิดว่ามันจะหล่นง่ายแบบนี้""มันใช่ของเล่นไหม ฉันบอกตั้งกี่ครั้งแล้ว ว่าให้ระวังมากกว่านี้ นี่มันของซื้อของขายนะ รู้ไหมว่าฉันเสียกำไรไปตั้งเท่าไหร่ กับของที่คุณทำแตกเนี่ย!""ผมขอโทษจริงๆ เดี๋ยวค่าใช้จ่ายตรงนี้ผมจะรับผิดชอบเอง"ฉันต่อว่าเขาไปยกใหญ่ เพียงเพราะเขาถือแจกันมาและมันตกลงพื้นจนแตก ความจริงพวกอุบัติเหตุอะไรแบบนี้ ฉันไม่เก็บเอามาใส่ใจหรอก ถ้าเป็นพนักงานคนอื่น ฉันคงไม่อะไรแบบนี้ แต่นี่เป็นเขาฉันถึงได้ต่อว่ายกใหญ่แบบนี้"พี่นิล! เป็

    Last Updated : 2025-03-26
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:43 ไม่สบาย

    โรงพยาบาลแห่งนึงในฮ่องกงกลางดึกสงัด วานิลอุ้มลูกชายมาโรงพยาบาลเพราะจู่ๆ ก็ไม่สบายหนัก ตอนแรกเธอให้กินยาและพยายามเช็ดตัวแล้ว แต่เอาไม่อยู่เลยต้องรีบมาโรงพยาบาล ดีหน่อยที่หมอจางเหว่ยเข้าเวรพอดี จึงเข้ามาดูแลตะวันได้"เป็นยังไงบ้างคะคุณหมอ?""ไข้ขึ้นสูงไม่ยอมลดลงเลยแบบนี้ น่าจะเป็นไข้หวัดใหญ่น่ะ หมอเจาะเลือดตรวจแล้ว รอแลปเปิดพรุ่งนี้นะ หมอให้ยาแก้ไข้ไปแล้วอาการดีขึ้นอยู่ ยังไงก็รอดูอาการพรุ่งนี้อีกที""เฮ้อ...ขอบคุณนะคะ""น่าจะติดมาจากโรงเรียนแหละ ช่วงนี้เด็กเป็นกันบ่อย หมอตรวจเด็กเป็นไข้หวัดใหญ่ทุกวันเลย""ค่ะ ฉันสงสารลูกจัง""เดี๋ยวก็หายครับ ไข้หวัดกับเด็ก ของคู่กัน""......" ถึงอย่างนั้นคนเป็นแม่จะไปสบายใจได้ยังไง ลูกป่วยไม่สบายทั้งคนแบบนี้เชียวนะคุณหมอจางเหว่ยน่าจะชินเพราะเป็นหมอโรงพยาบาลเจอคนไข้ทุกวัน แต่สำหรับเธอมันไม่ชินไง ลูกของเธอใช่ว่าจะป่วยบ่อยสักหน่อย แต่ป่วยทีก็เล่นเธอหนักหน่วงเหมือนกันถึงแม้อาการของลูกชายจะดีขึ้นหลังจากได้รับยาแก้ไข้ที่คุณหมอฉีดให้ ถูกพาไปห้องพักฟื้น และหลังจากนั้นก็ไม่มีอาการไข้ขึ้นอีกเลย แต่ถึงอย่างนั้นวานิลก็ไม่วางใจ เธอเลี้ยงลูกมาเอง เธอรู้ดีว่าเรื่อ

    Last Updated : 2025-03-26
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:44 ป้อนข้าว

    ตกเย็นวันเดียวกันวานิลเผลอหลับไปเพราะเหนื่อยล้าจากการที่ไม่ได้นอนทั้งคืน เธอตื่นขึ้นมาตอนบ่าย ก่อนจะฝากลูกไว้กับศรัณย์เพราะต้องกลับไปเอาเสื้อผ้า เอาของใช้ต่างๆ มาเตรียมพร้อมสำหรับเฝ้าลูกในคืนนี้ร้านดอกไม้ก็ต้องปิดเพราะเธอต้องดูแลลูกก่อน หลายอย่างหยุดชะงักไปหมด แต่เธอก็ไม่ได้ซีเรียสอะไรหรอก เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นกันได้โรงพยาบาลขณะที่กำลังจะเดินเข้าไปในห้องพักของลูกชาย เธอชะงักเพราะเสียงจากคนด้านในที่กำลังสนทนากัน ก่อนจะค่อยๆ แง้มประตูเพื่อดูสองคนด้านใน เธอเห็นศรัณย์กำลังป้อนข้าวให้ตะวันอยู่ และดูเหมือนว่าเจ้าตัวจะเจริญอาหารมากด้วย ปกติเวลาป่วยแกจะไม่ค่อยกินอะไรเท่าไหร่จู่ๆ ภาพตรงหน้ามันก็ดันทำให้เธอยิ้มออกมา ที่ผ่านมาเธอไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะได้มาเจอเธอกับลูกแบบนี้ ไม่เคยคิดเลยเขาปรากฏตัวเข้ามาในชีวิตของอีกครั้ง หลังจากที่ไม่ได้เจอกันหลายปี แม้เธอจะพยายามไล่ให้เขาออกไปจากชีวิต แต่มันก็ไม่เหมือนเดิมแล้วเพราะตอนนี้เธอมีลูกและตะวันก็เป็นลูกของเขาเธอโกหกไม่ได้แล้วล่ะ ตอนนี้แค่ต้องคิดว่าจะเอายังไงต่อ จะทำแบบนี้ต่อไป หรือจะยอมให้เขากลับเข้ามาในชีวิตอีกครั้งแต่นั่นก็เป็นเรื่องในอนาคตแ

    Last Updated : 2025-03-26
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:45 นอนด้วยกัน

    หลายวันถัดมาคุณหมออนุญาตให้ตะวันกลับมาพักฟื้นที่บ้านได้ แต่ก็ยังไปโรงเรียนไม่ได้อยู่ดี เพราะยังไม่หายสนิท ไม่อย่างนั้นจะเอาไปติดเพื่อนๆ ได้"แม่นิลฮะ คุณลุงต้องกลับจริงๆ เหรอฮะอยู่กับเราไม่ได้เหรอ?"วานิลหันไปมองศรัณย์ก่อนจะหันกลับมาคุยกับลูกชาย"ไม่ได้หรอกครับ คุณลุงต้องทำงาน คุณลุงอยู่ที่โรงพยาบาลกับตะวันตั้งหลายวัน ก็ต้องให้คุณลุงกลับบ้านบ้างสิครับ""ที่จริง..."ศรัณย์กำลังจะพูดแต่พอวานิลหันกลับไปมองตาขวาง เขาก็ไม่กล้าพูดอะไรต่ออีก"ถ้าอย่างนั้น คุณลุงส่งตะวันนอนก่อนได้ไหมครับ แล้วค่อยกลับ""ได้เลยสิครับ ห้องนอนของตะวันอยู่ตรงไหน พาลุงไปหน่อย""ทางนี้ครับ"วานิลได้แต่ยืนมอง เธอไม่เข้าใจเลยจริงๆ ว่าทำไมลูกชายของเธอถึงได้ไปสนิทสนมกับเขาได้มากขนาดนั้น ทั้งที่เพิ่งจะรู้จักกันแท้ๆ ขนาดคุณหมอที่ดูแลและรู้จักรู้ใจมาตั้งแต่เล็กแต่น้อย ยังไม่สนิทกันถึงขนาดนี้เลยหรือมันจะเป็น สัญชาตญาณ ของสายเลือดเดียวกัน ที่มักจะเข้ากันได้โดยที่ยังไม่รู้อะไรมาก่อนว่าเป็นพ่อลูกกันเรื่องนั้นมันก็อาจจะเป็นไปได้ ก็เขาเป็นพ่อเป็นลูกกันนี่นาเธอเดินตามเข้าไป ไหนๆ ก็มาถึงขั้นนี้แล้ว เธอไม่ได้ห้าม และต่อให้ห้ามไ

    Last Updated : 2025-03-26
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:46 เมิน

    สวนสนุกในฮ่องกงวานิลพาลูกชายมาเที่ยวเพราะสัญญาเอาไว้ว่าถ้าหายดีแล้วจะพาไปเที่ยว และครั้งนี้มันก็ไม่พ้นศรัณย์ตามมาอีกเหมือนเดิม ไม่ว่าเธอจะทำอะไร ไปที่ไหน จะต้องมีเขาอยู่ตรงนั้นด้วยตลอด และด้วยความที่ลูกชายก็อยากให้เขาไป เธอเลยขัดอะไรไม่ได้ จึงต้องนั่งรถมาพร้อมกับเขา"วันนี้เราไปเที่ยวสวนสนุกแล้ว ไปไหนต่อกันอีกดีครับ""อืม...""เที่ยวสวนสนุกแล้ว แม่ว่ากลับบ้านจะดีกว่านะครับ เดี๋ยวตะวันจะไม่สบายอีก" วานิลพูดขัด"แต่ตะวันหายดีแล้วนะฮะ""นั่นสิคุณ ลูกก็หายดีแล้วนะ" ศรัณย์พูด"เที่ยวแค่สวนสนุกก่อนนะครับ เอาไว้โรงเรียนปิดเมื่อไหร่ แม่จะพาไปเที่ยวอีก แม่สัญญา" วานิลให้คำมั่นสัญญากับลูกชายเป็นมั่นเป็นเหมาะ โดยที่ไม่ได้สนใจว่าศรัณย์จะพูดอะไร เธอทำเป็นหูทวนลมไม่ได้ฟังคำพูดของเขาเลยด้วยซ้ำ"แต่ตะวันกลัวว่าจะไม่ได้เที่ยวกับคุณลุงอีก""คุณลุงเขาก็ต้องไปทำงานนะครับ ทุกคนมีงานเป็นของตัวเอง ขนาดตะวันยังต้องไปโรงเรียนเลย""ก็ได้ฮะ..."เด็กน้อยทำหน้าเศร้า เพราะกลัวว่าจะไม่ได้เจอกับคุณลุงอีก ไม่นานนักก็มาถึงสวนสนุก และคนที่พาตะวันขึ้นไปเล่นของเล่นต่างๆ ก็คือศรัณย์ ส่วนวานิลนั้นก็รออยู่ข้างล่างตลอดเวลา

    Last Updated : 2025-03-26
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:47 สบตา

    ร้านดอกไม้ Tawan Flower Shop "ผมช่วยนะครับ" ยังไม่ทันที่เธอจะได้พูดอะไร ศรัณย์ก็แย่งของในมือของเธอเดินไปแล้วเขานี่มันจริงๆ เลยนะ นับวันยิ่งหนักมากขึ้น มาหาเธอทุกวันจนตัวเองไม่ต้องทำงานเลยหรือไง ไล่ก็ไม่ไป พูดยังไงก็ไม่รู้สึก จนเธอเริ่มเอือมระอาแล้วเขาทำเหมือนตัวเองว่าง ไม่มีงานต้องทำ คอยตามตอแยเธออยู่นั่นแหละ"ตอนเย็นใครไปรับตะวันเหรอครับ?""ปกติตะวันกลับรถรับส่ง""อ้าว ผมนึกว่าคุณเป็นคนไปส่งตะวันเองซะอีก วันนั้นเห็นไปรับ""......" เธอไม่ได้ตอบ เพราะไม่อยากคุยด้วย"ผมช่วยนะครับ""อ๊ะ!"เขาจะแย่งดอกไม้ในมือของเธอไป แต่เธอก็ยื้อเอาไว้ซะก่อน จึงทำให้หนามตรงก้านโดนนิ้วของเธอและมีเลือดไหลออกมา"ผะ ผมขอโทษครับ เจ็บมากไหม" ศรัณย์รีบหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมา แต่ผ้าเช็ดหน้าผืนนั้นกลับสะดุดตาจนวานิลต้องแย่งจากมือของเขาไปดูก่อนที่มันจะเปื้อนเลือด"นี่มันผ้าเช็ดหน้าของตะวันหนิ ไปอยู่ที่คุณได้ยังไง?" เธอเอ่ยถาม เพราะจำได้และก็เอะใจ เพราะตอนที่ซักผ้า เธอเห็นว่ามันหายไปผืนนึง ก็ไม่คิดว่าจะไปอยู่ที่เขา เธอคิดว่าตะวันคงไปทำหล่นหายซะอีก"ตะวันเป็นคนให้ผมมาครับ เอ่อ...ให้มาเช็ดน้ำตาน่ะ" พูดแล้วก็เขินนะ เข

    Last Updated : 2025-03-26
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:48 น้ำตาลูก

    ตกดึกในคืนเดียวกัน"ดึกแล้วนะ คุณควรจะนอนได้แล้วสิ ไม่ใช่มาทำงานอยู่แบบนี้" ศรัณย์พูด แต่ถึงจะดึกแล้วเขาเองก็ยังไม่ยอมกลับเหมือนกัน จนตอนนี้ส่งลูกชายนอนหลับเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เขาก็มานั่งเฝ้าวานิลทำงานของเธอต่อ"ก่อนจะบอกให้ฉันไปนอน คุณควรกลับไปมากกว่า""ขอนอนที่นี่ได้ไหม?""ไม่มีที่สำหรับคุณ" ตอบกลับเสียงเรียบเฉย"ใจร้าย" พูดเสียงแผ่ว"บ้านตัวเองก็มี กลับไปนอนบ้านของตัวเองสิ จะมานอนบ้านของคนอื่นทำไม""ไม่ใช่บ้านของคนอื่นนะครับ" เจ้าตัวรีบเถียง ถึงเธอจะมองว่าเขาเป็นคนอื่น แต่เขาไม่เคยมองเธอเป็นคนอื่นเลย"คุณกับฉันเราไม่ได้เป็นอะไรกัน อย่ามาใช้คำคำนี้กับฉัน!""....." พอถูกพูดแบบนั้นใส่พ่อมาเฟียหน้าหวานก็ถึงกับหน้าหงอยไปเลยทันที"ประตูอยู่โน่น เชิญออกไปได้แล้ว""ผมไม่กลับ""นี่! ฉันไล่ขนาดนี้แล้วนะ ยังจะกล้าอยู่อีกเหรอ""ทำไมครับ คุณจะเอาปืนมายิงผมอีกหรือไง?""......" ขณะที่กำลังจัดดอกไม้อยู่นั้น วานิลก็ได้แต่ข่มอารมณ์ เพราะเขารู้ว่าเธอไม่ทำจริง และก็ไม่สามารถทำได้ เขาถึงได้กล้าพูดคำคำนี้ออกมา กล้าที่จะท้าทายเธอ ทั้งที่เขาก็รู้ดี เพราะคนอย่างเธอไม่ควรที่จะท้าทายเลย"เราเองก็โตแล้วนะครั

    Last Updated : 2025-03-26

Latest chapter

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:60 ตอนจบ

    เวลาต่อมาสนามบินประเทศไทย"ระวังนะครับตะวัน" ฉันร้องห้ามลูกชาย เมื่อลงมาจากเครื่องเจ้าตัวก็วิ่งไปรอบๆ เหมือนกำลังตื่นเต้น ก็ปกติแหละสำหรับเด็กที่เพิ่งจะได้ออกมาจากโลกของตัวเอง ตะวันไม่เคยไปเที่ยวไหนไกลขนาดนี้มาก่อนเลย"มันแปลกตามากเลยครับแม่""ตะวันครับตะวัน""ปล่อยเถอะครับ แกยังไม่เคยเห็น คนของผมก็อยู่กันเยอะแยะ เขาไม่ปล่อยให้นายน้อยของเขาคลาดสายตาหรอก""....." ฉันไม่ได้ตอบอะไร ถึงเขาจะพูดอย่างนั้นก็เถอะนะ แต่คนเป็นแม่อ่ะ ยังไงก็ห่วงลูกอยู่แล้ว"รถจอดอยู่ทางนี้ครับ" ลูกน้องของเขาเดินมาบอก"มากันเถอะครับนิล ตะวันครับมาขึ้นรถเร็ว""ครับคุณพ่อ"สมกับเป็นเขาจริงๆ นะ แค่เจ้านายกลับมาจากต่างประเทศ ลูกน้องนี่ขนกันมารุมล้อมต้อนรับราวกับว่าจะมีคนมาดักทำร้ายงั้นแหละ ฉันอุตส่าห์จะกลับมาอย่างเงียบๆ แต่นี่คงไม่เงียบแล้วล่ะจะว่าไปหลายปีที่ฉันไม่เคยได้กลับมา อะไรต่อมิอะไรมันเปลี่ยนแปลงไปเยอะเหมือนกันเลยนะเนี่ย มันดูแปลกตาไปเยอะเลย แม้บางอย่างจะอยู่ที่เดิม แต่ก็ปรับเปลี่ยนไปไม่ใช่น้อย"เราจะไปที่ไหนกันครับคุณพ่อ""บ้านของพ่อไงครับ""แล้วแม่นิลมีบ้านที่นี่ไหมครับ""มีครับ""เราจะไปเที่ยวไหนกันบ้างค

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:59 โอกาสครั้งสุดท้าย

    เช้าแสนสดใสของวันรุ่งขึ้น"เฮือก!!" วานิลสะดุ้งตื่น เธอรีบลุกขึ้นและมองรอบๆ ตัวเอง พอเห็นว่าพระอาทิตย์ขึ้นจนสว่างจ้าแล้วเธอก็รู้ได้ทันทีว่า มันสายมากแล้ว "รัณ!"ร่างบางรีบลุกขึ้นก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือมาเปิดดู ให้ตายสินี่มันจะสิบโมงแล้ว เธอนอนตื่นสายขนาดนี้ได้ยังไงกัน"ให้ตายสิโอ้ย! ตื่นสายได้ยังไงวะเนี่ย!" เธอบ่นพึมพำกับตัวเองขณะที่กำลังเร่งรีบแต่งตัว เพราะเธอจะลงไปสภาพแบบนี้ไม่ได้หรอกพอแต่งตัวเสร็จเธอก็รีบเดินออกไปที่ประตู แต่ยังไม่ทันที่เธอจะได้เปิดออกไปประตูก็ถูกผลักเปิดเข้ามาซะก่อนแกร๊ก~"คุณ!""ตื่นแล้วเหรอครับ ผมว่าจะขึ้นมาดูอยู่พอดี" ศรัณย์พูด"ตะวันล่ะคุณ?""ไปเรียนแล้วครับ""ตื่นแล้วทำไมไม่ปลุกฉันล่ะ นี่ฉันสายเลยนะ ไหนจะต้องเปิดร้านอีก""ไม่เห็นต้องเร่งรีบเลยครับ พนักงานของคุณเขาจัดการกันเรียบร้อยหมดแล้วนะครับ""....""ทุกอย่างเรียบร้อยหมดแล้วครับ ลงมากินข้าวสิ ผมเตรียมให้แล้ว""เฮ้อ...ตกใจหมด!""ตกใจทำไมครับ มีผมอยู่ทั้งคนนะครับ""ปกติฉันเป็นคนไม่ตื่นสายนะ เล่นมาตื่นสายแบบนี้ ใครบ้างจะไม่ตกใจ""มากินข้าวเถอะครับ""อืม..."วานิลรีบเดินตามศรัณย์ลงไปด้านล่าง เขาทำอาหารไว้ให

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:58 จูบหน้าระเบียง NC20+

    "อุ๊บ! อื้อ!!~"วานิลทำตัวไม่ถูก จู่ๆ ศรัณย์ก็โน้มหน้าลงมาจูบปากกับเธอ เรียวลิ้นสอดเข้าไปในปากเล็ก ตวัดไปมาเหมือนควานหาอะไรในปากของเธอ"อื้ม...!!""อืม...อยู่นิ่งๆ สิครับ" น้ำเสียงของอีกฝ่ายแหบพร่า แม้เธอจะขัดขืนแต่เขาก็ไม่ได้หยุดการกระทำของตัวเองนี่มันเป็นครั้งแรกเลยมั้งที่เธอได้จูบกับใคร และมันก็น่าตกใจไม่น้อย เพราะตอนนี้กำลังยืนอยู่ตรงหน้าระเบียง"อืม...""พะ พอ อืม..." วานิลพยายามเบี่ยงหน้าหลบ แต่แล้วก็ถูกเขาประคองให้กลับมาอยู่ในท่าเดิม เริ่มที่จะขัดขืนยากขึ้น เพราะมือทั้งสองข้างถูกล็อคเอาไว้ บวกกับร่างกายที่เหมือนจู่ๆ ก็ร้อนวูบวาบขึ้นมาบอกไม่ถูก"ระ รัณ...!" คราวนี้เธอผลักเขาออกไปได้สำเร็จ แต่ถึงจะจูบกับเธอต่อไม่ได้ ก็ใช่ว่าเขาจะหยุดการกระทำของตัวเองเสียหน่อยจมูกโด่งเริ่มซุกไซ้ตามลำคอขาวต่อจากนั้น คลอเคลียอยู่กับใบหูของเธอจนมาถึงหน้าอก ทำอยู่อย่างนั้นไม่ยอมหยุด เหมือนกับแมวน้อยที่กำลังคลอเคลียเจ้านาย"อะ อืม...พอแล้ว""ตัวคุณหอมจัง""ระ รัณ...""ผมไม่เคยรังเกียจคุณ ผมรักคุณ ผมรักคุณ...""อะ อือ...หยะ หยุดก่อน" เพราะเขาไม่ได้พูดอย่างเดียวเนี่ยสิ มือสองข้างก็เล้าโลม จับตรงนั้นตรง

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:57 ความลับในอดีต

    ตกกลางคืน หลังจากที่ผ่านช่วงเวลาแสนหวานกับศรัณย์มา วานิลกำลังนั่งคิดอะไรอยู่คนเดียวเงียบๆ จนกระทั่งศรัณย์เดินเข้ามา"คิดอะไรอยู่ครับ""มีเรื่องให้ต้องคิดน่ะค่ะ" วานิลตอบ"พอจะบอกผมได้ไหม ว่าคุณกำลังคิดเรื่องอะไร?""....." วานิลเงียบ ก่อนจะถอนหายใจออกมา การกระทำแบบนี้เหมือนจะเป็นส่วนหนึ่งของเธอไปแล้ว "ฉันมีเรื่องจะบอกคุณ""ครับ?""ฉันคิดว่าเรื่องนี้คุณเองก็ยังไม่รู้ และถ้าฉันเล่าออกไป คุณอาจจะรังเกียจคนอย่างฉันไปเลยก็ได้""ไม่ ผมจะไม่...""ฟังฉันก่อนสิ" วานิลรีบพูดดักขึ้น เขายังไม่รู้เลยว่าเธอจะพูดเรื่องอะไรให้ฟัง บางทีถ้าเขาได้ยินแล้วเขาอาจจะรับไม่ได้และเลิกรักเธอไปเลยด้วยและที่เธอเลือกที่จะพูดเอาตอนนี้ เพราะหลายครั้งที่ผ่านมาเธอไม่มีความกล้าซะเลย ยิ่งเธอนึกถึงเรื่องเหล่านั้น มันก็ยิ่งตอกย้ำความรู้สึกของเธออยู่ตลอด"พูดมาสิครับ...""ฉันเคยติดคุก แต่คุณคงรู้แล้ว ฉันถูกอดีตแฟนใส่ร้ายเรื่องยาเสพติด ฉันเลยต้องติดคุก เพราะไม่มีพยาน ไม่มีหลักฐาน ไม่มีคนมาช่วยเรื่องคดี""ใช่ ผมรู้เรื่องนี้แล้ว""เรื่องข้างใน...""ครับ?""ขอโทษนะ ที่เพิ่งบอกเอาตอนนี้ แต่ทุกครั้งที่นึกถึงมัน ฉันก็ยังเจ็บใจอยู

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:56 สวมแหวน

    หลายเดือนต่อมาร้านดอกไม้ Tawan Flower Shop"อะไรเนี่ย?" วานิลพึมพำกับตัวเอง เพราะจู่ๆ ตรงหน้าของเธอก็มีช่อดอกไม้ใหญ่อยู่ตรงหน้า และดูเหมือนว่าจะมีคนยืนถือมันอยู่ด้วย"จ๊ะเอ๋!~""คุณ! เล่นอะไรเนี่ย ตกใจหมด!""เซอร์ไพรส์ครับ""ร้านดอกไม้อยู่ตรงนี้แท้ๆ คุณไปอุดหนุนร้านอื่นเหรอ?" ถามเสียงแข็งเหมือนหาเรื่อง"ปะ ป่าวนะครับ ผมสั่งมาจากร้านตรงที่บริษัทที่ผมไปทำงาน ซื้อจากร้านคุณ คุณก็รู้น่ะสิ แบบนั้นก็ไม่เซอร์ไพรส์หรอก""......" ก็ไม่อะไรหรอก แค่แกล้งเขาเล่นก็เท่านั้นแหละ"ดอกไม้สวยๆ สำหรับคนสวยๆ ของผมครับ""อื้ม...ขอบใจนะ""หิวกาแฟจังเลยครับ""เข้าไปข้างในสิ""ไปนั่งด้วยกันนะครับ""อ๊ะ! ดะ เดี๋ยว! ฉันยังทำงานอยู่นะ!"เหมือนศรัณย์จะไม่ฟังอะไรเลย เขาจับแขนของวานิลแล้วดึงเธอเข้าไปในร้าน และตอนนี้ร้านขยับขยายไปอีกเพราะซื้อคูหาใกล้ๆ กันรวมเป็นร้านเดียวไปแล้ว เป็นร้านดอกไม้ที่มีคาเฟ่อยู่ด้วย พอจัดด้วยดอกไม้สวยๆ แล้ว เรียกลูกค้าได้ไม่น้อยเลย โดยเฉพาะคนที่ชอบมาถ่ายรูป"อะไรของคุณเนี่ย!?""พนักงานก็เต็มร้าน ไม่เห็นต้องทำเองเลยครับ""ก็คนมันว่าง จะให้ฉันทำอะไร ทำไม่ให้ฉันทำแบบนี้""ตอนนี้ไม่ว่างแล้วน

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:55 รอยยิ้ม

    เวลาผ่านไปร่วมเดือน"ตะวัน!!" วานิลตะโกนเรียกลูกชาย พร้อมกับเท้าเอวยืนรออยู่ตรงบันได เพราะนี่มัน 7:45 แล้วแต่ลูกชายยังมัวแต่โอ้เอ้อยู่ได้ ศรัณย์นี่แหละตัวดีเลย คอยอยู่เบื้องหลังคอยให้ท้ายกันอยู่แบบนี้ไงตะวันถึงได้เป็นแบบนี้"มาแล้วคร้าบแม่นิล..." เสียงหวานของหนุ่มน้อยดังมาแต่ไกล"สายแล้วนะ มัวทำอะไรกันอยู่!" เธอถามเสียงเข้ม"เสร็จแล้วครับ เสร็จแล้ว""คุณ...!" กำลังจะบ่นแต่ก็ถูกเขาพูดแทรกซะก่อน ราวกับว่ารู้ว่าเธอจะบ่นยังไงเลยชิงพูดก่อน"ขอโทษครับ ผมลืมดูเวลา จะรีบไปส่งเดี๋ยวนี้เลย""....." วานิลยืนมองนิ่ง ส่ายหน้าเล็กน้อยให้กับสองพ่อลูกคู่นี้ที่กำลังพากันวิ่งไปที่รถ มันน่าจริงๆ เลยนะสองพ่อลูกคู่นี้"มีอะไรกันเหรอพี่นิล?" เจียอีเดินเข้ามาถาม"จะอะไรซะอีกล่ะนอกจากสองพ่อลูกคู่นี้""หึหึ ดูเขาเข้ากันได้ดีเลยนะ" เจียอีหัวเราะใส่ ตอนแรกที่รู้ความจริงว่าพ่อของตะวันเป็นใครก็ตกใจอยู่นะ แต่ตอนนี้ก็ชินแล้วล่ะ"เข้ากันได้ดีเกินน่ะสิ หัวจะปวด โอ้ยยย!""เอาน่าพี่ อย่าไปเคร่งนักเลย""พี่ไม่ได้เคร่งนะ แต่เขากำลังจะทำให้ตะวันเสียคน ตะวันเคยตรงเวลา มีระเบียบเรียบร้อย แต่พอมีเขาที่ทำให้ทุกอย่าง ตะวันเปลี

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:54 เปิดใจ

    ตอนเช้าวันถัดมา"ตะวันดูมีความสุขนะครับ" ศรัณย์เอ่ยขึ้น ขณะที่กำลังยืนมองลูกชายวิ่งเล่นอยู่กับบอดีการ์ดของเขา แกดูสนุกสนานมีความสุขเอามากๆ เลย"เขาเป็นเด็กที่แบบ ไม่ค่อยชอบเล่นกับเด็กวัยเดียวกันเท่าไหร่" วานิลตอบ"เหมือนกับคุณเลย""อืม...เหมือนฉัน""ดีนะครับ เพราะคุณเป็นคนที่แข็งแกร่ง เป็นคนที่จิตใจแข็งแรง เป็นคนที่เก่ง อดทน""......""ผมอยากให้คุณกับลูก ย้ายมาอยู่ที่นี่จัง""ฉันบอกแล้วไงว่าไม่ได้ ฉันต้องทำงาน""ถ้าอะไรมันลงตัวมากกว่านี้ ตึกนั้นก็ทำเป็นร้านไปเลยดีกว่าไหม ห้องข้างบนก็ทำเป็นที่เก็บของ ส่วนคุณกับลูกก็ย้ายมาอยู่ที่นี่ มีแม่บ้านคอยจัดการงานบ้านให้ คุณจะได้ไม่ต้องเหนื่อยเยอะ""เรื่องนั้นฉันยังไม่คิดหรอก มันไกลเกินที่ฉันจะคิด""......" ศรัณย์ไม่ได้พูดอะไรต่อ เขาเข้าใจเธออยู่ จะย้ายบ้านอะไรทั้งทีมันก็ต้องมีความพร้อม ไม่ใช่ปุบปับจะย้ายเข้ามาอยู่ได้เลย ถึงมันจะไม่ได้ไกลกันก็ตาม"เข้าไปข้างในกันดีกว่าครับ ผมมีอะไรให้คุณดูด้วย""อะไร?"ศรัณย์พาวานิลไปที่ห้องทำงานของเขา ก่อนจะยกกล่องบางอย่างออกมาจากชั้นบนตู้ จากนั้นก็หยิบของในกล่องออกมา ซึ่งมันเป็นอัลบั้มรูปถ่ายเก่าๆ หลายใบมาก"เอ

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:53 คำสัญญา

    บ้านพักของศรัณย์ตกกลางคืน"ฝันดีนะครับคนเก่ง""ครับคุณพ่อ""นอนหลับนะครับ พรุ่งนี้เรามีกิจกรรมรออยู่""ตะวันมีความสุขจังเลยครับ""พ่อก็มีความสุขมากครับ" ศรัณย์หอมหัวของลูกชายครั้งแล้วครั้งเล่า มันมีความสุขมากจริงๆ สุขแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ถ้าเป็นไปได้เขาอยากจะพาตะวันกับวานิลไปที่บ้านของเขาทุกหลังที่มีเลยด้วยซ้ำ"คุณพ่อไปนอนกับแม่นิลใช่ไหมครับ""ใช่ครับ""อย่าทะเลาะกันนะครับ""โอเคครับผม ไม่ทะเลาะกันแน่นอน""ฝันดีครับ พ่อรัณ..""ฝันดีครับตะวันของพ่อ"หลังจากที่ส่งลูกชายเข้านอนเรียบร้อยแล้วศรัณย์ก็กลับเข้ามาที่ห้องนอนของตัวเอง"ตะวันหลับละเหรอ?" วานิลเอ่ยถาม เพราะเดินออกมาจากห้องน้ำแล้วเจอกับเขาพอดี เธอกำลังเช็ดผมที่กำลังเปียก"อื้ม หลับแล้ว""แกเป็นยังไงบ้าง""ชอบห้องนอนมากเลยล่ะครับ""คุณไปอาบน้ำสิ""เดี๋ยวผมเช็ดผมให้ก่อนดีกว่าครับ"วานิลยังไม่ทันได้พูดอะไรศรัณย์ก็เดินมาแย่งผ้าเช็ดผมของเธอไปก่อนแล้ว เขากำลังเช็ดผมให้กับเธอ มองหน้าของเธอผ่านกระจกตรงหน้า"คุณชอบไหม?""ชอบอะไร?""ที่นี่ไงครับ คุณชอบไหม""ฉันมาก็เพราะตะวันอยากมาแค่นั้น""บอกว่าชอบสักนิดก็ได้นะครับ""ฉันเป็นคนที่พูดตามใจ

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:52 บ้านพักของเขา

    วันหยุดสุดสัปดาห์สุดท้ายก็ได้มาจริงๆ แถมต้องมาพักค้างคืนด้วย เพราะลูกชายตัวดีดันอยากนอนพักค้างคืน เพราะอยากเล่นน้ำ อยากวิ่งเล่น วานิลเองก็ขัดใจลูกชายไม่ได้ เธอเลยต้องเออออตามไปด้วยเลยศรัณย์ขับรถพาเธอมาที่บ้านหลังนึง ซึ่งมันอยู่นอกชานเมือง ไม่ใช่บ้านหลังใหญ่อะไร แต่ดูแล้วก็ร่มรื่น และดูเงียบสงบดีไม่น้อยเลย เหมาะสำหรับคนที่ไม่ชอบวุ่นวายกับใครแหละ"นี่บ้านของคุณเหรอ?""ครับ มีแม่บ้านอยู่ ผมจ้างพวกเขามาคอยดูแล อยู่กับผมมานานแล้วเหมือนกันครับ""คุณไม่ค่อยกลับมาแบบนี้ เขาไม่พากันลาออกหมดหรือไง""ผมก็ไม่ได้ว่านี่ครับ เขาทำงานข้างนอกได้ แต่พอผมกลับมา พวกเขาก็ต้องมาทำงานบ้านให้กับผม""ชิ! เป็นคนรวยนี่มันดีจริงๆ นะ""พูดอย่างกับตัวเองไม่เคยรวย เป็นถึงเจ้าแม่บ่อนเชียวนะ""อย่าพูดให้ลูกได้ยินนะ! นั่นมันก็แค่อดีต ก็แค่โชคหล่นทับ""หึหึ~""เลิกพูดเรื่องนี้นะ ไม่งั้นฉันทุบหัวคุณแน่"ศรัณย์มองแต่ไม่ได้ตอบอะไร เขาได้แต่ยิ้ม และก็นึกในใจ ว่าเธอก็ยังเป็นเธอเหมือนเดิม ผู้หญิงที่ปากแรงแต่ความจริงเป็นคนใจดี ถึงจะกล้าถามอย่างที่ปากตัวเองพูดจริงๆ ก็เถอะ"เข้าไปในบ้านสิครับตะวัน""ครับ"เด็กน้อยรีบวิ่งนำหน้

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status