Home / มาเฟีย / พ่ายรักศรัณย์ / EP:35 ผู้หญิงที่หายไป

Share

EP:35 ผู้หญิงที่หายไป

last update Last Updated: 2025-03-18 12:14:29

"นี่ไงครับ ร้านดอกไม้ของตะวัน" เด็กน้อยจูงมือชายหนุ่มจนกระทั่งมาถึงร้านดอกไม้ของผู้เป็นแม่ ซึ่งอยู่ไม่ไกลเท่าไหร่นัก

"โอ้โห มีแต่ดอกไม้สวยๆ ทั้งนั้นเลยครับ"

"สวัสดีครับ รับช่อดอกไม้แนวไหนดีครับ อยากได้ไปเซอร์ไพรส์เนื่องในโอกาสอะไร แจ้งพนักงานในร้านจัดการให้ได้เลยนะครับ" พนักงานคนนึงเดินออกมาทักทายกับศรัณย์ด้วยภาษาอังกฤษ

"ครับ ขอเลือกดูก่อนนะครับ"

"แม่นิลฮะ ตะวันกลับมาแล้ว"

"ตะวันลูก ไปเล่นที่ไหนมาครับ"

"......" ศรัณย์มองตามหลังของเด็กน้อยที่กำลังวิ่งเข้าไปข้างใน ทั้งชื่อและน้ำเสียงตอบกลับของผู้หญิงคนนึง มันช่างคุ้นเอามากๆ จนกระทั่งเจ้าของน้ำเสียงหวานนั้นปรากฏตัวออกมาตรงหน้าร้าน พร้อมกับย่อตัวนั่งลงพูดคุยกับเด็กน้อยที่เดินเข้าไปอย่างยิ้มแย้ม

ใช่! เขาจำได้ ต้องเป็นเธออย่างแน่นอน แต่ทำไมเธอถึงเป็นแบบนั้นล่ะ ทำไมเธอถึงได้เปลี่ยนไปขนาดนี้ หรือเป็นเพราะไม่ได้เจอกันนาน

ตั้ง 6 ปีเชียวนะ

"ตะวันพาคุณลุงคนนั้นกลับมาด้วยฮะ คุณลุงบอกว่าอยากซื้อดอกไม้ อยากได้ดอกไม้แบบเดียวกับตะวัน"

"เหรอครับ..." พอตอบรับลูกชายเสร็จ วานิลก็ค่อยๆ มองออกไป วินาทีนั้น เธอทั้งอึ้ง ตกใจ และทำอะไรไม่ถูกเลย เธอยืนนิ่งมองผู
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:36 มีพ่อแล้ว

    วันถัดมา"ตั้งใจเรียนนะครับคนเก่ง""ฮะแม่นิล""เดี๋ยวตอนเย็นแม่จะมารับนะครับ""....." หนุ่มน้อยพยักหน้าตอบรับ ก่อนจะหันหลังเดินเข้าไปในโรงเรียนอย่างกระตือรือร้นจากนั้นวานิลก็กลับไปทำงานของตัวเองต่อ ยังไม่ทันที่จะได้เปิดร้าน ลูกค้าคนเดิม คนที่เธอไม่อยากเห็น ไม่อยากให้มา ก็มาดักรออยู่ที่หน้าร้านตั้งแต่เช้าตรู่แล้ว"ร้านยังไม่เปิดค่ะ""ตะวันไปโรงเรียนแล้วเหรอ""ถ้าจะมาซื้อของ ต้องรอก่อนนะคะ ร้านเปิดสิบโมงค่ะ ตอนนี้ยังไม่เปิด""......" ศรัณย์เงียบ เพราะไม่ว่าเขาจะพูดอะไรออกไปวานิลก็จะเบี่ยงเบนไปประเด็นอื่นอยู่เรื่อยเลยเธอทำเหมือนไม่รู้จักเขา เหมือนไม่รู้จักกันจริงๆ ทั้งแววตา ทั้งการกระทำ แต่เขามั่นใจว่าคือเธอ เขาจำเธอได้ ผู้หญิงที่เขารัก เขาจะลืมลงได้ยังไง ต่อให้เธอจะเปลี่ยนไปมากแค่ไหนก็ตาม"ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ล่ะ?""......""คุยกันสักหน่อยได้ไหม""ถ้าคุณไม่ได้มาซื้อของ ก็อย่ามาเกะกะหน้าร้านเลยจะดีกว่านะคะ" เธอมองหน้าของเขาและพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย สีหน้าสายตาบ่งบอกเหมือนกำลังรำคาญ ที่เขาไม่ยอมออกไปสักที แถมตอนนี้ยังมายืนเกะกะขวางทางเธออีกด้วย"ซะ ซื้อสิ แต่ตอนนี้ร้านยังไม่เปิด ผมแค

    Last Updated : 2025-03-18
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:37 เด็กไม่โกหก

    หลังจากวันนั้นศรัณย์ก็ยังคงตามดูอยู่อย่างเงียบๆ โดยที่ไม่ให้วานิลรู้ตัว เขาอยากจะเข้าไปหาเด็กน้อยที่หน้าตาคล้ายคลึงกับเขาอย่างกับแกะ แต่ก็ยังกลัวเพราะวานิลเป็นคนที่พูดแล้วทำจริงเขาไม่เชื่อหรอกว่าเธอจะมีคนใหม่ไม่เคยเชื่อเลยสักนิด เพราะเธอเคยบอกเองว่ารักครั้งแรกมันทำให้เธอเจ็บจนไม่อยากมีใครอีก ยิ่งมาเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีกเขามั่นใจว่า เธอจะยิ่งไม่อยากมีใครอีกเลยและถ้าความจริงแล้วเธอไม่มีใคร ตะวันก็ต้องเป็นลูกของเขา ซึ่งเรื่องนี้ก็ยังไม่ได้ปักใจเชื่ออะไรขนาดนั้น ถึงเขาจะเชื่อไปมากกว่า 70% แล้วก็เถอะ แต่เขาจะเชื่อร้อยเปอร์เซ็นต์ได้ก็ต่อเมื่อมีหลักฐานเท่านั้นวันนี้ก็เช่นเดียวกัน ศรัณย์แอบดูอยู่ห่างๆ มองเด็กชายตัวน้อยที่กำลังพูดคุยอยู่กับใครบางคน ซึ่งมองจากการแต่งตัวแล้ว ดูเหมือนจะเป็นคุณหมอเลย หรือว่าจะเป็นคุณหมอพ่อของตะวันกันนะ เขายืนรอจนกระทั่งผู้ชายคนนั้นเดินออกไปเขาจึงรีบเดินเข้าไปหา"ตะวันครับ""อ้าว คุณลุงสวัสดีครับ""สวัสดีครับ มาเที่ยวเล่นอีกแล้วล่ะสิ""ครับ""อยากกินอะไรไหม เดี๋ยวลุงซื้อให้""ไม่ครับ ตะวันแค่มาเดินเล่น ไม่ได้มาซื้อของ""อ๋อ..."เด็ดเดี่ยวพูดจาฉะฉาน ไม่ต่างอะไรจ

    Last Updated : 2025-03-18
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:38 เจรจา

    กลางดึกคืนนึงขณะที่วานิลกำลังจะนอนหลับ หลังจากที่ส่งลูกชายเข้าห้องนอนเสร็จเรียบร้อยแล้วครืด ครืด ครืดโทรศัพท์ของเธอดังขึ้นมา ขณะที่เธอกำลังจะล้มตัวลงนอน มันเป็นเบอร์แปลกที่เธอไม่เคยเห็น แต่ใครกันจะมารู้จักเบอร์ส่วนตัวของเธอแบบนี้ ถ้าเป็นลูกค้าส่วนใหญ่ก็จะโทรเข้าเบอร์โทรของร้านมากกว่าอีกอย่างลูกค้าที่ไหนจะโทรมากลางดึกป่านนี้"สวัสดีค่ะ เบอร์ใครคะ"( ผมเอง ) ปลายสายเป็นเสียงของศรัณย์ แม้จะพูดแผ่วๆ แต่เธอก็ได้ยิน และเธอก็จำเสียงเขาได้( อย่าเพิ่งวางนะ ลงมาหาผมหน่อยสิ ผมอยู่ข้างล่างอยู่หน้าร้านคุณ )"ก็เรื่องของคุณสิ อยากอยู่ตรงนั้นทั้งคืนก็ตามใจ"( ผมรู้เรื่องลูกแล้วนะ )พอได้ยินอย่างนั้นวานิลก็นิ่งไปเลย เขาไปรู้มาจากไหนแล้วรู้ได้ยังไง เพราะเรื่องนี้น้อยนักที่คนอื่นจะรู้ ขนาดพนักงานของเธอบางคนยังไม่รู้เลย"รู้ได้ยังไง"( ลงมาคุยกับผมข้างล่าง ผมขอคุยด้วย )"......"( ไม่อย่างนั้นผมจะไม่กลับ และจะอยู่รอตรงนี้จนกว่าจะเช้า รอเจอตะวันด้วย )"......"วานิลกดวางสายก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่างแรง เธอลงมาที่ด้านล่างหน้าร้านของตัวเอง และได้เจอกับศรัณย์จริงๆ เขากำลังยืนรอเธออยู่ แต่ดีที่ตรงนี้พอตกกล

    Last Updated : 2025-03-18
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:39 DNA

    เวลาต่อมาณ โรงพยาบาลแห่งนึงในฮ่องกง"มึงนี่มันจริงๆ เลยนะ รู้ไหมว่ามันทำแบบนี้ผิด""รู้""รู้แต่ก็ยังทำ ไอ้เวร!" เพื่อนหมอด่าเข้าให้มันก็ไม่แปลกที่เขารู้จักคนเยอะ การที่มีเพื่อนสนิทเป็นหมอสักคนมันก็ไม่ใช่เรื่องน่าตกใจอะไรเลยสำหรับคนอย่างเขา"ผลออกเร็วสุดกี่วัน""วันนี้ถ้ามึงรอได้""เออ กูรอ""ไอ้ห่า มึงจะไม่ให้กูออกเวรพักเลยเหรอวะ?""ทำแค่นี้ทำบ่น จะไปเอาเด็กที่ไหนล่ะ" ศรัณย์รู้แกวอยู่แล้ว ปากบอกว่าจะไปพักแต่ความจริงก็แค่จะกลับไปหาสาวที่ตัวเองดีลไว้มากกว่า"เรื่องของกู!""ทำงานให้กูแค่นี้ไม่ตายหรอก รีบทำกูอยากรู้ผล""เออสัส!"เขารู้ว่าทำแบบนี้มันผิด และถ้าหากวานิลรู้เธอได้โกรธเขาเป็นฟืนเป็นไฟแน่ แต่ในเมื่อเธอไม่ยอมบอกอะไรเลยแบบนี้เขาก็ต้องหาทางรู้เอาเอง แม้มันจะผิดมากก็ตาม"มึงจะอยากรู้เรื่องนี้ไปทำไมวะ รึว่าไปไข่ทิ้งไว้""เรื่องมันยาว""ระหว่างรอผล มันก็น่าจะนานพออยู่แหละ เล่ามา ไม่งั้นกูไม่ให้ผลตรวจ""....." ศรัณย์ถอนหายใจใส่ ก่อนจะเล่าเรื่องทั้งหมดให้กับเพื่อนหมอฟัง เขาดูตกใจแต่ก็ไม่แปลกใจ ที่ตกใจเพราะไม่คิดว่าจะมีผู้หญิงที่กล้าต่อกรกับผู้ชายอย่างศรัณย์ และเธอกล้าที่จะยกปืนเพื่อล

    Last Updated : 2025-03-18
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:40 เด็ดขาด

    หลังจากที่รู้ความจริงทุกอย่าง ศรัณย์ก็ทำใจอยู่หลายวัน เพราะเขาไม่รู้จะไปเริ่มต้นพูดกับวานิลยังไงดี เขารู้ว่ายังไงตัวเองก็ต้องพูดความจริง แต่แค่ยังไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นจากตรงไหน เขายังไม่รู้เลยว่าจะรับมือยังไง ถ้าเธอโมโห เพราะรู้ว่าเขาแอบทำเรื่องแบบนั้นณ ร้านดอกไม้ Tawan Flower Shop "คุณลุง!""สวัสดีครับตะวัน ขยันเชียวนะ ช่วยแม่จัดของเหรอครับ?""ครับ คุณลุงมาซื้อดอกไม้เหรอครับ อยากได้อะไร เดี๋ยวตะวันหยิบให้ครับ""อยากได้ดอกทานตะวันครับ""คุณลุงชอบดอกทานตะวันเหมือนตะวันเลยครับ""เหรอครับ..."ขณะนั้นเองวานิลก็เดินออกมาพอดี เธอใช้สายตาที่ไม่ค่อยจะพอใจสักเท่าไหร่มองไปที่เขา แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรเพราะลูกชายอยู่ตรงนี้"ลุงชอบดอกทานตะวันครับ เพราะดอกทานตะวัน มันจะมองแค่ดวงอาทิตย์ มันจะไม่มองอย่างอื่นเลย" ศรัณย์พูด พร้อมกับมองไปที่วานิล ซึ่งเธอก็ได้ยินเพียงแต่ทำเป็นไม่สนใจ จัดดอกไม้เข้าที่เข้าทางของเธออย่างเงียบๆ"เหรอครับ แล้วคุณลุงมองใครครับ?""หือ??""แม่นิลบอกว่า ที่ตั้งชื่อตะวัน เหมือนดอกทานตะวัน เพราะแม่นิลจะมองแค่ตะวันคนเดียวครับ""อ๋อ...ลุงก็มองคนที่ลุงรัก คนเดียวเหมือนกันครับ"ใจจริงเขา

    Last Updated : 2025-03-18
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:41 ยอมทุกอย่าง

    วันถัดมาผู้ชายคนนี้นี่มันยังไงกันนะ ว่าก็แล้ว ไล่ก็แล้ว แต่ก็ยังมาเสนอหน้าอยู่ที่ร้านของเธอได้ทุกวัน ไม่คิดบ้างหรือไงว่าต่อให้เขาจะทำแบบนี้สุดท้ายเธอก็จะไม่ใจอ่อนอยู่ดี วานิลได้แต่คิดอยู่ในใจรู้เรื่องลูกแล้วยังไงล่ะ เขาไม่ได้มีสิทธิ์อะไรสักหน่อย ก็แค่เจ้าของน้ำเชื้อที่ทำให้เด็กคนนึงเป็นตัวขึ้นมาได้ก็เท่านั้นแหละและการที่เขามาบ่อยๆ มาทุกวัน มันก็เริ่มทำให้พนักงานเริ่มสงสัยแล้วว่าเขาคือใคร ทำไมดูสนิทกับเธอและเข้ากันได้กับตะวันขนาดนั้น"ทำไมไม่ออกไป มาอยู่ทำไมอยู่ได้" วานิลเดินเข้าไปใกล้ๆ ตรงที่ศรัณย์นั่งอยู่ แม้จะพูดเสียงแผ่ว แต่เขาก็ดูดียิ่งกว่าอะไรซะอีกศรัณย์ยิ้มกริ่มออกมา แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ไม่ได้โต้ตอบ เพราะเขาไม่อยากเถียงและทำให้วานิลต้องไม่พอใจ"แม่นิลฮะ""ตะวัน...""สวัสดีครับ""ครับผม""คุณลุงสวัสดีครับ""กลับมาจากโรงเรียนแล้วเหรอครับ""ครับ""ตะวันครับ ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะครับ เดี๋ยวแม่จะซักไม่ออก""ฮะแม่นิล"ตะวันรีบเดินเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในบ้าน ตามคำที่ผู้เป็นแม่บอก ส่วนศรัณย์นั้นก็ได้แต่นั่งมอง เพราะเขาไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไป แต่เห็นคุณหมอได้เดินเข้าไปแบบนั้นแล้ว เ

    Last Updated : 2025-03-26
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:42 เอาคืน

    วานิล Talk หลังจากที่เขาใช้เส้นสายของตัวเองจนได้รู้ว่า ตะวันเป็นลูก เขาก็ตามยุ่งวุ่นวายกับฉันกับลูกไม่เลิกเลย ต่อให้ฉันจะพูดอะไรแรงๆ พูดอะไรที่มันทำให้คนอย่างเขาต้องเสียใจ เขาก็ไม่ได้สนใจ แถมยังยิ้มตอบเหมือนกำลังกวนอารมณ์ฉันอยู่ด้วยตอนนี้ฉันไม่เหมือนคนเดิมแล้วก็จริง แต่เขากำลังจะทำให้ฉันต้องกลับไปเป็นคนเดิมก็เมื่อไหร่ที่ฟางเส้นสุดท้ายมันขาดลง ฉันก็พร้อมที่จะระเบิดลงใส่เขาทันทีเหมือนกันอย่ามาเล่นกับใจคนอย่างฉัน มันก็จริงอยู่ที่หลายปีมานี้ฉันไม่ได้จับมีดจับปืนเลย แต่ก็ไม่ได้แปลว่าฉันจะลืมอาชีพเก่าของตัวเองเพล้ง!"นี่คุณ!""ผะ ผมขอโทษ มือมันลื่น ผมไม่คิดว่ามันจะหล่นง่ายแบบนี้""มันใช่ของเล่นไหม ฉันบอกตั้งกี่ครั้งแล้ว ว่าให้ระวังมากกว่านี้ นี่มันของซื้อของขายนะ รู้ไหมว่าฉันเสียกำไรไปตั้งเท่าไหร่ กับของที่คุณทำแตกเนี่ย!""ผมขอโทษจริงๆ เดี๋ยวค่าใช้จ่ายตรงนี้ผมจะรับผิดชอบเอง"ฉันต่อว่าเขาไปยกใหญ่ เพียงเพราะเขาถือแจกันมาและมันตกลงพื้นจนแตก ความจริงพวกอุบัติเหตุอะไรแบบนี้ ฉันไม่เก็บเอามาใส่ใจหรอก ถ้าเป็นพนักงานคนอื่น ฉันคงไม่อะไรแบบนี้ แต่นี่เป็นเขาฉันถึงได้ต่อว่ายกใหญ่แบบนี้"พี่นิล! เป็

    Last Updated : 2025-03-26
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:43 ไม่สบาย

    โรงพยาบาลแห่งนึงในฮ่องกงกลางดึกสงัด วานิลอุ้มลูกชายมาโรงพยาบาลเพราะจู่ๆ ก็ไม่สบายหนัก ตอนแรกเธอให้กินยาและพยายามเช็ดตัวแล้ว แต่เอาไม่อยู่เลยต้องรีบมาโรงพยาบาล ดีหน่อยที่หมอจางเหว่ยเข้าเวรพอดี จึงเข้ามาดูแลตะวันได้"เป็นยังไงบ้างคะคุณหมอ?""ไข้ขึ้นสูงไม่ยอมลดลงเลยแบบนี้ น่าจะเป็นไข้หวัดใหญ่น่ะ หมอเจาะเลือดตรวจแล้ว รอแลปเปิดพรุ่งนี้นะ หมอให้ยาแก้ไข้ไปแล้วอาการดีขึ้นอยู่ ยังไงก็รอดูอาการพรุ่งนี้อีกที""เฮ้อ...ขอบคุณนะคะ""น่าจะติดมาจากโรงเรียนแหละ ช่วงนี้เด็กเป็นกันบ่อย หมอตรวจเด็กเป็นไข้หวัดใหญ่ทุกวันเลย""ค่ะ ฉันสงสารลูกจัง""เดี๋ยวก็หายครับ ไข้หวัดกับเด็ก ของคู่กัน""......" ถึงอย่างนั้นคนเป็นแม่จะไปสบายใจได้ยังไง ลูกป่วยไม่สบายทั้งคนแบบนี้เชียวนะคุณหมอจางเหว่ยน่าจะชินเพราะเป็นหมอโรงพยาบาลเจอคนไข้ทุกวัน แต่สำหรับเธอมันไม่ชินไง ลูกของเธอใช่ว่าจะป่วยบ่อยสักหน่อย แต่ป่วยทีก็เล่นเธอหนักหน่วงเหมือนกันถึงแม้อาการของลูกชายจะดีขึ้นหลังจากได้รับยาแก้ไข้ที่คุณหมอฉีดให้ ถูกพาไปห้องพักฟื้น และหลังจากนั้นก็ไม่มีอาการไข้ขึ้นอีกเลย แต่ถึงอย่างนั้นวานิลก็ไม่วางใจ เธอเลี้ยงลูกมาเอง เธอรู้ดีว่าเรื่อ

    Last Updated : 2025-03-26

Latest chapter

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:60 ตอนจบ

    เวลาต่อมาสนามบินประเทศไทย"ระวังนะครับตะวัน" ฉันร้องห้ามลูกชาย เมื่อลงมาจากเครื่องเจ้าตัวก็วิ่งไปรอบๆ เหมือนกำลังตื่นเต้น ก็ปกติแหละสำหรับเด็กที่เพิ่งจะได้ออกมาจากโลกของตัวเอง ตะวันไม่เคยไปเที่ยวไหนไกลขนาดนี้มาก่อนเลย"มันแปลกตามากเลยครับแม่""ตะวันครับตะวัน""ปล่อยเถอะครับ แกยังไม่เคยเห็น คนของผมก็อยู่กันเยอะแยะ เขาไม่ปล่อยให้นายน้อยของเขาคลาดสายตาหรอก""....." ฉันไม่ได้ตอบอะไร ถึงเขาจะพูดอย่างนั้นก็เถอะนะ แต่คนเป็นแม่อ่ะ ยังไงก็ห่วงลูกอยู่แล้ว"รถจอดอยู่ทางนี้ครับ" ลูกน้องของเขาเดินมาบอก"มากันเถอะครับนิล ตะวันครับมาขึ้นรถเร็ว""ครับคุณพ่อ"สมกับเป็นเขาจริงๆ นะ แค่เจ้านายกลับมาจากต่างประเทศ ลูกน้องนี่ขนกันมารุมล้อมต้อนรับราวกับว่าจะมีคนมาดักทำร้ายงั้นแหละ ฉันอุตส่าห์จะกลับมาอย่างเงียบๆ แต่นี่คงไม่เงียบแล้วล่ะจะว่าไปหลายปีที่ฉันไม่เคยได้กลับมา อะไรต่อมิอะไรมันเปลี่ยนแปลงไปเยอะเหมือนกันเลยนะเนี่ย มันดูแปลกตาไปเยอะเลย แม้บางอย่างจะอยู่ที่เดิม แต่ก็ปรับเปลี่ยนไปไม่ใช่น้อย"เราจะไปที่ไหนกันครับคุณพ่อ""บ้านของพ่อไงครับ""แล้วแม่นิลมีบ้านที่นี่ไหมครับ""มีครับ""เราจะไปเที่ยวไหนกันบ้างค

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:59 โอกาสครั้งสุดท้าย

    เช้าแสนสดใสของวันรุ่งขึ้น"เฮือก!!" วานิลสะดุ้งตื่น เธอรีบลุกขึ้นและมองรอบๆ ตัวเอง พอเห็นว่าพระอาทิตย์ขึ้นจนสว่างจ้าแล้วเธอก็รู้ได้ทันทีว่า มันสายมากแล้ว "รัณ!"ร่างบางรีบลุกขึ้นก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือมาเปิดดู ให้ตายสินี่มันจะสิบโมงแล้ว เธอนอนตื่นสายขนาดนี้ได้ยังไงกัน"ให้ตายสิโอ้ย! ตื่นสายได้ยังไงวะเนี่ย!" เธอบ่นพึมพำกับตัวเองขณะที่กำลังเร่งรีบแต่งตัว เพราะเธอจะลงไปสภาพแบบนี้ไม่ได้หรอกพอแต่งตัวเสร็จเธอก็รีบเดินออกไปที่ประตู แต่ยังไม่ทันที่เธอจะได้เปิดออกไปประตูก็ถูกผลักเปิดเข้ามาซะก่อนแกร๊ก~"คุณ!""ตื่นแล้วเหรอครับ ผมว่าจะขึ้นมาดูอยู่พอดี" ศรัณย์พูด"ตะวันล่ะคุณ?""ไปเรียนแล้วครับ""ตื่นแล้วทำไมไม่ปลุกฉันล่ะ นี่ฉันสายเลยนะ ไหนจะต้องเปิดร้านอีก""ไม่เห็นต้องเร่งรีบเลยครับ พนักงานของคุณเขาจัดการกันเรียบร้อยหมดแล้วนะครับ""....""ทุกอย่างเรียบร้อยหมดแล้วครับ ลงมากินข้าวสิ ผมเตรียมให้แล้ว""เฮ้อ...ตกใจหมด!""ตกใจทำไมครับ มีผมอยู่ทั้งคนนะครับ""ปกติฉันเป็นคนไม่ตื่นสายนะ เล่นมาตื่นสายแบบนี้ ใครบ้างจะไม่ตกใจ""มากินข้าวเถอะครับ""อืม..."วานิลรีบเดินตามศรัณย์ลงไปด้านล่าง เขาทำอาหารไว้ให

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:58 จูบหน้าระเบียง NC20+

    "อุ๊บ! อื้อ!!~"วานิลทำตัวไม่ถูก จู่ๆ ศรัณย์ก็โน้มหน้าลงมาจูบปากกับเธอ เรียวลิ้นสอดเข้าไปในปากเล็ก ตวัดไปมาเหมือนควานหาอะไรในปากของเธอ"อื้ม...!!""อืม...อยู่นิ่งๆ สิครับ" น้ำเสียงของอีกฝ่ายแหบพร่า แม้เธอจะขัดขืนแต่เขาก็ไม่ได้หยุดการกระทำของตัวเองนี่มันเป็นครั้งแรกเลยมั้งที่เธอได้จูบกับใคร และมันก็น่าตกใจไม่น้อย เพราะตอนนี้กำลังยืนอยู่ตรงหน้าระเบียง"อืม...""พะ พอ อืม..." วานิลพยายามเบี่ยงหน้าหลบ แต่แล้วก็ถูกเขาประคองให้กลับมาอยู่ในท่าเดิม เริ่มที่จะขัดขืนยากขึ้น เพราะมือทั้งสองข้างถูกล็อคเอาไว้ บวกกับร่างกายที่เหมือนจู่ๆ ก็ร้อนวูบวาบขึ้นมาบอกไม่ถูก"ระ รัณ...!" คราวนี้เธอผลักเขาออกไปได้สำเร็จ แต่ถึงจะจูบกับเธอต่อไม่ได้ ก็ใช่ว่าเขาจะหยุดการกระทำของตัวเองเสียหน่อยจมูกโด่งเริ่มซุกไซ้ตามลำคอขาวต่อจากนั้น คลอเคลียอยู่กับใบหูของเธอจนมาถึงหน้าอก ทำอยู่อย่างนั้นไม่ยอมหยุด เหมือนกับแมวน้อยที่กำลังคลอเคลียเจ้านาย"อะ อืม...พอแล้ว""ตัวคุณหอมจัง""ระ รัณ...""ผมไม่เคยรังเกียจคุณ ผมรักคุณ ผมรักคุณ...""อะ อือ...หยะ หยุดก่อน" เพราะเขาไม่ได้พูดอย่างเดียวเนี่ยสิ มือสองข้างก็เล้าโลม จับตรงนั้นตรง

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:57 ความลับในอดีต

    ตกกลางคืน หลังจากที่ผ่านช่วงเวลาแสนหวานกับศรัณย์มา วานิลกำลังนั่งคิดอะไรอยู่คนเดียวเงียบๆ จนกระทั่งศรัณย์เดินเข้ามา"คิดอะไรอยู่ครับ""มีเรื่องให้ต้องคิดน่ะค่ะ" วานิลตอบ"พอจะบอกผมได้ไหม ว่าคุณกำลังคิดเรื่องอะไร?""....." วานิลเงียบ ก่อนจะถอนหายใจออกมา การกระทำแบบนี้เหมือนจะเป็นส่วนหนึ่งของเธอไปแล้ว "ฉันมีเรื่องจะบอกคุณ""ครับ?""ฉันคิดว่าเรื่องนี้คุณเองก็ยังไม่รู้ และถ้าฉันเล่าออกไป คุณอาจจะรังเกียจคนอย่างฉันไปเลยก็ได้""ไม่ ผมจะไม่...""ฟังฉันก่อนสิ" วานิลรีบพูดดักขึ้น เขายังไม่รู้เลยว่าเธอจะพูดเรื่องอะไรให้ฟัง บางทีถ้าเขาได้ยินแล้วเขาอาจจะรับไม่ได้และเลิกรักเธอไปเลยด้วยและที่เธอเลือกที่จะพูดเอาตอนนี้ เพราะหลายครั้งที่ผ่านมาเธอไม่มีความกล้าซะเลย ยิ่งเธอนึกถึงเรื่องเหล่านั้น มันก็ยิ่งตอกย้ำความรู้สึกของเธออยู่ตลอด"พูดมาสิครับ...""ฉันเคยติดคุก แต่คุณคงรู้แล้ว ฉันถูกอดีตแฟนใส่ร้ายเรื่องยาเสพติด ฉันเลยต้องติดคุก เพราะไม่มีพยาน ไม่มีหลักฐาน ไม่มีคนมาช่วยเรื่องคดี""ใช่ ผมรู้เรื่องนี้แล้ว""เรื่องข้างใน...""ครับ?""ขอโทษนะ ที่เพิ่งบอกเอาตอนนี้ แต่ทุกครั้งที่นึกถึงมัน ฉันก็ยังเจ็บใจอยู

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:56 สวมแหวน

    หลายเดือนต่อมาร้านดอกไม้ Tawan Flower Shop"อะไรเนี่ย?" วานิลพึมพำกับตัวเอง เพราะจู่ๆ ตรงหน้าของเธอก็มีช่อดอกไม้ใหญ่อยู่ตรงหน้า และดูเหมือนว่าจะมีคนยืนถือมันอยู่ด้วย"จ๊ะเอ๋!~""คุณ! เล่นอะไรเนี่ย ตกใจหมด!""เซอร์ไพรส์ครับ""ร้านดอกไม้อยู่ตรงนี้แท้ๆ คุณไปอุดหนุนร้านอื่นเหรอ?" ถามเสียงแข็งเหมือนหาเรื่อง"ปะ ป่าวนะครับ ผมสั่งมาจากร้านตรงที่บริษัทที่ผมไปทำงาน ซื้อจากร้านคุณ คุณก็รู้น่ะสิ แบบนั้นก็ไม่เซอร์ไพรส์หรอก""......" ก็ไม่อะไรหรอก แค่แกล้งเขาเล่นก็เท่านั้นแหละ"ดอกไม้สวยๆ สำหรับคนสวยๆ ของผมครับ""อื้ม...ขอบใจนะ""หิวกาแฟจังเลยครับ""เข้าไปข้างในสิ""ไปนั่งด้วยกันนะครับ""อ๊ะ! ดะ เดี๋ยว! ฉันยังทำงานอยู่นะ!"เหมือนศรัณย์จะไม่ฟังอะไรเลย เขาจับแขนของวานิลแล้วดึงเธอเข้าไปในร้าน และตอนนี้ร้านขยับขยายไปอีกเพราะซื้อคูหาใกล้ๆ กันรวมเป็นร้านเดียวไปแล้ว เป็นร้านดอกไม้ที่มีคาเฟ่อยู่ด้วย พอจัดด้วยดอกไม้สวยๆ แล้ว เรียกลูกค้าได้ไม่น้อยเลย โดยเฉพาะคนที่ชอบมาถ่ายรูป"อะไรของคุณเนี่ย!?""พนักงานก็เต็มร้าน ไม่เห็นต้องทำเองเลยครับ""ก็คนมันว่าง จะให้ฉันทำอะไร ทำไม่ให้ฉันทำแบบนี้""ตอนนี้ไม่ว่างแล้วน

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:55 รอยยิ้ม

    เวลาผ่านไปร่วมเดือน"ตะวัน!!" วานิลตะโกนเรียกลูกชาย พร้อมกับเท้าเอวยืนรออยู่ตรงบันได เพราะนี่มัน 7:45 แล้วแต่ลูกชายยังมัวแต่โอ้เอ้อยู่ได้ ศรัณย์นี่แหละตัวดีเลย คอยอยู่เบื้องหลังคอยให้ท้ายกันอยู่แบบนี้ไงตะวันถึงได้เป็นแบบนี้"มาแล้วคร้าบแม่นิล..." เสียงหวานของหนุ่มน้อยดังมาแต่ไกล"สายแล้วนะ มัวทำอะไรกันอยู่!" เธอถามเสียงเข้ม"เสร็จแล้วครับ เสร็จแล้ว""คุณ...!" กำลังจะบ่นแต่ก็ถูกเขาพูดแทรกซะก่อน ราวกับว่ารู้ว่าเธอจะบ่นยังไงเลยชิงพูดก่อน"ขอโทษครับ ผมลืมดูเวลา จะรีบไปส่งเดี๋ยวนี้เลย""....." วานิลยืนมองนิ่ง ส่ายหน้าเล็กน้อยให้กับสองพ่อลูกคู่นี้ที่กำลังพากันวิ่งไปที่รถ มันน่าจริงๆ เลยนะสองพ่อลูกคู่นี้"มีอะไรกันเหรอพี่นิล?" เจียอีเดินเข้ามาถาม"จะอะไรซะอีกล่ะนอกจากสองพ่อลูกคู่นี้""หึหึ ดูเขาเข้ากันได้ดีเลยนะ" เจียอีหัวเราะใส่ ตอนแรกที่รู้ความจริงว่าพ่อของตะวันเป็นใครก็ตกใจอยู่นะ แต่ตอนนี้ก็ชินแล้วล่ะ"เข้ากันได้ดีเกินน่ะสิ หัวจะปวด โอ้ยยย!""เอาน่าพี่ อย่าไปเคร่งนักเลย""พี่ไม่ได้เคร่งนะ แต่เขากำลังจะทำให้ตะวันเสียคน ตะวันเคยตรงเวลา มีระเบียบเรียบร้อย แต่พอมีเขาที่ทำให้ทุกอย่าง ตะวันเปลี

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:54 เปิดใจ

    ตอนเช้าวันถัดมา"ตะวันดูมีความสุขนะครับ" ศรัณย์เอ่ยขึ้น ขณะที่กำลังยืนมองลูกชายวิ่งเล่นอยู่กับบอดีการ์ดของเขา แกดูสนุกสนานมีความสุขเอามากๆ เลย"เขาเป็นเด็กที่แบบ ไม่ค่อยชอบเล่นกับเด็กวัยเดียวกันเท่าไหร่" วานิลตอบ"เหมือนกับคุณเลย""อืม...เหมือนฉัน""ดีนะครับ เพราะคุณเป็นคนที่แข็งแกร่ง เป็นคนที่จิตใจแข็งแรง เป็นคนที่เก่ง อดทน""......""ผมอยากให้คุณกับลูก ย้ายมาอยู่ที่นี่จัง""ฉันบอกแล้วไงว่าไม่ได้ ฉันต้องทำงาน""ถ้าอะไรมันลงตัวมากกว่านี้ ตึกนั้นก็ทำเป็นร้านไปเลยดีกว่าไหม ห้องข้างบนก็ทำเป็นที่เก็บของ ส่วนคุณกับลูกก็ย้ายมาอยู่ที่นี่ มีแม่บ้านคอยจัดการงานบ้านให้ คุณจะได้ไม่ต้องเหนื่อยเยอะ""เรื่องนั้นฉันยังไม่คิดหรอก มันไกลเกินที่ฉันจะคิด""......" ศรัณย์ไม่ได้พูดอะไรต่อ เขาเข้าใจเธออยู่ จะย้ายบ้านอะไรทั้งทีมันก็ต้องมีความพร้อม ไม่ใช่ปุบปับจะย้ายเข้ามาอยู่ได้เลย ถึงมันจะไม่ได้ไกลกันก็ตาม"เข้าไปข้างในกันดีกว่าครับ ผมมีอะไรให้คุณดูด้วย""อะไร?"ศรัณย์พาวานิลไปที่ห้องทำงานของเขา ก่อนจะยกกล่องบางอย่างออกมาจากชั้นบนตู้ จากนั้นก็หยิบของในกล่องออกมา ซึ่งมันเป็นอัลบั้มรูปถ่ายเก่าๆ หลายใบมาก"เอ

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:53 คำสัญญา

    บ้านพักของศรัณย์ตกกลางคืน"ฝันดีนะครับคนเก่ง""ครับคุณพ่อ""นอนหลับนะครับ พรุ่งนี้เรามีกิจกรรมรออยู่""ตะวันมีความสุขจังเลยครับ""พ่อก็มีความสุขมากครับ" ศรัณย์หอมหัวของลูกชายครั้งแล้วครั้งเล่า มันมีความสุขมากจริงๆ สุขแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ถ้าเป็นไปได้เขาอยากจะพาตะวันกับวานิลไปที่บ้านของเขาทุกหลังที่มีเลยด้วยซ้ำ"คุณพ่อไปนอนกับแม่นิลใช่ไหมครับ""ใช่ครับ""อย่าทะเลาะกันนะครับ""โอเคครับผม ไม่ทะเลาะกันแน่นอน""ฝันดีครับ พ่อรัณ..""ฝันดีครับตะวันของพ่อ"หลังจากที่ส่งลูกชายเข้านอนเรียบร้อยแล้วศรัณย์ก็กลับเข้ามาที่ห้องนอนของตัวเอง"ตะวันหลับละเหรอ?" วานิลเอ่ยถาม เพราะเดินออกมาจากห้องน้ำแล้วเจอกับเขาพอดี เธอกำลังเช็ดผมที่กำลังเปียก"อื้ม หลับแล้ว""แกเป็นยังไงบ้าง""ชอบห้องนอนมากเลยล่ะครับ""คุณไปอาบน้ำสิ""เดี๋ยวผมเช็ดผมให้ก่อนดีกว่าครับ"วานิลยังไม่ทันได้พูดอะไรศรัณย์ก็เดินมาแย่งผ้าเช็ดผมของเธอไปก่อนแล้ว เขากำลังเช็ดผมให้กับเธอ มองหน้าของเธอผ่านกระจกตรงหน้า"คุณชอบไหม?""ชอบอะไร?""ที่นี่ไงครับ คุณชอบไหม""ฉันมาก็เพราะตะวันอยากมาแค่นั้น""บอกว่าชอบสักนิดก็ได้นะครับ""ฉันเป็นคนที่พูดตามใจ

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:52 บ้านพักของเขา

    วันหยุดสุดสัปดาห์สุดท้ายก็ได้มาจริงๆ แถมต้องมาพักค้างคืนด้วย เพราะลูกชายตัวดีดันอยากนอนพักค้างคืน เพราะอยากเล่นน้ำ อยากวิ่งเล่น วานิลเองก็ขัดใจลูกชายไม่ได้ เธอเลยต้องเออออตามไปด้วยเลยศรัณย์ขับรถพาเธอมาที่บ้านหลังนึง ซึ่งมันอยู่นอกชานเมือง ไม่ใช่บ้านหลังใหญ่อะไร แต่ดูแล้วก็ร่มรื่น และดูเงียบสงบดีไม่น้อยเลย เหมาะสำหรับคนที่ไม่ชอบวุ่นวายกับใครแหละ"นี่บ้านของคุณเหรอ?""ครับ มีแม่บ้านอยู่ ผมจ้างพวกเขามาคอยดูแล อยู่กับผมมานานแล้วเหมือนกันครับ""คุณไม่ค่อยกลับมาแบบนี้ เขาไม่พากันลาออกหมดหรือไง""ผมก็ไม่ได้ว่านี่ครับ เขาทำงานข้างนอกได้ แต่พอผมกลับมา พวกเขาก็ต้องมาทำงานบ้านให้กับผม""ชิ! เป็นคนรวยนี่มันดีจริงๆ นะ""พูดอย่างกับตัวเองไม่เคยรวย เป็นถึงเจ้าแม่บ่อนเชียวนะ""อย่าพูดให้ลูกได้ยินนะ! นั่นมันก็แค่อดีต ก็แค่โชคหล่นทับ""หึหึ~""เลิกพูดเรื่องนี้นะ ไม่งั้นฉันทุบหัวคุณแน่"ศรัณย์มองแต่ไม่ได้ตอบอะไร เขาได้แต่ยิ้ม และก็นึกในใจ ว่าเธอก็ยังเป็นเธอเหมือนเดิม ผู้หญิงที่ปากแรงแต่ความจริงเป็นคนใจดี ถึงจะกล้าถามอย่างที่ปากตัวเองพูดจริงๆ ก็เถอะ"เข้าไปในบ้านสิครับตะวัน""ครับ"เด็กน้อยรีบวิ่งนำหน้

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status