Home / มาเฟีย / พิษมาเฟีย / [50] ชมพูพิงค์ | ต้อง...แต่ง?

Share

[50] ชมพูพิงค์ | ต้อง...แต่ง?

last update Last Updated: 2025-04-22 19:19:27

ฉันอาบน้ำไปคิดเรื่องคุณรศรินทร์ไป เพราะไม่คิดเลย..ว่าที่ฉันคาดการณ์มันจะผิดมหันต์ จนพู่กันถูกยิงอาการโคม่าแบบนี้

แสดงว่าที่ท่านทำเป็นห้ามและทำเป็นหวังดี..จริงๆแล้วคุณรศรินทร์แค่ต้องการแก้แค้น และให้ลุงรัฐเป็นคนลงมือแทนสินะ

แต่โชคดีของเพื่อนฉัน..ที่คุณรศรินทร์ไม่ถึงขั้นเอาชีวิตไป ไม่งั้นฉันคงรู้สึกผิดไปจนตายเหมือนกัน

แต่หลังที่พู่กันโดนยิง เธอก็นอนเป็นผักอยู่ห้องไอซียูเกือบอาทิตย์..ถึงจะได้ออกมาอยู่ห้องพักฟื้นปกติและทุกคนเข้าเยี่ยมได้ ซึ่งฉันไปเยี่ยมเธอทุกวัน..ไปกับคุณอิฐบ้าง ไปกับอาจารย์ที่คณะบ้าง

แต่แปลก..ที่พู่กันฟื้นมาเธอไม่รู้เรื่องเลย ไม่รู้ว่าตัวเองลงจากรถไปยืนเหม่อ และไม่รู้ว่าตัวเองถูกยิงยังไง.. หลายวันที่ฉันได้ยินเธอถามด้วยความสงสัย แต่ก็บ่ายเบี่ยงไม่กล้าพูดว่าใครเป็นคนยิง

ฉันได้แต่บอกให้เพื่อนสนิทพักผ่อนให้เต็มที่ จะได้หายเร็วๆและไปสอบจบ จนวันนี้เธอถามฉันอีกว่า..

"แก..ใครเป็นคนยิงฉัน? บอกฉันมาเถอะ"

"อุบัติเหตุแกไม่มีอะไร แกนอนพักนะ..จะได้หายเร็วๆ" ฉันบอกและดึงผ้าห่มห่มให้เพื่อนสนิทตัวเอง แต่พู่กันก็ยังจับมือฉันไว้อีก

และยังถามอีกว่า..

"แล้ว..ตอนพ่อฉันเจอคุณอิฐท่านว่ายังไ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • พิษมาเฟีย   [51] ชมพูพิงค์ | จีบแบบมาเฟีย

    ทุกคนในร้านกาแฟหันมองฉันเป็นตาเดียว รวมถึงคุณหมอทั้งหลายที่ฉันเหล่ไว้เมื่อกี้ด้วย..จนฉันค่อยๆหันไปยกมือขอโทษเทพบุตรพวกนั้น ..และกลับมาสนใจคนตรงหน้าที่ไม่ยอมสบตาก่อนที่จะถามเขาว่า.."เอ่อตัว...ตัวพูดว่าไงนะ?O//O""ทำไมเธอต้องให้ฉันพูดหลายรอบ? หูมี..ก็ตั้งใจฟังบ้างสิ-//-"โอเค..นี่คือคำตอบของว่าที่เจ้าบ่าว ที่เพิ่งชวนฉันไปดูชุดแต่งงานเมื่อกี้หวานได้อีกค่ะ.."ก็ตัวจะแต่งงานกับเค้า ทั้งๆที่เราไม่ได้เป็นอะไรกันเนี่ยนะ-//-" น้ำเสียงที่ถาม..ฉันบังคับให้ปกติได้ แต่หน้าเนี่ย..ทำไม่ได้จริงๆ มันร้อนผ่าวไปถึงท้ายทอยแล้ว..ให้ตาย!"ก็เป็นซะสิ เธอจะถามเยอะทำไม? "โอ้โห..นี่ฉันไม่มีสิทธิถามเหรอ? คุณอิฐเขาเป็นผู้ชายแข็งกระด้างมาก นี่ขนาดควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้านะ..เขายังไม่มีความอ่อนโยนอ่อนหวานเลยสักกะนิด "เป็น? จะเป็นได้ยังไง..ตัวไม่ได้จีบเค้าอ่ะ!""ทำไมเธอต้องกดดันฉันด้วยวะ ก็พยายามอยู่นี่ไง!" ฉันยกมือทาบอกตกใจ เมื่อคนตรงหน้าหันมาพูดเสียงดังใส่..แถมหน้าแดงแปร๊ด นี่คุณอิฐเขาเขิน? แต่โมโหกลบเกลื่อนเหรอ? หรือว่าโมโหฉันจริงๆ..จนหน้าดำหน้าแดง?ว่าแต่ที่พูด..เขาพยายามอะไรล่ะ ฉันเคยถามว่าจีบมั้ย..เขาก็ป

    Last Updated : 2025-04-22
  • พิษมาเฟีย   [52] อิฐ | ชอบ หรือ รัก

    คนจะได้เป็นเจ้าบ่าว..มันใจเต้นแรงขนาดนี้เลยเหรอวะนี่ขนาดเจ้าสาวยื่นข้อเสนอให้ผมจีบติดก่อน ผมยังตื่นเต้น..ราวกับตัวเองได้เป็นผัวเธอแล้วอย่างเป็นทางการใจเย็นๆไอ้อิฐแค่ดูแค่ลองชุดเอง..อย่างอื่นก็ได้หมดแล้ว มึงจะตื่นเต้นทำไม!"เรียบร้อยแล้วค่ะ สวยมากๆค่ะ..ใส่พอดีเลยค่ะคุณอิฐ^^" ผู้จัดการร้านเดินมาบอกผมอย่างนอบน้อม ก่อนที่จะผายมือให้ผมมองไปที่ม่านที่ค่อยๆเปิดออกสองข้างขวามือจนผมเห็นยัยสีชมพูยืนอยู่..และเธอก็ส่งยิ้มหวานหมุนตัวโชว์ผม เหมือนวันที่ไปทะเลด้วยกัน"ไงตัว! เค้าสวยมั้ย^[]^"สวย..สวยมากเลยว่ะ ยัยเด็กกะโหลกกะลาตอนนี้กลายเป็นเจ้าหญิงไปแล้ว ผิวขาวๆที่ผมเคยสัมผัสลูบไล้..มันขาวนวลเข้ากับลายปักนั้นมาก และผมของเธอที่ถูกเกล้าขึ้นรวบๆนั้น มันโชว์เนินอกเนียนสวย..กับคองามระหงส์ของเธอชัดเจนเวรเอ้ย..ไม่คิดว่าตัวเองจะได้บรรยายใครแบบนี้แต่ก็นะ ผมห้ามความคิดไม่ได้จริงๆ..เธอสวยจนผมอยากบรรยายแบบนั้นเอง และผมก็ห้ามสายตาที่มองเธอเป็นประกายนี้...ไม่ได้ด้วย จะสวยทำไมนักหนาวะ!"ถ้าไม่สวย คุณอิฐไม่ตะลึงหรอกค่ะ^^ " เมื่อได้ยินพนักงานพูดถึงผม..ผมก็หลุดออกจากภวังค์ทันที ก่อนที่จะก้มหน้าตั้งสติ..ร

    Last Updated : 2025-04-22
  • พิษมาเฟีย   [53] อิฐ | ที่ปรึกษา..กับการจีบสาว

    "พวกมึงอย่าพูดแบบนี้สิวะ!!""เชื่อกูไอ้อิฐ! กูเข้าใจนะว่ามึงไม่เคยรักผู้หญิงคนไหนมาก่อน แต่อาการหนักแบบมึง..กูว่ามึงต้องยอมรับความจริงแล้วล่ะ^^" ผมเริ่มกุมขมับ เหมือนตัวเองจะรับไม่ค่อยได้ที่เพื่อนตัดสินแบบนั้น มันใช่เหรอวะ? แค่คำว่า'ชอบ'ผมยังลังเล..แต่พวกมันบอกว่าผมรักแบบนี้ มันไปกันใหญ่แล้ว!!"กูอาจจะชอบก็ได้ ไม่ถึงขั้นรักหรอก-///-" หลังยืนกรานชัดถ้อยชัดคำ..ว่าตัวเองไม่ได้รักยัยเด็กนั่น ผมก็วางแก้ววิสกี้ตัวเองลง และเอนพิงผนักเก้าอี้จนไอ้พีมถามผมทันที เมื่อผมทำแบบนั้น"แน่ใจนะว่าไม่ได้รัก^^" "เออไม่ได้รัก..กูแค่ชอบ อย่าเพิ่งให้กูรักเลยว่ะกูยังไม่ชินกับคำนี้""จริงเหรอ^^?" ไอ้เต้ถามยิ้มๆ"เออ แต่...""แต่อะไร? ถ้ามึงยังไม่ยอมรับความรู้สึกตัวเอง ไม่ต้องถามอะไรพวกกูแล้วนะ กูไม่ว่าง"พอผมมีข้อสงสัย..ไอ้เต้มันก็รีบยื่นคำขาด ก่อนจะยกแขนขึ้นดูนาฬิกาที่ข้อมือมัน และส่ายหน้าช้าๆ..ด้วยความเอือมระอา"เดี๋ยวสิวะอย่าพึ่งดูนาฬิกากดดันกู! คือ..กูควรทำยังไงวะไอ้เต้ กูอยากจะจีบ...แต่กูบังคับตัวเองไม่ให้หัวร้อนใส่ยัยนั่นไม่ได้ว่ะ-_-""........." ไอ้เต้เงียบไม่สนใจผม แถมมันยังยกไวน์ขึ้นจิบและทำมองไ

    Last Updated : 2025-04-22
  • พิษมาเฟีย   [54] อิฐ | คนขี้ยั่ว (NC25+)

    "เธอเขินรึป่าว? ทำไมทำหน้าแบบนั้น-///-"ผมถามตรงๆ เพราะไม่แน่ใจว่ายัยสีชมพูชอบดอกไม้ที่ผมให้หรือยังไงกันแน่ แถมเธอทำหน้าตกใจแปลกๆ และไม่ได้ยิ้มดีใจกับมันเลย"มะ ไม่รู้สิ...รู้แต่ทำตัวไม่ค่อยถูก O//O"ผมก็ทำตัวไม่ค่อยถูก ได้แต่ก้มหน้ามองดอกไม้ในมือไม่ยอมสบตาเธอ จนมือเล็กๆค่อยๆยื่นมา..และจับมือผมที่จับช่อดอกไม้ไว้.."ที่ตัวให้ดอกไม้เค้า เค้าถามตรงๆนะ..ตัวต้องการอะไร?-///-"คำถามมาอีกแล้ว แต่คำถามนี้..มันจะเป็นคำถามตัดสินอะไรรึป่าว? เพราะเจตนารมณ์ผมก็ชัดมาตั้งแต่แรก.. ตั้งแต่เธอถามผมแล้ว ว่าผมให้ดอกไม้เธอเนื่องในโอกาสอะไรนี่ผมต้องคิดเยอะๆก่อนตอบใช่มั้ย? และผมต้องเพิ่มน้ำเน่าลงไปกี่หยดเธอถึงจะพอใจกับคำตอบ?"ต้องการ..จีบ-//-""จะ..จริงเหรอ?O///O""อืม และถ้าหลังการจีบคือการได้คบ ฉันก็ต้องการให้มันเป็นแบบนั้น -///-"ผมไม่ได้พูดมันตรงๆ แต่จบประโยคนั้นจากที่ผมหน้าก้มตา..ก็เงยขึ้นมามองเธอด้วยความจริงใจ จนริมฝีปากคู่สวยเม้มสนิทไว้ ปล่อยให้ตาเบิกกว้างมีน้ำตาซึม..จนมันไหลออกมายัยสีชมพูเธอรู้ตัวไหม..ว่าเธอกำลังร้องไห้ ทำไมอยู่ๆยิ้มตอบผมแบบนั้นวะ"คะ..คือยังไงดี เค้าไม่เคยเจออะไรแบบนี้เลย รู้สึ

    Last Updated : 2025-04-22
  • พิษมาเฟีย   [55] อิฐ | คนขี้ยั่ว 2 (NC25+++)

    ถึงจะมาถึงขั้นนี้ แต่บอกเลย..ใจผมแม่งตกถึงตาตุ่มกับคำพูดเธอเกิดอะไรขึ้น..ทำไมถึง...เป็นได้ถึงขนาดนี้หลังจากที่ผมฉุกคิดมองคนตัวเล็กที่นั่งคุกเข่าตรงพื้น สมองอันชาญฉลาดมันก็พลันคิดถึงเรื่องที่ผมทำกับคนอื่นไว้ทันทีอาการแบบนี้..ที่เมื่อกี้ผมลังเลและไม่แน่ใจ ตอนนี้ผมเริ่มแน่ใจแล้วว่ะ ยัยสีชมพูต้องกินอะไรสักอย่างเข้าไปแน่ๆ"ตัว..ตัวทำไมไม่ทำ ตัวววววววว" ครับ แค่ผมถอยหลังจะกลับเข้าไปในห้องนอนเท่านั้น ยัยสีชมพูก็ก้มคว้าขมับกอดขาผมไว้อาการแบบนี้มันเกินไปจริงๆว่ะ ต่อให้เธอจะพิศวาสผมแค่ไหน ยังไงๆก็ไม่ถึงกับขั้นวอนขอขาดไม่ได้แบบนี้"วันนี้ไปกินอะไรมา?" ผมถามเสียงต่ำ"กินหลายอย่าง แต่ตอนนี้อยากกินตัว..^\\^" อาการเริ่มหนัก เพราะพอเธอพูดจบ..ก็เริ่มจับน้องชายผมเล่นอีกแล้วจะเอายังไงดีล่ะ ผมจะออกไปหาต้นสายปลายเหตุก็ไม่ได้ เพราะมือเล็กๆเริ่มปลุกไอ้มังกรใหญ่..จนมันผงาดขึ้นมาอีกครั้ง"อยากมากใช่มั้ย..งั้นลุกขึ้น" ผมจึงกัดฟันบอกเธอ และทำตามใจสั่ง ก่อนจะโน้มลงไปจับมือที่ซุกซนอยู่นั้น..ฉุดขึ้นมาจนคนตัวเล็กเผยยิ้มกริ่มช้าๆ..และยกแขนขึ้นมาคล้องคอผม"เอาสามสิบหกดอก..เหมือนดอกไม้ที่ตัวให้เลยนะ ^^\\"ถ้าทำ

    Last Updated : 2025-04-22
  • พิษมาเฟีย   [56] ชมพูพิงค์ | น้ำแดงแรงฤทธิ์

    แสงอาทิตย์ที่ส่องเข้ามาผ่านม่านสีขาว..กับเสียงนกร้องจิ๊บๆเบาๆ..มันปลุกฉันตื่นขึ้นมาในช่วงสายของวันใหม่ ซึ่งฉันจำได้ว่าเมื่อคืนเกิดอะไร ฉันมีเซ็กส์..ฉันบอกชอบคุณอิฐ ..และมันก็เร่าร้อนถึงพริกถึงขิงมาก ใช่ฉันรู้ตัวรู้สึกทุกอย่าง..เพียงแต่ฉันควบคุมตัวเองไม่ได้ก็เท่านั้น อยู่ๆก็ต้องการเขา คิดถึงฉากเก่าๆบนเกาะที่เคยร่วมรักกัน จนเมื่อคืนฉันน้ำลายสอกระหายช่วงเวลานั้นอีกครั้ง..และจบที่หมดสภาพแบบนี้"ตื่นแล้วสินะ..อิ่มรึยัง?ต่ออีกสักรอบมั้ย?"ฉันหันขวับไปมองตามเสียงตกใจ ก่อนจะหยัดตัวดึงผ้าห่มคลุมตัวไว้และลุกขึ้นนั่ง"ตัว! ยะ..ยังไม่ออกไปอีกเหรอ? O//O"ฉันถามและเพ่งมองไปที่แผงอกกว้างและหุ่นงามๆของเขา ดูสิๆดู! เขาโชว์กล้ามท้องเลย>ยัง รอสืบสวนเธอ บอกฉันมา..เมื่อวานมีคนยื่นอะไรแปลกๆให้เธอกินมั้ย?-_-" ยื่นอะไรแปลกๆให้กิน?...ไม่มีนี่น่า มีแค่ฉันที่หยิบกินเอง..เอ๊ะ...หรือว่าที่บาร์ของพ่ออัฐที่แม่บ้านรินน้ำสมุนไพรให้เมื่อวานมันจะมีอะไร เพราะทั้งวันฉันไม่ได้กินอะไรพิศดารเลยนะ มีแค่สมุนไพรจีนที่มีพลังของพ่ออัฐเท่านั้นแหละ พอนึกได้..ฉันก็นั่งเงียบคิดทบทวนทันที จนในหัวมันฉายภาพตัวเอง..กำลังเดิน

    Last Updated : 2025-04-22
  • พิษมาเฟีย   [57] ชมพูพิงค์ | น้าพิม Vs ความลับ

    "ตัว....""เราคบกันแล้ว พ่อครับ..พูดเรื่องทำบุญเถอะ ผมรีบไปทำธุระต่อ""อืม..งั้นพรจัดการเรื่องของทำบุญเช่นเดิมนะ ฉันจะให้คนไปรับซื้อของตั้งแต่เช้าตรู่ อยากได้เด็กคนไหนไปช่วยงานเธอก็เลือกไปได้เลย"เมื่อเขาส่งต่อให้พ่ออัฐ...คนหัวโต๊ะก็รับปุบปับราวกับนัดแนะกันไว้จนฉันทำอะไรไม่ได้ จะพูดแทรกผู้ใหญ่ก็ไม่งาม ได้แต่นั่งกินข้าวอยู่แบบนั้น...จนเรากินข้าวปรึกษาหารือกันเสร็จฉันถึงเดินออกมาพร้อมพี่หลินพี่ชะเอม..เตรียมไปเยี่ยมพู่กันเหมือนเคยๆ"หลินชะเอม ไม่ต้อง...ฉันไปเอง"อีกแล้ว!! บอดิการ์ดที่จ้างไม่ต้องทำงานแล้วมั้ง ถ้าเขาจะตามติดฉันขนาดนี้"ค่ะคุณอิฐ "พอพี่ๆรับคำก็หันกลับเข้าบ้านทันที ส่วนฉันคนนี้จำใจ ไม่ปฏิเสธอะไรทั้งนั้น รีบเดินนำเขาไปที่รถเสร็จสรรพพร้อมกับรัดเข็มขัดรอระหว่างทางฉันไม่พูดอะไรหรอก และไม่ได้โกรธเคืองเรื่องที่เขามัดมือชกด้วย แต่เพราะคุณอิฐเขาสั่งงานไปขับรถไป ฉันจึงเงียบไม่อยากรบกวนเขา 'กูไม่เข้า ฝากมึงด้วย''เออ เรื่องเยอะก็ส่งคนไปเคลียร์กับบ้านนั้นวันนี้ ถ้าขอเลื่อนอีก บอกมันกูจะคิดค่าเสียเวลา''กูจะไม่เข้าบ่อนอีกสักพัก เรื่องเอกสารลูกหนี้รายใหม่กับบัญชีรายได้บ่อน มึงส่งไลน

    Last Updated : 2025-04-22
  • พิษมาเฟีย   [58] ชมพูพิงค์ | ความลับ..ในความรัก?

    ฉันไม่ได้ถามเขานะ ว่ามันหมายถึงอะไร...เพราะที่นึกๆดู มันตรงกับสิ่งที่ฉันคิดเลยฉันสงสัยน้าพิมเหมือนกัน..ว่าท่านมีส่วนเกี่ยวข้องกับการตายของคุณรศรินทร์ คุณอิฐก็สงสัยน้าพิมเรื่องใช้พู่กันเป็นเครื่องมืออะไรสักอย่างของเขา ซึ่งเรื่องมันน่าจะโยงกันได้!แล้วลุงรัฐล่ะ?..อยู่ด้วยกันตั้งนานเคยสงสัยเมียบ้างมั้ย? แต่พอฉันเหม่อคิดไม่นาน..หันไปมองข้างหน้า ก็เห็นคุณอิฐเขาตามรถตู้คันนั้นทันแล้ว แต่ถึงอย่างนั้น..เหมือนรถตู้มันจะขับแปลกๆนะมันเบี่ยงซอกแซกปาดซ้ายปาดปาดขวา ราวกับอยากจะทิ้งระยะห่างจากเรายังไงอย่างงั้น"ตัวใจเย็นๆนะ เค้าว่าเหตุการณ์ไม่ดีแล้ว""มันไม่ดีตั้งนานแล้ว เธอจำไม่ได้เหรอ? ว่านี่มันไม่ใช่ทางไปบ้านเพื่อนเธอ!!-_-"ห้ะ...O_Oไม่ใช่เหรอ?! "ว้าย! สนามบินสุวรรณภูมิ!" ฉันอ่านป้ายสีเขียวตรงหน้าออกเสียง ก่อนจะเห็นรถตู้คันนั้นรีบเบี่ยงออกไปตามป้าย "น้าพิมอาจจะไปรับใครก็ได้นะตัว ลุงรัฐไง..ลุงรัฐอาจจะบินไปธุระ""ไม่น่าใช่! ฉันว่าไม่ใช่แน่นอน"และฉันก็ไม่ได้ออกความเห็นต่อ ได้แต่เอื้อมไปจับขาเขาบีบเบาๆให้กำลังใจ ก่อนที่คุณอิฐเขาจะหันมาส่งยิ้มให้ ซึ่งมัน..เป็นยิ้มที่แฝงไปด้วยความคับแค้นใจเหลื

    Last Updated : 2025-04-22

Latest chapter

  • พิษมาเฟีย   [92] ชมพูพิงค์ | ️THE END ️

    "เฮ้ย! พวกมึงโทรหาช่างกระจกสิวะ!"เฮ้อออออ!..เป็นแบบนี้ไม่รู้กี่ร้อยครั้งที่บ้านเรากระจกพัง คุณอิฐเขาก็แก้ปัญหาด้วยวิธีเดิมๆของเขา คือใช้ลูกน้องเรียกช่าง! เขาไม่เคยห้ามลีอองเรื่องเล่นปืนเลยสักครั้ง จนนานเข้าๆลูกชายตัวแสบสอยแจกันบ้างล่ะ สอยถ้วยน้ำชาพ่ออัฐแตกบ้างล่ะแต่ก็เป็นเช่นเดิม..คือคุณอิฐไม่ดุลีอองเลย ต่อให้ของที่พังมันจะมูลค่ามหาศาลและแตกไปต่อหน้าต่อตาเขาก็ตาม เขาก็จะเพิกเฉย! ซึ่งแตกต่างจากลิลินมากเลย..รายนั้นถูกดุแทบทุกเรื่องปกติพ่อต้องสปอยลูกสาวไม่ก็ตามใจมากๆใช่มั้ย แต่บ้านนี้ไม่!!...คุณอิฐเขาไม่เคยใจดีกับลิลินเลย มันต่างจากลีอองลิบลับโดยเฉพาะเรื่องติณห์ที่ฉันหว่านล้อมทุกวัน ลูกสาวเราแปดขวบและติณห์ก็โตมาหล่อนิสัยดีมาก! คุณอิฐเขาก็ยังไม่ยอมให้ลูกไปสนิทกับติณห์ แถมยังดุทุกครั้งที่ลิลินพูดถึงนี่ขนาดเป็นลูกชายเพื่อนสนิทซีอีโอสายการบินเวลฟายนะ ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่นตาสีตาสาล่ะ?...หึ! ฉันว่าชาติหน้าตอนบ่ายๆก็ไม่ได้ย่างกรายเข้ามาในชีวิตลูกสาวเขาหรอกจนหลังจากที่ถูกห้าม ลิลินก็ตึงตังกลับขึ้นไปบนบ้าน และเดินลงมาพร้อมกระเป๋าเป้หนึงใบ...ไปหยุดที่พี่ชะเอม"ป้าเอมคะ ไปส่งลินที่บ้านพี่ติณห

  • พิษมาเฟีย   [91] ชมพูพิงค์ | Welcomeลีออง (หายนะ)

    ทั้งโรงพยาบาลเวลานี้ตีสองย่างตีสาม คงจะมีแค่ฉันคนเดียวสินะทีี่แหกปากโวยวาย และใช่ลูกน้องคุณอิฐก็เดินนำแหวกทางให้ เพื่อจะได้เคลียร์ทางส่งฉันให้ถึงห้องคลอดเร็วที่สุดจะว่าเวอร์วังก็ว่าไปเถอะฉันไม่เถียง เพราะเสียงรองเท้าตึกๆที่วิ่งตามเป็นขบวนตอนนี้มันมีความหมายกับฉันเหลือเกิน ฉันรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะคลอดทายาทของตระกูลมาเฟียหรือหัวหน้าใหญ่ของพวกเขายังไงอย่างงั้น!เพราะทุกคนเดินไปมองทางไปเคร่งเครียดมาก และหนำซ้ำไม่พอ..ยังกางแขนกั้นคนอื่นไม่ให้มองมาที่ฉันอีกมันเป็นธรรมเนียมต้อนรับผู้สืบทอดตำแหน่งเหรอ?! ทำไมแห่กันมาทั้งบ้านและเวอร์กันขนาดนี้! ฉันรู้สึกว่าตัวเองสำคัญก็จริง แต่ใจฉันก็กลัวว่าตัวเองจะรบกวนคนไข้คนอื่นด้วย"คุณพิงค์ถึงห้องคลอดแล้วครับนาย!"เมื่อถึงประตูห้องคลอด..ลูกน้องฝั่งซ้ายก็โทรรายงานคุณอิฐทันที ที่ตอนนี้เขาไปเคลียร์งานที่บ่อนตั้งแต่เย็นและยังไม่กลับซึ่งฉันที่ปวดท้องยิ่งได้ยินและยิ่งโมโหมาก เขารู้ทั้งรู้ว่าฉันใกล้คลอดนะ! แต่ทำไมไม่มาดูแลฉันด้วยตัวเอง จะส่งลูกน้องมาเป็นขบวนแบบนี้ทำไม! เขาเป็นพ่อลูกสองแล้วยังคิดไม่ได้อีกเหรอ?!แต่ดีนะที่พี่หลินพี่ชะเอมช่วยดูลิลินให้ ไม่อย่า

  • พิษมาเฟีย   [90] ชมพูพิงค์ | คำพูดแห่งความหวัง

    รู้ไหมว่าการหลอกสามีมันยากกว่าลอกข้อสอบไฟนอลอีก ฉันกลัวคุณอิฐเขาเตะตัดขาเรื่องติณห์มาก ยิ่งได้ยินเขาห้ามลิลินเรื่องบอกรักแบบนั้นฉันยิ่งกลัวอะไรก็ไม่รู้ก็แค่เด็กบอกรักกัน ทำไมเขาต้องห้ามลูกจริงจังเบอร์นั้นด้วย!!!"ลิลิน หลังจากนี้หนูไม่ต้องคุยเรื่องพี่ติณห์กับปาป๊านะลูก เพราะปาป๊าอาจจะห้ามหนูไม่ให้เจอพี่ติณห์อีก ""ค่ะ ได้เยยๆ" ลิลินรับคำทันทีซึ่งมันดีมาก และแบบนี้ล่ะเข้าแผนการ เชื่อแม่แล้วจะได้ดีทุกคน!หลังจากวันนั้นที่ฉันกำชับลูก ฉันก็คอยหลบหลีกคุณอิฐพาลิลินไปเที่ยวเล่นบ้านพี่เต้บ่อยๆ แถมอ้างกับหมอน้ำแข็งว่าลิลินแค่อยากมาหาอันติงเท่านั้น ไม่ก็เราขับรถผ่านๆเลยแวะมาทักทายซึ่งหมอน้ำแข็งก็ไม่ว่าอะไร จนระหว่างที่ทิ้งลูกให้เล่นกับตุ๊กตาในกรงใหญ่ๆ เราสองคนก็มีเวลาคุยกันมากขึ้น "ลิลินไหวพริบดีนะคะ คิดไว้รึยังว่าจะให้เธอเรียนอะไร?"เอ่อ...ลูกเพิ่งสองขวบกว่าๆฉันต้องคิดเรื่องเรียนให้ลูกแล้วจริงดิไม่ทันตั้งตัวเลยนะเนี่ย เพราะก่อนหน้านี้ไม่กี่ปี ฉันเพิ่งเรียนจบเอง-_-"ยังเลยค่ะ คงต้องรอดูไปก่อน^^""อืม งั้นตอนนี้ก็สังเกตลิลินเลยนะคะ สังเกตว่าชอบอะไร หรือสนใจอะไรเป็นพิเศษ จากนั้นค่อยหาอุปกรณ์ข

  • พิษมาเฟีย   [89] อิฐ | ลีอองปราบพยศ!!

    "รูดกันเป็นว่าเล่นเลยเว้ย-_-""อะไรวะ? " ผมขมวดคิ้วถามไอ้เต้ เมื่อมันหยิบโทรศัพท์มือถือสมาร์ทโฟนจากเสื้อสูทตัวเองออกมา ก่อนที่มันจะส่ายหน้า แล้วเปิดข้อความเลื่อนผ่านๆให้ผมกับไอ้พีมดู"เมียกูถึงห้างไม่ถึงสิบนาทีรูดไปแล้วหกแสน" "อย่างมึง ขนหน้าแข้งไม่ร่วงหรอกกูรู้^^" จริงของไอ้พีม อย่างไอ้เต้หกสิบล้านยังจ่ายได้สบายๆแค่หกแสนมันจะบ่นอะไรนักหนาวะ"มึงให้เมียไปแล้ว อย่าบ่นสิวะ" ผมบอก..ก่อนจะจิบไวน์ขวดละล้านของมันพอหอมปากหอมคอ"ถ้าเมียรูดซื้อของตัวเองกูไม่บ่นเลย แต่นี่ของติณห์ทั้งนั้น! มันเกินเด็กไปว่ะ ""เดี๋ยวโตขึ้นก็บริหารสายการบินต่อ มึงก็ไปพักผ่อนไงวะ แล้วนี่อันติงไปไหนล่ะ?ทำไมไม่ไปช็อปกับแม่^^"ไอ้พีมถาม เพราะปกติไอ้เต้จะเป็นคนเลี้ยงลูกสาวคนเล็กในห้องทำงานนี้"แม่กูพาไปสวนสัตว์ ตอนแรกก็วางแผนจะพาไปทั้งพี่ทั้งน้อง แต่ลูกชายกูไม่ยอม..บอกว่าเหม็นและสกปรก กูเลี้ยงลูกผิดรึป่าววะเนี่ย!-_- "ผมกับไอ้พีมมองหน้ากันทันที เมื่อไอ้เต้มันบ่นและถอนหายใจอย่างหัวเสีย เพราะนานทีผมจะเห็นมันโหมดนี้ จนไอ้พีมมันพูดขึ้นมาว่า"ลูกมึงเกิดมาเป็นคุณชาย และเป็นหลานชายคนแรกของสองตระกูลที่ร่ำรวยติดอันดับ มึงจะก

  • พิษมาเฟีย   [88] ชมพูพิงค์ | มาเฟียเลี้ยงลูก 2

    เอายังไงดี เพราะเสียงคุณสามีระดับไม่คงที่เลย เขาคงเต้นอยู่แน่ๆ หรือไม่ก็...อุ้มลิลินเต้นด้วย!!เพราะเมื่อกี้ฉันได้ยินกับหูตัวเอง รู้สึกว่าเขาจะถามลูกเรื่องเต้นมั้ยอะไรสักอย่าง?! มันต้องใช่แน่ๆเลย'อาบน้ำๆ อาบน้ำๆ กันเถอะ~อาบน้ำแล้วสบายตัว~ 'แหม..อินโทรก็มา ถ้าแรปด้วยนี่ฮาเลยนะ แต่น่ารักดี.. ฉันชอบคุณอิฐโหมดนี้จังและฉันไม่อยากเข้าไปขัดจังหวะเลยด้วยซ้ำ อยากให้เขาเล่นกับลูกบ่อยๆร้องเพลงให้ฟังเรื่อยๆแบบนี้ ถึงเขาต้องแอบทำในที่ลับตาคนก็เถอะและลิลินต้องเข้าใจนะลูก ปาป๊าของลูกเป็นมาเฟีย! เขาต้องคีพลุค! ส่วนหนูก็ยอมๆหรือไม่ก็ทนปาป๊าเขาร้องเพลงไปก่อน โตแล้วค่อยไปฟังพี่ติณห์ร้องแทนคำก็ติณห์สองคำก็ติณห์ ไอ้แผนจับติณห์ใส่กระด้งมันไม่เคยหลุดออกจากหัวฉันเลย ที่ผ่านมาฉันเลี้ยงลูกทะนุถนอมสุดๆ ทั้งทาครีมถนอมผิวทั้งทำสปาเด็ก เพราะมีเรื่องนึงอยู่ในหัวตลอดเวลาใช่ค่ะ..ลิลินต้องสวย ต้องเก่ง ต้องเป็นที่หมายตาของติณห์ และโตไปเธอต้องเป็นผู้หญิงเพอร์เฟคจนติณห์ต้องตามจีบ หรือไม่พี่เต้กับหมอน้ำแข็งต้องเห็นดีเห็นงามจับหมั้นหมายกันไว้แต่เนิ่นๆโอ้ยถ้าเป็นแบบนั้นชีวิตลูกสาวฉันคงจะดีมาก แต่ทั้งหมดที่ฉันคิดแล

  • พิษมาเฟีย   [87] ชมพูพิงค์ | มาเฟียเลี้ยงลูก

    หลังจากถ่ายรูปเสร็จ ฉันคุยกับวิสัญญีแพทย์ไม่กี่คำก็เผลอหลับไปก่อนที่จะตื่นขึ้นมาในเช้าตรู่ที่แสนสดใส และเห็นเพื่อนสนิทพ่อๆพี่ๆบอดิการ์ดของฉันยืนเต็มห้องไปหมด"น่ารักที่สุดเลยลิลินของอา""ไหนขอปู่อุ้มหน่อย""ดีๆนะพ่อ พ่อมือหนัก" เมื่อตื่นและปรับสายตาเข้ากับแสงจ้าๆในห้อง ฉันก็เห็นพ่อสามีกำลังอุ้มหลานอยู่จนฉันต้องหันไปมองหน้าสามีทันทีเพราะตอนนี้เขานั่งข้างๆเตียงและกำลังทำหน้าแปลกๆ เหมือนคน..กำลังจะร้องไห้"มึงมองๆหลาน แล้วหน้าเหมือนใครไอัรัฐ" พ่ออัฐถามยิ้มๆ ก่อนที่จะหันมามองที่คุณอิฐแวบนึง จนฉันต้องรีบทำตาปรือ เพื่อแอบดูปฏิกิริยาของเขาฉันอยากให้คุณอิฐเขาเลิกอคติกับพ่อเขาได้แล้ว พ่อลูกกัน..ยังไงๆก็ตัดกันไม่ขาด ถึงจะไม่ได้เลี้ยงดูมาก็ตามแต่สายสัมพันธ์ทางสายเลือดก็ยังอยู่"เหมือนกู""เหมือนกูต่างหาก" พ่ออัฐเถียงและเดินเข้าไปมองหน้าลิลินข้างๆลุงรัฐจนพู่กันพูดขึ้นมาว่า.."เหมือนพู่กันค่ะ น่ารักจิ้มลิ้มเหมือนพู่กันที่สุด^^""ถ้าน่ารักจิ้มลิ้มคงเหมือนพิงค์ ไม่เหมือนเธอหรอก""เอ๊ะ พี่อิฐ!>[]เถียงกันจนได้ ขนาดลิลินหลับอยู่ก็ไม่สนใจ แต่เมื่อพ่ออัฐท่านหันมาเห็นฉันลืมตาขึ้นเท่านั้นแหละ ท่านก

  • พิษมาเฟีย   [86] ชมพูพิงค์ | Welcome LiLin

    "แกจะวางได้ยัง ฉันเมื่อยขาหมดแล้วนะ" ฉันบ่นกับพู่กันอุบอิบ ขณะที่ตัวเองเก็บเสื้อผ้าเด็กสีชมพูไว้ในชั้นเหมือนเดิม ค่ะ..เรามีลูกสาว อะไรๆก็ต้องสีชมพูน่ารักมุ้งมิ้ง และเวลาเลือกก็รู้สึกเพลินจริงๆเหมือนเรามีตุ๊กตาตัวจิ๋วให้จับแต่งตัว~~"โอเคๆวางก็ได้ แค่นี้ก่อนนะคะคุณพี่พีม มนุษย์แม่แถวนี้โวยวายแล้ว"และแล้วฉันก็สบายหู เมื่อพู่กันกดวางสายแล้วหันมาเลือกเซ็ทผ้าอ้อมชุดเด็กกับฉัน แต่ไม่ว่าฉันจะหยิบจับอะไร เจ้าลิลินตัวน้อยก็ดิ้นมาก..ราวกับเธอกำลังเลือกช็อปปิ้งไปพร้อมๆกับฉันเลยซึ่งฉันไม่ได้มโนนะ..ฉันสังเกตมาสักพักแล้ว เมื่อไหร่ที่ฉันหยิบชุดเรียบๆลูกจะเงียบกริบไม่ถีบ แต่เมื่อฉันหยิบชุดเวอร์วังมีลูกเล่นมีเพชรวิ้งๆของเด็กโต เจ้าลูกสาวช่างเลือก..ก็จัดเต็มถีบท้องฉันรัวๆราวกับอยากได้!ซึ่งฉันก็ซื้อมันแทบจะทุกตัวที่จับนั่นแหละ ไม่สนหรอกว่าลูกจะมีปฏิกิริยายังไง เพราะแรกเกิดลิลินเธอก็ต้องใส่ชุดถนอมผิวผ้าบางๆเรียบๆอยู่แล้ว เอาไว้โตค่อยว่ากันอีกที จะแคทวอคเดินพรมแดงก็เต็มที่..แม่ไม่ห้าม"โอ้ยเยอะมากเลย! ลูกคนรวยก็แบบนี้แหละเนอะ!^[]^""เฮ้อ..นี่ส่วนน้อยนะ มีให้ส่งไปที่บ้านด้วย""แล้วเรื่องรถเข็น เตียงเด

  • พิษมาเฟีย   [85] ชมพูพิงค์ | ลิลิน

    'ตึกๆ ตึกๆ ตึกๆ'"ได้ยินมั้ยพวกมึง?!""ได้ยินครับ!!!"ลูกน้องทุกคนที่ยืนอยู่ในห้องโถง ตอบกลับมาเสียงดังจนเสียงก้องไปทั้งบ้าน ขณะที่ฉันนอนที่โซฟาด้วยอารมณ์เซ็งสุดพลัง เพราะสามีพยายามจับเสียงหัวใจลูกไม่หยุด อืม..ฉันเบื่อความเวอร์วังอลังการที่นานวันยิ่งหนักขึ้นๆ ถ้ามีอะไรอัพเดทหรือลูกขยับนิดนึง คุณาอิฐเขาก็เอามาบอกทุกคน..และเล่าวนซ้ำๆอยู่นั่นแหละ!เช่น..."วันนี้ลูกกูดิ้นด้วยว่ะ แม่งโคตรเก่ง" "ยินดีด้วยครับนาย^^""แล้วมึงเมื่อไหร่จะมีล่ะไอ้ชาย มึงรู้มั้ย..ว่าความรู้สึกเวลาพาเมียไปอัลตราซาวด์มันดีมาก ยิ่งจังหวะที่ได้ยินเสียงหัวใจและลูกขยับนะ แม่งโคตรดี"แหม..โม้เก่ง กว่าจะติดก็เป็นปีนะ "นายวางแผนจะมีกี่คนครับ เผื่อคนที่สองสามสี่จะได้เป็นเพื่อนกัน^^""ห้าหกคนว่ะ ให้รับผิดชอบบ่อน ผับ เก็บดอก และธุรกิจของแม่เขา น่าจะลงตัวพอดี"พูดจบคุณปาป๊าก็รินวิสกี้ใส่แก้วแล้วยกดื่มพรวดต่อหน้าต่อตาฉัน แต่เอาเถอะกินเลยเอาให้เต็มที่..เพราะเรื่องเหล้าฉันไม่ห้ามอยู่แล้วแต่เรื่องบุหรี่ฉันขอเพราะฉันไม่ชอบกลิ่น และมันก็ไม่ดีกับลูกในท้องมากๆฉันจึงปล่อยให้คุณอิฐเขาดื่มและโม้ไปแบบนั้น ก่อนจะหยิบนิตยสารจิวเวอรี

  • พิษมาเฟีย   [84] ชมพูพิงค์ | ของขวัญ..กับการกลัวมา

    ตั้งแต่เกิดมา..การอ้วกครั้งนี้เป็นครั้งที่ฉันอยากตายมากที่สุด ฉันทรมานมากๆยิ่งเจอน้ำค้างช่วงเวลาตีสามกับการพักผ่อนน้อยนิดที่สะสม จากที่แค่พะอืดพะอมฉัน...ฉันเริ่มหน้ามืดแล้ว!!"ตัว..เค้าไม่ไหวแล้ว จะเป็นลม ตัว...""หยุดอ้วกแล้วไปขึ้นรถ พิงค์! เฮ้ยๆ !"ใช่ หูสองข้างอื้อและตาก็เริ่มปิด วูบเดียวจริงๆที่ฉันหันกลับไปมองสามี..ฉันก็หมดแรงฟุบลงไปในพุ่มไม้จากนั้นภาพความฝันก็เลือนลางเข้ามาในหัวฉัน..จนเห็นมีดดาบซามูไร กับลายสลักตัวอักษรคันจิที่ปลายดาบ...ที่มันตามหลอกหลอนมาตลอดใช่ ฉันกำลังยืนอยู่ท่ามกลางสนามรบเหมือนเคยๆ และในฝันก็ไม่รู้เลยว่ามันยุคไหน?ใครเป็นใคร? แต่ครั้งนี้...ไม่เหมือนครั้งก่อน...ฉันไม่ได้ถูกแทง...และฉันก็เห็นคนถือดาบนั้นชัดเจนมากเพราะตอนนี้ชายร่างใหญ่เดินถือดาบเล่มนั้นก้าวดุ่มๆมาหาฉัน เขาขมวดคิ้วไล่สายตาที่ดุดัน..มองร่างเล็กของฉันที่ยืนน้ำตานองหน้า ฉันรู้สึกกลัวจริงๆ ฉันกลัวว่าตัวเองจะถูกแทงเหมือนครั้งก่อน.. แต่เมื่อเห็นเขาหยุดลดปลายดาบลง..ฉันก็กู่เข้าไปร้องขอ ด้วยการยกมือไหว้มือสั่นๆน้ำตาคลอเต็มสองตา'ชะช่วยด้วย..ช่วยด้วย ฉันยังไม่อยากตาย อย่าทำอะไรฉันเลยนะคะ''ตายเห

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status