LOGINShare
[57] ชมพูพิงค์ | น้าพิม Vs ความลับ
Last Updated:
2025-04-22 19:22:55
Related chapters
พิษมาเฟีย [58] ชมพูพิงค์ | ความลับ..ในความรัก?
ฉันไม่ได้ถามเขานะ ว่ามันหมายถึงอะไร...เพราะที่นึกๆดู มันตรงกับสิ่งที่ฉันคิดเลยฉันสงสัยน้าพิมเหมือนกัน..ว่าท่านมีส่วนเกี่ยวข้องกับการตายของคุณรศรินทร์ คุณอิฐก็สงสัยน้าพิมเรื่องใช้พู่กันเป็นเครื่องมืออะไรสักอย่างของเขา ซึ่งเรื่องมันน่าจะโยงกันได้!แล้วลุงรัฐล่ะ?..อยู่ด้วยกันตั้งนานเคยสงสัยเมียบ้างมั้ย? แต่พอฉันเหม่อคิดไม่นาน..หันไปมองข้างหน้า ก็เห็นคุณอิฐเขาตามรถตู้คันนั้นทันแล้ว แต่ถึงอย่างนั้น..เหมือนรถตู้มันจะขับแปลกๆนะมันเบี่ยงซอกแซกปาดซ้ายปาดปาดขวา ราวกับอยากจะทิ้งระยะห่างจากเรายังไงอย่างงั้น"ตัวใจเย็นๆนะ เค้าว่าเหตุการณ์ไม่ดีแล้ว""มันไม่ดีตั้งนานแล้ว เธอจำไม่ได้เหรอ? ว่านี่มันไม่ใช่ทางไปบ้านเพื่อนเธอ!!-_-"ห้ะ...O_Oไม่ใช่เหรอ?! "ว้าย! สนามบินสุวรรณภูมิ!" ฉันอ่านป้ายสีเขียวตรงหน้าออกเสียง ก่อนจะเห็นรถตู้คันนั้นรีบเบี่ยงออกไปตามป้าย "น้าพิมอาจจะไปรับใครก็ได้นะตัว ลุงรัฐไง..ลุงรัฐอาจจะบินไปธุระ""ไม่น่าใช่! ฉันว่าไม่ใช่แน่นอน"และฉันก็ไม่ได้ออกความเห็นต่อ ได้แต่เอื้อมไปจับขาเขาบีบเบาๆให้กำลังใจ ก่อนที่คุณอิฐเขาจะหันมาส่งยิ้มให้ ซึ่งมัน..เป็นยิ้มที่แฝงไปด้วยความคับแค้นใจเหลื
Last Updated : 2025-04-22พิษมาเฟีย [59] ชมพูพิงค์ | ลุงรัฐ Vs พ่ออัฐ
พูดจบพ่ออัฐก็หันมองฉันกับคุณอิฐทันที ก่อนที่จะผายมือไปที่โซฟาตรงกลางที่คั่นระหว่างท่านทั้งสอง และหลังจากนั้นก็หันมองรอบๆ ก่อนจะพยักหน้าบอกให้พี่ชาย...เกณฑ์ลูกน้องในบ้านออกไปทั้งหมดจนตอนนี้ภายในบ้านเงียบกริบ..ไม่มีเสียงสิ่งมีชีวิตคนอื่นเคลื่อนไหว มีแต่เสียงถอนหายใจของคนที่รอคอยความจริงเท่านั้น ใช่ลุงรัฐยังถอนหายใจไม่หยุด และท่าน..ก็ทำหน้าเครียดสุดพลังขณะที่จ้องพ่ออัฐของฉันไปด้วย"มึงจะบอกอะไรก็รีบๆสิวะ?! จะเก็บไว้ทำซากอะไรและจำไว้นะ..กูไม่ได้จนตรอกนะไอ้อัฐ!""เหรอ? แต่ถ้าบอกมึงเมื่อสามสิบปีที่แล้ว อาการหลงอวัยวะเพศของมึง..มันจะทำให้มึงฟังกูมั้ยไอ้รัฐ?! ที่ทุกอย่างมันชิบหายมาถึงทุกวันนี้..ก็เพราะมึงไม่ฟังใครไม่ใช่รึ?! ลูกศรพยายามพิสูจน์ตัวเองแล้วว่าเป็นแค่เพื่อนร่วมงานกู! แต่มึงก็ยังเลือกที่จะไม่เชื่อใจ!"แรงมากจริงๆ แรงจนตอนนี้ฉันกับคุณอิฐหน้าถอดสี และมองลุงรัฐที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก จนท่านพูดออกมาซอฟท์ๆช้าๆ..ราวกับคนไม่มั่นใจว่า.."มึง..อย่าใส่ร้ายพิมไอ้อัฐ""เวรเอ้ย..นี่กูใส่ร้ายเหรอ? เมียมึงต่างหากใส่ร้ายกูกับลูกศรมาตลอด กูว่าที่พาลูกมึงออกจากโรงพยาบาลก่อนกำหนดแล้วหายหัวไปไม่รับ
Last Updated : 2025-04-22พิษมาเฟีย [60] อิฐ | ความจริงจากปลายสาย..
"แสดงว่ากูไม่มีสิทธิในตัวลูกชายเลยงั้นสิ!?"ผมโคตรภูมิใจที่ตัวเองยังสำคัญ และสะใจมากที่พ่อรัฐโดนแบบนี้ กฎแห่งกรรมแม่งยุติธรรมกับผมจริงๆ ผมโชคดีที่มีพ่ออัฐชุบเลี้ยง และโชคดีที่ได้รับความรักความอบอุ่นจากท่านราวกับเป็นลูกแท้ๆแต่กับพ่อรัฐนั้นที่ผมไม่ล้างแค้นให้แม่ ก็ถือว่าผมตอบแทนบุญคุณท่านแล้วกัน ขอท่านอย่าใช้สถานะพ่อมาผูกมัดอะไรผมอีก ถือว่าจบกันแค่นี้"ใช่..ไม่มีสิทธิ! ผมจะอยู่ที่นี่อยู่บ้านหลังนี้และเป็นลูกพ่ออัฐคนเดียว ขอบคุณที่ทำให้ผมได้เกิดมา แต่ผมไม่มีอะไรตอบแทนบุญคุณหรอกนะ นอกจากไว้ชีวิตที่ทำกับผมกับแม่แบบนั้น-_-!"ผมบอกท่านหนักแน่นและชัดเจนทุกคำ แถมตอนนี้ผมพยายามที่สุด..ที่จะไม่ปล่อยน้ำตาออกมา ผมจะไม่เป็นลูกแหง่ต่อหน้าใคร และจะไม่เสียน้ำตาให้พ่อใจยักษ์คนนี้อีกเด็ดขาด"บ้านเราก็รวยนะอิฐ แกไม่คิดมาบริหารงานที่บ้านหน่อยรึ เพราะยังไงฉันก็ไม่ให้พู่กันทำธุรกิจแบบนี้อยู่แล้ว น้องแกเป็นผู้หญิง..ลูกน้องก็มีแต่ผู้ชายมันเหมาะสมที่ไหน?!""ที่อยากได้คืน มึงแค่อยากใช้งานลูกงั้นเหรอ? เหอะไอ้เวร! ถ้ามึงไม่รู้ว่ามีลูกชายอยู่ ธุรกิจมึงคงจะชิบหายสินะ" พ่ออัฐพูดแทนผม จนผมที่อึ้งกับคำพูดพ่อผู้ให้ก
Last Updated : 2025-04-22พิษมาเฟีย [61] อิฐ | จุ๊บ ใจละลาย...
"พอๆไปกันได้แล้วยิ่งคุยยิ่งเสียเวลา ส่วนไอ้รัฐโทรศัพท์มึงชิบหายแล้ว เดี๋ยวกูโทรหาพวกปทุมเอง กว่าจะไปถึงเราคงต้องขอให้มันช่วยจับตาดูก่อน!"พ่ออัฐพูดจบก็เดินค้ำไม้เท้าออกไปข้างนอก พร้อมกับถือโทรศัพท์ที่ท่านกดโทรออกไปด้วย แต่ก่อนที่ผมจะเดินตามไป ผมก็ต้องกำชับใครบางคน ที่ชะเง้อมองตามหลัง"อยู่บ้านนะ ห้ามไปไหน..ฉันจะโทรรายงานเธอเรื่อยๆ เพื่อนเธอปลอดภัยแน่นอน ฉันสัญญา..ว่าจะพาเพื่อนเธอกลับมารักษาตัวต่อ "คนตัวเล็กเงยขึ้นมาน้ำตาคลอ ก่อนจะพยักหน้าตอบหงึกๆจนมันหยดลงเผาะลงต่อหน้าต่อตาผม"ฝากด้วยนะ พู่กันยังไม่แข็งแรง..แถมไม่สนิทกับแม่ด้วย คงไม่สบายทั้งกายและใจ""อืม ฉันรู้..เดี๋ยวกลับมา"พูดจบผมก็ตบไหล่เธอเบาๆปลอบ ก่อนจะหันหลังเดินออกมาข้างนอก และขึ้นรถเบนซ์สีดำฟิลม์ทึบที่ไอ้ชายเปิดรอตอนนี้ปลายทางคือปทุมธานีลำลูกกา และพอผมขึ้นรถมา พ่ออัฐท่านก็บอกผมเกี่ยวกับรายละเอียดของผู้มีอิทธิพลฝั่งนั้นซึ่งเป็นมาเฟียกลุ่มเล็กที่ไม่ค่อยสนิทมาก แต่ท่านก็พอรู้จัก และโทรเคลียร์เส้นทางขอให้พวกนั้นช่วยจับตาดูเรียบร้อยผมโอเคมาก..เพราะมันจะง่ายกว่าเดิมเยอะ และอีกอย่างพวกเราสองฝ่ายร่วมมือเป็นทุนเดิม คงได้ตัวพู่กั
Last Updated : 2025-04-22พิษมาเฟีย [62] อิฐ | ตามล่า
พอไอ้ชายรับคำ มันก็รีบนำเบอร์โทรศัพท์จากผมส่งให้ลูกน้องที่เชี่ยวชาญไอที และไม่ถึงสิบนาทีด้วยซ้ำ...พวกมันก็วิ่งกลับมา ก่อนจะบอกผมว่าแกะรอยสัญญาณได้แล้ว!ที่มันง่ายแบบนี้สงสัยพู่กันไม่กดวางสายเลย และเธอก็คงจะซ่อนโทรศัพท์ไว้ที่ไหนสักแห่ง จนผมได้ยินแม่เธอพูดเข้ามาในสายแว่วๆว่า..(พู่กันต้องหนีไปกับแม่นะลูก อย่าทำตัวอ่อนแบบนี้!)(หนีไปไหน?..ไม่ไปค่ะหนูเหนื่อย หนูไม่ไหวแล้วแม่ หนูจะกลับไปหาพ่อ...แม่ให้หนูไปหาพ่อเถอะนะ )ผมกับพ่ออัฐมองหน้ากันตกใจ เมื่อได้ยินเสียงพู่กันเอื่อยๆช้าๆเหมือนคนใกล้หมดแรงแล้ว(อย่าหลับนะพู่กัน ลุกขึ้น! ต้องไปกับแม่! เราต้องหนี! )(หนูไม่ไหวแล้วแม่ หนูง่วง)(พู่กันตื่น!ลูกห้ามหลับ อยากเห็นแม่ตายรึไง! ต้องอยู่ช่วยแม่นะ..พ่อต้องตามหาเราแน่ๆต้องฆ่าแม่แน่ๆ)เสียงของผู้หญิงคนนั้นแม่งสั่นมาก และจังหวะความดังก็ไม่เท่ากัน ราวกับเธอกำลังพูดไปหันไปด้วยความระแวง(แม่ไม่ได้ทำผิดแม่จะกลัวทำไม? หนูจะกลับไปหาพ่อ ถ้าพ่อแม่จะเลิกกัน หนูขออยู่กับพ่อนะ)(ไม่ได้นะพู่กัน ลูกต้องปกป้องแม่! อย่าให้พ่อทำร้ายแม่นะ ถ้าลูกไม่อยู่ข้างๆและทิ้งแม่ไป..พ่อเอาชีวิตแม่แน่นอน!!)(แม่บ้าไปแล้ว! หนูอ
Last Updated : 2025-04-22พิษมาเฟีย [63] อิฐ | ตามล่า 2
มันก้าวลงมาด้วยสีหน้าหงุดหงิด ก่อนจะสวมหมวกนิรภัยสีขาวที่มีโลโก้บริษัทเดินดุ่มๆมาที่รถผมและก้มมองเข้ามา"อ้าว มึงเองเหรอ? อะไรของมึงไอ้อิฐ..ว่างมากรึไง?ถึงได้มาเฝ้าบ้านร้าง-_-"ผมไม่ตอบ แค่กระดิกนิ้วให้มันขึ้นมาเท่านั้น ซึ่งมันก็ทำตามดีมาก แถมรีบไล่พนักงานกลับ..และเปิดประตูขึ้นมานั่งที่เบาะหลังกับผม"มีอะไร? กูจะทำการทำงานไอ้อิฐ""ดูกำลังประสบปัญหาว่ะ..""ทำไมวะ? น้องพิงค์ไม่รับรักมึงเหรอ?" พอมันถามผมแบบนั้น ไอ้ชายก็หันขวับจากเบาะหน้ามาอมยิ้มทันที จนผมตอนนี้รีบหันหลบ และเอามือกอดอกวางมาดแทน"ระดับกู ไม่โดนเทเหมือนมึงหรอก ไม่ใช่เรื่องผู้หญิงเว้ย! แต่เรื่องครอบครัวกูว่ะ..มึงจำน้องสาวต่างแม่กูได้ใช่ไหม?"มันพยักหน้าทันที"อืม..จำได้ แต่ยังไม่เคยเห็นหน้าเลย มึงมีอะไรวะ อย่าบอกนะ ว่าจะแนะนำให้กูรู้จักตอนนี้?" "เออ เพราะน้องกูอยู่ในบ้านแถวนี้ และกำลังมีอันตราย.."พอผมบอกแบบนั้นไอ้พีมก็ขมวดคิ้วงุนงงใส่ จนนั่นแหละ..ผมต้องเล่าสาเหตุและที่มา ที่ผมแกะรอยตามหาน้องให้มันฟังเล่าตั้งแต่เรื่องผู้หญิงคนนั้น ทำอะไรไว้กับผมและแม่ จนตอนนี้เล่าถึงแผน..ที่ผมกำลังดักฟังและตามพิกัดสัญญาณจากเบอร์น้อง"โอ้
Last Updated : 2025-04-22พิษมาเฟีย [64] อิฐ | รักของแม่..
และความวุ่นวายโกลาหลก็เกิดขึ้น เพราะเสียงพ่อรัฐทำให้แม่พู่กันรีบสบัดแขนที่ลูกน้องจับทันที จนแขนขาวๆของเธอตอนนี้..เป็นรอยนิ้วมือ"กรี๊ดดดดปล่อย!! คุณจะฆ่าฉันไม่ได้ ฉันเป็นแม่ลูกสาวคุณนะคุณรัฐ ไม่สงสารลูกรึไง!!?"พ่อรัฐไม่ตอบ แต่ท่านเดินดุ่มๆถือปืนมาจ่อหน้าผากเมียตัวเองจนผู้หญิงคนนั้นเงยหน้าขึ้น..และเหลือบมองปืนกระบอกนั้นทั้งน้ำตา"ฮึก..ฮือๆพิมขอโทษ พิมรักคุณ..พิมอยากเป็นของคุณคนเดียว ตะ..ตอนนี้เรื่องมันก็ผ่านมานานแล้ว คุณให้อภัยพิม ปล่อยพิมกับลูกไปเถอะนะ""จะพร่ำอะไรก็มองตาฉัน อย่ามองแค่ปืนกลัวตาย!" พ่อรัฐตวาดลั่น พร้อมกับกดปืนลงหนักๆจนแม่พู่กันเซ"ฮือ!! อย่าค่ะ..ฮือๆ ก็พิมกลัว ""มองหน้าฉัน!!!!"พ่อรัฐบอกจบก็กัดฟันกรอดๆ แถมมองหน้าที่มีเหงื่อไหลออกตามขมับของผู้หญิงคนนั้น จนตอนนี้เธอพยายามหลบหน้าท่านแถมดิ้นและสบัดมือจากลูกน้องไม่หยุด"ปล่อย ปล่อย ปล่อยฉัน!!!"ไม่มีใครทำตามคำสั่งหรือเมตตาเธอ แถมพ่อรัฐท่านยังย้ายปืนลงไปจ่อที่ลำคอขาวๆ และบอกเสียงทุ้มต่ำกับผู้หญิงคนนั้นว่า.."ผู้หญิงสารเลว""ฮึกๆ คะ..คุณรัฐ อย่าฆ่าพิมนะคะ พิมขอร้อง พิมขอโทษ..พิมรักคุณมากนะคะ" "ฉันไม่ฆ่าเธอตอนนี้แน่นอน เ
Last Updated : 2025-04-22พิษมาเฟีย [65] อิฐ | กำลังใจจากยัยขี้ยั่ว 1 (NC20)
เสียงแผ่วเบาของผม ผมเชื่อว่าแม่ได้ยินชัด...ท่านยิ้มให้ผมก่อนจาก จนผมนิ่งงันมองร่างนั้น..ที่ค่อยๆเลือนหายไปกับตา"อิฐๆ..แกเป็นอะไร?"ครับ ตอนนี้เหมือนผมกำลังงีบหลับและฝันว่าตัวเองดิ่งลงผา ผมสะดุ้งตกใจกับเสียงเรียกของพ่ออัฐจนตัวเองรีบกระพริบตา และหลุดจากภวังค์แห่งความสุขนั้นมองหน้าท่าน"อิฐ!..ได้ยินมั้ย?""ครับ ได้ยิน...ได้ยินๆ""เป็นอะไร?" พ่ออัฐถามในขณะที่ผมก้มหน้าปาดน้ำตาตัวเอง ก่อนที่จะเผลอหันไปเห็น..ทุกคนมองผมเป็นตาเดียว ใช่ทุกคนมองผมตกใจมาก และจากนั้นแม่พู่กันก็ฟุบลงไปร้องไห้กับพื้น ส่วนพ่อรัฐท่านสะอื้น..ก่อนจะคลานเข่าและใช้แขนเสื้อเช็ดฝุ่นที่ป้ายชื่อแม่เหมือนทุกคนจะรู้ว่าผมเจออะไรและคุยกับใคร แต่แค่ไม่พูดเท่านั้น จนผมถอยหลังไปหยุดอยู่ข้างๆพ่ออัฐ ที่ยืนมองอยู่สักพัก และกอดอกจ้องไปที่สองคนนั้นแทน"เอายังไงอิฐ..." พ่ออัฐถาม แต่ตามองไปที่พ่อรัฐกับผู้หญิงคนนั้น"แม่บอกให้ผมพอ.." "เหรอ? เมื่อกี้คงจะเห็นจริงๆสินะ อืมงั้นก็พอ..เราควรปล่อยวางสักที เกิดเรื่องขนาดนี้แม่แกคงหมดห่วงแล้ว""ครับ หมดห่วง..และบอกว่าอยากมาเกิดใกล้ๆผม ให้ผมมีลูกสาวให้ได้" พ่ออัฐหันขวับมองผมตกใจ ก่อนสุดท้ายท
Last Updated : 2025-04-22
Latest chapter
พิษมาเฟีย [92] ชมพูพิงค์ | ️THE END ️
"เฮ้ย! พวกมึงโทรหาช่างกระจกสิวะ!"เฮ้อออออ!..เป็นแบบนี้ไม่รู้กี่ร้อยครั้งที่บ้านเรากระจกพัง คุณอิฐเขาก็แก้ปัญหาด้วยวิธีเดิมๆของเขา คือใช้ลูกน้องเรียกช่าง! เขาไม่เคยห้ามลีอองเรื่องเล่นปืนเลยสักครั้ง จนนานเข้าๆลูกชายตัวแสบสอยแจกันบ้างล่ะ สอยถ้วยน้ำชาพ่ออัฐแตกบ้างล่ะแต่ก็เป็นเช่นเดิม..คือคุณอิฐไม่ดุลีอองเลย ต่อให้ของที่พังมันจะมูลค่ามหาศาลและแตกไปต่อหน้าต่อตาเขาก็ตาม เขาก็จะเพิกเฉย! ซึ่งแตกต่างจากลิลินมากเลย..รายนั้นถูกดุแทบทุกเรื่องปกติพ่อต้องสปอยลูกสาวไม่ก็ตามใจมากๆใช่มั้ย แต่บ้านนี้ไม่!!...คุณอิฐเขาไม่เคยใจดีกับลิลินเลย มันต่างจากลีอองลิบลับโดยเฉพาะเรื่องติณห์ที่ฉันหว่านล้อมทุกวัน ลูกสาวเราแปดขวบและติณห์ก็โตมาหล่อนิสัยดีมาก! คุณอิฐเขาก็ยังไม่ยอมให้ลูกไปสนิทกับติณห์ แถมยังดุทุกครั้งที่ลิลินพูดถึงนี่ขนาดเป็นลูกชายเพื่อนสนิทซีอีโอสายการบินเวลฟายนะ ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่นตาสีตาสาล่ะ?...หึ! ฉันว่าชาติหน้าตอนบ่ายๆก็ไม่ได้ย่างกรายเข้ามาในชีวิตลูกสาวเขาหรอกจนหลังจากที่ถูกห้าม ลิลินก็ตึงตังกลับขึ้นไปบนบ้าน และเดินลงมาพร้อมกระเป๋าเป้หนึงใบ...ไปหยุดที่พี่ชะเอม"ป้าเอมคะ ไปส่งลินที่บ้านพี่ติณห
พิษมาเฟีย [91] ชมพูพิงค์ | Welcomeลีออง (หายนะ)
ทั้งโรงพยาบาลเวลานี้ตีสองย่างตีสาม คงจะมีแค่ฉันคนเดียวสินะทีี่แหกปากโวยวาย และใช่ลูกน้องคุณอิฐก็เดินนำแหวกทางให้ เพื่อจะได้เคลียร์ทางส่งฉันให้ถึงห้องคลอดเร็วที่สุดจะว่าเวอร์วังก็ว่าไปเถอะฉันไม่เถียง เพราะเสียงรองเท้าตึกๆที่วิ่งตามเป็นขบวนตอนนี้มันมีความหมายกับฉันเหลือเกิน ฉันรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะคลอดทายาทของตระกูลมาเฟียหรือหัวหน้าใหญ่ของพวกเขายังไงอย่างงั้น!เพราะทุกคนเดินไปมองทางไปเคร่งเครียดมาก และหนำซ้ำไม่พอ..ยังกางแขนกั้นคนอื่นไม่ให้มองมาที่ฉันอีกมันเป็นธรรมเนียมต้อนรับผู้สืบทอดตำแหน่งเหรอ?! ทำไมแห่กันมาทั้งบ้านและเวอร์กันขนาดนี้! ฉันรู้สึกว่าตัวเองสำคัญก็จริง แต่ใจฉันก็กลัวว่าตัวเองจะรบกวนคนไข้คนอื่นด้วย"คุณพิงค์ถึงห้องคลอดแล้วครับนาย!"เมื่อถึงประตูห้องคลอด..ลูกน้องฝั่งซ้ายก็โทรรายงานคุณอิฐทันที ที่ตอนนี้เขาไปเคลียร์งานที่บ่อนตั้งแต่เย็นและยังไม่กลับซึ่งฉันที่ปวดท้องยิ่งได้ยินและยิ่งโมโหมาก เขารู้ทั้งรู้ว่าฉันใกล้คลอดนะ! แต่ทำไมไม่มาดูแลฉันด้วยตัวเอง จะส่งลูกน้องมาเป็นขบวนแบบนี้ทำไม! เขาเป็นพ่อลูกสองแล้วยังคิดไม่ได้อีกเหรอ?!แต่ดีนะที่พี่หลินพี่ชะเอมช่วยดูลิลินให้ ไม่อย่า
พิษมาเฟีย [90] ชมพูพิงค์ | คำพูดแห่งความหวัง
รู้ไหมว่าการหลอกสามีมันยากกว่าลอกข้อสอบไฟนอลอีก ฉันกลัวคุณอิฐเขาเตะตัดขาเรื่องติณห์มาก ยิ่งได้ยินเขาห้ามลิลินเรื่องบอกรักแบบนั้นฉันยิ่งกลัวอะไรก็ไม่รู้ก็แค่เด็กบอกรักกัน ทำไมเขาต้องห้ามลูกจริงจังเบอร์นั้นด้วย!!!"ลิลิน หลังจากนี้หนูไม่ต้องคุยเรื่องพี่ติณห์กับปาป๊านะลูก เพราะปาป๊าอาจจะห้ามหนูไม่ให้เจอพี่ติณห์อีก ""ค่ะ ได้เยยๆ" ลิลินรับคำทันทีซึ่งมันดีมาก และแบบนี้ล่ะเข้าแผนการ เชื่อแม่แล้วจะได้ดีทุกคน!หลังจากวันนั้นที่ฉันกำชับลูก ฉันก็คอยหลบหลีกคุณอิฐพาลิลินไปเที่ยวเล่นบ้านพี่เต้บ่อยๆ แถมอ้างกับหมอน้ำแข็งว่าลิลินแค่อยากมาหาอันติงเท่านั้น ไม่ก็เราขับรถผ่านๆเลยแวะมาทักทายซึ่งหมอน้ำแข็งก็ไม่ว่าอะไร จนระหว่างที่ทิ้งลูกให้เล่นกับตุ๊กตาในกรงใหญ่ๆ เราสองคนก็มีเวลาคุยกันมากขึ้น "ลิลินไหวพริบดีนะคะ คิดไว้รึยังว่าจะให้เธอเรียนอะไร?"เอ่อ...ลูกเพิ่งสองขวบกว่าๆฉันต้องคิดเรื่องเรียนให้ลูกแล้วจริงดิไม่ทันตั้งตัวเลยนะเนี่ย เพราะก่อนหน้านี้ไม่กี่ปี ฉันเพิ่งเรียนจบเอง-_-"ยังเลยค่ะ คงต้องรอดูไปก่อน^^""อืม งั้นตอนนี้ก็สังเกตลิลินเลยนะคะ สังเกตว่าชอบอะไร หรือสนใจอะไรเป็นพิเศษ จากนั้นค่อยหาอุปกรณ์ข
พิษมาเฟีย [89] อิฐ | ลีอองปราบพยศ!!
"รูดกันเป็นว่าเล่นเลยเว้ย-_-""อะไรวะ? " ผมขมวดคิ้วถามไอ้เต้ เมื่อมันหยิบโทรศัพท์มือถือสมาร์ทโฟนจากเสื้อสูทตัวเองออกมา ก่อนที่มันจะส่ายหน้า แล้วเปิดข้อความเลื่อนผ่านๆให้ผมกับไอ้พีมดู"เมียกูถึงห้างไม่ถึงสิบนาทีรูดไปแล้วหกแสน" "อย่างมึง ขนหน้าแข้งไม่ร่วงหรอกกูรู้^^" จริงของไอ้พีม อย่างไอ้เต้หกสิบล้านยังจ่ายได้สบายๆแค่หกแสนมันจะบ่นอะไรนักหนาวะ"มึงให้เมียไปแล้ว อย่าบ่นสิวะ" ผมบอก..ก่อนจะจิบไวน์ขวดละล้านของมันพอหอมปากหอมคอ"ถ้าเมียรูดซื้อของตัวเองกูไม่บ่นเลย แต่นี่ของติณห์ทั้งนั้น! มันเกินเด็กไปว่ะ ""เดี๋ยวโตขึ้นก็บริหารสายการบินต่อ มึงก็ไปพักผ่อนไงวะ แล้วนี่อันติงไปไหนล่ะ?ทำไมไม่ไปช็อปกับแม่^^"ไอ้พีมถาม เพราะปกติไอ้เต้จะเป็นคนเลี้ยงลูกสาวคนเล็กในห้องทำงานนี้"แม่กูพาไปสวนสัตว์ ตอนแรกก็วางแผนจะพาไปทั้งพี่ทั้งน้อง แต่ลูกชายกูไม่ยอม..บอกว่าเหม็นและสกปรก กูเลี้ยงลูกผิดรึป่าววะเนี่ย!-_- "ผมกับไอ้พีมมองหน้ากันทันที เมื่อไอ้เต้มันบ่นและถอนหายใจอย่างหัวเสีย เพราะนานทีผมจะเห็นมันโหมดนี้ จนไอ้พีมมันพูดขึ้นมาว่า"ลูกมึงเกิดมาเป็นคุณชาย และเป็นหลานชายคนแรกของสองตระกูลที่ร่ำรวยติดอันดับ มึงจะก
พิษมาเฟีย [88] ชมพูพิงค์ | มาเฟียเลี้ยงลูก 2
เอายังไงดี เพราะเสียงคุณสามีระดับไม่คงที่เลย เขาคงเต้นอยู่แน่ๆ หรือไม่ก็...อุ้มลิลินเต้นด้วย!!เพราะเมื่อกี้ฉันได้ยินกับหูตัวเอง รู้สึกว่าเขาจะถามลูกเรื่องเต้นมั้ยอะไรสักอย่าง?! มันต้องใช่แน่ๆเลย'อาบน้ำๆ อาบน้ำๆ กันเถอะ~อาบน้ำแล้วสบายตัว~ 'แหม..อินโทรก็มา ถ้าแรปด้วยนี่ฮาเลยนะ แต่น่ารักดี.. ฉันชอบคุณอิฐโหมดนี้จังและฉันไม่อยากเข้าไปขัดจังหวะเลยด้วยซ้ำ อยากให้เขาเล่นกับลูกบ่อยๆร้องเพลงให้ฟังเรื่อยๆแบบนี้ ถึงเขาต้องแอบทำในที่ลับตาคนก็เถอะและลิลินต้องเข้าใจนะลูก ปาป๊าของลูกเป็นมาเฟีย! เขาต้องคีพลุค! ส่วนหนูก็ยอมๆหรือไม่ก็ทนปาป๊าเขาร้องเพลงไปก่อน โตแล้วค่อยไปฟังพี่ติณห์ร้องแทนคำก็ติณห์สองคำก็ติณห์ ไอ้แผนจับติณห์ใส่กระด้งมันไม่เคยหลุดออกจากหัวฉันเลย ที่ผ่านมาฉันเลี้ยงลูกทะนุถนอมสุดๆ ทั้งทาครีมถนอมผิวทั้งทำสปาเด็ก เพราะมีเรื่องนึงอยู่ในหัวตลอดเวลาใช่ค่ะ..ลิลินต้องสวย ต้องเก่ง ต้องเป็นที่หมายตาของติณห์ และโตไปเธอต้องเป็นผู้หญิงเพอร์เฟคจนติณห์ต้องตามจีบ หรือไม่พี่เต้กับหมอน้ำแข็งต้องเห็นดีเห็นงามจับหมั้นหมายกันไว้แต่เนิ่นๆโอ้ยถ้าเป็นแบบนั้นชีวิตลูกสาวฉันคงจะดีมาก แต่ทั้งหมดที่ฉันคิดแล
พิษมาเฟีย [87] ชมพูพิงค์ | มาเฟียเลี้ยงลูก
หลังจากถ่ายรูปเสร็จ ฉันคุยกับวิสัญญีแพทย์ไม่กี่คำก็เผลอหลับไปก่อนที่จะตื่นขึ้นมาในเช้าตรู่ที่แสนสดใส และเห็นเพื่อนสนิทพ่อๆพี่ๆบอดิการ์ดของฉันยืนเต็มห้องไปหมด"น่ารักที่สุดเลยลิลินของอา""ไหนขอปู่อุ้มหน่อย""ดีๆนะพ่อ พ่อมือหนัก" เมื่อตื่นและปรับสายตาเข้ากับแสงจ้าๆในห้อง ฉันก็เห็นพ่อสามีกำลังอุ้มหลานอยู่จนฉันต้องหันไปมองหน้าสามีทันทีเพราะตอนนี้เขานั่งข้างๆเตียงและกำลังทำหน้าแปลกๆ เหมือนคน..กำลังจะร้องไห้"มึงมองๆหลาน แล้วหน้าเหมือนใครไอัรัฐ" พ่ออัฐถามยิ้มๆ ก่อนที่จะหันมามองที่คุณอิฐแวบนึง จนฉันต้องรีบทำตาปรือ เพื่อแอบดูปฏิกิริยาของเขาฉันอยากให้คุณอิฐเขาเลิกอคติกับพ่อเขาได้แล้ว พ่อลูกกัน..ยังไงๆก็ตัดกันไม่ขาด ถึงจะไม่ได้เลี้ยงดูมาก็ตามแต่สายสัมพันธ์ทางสายเลือดก็ยังอยู่"เหมือนกู""เหมือนกูต่างหาก" พ่ออัฐเถียงและเดินเข้าไปมองหน้าลิลินข้างๆลุงรัฐจนพู่กันพูดขึ้นมาว่า.."เหมือนพู่กันค่ะ น่ารักจิ้มลิ้มเหมือนพู่กันที่สุด^^""ถ้าน่ารักจิ้มลิ้มคงเหมือนพิงค์ ไม่เหมือนเธอหรอก""เอ๊ะ พี่อิฐ!>[]เถียงกันจนได้ ขนาดลิลินหลับอยู่ก็ไม่สนใจ แต่เมื่อพ่ออัฐท่านหันมาเห็นฉันลืมตาขึ้นเท่านั้นแหละ ท่านก
พิษมาเฟีย [86] ชมพูพิงค์ | Welcome LiLin
"แกจะวางได้ยัง ฉันเมื่อยขาหมดแล้วนะ" ฉันบ่นกับพู่กันอุบอิบ ขณะที่ตัวเองเก็บเสื้อผ้าเด็กสีชมพูไว้ในชั้นเหมือนเดิม ค่ะ..เรามีลูกสาว อะไรๆก็ต้องสีชมพูน่ารักมุ้งมิ้ง และเวลาเลือกก็รู้สึกเพลินจริงๆเหมือนเรามีตุ๊กตาตัวจิ๋วให้จับแต่งตัว~~"โอเคๆวางก็ได้ แค่นี้ก่อนนะคะคุณพี่พีม มนุษย์แม่แถวนี้โวยวายแล้ว"และแล้วฉันก็สบายหู เมื่อพู่กันกดวางสายแล้วหันมาเลือกเซ็ทผ้าอ้อมชุดเด็กกับฉัน แต่ไม่ว่าฉันจะหยิบจับอะไร เจ้าลิลินตัวน้อยก็ดิ้นมาก..ราวกับเธอกำลังเลือกช็อปปิ้งไปพร้อมๆกับฉันเลยซึ่งฉันไม่ได้มโนนะ..ฉันสังเกตมาสักพักแล้ว เมื่อไหร่ที่ฉันหยิบชุดเรียบๆลูกจะเงียบกริบไม่ถีบ แต่เมื่อฉันหยิบชุดเวอร์วังมีลูกเล่นมีเพชรวิ้งๆของเด็กโต เจ้าลูกสาวช่างเลือก..ก็จัดเต็มถีบท้องฉันรัวๆราวกับอยากได้!ซึ่งฉันก็ซื้อมันแทบจะทุกตัวที่จับนั่นแหละ ไม่สนหรอกว่าลูกจะมีปฏิกิริยายังไง เพราะแรกเกิดลิลินเธอก็ต้องใส่ชุดถนอมผิวผ้าบางๆเรียบๆอยู่แล้ว เอาไว้โตค่อยว่ากันอีกที จะแคทวอคเดินพรมแดงก็เต็มที่..แม่ไม่ห้าม"โอ้ยเยอะมากเลย! ลูกคนรวยก็แบบนี้แหละเนอะ!^[]^""เฮ้อ..นี่ส่วนน้อยนะ มีให้ส่งไปที่บ้านด้วย""แล้วเรื่องรถเข็น เตียงเด
พิษมาเฟีย [85] ชมพูพิงค์ | ลิลิน
'ตึกๆ ตึกๆ ตึกๆ'"ได้ยินมั้ยพวกมึง?!""ได้ยินครับ!!!"ลูกน้องทุกคนที่ยืนอยู่ในห้องโถง ตอบกลับมาเสียงดังจนเสียงก้องไปทั้งบ้าน ขณะที่ฉันนอนที่โซฟาด้วยอารมณ์เซ็งสุดพลัง เพราะสามีพยายามจับเสียงหัวใจลูกไม่หยุด อืม..ฉันเบื่อความเวอร์วังอลังการที่นานวันยิ่งหนักขึ้นๆ ถ้ามีอะไรอัพเดทหรือลูกขยับนิดนึง คุณาอิฐเขาก็เอามาบอกทุกคน..และเล่าวนซ้ำๆอยู่นั่นแหละ!เช่น..."วันนี้ลูกกูดิ้นด้วยว่ะ แม่งโคตรเก่ง" "ยินดีด้วยครับนาย^^""แล้วมึงเมื่อไหร่จะมีล่ะไอ้ชาย มึงรู้มั้ย..ว่าความรู้สึกเวลาพาเมียไปอัลตราซาวด์มันดีมาก ยิ่งจังหวะที่ได้ยินเสียงหัวใจและลูกขยับนะ แม่งโคตรดี"แหม..โม้เก่ง กว่าจะติดก็เป็นปีนะ "นายวางแผนจะมีกี่คนครับ เผื่อคนที่สองสามสี่จะได้เป็นเพื่อนกัน^^""ห้าหกคนว่ะ ให้รับผิดชอบบ่อน ผับ เก็บดอก และธุรกิจของแม่เขา น่าจะลงตัวพอดี"พูดจบคุณปาป๊าก็รินวิสกี้ใส่แก้วแล้วยกดื่มพรวดต่อหน้าต่อตาฉัน แต่เอาเถอะกินเลยเอาให้เต็มที่..เพราะเรื่องเหล้าฉันไม่ห้ามอยู่แล้วแต่เรื่องบุหรี่ฉันขอเพราะฉันไม่ชอบกลิ่น และมันก็ไม่ดีกับลูกในท้องมากๆฉันจึงปล่อยให้คุณอิฐเขาดื่มและโม้ไปแบบนั้น ก่อนจะหยิบนิตยสารจิวเวอรี
พิษมาเฟีย [84] ชมพูพิงค์ | ของขวัญ..กับการกลัวมา
ตั้งแต่เกิดมา..การอ้วกครั้งนี้เป็นครั้งที่ฉันอยากตายมากที่สุด ฉันทรมานมากๆยิ่งเจอน้ำค้างช่วงเวลาตีสามกับการพักผ่อนน้อยนิดที่สะสม จากที่แค่พะอืดพะอมฉัน...ฉันเริ่มหน้ามืดแล้ว!!"ตัว..เค้าไม่ไหวแล้ว จะเป็นลม ตัว...""หยุดอ้วกแล้วไปขึ้นรถ พิงค์! เฮ้ยๆ !"ใช่ หูสองข้างอื้อและตาก็เริ่มปิด วูบเดียวจริงๆที่ฉันหันกลับไปมองสามี..ฉันก็หมดแรงฟุบลงไปในพุ่มไม้จากนั้นภาพความฝันก็เลือนลางเข้ามาในหัวฉัน..จนเห็นมีดดาบซามูไร กับลายสลักตัวอักษรคันจิที่ปลายดาบ...ที่มันตามหลอกหลอนมาตลอดใช่ ฉันกำลังยืนอยู่ท่ามกลางสนามรบเหมือนเคยๆ และในฝันก็ไม่รู้เลยว่ามันยุคไหน?ใครเป็นใคร? แต่ครั้งนี้...ไม่เหมือนครั้งก่อน...ฉันไม่ได้ถูกแทง...และฉันก็เห็นคนถือดาบนั้นชัดเจนมากเพราะตอนนี้ชายร่างใหญ่เดินถือดาบเล่มนั้นก้าวดุ่มๆมาหาฉัน เขาขมวดคิ้วไล่สายตาที่ดุดัน..มองร่างเล็กของฉันที่ยืนน้ำตานองหน้า ฉันรู้สึกกลัวจริงๆ ฉันกลัวว่าตัวเองจะถูกแทงเหมือนครั้งก่อน.. แต่เมื่อเห็นเขาหยุดลดปลายดาบลง..ฉันก็กู่เข้าไปร้องขอ ด้วยการยกมือไหว้มือสั่นๆน้ำตาคลอเต็มสองตา'ชะช่วยด้วย..ช่วยด้วย ฉันยังไม่อยากตาย อย่าทำอะไรฉันเลยนะคะ''ตายเห
