[55] อิฐ | คนขี้ยั่ว 2 (NC25+++)

ถึงจะมาถึงขั้นนี้ แต่บอกเลย..ใจผมแม่งตกถึงตาตุ่มกับคำพูดเธอ

เกิดอะไรขึ้น..

ทำไมถึง...เป็นได้ถึงขนาดนี้

หลังจากที่ผมฉุกคิดมองคนตัวเล็กที่นั่งคุกเข่าตรงพื้น สมองอันชาญฉลาดมันก็พลันคิดถึงเรื่องที่ผมทำกับคนอื่นไว้ทันที

อาการแบบนี้..ที่เมื่อกี้ผมลังเลและไม่แน่ใจ ตอนนี้ผมเริ่มแน่ใจแล้วว่ะ ยัยสีชมพูต้องกินอะไรสักอย่างเข้าไปแน่ๆ

"ตัว..ตัวทำไมไม่ทำ ตัวววววววว" ครับ แค่ผมถอยหลังจะกลับเข้าไปในห้องนอนเท่านั้น ยัยสีชมพูก็ก้มคว้าขมับกอดขาผมไว้

อาการแบบนี้มันเกินไปจริงๆว่ะ ต่อให้เธอจะพิศวาสผมแค่ไหน ยังไงๆก็ไม่ถึงกับขั้นวอนขอขาดไม่ได้แบบนี้

"วันนี้ไปกินอะไรมา?" ผมถามเสียงต่ำ

"กินหลายอย่าง แต่ตอนนี้อยากกินตัว..^\\^" อาการเริ่มหนัก เพราะพอเธอพูดจบ..ก็เริ่มจับน้องชายผมเล่นอีกแล้ว

จะเอายังไงดีล่ะ ผมจะออกไปหาต้นสายปลายเหตุก็ไม่ได้ เพราะมือเล็กๆเริ่มปลุกไอ้มังกรใหญ่..จนมันผงาดขึ้นมาอีกครั้ง

"อยากมากใช่มั้ย..งั้นลุกขึ้น" ผมจึงกัดฟันบอกเธอ และทำตามใจสั่ง ก่อนจะโน้มลงไปจับมือที่ซุกซนอยู่นั้น..ฉุดขึ้นมา

จนคนตัวเล็กเผยยิ้มกริ่มช้าๆ..และยกแขนขึ้นมาคล้องคอผม

"เอาสามสิบหกดอก..เหมือนดอกไม้ที่ตัวให้เลยนะ ^^\\"

ถ้าทำ