LOGINShare
[32] ชมพูพิงค์ | รัก...จากจดหมาย
Last Updated:
2025-04-22 19:01:19
Related chapters
พิษมาเฟีย [33] ชมพูพิงค์ | หลอกล่อ
"อะไรนักหนาวะ!?"คุณอิฐเขาสบถเสียงดัง แถมหัวเสียหันมองรอบๆเกาะที่มันไม่มีอะไรเลย ตอนนี้มีแค่ฉันกับเขาเท่านั้น และฉันเองก็สมองตื้อคิดหนักเหมือนกัน เพราะก่อนหน้าที่เราจะไปอีกฝั่งของเกาะ เรายังเห็นเรือยอร์ชกับเรือยางจอดอยู่มันหายไปเร็วมาก..ถ้าเทียบกับระยะเวลาสั้นๆไม่กี่นาที"เอาไงอ่ะ ฮึกๆ เค้ากลัวจังเลย...เค้าว่ามันแปลกๆแล้วนะ""อย่าร้องนะ ไม่งั้นฉันจะฆ่าเธอ" ขู่รอบที่ล้าน จนคำขู่ไม่ศักดิ์สิทธิ์และฉันไม่รู้สึกอะไรเลย ก่อนที่จะตัดสินใจไม่นิ่งเฉย เดินไปหยิบกิ่งไม้เขี่ยๆเขียนๆบนทรายเพื่อความช่วยเหลืออีกทาง'ช่วยด้วย!!'"ทำอะไร?""เผื่อคนขับฮอล์ผ่านมาเห็นจะได้ช่วยไง เออนี่..ตัวก่อไฟสิ ก่อให้มีควันเยอะๆเลยนะ เรือที่ผ่านไปผ่านมาจะได้เห็นด้วย!" ฉันเสนอหน้าตาจริงจัง แต่เขากลับถอนหายใจเสียงดังใส่ ก่อนจะหันหลังเดินหนีไป จนฉันที่ถือกิ่งไม้รีบทิ้งและวิ่งตามเพราะระแวงหลังมาก มันเย็นๆหวิวๆ บรึ๋ย~"ตัวๆรอด้วย..เค้าพูดจริงๆนะ เราน่าจะลองดู""เราไม่ได้ลำบากขนาดนั้น บ้านพักอาหารมี และสิ่งที่เธอทำ ไม่แน่..เราอาจจะโดนปล้นอีก "โดนปล้น!!O_O"แต่ตัวมีปืนนะ ยิงมันเลย..ตัวเก่งเค้ารู้" ฉันรีบชม เพราะเห็นเขาส
Last Updated : 2025-04-22พิษมาเฟีย [34] ชมพูพิงค์ | ถูกลวง ถูกล่อ (NC25+++)
"ตัว..ถ้าตัวทำ วันนี้คือสามครั้งเลยนะ""อืมจะได้หลับสบาย.."หลับสบายหรือตายก่อน! ฉันหันไปค้อนเขา แต่เมื่อเห็นร่องซิกแพคที่กำลังเขยื้อนเข้า..ก็รีบหันขวับจ้องผนังห้องน้ำแทน เพราะตอนนี้ลำรักลื่นๆแข็งๆ มันกำลังถูช้าๆ..และถูกดันเข้าตัวฉันแล้วต้องยอมแล้วมั้ง อื้ม ยอมๆไปเถอะ...กลับไปค่อยหลบหน้าเขา ไม่ก็ใช้พี่หลินพี่ชะเอมเป็นกำบัง"โอะตัว...จะทำก็ทำ แต่เสร็จแค่ตรงนี้นะเค้าง่วง" ฉันบอกและหลับตาปี๋ รอรับความเสียววูบผ่านท่อนเอ็นอุ่นที่เข้ามาช้าๆ ก่อนจะรีบคว้าหมับที่ท่อราวผ้าและเงยหน้าขึ้นหลับตา เพราะแค่เขาขยับช้าๆ..ก็เสียวซ่านถึงกลางหลัง"โอะ...โอ้ย~เค้าเสียว " มันเสียวขึ้น เสียวกว่าครั้งแรกบนเรือและบนเตียง ซึ่งฉันชอบความรู้สึกนี้มาก...เพราะทุกสัมผัสทุกจังหวะ มันมีแต่ความเสียว "อ่าส์ เธอเป็นแบบนี้..ฉันจะไปกินใครได้อีกวะ"เขาพูดอู้อี้เบาๆ ซึ่งฉันฟังไม่ชัดว่ามันคืออะไร เพราะแค่เสียงน้ำฝักบัวที่เปิดไว้ กับหูอื้อๆของฉัน..มันก็ไม่ได้ยินอะไรแล้วจนเขาออกแรงบีบเอวฉันก่นกระแทก ทั้งเร็วและแรงขึ้นเรื่อยๆปึก ปึก ปึก ปึก ปึก!"อ๊ะ อ๊าส์ ...ตัววววววว " หัวแทบทิ่ม จนมือสองข้างทาบผนังเย็นๆ..รั้งตัวเองสู้
Last Updated : 2025-04-22พิษมาเฟีย [35] ชมพูพิงค์ | ตาต่อตา..ฟันต่อฟัน
ขากลับ..ฉันแทบไม่ลงไปเหยียบห้องนอนชั้นล่างเลย เอาแต่เนียนๆเซลฟี่ข้างคุณอิฐ ใส่หมวกปีกกว้างปล่อยผมปลิวๆถ่ายรูปอัพไอจีและไม่ลืมจ้าา..ไม่ลืมถ่ายเห็นใบหูกับหน้าหล่อๆของคนขับเรือด้วย เพราะฟักแฟงมันต้องเห็น มันต้องกระอัก!!"จะถ่ายอะไรนักหนา ถ้าเมาเรืออ้วกแตก..ฉันจะโยนเธอลงน้ำให้ปลากิน-_-"ถึงจะได้กันแล้ว แต่ก็ยังชอบขู่ชอบหาเรื่องฉัน!"แหมทำเป็นดุ!..เค้าก็แค่ถ่ายอัพไอจีกระแทกหน้าฟักแฟงเท่านั้นแหละ"ได้ยินแบบนั้น เขาก็ถอนหายใจเสียงดังและมองฉันทันที ก่อนที่ฉันจะเชิดหน้าใส่เอาเรื่อง"ทำไม? กระแทกหน้าคนของตัวไม่ได้รึไง?" "เฮ้อ!! ผู้หญิงแม่งคิดเล็กคิดน้อยน่ารำคาญว่ะ ฉันไม่ยุ่งเกี่ยวกับฟักแฟงแล้ว""แต่ตัวเคยยุ่ง! เค้าไม่ชะ.." ยังไม่ทันหลุดคำสุดท้ายฉันก็รีบปิดปากไว้ และหันหน้าหลบตายแล้ว ทำไมฉันต้องตะหงิดๆใจกับคำนี้ด้วย ไม่ชอบ..ใช่ฉันน่ะไม่ชอบฟักแฟง ไม่ได้หมายถึง ไม่ชอบที่เขาเคยมีซัมติงกับยัยนั่น"ไม่ต้องห่วง..ฉันแค่เคยควง แต่ยังไม่ได้ฟัน เพราะมันมีมารมาขัดขวาง!"คำว่า'มาร'นี่ชัดจังเลยนะได้ยินแบบนั้นฉันก็รีบก้มหน้าทำเป็นพิมพ์แคปชั่น...แต่แอบยิ้มที่มุมปากสะใจ ฉันรู้ว่าฟักแฟงอยากได้คุณอิฐและอยากเอ
Last Updated : 2025-04-22พิษมาเฟีย [36] ชมพูพิงค์ | ต่อสู้..กับความจริง
อธิฐานเรียบร้อย ฉันก็รีบเดินเข้าไปในห้องทำงานลุงอัฐ แต่เมื่อผ่านพ้นประตูเหยียบเข้ามาก็ต้องหยุดชะงัก เพราะฉันเห็นของล้มระเนระนาด และคุณอิฐกำลังใช้ปืนชี้หน้าพ่อเขา!!"พิงค์ออกไป" ลุงอัฐบอกฉันทันทีเมื่อฉันค่อยๆเดินไปใกล้ๆ แต่คุณอิฐไม่สนใจ.:เขายังเล็งปืนไปที่พ่อตัวเองอยู่"พิงค์..ลุงบอกให้ออกไป""ห่วงเมียใหม่เหรอ เหอะ! แล้วทีทำกับแม่แบบนั้น..พ่อทำได้ไงวะ!" เสียงตะคอกทำฉันที่ยืนมองสะดุ้งโหย่ง แต่ลุงอัฐคนที่ถูกปืนชี้หน้าตรงๆท่านกลับนิ่ง และแค่ถอนหายใจเท่านั้น"เฮ้อ..แกพูดเรื่องอะไร? แกมันเลือดร้อนอิฐฉันชักจะเหลืออดกับแกแล้วนะ""เลือดร้อน? เออ เพราะพ่อแม่งไม่เคยรู้สึกผิดกับสิ่งที่ตัวเองทำไง! พ่อฆ่าแม่ทำไมวะ!!?"ได้ยินคำนั้น..เหมือนฟ้าผ่าเปรี้ยงขึ้นมาเสียงดัง เพราะลุงอัฐที่หันไปส่ายหน้าเอือมระอานั้น ท่านหันขวับกลับมาทันทีก่อนที่จะยกไม้เท้าชี้หน้าลูกชายตัวเอง.."กะ...แกพูดว่าไงนะ!?""ช็อคเหรอที่ผมรู้ จริงๆพ่อก็อยากจะฆ่าผมด้วยใช่มั้ย แต่ผมดันไม่ตาย!" ลุงอัฐนิ่งไปครู่..ท่านดูตกใจและช็อคมาก ก่อนจะกวาดสายตามองรอบๆจนหยุดมองที่ฉัน ด้วยสีหน้าท่าทางไม่สู้ดีแต่ยังไงๆฉันไม่เชื่อ..ว่าลุงอัฐทำ ท่านไม
Last Updated : 2025-04-22พิษมาเฟีย [37] ชมพูพิงค์ | ต่อสู้...กับความจริง2
"จะมองหน้ากันอีกนานมั้ย?.."ฉันกับคุณอิฐที่มองกัน หันขวับไปหาลุงอัฐโดยไม่ได้นัดหมาย ก่อนท่านจะวางไม้เท้าที่ถือพิงไว้ และมองไปที่ลูกชายตัวเองอีกครั้ง"เอาล่ะ..ก่อนฉันจะบอกความจริง ฉันอยากถามแกหนึ่งคำถาม แกอยากเป็นพี่น้องท้องเดียวกับหนูพิงค์มั้ย?"คำถามนั้นลุงอัฐน่าจะรู้คำตอบอยู่แก่ใจ แต่ไม่รู้ทำไมท่านยังถาม ใครจะอยากมีสัมพันแบบนี้กับคนที่มีสายเลือดเดียวกัน แค่คิดก็ทุเรศแล้ว"ไม่ครับ ไม่อยากเลยสักนิด..""พิงค์ล่ะ..อยากมั้ย? อยากให้พี่อิฐเป็นพี่ชายมั้ยลูก" คำว่าพี่ชายคำนี้ ทำให้ริมฝีปากฉันสั่นระริกและน้ำตาเอ่อเต็มสองตามันเป็นคำถามที่จี้ใจชะมัด ย้ำอยู่ได้ว่าพี่ชาย ย้ำทำไมนักหนา!"ไม่ค่ะ อย่าถามอะไรหนูอีกนะคะ หนูรู้สึก..ทุเรศตัวเอง" พอฉันตอบแบบนั้นลุงอัฐก็พยักหน้าเบาๆรับรู้ ก่อนที่จะหันไปเข้าเรื่องกับคนที่รออยู่อีกฝั่งส่วนคุณอิฐนั่งขรึมมาก แต่เมื่อเห็นว่าฉันมองเท่านั้นแหละ..เขาก็ลอบถอนหายใจหันหน้าไปทางอื่น"เอาล่ะพิงค์ พ่อคงไม่มีหลักฐานมาชี้ชัดนอกจากผลดีเอ็นเอ ถ้าหากพิงค์ไม่สบายใจพ่อก็พร้อมที่จะตรวจ และอีกอย่างพ่อมีพยานปากที่ยังมีชีวิตรอดอยู่หนึ่งคน ...คนนั้นคือพร คนที่พิงค์คิดว่าเป็นแม
Last Updated : 2025-04-22พิษมาเฟีย [38] ชมพูพิงค์ | รับผิดชอบ?
มันคงเป็นฉันคนเดียวที่คิดเยอะ..มองว่าของไม่กี่ชิ้นที่อยู่ในอนุสรณ์รูปไข่ มันมีความหมายนัยๆซ่อนอยู่ เพราะถ้าเป็นฉัน..ฉันคงไม่เลือกใส่ของจุกจิกที่ใช้ๆทิ้งๆ..เช่นพวกถาดสีแปรงพู่กันให้ลูกดูต่างหน้าหรอก มันแปลกๆ"แดง น้ำเงิน นี่คือ..คนอื่นใช้แทนการแยกฝ่ายเหรอคะ?""ใช่ จนเราก็เรียกกันแบบนี้มาตลอด อิฐแกจำที่ฉันบอกได้มั้ย ผ่านเส้นแม่น้ำเจ้าพระยาฝั่งธนไป เราไม่มีอำนาจ ฉันห้ามแกนักหนาไม่ให้แกเข้าไปกร่างคุมแถวนั้น..โดยเฉพาะอาบอบนวดชื่อดังร้านนึง ที่เป็นรูปมังกรสีแดง"คุณอิฐพยักหน้าเบาๆรับรู้ แต่ก็ไม่ได้ถามอะไร จนลุงอัฐพูดต่อว่า"เพราะไอ้รัฐพ่อแกอยู่ที่นั่น มันรู้จักแก..เพราะที่ผ่านมามันคิดว่าแกเป็นลูกชายฉันที่ฉันอุปการะไว้ ไม่ว่ายังไงเราก็ไม่สามารถเจรจาได้ เรื่องที่แกจะไปเคลียร์เหมือนกัน ฉันว่าแกอ้าปาก..มันก็ยิงแกแล้ว"พ่อคุณอิฐชื่อรัฐเหรอเนี่ย? แต่โหดเหี้ยมกันจริงๆ ตอนนี้ฉันเริ่มรู้สึกโชคดีแล้ว..ที่โตมาอีกสภาพแวดล้อมนึง ถึงจะเป็นลูกคนใช้ มันก็ดีกว่าหัวซุกหัวซุนหนีลูกปืนจากอริพ่อ "ผมพึ่งรู้จากพ่อเนี่ยล่ะ ว่าคนอื่นแยกฝ่ายให้เรา ทำไมพ่อไม่บอกผม""บอกแก..แกก็ไปหาเรื่องพ่อแท้ๆแกสิ ฉันรู้จักแกดี.
Last Updated : 2025-04-22พิษมาเฟีย [39] ชมพูพิงค์ | ความรู้สึก ตัดขาด (NC25)
"เธอห้ามเกลียดฉัน ไม่ว่าจะยังไงก็ห้าม!""ฮืออออ เอาเลยงั้นเอาให้พอ..ตัวมันบ้าไปแล้ว!" ไม่ว่าจะด่า ไม่ว่าจะประชด ฉันก็ถูกคนตัวโตกดเอวลงหว่างขา ก่อนเขาจะรวบแขนสองข้างฉันรวดเร็วและพยายามถอดเสื้อผ้า ดึงกางเกงนอนพรึบ!กระชากมันลงมา แล้วสอดใส่อย่างไม่ปราณี"อื้อ! เจ็บนะ!""เจ็บเพราะเธอไม่ยอมเอง..ฉะนั้นอยู่เฉยๆ!" บ้าเอ้ย!! ฉันเจ็บไปหมดทั้งตัวแล้ว ยิ่งเขาขยับเอวยิ่งเขาขยี้เข้ามาเรื่อยๆและเร็ว! ฉันยิ่งทรมานหลายพันเท่า ต่อให้ฉันรู้สึกกระสันตามจังหวะสวาทที่เขาโถมใส่เนินสาว แต่ในใจลึกๆมันเจ็บแทบขาดใจ มันทั้งจุกในอก..ทั้งเจ็บในใจจนแทบน้ำตาไหล พอแล้ว..ครั้งนี้ครั้งสุดท้าย และมันจะเป็นจุดเปลี่ยนทุกๆอย่าง ฉันจะไม่ทนกับคนที่ใจร้ายใจดำเห็นฉันเป็นอิตัวบนเตียงแบบนี้อีกแล้วปึก ปึก ปึก ปึก !" อ๊ะ อ๊ะ ฮืออออออตัว! ตัวเลิกบ้าสักที ""ทำไมล่ะ? ไม่เสียวเหรอ? เครียดๆแบบนี้ได้ปลดปล่อยดีออก ฉันเสียวเป็นบ้าเลย..อ่าส์~"เขาพูดไปหอบไป พร้อมกับร่างฉันที่สั่นไหวไปตามจังหวะ มันไม่ใช่แค่เขาร่อนเอวใส่เท่านั้น เขายังบดขยี้มันเน้นๆหนักๆจนฉันครางเฮือกออกมา "อื้อ!!""ชอบแบบนี้ใช่มั้ย?""ไม่ชอบ เกลียด !""เกลียด?..บ้าจ
Last Updated : 2025-04-22พิษมาเฟีย [40] อิฐ | ไม่ยอม
เมื่อคืนผมนอนไม่หลับทั้งคืน ผมเครียดเรื่องพ่อตัวเองและเรื่องใครคนบางคนจากที่ได้ยินลุงอัฐเล่าให้ฟังหมดจด บอกตรงๆผมทั้งคับแค้นใจทั้งเสียใจ ไม่ให้ผมเสียใจได้ไงวะ..ก็พ่อผมไม่ใช่คนดีและคิดร้ายกับฝ่ายเรา แถมยังฆ่าแม่ผม และพยายามฆ่าผู้หญิงที่พ่ออัฐรักทุกคนอีกผมปวดหัวชิบ ตอนนี้ผมไม่รู้จะทำยังไงแล้วจริงๆ เพราะก่อนหน้าที่ใครขัดหูขัดตาและขัดผลประโยชน์ ผมจะยิงทิ้งหมด แต่คนนี้คือพ่อผม...ผมทำไม่ได้ เพราะท่านกำลังเข้าใจผิดกับเรื่องที่เกิดขึ้น และผมควรไปอธิบายกับท่าน เพื่อจบเรื่องคับแค้นใจพวกนี้ทั้งหมด ก่อนที่ยัยสีชมพูจะเป็นเป้าหมายและเกิดอันตรายหลังจากไปรับแม่พรของยัยสีชมพู ผมถึงบ้าน..ก็นั่งคิดเรื่องนั้นอยู่พักใหญ่ เพราะปัญหาชีวิตเยอะจนไม่รู้จะเรียงลำดับยังไง ได้แต่นั่งดื่มกาแฟและถอนหายใจทิ้งจนพ่อเดินมาและหยุดยืนมองผม.."ทำไมแกตื่นเช้าล่ะอิฐ" "ผมยังไม่ได้นอน" ผมตอบพ่อ และนั่งจมกับความคิดตัวเองต่อ จนท่านถอนหายใจเบาๆก่อนจะเดินมานั่งที่โซฟากับผม"เฮ้อ..แกเครียดเรื่องอะไร เรื่องพ่อรัฐของแก..หรือพิงค์""ทั้งคู่ ผมไม่ชอบว่ะพ่อ...ไม่ชอบที่ตัวเองต้องมานั่งคิดอะไรแบบนี้ ทำไมมันหลายปัญหาจังวะ""ถูกแล้ว
Last Updated : 2025-04-22
Latest chapter
พิษมาเฟีย [92] ชมพูพิงค์ | ️THE END ️
"เฮ้ย! พวกมึงโทรหาช่างกระจกสิวะ!"เฮ้อออออ!..เป็นแบบนี้ไม่รู้กี่ร้อยครั้งที่บ้านเรากระจกพัง คุณอิฐเขาก็แก้ปัญหาด้วยวิธีเดิมๆของเขา คือใช้ลูกน้องเรียกช่าง! เขาไม่เคยห้ามลีอองเรื่องเล่นปืนเลยสักครั้ง จนนานเข้าๆลูกชายตัวแสบสอยแจกันบ้างล่ะ สอยถ้วยน้ำชาพ่ออัฐแตกบ้างล่ะแต่ก็เป็นเช่นเดิม..คือคุณอิฐไม่ดุลีอองเลย ต่อให้ของที่พังมันจะมูลค่ามหาศาลและแตกไปต่อหน้าต่อตาเขาก็ตาม เขาก็จะเพิกเฉย! ซึ่งแตกต่างจากลิลินมากเลย..รายนั้นถูกดุแทบทุกเรื่องปกติพ่อต้องสปอยลูกสาวไม่ก็ตามใจมากๆใช่มั้ย แต่บ้านนี้ไม่!!...คุณอิฐเขาไม่เคยใจดีกับลิลินเลย มันต่างจากลีอองลิบลับโดยเฉพาะเรื่องติณห์ที่ฉันหว่านล้อมทุกวัน ลูกสาวเราแปดขวบและติณห์ก็โตมาหล่อนิสัยดีมาก! คุณอิฐเขาก็ยังไม่ยอมให้ลูกไปสนิทกับติณห์ แถมยังดุทุกครั้งที่ลิลินพูดถึงนี่ขนาดเป็นลูกชายเพื่อนสนิทซีอีโอสายการบินเวลฟายนะ ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่นตาสีตาสาล่ะ?...หึ! ฉันว่าชาติหน้าตอนบ่ายๆก็ไม่ได้ย่างกรายเข้ามาในชีวิตลูกสาวเขาหรอกจนหลังจากที่ถูกห้าม ลิลินก็ตึงตังกลับขึ้นไปบนบ้าน และเดินลงมาพร้อมกระเป๋าเป้หนึงใบ...ไปหยุดที่พี่ชะเอม"ป้าเอมคะ ไปส่งลินที่บ้านพี่ติณห
พิษมาเฟีย [91] ชมพูพิงค์ | Welcomeลีออง (หายนะ)
ทั้งโรงพยาบาลเวลานี้ตีสองย่างตีสาม คงจะมีแค่ฉันคนเดียวสินะทีี่แหกปากโวยวาย และใช่ลูกน้องคุณอิฐก็เดินนำแหวกทางให้ เพื่อจะได้เคลียร์ทางส่งฉันให้ถึงห้องคลอดเร็วที่สุดจะว่าเวอร์วังก็ว่าไปเถอะฉันไม่เถียง เพราะเสียงรองเท้าตึกๆที่วิ่งตามเป็นขบวนตอนนี้มันมีความหมายกับฉันเหลือเกิน ฉันรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะคลอดทายาทของตระกูลมาเฟียหรือหัวหน้าใหญ่ของพวกเขายังไงอย่างงั้น!เพราะทุกคนเดินไปมองทางไปเคร่งเครียดมาก และหนำซ้ำไม่พอ..ยังกางแขนกั้นคนอื่นไม่ให้มองมาที่ฉันอีกมันเป็นธรรมเนียมต้อนรับผู้สืบทอดตำแหน่งเหรอ?! ทำไมแห่กันมาทั้งบ้านและเวอร์กันขนาดนี้! ฉันรู้สึกว่าตัวเองสำคัญก็จริง แต่ใจฉันก็กลัวว่าตัวเองจะรบกวนคนไข้คนอื่นด้วย"คุณพิงค์ถึงห้องคลอดแล้วครับนาย!"เมื่อถึงประตูห้องคลอด..ลูกน้องฝั่งซ้ายก็โทรรายงานคุณอิฐทันที ที่ตอนนี้เขาไปเคลียร์งานที่บ่อนตั้งแต่เย็นและยังไม่กลับซึ่งฉันที่ปวดท้องยิ่งได้ยินและยิ่งโมโหมาก เขารู้ทั้งรู้ว่าฉันใกล้คลอดนะ! แต่ทำไมไม่มาดูแลฉันด้วยตัวเอง จะส่งลูกน้องมาเป็นขบวนแบบนี้ทำไม! เขาเป็นพ่อลูกสองแล้วยังคิดไม่ได้อีกเหรอ?!แต่ดีนะที่พี่หลินพี่ชะเอมช่วยดูลิลินให้ ไม่อย่า
พิษมาเฟีย [90] ชมพูพิงค์ | คำพูดแห่งความหวัง
รู้ไหมว่าการหลอกสามีมันยากกว่าลอกข้อสอบไฟนอลอีก ฉันกลัวคุณอิฐเขาเตะตัดขาเรื่องติณห์มาก ยิ่งได้ยินเขาห้ามลิลินเรื่องบอกรักแบบนั้นฉันยิ่งกลัวอะไรก็ไม่รู้ก็แค่เด็กบอกรักกัน ทำไมเขาต้องห้ามลูกจริงจังเบอร์นั้นด้วย!!!"ลิลิน หลังจากนี้หนูไม่ต้องคุยเรื่องพี่ติณห์กับปาป๊านะลูก เพราะปาป๊าอาจจะห้ามหนูไม่ให้เจอพี่ติณห์อีก ""ค่ะ ได้เยยๆ" ลิลินรับคำทันทีซึ่งมันดีมาก และแบบนี้ล่ะเข้าแผนการ เชื่อแม่แล้วจะได้ดีทุกคน!หลังจากวันนั้นที่ฉันกำชับลูก ฉันก็คอยหลบหลีกคุณอิฐพาลิลินไปเที่ยวเล่นบ้านพี่เต้บ่อยๆ แถมอ้างกับหมอน้ำแข็งว่าลิลินแค่อยากมาหาอันติงเท่านั้น ไม่ก็เราขับรถผ่านๆเลยแวะมาทักทายซึ่งหมอน้ำแข็งก็ไม่ว่าอะไร จนระหว่างที่ทิ้งลูกให้เล่นกับตุ๊กตาในกรงใหญ่ๆ เราสองคนก็มีเวลาคุยกันมากขึ้น "ลิลินไหวพริบดีนะคะ คิดไว้รึยังว่าจะให้เธอเรียนอะไร?"เอ่อ...ลูกเพิ่งสองขวบกว่าๆฉันต้องคิดเรื่องเรียนให้ลูกแล้วจริงดิไม่ทันตั้งตัวเลยนะเนี่ย เพราะก่อนหน้านี้ไม่กี่ปี ฉันเพิ่งเรียนจบเอง-_-"ยังเลยค่ะ คงต้องรอดูไปก่อน^^""อืม งั้นตอนนี้ก็สังเกตลิลินเลยนะคะ สังเกตว่าชอบอะไร หรือสนใจอะไรเป็นพิเศษ จากนั้นค่อยหาอุปกรณ์ข
พิษมาเฟีย [89] อิฐ | ลีอองปราบพยศ!!
"รูดกันเป็นว่าเล่นเลยเว้ย-_-""อะไรวะ? " ผมขมวดคิ้วถามไอ้เต้ เมื่อมันหยิบโทรศัพท์มือถือสมาร์ทโฟนจากเสื้อสูทตัวเองออกมา ก่อนที่มันจะส่ายหน้า แล้วเปิดข้อความเลื่อนผ่านๆให้ผมกับไอ้พีมดู"เมียกูถึงห้างไม่ถึงสิบนาทีรูดไปแล้วหกแสน" "อย่างมึง ขนหน้าแข้งไม่ร่วงหรอกกูรู้^^" จริงของไอ้พีม อย่างไอ้เต้หกสิบล้านยังจ่ายได้สบายๆแค่หกแสนมันจะบ่นอะไรนักหนาวะ"มึงให้เมียไปแล้ว อย่าบ่นสิวะ" ผมบอก..ก่อนจะจิบไวน์ขวดละล้านของมันพอหอมปากหอมคอ"ถ้าเมียรูดซื้อของตัวเองกูไม่บ่นเลย แต่นี่ของติณห์ทั้งนั้น! มันเกินเด็กไปว่ะ ""เดี๋ยวโตขึ้นก็บริหารสายการบินต่อ มึงก็ไปพักผ่อนไงวะ แล้วนี่อันติงไปไหนล่ะ?ทำไมไม่ไปช็อปกับแม่^^"ไอ้พีมถาม เพราะปกติไอ้เต้จะเป็นคนเลี้ยงลูกสาวคนเล็กในห้องทำงานนี้"แม่กูพาไปสวนสัตว์ ตอนแรกก็วางแผนจะพาไปทั้งพี่ทั้งน้อง แต่ลูกชายกูไม่ยอม..บอกว่าเหม็นและสกปรก กูเลี้ยงลูกผิดรึป่าววะเนี่ย!-_- "ผมกับไอ้พีมมองหน้ากันทันที เมื่อไอ้เต้มันบ่นและถอนหายใจอย่างหัวเสีย เพราะนานทีผมจะเห็นมันโหมดนี้ จนไอ้พีมมันพูดขึ้นมาว่า"ลูกมึงเกิดมาเป็นคุณชาย และเป็นหลานชายคนแรกของสองตระกูลที่ร่ำรวยติดอันดับ มึงจะก
พิษมาเฟีย [88] ชมพูพิงค์ | มาเฟียเลี้ยงลูก 2
เอายังไงดี เพราะเสียงคุณสามีระดับไม่คงที่เลย เขาคงเต้นอยู่แน่ๆ หรือไม่ก็...อุ้มลิลินเต้นด้วย!!เพราะเมื่อกี้ฉันได้ยินกับหูตัวเอง รู้สึกว่าเขาจะถามลูกเรื่องเต้นมั้ยอะไรสักอย่าง?! มันต้องใช่แน่ๆเลย'อาบน้ำๆ อาบน้ำๆ กันเถอะ~อาบน้ำแล้วสบายตัว~ 'แหม..อินโทรก็มา ถ้าแรปด้วยนี่ฮาเลยนะ แต่น่ารักดี.. ฉันชอบคุณอิฐโหมดนี้จังและฉันไม่อยากเข้าไปขัดจังหวะเลยด้วยซ้ำ อยากให้เขาเล่นกับลูกบ่อยๆร้องเพลงให้ฟังเรื่อยๆแบบนี้ ถึงเขาต้องแอบทำในที่ลับตาคนก็เถอะและลิลินต้องเข้าใจนะลูก ปาป๊าของลูกเป็นมาเฟีย! เขาต้องคีพลุค! ส่วนหนูก็ยอมๆหรือไม่ก็ทนปาป๊าเขาร้องเพลงไปก่อน โตแล้วค่อยไปฟังพี่ติณห์ร้องแทนคำก็ติณห์สองคำก็ติณห์ ไอ้แผนจับติณห์ใส่กระด้งมันไม่เคยหลุดออกจากหัวฉันเลย ที่ผ่านมาฉันเลี้ยงลูกทะนุถนอมสุดๆ ทั้งทาครีมถนอมผิวทั้งทำสปาเด็ก เพราะมีเรื่องนึงอยู่ในหัวตลอดเวลาใช่ค่ะ..ลิลินต้องสวย ต้องเก่ง ต้องเป็นที่หมายตาของติณห์ และโตไปเธอต้องเป็นผู้หญิงเพอร์เฟคจนติณห์ต้องตามจีบ หรือไม่พี่เต้กับหมอน้ำแข็งต้องเห็นดีเห็นงามจับหมั้นหมายกันไว้แต่เนิ่นๆโอ้ยถ้าเป็นแบบนั้นชีวิตลูกสาวฉันคงจะดีมาก แต่ทั้งหมดที่ฉันคิดแล
พิษมาเฟีย [87] ชมพูพิงค์ | มาเฟียเลี้ยงลูก
หลังจากถ่ายรูปเสร็จ ฉันคุยกับวิสัญญีแพทย์ไม่กี่คำก็เผลอหลับไปก่อนที่จะตื่นขึ้นมาในเช้าตรู่ที่แสนสดใส และเห็นเพื่อนสนิทพ่อๆพี่ๆบอดิการ์ดของฉันยืนเต็มห้องไปหมด"น่ารักที่สุดเลยลิลินของอา""ไหนขอปู่อุ้มหน่อย""ดีๆนะพ่อ พ่อมือหนัก" เมื่อตื่นและปรับสายตาเข้ากับแสงจ้าๆในห้อง ฉันก็เห็นพ่อสามีกำลังอุ้มหลานอยู่จนฉันต้องหันไปมองหน้าสามีทันทีเพราะตอนนี้เขานั่งข้างๆเตียงและกำลังทำหน้าแปลกๆ เหมือนคน..กำลังจะร้องไห้"มึงมองๆหลาน แล้วหน้าเหมือนใครไอัรัฐ" พ่ออัฐถามยิ้มๆ ก่อนที่จะหันมามองที่คุณอิฐแวบนึง จนฉันต้องรีบทำตาปรือ เพื่อแอบดูปฏิกิริยาของเขาฉันอยากให้คุณอิฐเขาเลิกอคติกับพ่อเขาได้แล้ว พ่อลูกกัน..ยังไงๆก็ตัดกันไม่ขาด ถึงจะไม่ได้เลี้ยงดูมาก็ตามแต่สายสัมพันธ์ทางสายเลือดก็ยังอยู่"เหมือนกู""เหมือนกูต่างหาก" พ่ออัฐเถียงและเดินเข้าไปมองหน้าลิลินข้างๆลุงรัฐจนพู่กันพูดขึ้นมาว่า.."เหมือนพู่กันค่ะ น่ารักจิ้มลิ้มเหมือนพู่กันที่สุด^^""ถ้าน่ารักจิ้มลิ้มคงเหมือนพิงค์ ไม่เหมือนเธอหรอก""เอ๊ะ พี่อิฐ!>[]เถียงกันจนได้ ขนาดลิลินหลับอยู่ก็ไม่สนใจ แต่เมื่อพ่ออัฐท่านหันมาเห็นฉันลืมตาขึ้นเท่านั้นแหละ ท่านก
พิษมาเฟีย [86] ชมพูพิงค์ | Welcome LiLin
"แกจะวางได้ยัง ฉันเมื่อยขาหมดแล้วนะ" ฉันบ่นกับพู่กันอุบอิบ ขณะที่ตัวเองเก็บเสื้อผ้าเด็กสีชมพูไว้ในชั้นเหมือนเดิม ค่ะ..เรามีลูกสาว อะไรๆก็ต้องสีชมพูน่ารักมุ้งมิ้ง และเวลาเลือกก็รู้สึกเพลินจริงๆเหมือนเรามีตุ๊กตาตัวจิ๋วให้จับแต่งตัว~~"โอเคๆวางก็ได้ แค่นี้ก่อนนะคะคุณพี่พีม มนุษย์แม่แถวนี้โวยวายแล้ว"และแล้วฉันก็สบายหู เมื่อพู่กันกดวางสายแล้วหันมาเลือกเซ็ทผ้าอ้อมชุดเด็กกับฉัน แต่ไม่ว่าฉันจะหยิบจับอะไร เจ้าลิลินตัวน้อยก็ดิ้นมาก..ราวกับเธอกำลังเลือกช็อปปิ้งไปพร้อมๆกับฉันเลยซึ่งฉันไม่ได้มโนนะ..ฉันสังเกตมาสักพักแล้ว เมื่อไหร่ที่ฉันหยิบชุดเรียบๆลูกจะเงียบกริบไม่ถีบ แต่เมื่อฉันหยิบชุดเวอร์วังมีลูกเล่นมีเพชรวิ้งๆของเด็กโต เจ้าลูกสาวช่างเลือก..ก็จัดเต็มถีบท้องฉันรัวๆราวกับอยากได้!ซึ่งฉันก็ซื้อมันแทบจะทุกตัวที่จับนั่นแหละ ไม่สนหรอกว่าลูกจะมีปฏิกิริยายังไง เพราะแรกเกิดลิลินเธอก็ต้องใส่ชุดถนอมผิวผ้าบางๆเรียบๆอยู่แล้ว เอาไว้โตค่อยว่ากันอีกที จะแคทวอคเดินพรมแดงก็เต็มที่..แม่ไม่ห้าม"โอ้ยเยอะมากเลย! ลูกคนรวยก็แบบนี้แหละเนอะ!^[]^""เฮ้อ..นี่ส่วนน้อยนะ มีให้ส่งไปที่บ้านด้วย""แล้วเรื่องรถเข็น เตียงเด
พิษมาเฟีย [85] ชมพูพิงค์ | ลิลิน
'ตึกๆ ตึกๆ ตึกๆ'"ได้ยินมั้ยพวกมึง?!""ได้ยินครับ!!!"ลูกน้องทุกคนที่ยืนอยู่ในห้องโถง ตอบกลับมาเสียงดังจนเสียงก้องไปทั้งบ้าน ขณะที่ฉันนอนที่โซฟาด้วยอารมณ์เซ็งสุดพลัง เพราะสามีพยายามจับเสียงหัวใจลูกไม่หยุด อืม..ฉันเบื่อความเวอร์วังอลังการที่นานวันยิ่งหนักขึ้นๆ ถ้ามีอะไรอัพเดทหรือลูกขยับนิดนึง คุณาอิฐเขาก็เอามาบอกทุกคน..และเล่าวนซ้ำๆอยู่นั่นแหละ!เช่น..."วันนี้ลูกกูดิ้นด้วยว่ะ แม่งโคตรเก่ง" "ยินดีด้วยครับนาย^^""แล้วมึงเมื่อไหร่จะมีล่ะไอ้ชาย มึงรู้มั้ย..ว่าความรู้สึกเวลาพาเมียไปอัลตราซาวด์มันดีมาก ยิ่งจังหวะที่ได้ยินเสียงหัวใจและลูกขยับนะ แม่งโคตรดี"แหม..โม้เก่ง กว่าจะติดก็เป็นปีนะ "นายวางแผนจะมีกี่คนครับ เผื่อคนที่สองสามสี่จะได้เป็นเพื่อนกัน^^""ห้าหกคนว่ะ ให้รับผิดชอบบ่อน ผับ เก็บดอก และธุรกิจของแม่เขา น่าจะลงตัวพอดี"พูดจบคุณปาป๊าก็รินวิสกี้ใส่แก้วแล้วยกดื่มพรวดต่อหน้าต่อตาฉัน แต่เอาเถอะกินเลยเอาให้เต็มที่..เพราะเรื่องเหล้าฉันไม่ห้ามอยู่แล้วแต่เรื่องบุหรี่ฉันขอเพราะฉันไม่ชอบกลิ่น และมันก็ไม่ดีกับลูกในท้องมากๆฉันจึงปล่อยให้คุณอิฐเขาดื่มและโม้ไปแบบนั้น ก่อนจะหยิบนิตยสารจิวเวอรี
พิษมาเฟีย [84] ชมพูพิงค์ | ของขวัญ..กับการกลัวมา
ตั้งแต่เกิดมา..การอ้วกครั้งนี้เป็นครั้งที่ฉันอยากตายมากที่สุด ฉันทรมานมากๆยิ่งเจอน้ำค้างช่วงเวลาตีสามกับการพักผ่อนน้อยนิดที่สะสม จากที่แค่พะอืดพะอมฉัน...ฉันเริ่มหน้ามืดแล้ว!!"ตัว..เค้าไม่ไหวแล้ว จะเป็นลม ตัว...""หยุดอ้วกแล้วไปขึ้นรถ พิงค์! เฮ้ยๆ !"ใช่ หูสองข้างอื้อและตาก็เริ่มปิด วูบเดียวจริงๆที่ฉันหันกลับไปมองสามี..ฉันก็หมดแรงฟุบลงไปในพุ่มไม้จากนั้นภาพความฝันก็เลือนลางเข้ามาในหัวฉัน..จนเห็นมีดดาบซามูไร กับลายสลักตัวอักษรคันจิที่ปลายดาบ...ที่มันตามหลอกหลอนมาตลอดใช่ ฉันกำลังยืนอยู่ท่ามกลางสนามรบเหมือนเคยๆ และในฝันก็ไม่รู้เลยว่ามันยุคไหน?ใครเป็นใคร? แต่ครั้งนี้...ไม่เหมือนครั้งก่อน...ฉันไม่ได้ถูกแทง...และฉันก็เห็นคนถือดาบนั้นชัดเจนมากเพราะตอนนี้ชายร่างใหญ่เดินถือดาบเล่มนั้นก้าวดุ่มๆมาหาฉัน เขาขมวดคิ้วไล่สายตาที่ดุดัน..มองร่างเล็กของฉันที่ยืนน้ำตานองหน้า ฉันรู้สึกกลัวจริงๆ ฉันกลัวว่าตัวเองจะถูกแทงเหมือนครั้งก่อน.. แต่เมื่อเห็นเขาหยุดลดปลายดาบลง..ฉันก็กู่เข้าไปร้องขอ ด้วยการยกมือไหว้มือสั่นๆน้ำตาคลอเต็มสองตา'ชะช่วยด้วย..ช่วยด้วย ฉันยังไม่อยากตาย อย่าทำอะไรฉันเลยนะคะ''ตายเห
