Home / มาเฟีย / พิษมาเฟีย / [37] ชมพูพิงค์ | ต่อสู้...กับความจริง2

Share

[37] ชมพูพิงค์ | ต่อสู้...กับความจริง2

last update Last Updated: 2025-04-22 19:03:25

"จะมองหน้ากันอีกนานมั้ย?.."

ฉันกับคุณอิฐที่มองกัน หันขวับไปหาลุงอัฐโดยไม่ได้นัดหมาย ก่อนท่านจะวางไม้เท้าที่ถือพิงไว้ และมองไปที่ลูกชายตัวเองอีกครั้ง

"เอาล่ะ..ก่อนฉันจะบอกความจริง ฉันอยากถามแกหนึ่งคำถาม แกอยากเป็นพี่น้องท้องเดียวกับหนูพิงค์มั้ย?"

คำถามนั้นลุงอัฐน่าจะรู้คำตอบอยู่แก่ใจ แต่ไม่รู้ทำไมท่านยังถาม ใครจะอยากมีสัมพันแบบนี้กับคนที่มีสายเลือดเดียวกัน แค่คิดก็ทุเรศแล้ว

"ไม่ครับ ไม่อยากเลยสักนิด.."

"พิงค์ล่ะ..อยากมั้ย? อยากให้พี่อิฐเป็นพี่ชายมั้ยลูก" คำว่าพี่ชายคำนี้ ทำให้ริมฝีปากฉันสั่นระริกและน้ำตาเอ่อเต็มสองตา

มันเป็นคำถามที่จี้ใจชะมัด

ย้ำอยู่ได้ว่าพี่ชาย ย้ำทำไมนักหนา!

"ไม่ค่ะ อย่าถามอะไรหนูอีกนะคะ หนูรู้สึก..ทุเรศตัวเอง" พอฉันตอบแบบนั้นลุงอัฐก็พยักหน้าเบาๆรับรู้ ก่อนที่จะหันไปเข้าเรื่องกับคนที่รออยู่อีกฝั่ง

ส่วนคุณอิฐนั่งขรึมมาก แต่เมื่อเห็นว่าฉันมองเท่านั้นแหละ..เขาก็ลอบถอนหายใจหันหน้าไปทางอื่น

"เอาล่ะพิงค์ พ่อคงไม่มีหลักฐานมาชี้ชัดนอกจากผลดีเอ็นเอ ถ้าหากพิงค์ไม่สบายใจพ่อก็พร้อมที่จะตรวจ และอีกอย่างพ่อมีพยานปากที่ยังมีชีวิตรอดอยู่หนึ่งคน ...คนนั้นคือพร คนที่พิงค์คิดว่าเป็นแม
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • พิษมาเฟีย   [38] ชมพูพิงค์ | รับผิดชอบ?

    มันคงเป็นฉันคนเดียวที่คิดเยอะ..มองว่าของไม่กี่ชิ้นที่อยู่ในอนุสรณ์รูปไข่ มันมีความหมายนัยๆซ่อนอยู่ เพราะถ้าเป็นฉัน..ฉันคงไม่เลือกใส่ของจุกจิกที่ใช้ๆทิ้งๆ..เช่นพวกถาดสีแปรงพู่กันให้ลูกดูต่างหน้าหรอก มันแปลกๆ"แดง น้ำเงิน นี่คือ..คนอื่นใช้แทนการแยกฝ่ายเหรอคะ?""ใช่ จนเราก็เรียกกันแบบนี้มาตลอด อิฐแกจำที่ฉันบอกได้มั้ย ผ่านเส้นแม่น้ำเจ้าพระยาฝั่งธนไป เราไม่มีอำนาจ ฉันห้ามแกนักหนาไม่ให้แกเข้าไปกร่างคุมแถวนั้น..โดยเฉพาะอาบอบนวดชื่อดังร้านนึง ที่เป็นรูปมังกรสีแดง"คุณอิฐพยักหน้าเบาๆรับรู้ แต่ก็ไม่ได้ถามอะไร จนลุงอัฐพูดต่อว่า"เพราะไอ้รัฐพ่อแกอยู่ที่นั่น มันรู้จักแก..เพราะที่ผ่านมามันคิดว่าแกเป็นลูกชายฉันที่ฉันอุปการะไว้ ไม่ว่ายังไงเราก็ไม่สามารถเจรจาได้ เรื่องที่แกจะไปเคลียร์เหมือนกัน ฉันว่าแกอ้าปาก..มันก็ยิงแกแล้ว"พ่อคุณอิฐชื่อรัฐเหรอเนี่ย? แต่โหดเหี้ยมกันจริงๆ ตอนนี้ฉันเริ่มรู้สึกโชคดีแล้ว..ที่โตมาอีกสภาพแวดล้อมนึง ถึงจะเป็นลูกคนใช้ มันก็ดีกว่าหัวซุกหัวซุนหนีลูกปืนจากอริพ่อ "ผมพึ่งรู้จากพ่อเนี่ยล่ะ ว่าคนอื่นแยกฝ่ายให้เรา ทำไมพ่อไม่บอกผม""บอกแก..แกก็ไปหาเรื่องพ่อแท้ๆแกสิ ฉันรู้จักแกดี.

    Last Updated : 2025-04-22
  • พิษมาเฟีย   [39] ชมพูพิงค์ | ความรู้สึก ตัดขาด (NC25)

    "เธอห้ามเกลียดฉัน ไม่ว่าจะยังไงก็ห้าม!""ฮืออออ เอาเลยงั้นเอาให้พอ..ตัวมันบ้าไปแล้ว!" ไม่ว่าจะด่า ไม่ว่าจะประชด ฉันก็ถูกคนตัวโตกดเอวลงหว่างขา ก่อนเขาจะรวบแขนสองข้างฉันรวดเร็วและพยายามถอดเสื้อผ้า ดึงกางเกงนอนพรึบ!กระชากมันลงมา แล้วสอดใส่อย่างไม่ปราณี"อื้อ! เจ็บนะ!""เจ็บเพราะเธอไม่ยอมเอง..ฉะนั้นอยู่เฉยๆ!" บ้าเอ้ย!! ฉันเจ็บไปหมดทั้งตัวแล้ว ยิ่งเขาขยับเอวยิ่งเขาขยี้เข้ามาเรื่อยๆและเร็ว! ฉันยิ่งทรมานหลายพันเท่า ต่อให้ฉันรู้สึกกระสันตามจังหวะสวาทที่เขาโถมใส่เนินสาว แต่ในใจลึกๆมันเจ็บแทบขาดใจ มันทั้งจุกในอก..ทั้งเจ็บในใจจนแทบน้ำตาไหล พอแล้ว..ครั้งนี้ครั้งสุดท้าย และมันจะเป็นจุดเปลี่ยนทุกๆอย่าง ฉันจะไม่ทนกับคนที่ใจร้ายใจดำเห็นฉันเป็นอิตัวบนเตียงแบบนี้อีกแล้วปึก ปึก ปึก ปึก !" อ๊ะ อ๊ะ ฮืออออออตัว! ตัวเลิกบ้าสักที ""ทำไมล่ะ? ไม่เสียวเหรอ? เครียดๆแบบนี้ได้ปลดปล่อยดีออก ฉันเสียวเป็นบ้าเลย..อ่าส์~"เขาพูดไปหอบไป พร้อมกับร่างฉันที่สั่นไหวไปตามจังหวะ มันไม่ใช่แค่เขาร่อนเอวใส่เท่านั้น เขายังบดขยี้มันเน้นๆหนักๆจนฉันครางเฮือกออกมา "อื้อ!!""ชอบแบบนี้ใช่มั้ย?""ไม่ชอบ เกลียด !""เกลียด?..บ้าจ

    Last Updated : 2025-04-22
  • พิษมาเฟีย   [40] อิฐ | ไม่ยอม

    เมื่อคืนผมนอนไม่หลับทั้งคืน ผมเครียดเรื่องพ่อตัวเองและเรื่องใครคนบางคนจากที่ได้ยินลุงอัฐเล่าให้ฟังหมดจด บอกตรงๆผมทั้งคับแค้นใจทั้งเสียใจ ไม่ให้ผมเสียใจได้ไงวะ..ก็พ่อผมไม่ใช่คนดีและคิดร้ายกับฝ่ายเรา แถมยังฆ่าแม่ผม และพยายามฆ่าผู้หญิงที่พ่ออัฐรักทุกคนอีกผมปวดหัวชิบ ตอนนี้ผมไม่รู้จะทำยังไงแล้วจริงๆ เพราะก่อนหน้าที่ใครขัดหูขัดตาและขัดผลประโยชน์ ผมจะยิงทิ้งหมด แต่คนนี้คือพ่อผม...ผมทำไม่ได้ เพราะท่านกำลังเข้าใจผิดกับเรื่องที่เกิดขึ้น และผมควรไปอธิบายกับท่าน เพื่อจบเรื่องคับแค้นใจพวกนี้ทั้งหมด ก่อนที่ยัยสีชมพูจะเป็นเป้าหมายและเกิดอันตรายหลังจากไปรับแม่พรของยัยสีชมพู ผมถึงบ้าน..ก็นั่งคิดเรื่องนั้นอยู่พักใหญ่ เพราะปัญหาชีวิตเยอะจนไม่รู้จะเรียงลำดับยังไง ได้แต่นั่งดื่มกาแฟและถอนหายใจทิ้งจนพ่อเดินมาและหยุดยืนมองผม.."ทำไมแกตื่นเช้าล่ะอิฐ" "ผมยังไม่ได้นอน" ผมตอบพ่อ และนั่งจมกับความคิดตัวเองต่อ จนท่านถอนหายใจเบาๆก่อนจะเดินมานั่งที่โซฟากับผม"เฮ้อ..แกเครียดเรื่องอะไร เรื่องพ่อรัฐของแก..หรือพิงค์""ทั้งคู่ ผมไม่ชอบว่ะพ่อ...ไม่ชอบที่ตัวเองต้องมานั่งคิดอะไรแบบนี้ ทำไมมันหลายปัญหาจังวะ""ถูกแล้ว

    Last Updated : 2025-04-22
  • พิษมาเฟีย   [41] ชมพูพิงค์ | เรื่องไม่คาดฝัน ที่มันเป็นจริง

    หลังจากจอดรถไปซื้อยาคุมฉุกเฉินขึ้นมา คนขับรถของฉันก็เป็นโรคประสาท เขาฟึดฟัดขับรถปาดซ้ายปาดขวาตลอดทางที่ไปบ้านพู่กัน จนฉันที่เกะยาคุมกินน้ำแทบสำลัก! ทุบอกตัวเองพลั่กๆหันไปบอกเขา"แค่กๆ! ตัว..ขับรถดีๆ สำลักน้ำแล้วเนี่ย""รีบไปรับเพื่อนมาค้างที่บ้านไม่ใช่เหรอ?! หึ..กว่าจะกลับก็เย็น ฉันต้องทำเวลา..เพราะฉันไม่อยากเสียเวลารถติด นั่งอุดอู้กับเพื่อนเธอ"ใช่ ฉันจะไปรับพู่กันมาค้างด้วยช่วงเตรียมตัวสอบวิชาโปรเจ็ค หนึ่งฉันอยากมีเพื่อนฝึกสอบพรีเซ้นท์ และฝึกตั้งคำถาม สองคือต้องการใช้พู่กัน..ไว้เป็นโล่กันฉันกับคุณอิฐยามค่ำคืนเพื่อไม่ให้เขาย่องเข้ามาและพอเขารู้เขาก็เป็นแบบที่เห็น..โมโหหัวฟัดหัวเหวี่ยง ขู่ฉันจะไปนอนกับฟักแฟง จะไปนอนกับผู้หญิงคนอื่นซึ่งฉันตอบปุบปับเลยว่า เชิญ! ชีวิตใครชีวิตมัน แค่ฉันเป็นลูกสาวลุงอัฐฉันก็โนสนโนแคร์นังฟักแฟงแล้ว มาสิ..ฉันจะไล่ตะเพิดออกจากบ้านเอง บ้านพ่อฉันนะ...ไม่ว่าหล่อนจะมาฐานะอะไรก็ไม่มีสิทธิจ้ะ ถ้าฉันไม่อนุญาตแต่พูดถึงยัยนั่น ก็แปลกนะ..ฉันลงรูปบนเรือยอร์ชกับคุณอิฐไปเมื่อวาน ไม่เห็นหล่อนจะตามคอมเมนท์หรือจิกฉันเลย หรือว่า..ตัดใจจากคุณอิฐยอมแพ้ไปแล้ว? "แหม่..รถไ

    Last Updated : 2025-04-22
  • พิษมาเฟีย   [42] ชมพูพิงค์ | แค่อยากอยู่ใกล้...

    "ตัว..ใจเย็นๆ!" ฉันพยายามห้าม พร้อมเขย่าขาเขาไปด้วย และหลังจากนั้นก็หันไปมองพู่กัน..ที่นั่งมือสั่นตัวสั่นมองหน้าคุณอิฐน้ำตาคลอ"ถ้าเธอไม่พูดฉันจะยิงหัวเธอ...ฉันไม่ขำ ที่เธอออกมาจากบ้านหลังนั้น และสนิทกับพิงค์แบบนี้!""ปะ เปล่านะคะ...ฉันไม่รู้อะไรเลย" พู่กันปฏิเสธ และขยับเอนจนหลังติดเบาะ แต่คุณอิฐเขาไม่เชื่อ!..เขารีบยื่นปืนไปที่พู่กันอีกครั้ง ก่อนจะตวาดลั่นว่า"พ่อเธอใช้ให้ทำใช่มั้ย?!!""ฮึกๆ ไม่รู้..ฉันไม่รู้เรื่องจริงๆ ขอร้องล่ะค่ะ..ปล่อยฉันไปเถอะนะ"ฉันเริ่มสงสารพู่กัน เข้าใจอารมณ์เธอตอนนี้มาก เพราะฉันโดนคุณอิฐใช้ปืนจ่อหัวไม่รู้กี่ครั้ง และแค่ปลายนิ้วขยับ มันก็พร้อมจะลั่นได้ทุกเมื่อ"พู่กันไม่ต้องกลัว ไม่มีอะไร.." ฉันจึงบอกและเอี้ยวไปข้างหลัง ก่อนจะวางมือแตะเข่าพู่กันเบาๆจนเธอสะดุ้ง"พิงค์! เอามือกลับ อย่ายุ่งกับยัยนี่!""ตัวพู่กันอาจจะไม่เกี่ยวไม่รู้เรื่องด้วยก็ได้ เค้าขอร้องล่ะ..เค้ามีเพื่อนคนเดียวนะ!"คุณอิฐไม่สนใจฉันที่หันไปขอร้อง เขายังใช้ปืนจ่อพู่กัน..จนเธอน้ำตาหยดเผาะไหลเต็มสองแก้ม"บอกมาว่าเธอทนคบกับพิงค์ทำไม!? นับหนึ่งถึงสาม..."เดี๋ยวนะ..ดึงสติแปป ทนคบเหรอ? คนบ้า!!! ใช้คำ

    Last Updated : 2025-04-22
  • พิษมาเฟีย   [43] ชมพูพิงค์ | เข้าใจนะ (NC25)

    คิดได้ปุ๊บ ฉันก็ดีดนิ้ว~เปาะ และลุกขึ้นจากเตียงทันที จนพี่หลินพี่ชะเอมที่นั่งอยู่บนพื้นตอนนี้ต้องรีบกุลีกุจอลุกตาม"คุณพิงค์จะไปไหนคะๆ""ฝากเพื่อนด้วยนะคะ พิงค์มีเรื่องจะคุยกับคุณอิฐ"พูดจบฉันก็หันหลังเดินไปเปิดประตูออกจากห้องทันที ก่อนที่จะเดินไปส่งยิ้มให้ลูกน้องคนสนิทของเขา ที่ยืนเฝ้าหน้าห้อง"สวัสดีค่ะพี่ชาย มาพบคุณอิฐค่ะ เขาอยูในห้องใช่มั้ยคะ?^^""อยู่ครับคุณพิงค์.."ก้อก ก้อก ก้อก~"นายครับ คุณพิงค์ขอพบครับ" บอกผ่านประตูไปเท่านั้น พี่ชายก็หันไปพยักหน้าบอกลูกน้องคนอื่นต่อ..จากนั้นทุกคนก็ไม่รีรอ รีบเดินก้มหน้าลงบันไดไปทันทีทุกคนทิ้งให้ฉันยืนงงอยู่หน้าห้องคุณอิฐคนเดียว จนนึกสงสัยแค่ฉันมาหา..ทำไมต้องไปด้วย? ไม่เฝ้าเหรอ? มันเป็นธรรมเนียมอะไรรึป่าวทำไมฉันไม่รู้เลย"มีอะไร?" แล้วฉันก็หันกลับมาทันทีเมื่อเจ้าของห้องเปิดประตูออกมา ก่อนที่ภาพที่เห็นจะทำให้ชะงักเบิกตากว้าง...จนไล่มองที่ท่อนบนเปลือยเปล่าของเขาคุณพระ...แน่นๆ ล่ำๆ...ภาพวันนั้นที่น้ำเกาะเป็นเม็ดๆยังติดตาอยู่่เลย รูปร่างดีๆ..เอวดีๆของเขาด้วย ทำไมมันฝังใจฉันขนาดนี้!"เอ่อ...มีเรื่องจะคุยด้วย-////-" "เข้ามาสิ" ฉันเงยขึ้นมองเ

    Last Updated : 2025-04-22
  • พิษมาเฟีย   [44] ชมพูพิงค์ | ถ้าไม่ไหว..กอดได้นะ (NC25+++)

    เกี่ยวอะไร? ทำยังไงคือ...ความสงสัยทำฉันรีบจับมือที่ขยับเคลื่อนกลางหว่างขาทันที ก่อนที่จะบีบมัน...และจ้องตาเขา"หยุดมือของตัวและอธิบายเค้า...ที่ตัวหมายถึงคืออะไร?""เธออย่าจ้องตาฉัน..ฉันอายที่จะพูดว่ะ " "พูดมา..เค้าก็อายที่จะครางไปฟังไปเหมือนกัน" เท่านั้นแหละ..เขาก็เงยขึ้นมองหน้าฉัน ก่อนจะถอนนิ้วที่สอดออกมาตาม และดึงฉันเข้าไปกอดแนบอกตัวเองดะ เดี๋ยวสิO//Oที่ทำแบบนี้...แค่ไม่อยากให้ฉันมองตาเหรอ?คุณอิฐคนห่ามกำลังเป็นอะไร??!"ที่ฉันหมายถึง..ฉันไม่รู้จะแสดงออกกับผู้หญิงยังไง เพราะฉันไม่เคยรับความรักจากผู้หญิงคนไหนเลย แม้แต่แม่ตัวเอง..ฉันขอเวลาหน่อย"หน้าฉันเหมือนชาไปแล้ว เพราะคำว่า'แม่'ที่เขาพูดออกมา..เสียงเขาสั่นมาก และฉันก็รับรู้ได้ชัด..เพราะตัวเองกำลังเอาหน้าแนบอกกำยำ ฟังเสียงหัวใจเขาที่เต้นตึกตักๆไปด้วย"ตัวไหวมั้ย ถ้าไม่ไหว..ก็กอดเค้าได้นะ ยอมเป็นแม่ตัวก็ได้"พูดจบ..ฉันก็กอดเขาแน่นขึ้น พร้อมกับลูบหลังเขาไปด้วย"อืมขอบใจ แต่พิงค์เธอเข้าใจฉันนะ..ฉันอยากอยู่กับแม่เหมือนกัน เธอมีลูกให้ฉันได้มั้ย? แม่ฉันอยากเกิดกับเธอ..แม่เลือกเธอแล้วนะพิงค์"ให้ตาย..ฉันจะทำยังไงดี? ฉันทนไม่ได้แล้วนะ.

    Last Updated : 2025-04-22
  • พิษมาเฟีย   [45] ชมพูพิงค์ | เคลียร์ อย่างสันติ

    "เค้าหันไปได้ยัง? เค้าไม่อยากคลุมโปงแล้วนะตัวมันร้อน""........" อ้าว..ทำไมเงียบ? คุณอิฐเขาไปไหนรึป่าว?"ตัว..ตัวทิ้งเค้ารึยัง?" "ยัง.. หันมาสิ" พอคุณมาเฟียอนุญาต ฉันก็รีบเปิดผ้าห่มหันขวับไปหาเขาทันที จนตอนนี้เห็นเขานั่งที่ปลายเตียงหันหลังให้และที่ปากยังคาบบุหรี่ไว้เตรียมจุดเดี๋ยวนะ!..นี่เขาสูบบุหรี่ด้วยเหรอ?! ทำไมตอนจูบ ตอนอยู่ใกล้ๆ ฉันไม่ได้กลิ่นเลย "ตัวสูบบุหรี่ด้วยเหรอ?" ฉันลุกขึ้นถาม พร้อมกับจับไหล่กว้างให้หันมาสบตา แต่เมื่อเขาหันมาแค่แวบเดียวเขาก็ก้มหน้า เพราะฉัน..เล่นชี้ไปที่แก้มแดงๆของเขาตกใจ แต่ไม่ทันได้ถาม..คนขี้อายก็รีบจุดไฟแช็กต่อเข้าบุหรี่ ทันทีและชิงตอบฉันว่า"นานๆทีเวลาเครียด-_-""เครียด? ตัวเครียดเรื่องอะไร เครียดหรือเขิน?" พอฉันถามเท่านั้นแหละ คุณมาเฟียก็รีบลุกขึ้นจากเตียงเดินไปที่ระเบียงทันที ก่อนที่เขาจะยกบุหรี่ที่คีบในมือ..สูบเข้าเต็มปอด เขาพ่นควันขาวๆครั้งแล้วครั้วเล่า ส่วนฉันก็ได้แต่นั่งกอดอกมอง จนเขาสูบมันเสร็จ...และเดินกลับเข้ามาในห้อง ฉันจึงถามอีกครั้ง"หายเขินแล้วใช่มั้ย?" "อย่าถามได้มั้ยวะ?-////-" "ทำไมล่ะ? รู้ไหม..เค้าไม่ชอบที่ตัวสูบบุหรี่เลย ตั

    Last Updated : 2025-04-22

Latest chapter

  • พิษมาเฟีย   [92] ชมพูพิงค์ | ️THE END ️

    "เฮ้ย! พวกมึงโทรหาช่างกระจกสิวะ!"เฮ้อออออ!..เป็นแบบนี้ไม่รู้กี่ร้อยครั้งที่บ้านเรากระจกพัง คุณอิฐเขาก็แก้ปัญหาด้วยวิธีเดิมๆของเขา คือใช้ลูกน้องเรียกช่าง! เขาไม่เคยห้ามลีอองเรื่องเล่นปืนเลยสักครั้ง จนนานเข้าๆลูกชายตัวแสบสอยแจกันบ้างล่ะ สอยถ้วยน้ำชาพ่ออัฐแตกบ้างล่ะแต่ก็เป็นเช่นเดิม..คือคุณอิฐไม่ดุลีอองเลย ต่อให้ของที่พังมันจะมูลค่ามหาศาลและแตกไปต่อหน้าต่อตาเขาก็ตาม เขาก็จะเพิกเฉย! ซึ่งแตกต่างจากลิลินมากเลย..รายนั้นถูกดุแทบทุกเรื่องปกติพ่อต้องสปอยลูกสาวไม่ก็ตามใจมากๆใช่มั้ย แต่บ้านนี้ไม่!!...คุณอิฐเขาไม่เคยใจดีกับลิลินเลย มันต่างจากลีอองลิบลับโดยเฉพาะเรื่องติณห์ที่ฉันหว่านล้อมทุกวัน ลูกสาวเราแปดขวบและติณห์ก็โตมาหล่อนิสัยดีมาก! คุณอิฐเขาก็ยังไม่ยอมให้ลูกไปสนิทกับติณห์ แถมยังดุทุกครั้งที่ลิลินพูดถึงนี่ขนาดเป็นลูกชายเพื่อนสนิทซีอีโอสายการบินเวลฟายนะ ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่นตาสีตาสาล่ะ?...หึ! ฉันว่าชาติหน้าตอนบ่ายๆก็ไม่ได้ย่างกรายเข้ามาในชีวิตลูกสาวเขาหรอกจนหลังจากที่ถูกห้าม ลิลินก็ตึงตังกลับขึ้นไปบนบ้าน และเดินลงมาพร้อมกระเป๋าเป้หนึงใบ...ไปหยุดที่พี่ชะเอม"ป้าเอมคะ ไปส่งลินที่บ้านพี่ติณห

  • พิษมาเฟีย   [91] ชมพูพิงค์ | Welcomeลีออง (หายนะ)

    ทั้งโรงพยาบาลเวลานี้ตีสองย่างตีสาม คงจะมีแค่ฉันคนเดียวสินะทีี่แหกปากโวยวาย และใช่ลูกน้องคุณอิฐก็เดินนำแหวกทางให้ เพื่อจะได้เคลียร์ทางส่งฉันให้ถึงห้องคลอดเร็วที่สุดจะว่าเวอร์วังก็ว่าไปเถอะฉันไม่เถียง เพราะเสียงรองเท้าตึกๆที่วิ่งตามเป็นขบวนตอนนี้มันมีความหมายกับฉันเหลือเกิน ฉันรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะคลอดทายาทของตระกูลมาเฟียหรือหัวหน้าใหญ่ของพวกเขายังไงอย่างงั้น!เพราะทุกคนเดินไปมองทางไปเคร่งเครียดมาก และหนำซ้ำไม่พอ..ยังกางแขนกั้นคนอื่นไม่ให้มองมาที่ฉันอีกมันเป็นธรรมเนียมต้อนรับผู้สืบทอดตำแหน่งเหรอ?! ทำไมแห่กันมาทั้งบ้านและเวอร์กันขนาดนี้! ฉันรู้สึกว่าตัวเองสำคัญก็จริง แต่ใจฉันก็กลัวว่าตัวเองจะรบกวนคนไข้คนอื่นด้วย"คุณพิงค์ถึงห้องคลอดแล้วครับนาย!"เมื่อถึงประตูห้องคลอด..ลูกน้องฝั่งซ้ายก็โทรรายงานคุณอิฐทันที ที่ตอนนี้เขาไปเคลียร์งานที่บ่อนตั้งแต่เย็นและยังไม่กลับซึ่งฉันที่ปวดท้องยิ่งได้ยินและยิ่งโมโหมาก เขารู้ทั้งรู้ว่าฉันใกล้คลอดนะ! แต่ทำไมไม่มาดูแลฉันด้วยตัวเอง จะส่งลูกน้องมาเป็นขบวนแบบนี้ทำไม! เขาเป็นพ่อลูกสองแล้วยังคิดไม่ได้อีกเหรอ?!แต่ดีนะที่พี่หลินพี่ชะเอมช่วยดูลิลินให้ ไม่อย่า

  • พิษมาเฟีย   [90] ชมพูพิงค์ | คำพูดแห่งความหวัง

    รู้ไหมว่าการหลอกสามีมันยากกว่าลอกข้อสอบไฟนอลอีก ฉันกลัวคุณอิฐเขาเตะตัดขาเรื่องติณห์มาก ยิ่งได้ยินเขาห้ามลิลินเรื่องบอกรักแบบนั้นฉันยิ่งกลัวอะไรก็ไม่รู้ก็แค่เด็กบอกรักกัน ทำไมเขาต้องห้ามลูกจริงจังเบอร์นั้นด้วย!!!"ลิลิน หลังจากนี้หนูไม่ต้องคุยเรื่องพี่ติณห์กับปาป๊านะลูก เพราะปาป๊าอาจจะห้ามหนูไม่ให้เจอพี่ติณห์อีก ""ค่ะ ได้เยยๆ" ลิลินรับคำทันทีซึ่งมันดีมาก และแบบนี้ล่ะเข้าแผนการ เชื่อแม่แล้วจะได้ดีทุกคน!หลังจากวันนั้นที่ฉันกำชับลูก ฉันก็คอยหลบหลีกคุณอิฐพาลิลินไปเที่ยวเล่นบ้านพี่เต้บ่อยๆ แถมอ้างกับหมอน้ำแข็งว่าลิลินแค่อยากมาหาอันติงเท่านั้น ไม่ก็เราขับรถผ่านๆเลยแวะมาทักทายซึ่งหมอน้ำแข็งก็ไม่ว่าอะไร จนระหว่างที่ทิ้งลูกให้เล่นกับตุ๊กตาในกรงใหญ่ๆ เราสองคนก็มีเวลาคุยกันมากขึ้น "ลิลินไหวพริบดีนะคะ คิดไว้รึยังว่าจะให้เธอเรียนอะไร?"เอ่อ...ลูกเพิ่งสองขวบกว่าๆฉันต้องคิดเรื่องเรียนให้ลูกแล้วจริงดิไม่ทันตั้งตัวเลยนะเนี่ย เพราะก่อนหน้านี้ไม่กี่ปี ฉันเพิ่งเรียนจบเอง-_-"ยังเลยค่ะ คงต้องรอดูไปก่อน^^""อืม งั้นตอนนี้ก็สังเกตลิลินเลยนะคะ สังเกตว่าชอบอะไร หรือสนใจอะไรเป็นพิเศษ จากนั้นค่อยหาอุปกรณ์ข

  • พิษมาเฟีย   [89] อิฐ | ลีอองปราบพยศ!!

    "รูดกันเป็นว่าเล่นเลยเว้ย-_-""อะไรวะ? " ผมขมวดคิ้วถามไอ้เต้ เมื่อมันหยิบโทรศัพท์มือถือสมาร์ทโฟนจากเสื้อสูทตัวเองออกมา ก่อนที่มันจะส่ายหน้า แล้วเปิดข้อความเลื่อนผ่านๆให้ผมกับไอ้พีมดู"เมียกูถึงห้างไม่ถึงสิบนาทีรูดไปแล้วหกแสน" "อย่างมึง ขนหน้าแข้งไม่ร่วงหรอกกูรู้^^" จริงของไอ้พีม อย่างไอ้เต้หกสิบล้านยังจ่ายได้สบายๆแค่หกแสนมันจะบ่นอะไรนักหนาวะ"มึงให้เมียไปแล้ว อย่าบ่นสิวะ" ผมบอก..ก่อนจะจิบไวน์ขวดละล้านของมันพอหอมปากหอมคอ"ถ้าเมียรูดซื้อของตัวเองกูไม่บ่นเลย แต่นี่ของติณห์ทั้งนั้น! มันเกินเด็กไปว่ะ ""เดี๋ยวโตขึ้นก็บริหารสายการบินต่อ มึงก็ไปพักผ่อนไงวะ แล้วนี่อันติงไปไหนล่ะ?ทำไมไม่ไปช็อปกับแม่^^"ไอ้พีมถาม เพราะปกติไอ้เต้จะเป็นคนเลี้ยงลูกสาวคนเล็กในห้องทำงานนี้"แม่กูพาไปสวนสัตว์ ตอนแรกก็วางแผนจะพาไปทั้งพี่ทั้งน้อง แต่ลูกชายกูไม่ยอม..บอกว่าเหม็นและสกปรก กูเลี้ยงลูกผิดรึป่าววะเนี่ย!-_- "ผมกับไอ้พีมมองหน้ากันทันที เมื่อไอ้เต้มันบ่นและถอนหายใจอย่างหัวเสีย เพราะนานทีผมจะเห็นมันโหมดนี้ จนไอ้พีมมันพูดขึ้นมาว่า"ลูกมึงเกิดมาเป็นคุณชาย และเป็นหลานชายคนแรกของสองตระกูลที่ร่ำรวยติดอันดับ มึงจะก

  • พิษมาเฟีย   [88] ชมพูพิงค์ | มาเฟียเลี้ยงลูก 2

    เอายังไงดี เพราะเสียงคุณสามีระดับไม่คงที่เลย เขาคงเต้นอยู่แน่ๆ หรือไม่ก็...อุ้มลิลินเต้นด้วย!!เพราะเมื่อกี้ฉันได้ยินกับหูตัวเอง รู้สึกว่าเขาจะถามลูกเรื่องเต้นมั้ยอะไรสักอย่าง?! มันต้องใช่แน่ๆเลย'อาบน้ำๆ อาบน้ำๆ กันเถอะ~อาบน้ำแล้วสบายตัว~ 'แหม..อินโทรก็มา ถ้าแรปด้วยนี่ฮาเลยนะ แต่น่ารักดี.. ฉันชอบคุณอิฐโหมดนี้จังและฉันไม่อยากเข้าไปขัดจังหวะเลยด้วยซ้ำ อยากให้เขาเล่นกับลูกบ่อยๆร้องเพลงให้ฟังเรื่อยๆแบบนี้ ถึงเขาต้องแอบทำในที่ลับตาคนก็เถอะและลิลินต้องเข้าใจนะลูก ปาป๊าของลูกเป็นมาเฟีย! เขาต้องคีพลุค! ส่วนหนูก็ยอมๆหรือไม่ก็ทนปาป๊าเขาร้องเพลงไปก่อน โตแล้วค่อยไปฟังพี่ติณห์ร้องแทนคำก็ติณห์สองคำก็ติณห์ ไอ้แผนจับติณห์ใส่กระด้งมันไม่เคยหลุดออกจากหัวฉันเลย ที่ผ่านมาฉันเลี้ยงลูกทะนุถนอมสุดๆ ทั้งทาครีมถนอมผิวทั้งทำสปาเด็ก เพราะมีเรื่องนึงอยู่ในหัวตลอดเวลาใช่ค่ะ..ลิลินต้องสวย ต้องเก่ง ต้องเป็นที่หมายตาของติณห์ และโตไปเธอต้องเป็นผู้หญิงเพอร์เฟคจนติณห์ต้องตามจีบ หรือไม่พี่เต้กับหมอน้ำแข็งต้องเห็นดีเห็นงามจับหมั้นหมายกันไว้แต่เนิ่นๆโอ้ยถ้าเป็นแบบนั้นชีวิตลูกสาวฉันคงจะดีมาก แต่ทั้งหมดที่ฉันคิดแล

  • พิษมาเฟีย   [87] ชมพูพิงค์ | มาเฟียเลี้ยงลูก

    หลังจากถ่ายรูปเสร็จ ฉันคุยกับวิสัญญีแพทย์ไม่กี่คำก็เผลอหลับไปก่อนที่จะตื่นขึ้นมาในเช้าตรู่ที่แสนสดใส และเห็นเพื่อนสนิทพ่อๆพี่ๆบอดิการ์ดของฉันยืนเต็มห้องไปหมด"น่ารักที่สุดเลยลิลินของอา""ไหนขอปู่อุ้มหน่อย""ดีๆนะพ่อ พ่อมือหนัก" เมื่อตื่นและปรับสายตาเข้ากับแสงจ้าๆในห้อง ฉันก็เห็นพ่อสามีกำลังอุ้มหลานอยู่จนฉันต้องหันไปมองหน้าสามีทันทีเพราะตอนนี้เขานั่งข้างๆเตียงและกำลังทำหน้าแปลกๆ เหมือนคน..กำลังจะร้องไห้"มึงมองๆหลาน แล้วหน้าเหมือนใครไอัรัฐ" พ่ออัฐถามยิ้มๆ ก่อนที่จะหันมามองที่คุณอิฐแวบนึง จนฉันต้องรีบทำตาปรือ เพื่อแอบดูปฏิกิริยาของเขาฉันอยากให้คุณอิฐเขาเลิกอคติกับพ่อเขาได้แล้ว พ่อลูกกัน..ยังไงๆก็ตัดกันไม่ขาด ถึงจะไม่ได้เลี้ยงดูมาก็ตามแต่สายสัมพันธ์ทางสายเลือดก็ยังอยู่"เหมือนกู""เหมือนกูต่างหาก" พ่ออัฐเถียงและเดินเข้าไปมองหน้าลิลินข้างๆลุงรัฐจนพู่กันพูดขึ้นมาว่า.."เหมือนพู่กันค่ะ น่ารักจิ้มลิ้มเหมือนพู่กันที่สุด^^""ถ้าน่ารักจิ้มลิ้มคงเหมือนพิงค์ ไม่เหมือนเธอหรอก""เอ๊ะ พี่อิฐ!>[]เถียงกันจนได้ ขนาดลิลินหลับอยู่ก็ไม่สนใจ แต่เมื่อพ่ออัฐท่านหันมาเห็นฉันลืมตาขึ้นเท่านั้นแหละ ท่านก

  • พิษมาเฟีย   [86] ชมพูพิงค์ | Welcome LiLin

    "แกจะวางได้ยัง ฉันเมื่อยขาหมดแล้วนะ" ฉันบ่นกับพู่กันอุบอิบ ขณะที่ตัวเองเก็บเสื้อผ้าเด็กสีชมพูไว้ในชั้นเหมือนเดิม ค่ะ..เรามีลูกสาว อะไรๆก็ต้องสีชมพูน่ารักมุ้งมิ้ง และเวลาเลือกก็รู้สึกเพลินจริงๆเหมือนเรามีตุ๊กตาตัวจิ๋วให้จับแต่งตัว~~"โอเคๆวางก็ได้ แค่นี้ก่อนนะคะคุณพี่พีม มนุษย์แม่แถวนี้โวยวายแล้ว"และแล้วฉันก็สบายหู เมื่อพู่กันกดวางสายแล้วหันมาเลือกเซ็ทผ้าอ้อมชุดเด็กกับฉัน แต่ไม่ว่าฉันจะหยิบจับอะไร เจ้าลิลินตัวน้อยก็ดิ้นมาก..ราวกับเธอกำลังเลือกช็อปปิ้งไปพร้อมๆกับฉันเลยซึ่งฉันไม่ได้มโนนะ..ฉันสังเกตมาสักพักแล้ว เมื่อไหร่ที่ฉันหยิบชุดเรียบๆลูกจะเงียบกริบไม่ถีบ แต่เมื่อฉันหยิบชุดเวอร์วังมีลูกเล่นมีเพชรวิ้งๆของเด็กโต เจ้าลูกสาวช่างเลือก..ก็จัดเต็มถีบท้องฉันรัวๆราวกับอยากได้!ซึ่งฉันก็ซื้อมันแทบจะทุกตัวที่จับนั่นแหละ ไม่สนหรอกว่าลูกจะมีปฏิกิริยายังไง เพราะแรกเกิดลิลินเธอก็ต้องใส่ชุดถนอมผิวผ้าบางๆเรียบๆอยู่แล้ว เอาไว้โตค่อยว่ากันอีกที จะแคทวอคเดินพรมแดงก็เต็มที่..แม่ไม่ห้าม"โอ้ยเยอะมากเลย! ลูกคนรวยก็แบบนี้แหละเนอะ!^[]^""เฮ้อ..นี่ส่วนน้อยนะ มีให้ส่งไปที่บ้านด้วย""แล้วเรื่องรถเข็น เตียงเด

  • พิษมาเฟีย   [85] ชมพูพิงค์ | ลิลิน

    'ตึกๆ ตึกๆ ตึกๆ'"ได้ยินมั้ยพวกมึง?!""ได้ยินครับ!!!"ลูกน้องทุกคนที่ยืนอยู่ในห้องโถง ตอบกลับมาเสียงดังจนเสียงก้องไปทั้งบ้าน ขณะที่ฉันนอนที่โซฟาด้วยอารมณ์เซ็งสุดพลัง เพราะสามีพยายามจับเสียงหัวใจลูกไม่หยุด อืม..ฉันเบื่อความเวอร์วังอลังการที่นานวันยิ่งหนักขึ้นๆ ถ้ามีอะไรอัพเดทหรือลูกขยับนิดนึง คุณาอิฐเขาก็เอามาบอกทุกคน..และเล่าวนซ้ำๆอยู่นั่นแหละ!เช่น..."วันนี้ลูกกูดิ้นด้วยว่ะ แม่งโคตรเก่ง" "ยินดีด้วยครับนาย^^""แล้วมึงเมื่อไหร่จะมีล่ะไอ้ชาย มึงรู้มั้ย..ว่าความรู้สึกเวลาพาเมียไปอัลตราซาวด์มันดีมาก ยิ่งจังหวะที่ได้ยินเสียงหัวใจและลูกขยับนะ แม่งโคตรดี"แหม..โม้เก่ง กว่าจะติดก็เป็นปีนะ "นายวางแผนจะมีกี่คนครับ เผื่อคนที่สองสามสี่จะได้เป็นเพื่อนกัน^^""ห้าหกคนว่ะ ให้รับผิดชอบบ่อน ผับ เก็บดอก และธุรกิจของแม่เขา น่าจะลงตัวพอดี"พูดจบคุณปาป๊าก็รินวิสกี้ใส่แก้วแล้วยกดื่มพรวดต่อหน้าต่อตาฉัน แต่เอาเถอะกินเลยเอาให้เต็มที่..เพราะเรื่องเหล้าฉันไม่ห้ามอยู่แล้วแต่เรื่องบุหรี่ฉันขอเพราะฉันไม่ชอบกลิ่น และมันก็ไม่ดีกับลูกในท้องมากๆฉันจึงปล่อยให้คุณอิฐเขาดื่มและโม้ไปแบบนั้น ก่อนจะหยิบนิตยสารจิวเวอรี

  • พิษมาเฟีย   [84] ชมพูพิงค์ | ของขวัญ..กับการกลัวมา

    ตั้งแต่เกิดมา..การอ้วกครั้งนี้เป็นครั้งที่ฉันอยากตายมากที่สุด ฉันทรมานมากๆยิ่งเจอน้ำค้างช่วงเวลาตีสามกับการพักผ่อนน้อยนิดที่สะสม จากที่แค่พะอืดพะอมฉัน...ฉันเริ่มหน้ามืดแล้ว!!"ตัว..เค้าไม่ไหวแล้ว จะเป็นลม ตัว...""หยุดอ้วกแล้วไปขึ้นรถ พิงค์! เฮ้ยๆ !"ใช่ หูสองข้างอื้อและตาก็เริ่มปิด วูบเดียวจริงๆที่ฉันหันกลับไปมองสามี..ฉันก็หมดแรงฟุบลงไปในพุ่มไม้จากนั้นภาพความฝันก็เลือนลางเข้ามาในหัวฉัน..จนเห็นมีดดาบซามูไร กับลายสลักตัวอักษรคันจิที่ปลายดาบ...ที่มันตามหลอกหลอนมาตลอดใช่ ฉันกำลังยืนอยู่ท่ามกลางสนามรบเหมือนเคยๆ และในฝันก็ไม่รู้เลยว่ามันยุคไหน?ใครเป็นใคร? แต่ครั้งนี้...ไม่เหมือนครั้งก่อน...ฉันไม่ได้ถูกแทง...และฉันก็เห็นคนถือดาบนั้นชัดเจนมากเพราะตอนนี้ชายร่างใหญ่เดินถือดาบเล่มนั้นก้าวดุ่มๆมาหาฉัน เขาขมวดคิ้วไล่สายตาที่ดุดัน..มองร่างเล็กของฉันที่ยืนน้ำตานองหน้า ฉันรู้สึกกลัวจริงๆ ฉันกลัวว่าตัวเองจะถูกแทงเหมือนครั้งก่อน.. แต่เมื่อเห็นเขาหยุดลดปลายดาบลง..ฉันก็กู่เข้าไปร้องขอ ด้วยการยกมือไหว้มือสั่นๆน้ำตาคลอเต็มสองตา'ชะช่วยด้วย..ช่วยด้วย ฉันยังไม่อยากตาย อย่าทำอะไรฉันเลยนะคะ''ตายเห

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status