แชร์

บทที่ 697

แต่เมื่อเธอมาถึงตึกจิตเวช เธอกลับลังเลเล็กน้อย

‘ถ้านั่นคือความทรงจำของฉันและถ้าฉันคือคนที่กู้ ลี่เฉินกำลังมองหาจริง ๆ ล่ะ? ฉันควรทำอย่างไรดี? บอกกู้ ลี่เฉนว่าฉันเป็นคนที่เขาตามหาเหรอ?’

‘มันจะเป็นปัญหามากขึ้นหรือเปล่า?’

‘แต่... ถ้าฉันไม่ไปตรวจละก็…’ หัวใจของเธอกลับรู้สึกว่างเปล่าในทันที ราวกับว่าจินตนาการและความเป็นจริงประสานกันอยู่ตลอดเวลา มันทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจ

ขณะที่เธอกำลังคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้นทันที เป็นสายเรียกเข้าจากอี้ จิ่นหลี หลิง อี้หรานตอบรับและได้ยินเสียงผู้ชายที่คุ้นเคยจากโทรศัพท์ของเธอ “ไปโรงพยาบาลเป็นยังไงบ้าง? ไปหาหมอหรือยัง?”

“ไปมาแล้ว” หลิง อี้หรานตอบ

“หมอบอกว่าไงบ้าง?”

“มัน... ไม่มีอะไรร้ายแรง ฉันจะลองสังเกตุดูอาการอีกพัก” เธอตอบออกไปอย่างรู้สึกผิด เธอรู้สึกเสมอว่าคู่รักควรซื่อสัตย์ต่อกัน แต่ตอนนี้เธอกำลังโกหกเขา

“เยี่ยมมาก พรุ่งนี้มีงานแสดงสินค้า มากับผมนะ ผมบอกคนขับรถแล้วเขาจะพาพี่ไปที่จอยคัลเลอร์ เลือกชุดและเครื่องประดับที่พี่ชอบได้เลย” อี้ จิ่นหลีพูด

“แน่นอน” หลิง อี้หรานตอบ

เมื่อสายตัดจบ อี้ จิ่นหลีซึ่งอยู่อีกฝั่งของสายกำลังจ้
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status