แชร์

บทที่ 1461

’จินรู้ตั้งแต่แรกว่าฉันถูกกล่าวหาแต่ว่าเพื่อผลประโยชน์ของบริษัท เขาเลยไม่ทำอะไรเลย เขาเลือกที่จะเงียบ ปล่อยให้ฉันเข้าคุกแล้วก็ให้ตระกูลห่าวกล่าวหาฉันผิด ๆ เหรอ?’

ตอนนั้นหลิงอี้หรานรู้สึกได้แต่ความเหน็บหนาว ขั้นบันไดที่ทอดไปสู่ชั้นล่างนั้นอยู่ตรงหน้าเธอไปไม่ไกล และก็มีเพียงแค่ประมาณ 30 ขั้น แต่ทำไมเธอถึงได้รู้สึกเหมือนว่าบันไดนั้นทอดยาวไปเรื่อย ๆ กันล่ะ? เธอรู้สึกเหมือนว่าต้องเดินไปอย่างไม่มีจุดสิ้นสุด

“ถ้านายอยากมอบความยุติธรรมให้อี้หรานจริง ๆ นายควรให้ห่าวอี้เหมิงต้องรับโทษทางกฎหมาย ทั้งนายและตระกูลห่าวสมควรต้องรับโทษ” กู้ลี่เฉินพูดอย่างกราดเกรี้ยว

เขารู้สึกว่าความเจ็บปวดในใจปะทุขึ้นมาเมื่อคิดว่าอี้หรานต้องโดนกล่าวหาอย่างผิด ๆ เพราะห่าวอี้เหมิง ‘หากว่าฉันอยู่เคียงข้างเธอ ฉันจะไม่มีวันให้เธอต้องได้รับความไม่เป็นธรรมแน่’

โทสะปะทุขึ้นมาในดวงตาของอี้จิ่นหลี เขาพุ่งเข้ามาแล้วคว้าคอเสื้อของกู้ลี่เฉินไว้ “นายจะไปรู้อะไร? นายเป็นใครที่มาพูดแบบนั้นต่อหน้าฉัน? ถ้าฉันได้เจออี้หรานก่อนหน้านี้แล้วตกหลุมรักเธอก่อนนี้ ฉันจะไม่มีวันให้เธอต้องทรมานในตอนนั้นหรอก”

กู้ลี่เฉินแค่นเสียงหยัน “ใช่สิ เ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status