บทที่ 1459

กู้ลี่เฉินเม้มริมฝีปากบางเข้าหากันเบา ๆ แต่ว่าดวงตาเหยี่ยวของเขาจับจ้องอยู่ที่หลิงอี้หรานเท่านั้น

“หากวันหนึ่งคุณพบว่า จิ่นหลีไม่ใช่คนแบบที่คุณคิดแล้วก็ทนอยู่กับเขาไม่ได้อีกต่อไป คุณจะ… ให้ผมได้ดูแลคุณไหม?”

เสียงเขาสั่นเล็กน้อยบ่งบอกว่ามันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับเขาที่พูดออกมา เขานั้นรวบรวมความกล้าทั้งหมดแล้วก็พูดออกมา บางทีนี่อาจจะเป็น… โอกาสเดียวของเขา เขานั้นแทบกลั้นหายใจไปด้วยขณะที่พูด และมือที่อยู่ข้างตัวก็สั่นระริกอย่างคุมไม่ได้ เขานั้นรอคำตอบอย่างกระวนกระวาย

หลิงอี้หรานอึ้งไปพักหนึ่ง จากนั้นเธอก็รู้สึกได้ถึงแรงบีบของมืออี้จิ่นหลีที่กุมมือเธออยู่ ‘จินรู้สึก… ไม่สบายใจอีกแล้วเหรอ?’

หลิงอี้หรานบีบมืออี้จิ่นหลีและพูดกับกู้ลี่เฉินว่า “ไม่ค่ะ เรื่องที่คุณพูดยังไงก็ไม่มีทางเกิดขึ้น ตอนนี้ฉันอยากจะอยู่กับจินแล้วก็รวมถึงในอนาคตด้วย”

คำยืนยันของเธอทำให้ดวงตาของกู้ลี่เฉินฉายแววผิดหวัง หัวใจที่กระวนกระวายดูเหมือนจะว่างเปล่าทันใด เขายิ้มขื่น ‘นี่ฉันหวังอะไรกัน?’

“จินคะ ไปกันเถอะ” คราวนี้เป็นหลิงอี้หรานที่ออกแรงดึงจินออกมา กลุ่มบอดี้การ์ดก็ตามพวกเขาออกมา

กู้ลี่เฉินยืนค้างอยู่ตรงนั้น