Share
บทที่ 106
Related chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 107
ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกเจ็บปวดในใจ เห็นได้ชัดว่าเธอสบายดีเมื่อเธอจากไปเมื่อเช้านี้ แต่ตอนนี้... เธอกลายเป็นสภาพที่น่าสมเพช ถ้าเขามากับเธอเร็วกว่านั้นในวันนี้เธอคงไม่ต้องเจอเรื่องแบบนี้เมื่อเขาต้องการเข้าใกล้เธอ ร่างของเธอก็ยิ่งสั่นมากขึ้นและมือที่เธอใช้จับชิ้นส่วนกระจกก็ทำให้มันแน่นขึ้น ทันใดนั้นเลือดในมือของเธอก็พุ่งมากขึ้น“พี่สาว ผมเอง รีบปล่อยมือของพี่เถอะ ตอนนี้พี่ปลอดภัยแล้ว ไม่มีใครจะทำอะไรพี่อีกต่อไปแล้ว" อี้ จิ่นหลี พูดอย่างกังวลที่ผ่านมาเขาไม่เคยกลัวเลือด แม้ว่าจะมีคนมาหยดเลือดต่อหน้าเขาเขาก็จะไม่หวั่นไหวเลยอย่างไรก็ตามในขณะนี้เขากลัวเลือดของเธอ เขากลัวว่าอาการบาดเจ็บของเธอจะแย่ลงและเธอจะตกเลือดความกลัวแบบนี้ทำให้ร่างกายของเขาสั่นสะท้านหลิง อี้หราน รู้สึกราวกับว่าร่างกายของเธอสูญเสียความรู้สึกและการควบคุมทั้งหมด เธอรู้สึกได้เพียงความร้อนและความเจ็บปวดเล็กน้อยเฉพาะในเวลาที่เธอเจ็บปวดเธอสามารถปกป้องตัวเองและป้องกันตัวเองไม่ให้หลับไปได้“ฉันจะหลับที่นี่ไม่ได้เด็ดขาด!”เมื่อโดดเดี่ยวและทำอะไรไม่ถูก เธอเคยคิดว่าเมื่อเธอได้รับการปล่อยตัวจากคุกเธอจะต้องรับผิดชอบชีวิตของต
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 108
เมื่อเห็นใบหน้าที่เป็นห่วงของอี้ จิ่นหลี ขณะที่เขาอุ้มผู้หญิงคนนั้นไว้ในอ้อมแขนทุกคนก็บอกได้ว่าผู้หญิงคนนี้สำคัญสำหรับเขามากบรรดาผู้ที่ได้รับรู้ถึงตัวตนที่แท้จริงของอี้ จิ่นหลี หยุดความคิดของพวกเขาเมื่อพวกเขาเห็นฉากนี้ท้ายที่สุดเขาเป็นคนที่ยิ่งใหญ่ในเมืองเฉิน เขามาปรากฏตัวในสถานที่เช่นนี้ในตอนเช้าเพื่อผู้หญิงได้อย่างไร? ยิ่งไปกว่านั้นเขาได้สร้างฉากใหญ่อลังการเช่นนี้อีกด้วยไม่ว่าเธอจะเป็นใครพวกเขากลัวว่าเธอจะทำลายครึ่งหนึ่งของเมืองเฉิน“ค้นหาว่าใครเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ อย่าให้ใครรอดไปได้แม้เเต่คนเดียว" อี้ จิ่นหลี กล่าว“ครับท่าน" ลูกน้องคนหนึ่งของเขาที่เดินอยู่ข้าง ๆ เขาตอบในขณะนี้เฟิง ไค และภรรยาของเขามองลงไปที่ลูกชายของพวกเขาที่กำลังตะโกนด้วยความเจ็บปวดจากนั้นพวกเขาก็มองไปที่ตำรวจที่อยู่ในสนาม พวกเขาอยากจะร้องไห้ แต่ก็ไม่มีน้ำตาให้หลั่งทั้งคู่จ้องมองลุงของหลิง อี้หราน และลุงคนที่สองด้วยความโกรธ "นางนั่นมันเป็นใครกันเเน่วะ?"ลุงและลุงคนที่สองของเธอก็หน้าซีดเหมือนกัน พวกเขามองหน้ากันด้วยความตกใจ หลานสาวของพวกเขาคนนี้ไม่ใช่ผู้หญิงกำพร้าที่เพิ่งถูกปลดออกจากคุกไม่ถึงครึ่งปี
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 109
"ไม่เป็นไร" อี้ จิ่นหลี พูดแผ่วเบาราวกับว่าเขาไม่รู้สึกเจ็บเลย "ต้องใช้เวลานานแค่ไหนกว่าเราจะไปถึงโรงพยาบาล?"“ประมาณสิบห้านาทีครับ” เกา ฉงหมิง กล่าวในสถานะปัจจุบันของเธอคุณหลิงไม่สามารถไปโรงพยาบาลขนาดเล็กธรรมดาได้อย่างแน่นอน เธอต้องเข้าโรงพยาบาลใหญ่แห่งหนึ่งในเมืองเมื่อรถมาถึงโรงพยาบาลในที่สุด เกา ฉงหมิง ก็ค้นพบส่วนผสมของยาที่ หลิง อี้หราน ได้รับมาแพทย์ได้ติดต่อกับพวกเขาในระหว่างทางและพวกเขาทั้งหมดเป็นแพทย์ที่ได้รับการยอมรับนับถือถ้าใครเห็นหมอเหล่านี้มาแสดงคงจะตกใจ คงต้องใช้เหตุการณ์ใหญ่สำหรับแพทย์เหล่านี้ที่จะรวมตัวกันในเวลาอันสั้นเช่นนี้อย่างไรก็ตามแพทย์กำลังดูรายการยาที่ต้องสั่งโดยแพทย์และให้คำปรึกษาอย่างเร่งด่วนกับผู้หญิงที่สวมเสื้อผ้าราคาถูกซึ่งถูกฉีกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย“มันไม่ใช่เรื่องใหญ่ครับ ให้ยากล่อมประสาทและปล่อยให้เหงื่อออกจนร่างกายของเธอดันยาออกมาก็น่าจะเพียงพอแล้ว ตราบใดที่ไม่ได้กินยานี้ในปริมาณมากเป็นเวลานานก็จะมีผลกระทบต่อร่างกายได้ไม่นาน” นายแพทย์ชื่อดังคนหนึ่งกล่าว "นอกจากนี้เธอสามารถทานยาบางอย่างในช่วงสามวันต่อไปนี้เพื่อเร่งการเผาผลาญของร่างกาย""งั้น
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 110
”จิน... " เสียงพึมพำของเธอดังออกมาจากปากของเธอและราวกับว่าน้ำหนักหนึ่งหมื่นปอนด์กำลังกระแทกเข้ามาในหัวใจของเขาร่างกายของเขาแข็งตัวในทันทีราวกับว่าประสาทสัมผัสทั้งหมดของเขาถูกห่อหุ้มด้วยเสียงของเธอเธอยกคางขึ้นและมีรอยยิ้มบนใบหน้าที่บอบบางของเธอ ริมฝีปากนุ่มของเธอเข้ามาใกล้เขาและเธอก็จูบเขาอย่างลึกซึ้งเขารู้สึกงุนงงในขณะที่เขาจูบเธอเขาสามารถหลบจูบนี้ได้อย่างง่ายดาย เขารู้ว่าเธอทำไปเพียงเพราะอยู่ภายใต้ฤทธิ์ของยาแต่... เขาทนไม่ได้ที่จะทำสิ่งนั้นเขาไม่สามารถทำให้ตัวเองปฏิเสธจูบนี้ได้ เมื่อเธอจูบเขาเขารู้สึกเหมือนตกอยู่ใต้มนต์สะกดจากนั้นเธอก็ยังคงกดจูบให้ลึกซึ้งยิ่งขึ้น เมื่อปลายลิ้นของเธองัดฟันของเขาออกร่างกายของเขาก็แข็งทื่ออย่างไรก็ตามหลังจากนั้นเขาก็เปิดปากและปล่อยให้เธอทำตามที่เธอต้องการเธอคงเป็นคนเดียวที่เขายอมให้ทำแบบนี้กับเขาเลือดในร่างกายของเขาดูเหมือนจะเดือดขึ้น เขาเป็นคนเย็นชามาโดยตลอด แม้ว่าจะมีผู้หญิงเข้ามาใกล้เขา แต่เธอก็ไม่สามารถทำให้เขาขยับเขยื้อนได้ แต่เธอแตกต่างออกไปจูบของเธอลมหายใจของเธอและทุกสัมผัสจากนิ้วของเธอทำให้เขาติดใจมากขึ้นเรื่อย ๆสุดท้ายเธอ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 111
ห่าว อี้เหมิง ถามคำถามเขาหลายข้อและแต่ละคำถามทำให้ใบหน้าของเซียว จื่อฉี เปลี่ยนเป็นสีซีด"พอแล้ว สิ่งเหล่านี้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใด ๆ กัน คุณต้องหยุดถามได้แล้ว" เซียว จื่อฉี กล่าวอย่างคลุมเครือห่าว อี้เหมิง ไม่เต็มใจที่จะทำตาม "จื่อฉี เราหมั้นกันแล้ว อีกไม่นานเราจะแต่งงานกันมีอะไรระหว่างเราที่เราไม่สามารถพูดคุยกันได้อย่างนั้นเหรอ?"เซียว จื่อฉี ลังเล แน่นอนว่าเขาอยากจะสารภาพ ท้ายที่สุดแล้ว เรื่องของอี้ จิ่นหลีและหลิง อี้หราน ที่ทำให้เขาหนักใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งในวันนี้ พ่อแม่ของเขากังวลว่าเขายังรักหลิง อี้หราน อยู่ ดังนั้นพวกเขาจึงจู้จี้ไม่ให้เขาไปพบเธออีกแต่เขาเลิกมีความรู้สึกกับเธอไปนานแล้ว!เขาต้องบังคับตัวเองที่จะไม่พูดอะไร แต่ในขณะเดียวกันเขาก็กังวลเช่นกันว่าอี้เหมิงจะคิดผิด“อี้เหมิง มันมีบางสิ่งที่ผมไม่สามารถพูดได้” เซียว จื่อฉีหายใจเข้าลึก ๆห่าว อี้เหมิง จ้องมองเขาและพูดว่า "ที่จื่ออี้บาดเจ็บ มันเกี่ยวข้องกับหลิง อี้หราน ใช่ไหม?"เซียว จื่อฉี มองไปที่คู่หมั้นของเขาด้วยความประหลาดใจและไม่สามารถพูดได้ การแสดงออกของเขาทำให้เธอมั่นใจว่าเธอพูดถูก“มันมีอะไรเกี่ยวข้องกับเธ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 112
เซียว จื่ออี้ เกือบเป็นลมเธอไม่ได้คาดหวังว่าเหตุผลที่ทำให้เธอต้องทนทุกข์ทรมานกับอาการบาดเจ็บสาหัสเช่นนี้ นั่นคือ อี้ จิ่นหลี ต้องการระบายความโกรธของหลิง อี้หราน ให้กับเธอทำไมถึงเป็นหลิง อี้หราน?!ในอดีต ห่าว เหมยยวี่ เคยมีชื่อเสียงเรื่องความงาม! สำหรับ หลิง อี้หราน... แม้ว่า เซียว จื่อฉี จะยอมรับว่า หลิง อี้หราน เป็นผู้หญิงหน้าตาดีหลังจากถูกจำคุกสามปีตอนนี้เธอก็เป็นคนกวาดถนน โดยเธอไม่ได้รับการดูแลอะไรเลยในช่วงหลายปีที่ผ่านมา เธอจะสวยแค่ไหนกันเชียว?อี้ จิ่นหลี ที่เคยชินกับสาวสวย ๆ เขาสนใจหลิง อี้หราน ได้อย่างไร?!“เพราะอย่างนั้น อย่าไปสร้างปัญหาให้กับหลิง อี้หราน อีก” เซียว จื่อฉี เตือนน้องสาวของเขา "นอกจากนี้ เธอควรฝังสิ่งที่ฉันพูดกับเธอในวันนี้ไว้ในใจของเธอดีกว่า อย่าพูดกับใครไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่ของเธอก็ตาม! อี้ จิ่นหลี บอกว่าเขาไม่ต้องการให้คนอื่นรู้เรื่องนี้ ฉันบอกเธอเรื่องนี้ วันนี้ถือเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่”เซียว จื่ออี้ หยุดพูด ถ้าเป็นคนอื่นเธอก็ยังหาวิธีระบายความโกรธได้ แต่ถ้าเป็น อี้ จิ่นหลี... ถ้าเธอยั่วยุคนนี้จริง ๆ ตระกูลเซียวอาจไม่สามารถอยู่ในเมืองเฉินได้อีกต่อไป
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 113
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้เซียว จื่อฉี ก็อดไม่ได้ที่จะตัวสั่น เขามองไปที่ ห่าว อี้เหมิง ที่อยู่ข้าง ๆ เขาตอนนี้ครอบครัวเซียวและครอบครัวห่าวอยู่ในเรือลำเดียวกัน "ถึงแม้อี้ จิ่นหลี จะสนใจหลิง อี้หราน แต่เขาก็จะไม่... ดำเนินการกับทั้งสองครอบครัวเพื่อผู้หญิงคนหนึ่งใช่ไหม?"ท้ายที่สุดแล้วการที่หลิง อี้หราน ลงเอยในสภาพนั้นในตอนนั้นเป็นความผิดของเธอเองใช่ไหม?หลิง อี้หราน รู้สึกว่าเธอมีความฝันมานานมากในความฝันเธอรู้สึกเหมือนได้กลับไปอยู่ในคุก ไม่ว่าเธอจะพยายามหลบหนีหรือร้องขอความเมตตาเพียงใดเธอก็ไม่สามารถหลุดพ้นจากความทรมานนี้ไปได้ความหนาวเข้ากระดูก น้ำที่สกปรกโสโครก การชกต่อยและการเตะสาดใส่เธอขณะที่ผู้คนพูดด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ยว่า "ดูสิเธอเป็นทนายความที่ยอดเยี่ยมมีปัญญา แต่ตอนนี้เธอก็เหมือนกับเรา จริง ๆ แล้วเธอไม่ได้ดีไปกว่าฉันตอนนี้เลย เธอสู้ไม่ได้ด้วยซ้ำ!”เธอควรจะทนกับความทุกข์ทั้งหมดนี้นานแค่ไหน? ทำไม... ทำไมเธอต้องเจ็บปวดขนาดนี้ในเมื่อเธอไม่ได้ทำอะไรผิดเลย?"หลิง อี้หราน เธอรู้ไหมว่าอะไรคือความผิดพลาดครั้งใหญ่ที่สุดของเธอที่ทำให้เจ้าเมืองเฉินขุ่นเคือง"“หลิง อี้หราน ใครก็ตามที่ทำให้อี
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 114
”แต่... นายใส่ ... "ตอนนั้นเขาก็รู้ตัวว่าชุดที่เขาใส่เป็นชุดเดียวกับที่เขาใส่เมื่อวันก่อนที่ไปทานอาหารค่ำกับปู่ของเขา“ถ้าฉันเป็นจินที่เธอรู้จัก ฉันคงไม่สามารถใส่ของแบบนี้ได้”"อย่างไรก็ตาม หลังจากเรื่องทั้งหมดที่เราผ่านมาเมื่อคืน ฉันไม่ต้องการปกปิดตัวตนของฉันอีกต่อไป อย่างไรก็ตามฉันจะต้องบอกเธอว่าฉันเป็นใครไม่ช้าก็เร็ว ถ้าฉันทำตอนนี้มันจะเร็วกว่าที่วางแผนไว้ในตอนแรกเล็กน้อย”"และเมื่อเธอรู้ตัวตนที่แท้จริงของฉัน ฉันจะพาเธอไปอยู่ใต้ปีกของฉันได้ง่ายขึ้น"“ถึงผมจะแต่งตัวต่างออกไป ผมก็ยังเป็นจินอยู่ใช่ไหม?” เขาถามด้วยรอยยิ้มจาง ๆ ขณะที่เขามองเธอในขณะนั้น แม้ว่าหลิง อี้หราน จะเป็นคนโง่แต่เธอก็สามารถรู้สึกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ เธอตระหนักว่ามีบางสิ่งที่ไม่เป็นไปตามที่เธอคิดไว้แต่แรก“นายไม่ใช่คนจรจัดเหรอ?”“ผมไม่ใช่" เขาสารภาพ“แล้ว... ทำไมมาแกล้งเป็นคนเร่ร่อน?” ความรู้สึกของการถูกหลอกเกิดขึ้นภายในตัวเธอและเธอจ้องมองเขา สองมือของเธอกำผ้าปูที่นอนแน่นและนิ้วของเธอก็สั่นเล็กน้อย“น้องชายที่ฉันคิดว่าไร้เดียงสาและไม่มีใครให้พึ่งพามันไม่ได้เป็นอย่างที่ฉันคิดเลย มันเคยเป็นความเชื่อของฉ
Latest chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1480
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1479
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1478
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1477
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1476
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1475
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1474
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1473
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1472
