14.รู้ใช่ไหม nc นิดๆ

ทั้งสองออกจากห้องพักและพากันขึ้นลิฟต์มายังชั้นดาดฟ้าซึ่งมีสระว่ายน้ำขนาดใหญ่อยู่บนนี้

“ทำตัวตามสบายไม่ต้องกลัวจะเจอเขาหรอกน่า” ดลธรรมเห็นอีกคนหันซ้ายหันขวามองไปรอบสระก็พูดขึ้น

“ผมไม่ได้คิดแบบนั้นสักหน่อย ผมก็แค่สงสัยว่าทำไมคนน้อยจัง” เพราะเป็นเย็นวันอาทิตย์แต่บริเวณสระว่ายน้ำกลับมีคนว่ายน้ำอยู่ไม่กี่คน แถมยังเป็นชาวต่างชาติด้วย

“ก็น้อยแบบนี้เป็นปกติอยู่แล้ว ไม่ดีเหรอ”

“ดีครับ ผมว่ายไม่เก่งจะได้ไม่อายใคร” ว่าแล้วเขาก็ถอดเสื้อยืนตัวยาวออกจากนั้นก็นั่งห้อยขาอยู่ริมขอบสระ

ดลธรรมถอดเสื้อของตัวเองออกบ้างจากนั้นเขาก็ลงไปในสระ หันมามองพาลินก็ต้องแอบกลืนน้ำลาย เพราะนอกจากผิวขาวแล้วชายหนุ่มคนน้องยังมีกล้ามเล็กสมส่วน ดูก็รู้ว่าคงออกกำลังอยู่บ่อยๆ เขาเห็นว่าชายหนุ่มเป็นคนตัวเล็กแต่ไม่คิดว่าจะมีร่างกายที่สวยงามเช่นนี้

“ไม่ลงมาเหรอ” ดลธรรมว่ายมาใกล้ เกยคางกับขอบสระเอียงคอถาม ยิ่งอยู่ใกล้ก็ยิ่งเห็นร่างกายของอีกคนชัดขึ้น

ลมหายใจเขาสะดุดแต่ต้องรีบปรับสีหน้าเป็นปกติก่อนจะว่ายออกห่างขึ้น พาลินกระโดดแล้วว่ายตามเขาไป

ระหว่างว่ายน้ำกันอยู่นั้นก็มีคนในคอนโดว่ายเข้ามาทักทายดลธรรมเป็นระยะ ดูเหมือนเขาจะเป็นขวัญใจของสาวๆ ที่นี่อยู่ไม่น้อย

ขณะที่กำลังมองดลธรรมเขาก็ต้องตกใจเมื่อจู่ๆ ก็มีผู้ชายคนหนึ่งว่ายเข้ามาใกล้

“สวัสดีครับ ผมไม่เคยเห็นคุณมาก่อนเลย เพิ่งย้ายมาอยู่ที่นี่เหรอครับ”

“เปล่าครับ ผมมากับเขา” พาลินชี้ไปทางดลธรรมที่กำลังว่ายเข้ามาพอดี

“กลับกันเถอะ” ดลธรรมว่ายเข้ามาใกล้แล้วรีบชวนกลับ

“ขอตัวก่อนนะครับ” เขาหันมาบอกชายคนนั้นก่อนจะว่ายไปยังขอบสระที่ดลธรรมยืนรออยู่ก่อนแล้ว

ทั้งสองเขาไปอาบน้ำและเปลี่ยนชุดที่ห้องน้ำส่วนกลางก่อนจะกลับลงมายังคอนโดอีกครั้ง

“พี่โดม เป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมดูหงุดหงิดจังครับ”

“เปล่า ก็แค่เหนื่อย” เขารู้ว่าคนที่เข้ามาทักทายพาลินนั้นเป็นใครและยังรู้ด้วยว่ามีรสนิยมแบบไปไหน เห็นทีต้องให้พาลินมาว่ายน้ำแค่ช่วงวันธรรมดาเพราะถ้าเป็นวันหยุดคงได้เจอผู้ชายคนนั้นอีกแน่

“เหนื่อยแล้วหิวด้วยไหมครับ”

“อือ กินอะไรกันดี เดี๋ยวพี่สั่งมาให้” เพราะไม่อยากให้อีกคนสงสัยมากจึงรีบปรับอารมณ์ให้เป็นปกติ

“พิซซ่ายังไม่หมดเลย” พาลินนึกเสียดาย

“เพิ่งกินไปน่ะสิ เอาไว้ในตู้ก่อน มื้อนี้อยากกินอย่างอื่น” จริงๆ ดลธรรมอยากกินคนที่อยู่ตรงหน้ามากกว่า

“งั้นพี่สั่งเลย ผมกินอะไรก็ได้หมดแหละ”

“กะเพราหมูกรอบไข่ดาวไม่สุก เราล่ะเอาอะไร”

“ข้าวผัดกุ้งไม่ใส่ต้นหอมผักชีครับ”

“เอาอย่างอื่นอีกไหม” เขาส่งโทรศัพท์พาลินดูเผื่อมีอะไรที่อยากจะทานเพิ่ม

“ผมว่าสั่งแกงจืดเพิ่มอีกอย่างดีกว่า พี่โดมอยากกินแกงจืดอะไร”

“เต้าหู้” เขาตอบแบบไม่คิดไม่ใช่เพราะชอบกินหรอกนะ แต่เขานึกไปถึงผิวของอีกคนที่ขาวราวกับเต้าหู้จึงพูดออกไปแบบนั้น

หลังทานอาหารเย็นแล้วดลธรรมก็ชวนให้พาลินค้างด้วยเพราะคืนนี้มีฟุตบอลคู่สำคัญ พาลินเองก็ชอบดูอยู่แล้วจึงตอบตกลง

“พี่โดม ผมขอใช้ห้องน้ำได้ไหม”

“เอาสิ”

“ขอบคุณครับ” พาลินรีบเข้าไปอาบน้ำสระผมเพราะตอนที่ใช้ห้องน้ำริมสระเขาอาบแบบลวกๆ คิดว่าจะกลับไปอาบที่หอของตนเองอีกครั้ง

“พาลิน กินเบียร์ไหม” ดลธรรมถามพลางเปิดกระป๋องแล้วยกของตัวเองดื่ม

“ครับ”

ดลธรรมถือห่อขนมกับเบียร์มาวางที่โต๊ะกลางหน้าโซฟาโดยมีพาลินนั่งอยู่บนพื้น เพราะชายหนุ่มบอกว่าอยากนั่งเหยียดขา

ส่วนตัวเจ้าของห้องนั้นนอนกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนโซฟา ตามองบนจอสลับกับเสี้ยวหน้าของพาลินที่อยู่ห่างไม่ถึงสองคืบ

กว่าฟุตบอลจะจบเกมทั้งสองคนก็ดื่มเบียร์ไปครึ่งโหล ส่วนใหญ่คนที่ดื่มจะเป็นพาลินเพราะดื่มไปกินขนมขบเคี้ยวไป มันเพลินจนเจ้าตัวลืมลิมิตของตัวเองที่ดื่มได้แค่สามกระป๋องก็เมาไม่รู้เรื่อง

ชายหนุ่มเดินมาเข้าห้องน้ำแล้วล้มตัวลงนอนขณะที่ดลธรรมนั้นขอตัวไปอาบน้ำอีกรอบ เพราะเผลอทำเบียร์หกรดตัวเองเนื่องจากตาเอาแต่จ้องพาลิน

กลับเข้ามาในห้องนอนพาลินก็นอนตะแคงหน้ามามอง

“ฝันดีครับพี่โดม”

ถึงแม้จะเมาจนแทบยืนไม่อยู่แต่พาลินก็นอนไม่หลับเพราะแปลกที่ อีกทั้งคนที่นอนอยู่ใกล้ก็ทำให้เขาใจเต้นแรง จนกลัวว่าคนที่นอนหลับอยู่จะได้ยินเสียงของมัน

ส่วนดลธรรมนั้นนอนหลับตานิ่ง เขาก็รู้สึกตื่นเต้นที่มีคนที่ชอบนอนอยู่ข้างๆ แบบนี้

ปกติแล้วดลธรรมมักจะออกไปหาความสุขกับคู่นอนข้างนอก เขาไม่เคยพาใครมาที่คอนโดเพราะไม่อยากให้เรื่องยุ่งยากตามมาทีหลัง

เมื่อรู้สึกว่าอีกคนนอนนิ่งพาลินก็เลยคิดว่าเขาหลับแล้ว ชายหนุ่มตะแคงกลับมามองหน้าดลธรรม ใช้สองมือเท้าคางไว้ แสงไฟจากระเบียงสาดเขามาเพียงนิดทำให้พาลินมองหน้าไม่ถนัด เขาจึงขยับเข้าใกล้จนใบหน้าแทบจะชิด

“มองมุมไหนก็หล่อ” เขาพึมพำเบาๆ

แล้วจู่ๆ คนที่นอนนิ่งก็ลืมตาขึ้น พาลินทำตัวไม่ถูก เขาเหมือนกับโดนมนตร์สะกด ทั้งสองจ้องตากันอยู่นานก่อนที่ดลธรรมจะเป็นฝ่ายยืดตัวขึ้นมาจูบบนริมฝีปากจนแนบชิด ขบเม้มอย่างแผ่วเบา เมื่อพาลินไม่ขัดขืนมันก็เปลี่ยนเป็นจูบที่เร่าร้อนขึ้นอย่างไม่อาจห้าม

ดลธรรมพลิกให้ตัวเองขึ้นมาคร่อมเหนือร่างคนที่ตัวเล็กกว่า เมื่อเขาก้มหน้าลงมาจูบอีกครั้งพาลินก็ตอบรับด้วยความเต็มใจ ลิ้นสอดแทรกหยอกล้อกันเป็นพัลวัน พาลินไม่เคยรู้สึกดีแบบนี้มาก่อนจูบของดลธรรมมีหลากหลายอารมณ์จนเขาตามแทบไม่ทัน ทั้งหวานทั้งอบอุ่นและเร่าร้อน ทุกอย่างมันทำให้เขาไม่อยากให้อีกคนหยุด

สองแขนคล้องไปบนลำคอ โน้มกายเข้าชิดมากขึ้น ความเป็นชายที่หลับใหลอยู่นั้นมันเรียกร้องให้ปลดปล่อย พาลินเบียดกายเข้าหาอีกคนอย่างหลงลืมตัว

ดลธรรมรู้ว่าพาลินเคยมีคนรักมาแล้ว นั่นเท่ากับต่างคนต่างมีประสบการณ์แต่ครั้งนี้เขารู้ว่าพาลินยังไม่ได้เตรียมตัวสำหรับการสอดใส่

แต่ความสุขมันไม่ได้มีเพียงแค่นั้น ชายหนุ่มจูบไปตามซอกคอขบเม้มติ่งหูพลางกระซิบเสียงแหบพร่า

“พาลิน ให้พี่ช่วยนะ”

“พี่โดม ผมยังไม่เตรียมตัว พี่รู้ใช่ไหม”

“พี่รู้ แต่ใช้มือได้นี่ครับ”

ดลธรรมรีบถอดกางเกงของตัวเองและอีกคนออกอย่างรวดเร็ว เขาทับทาบมาบนตัวพาลินอีกครั้ง ฝ่ามือใหญ่จับความเป็นชายขนาดมาตรฐานของพาลินกับความใหญ่โตของตนเองรวบมันเข้าด้วยกันแล้วรูดขึ้นลงเป็นจังหวะ ปากก็จูบบดเบียดอย่างไม่รู้เบื่อ

“อื้อ”

พาลินครางอยู่ในลำคอเมื่อรู้สึกถึงความเสียวที่เพิ่มขึ้น

“พี่โดม เร่งอีกได้ไหม เร็วกว่านี้ได้ไหม” เขาบอกอีกคนอย่างลืมอาย มันนานมาแล้วที่เขาไม่รู้สึกดีเช่นนี้

ดลธรรมทำตามที่คนน้องบอกอย่างไม่ขัดข้องเขาเองก็รู้สึกเสียวจนจะทนไม่ไหว ชายหนุ่มจูบแรงที่ซอกคอ ขณะที่พาลินกอดเขาแน่น

“พี่โดม ไม่ไหว ผมจะ อื้อ ผม..อ่าห์”

ทั้งสองคนปลดปล่อยในเวลาไล่เลี่ยกัน น้ำสีขาวเลอะไปทั่วหน้าท้องขาว ใบหน้าร้อนผ่าวเมื่อเห็นว่าตอนนี้ตัวเองอยู่ในสภาพแบบไหน

“นอนรอก่อนนะครับ เดี๋ยวพี่ไปเอาผ้ามาเช็ดให้”

ดลธรรมรีบเข้าไปเอาผ้าขนหนูมาเช็ดทำความสะอาด เขาต้องอมยิ้มเมื่อเห็นว่าตอนนี้พาลินเอาหมอนใบใหญ่ปิดหน้าตัวเองไว้

พอทำความสะอาดเสร็จก็ล้มตัวลงนอน เขาดึงให้พาลินมาหนุนบนแขนเพราะพาลินยังไม่ยอมเอาหมอนออกจากหน้า

“นอนได้แล้วครับ”

พาลินพยายามขยับออกแต่อีกคนก็รั้งเอวไว้

“พี่โดมจะเมื่อยเอานะครับ”

“ถ้าเมื่อยจะเอาออกเอง มานอนตรงนี้ กอดกันอุ่นดีออก”

“ผมกลัวพี่อึดอัด”

“พี่ชอบแบบนี้ ไม่อึดอัดหรอกครับ”

พาลินเป็นคนชอบนอนกอดตุ๊กตาหรือผ้าห่มอยู่แล้ว เขาจึงรีบขยับเขามาใกล้ ดลธรรมรู้ว่าอีกคนยังอาย เขาจึงจับให้พาลินซุกไปที่หน้าอก พร้อมกับเอามือของคนน้องโอบเอวของตนเองไว้

“ฝันดีครับ” เขากระซิบบอกก่อนจะกดจมูกลงไปบนศีรษะของอีกฝ่าย จากนั้นทั้งสองก็นอนกอดกันอย่างนี้จนถึงเช้า