ใครชอบฝากกดไลท์และเป็นกำลังให้ไรท์กันด้วยนะคะ ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านๆ กันให้สนุกนะคะ 1 ไลท์ เท่ากับ 1 ล้านกำลังใจ ฝากติดตามเพจ Kim Nayeol กันด้วยนะคะ ขอบคุณคะ
ร่างสูงที่กำลังจะยื่นผ่ามือหนาหวังจะแตะตัวของคนตัวเล็กที่หันหลังให้ตน ถึงกับซะงักมือกลับที่เดิม ความรู้สึกที่กำลังดิ่มลงเหวการกระทำของเขามันสมควรแล้วสินะที่รีนลดาจะคิดอย่างนั้น ก็ไม่แปลกตัวเขาเองก็ยอมรับว่าทำเลวกับเธอไว้เยอะ แต่แล้วไงรู้สึกผิดและสำนึกแล้วนิ" พี่ขอโทษ ยอมรับว่าพี่เลว ที่พี่ทำร้ายรีน
เมื่อเห็นว่ารีนลดานั้นปฎิเสธไม่ยอมออกไปทานข้าวข้างนอกกับตน เขาก็คงต้องหาวิธีใหม่ เพราะดูท่าแล้ว เธอต่อว่าเขาหนักแบบนี้คุณแม่คงจะโมโหหิว จากนั้นเรียวตะก็หยิบสมาร์ตโฟนขั้นมากดเข้าแอปอะไรซักอย่าง เพื่อสั่งอาหารมาทานที่นี้กัน เพราะเขาดูเวลานี้ก็สิบโมงกว่าๆ ตั้งแต่เขามาก็ยังไม่เห็นว่ารีนลดานั้นทานอะไร"ถ
ด้านเรียวตะเองหลังจากที่รีนลดาเอ่ยเช่นนั้นกับตน ร่างสูงก็เดินออกจากคอนโดอย่างคนหมดแรง รีนลดาโกรธเกลียดเขามากเพียงนี้ เชียวหรือ ร่างสูงได้แต่ถามตัวเองด้วยความสับสน ยอมรับว่าผิด แต่คนผิดขอโทษแล้วก็ต้องให้อภัยเขาสิ เรียวตะกลับมาที่คอนโดของตน ถึงรีนลดาจะยื่นขอเสนอมาบ้าๆ แบบนั่นมาให้ แต่ใช่ว่าเขาจะทำอย่า
พอตกเย็นฤทธิ์กรก็ได้มาส่งรีนลดากลับคอนโดของเธอ ฉันเดินเข้ามาในห้องแต่มันกลับเงียบสนิท พี่แตงกวายังไม่มาอีกเหรอ เพราะปกติพี่แตงกวาจะมาอยู่ที่นี่กับฉัน แต่แปลกเพราะตอนนี้มันสามทุ่มก็ยังไม่เห็นว่าจะมาฉันจึงเดินเปิดไฟและเดินเข้ามาในห้องนอน ก็ต้องตกใจอีกครั้งที่เห็นกระเป๋าเดินทางใบใหญ่วางอยู่ในห้องนอนขอ
ร่างบางที่ได้ยินคนแกล้งหลับนั่นก็หันหลังหวังจะเดินกลับเข้าห้อง!!หมับ!! เรียวตะจับแขนรีนลดาเอาไว้ และถูกคนตัวโตนั้นสวมกอดจากด้านหลัง คนโดนกอดถึงกับนิ่งซะงักไปทันที เรียวตะกระชิบเข้าที่ใบหูเล็กของรีนลดามาโดยน้ำเสียงอ่อนโยน ใจฟูขึ้นมาหน่อยเมื่อรู้ว่าเมียนั้นเป็นห่วงตน"ขอโทษกับเรื่องที่ผ่านมานะครับที่
ด้านคนหลับลึกอย่างรีนลดาก็ยังไม่รู้สึกตัวเช่นเคย แค่นอนไม่กี่ชั่วโมงก็เมื่อยตัวชะมัด อย่าทรมานผัวแบบนี้เลยนะครับ เด็กดีของพี่ เรียวตะประทับจูบลงที่หน้าผากมนของรีนลดาก่อนที่จะล้มตัวลงนอนกับร่างบางและโอบกอดด้วยความคิดถึงและโหยหาย พร้อมกับลูบที่หน้าท้องนูน อีกไม่กี่เดือนก็เจอเจ้าสองแสบของเขาแล้ว คนที่จ
หลายสัปดาห์ต่อมา ก็เป็นอย่างที่ฉันคิดไว้จริงๆ หลังจากที่ฉันยอมคืนดีกับพี่เรียวได้ไม่ทันไร เขาก็ไม่ยอมให้ฉันอยู่คอนโดเหมือนเมื่อก่อน เขารบเร้าจนฉันใจอ่อนยอมกลับมาอยู่ที่คฤหาสน์เช่นเดิม แต่ที่ฉันยังไม่อยากกลับมาที่นี่เพราะทุกครั้งที่ฉันเดินไปเรือนหลังเล็กของคนย่า ฉันก็น้ำตาไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว ยอมร
ด้านเรียวตะวันนี้ผมมางานเลี้ยงรุ่นกับกลุ่มเพื่อนๆของผม เป็นเพื่อนเรียนสมัยมัธยมด้วยกันพวกเราจะจัดงานนี้ขึ้นทุกปี และโต๊ะพวกผมตอนนี้ก็ไม่ได้มีแค่กลุ่มผมแต่ยังมีเพื่อนกลุ่มอื่นที่มาแจ่มด้วย พวกเราพูดคุยกันอย่างสนุกนานๆจะเจอกันที ผมนั่งคุยและจิบไวน์กับพวกไอ้อรัณไปซักพัก ไอ้ริวก็เอ่ยถามผมขึ้นมา"กับแพมม
"พี่เรียวไปพักเถอะคะ พรุ่งนี้เราต้องตื่นแต่เช้านะคะ เดี่ยวที่เหลือรีนจัดการเอง""ไม่เอาครับพี่่สัญญากับตัวเองไว้แล้วว่าจะนอนพร้อมกับรีน ถ้ารีนยังไม่นอนพี่ก็ไม่นอนครับ" รีนลดาที่ได้ยินเช่นนั้นถึงกับหลุดยิ้มให้กับความน่ารักของเรียวตะ นับวันเธอยิ่งรักผู้ชายคนนี้หนักมากขึ้น"งั้นก็ตามใจพี่เรียวคะ" ร่างบ
"รีน ก็เสียวเช่นกันคะ อะ อ่าส์ พี่เรียวขา " คนด้านบนบอกด้วยเสียงกระเส่ามาเช่นกัน!! ผับ ผับ อ่าส / อื้ม !!!!! ตอด เก่งมาก ครับ แน่นๆ อ่าส์!! อึ้ม !!" พี่เรียว อ่าส ชอบไม่ คะ " รีนลดาถามเขาด้วยน้ำเสียงสั่นๆ ผ่านมาหลายนาทีตอนนี้ร่างบางก็เริ่มเหนื่อยและหมดแรงแล้ว" ผับ ผับ ผับ ผับ " ยิ่งใกล้ถึงฝั่งคน
เมื่อมาถึงเตียงนอนขนาดไซส์คิงเรียวตะก็ไม่รอช้า ร่างสูงจัดการถอดเสื้อผ้าของตนและรีนลดาออกจนหมด ยังไงคืนนี้เขาขอทำหน้าที่สามีให้กับเด็กดื้ออย่างเชอรีนก่อนละกัน มีอย่างที่ไหนมาท้าทายคนอย่างเขา สงสัยอยากเลี้ยงแฝดสามจริง ๆ แล้วมั้ง อยากมีลูกๆมาวิ่งเล่นเพิ่มก็ไม่บอก เมียอ่อยขนาดนี้แล้วคืนนี้เอาให้หว่างกัน
"บอกเชื่อฟังแบบนี้หน่อยนะครับ ปะป๋าจะได้ไม่เหนื่อย ถ้าน้องไนท์เป็นเด็กดีปะป๋าจะซื้อของเล่นให้เยอะกว่านี้เลยนะครับลูก" ร่างสูงบอกกับลูกสาว พร้อมกับเล่นและหยอกล้อกับน้องไทม์ไปด้วย เด็ก ๆ พยักหน้าตามประสา ราวจะรู้เรื่องไปกับบิดาด้านรีนลดาที่กลับเข้ามาในบ้านเกือบจะหกโมงเย็น ฉันที่เปิดประตูเข้ามาถึงกับต
@คฤหาสน์ตระกูลเรียว ~ 1 ปีต่อมา ~ ร่างสูงของเรียวตะอยู่ในชุดสบายๆ วันนี้นั้นรีนลดาออกไปทำธุระข้างนอก ปล่อยให้พ่อลูกอ่อนอย่างเขาเป็นต้องเลี้ยงเจ้าก้อนสองแสบอยู่ที่บ้านตามลำพัง แต่ยังดีหน่อยที่มีพี่สมบูรณ์และแตงกวานั้นคอยช่วยอีกแรงห้าโมงกว่าๆ ร่างสูงเหลือบดูนาฬิการอบที่สิบของวัน ผ่านไปราวสี่ชั่วโม
หลังจากทานเสร็จร่างสูงก็พาคนตัวเล็กนั่นกลับมาที่พัก รีนลดาออกมาเดินเล่นที่ริมหาดในยามเย็น ร่างบางมองท้องทะเลออกไปไกลจนสุดลูกหูลูกตา วันนี้พระจันทร์เต็มดวงแสงสะท้อนเข้ากับน้ำทะเล เป็นอะไรที่สวยมากในตอนเย็นแบบนี้ จากนั้นร่างบางก็หยิบสมาร์ตโฟนของตนขึ้นมาเก็บภาพสวยๆ เอาไว้ ยิ่งมองท้องฟ้าและท้องทะเลยิ่งเ
เช้าวันต่อเรียวตะพารีนลดาขับรถออกจากคฤหาสน์ มุ่งหน้ามาที่หัวหิน เพราะวันนี้เขาตั้งใจจะพาเมียสุดที่รักนั่นพักผ่อนซักสอง สามวันเอาจริงตัวเขาเองก็ไม่เคยพาคนตัวเล็กนั้นออกไปเที่ยวไหนเลย ตั้งแต่เรากับมาเป็นครอบครัวเดียวกัน เมื่อคืนหลังจากที่กลับมาจากงานเลี้ยงเขาก็คิดอะไรออกขึ้นมา อยากจะพาร่างบางนั้นออกมา
ด้านเรียวตะวันนี้ผมมางานเลี้ยงรุ่นกับกลุ่มเพื่อนๆของผม เป็นเพื่อนเรียนสมัยมัธยมด้วยกันพวกเราจะจัดงานนี้ขึ้นทุกปี และโต๊ะพวกผมตอนนี้ก็ไม่ได้มีแค่กลุ่มผมแต่ยังมีเพื่อนกลุ่มอื่นที่มาแจ่มด้วย พวกเราพูดคุยกันอย่างสนุกนานๆจะเจอกันที ผมนั่งคุยและจิบไวน์กับพวกไอ้อรัณไปซักพัก ไอ้ริวก็เอ่ยถามผมขึ้นมา"กับแพมม
หลายสัปดาห์ต่อมา ก็เป็นอย่างที่ฉันคิดไว้จริงๆ หลังจากที่ฉันยอมคืนดีกับพี่เรียวได้ไม่ทันไร เขาก็ไม่ยอมให้ฉันอยู่คอนโดเหมือนเมื่อก่อน เขารบเร้าจนฉันใจอ่อนยอมกลับมาอยู่ที่คฤหาสน์เช่นเดิม แต่ที่ฉันยังไม่อยากกลับมาที่นี่เพราะทุกครั้งที่ฉันเดินไปเรือนหลังเล็กของคนย่า ฉันก็น้ำตาไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว ยอมร