แชร์

บทที่ 33

ผู้เขียน: Kim Nayeol
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-12-17 10:36:55
ด้านเรียวตะเขาออกจากห้องในเวลาเกือบบ่ายสามโมง เพราะตั้งแต่เช้ามานี้ยังไม่มีอะไรตกถึงท้อง ร่างสูงเดินมายังชั้นล่างของบ้าน แต่ก็ไม่มีวี่แววของแม่บ้านเลยซักคน

"หายไปไหนกันหมด" เขาเหลือบมองไปหน้าบ้านก็เจอนะ คนขับรถของบ้านที่กำลังเช็ดรถอยู่ในโรงรถนั้นเอง

"พี่นะครับ บ้านนี้เขาไปไหนกันหมดครับ เงียบกันจัง"
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทที่เกี่ยวข้อง

  • พันธะร้ายนายวิศวะ   บทที่ 34

    หึ ! เมียงั้นเหรอ ตลกละนะฉันว่า ตัวเองเป็นคนพูดเองแท้ๆ ว่าฉันเป็นได้แค่เมียในนามเท่านั้น แต่อยู่ๆ วันนี้กับมายัดเยียดสถานะเมียให้กับฉัน ฉันควรดีใจมาก ที่เขาเริ่มจะสนใจฉันขึ้นมา มันจะดีมากถ้าในใจของฉันหวั่นไหวกับเขาซักนิด สงสัยกับคนตรงหน้าใจฉันมันด้านชาจนเกินไป ในใจของเธอตอนนี้มีแต่คำว่าเกลียดๆ เธอเก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-17
  • พันธะร้ายนายวิศวะ   บทที่ 35

    "เรียวยังอยากจะเป็นแฟนกับเราอยู่ไหม " หญิงสาวยังคงถามและรอคำตอบจากเรียวตะ แต่เรียวตะกับเงียบ มีเพียงสีหน้าและแววตาที่เย็นชาแสดงออกมา แพมถึงกับหน้าเสียซะงักไปเล็กน้อย เมื่อเรียวตะเงียบเช่นนี้ หญิงสาวจึงรีบทำหน้าให้เป็นปกติและยิ้มจางๆ ให้กับชายหนุ่มตรงหน้าแทน อาจจะเป็นเพราะเธอใจร้อนจนเกินไป แพมได้แต่ค

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-17
  • พันธะร้ายนายวิศวะ   บทที่ 36

    "ทำไม พวกมึงมีอะไรเปล่า" เรียวตะถามาอย่างไม่พอใจ ที่โดนเพื่อนไล่ถามเขาด้วยความอยากรู้อยากเห็น"สัสเรียวแม่งเท พวกกู ว่าแต่น้องรีนเถอะ เอาอะไรให้มึงแดกวะ ทำไมมึงติดน้องขนาดนั้น" ริกเอ่ยขึ้นมาอย่างตรงไปตรงมา ที่เพื่อนเขากับไปค้างที่บ้านต้นเหตุน่าจะมาจากน้องรีน เพราะเมื่อคืนเรียวตะเล่นหึงน้อง จนตัวมันเ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-17
  • พันธะร้ายนายวิศวะ   บทที่ 37

    @โรงแรมM Pattaya หลายวันต่อมาตอนนี้ฉันกำลังชมวิวที่ชั้นดาดฟ้าภายในโรงแรม ยัยนินิว มีนนา และพวกพี่เกรท อีก หลายคน ที่กำลังเล่นน้ำในสระที่สามารถมองเห็นวิวทะเลด้านนอกของโรงแรม วันนี้ฉันมาเที่ยวงานดนตรีวันเดอร์ฟรุตที่ถูกจัดขึ้นที่พัทยา แต่ยังไม่ถึงเวลาเข้างานเนื่องจากพวกฉันมาถึงเร็วเลยพากันพักและเล่นน้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-17
  • พันธะร้ายนายวิศวะ   บทที่ 38

    2 ทุ่มด้านเรียวตะตอนนี้ผมก็อยู่ห้องสังสรรค์ของโรงแรม ผมมางานดนตรีที่พัทยา แพมเองเธอก็มากับพวกผมด้วยเช่นกัน พอมาถึงแพมก็ขอไปพักที่ห้อง แต่เธอไม่ได้พักห้องเดียวกับผมหรอกครับ ตอนนี้ภายในห้องนี้มีพวกเพื่อนกลุ่มผม ไอ้ริก ริต้า ไอ้ริว ไอ้อรัณ และก็มีเพื่อนสมัยมัธยมมากันด้วยสี่คน ทั้งชายและหญิง ถัดไปก็พี่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-17
  • พันธะร้ายนายวิศวะ   บทที่ 39

    ด้านรีนลดาและกลุ่มเพื่อนๆ ของเธอเดินออกมาจากในงาน ร่างบางยืนรอออสตินที่กำลังยืนคุยกับเพื่อนเขาอยู่ไม่ไกลนัก ตอนมาฉันมารถพี่เกรท แต่พวกพี่เกรทนั่นไปเที่ยวผับกันต่อ ตอนนี้ฉันและนินิว มีนนา เลยต้องอาศัยรถของออสตินกลับโรงแรม รีนลดาดูนาฬิกาอีกสิบนาทีจะถึงเที่ยงคืน เธอและเพื่อนๆ นั่นออกมาก่อนที่คอนเสริตนั

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-18
  • พันธะร้ายนายวิศวะ   บทที่ 40

    เรียวตะตอนนี้ในใจเขามันร้อนรุ่มไปหมด ใจเขามันรู้สึกเดือดกว่าน้ำร้อนซะอีก ร่างสูงนั่งดื่มไวน์คนเดียวไปครึ่งขวดเพียงเวลาไม่ถึงสิบนาที พอมาถึงเขาก็เอาแต่นั่งดื่มเงียบๆ ไม่ยอมคุยกับใคร ริวที่นั่งมาด้วยถึงกับสายหัวให้เพื่อนด้านรีนลดาไม่นานฉันและเพื่อนๆ ก็มาถึงและเดินเข้ามาภายในโรงแรมแต่ก่อนที่จะขึ้นห้อง

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-18
  • พันธะร้ายนายวิศวะ   บทที่ 41

    ห้องพักเรียวตะ ไม่นานเรียวตะก็อุ้มร่างบางมายังห้องพักของตน ริวและอรัณที่เดินออกมาจากลิฟต์ ที่กำลังเดินมายังห้องพัก ทั้งสองหนุ่มถึงกับตาค้างที่เห็นเรียวตะและ รีนลดายืนอยู่หน้าห้องที่ทั้งสองกำลังต่อว่ากันอย่างหนัก รีนลดาอยู่อ้อมกอดที่ถูกเรียวตะล็อคตัวเอาไว้ไม่ให้ขัดขืนและดิ้นหนีไอ้เรียวนิมันเร็วจริง

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-18

บทล่าสุด

  • พันธะร้ายนายวิศวะ   บทที่ 111

    "พี่เรียวไปพักเถอะคะ พรุ่งนี้เราต้องตื่นแต่เช้านะคะ เดี่ยวที่เหลือรีนจัดการเอง""ไม่เอาครับพี่่สัญญากับตัวเองไว้แล้วว่าจะนอนพร้อมกับรีน ถ้ารีนยังไม่นอนพี่ก็ไม่นอนครับ" รีนลดาที่ได้ยินเช่นนั้นถึงกับหลุดยิ้มให้กับความน่ารักของเรียวตะ นับวันเธอยิ่งรักผู้ชายคนนี้หนักมากขึ้น"งั้นก็ตามใจพี่เรียวคะ" ร่างบ

  • พันธะร้ายนายวิศวะ   บทที่ 110

    "รีน ก็เสียวเช่นกันคะ อะ อ่าส์ พี่เรียวขา " คนด้านบนบอกด้วยเสียงกระเส่ามาเช่นกัน!! ผับ ผับ อ่าส / อื้ม !!!!! ตอด เก่งมาก ครับ แน่นๆ อ่าส์!! อึ้ม !!" พี่เรียว อ่าส ชอบไม่ คะ " รีนลดาถามเขาด้วยน้ำเสียงสั่นๆ ผ่านมาหลายนาทีตอนนี้ร่างบางก็เริ่มเหนื่อยและหมดแรงแล้ว" ผับ ผับ ผับ ผับ " ยิ่งใกล้ถึงฝั่งคน

  • พันธะร้ายนายวิศวะ   บทที่ 109

    เมื่อมาถึงเตียงนอนขนาดไซส์คิงเรียวตะก็ไม่รอช้า ร่างสูงจัดการถอดเสื้อผ้าของตนและรีนลดาออกจนหมด ยังไงคืนนี้เขาขอทำหน้าที่สามีให้กับเด็กดื้ออย่างเชอรีนก่อนละกัน มีอย่างที่ไหนมาท้าทายคนอย่างเขา สงสัยอยากเลี้ยงแฝดสามจริง ๆ แล้วมั้ง อยากมีลูกๆมาวิ่งเล่นเพิ่มก็ไม่บอก เมียอ่อยขนาดนี้แล้วคืนนี้เอาให้หว่างกัน

  • พันธะร้ายนายวิศวะ   บทที่ 108

    "บอกเชื่อฟังแบบนี้หน่อยนะครับ ปะป๋าจะได้ไม่เหนื่อย ถ้าน้องไนท์เป็นเด็กดีปะป๋าจะซื้อของเล่นให้เยอะกว่านี้เลยนะครับลูก" ร่างสูงบอกกับลูกสาว พร้อมกับเล่นและหยอกล้อกับน้องไทม์ไปด้วย เด็ก ๆ พยักหน้าตามประสา ราวจะรู้เรื่องไปกับบิดาด้านรีนลดาที่กลับเข้ามาในบ้านเกือบจะหกโมงเย็น ฉันที่เปิดประตูเข้ามาถึงกับต

  • พันธะร้ายนายวิศวะ   บทที่ 107

    @คฤหาสน์ตระกูลเรียว ~ 1 ปีต่อมา ~ ร่างสูงของเรียวตะอยู่ในชุดสบายๆ วันนี้นั้นรีนลดาออกไปทำธุระข้างนอก ปล่อยให้พ่อลูกอ่อนอย่างเขาเป็นต้องเลี้ยงเจ้าก้อนสองแสบอยู่ที่บ้านตามลำพัง แต่ยังดีหน่อยที่มีพี่สมบูรณ์และแตงกวานั้นคอยช่วยอีกแรงห้าโมงกว่าๆ ร่างสูงเหลือบดูนาฬิการอบที่สิบของวัน ผ่านไปราวสี่ชั่วโม

  • พันธะร้ายนายวิศวะ   บทที่ 106

    หลังจากทานเสร็จร่างสูงก็พาคนตัวเล็กนั่นกลับมาที่พัก รีนลดาออกมาเดินเล่นที่ริมหาดในยามเย็น ร่างบางมองท้องทะเลออกไปไกลจนสุดลูกหูลูกตา วันนี้พระจันทร์เต็มดวงแสงสะท้อนเข้ากับน้ำทะเล เป็นอะไรที่สวยมากในตอนเย็นแบบนี้ จากนั้นร่างบางก็หยิบสมาร์ตโฟนของตนขึ้นมาเก็บภาพสวยๆ เอาไว้ ยิ่งมองท้องฟ้าและท้องทะเลยิ่งเ

  • พันธะร้ายนายวิศวะ   บทที่ 105

    เช้าวันต่อเรียวตะพารีนลดาขับรถออกจากคฤหาสน์ มุ่งหน้ามาที่หัวหิน เพราะวันนี้เขาตั้งใจจะพาเมียสุดที่รักนั่นพักผ่อนซักสอง สามวันเอาจริงตัวเขาเองก็ไม่เคยพาคนตัวเล็กนั้นออกไปเที่ยวไหนเลย ตั้งแต่เรากับมาเป็นครอบครัวเดียวกัน เมื่อคืนหลังจากที่กลับมาจากงานเลี้ยงเขาก็คิดอะไรออกขึ้นมา อยากจะพาร่างบางนั้นออกมา

  • พันธะร้ายนายวิศวะ   บทที่ 104

    ด้านเรียวตะวันนี้ผมมางานเลี้ยงรุ่นกับกลุ่มเพื่อนๆของผม เป็นเพื่อนเรียนสมัยมัธยมด้วยกันพวกเราจะจัดงานนี้ขึ้นทุกปี และโต๊ะพวกผมตอนนี้ก็ไม่ได้มีแค่กลุ่มผมแต่ยังมีเพื่อนกลุ่มอื่นที่มาแจ่มด้วย พวกเราพูดคุยกันอย่างสนุกนานๆจะเจอกันที ผมนั่งคุยและจิบไวน์กับพวกไอ้อรัณไปซักพัก ไอ้ริวก็เอ่ยถามผมขึ้นมา"กับแพมม

  • พันธะร้ายนายวิศวะ   บทที่ 103

    หลายสัปดาห์ต่อมา ก็เป็นอย่างที่ฉันคิดไว้จริงๆ หลังจากที่ฉันยอมคืนดีกับพี่เรียวได้ไม่ทันไร เขาก็ไม่ยอมให้ฉันอยู่คอนโดเหมือนเมื่อก่อน เขารบเร้าจนฉันใจอ่อนยอมกลับมาอยู่ที่คฤหาสน์เช่นเดิม แต่ที่ฉันยังไม่อยากกลับมาที่นี่เพราะทุกครั้งที่ฉันเดินไปเรือนหลังเล็กของคนย่า ฉันก็น้ำตาไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว ยอมร

สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status