แชร์

บทที่ 12

ผู้เขียน: Kim Nayeol
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-12-06 11:06:37
"ช่างเถอะฉันกับเขาเราไม่ได้สนใจกันทั้งแต่แรกอยู่แล้ว อีกอย่างฉันและเขาก็จะหย่ากัน เมื่อฉันเรียนจบ เข้า...ใจไหม" รีนลดาบอกบอกกับนินิวด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น เธอนับวันรอหย่าทุกวัน

"ถ้าฉันเป็นแกนะ ยัยรีน...เอ้ย ฉันไม่ปล่อยให้คนหล่อๆ รวยๆ แถมยังมีคุณย่าที่รักแกซะขนาดนี้ ปล่อยให้หลุดมือคนอื่นไปได้หรอก" น
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทที่เกี่ยวข้อง

  • พันธะร้ายนายวิศวะ   บทที่ 13

    ตีสามกว่าๆ รีนลดารู้สึกหิวน้ำช่วงกลางดึกเธอจึงลุกออกจากเตียงนอนของลงมายังห้องครัว ร่างบางเดินผ่านห้องรับแขกเพื่อจะกลับขึ้นห้องนอนด้านบน แต่ร่างบางจึงหยุดซะงัก ที่ได้ยินเสียงอะไรตกแตกภายในห้อง รีนลดาจึงวิ่งเข้าไปดูเพราะเธอคิดว่าคงเป็นเคนตะ เพราะเธอเองก็ยังนอนไม่ทันจะเต็มอิ่มนั่นเลยทำให้ร่างบางนั้นตาฝ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-06
  • พันธะร้ายนายวิศวะ   บทที่ 14

    !! ตุ๊บ !! โอ้ย เรียวตะโยนรีนลดาลงบนเตียงนอนของตนและตามขึ้นไปค่อมร่างบางและล็อคมือเธอเอาไว้ทั้งสองข้างไม่ให้เธอดิ้นหนีเขาไปไหน"พี่จะทำอะไร พี่เมามากแล้วนะ พี่เรียว ปล่อยรีน" รีนลดาบอกกับเขามาเสียงดังแต่เรียวตะกับไม่สนใจ เสียงของรีนลดาถูกกลื้นปิดลงด้วยปากหนาๆของคนด้านบน เขาไล่ซอกคออันขาวผ่องของเธอ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-06
  • พันธะร้ายนายวิศวะ   บทที่ 15

    "ให้ฉันหยุดมันตอนนี้ ฉันก็จะตายเหมือนกัน" เพราะเขาดันเข้าไป เธอก็รัดเขาซะจนแน่นมาก เขาไม่คิดว่ารีนลดาจะยังบริสุทธิ์ แต่มาขนาดนี้เขาเองก็ทรมานหยุดมันไม่ได้เช่นกัน รีนลดาที่ตอนนี้น้ำตาไหลอาบแก้มมาทั้งสองข้าง คนใจร้ายได้แต่จูบซับน้ำตาให้กับคนใต้ร่างอย่างอ่อนโยน" ถ้าไม่อยากเจ็บ ก็อ้าขาออกกว้างๆ ฉันจะทำ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-06
  • พันธะร้ายนายวิศวะ   บทที่ 16

    "หมดหน้าที่ของเธอแล้วก็ออกจากห้องฉันไปได้แล้ว ฉันไม่อยากให้คนในบ้านมาเห็นว่าเธออยู่ห้องฉัน ขี้เกลียดมีปัญหากับคุณย่า" คนใจร้ายเมื่อเขาขื่นใจเธอเสร็จก็พ้นวาจาเผ็ดร้อนออกมา คนฟังได้แต่กำมือแน่นด้วยความโมโหและเจ็บใจรีนลดาค่อยๆ ลุกออกจากเตียง และดึงผ้าหุ่มของเขามาคุมตัวเอาไว้เนื่องจากร่างของเธอยังเปลือ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-06
  • พันธะร้ายนายวิศวะ   บทที่ 17

    เรียวตะเปิดเข้ามากับไม่พบร่างคนนอนป่วย ร่างสูงถึงกับใจคอไม่ดี กลัวว่าเธอจะเผลอทำร้ายตัวเอง" แก๊ก" รีนลดาเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับผ้าขนหนูผื้นใหญ่พันตัวเธอเอาไว้ รีนลดาตกใจตากลมเบิกกว้างที่เจอเรียวตะอยู่ในห้องนอนของตนนี้เขาเข้ามาทำไมกันเรียวตะรู้สึกโล่งออกอย่างบอกไม่ถูก นี้เขาเป็นอะไรไป เธอไม่สมค

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-06
  • พันธะร้ายนายวิศวะ   บทที่ 18

    หลังจากเรียนเสร็จเพื่อนในห้องก็ชวนกันออกไปทานมื้อเที่ยงที่ร้านอาหารในห้างB ซึ่งเป็นห้างสรรพสินค้าภายในมหาวิทยาลัยแห่งนี้ มีร้านอาหารชื่อดังและพวกร้านเสื้อผ้ากระเป๋า แบร์นดังมีครบทุกอย่างและตอนนี้ฉันยัยนินิวและยัยมีนนาก็มาถึงกันแล้ว แต่ติดตรงที่เพื่อนร่วมห้องยังมากันไม่ถึงและไม่ได้จองโต๊ะไว้เนี้ยสิ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-06
  • พันธะร้ายนายวิศวะ   บทที่ 19

    "เห็นหน้าฉันถึงกับต้องรีบเดินหนี เลยเหรอ" อุสาห์ไม่อยากเจอกับยิ่งได้เจอ โลกนี้ไม่เข้าข้างเธอเสียจริงรีนลดาได้แต่คิดในใจ"ถ้ารู้อยู่แล้วจะถามทำไมละคะ" รีนลดาตอบพร้อมกับหันไปเผชิญหน้ากับเรียวตะทันที ในเมื่อหลีกไม่ได้ก็ต้องเผชิญ"เก่งนิ""ขอบคุณที่ชมคะ ที่มาดักแบบนี้ มีเรื่องอะไรกับฉันหรือเปล่าคะ" รีนล

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-06
  • พันธะร้ายนายวิศวะ   บทที่ 20

    "คงงั้น""ว่าแล้วเชียว สัสเรียวแม่งแดกเงียบชิบหาย" น้องน่ารักขนาดนั้นใครมันจะปล่อยละ เป็นเขาเองก็คงไม่ปล่อยเช่นกัน ริกได้แต่คิดในใจ แอบเสียดายรีนลดาขึ้นมา น้องไม่น่ามาได้ผัวเหี้ยๆ อย่างไอ้เรียวมันเลย น้องควรได้ผู้ชายที่ดีกว่านี้ อย่างเช่นเขาเองก็ได้ริกได้แต่คิดในใจ@โรงแรมชื่อดังในกรุงเทพมหานคร วัน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-06

บทล่าสุด

  • พันธะร้ายนายวิศวะ   บทที่ 111

    "พี่เรียวไปพักเถอะคะ พรุ่งนี้เราต้องตื่นแต่เช้านะคะ เดี่ยวที่เหลือรีนจัดการเอง""ไม่เอาครับพี่่สัญญากับตัวเองไว้แล้วว่าจะนอนพร้อมกับรีน ถ้ารีนยังไม่นอนพี่ก็ไม่นอนครับ" รีนลดาที่ได้ยินเช่นนั้นถึงกับหลุดยิ้มให้กับความน่ารักของเรียวตะ นับวันเธอยิ่งรักผู้ชายคนนี้หนักมากขึ้น"งั้นก็ตามใจพี่เรียวคะ" ร่างบ

  • พันธะร้ายนายวิศวะ   บทที่ 110

    "รีน ก็เสียวเช่นกันคะ อะ อ่าส์ พี่เรียวขา " คนด้านบนบอกด้วยเสียงกระเส่ามาเช่นกัน!! ผับ ผับ อ่าส / อื้ม !!!!! ตอด เก่งมาก ครับ แน่นๆ อ่าส์!! อึ้ม !!" พี่เรียว อ่าส ชอบไม่ คะ " รีนลดาถามเขาด้วยน้ำเสียงสั่นๆ ผ่านมาหลายนาทีตอนนี้ร่างบางก็เริ่มเหนื่อยและหมดแรงแล้ว" ผับ ผับ ผับ ผับ " ยิ่งใกล้ถึงฝั่งคน

  • พันธะร้ายนายวิศวะ   บทที่ 109

    เมื่อมาถึงเตียงนอนขนาดไซส์คิงเรียวตะก็ไม่รอช้า ร่างสูงจัดการถอดเสื้อผ้าของตนและรีนลดาออกจนหมด ยังไงคืนนี้เขาขอทำหน้าที่สามีให้กับเด็กดื้ออย่างเชอรีนก่อนละกัน มีอย่างที่ไหนมาท้าทายคนอย่างเขา สงสัยอยากเลี้ยงแฝดสามจริง ๆ แล้วมั้ง อยากมีลูกๆมาวิ่งเล่นเพิ่มก็ไม่บอก เมียอ่อยขนาดนี้แล้วคืนนี้เอาให้หว่างกัน

  • พันธะร้ายนายวิศวะ   บทที่ 108

    "บอกเชื่อฟังแบบนี้หน่อยนะครับ ปะป๋าจะได้ไม่เหนื่อย ถ้าน้องไนท์เป็นเด็กดีปะป๋าจะซื้อของเล่นให้เยอะกว่านี้เลยนะครับลูก" ร่างสูงบอกกับลูกสาว พร้อมกับเล่นและหยอกล้อกับน้องไทม์ไปด้วย เด็ก ๆ พยักหน้าตามประสา ราวจะรู้เรื่องไปกับบิดาด้านรีนลดาที่กลับเข้ามาในบ้านเกือบจะหกโมงเย็น ฉันที่เปิดประตูเข้ามาถึงกับต

  • พันธะร้ายนายวิศวะ   บทที่ 107

    @คฤหาสน์ตระกูลเรียว ~ 1 ปีต่อมา ~ ร่างสูงของเรียวตะอยู่ในชุดสบายๆ วันนี้นั้นรีนลดาออกไปทำธุระข้างนอก ปล่อยให้พ่อลูกอ่อนอย่างเขาเป็นต้องเลี้ยงเจ้าก้อนสองแสบอยู่ที่บ้านตามลำพัง แต่ยังดีหน่อยที่มีพี่สมบูรณ์และแตงกวานั้นคอยช่วยอีกแรงห้าโมงกว่าๆ ร่างสูงเหลือบดูนาฬิการอบที่สิบของวัน ผ่านไปราวสี่ชั่วโม

  • พันธะร้ายนายวิศวะ   บทที่ 106

    หลังจากทานเสร็จร่างสูงก็พาคนตัวเล็กนั่นกลับมาที่พัก รีนลดาออกมาเดินเล่นที่ริมหาดในยามเย็น ร่างบางมองท้องทะเลออกไปไกลจนสุดลูกหูลูกตา วันนี้พระจันทร์เต็มดวงแสงสะท้อนเข้ากับน้ำทะเล เป็นอะไรที่สวยมากในตอนเย็นแบบนี้ จากนั้นร่างบางก็หยิบสมาร์ตโฟนของตนขึ้นมาเก็บภาพสวยๆ เอาไว้ ยิ่งมองท้องฟ้าและท้องทะเลยิ่งเ

  • พันธะร้ายนายวิศวะ   บทที่ 105

    เช้าวันต่อเรียวตะพารีนลดาขับรถออกจากคฤหาสน์ มุ่งหน้ามาที่หัวหิน เพราะวันนี้เขาตั้งใจจะพาเมียสุดที่รักนั่นพักผ่อนซักสอง สามวันเอาจริงตัวเขาเองก็ไม่เคยพาคนตัวเล็กนั้นออกไปเที่ยวไหนเลย ตั้งแต่เรากับมาเป็นครอบครัวเดียวกัน เมื่อคืนหลังจากที่กลับมาจากงานเลี้ยงเขาก็คิดอะไรออกขึ้นมา อยากจะพาร่างบางนั้นออกมา

  • พันธะร้ายนายวิศวะ   บทที่ 104

    ด้านเรียวตะวันนี้ผมมางานเลี้ยงรุ่นกับกลุ่มเพื่อนๆของผม เป็นเพื่อนเรียนสมัยมัธยมด้วยกันพวกเราจะจัดงานนี้ขึ้นทุกปี และโต๊ะพวกผมตอนนี้ก็ไม่ได้มีแค่กลุ่มผมแต่ยังมีเพื่อนกลุ่มอื่นที่มาแจ่มด้วย พวกเราพูดคุยกันอย่างสนุกนานๆจะเจอกันที ผมนั่งคุยและจิบไวน์กับพวกไอ้อรัณไปซักพัก ไอ้ริวก็เอ่ยถามผมขึ้นมา"กับแพมม

  • พันธะร้ายนายวิศวะ   บทที่ 103

    หลายสัปดาห์ต่อมา ก็เป็นอย่างที่ฉันคิดไว้จริงๆ หลังจากที่ฉันยอมคืนดีกับพี่เรียวได้ไม่ทันไร เขาก็ไม่ยอมให้ฉันอยู่คอนโดเหมือนเมื่อก่อน เขารบเร้าจนฉันใจอ่อนยอมกลับมาอยู่ที่คฤหาสน์เช่นเดิม แต่ที่ฉันยังไม่อยากกลับมาที่นี่เพราะทุกครั้งที่ฉันเดินไปเรือนหลังเล็กของคนย่า ฉันก็น้ำตาไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว ยอมร

สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status