"นายจะเอาอีกไหม ฉันจะไปหยิบให้" เคนตะพูดแค่นั้น และหันไปยิ้มเจ้าเล่ห์ให้น้องชาย คนโดนแขวะถึงกับชักสีหน้าอย่างไม่พอใจ"ทั้งสวย ทั้งมีเสน่ห์ขนาดนี้ ไม่หวั่นไหวก็บ้าละ ช้ากว่านี้มีหวังหมาคาบไปแดก" เคนตะพูดไปจิบไวน์ไป เรียวตะหันมองหน้าพี่ชายอย่างไม่พอใจ แต่เคนตะกับยักคิ้วให้น้องชายแทน"ฉันกลับก่อนละกัน
รีนลดาที่กำลังหลับอยู่ถึงกับรำคาญคนที่บุกเข้ามายังห้องนอนเธอ พอได้สติคนคนตัวเล็กตกใจและผลักเขาออกจากตัวเธอจนร่างสูงกระเด็นออกจากเตียงนอน พร้อมกับเปิดไฟที่หัวเตียง" ช่วยด้วย" ร่างบางร้องออกมาเสียงดัง แต่ก็ต้องหยุดเมื่อเห็นหน้าโจรใจร้ายอย่างเต็มตาสองตา ตาโตถึงกับเบิกกว้างเมื่อเห็นเรียวตะอยู่ตรงหน้าขอ
"ปล่อยฉันนะ" ฉันได้แต่ดิ้นไปมาไม่ยอมเขา เพราะฉันรู้ว่าเวลาต่อมันกำลังจะเกิดอะไรขึ้น กับฉัน" ในเมื่อพูดดี ๆ ไม่ได้ก็ไม่ต้องพูด " เขาเอ่ยมาแค่นั้น พร้อมกับก้มลงมากัดที่ซอกคอของฉันอย่างแรง และตามมาประกบปากฉัน เขาทำกับฉันอย่าป่าเถื่อน เขาจูบฉันจนปากฉันบวมเจ๋อ พอปากฉันเริ่มเป็นอิสระ!! ปล่อย !!! รีนลดาต
รอบแรกจบลงใช่ว่าเขาจะปล่อยให้เธอหลับต่อฝันไปเถอะ คืนนี้เขาจะเอาให้เธอลุกออกจากเตียงไม่ไหวเลยคอยดู ไม่เพียงแต่พูดเท่านั้น เรียวตะจัดท่อนเอ็นขนาดใหญ่ยัดเขากับล่องเสี่ยวของเธออีกครั้ง จนคนตัวเล็กถึงกับสะดุ้งขึ้นด้วยความเจ็บ!!! ส ว บ !!!ผับ ผับ!! อ่าาส์ แน่ซิบหาย จะเอาท่าไหนก็แน่ไปหมด !! เรียวตะยังคง
ด้านเคนตะหลังจากที่ไปส่งแฟนสาวเสร็จเขาก็ไปต่อที่คลับกับกลุ่มๆเพื่อนของตน พึ่งกลับเข้าบ้านเมื่อตอนรุ่งสาง แต่ขณะที่ตนกำลังจะเดินขึ้นชั้นสามของบ้านกับเห็นน้องชายนั้นเดินออกมาจากห้องนอนของรีนลดาด้วยสภาพที่ไม่ค่อยจะเรียบร้อย เรียวตะสวมเสื้อเพียงลวกๆ และผมเผ้ายุ่งเยิง พี่ใหญ่ของบ้านถึงกับหยุดเดิน ให้น้อง
ด้านเรียวตะเขาออกจากห้องในเวลาเกือบบ่ายสามโมง เพราะตั้งแต่เช้ามานี้ยังไม่มีอะไรตกถึงท้อง ร่างสูงเดินมายังชั้นล่างของบ้าน แต่ก็ไม่มีวี่แววของแม่บ้านเลยซักคน"หายไปไหนกันหมด" เขาเหลือบมองไปหน้าบ้านก็เจอนะ คนขับรถของบ้านที่กำลังเช็ดรถอยู่ในโรงรถนั้นเอง"พี่นะครับ บ้านนี้เขาไปไหนกันหมดครับ เงียบกันจัง"
หึ ! เมียงั้นเหรอ ตลกละนะฉันว่า ตัวเองเป็นคนพูดเองแท้ๆ ว่าฉันเป็นได้แค่เมียในนามเท่านั้น แต่อยู่ๆ วันนี้กับมายัดเยียดสถานะเมียให้กับฉัน ฉันควรดีใจมาก ที่เขาเริ่มจะสนใจฉันขึ้นมา มันจะดีมากถ้าในใจของฉันหวั่นไหวกับเขาซักนิด สงสัยกับคนตรงหน้าใจฉันมันด้านชาจนเกินไป ในใจของเธอตอนนี้มีแต่คำว่าเกลียดๆ เธอเก
"เรียวยังอยากจะเป็นแฟนกับเราอยู่ไหม " หญิงสาวยังคงถามและรอคำตอบจากเรียวตะ แต่เรียวตะกับเงียบ มีเพียงสีหน้าและแววตาที่เย็นชาแสดงออกมา แพมถึงกับหน้าเสียซะงักไปเล็กน้อย เมื่อเรียวตะเงียบเช่นนี้ หญิงสาวจึงรีบทำหน้าให้เป็นปกติและยิ้มจางๆ ให้กับชายหนุ่มตรงหน้าแทน อาจจะเป็นเพราะเธอใจร้อนจนเกินไป แพมได้แต่ค
"พี่เรียวไปพักเถอะคะ พรุ่งนี้เราต้องตื่นแต่เช้านะคะ เดี่ยวที่เหลือรีนจัดการเอง""ไม่เอาครับพี่่สัญญากับตัวเองไว้แล้วว่าจะนอนพร้อมกับรีน ถ้ารีนยังไม่นอนพี่ก็ไม่นอนครับ" รีนลดาที่ได้ยินเช่นนั้นถึงกับหลุดยิ้มให้กับความน่ารักของเรียวตะ นับวันเธอยิ่งรักผู้ชายคนนี้หนักมากขึ้น"งั้นก็ตามใจพี่เรียวคะ" ร่างบ
"รีน ก็เสียวเช่นกันคะ อะ อ่าส์ พี่เรียวขา " คนด้านบนบอกด้วยเสียงกระเส่ามาเช่นกัน!! ผับ ผับ อ่าส / อื้ม !!!!! ตอด เก่งมาก ครับ แน่นๆ อ่าส์!! อึ้ม !!" พี่เรียว อ่าส ชอบไม่ คะ " รีนลดาถามเขาด้วยน้ำเสียงสั่นๆ ผ่านมาหลายนาทีตอนนี้ร่างบางก็เริ่มเหนื่อยและหมดแรงแล้ว" ผับ ผับ ผับ ผับ " ยิ่งใกล้ถึงฝั่งคน
เมื่อมาถึงเตียงนอนขนาดไซส์คิงเรียวตะก็ไม่รอช้า ร่างสูงจัดการถอดเสื้อผ้าของตนและรีนลดาออกจนหมด ยังไงคืนนี้เขาขอทำหน้าที่สามีให้กับเด็กดื้ออย่างเชอรีนก่อนละกัน มีอย่างที่ไหนมาท้าทายคนอย่างเขา สงสัยอยากเลี้ยงแฝดสามจริง ๆ แล้วมั้ง อยากมีลูกๆมาวิ่งเล่นเพิ่มก็ไม่บอก เมียอ่อยขนาดนี้แล้วคืนนี้เอาให้หว่างกัน
"บอกเชื่อฟังแบบนี้หน่อยนะครับ ปะป๋าจะได้ไม่เหนื่อย ถ้าน้องไนท์เป็นเด็กดีปะป๋าจะซื้อของเล่นให้เยอะกว่านี้เลยนะครับลูก" ร่างสูงบอกกับลูกสาว พร้อมกับเล่นและหยอกล้อกับน้องไทม์ไปด้วย เด็ก ๆ พยักหน้าตามประสา ราวจะรู้เรื่องไปกับบิดาด้านรีนลดาที่กลับเข้ามาในบ้านเกือบจะหกโมงเย็น ฉันที่เปิดประตูเข้ามาถึงกับต
@คฤหาสน์ตระกูลเรียว ~ 1 ปีต่อมา ~ ร่างสูงของเรียวตะอยู่ในชุดสบายๆ วันนี้นั้นรีนลดาออกไปทำธุระข้างนอก ปล่อยให้พ่อลูกอ่อนอย่างเขาเป็นต้องเลี้ยงเจ้าก้อนสองแสบอยู่ที่บ้านตามลำพัง แต่ยังดีหน่อยที่มีพี่สมบูรณ์และแตงกวานั้นคอยช่วยอีกแรงห้าโมงกว่าๆ ร่างสูงเหลือบดูนาฬิการอบที่สิบของวัน ผ่านไปราวสี่ชั่วโม
หลังจากทานเสร็จร่างสูงก็พาคนตัวเล็กนั่นกลับมาที่พัก รีนลดาออกมาเดินเล่นที่ริมหาดในยามเย็น ร่างบางมองท้องทะเลออกไปไกลจนสุดลูกหูลูกตา วันนี้พระจันทร์เต็มดวงแสงสะท้อนเข้ากับน้ำทะเล เป็นอะไรที่สวยมากในตอนเย็นแบบนี้ จากนั้นร่างบางก็หยิบสมาร์ตโฟนของตนขึ้นมาเก็บภาพสวยๆ เอาไว้ ยิ่งมองท้องฟ้าและท้องทะเลยิ่งเ
เช้าวันต่อเรียวตะพารีนลดาขับรถออกจากคฤหาสน์ มุ่งหน้ามาที่หัวหิน เพราะวันนี้เขาตั้งใจจะพาเมียสุดที่รักนั่นพักผ่อนซักสอง สามวันเอาจริงตัวเขาเองก็ไม่เคยพาคนตัวเล็กนั้นออกไปเที่ยวไหนเลย ตั้งแต่เรากับมาเป็นครอบครัวเดียวกัน เมื่อคืนหลังจากที่กลับมาจากงานเลี้ยงเขาก็คิดอะไรออกขึ้นมา อยากจะพาร่างบางนั้นออกมา
ด้านเรียวตะวันนี้ผมมางานเลี้ยงรุ่นกับกลุ่มเพื่อนๆของผม เป็นเพื่อนเรียนสมัยมัธยมด้วยกันพวกเราจะจัดงานนี้ขึ้นทุกปี และโต๊ะพวกผมตอนนี้ก็ไม่ได้มีแค่กลุ่มผมแต่ยังมีเพื่อนกลุ่มอื่นที่มาแจ่มด้วย พวกเราพูดคุยกันอย่างสนุกนานๆจะเจอกันที ผมนั่งคุยและจิบไวน์กับพวกไอ้อรัณไปซักพัก ไอ้ริวก็เอ่ยถามผมขึ้นมา"กับแพมม
หลายสัปดาห์ต่อมา ก็เป็นอย่างที่ฉันคิดไว้จริงๆ หลังจากที่ฉันยอมคืนดีกับพี่เรียวได้ไม่ทันไร เขาก็ไม่ยอมให้ฉันอยู่คอนโดเหมือนเมื่อก่อน เขารบเร้าจนฉันใจอ่อนยอมกลับมาอยู่ที่คฤหาสน์เช่นเดิม แต่ที่ฉันยังไม่อยากกลับมาที่นี่เพราะทุกครั้งที่ฉันเดินไปเรือนหลังเล็กของคนย่า ฉันก็น้ำตาไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว ยอมร