ไม่กดดัน

วังหลวง

“หือ ซูบผอมไปที่เดียววันนี้ข้าให้เจายี่นางกำนัลคนเก่าที่เคยดูแลเจ้ากลับมาดูแลเจ้าอีกครั้ง”ต้าเหนิงก็แค่เหลือบตามมอง จะเป็นใครก็จะสำคัญอะไร เจายี่หอบห่อผ้าเข้ามาท่าทีกล้าๆกลัวๆ

"พระสนม เจายี่กลับมาแล้ว"

ภายใต้การกดดัน หลายวันที่ผ่านมาจะว่าเว้นระยะให้หายใจหรือะไรก็แล้วแต่แต่กัวกั๋วอ่องเต้ไม่ได้เหยียบเท้ามาที่นี่

“เพคะ น้อมบัญชาฝ่าบาท”

หัวใจหลุดลอยไปหาใครบางคนที่ไม่ได้อยู่ที่นี่

“เจ้าควรจะเอาใจข้ามากกว่านี้ในเมื่อ ข้าไม่ประหารเจ้าอย่างที่พูดไว้แต่แรก”เดินมายหยุดตรงหน้าต้าเหนิง

แลกกับการที่ต้าเหนิงยอมกลับมา จึงทำให้รู้ว่ากัวกั๋วที่ภายนอกมองเพียงผิวเผินก็แค่บุรุษมากรักคนหนึ่ง เหลาะแหละไม่ได้จริงใจอะไร แต่ภายในเขากลับเป็นคนที่น่ากลัวทีเดียว เป็นคนที่ตัดสินใจเด็ดขาดบอกว่าไม่ประหารก็คือไม่ประหาร บอกว่าไม่ตามฉินเกอหลงก็คือไม่ตาม แต่ใจจริงแล้ว คงรู้ว่าฉินเกอหลงบาดเจ็บปางตายหรืออาจเอาชีวิตไม่รอดเพราะพิษที่อาบไว้ในกระบี่เล่มนั้น พี่น้องก็คงไม่ต่างกันเพียงแต่แสดงออกต่างกัน

“ช่างเถอะ อีกไม่นานเจ้าจะต้องยอมคุกเข่าต่อหน้าข้า ไม่อยากกดดันเจ้าในวันนี้แต่สักวันที่ข้าเหลือจะทน ข้าก็จะไม่ยอมนิ่งเฉ