บทที่ 620

หลังจากที่ซูซินเหยาก่อเรื่องแบบนี้ ฉินหมิงก็ค่อย ๆ ลืมไปแล้วว่าเมื่อสักครู่นี้ซูซินเหยาจูบเขาอย่างร้อนแรงแค่ไหน

อันที่จริงไม่ใช่ว่าเขาลืม เพียงแต่เรื่องนี้ค่อนข้างน่าอายและเขาเองก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไร จึงเลือกปล่อยมันไปทั้งแบบนี้

เมื่อเห็นฉินหมิงเงียบและไม่ยกเรื่องเมื่อกี้นี้ขึ้นมาพูดอีก ซูซินเหยาก็รู้สึกมีความสุขมากที่ได้เห็นผลลัพธ์ดังกล่าว เธอพูดมากขึ้น แลบลิ้นออกมาเล็กน้อยอย่างทะเล้น และรู้สึกได้ใจอยู่นิดหน่อย

ตอนนี้เธอได้ใช้เวลาร่วมกับฉินหมิงทุกวัน ฉินหมิงดูเหมือนจะค่อยๆ คุ้นเคยกับพฤติกรรมใกล้ชิดเป็นครั้งคราวของเธอแล้ว นี่นับว่าเป็นสัญญาณที่ดี!

เธอมีความสุขมากจริง ๆ!

แม้ว่าเธอเองก็รู้ดีว่าฉินหมิงยังไม่ลืมหลินหว่านชิงไปอย่างสิ้นเชิง แต่ตราบเท่าที่เธอยังคงพยายามต่อไป เธอเชื่อว่าไม่ช้าก็เร็วเธอจะสามารถก้าวเข้าไปยืนอยู่ในตำแหน่งนั้นในหัวใจของฉินหมิงที่หลินหว่านชิงที่เคยยืนอยู่ได้!

“ยังไงก็เถอะ ซินเหยา ฉันหวังว่าเธอจะเก็บเรื่องวิชาเทพียุทธ์นี้ไว้เป็นความลับ อย่าบอกคนอื่นเด็ดขาด!”

ฉินหมิงฉุกคิดบางอย่างได้และเตือนด้วยสีหน้าเคร่งขรึม สีหน้าของเขาดูจริงจังอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

คนไม