บทที่ 442

ฉินหมิงตกตะลึง เขามองไปที่ซูซินเหยาด้วยความไม่อยากเชื่อ

อาจเป็นเพราะเขาเมามาก ปฏิกิริยาตอบสนองของเขาจึงช้าลงเล็กน้อย ครู่หนึ่งเขาจึงไม่เข้าใจว่าซูซินเหยาหมายถึงอะไร

“ฉัน...ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้น...”

ซูซินเหยาหน้าแดงก่ำ เวลานี้ถึงตระหนักได้ว่าคำพูดของตัวเองไม่เหมาะสมมาก ๆ เธอจึงรีบเปลี่ยนเรื่องและพูดว่า "ฉินหมิงทำไมคุณกับหลินหว่านชิงถึงได้เลิกกันกะทันหันแบบนี้ล่ะ?"

“เป็นแบบนี้…”

ฉินหมิงถอนหายใจ

ตอนนี้เขารู้สึกหดหู่ใจมากและอยากจะหาใครสักคนคุยด้วยจริง ๆ จากนั้นเขาก็บอกเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้กับซูซินเหยาฟัง

“หลินเถิงฮุ่ยสองพ่อลูกนั้นทำเกินไปแล้ว!”

“คุณช่วยเหลือตระกูลหลินครั้งแล้วครั้งเล่า แต่แทนที่พวกเขาจะสำนึกในบุญคุณ กลับตอบแทนความเมตตาของคุณด้วยความเกลียดชัง นี่มันมากเกินไปแล้วจริง ๆ!”

“หลินหว่านชิงเองก็เหมือนกัน แม้แต่ฉันซึ่งเป็นคนนอกยังดูออกว่าคุณเป็นคนตรงไปตรงมามากขนาดไหน จะเป็นคนชั่วที่ลอบวางแผนน่ารังเกียจไปได้ยังไง”

“แต่ในฐานะแฟนของคุณ เธอกลับเชื่อใจคุณไม่มากพอ แถมยังสงสัยด้วยว่าคุณโลภในเงินทองและอำนาจของตระกูลหลิน สงสัยว่าเธอมีเจตนาชั่วร้ายแอบแฝง นี่มันน่าขำมาก!”

ซู