บทที่ 5

หวานใจลืมไปเลยว่าเขาเป็นคนแปลกหน้า ถึงแม้ญาติๆ จะรู้จักสนิทสนมกัน แต่สำหรับเธอแล้วเขาก็คือคนแปลกหน้าอยู่ดี

พอคิดได้แบบนั้นเธอก็หยุดพูด แล้วเปิดกระเป๋าเพื่อเอาเสื้อผ้าเข้าไปเปลี่ยนในห้องน้ำด้วย

ใช้เวลาอาบน้ำอยู่พอสมควร เพราะตั้งแต่เดินทางจากต่างประเทศมาเมืองไทย แถมยังต่อเครื่องมาที่นี่อีก ก็เลยทำความสะอาดร่างกายเยอะหน่อย

แต่พอหญิงสาวออกมาจากห้องน้ำ ก็พบว่าคนที่นอนอยู่บนเตียงหลับไปแล้ว

"นี่คุณลุกไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้เลยนะ" เธอจะไม่ยอมนอนร่วมเตียงกับคนที่ไม่อาบน้ำเด็ดขาด

"ง่วงจะตายอยู่แล้วจะปลุกทำไม" ขณะที่ตอบเขาไม่ได้ลืมตาเลย

"ถ้าคุณจะไม่อาบน้ำ ลงไปนอนพื้นเดี๋ยวนี้เลย"

"อะไรของเธอเนี่ย รู้ไหมว่าฉันนั่งเครื่องมากี่ชั่วโมง แถมยังต้องมาร่วมงานแต่งอีก"

"ฉันก็เหมือนกัน ฉันยังอาบน้ำได้เลย"

"โอ๊ยยย!!" รามิลลุกขึ้นแบบหงุดหงิด ถ้าเป็นผู้ชายด้วยกันคงโดนกระทืบ เพราะเวลานอนเขาไม่ชอบให้ใครมากวน

"บ้าหรือไงจะไม่อาบน้ำ" หวานใจมองตามผู้ชายที่เดินซังกะตายเข้าห้องน้ำ

ใช้เวลาอาบน้ำอยู่เพียงไม่นาน รามิลก็ออกมาพร้อมกับผ้าเช็ดผม

"ทำอะไรของเธอ"

"คุณห้ามข้ามเขตนี้มา"

"ฉันเคยเห็นแต่เอาหมอนข้างกั้น" ขณะที่เช็ดผมเขาก็ยังคงมองเธอ เพราะเธอใช้สก๊อตเทปดึงยาวจากหัวเตียงลงมาถึงปลายเตียง

"แล้วมันมีหมอนข้างไหมล่ะ"

เช็ดผมเสร็จรามิลก็เดินไปนอนลงอีกฝั่งหนึ่งของเธอ

"คุณจะทำอะไร"

"ก็ห่มผ้าไง"

"ฉันจองก่อน"

"มีผ้าห่มผืนเดียวเธอจะจองคนเดียวได้ยังไง"

"คุณเป็นผู้ชายไม่ต้องห่มก็ได้มั้ง"

"แล้วผู้ชายหนาวไม่เป็นหรือไงครับ" ว่าแล้วรามิลก็ดึงผ้าห่มมาพอให้คลุมร่างตัวเองได้

"ขยับไปหน่อยสิคุณ"

"ถ้าจะให้ขยับ เธอก็ปล่อยผ้าห่มมาอีกหน่อยสิ"

"ฉันก็ไม่ได้ห่มน่ะสิ"

"ถ้างั้นเธอก็ขยับมา"

ที่จริงเขาไม่ใช่คนที่พูดมากหรอก แต่พอเจอผู้หญิงคนนี้แล้วมันอดที่จะพูดไม่ได้

"เรื่องอะไรฉันต้องขยับไปด้วย"

"ปวดหัวกับผู้หญิงคนนี้จริงๆ" ว่าแล้วชายหนุ่มก็หันหลังให้ "หือ?" แต่พอเขาหันหลังผ้าห่มก็ค่อยๆ ขยับออกจากร่างกาย

"ถอยไปนะ!" หวานใจตกใจ อยู่ดีๆ หลังของอีกฝ่ายก็เข้ามาชิดกับแผ่นหลังของเธอ 

"คืนนี้จะได้นอนไหมเนี่ย แล้วเธอจะดึงผ้าห่มไปทำไม"

"ฉันดึงที่ไหนมันก็ยังอยู่ที่เดิม" หวานใจไม่ได้ดึงผ้าห่มก็จริง แต่พอนอนหันหลังเธอไม่ได้ปล่อยชายผ้าห่มมันก็เลยม้วนมาตามร่างกาย "คุณ!" และจังหวะนี้ทั้งสองกำลังแย่งผ้าห่มกัน 

"จะเล่นแบบนี้ใช่ไหม" รามิลไม่กล้าใช้แรงเพราะยังไงเธอก็เป็นผู้หญิง

"หน้าฉันเหมือนเล่นกับคุณมากเลยเหรอ!" 

รามิลใช้แรงดึงผ้าห่ม จนคนที่แย่งผ้าห่มอีกมุมหนึ่งกระเด็นเข้ามาตามแรงที่เขากระชาก..

อึบ!

"อืมม? หยี๊!!" หญิงสาวปล่อยผ้าห่มแล้วรีบเช็ดริมฝีปากออกอย่างไว เพราะจังหวะที่เธอกระเด็นเข้ามา ริมฝีปากของทั้งสองชนกันเข้า "นายจูบฉันเหรอ!"

"มองยังไงเป็นจูบ ปากฉันแตกไหมเนี่ย" รามิลรีบเช็คริมฝีปากตัวเอง เพราะส่วนที่กระแทกโดนก็คือฟันของเธอ