Share
บทที่ 141 ไม่สวยเหมือนเมื่อก่อน
Related chapter
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 142 เพลงที่ไม่เคยได้ยินมาก่อน
หนานเทียนขมวดคิ้ว "ไม่คิด"หนานลั่วเฉินถอนหายใจ "เอาล่ะ ข้าแค่ตาลาย คนหนึ่งมีจิตใจดี ส่วนอีกคนก็ดุร้ายและอิจฉา พวกเขาแตกต่างอย่างสิ้นเชิง"กระบวนการจัดเลี้ยงค่อนข้างน่าเบื่อ หลิ่วเซิงเซิงหาวเป็นครั้งคราวและไม่มีอารมณ์จะชมการแสดงเลยเธอแค่อยากจะเสร็จเร็วแล้วกลับไปนอนเสียงกู่เจิงอันไพเราะดังมาจากบนเวที และหลิ่วเซิงเซิงเพียงคิดว่ามันเป็นเพลงที่ถูกสะกดจิต ยิ่งเธอฟังมากเท่าไร เธอก็ยิ่งอยากนอนมากขึ้นเท่านั้นจนกระทั่งเพลงหยุดลงและทุกคนก็ปรบมือให้ หลิ่วเซิงเซิงก็มีพลังมากขึ้น"ทักษะการเล่นกู่เจิงของเฉี่ยนเฉี่ยนยังคงดีเช่นเคย ทำไมวันนี้เจ้าถึงปิดหน้าเอาไว้ล่ะ?"เสียงของฮองเฮาดังขึ้น และหลิ่วเฉี่ยนเฉี่ยนบนเวทีก็คุกเข่าลงบนพื้นด้วยอาการโศกเศร้า"ขอบคุณฮองเฮาที่ชื่มชม ปิดหน้าไว้เพราะว่าช่วงนี้สีหน้าเฉี่ยนเฉี่ยนไม่ค่อยดีนัก..."เนื่องจากหลิ่วเฉี่ยนเฉี่ยนที่มีชื่อเสียงเรื่องความสวยมาหลายปี ทันทีที่เธอเปิดปาก หลายคนก็มองดูเธอฮองเฮากล่าวว่า "เฉี่ยนเฉี่ยนของเราเป็นสาวสวย แม้ว่าเธอจะสีหน้าไม่ดี แต่เธอก็ยังคงเป็นคนหนึ่งที่สวยที่สุด""ฮองเฮาชมเกินไปแล้ว จริง ๆ แล้ววันนี้เฉี่ยนเฉี่ยนยังเตรียม
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 143 ควรให้เธอขอโทษ
ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน เสียงกู่เจิงอันไพเราะนั้นค่อย ๆ หยุดลง มันเป็นเพลงที่ทุกคนไม่เคยได้ยินมาก่อน จนกระทั่งต่อมาก็หยุดลงอย่างสมบูรณ์ ผู้คนก็ไม่ได้ตั้งสติเป็นเวลานาน ราวกับว่าเสียงกู่เจิงนั้นยังคงลอยอยู่รอบ ๆ...ในที่สุดหนานมู่เจ๋อก็มองหลิ่วเซิงเซิงอย่างจริงจัง ความรังเกียจในสายตาก็ดูเหมือนจะจางหายไปเล็กน้อยหนานลั่วเฉินตกตะลึงเหมือนกับทุกคนที่อยู่ตรงนั้นหลิ่วเซิงเซิงจู่ ๆ ก็ลุกขึ้นและเดินไปหาหลิ่วเฉี่ยนเฉี่ยนบนเวที "น้องสาว เจ้าไม่เป็นอะไรใช่ไหม?"ทันทีที่เธอเปิดปาก ทุกคนก็กลับมามีสติอีกครั้ง"วิเศษมาก เพลงนี้วิเศษมาก!""ต่างก็บอกว่าคุณหนูใหญ่จวนแม่ทัพเป็นคนโง่เขลาและไร้ความสามารถ นั่นไม่เป็นเช่นนั้นเลย ทักษะการเล่นกู่เจิงของเธอก็ดีมากเช่นกัน""แต่ไม่เคยได้ยินเพลงนี้มาก่อน ไม่รู้ว่าเธอไปเรียนมาจากไหน ไพเราะมาก...""คิดว่าหลิ่วเซิงเซิงจะขายหน้าแล้ว แต่ไม่กลับไม่คิดว่าจะเป็นหลิ่วเฉี่ยนเฉี่ยนที่ขายหน้า""นั่นน่ะสิ เมื่อกี้เธอเต้นมั่วอยู่บนเวทีขี้เหร่มาก""เจ้าดูสิว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่? เธอกลับผลักพี่สาวของตัวเอง...""..."ฝูงชนอึกทึกครึกโครม ทุกคนจ้องมองคนสองคนบนเวทีหลิ
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 144 เรื่องครอบครัวขององค์หญิง
เมื่อเห็นคนรอบข้างกําลังชี้มาที่ตัวเอง ไม่ว่าเหอเชียนชิวจะไม่พอใจแค่ไหนก็ได้แต่จากไปเท่านั้น ในใจคิดอย่างไรก็ไม่เข้าใจปฏิกิริยาของหนานมู่เจ๋อทำไมเขาถึงช่วยหลิ่วเซิงเซิง?นี่เป็นไปไม่ได้เลย...หนานซินเพิกเฉยต่อเธอ แต่ยังคงมองหนานมู่เจ๋อ "เสด็จแม่พูดว่าจนถึงตอนนี้ท่านก็ยังไม่มีทายาท และทูลเสด็จพ่อว่าจะหาสนมให้ท่าน"หนานมู่เจ๋อขมวดคิ้ว "ข้ามีคนที่ชอบอยู่แล้ว""แน่นอนข้ารู้ว่าท่านมีคนที่ชอบอยู่แล้ว ดังนั้นข้าจึงมาบอกท่านไง ท่านรู้หรือไม่ว่าพวกเขาต้องการให้ท่านแต่งงานกับใคร? ผู้หญิงคนเมื่อกี้ เหอเชียนชิวคุณหนูใหญ่ของจวนอำมาตย์ แม้ว่าข้าจะรู้ว่าเธอหน้าตาดีจริง ๆ และคนก็ค่อนข้างเงียบสงบ แต่ในความคิดของข้า เธอไม่คู่ควรกับท่านเลย""ท่านดูเมื่อกี้ที่นางทำสิ เหมือนผู้หญิงบ้า มาช่วยน้องชายตัวเองตามอำเภอใจ ไม่รู้เรื่องอะไรเลย สู้คนที่ท่านชอบคนนั้นของท่านไม่ได้ แต่พูดตามตรง คนที่ท่านชอบคนนั้นเป็นแค่ผู้หญิงป่าเถื่อน ไม่คู่ควรกับท่านจริง ๆ สู้พระชายาคนนี้ของท่านไม่ได้"พูดถึงตรงนี้ หนานซินก็มองหลิ่วเซิงเซิงอีกแวบหนึ่ง ด้วยสีหน้ารังเกียจและพูดว่า "ถ้าไม่ได้จริง ๆ พวกท่านก็พยายามหน่อย รีบแก้ปัญห
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 145 ลูกของเธอเป็นของเจ้าหรือเปล่า
หลิ่วเซิงเซิง ไม่ได้พูดอะไร แต่เดินตามองค์หญิงเข้าไปในบ้านอย่างรวดเร็ว ท่าทางที่ชำนาญนั้นดูเหมือนจะคุ้นเคยกับบ้านหลังนี้มาก...หลิ่วเซิงเซิงหรี่ตาลง ดูเหมือนว่าตัวเองจะเดาไม่ผิด องค์หญิงรู้จักหรงหรงมานานแล้ว...เดินไม่กี่ก้าวก็เห็นร่างของหยูเหวินซื่อในลานบ้านแห่งหนึ่งเห็นแต่เขายืนอยู่ข้างเก้าอี้ด้วยสีหน้าเป็นกังวล ผู้หญิงที่นั่งอยู่บนเก้าอี้เป็นผู้หญิงธรรมดา ๆ ใบหน้าของผู้หญิงมีจุดด่างดำ ตาตี่ ๆ ดูไม่ค่อยสวยจริง ๆ"คุณชายสี่ ตอนนี้ท่านเป็นพระราชบุตรเขยขององค์หญิงแล้ว ไม่ควรมาพบข้าบ่อยนัก ถ้าองค์หญิงรู้เข้า จะต้องโกรธแน่นอน…"หยูเหวินซื่อลูบหัวเธออย่างอ่อนโยน "อย่าคิดมาก องค์หญิงไม่โกรธง่ายขนาดนั้น สิ่งที่เจ้าควรคิดตอนนี้คือตัวเจ้าเอง ข้ารู้ว่าเจ้าอารมณ์ไม่ดี แต่ก็ไม่สามารถล้อเล่นกับชีวิตของเจ้าเองได้"หรงหรงหรี่ตาลง "ข้าแค่ไม่เข้าใจว่า เมื่อก่อนองค์หญิงยังเห็นข้าเป็นเพื่อนอย่างเห็นได้ชัด ทําไมตอนนี้กลับโกรธข้าขนาดนี้ ทุกครั้งที่นึกถึงองค์หญิง ใจข้าก็อึดอัดเป็นพิเศษ...""นั่นก็เพราะว่าใจเธอไม่กว้างพอ ยังทำตัวเป็นเด็กถึงแม้จะโตมากก็ตาม พูดยังไงก็ไร้ประโยชน์ เห้อ คงเป็นแบบนี้ไปตลอ
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 146 ลูกของเธอล้มเสียไปแล้ว
ด้วยประโยคดังกล่าว ใบหน้าของหยูเหวินซื่อก็เปลี่ยนเป็นสีเขียวทันที"เจ้า เจ้ารู้เรื่องนี้ได้อย่างไร?"เมื่อได้ยินเขาถามแบบนี้ หลิ่วเซิงเซิงก็เข้าใจทุกสิ่งในทันที"ดูเหมือนเจ้าจะรู้มานานแล้ว คิดว่าความสงสัยขององค์หญิงนั้นถูกต้อง ไม่เพียงแต่พวกเจ้าไม่ชัดเจนเท่านั้น แต่ตอนนี้พวกเจ้ายังมีลูกกันด้วย แล้วเจ้ามีหน้าอะไรมาโมโหใส่องค์หญิง?"จู่ ๆ หยูเหวินซื่อก็ตื่นตระหนก "พระชายา องค์หญิงยังไม่รู้เรื่องนี้ใช่ไหม? เจ้าอย่าบอกให้เธอเด็ดขาด ถ้าเธอรู้ หรงหรงจะต้องตายอย่างแน่นอน…""ดังนั้นสิ่งที่องค์หญิงพูดเป็นเรื่องจริงเหรอ? ผู้หญิงคนนั้นล่อลวงผู้ชายหลายคน? เจ้ากลัวว่าเด็กในท้องของเธอไม่ใช่เชื้อสายของเจ้าเหรอ?"หลิ่วเซิงเซิงมีรอยยิ้มบนใบหน้า เต็มไปด้วยการเยาะเย้ยหยูเหวินซื่อไม่เข้าใจว่าเธอรู้ได้อย่างไรว่าหรงหรงกำลังท้อง แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือต้องเก็บความลับนี้ไว้!"เจ้าหรงหรงเข้าใจผิด แม้ว่าเธอกับข้าจะมีความสัมพันธ์กัน แต่ข้าเป็นคนทำลายความบริสุทธิ์ของเธอ ทุกอย่างเป็นความผิดของข้าเองและไม่เกี่ยวอะไรกับเธอ"หยูเหวินซื่อดูสำนึกผิด"วันนี้เธอฆ่าตัวตายเพราะรู้สึกเสียใจต่อองค์หญิง ข้
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 147 มีเพียงข้าเท่านั้นที่สามารถช่วยเธอได้
หยูเหวินซื่อที่อยู่ในห้องก็รู้ดีว่าเขาไม่สามารถปิดบังได้อีกต่อไป จึงเห็นเขาเดินโซเซออกจากห้องด้วยสีหน้าน่าเกลียดพอ ๆ กันมีเสียง "เพี๊ยะ" และเขาก็ถูกตบทันทีที่ออกมาหนานซินมองเขาทั้งน้ำตา "นี่คือน้องสาวที่เจ้าบอกเหรอ? นี่คือสิ่งที่เจ้าบอกว่าไม่มีอะไรเหรอ? พวกเจ้าถึงกับมีลูกด้วยกันแล้ว เจ้าบอกข้าว่าพวกเจ้าเป็นแค่เพื่อนกันเหรอ? หยูเหวินซื่อ เจ้าใจร้ายมาก! เจ้าโกหกข้าได้ยังไง?"หยูเหวินซื่อเงยหน้าขึ้นและมองไปที่หลิ่วเซิงเซิง แต่กลับหัวเราะเยาะ"จนถึงตอนนี้เจ้ายังเสแสร้งทําอะไรอยู่ล่ะ? จริง ๆ แล้วเจ้ารู้มานานแล้วใช่ไหม? หรงหรงเคยเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของเจ้า ตั้งแต่พวกเจ้าทะเลาะกัน เจ้าแกล้งทำเป็นไม่รู้จักเธอตอนอยู่ข้างนอก เมื่อพูดถึงเธอ เจ้ามักจะว่าเธอเป็นปีศาจจิ้งจอก แม้ว่าเจ้าจะพูดเสียงดังว่าจะฆ่าเธอ แต่เจ้าก็ไม่เคยตามหาเธออีกเลย แต่วันนี้เจ้าก็มาที่บ้านอย่างกะทันหัน เพราะรู้ว่าเธอตั้งท้องเลือดเนื้อของข้าแล้วไม่ใช่เหรอ?""เจ้ากำลังพูดไร้สาระอะไร?""ข้าพูดเรื่องไร้สาระเหรอ? หรือว่าคนที่โวยวายอย่างไร้เหตุผลไม่ใช่เจ้าเหรอ? ใช่ เราสองคนมีอะไรกันจริง ๆ ข้าหลงใหลเธอจริง ๆ แต่เจ้าไม่สามาร
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 148 พระราชบุตรเขยรีบร้อนจริง ๆ
เมื่อมองดูหลิ่วเซิงเซิงที่ก้าวร้าวต่อหน้าเขา หยูเหวินซื่อก็จมดิ่งลงไปในความคิดอย่างลึกซึ้งในใจของเขา เขายังไม่อยากจะเชื่อว่าหรงหรงเป็นคนแบบนั้น แต่หลิ่วเซิงเซิงที่อยู่ตรงหน้าเขามั่นใจมากจนยากที่จะไม่คิดมากเขาเดินเข้าไปในห้องอีกครั้ง แต่หมอในห้องก็ออกไปทีละคน เหลือเพียงสาวใช้เพียงไม่กี่คนที่ยังคงยุ่งอยู่กับการดูแลหรงหรงใบหน้าของหรงหรงงซีดเซียวบนเตียง และสาวใช้จับมือของหยูเหวินซื่ออย่างใจจดใจจ่อ"พระราชบุตรเขยโปรดช่วยคุณหนูของข้าด้วย ฮูหยิน ของข้าออกไปทำธุรกิจแล้ว หากพวกเขากลับมาและพบว่าสิ่งนี้เกิดขึ้นกับคุณหนู พวกเขาจะฆ่าข้าน้อยอย่างแน่นอน!""ใช่แล้วพระราชบุตรเขย ท่านเป็นคนเดียวที่สามารถช่วยคุณหนูของข้าได้ในตอนนี้! หมอทุกคนที่มาที่นี่บอกว่าคุณหนูของข้าหมดหวังแล้ว หมอหลวงมีทักษะด้านการแพทย์ที่ดีมาก หากท่านเชิญมาได้ คุณหนูก็จะรอด!""ถ้ามันไม่ได้ผลจริง ๆ ก็ไปขอร้ององค์หญิงดู เพราะองค์หญิงอยู่ที่นี่ หมอหลวงก็จะสามารถออกมาได้อย่างแน่นอน…""คุณหนูของข้าเป็นแบบนี้ก็เพราะเธอ ท่านต้องช่วยเธอนะ""..."สาวใช้หลายคนพูดด้วยสีหน้ากังวล และในไม่ช้าก็คุกเข่าลงกับพื้นทีละคนเตียงมีเลือดเปื้
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 149 เคยมีผู้ชายมาแล้วกี่คน?
ใบหน้าเสี่ยวถังเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ เมื่อเห็นความเฉยเมยของหลิ่วเซิงเซิง ทำได้เพียงติดตามเธอออกไปอย่างสงสัยขณะที่พวกเธอจากไป หยูเหวินซื่อก็เชิญหมอหลายคนเข้ามาด้วยหยูเหวินซื่อรีบให้พวกเขาขึ้นไปดู หลังจากนั้นไม่นานพวกหมอก็ตกใจ"อาการของคุณหนูหรงหรงทรงตัวแล้ว...""อาการทรงตัวเร็วขนาดนี้เลย? เธอเสียเลือดมากขนาดนั้น!" หยูเหวินซื่อไม่อยากจะเชื่อเลยหมอหลายคนก็มีสีหน้าไม่เชื่อเช่นกัน"แม้ว่าอาการของคุณหนูจะยังแย่มาก แต่ดูเหมือนว่าตอนนี้จะทรงตัวแล้ว…""น่าทึ่งมาก ไม่รู้จริง ๆ ว่าพระชายาทำได้ยังไง""..."ฟังหมอหลายคนอุทาน หยูเหวินซื่อกลับอดไม่ได้ที่จะก้าวถอยหลังเธอช่วยหรงหรงไว้ได้จริง ๆและอย่างง่ายดาย...นี่หมายความว่าสิ่งที่เธอพูดอาจเป็นเรื่องจริงใช่ไหม?หยูเหวินซื่อรู้สึกอยู่เสมอว่าโลกกำลังจะล่มสลาย เขาจับมือของหมออย่างสั่นเทา"หมอ หมอท่านช่วยตรวจดูข้าให้หน่อยได้มั้ย?""พระราชบุตรเขยอยากตรวจดูอะไร?"หยูเหวินซื่อรู้สึกเขินอายเล็กน้อยที่จะพูดแบบนั้น แต่เมื่อคิดถึงความปลอดภัยของตัวเองแล้ว เขาก็ยังพาหมอแอบเข้าไปในห้องที่ไม่มีคนอยู่เมื่อเขาออกมาอีกครั้ง ไม่มีสีบนใบหน้าของเข
Latest chapter
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 297 เรียกข้าว่าหมอหลิ่วก็ได้
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 296 อาจเป็นโรคระบาดจริง ๆ
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 295 สงครามครั้งนี้ยังไม่สามารถรบได้
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 294 เจ้าจะตบข้าได้ยังไง
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 293 กลับมาเป็นเหมือนเดิมภายในไม่กี่วัน
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 292 ทำตัวเองจริง ๆ
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 291 ไม่กล้าออกไปพบปะผู้คนอีก
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 290 พูดแล้วก็เป็นความเข้าใจผิด
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 289 อ๋องชางเชิญท่านไปงานเลี้ยง
