ตอนที่  28  มิได้ใจแคบขนาดนั้น

“อะไรนะเพคะ….กลับหรือเพคะแต่ว่าพระองค์บอกว่าเรายังอยู่อีกสองคืน…”

“ข้าเปลี่ยนแผนการนิดหน่อย เจ้าคงไม่ลืมเรื่องการสืบหาผู้ลักลอบขโมยอาวุธนะ เรื่องนี้สำคัญมาก ไปเร็วเข้าไม่ต้องถามมากแล้ว”

“เอ่อ แต่ว่า…เดี๋ยวสิเพคะ ไปเช่นนี้เลยงั้นหรือเพคะ”

“ใช่เดี๋ยวนี้เลย ไปเช่นนี้แหละเจ้าสวยอยู่แล้วไม่ต้องแต่งมากหรอกน่ารีบไปเถอะเดี๋ยวแดดแรงจะร้อนมากกว่านี้”

“เอ่อ….นี่…จินฝู ข้าฝาก…”

นางไม่ทันได้พูดอะไรแต่จินฝูที่ได้รับคำสั่งจากเสี่ยวหมิงก็รู้แล้วว่าเกิดพายุลูกหึงขึ้นกลางจวนสกุลฟู่และต้องรีบอพยพกลับโดยด่วนนางจึงไม่ถามอะไรและไม่กล้าสบตาของทั้งคู่อีกด้วย ท่านอ๋องรีบพาพระชายามาร่ำลาแม่ทัพฟู่และฮูหยิน

“อะไรนะ กะ…กลับเลยงั้นหรือเพคะ แต่ว่าตาม…”

“กระหม่อมเข้าใจแล้ว ฮูหยินหากเจ้าคิดถึงอิงเอ๋อร์ เอาไว้แวะไปเยี่ยมนางก็ย่อมได้ท่านอ๋องมิทรงห้ามเจ้าหรอก”

“ท่านพ่อกล่าวได้ถูกแล้ว ท่านแม่ครั้งนี้ต้องขออภัยแต่เพราะเหตุการณ์ไม่ปกติและจำเป็นเร่งด่วนจึงต้องขอลากลับก่อนกำหนด เอาไว้วันหน้าข้าจะหาเวลาพาซิ่วอิงกลับมาเยี่ยมพวกท่านใหม่อีกครั้ง”

แม่ทัพฟู่รู้ดีว่าท่านอ๋องเพียงยกข้ออ้างเรื่องสืบสวนอาวุธขึ้นมาเพื่อจะพาซิ่วอิงกลับต