MasukShare
ตอนที่ 6 เรียนเมือกรุง 2/2
Terakhir Diperbarui:
2025-01-15 09:05:33วันปิดภาคเรียน
“วันนี้อยากกินอะไร เดี๋ยวพี่เลี้ยงเอง”
“หนูอยากกินไอศกรีมสเวนเซ่นส์ค่ะ”
“ได้คร้าบบบ คุณผู้หญิง” เด็กหนุ่มโค้งคำนับให้เธอประหนึ่งเธอเป็นเจ้าหญิง วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่เขาจะได้ใช้เวลาอยู่กับเจ้าหญิงตัวน้อยที่เดินข้าง ๆ คนนี้ วันพรุ่งนี้เธอจะต้องไปเรียนที่กรุงเทพฯ แล้ว หลายปีเลยจนกว่าเธอจะเรียนจบมหาวิทยาลัย
เขาเดินจูงมือเธอมาถึงร้านไอศกรีมสเวนเซ่นส์ จังหวะที่กำลังเดินเข้าไปในร้าน สายตาของเด็กสาวในร้านอายุน่าจะประมาณ 15-16 ปี จับจ้องมาที่เขา
“แกดูนั่น ใช่พี่พยัคฆ์ ม.6/5 หรือเปล่าวะแก”
“ไหน ๆ”
“นั่นไง เดินมากับน้องสาวเขาน่ะ”
“เออ ใช่พี่พยัคฆ์จริง ๆ ด้วย เสียดาย ฉันจะไม่ได้เจอหน้าหล่อ ๆ ของพี่เขาแล้วอะ ไปขอเฟซบุ๊กพี่เขากันไหมแก เอาไว้ส่องเวลาคิดถึง”
“เออ ๆ ดี ๆ”
“พี่ยัก…พี่สาวตรงนั้นเขามองพี่กันทำไมเหรอคะ ?”
เด็กน้อยถามอย่างสงสัย พี่ ๆ พวกนั้นมองพี่ยักของเธอแล้วหันกลับไปซุบซิบอะไรบางอย่าง
“ไม่รู้สิ” เขาไม่สนใจอาการระริกระรี้ของสาว ๆ พวกนั้น ทำเพียงเดินไปนั่งที่โต๊ะแล้วยื่นเมนูให้เธอ
“แต่พี่เขาชี้มาทางพี่ด้วยนะคะ แปลกจัง ทำไมพี่ ๆ เขาแก้มแดงแจ๋เลย อากาศก็ไม่ร้อนนะคะ”
“ช่างเขาเถอะน่า…หนูจะกินอะไรสั่งเลยนะคะ”
“อืมมมม เอาอะไรดีน้า…หนูเอาเฟรชสตรอว์เบอร์รี ซันเด โบตค่ะ…พี่ยักเอาอะไรคะ”
“พี่กินกับหนูนั่นแหละ”
“ได้ค่ะ…เพราะหนูน่าจะกินไม่หมด แฮ่ ๆ” เด็กน้อยยิ้มหน้าแป้น
ระหว่างรอไอศกรีม เด็กสาวที่อยู่โต๊ะด้านหน้าก็กรูกันเข้ามาทางโต๊ะของพยัคฆ์และเจ้าขา
“เอ่อ…พี่พยัคฆ์คะ พวกหนู ขะ…ขอเฟซบุ๊กพี่หน่อยได้ไหมคะ” เด็กสาวคนหนึ่งพูดด้วยท่าทีเขินอาย แขนทั้งสองข้างปัดไปมาอย่างไม่เป็นธรรมชาติ
“ไม่ได้เล่นเฟซบุ๊กอะ โทษทีนะ” เด็กหนุ่มตอบหน้าเฉย ๆ ยิ้มสุภาพพอเป็นมารยาท
“งั้นพี่จะรังเกียจไหม…ถ้าหนูจะขอ…ขอเบอร์โทร.พี่น่ะค่ะ” เด็กสาวรีบเร่งพูด สองแก้มแดงด้วยความประหม่าเขินอาย
“ให้ไม่ได้หรอก พี่มีแฟนแล้ว แฟนหวงมากด้วย”
“ฮะ ! พี่พยัคฆ์มีแฟนแล้วเหรอคะ คือ หนูขะ...ขอโทษด้วยนะคะ งั้นหนูไปก่อนค่ะ…” พูดจบเด็กสาว 3 คนก็วิ่งหน้าเศร้าออกจากร้านไปทันที
เด็กหนุ่มขำพรืด พอหันกลับมามองหน้าน้องสาว เธอกลับมีสีหน้าสงสัยใคร่รู้ คิ้วเรียวทั้ง 2 ชิดเข้าหากัน เอียงคอมองไปยังพี่ชายตัวที่พึ่งบอกว่ามีแฟนแล้ว
“มองอะไรจ๊ะ”
“ใครกันคะ แฟนพี่ ?”
“ไม่มีหรอก พี่โกหกน่ะ”
“จริงเหรอคะ ?”
“จริงสิจ๊ะ พี่จะมีได้ไง มีแค่น้องสาวคนนี้คนเดียวก็พอแล้วเนาะ” เด็กหนุ่มเอื้อมมือไปยีผมน้องสาวเล่นด้วยความเอ็นดู
“หนูไม่ได้ห้ามพี่ไม่ให้มีซะหน่อย”
“อยากให้พี่มีหรือไม่มีล่ะ”
คำถามนี้ทำให้เธอไม่รู้จะตอบอย่างไร ความจริงเธอก็ไม่เคยเห็นพี่ชายมีคนที่ชอบหรือมีแฟนเลยสักคน ถ้าถามว่าอยากให้มีไหม มันก็ตอบยากนะ ลึก ๆ ในใจเธอเหมือนไม่อยากให้เขามีแฟน แต่ถ้าเขาจะมีจริง ๆ มันก็ได้อยู่หรอก เธอไม่ใช่เจ้าชีวิตเขาเสียหน่อย
“ไม่รู้สิคะ...มีก็ได้ ไม่มีก็ได้ค่ะ”
“งั้นพี่จะไม่มี” เด็กหนุ่มตอบทันที สายตาจ้องมาไปที่เด็กน้อยที่ตอนนี้กำลังตักไอศกรีมกินอย่างเอร็ดอร่อย ริมฝีปากบางสีชมพูระเรื่อมีคราบครีมสีขาวติดอยู่ช่างดูไร้เดียงสาเหลือเกิน เขาเอื้อมมือไปเช็ดริมฝีปากน้อย ๆ นั้น เธอชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะยิ้มหวานให้เขา แล้วก้มหน้าก้มตากินต่อ
พี่จะไม่ได้เห็นรอยยิ้มแบบนี้อีกนานเลยใช่ไหม
จะไม่มีคนปลุกตอนเช้า ไม่มีคนบอกฝันดีก่อนนอน
ไม่ได้ยินเสียงหัวเราะและเสียงคุยเจื้อยแจ้วนี้อีกแล้ว
พี่ไม่อยากให้หนูไปเลย…
@เฮียโจ้แทตทูสตูดิโอ
“เรามาที่นี่ทำไมคะ ?”
“พี่จะสัก”
“สักคืออะไรคะ”
“ก็วาดรูประบายสีแบบที่หลังของป๋าไง ลายสิงโตน่ะ” เด็กหนุ่มพูด จริง ๆ คือลายเหมราช สัตว์ในป่าหิมพานต์ แต่น้องสาวเขาเรียกมันว่าสิงโต
“อ๋อ งั้นเหรอคะ…แล้วพี่ยักจะสักลายอะไรคะ แล้วเจ็บไหมคะ ถ้าเจ็บหนูไม่อยากให้พี่ทำเลย” เด็กน้อยถามกลับด้วยความสงสัย เธอเห็นลายสิงโตที่หลังของป๋ามันใหญ่มากเลย สวยมากด้วย ป๋าอาบน้ำลายมันก็ไม่ออก ไม่รู้ว่าเจ็บหรือเปล่า ถ้าเจ็บเธอก็ไม่อยากให้พี่ชายสักเลย
“ไม่เจ็บหรอก เหมือนมดกัดแหละ ปะ…เราลองเข้าไปดูข้างในกัน”
ทั้งคู่เดินเข้าไปในร้านที่เต็มไปด้วยลายสักลวดลายต่าง ๆ บ้างก็สักที่แขน ขา หลัง หน้าอก บางรูปก็ใหญ่บางรูปก็เล็ก แต่ละลายสวยงามดูโดดเด่น
มีชายวัยกลางคนกำลังนั่งอ่านหนังสือพิมพ์ตรงมุมร้าน แขนและขาเขาเต็มไปด้วยรอยสักน่าเกรงขาม
“หวัดดีครับ...เฮียโจ้หรือเปล่าครับ”
“ใช่ ข้าเอง มาสักหรือเอ็งน่ะ”
“ครับ”
“อายุเท่าไร ?”
“18 ครับ”
“เอาบัตรประชาชนมาดูดิ๊ ข้าไม่ไว้ใจ ไอ้เด็กสมัยนี้มันอยากเท่ ทำมาหลอกข้าว่าอายุ 18 ถ้าข้าสักให้มีหวังติดคุกหัวโตกันพอดี”
เด็กหนุ่มยื่นบัตรประชาชนของตนเองให้ไป เขาพึ่ง 18 ปีไปเมื่อไม่กี่เดือนนี้เอง วันเกิดเขายายน้องสาวตัวแสบยังแอบแกล้งเป็นผีมาเซอร์ไพรส์เขาถึงห้องนอน คิดแล้วก็นึกขำ ยายน้องสาวรอจนหลับในตู้เสื้อผ้า กว่าเขาจะขึ้นไปบนห้องเทียนก็ดับ เค้กเละหมดเพราะเจ้าตัวดันนั่งทับ
“เอ็งจะสักตรงไหน ลายอะไร”
“ตรงหน้าอกข้างซ้ายครับ”
“เอ็งมีแบบมาหรือเปล่า ถ้าไม่มีก็ดูลายในอัลบั้มนี้” เฮียโจ้ยื่นอัลบั้มลายสักมาให้พยัคฆ์
“ผมวาดเองเฮีย ขอเวลาครึ่งชั่วโมง”
“เอางั้นนะ”
“ครับ”
Bab terkait
พยัคฆ์เจ้าขา ตอนที่ 7 ห่างกันไกล 1/2
30 นาทีผ่านไป…เด็กหนุ่มยื่นกระดาษให้เฮียโจ้“โอ้โฮ ! ไอ้หนุ่ม เอ็งเป็นจิตรกรเรอะ ทำไมวาดสวยงี้วะ” เฮียโจ้ตะลึงกับผลงานการวาดรูปของพยัคฆ์ ในกระดาษที่ยื่นให้เป็นลายเสือ ด้านล่างมีคำว่า PAYAK&JAOKHA เด็กหนุ่มยิ้มด้วยความภูมิใจ ถึงเขาจะเรียนวิชาอื่นไม่ค่อยเก่ง แต่เรื่องศิลปะการวาดรูปเขาถนัดนัก “พี่ยักไม่ได้เป็นจิตรกรหรอกค่ะ แต่พี่ยักชอบวาดรูป วาดสวยมาก ๆ เลยนะคะ” เสียงเจื้อยแจ้วของเด็กน้อยที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ม้านั่งพูดขึ้น“เออ ข้าเชื่อเอ็งนังหนู”“ผมขอวันนี้จบงานเลยนะเฮีย ไม่ค่อยมีเวลามาน่ะ”“วันเดียวเนี่ยนะ รูปที่เอ็งวาดมา ข้าว่าอย่างน้อย ๆ ต้อง 3 วันนู่นถึงจะเสร็จ เอ็งไม่ไหวหรอก เชื่อข้า”“ไหวเฮีย ผมไหว ผมให้ทั้งคืนเลย บวกเงินเพิ่มก็ได้”“เอางั้นเลยนะ เอ็งไม่เปลี่ยนใจแน่นะ”“ไม่เปลี่ยนเฮีย”“โอเค…มา ขึ้นเขียง”8 ชั่วโมงผ่านไป…ตี 2…บ้านเหมราชเด็กหนุ่มค่อย ๆ เดินย่องเข้าบ้านตัวเอง ภายในบ้านมืดสนิท เขาใช้ความเคยชินเดินเอามือและเท้าควานหาสิ่งกีดขวางข้างหน้า พยายามจำตำแหน่งของบ้านเพื่อที่จะได้ไม่ต้องเปิดไฟ บนหลังเขามีเด็กน้อยอยู่ เธอนอนหลับบนหลังเขาอย่างสบายใจน้ำลายไหลยืด เขาเดินขึ้นบ
Terakhir Diperbarui : 2025-01-21พยัคฆ์เจ้าขา ตอนที่ 8 ห่างกันไกล 2/2
@กรุงเทพมหานคร“รับโทรศัพท์พี่ด้วยนะ อย่าลืมกินข้าวเช้า ตอนเย็นอย่ากินของเผ็ดมากเดี๋ยวปวดท้อง แล้วก็อย่าออกมาแอบกินขนมกลางดึกล่ะ แอร์ฯ ก่อนนอนให้เปิด 25 องศาพอ เข้าใจที่พี่พูดไหม”“ค่าพี่ย้ากกกก บ๊ายบายนะคะ อย่าลืมมาหาหนูด้วยน้า”เด็กน้อยโบกมือให้พี่ชายที่โผล่หัวออกมาจากรถเอสยูวี ขณะรถกำลังเคลื่อนออกไป เขามองเธอโดยไม่ละสายตาเลยแม้แต่น้อย มือข้างหนึ่งโบกไปมา คล้าย ๆ เหมือนเธอจะเห็นเขาเช็ดน้ำตาที่แก้ม“พี่รักหนูนะ…ไว้ถึงบ้านแล้วจะโทร.หา”“หนูก็รักพี่ค่ะ”วันเวลาล่วงเลยผ่านไป…หลังจากที่ฉันได้เข้ามาเรียนกรุงเทพฯ ช่วงแรก ๆ บอกเลยว่ายังปรับตัวไม่ค่อยได้ แต่โชคดีที่มี “วีวี่” ลูกสาวของลุงวิทย์ เธอเป็นเพื่อนรุ่นเดียวกันกับฉัน เธอคอยอยู่เป็นเพื่อนตลอด พาไปกินของอร่อย ๆ พาไปเที่ยวเล่นหาอะไรสนุกๆทำแก้เหงา จนฉันเริ่มชินกับการอยู่ที่นี่บ้างแล้วลุงวิทย์เองก็ดูแลฉันเป็นอย่างดี ไปรับ-ส่งที่โรงเรียนพร้อมกับวีวี่ตลอด เขาดูแลวีวี่อย่างไรก็ดูแลฉันแบบนั้น ส่วนพี่พยัคฆ์ในช่วง ม.1-ม.4 เขามาหาบ่อยมาก บ่อยมาก ๆ เรียกได้ว่าแทบทุกอาทิตย์ บางครั้งในวันธรรมดาช่วงเย็น ๆ เขาก็มา ทุกครั้งที่มาก็จะมาค้างที่บ้านลุงวิ
Terakhir Diperbarui : 2025-01-21พยัคฆ์เจ้าขา ตอนที่ 9 ยายตัวแสบ 1/2
@บนรถ หญิงสาวนั่งคิดไปถึงวันเวลาเก่า ๆ ของเธอและพี่ชายที่เคยมีร่วมกัน แม้ว่าเธอจะบอกตัวเองอีกสักกี่พันรอบว่าเขาไม่ใช่พี่ชายเธออีกแล้ว แต่ภายในใจก็ยังคงคิดถึงช่วงเวลาที่ผ่านมาของเขาและเธออยู่ดี หญิงสาวอยู่บนรถปาเจโร สปอร์ต ที่กำลังจอดติดไฟแดง จุดมุ่งหมายคือมหาวิทยาลัย วิทยายังคงเป็นคนไปรับ-ส่งพวกเธออยู่แม้ว่าจะเข้ามหาวิทยาลัยแล้วก็ตาม ในขณะที่เธอกำลังนั่งรถไปเรียนอยู่นั้น… “ยายเจ้า ๆ มานี่ ๆ มาดูนี่ นั่นใช่พี่พยัคฆ์หรือเปล่า ?” เสียงของวีวี่ทำให้เธอหลุดจากภวังค์ วีวี่ชี้ไม้ชี้มือไปยังชายคนหนึ่งที่อยู่ในชุดซูตสีดำทั้งตัวดูภูมิฐาน รูปร่างสูงใหญ่ ไหล่กว้าง ผิวไม่ถึงกับขาวแต่ก็ไม่ดำ และหน้าตาของเขานั้นทำให้เธอนิ่งอึ้งไป สมองของเธอขาวโพลน หัวใจแทบกระเด็นออกมา ใช่ ! เป็นเขาจริง ๆ พี่พยัคฆ์ พี่ชายที่หายไปจากชีวิตเธอ 2 ปีเต็ม ! ตอนนี้เขากำลังยืนอยู่หน้าตึกตึกหนึ่งที่ใหญ่โตมากทีเดียว เธอจำได้เมื่อ 2 ปีก่อน ตึกนี้กำลังก่อสร้างอยู่เลย ข้าง ๆ เขามีผู้หญิงคนหนึ่ง ! ผู้หญิง ? ที่ดูสวย สง่า ขาว ขายาวเรียว และที่สำคัญนมใหญ่มาก หล่อนใส่ชุดมินิเดรสสีดำแขนยาว เธอยิ้มหัวเราะอยู่กับเขา เขาเองก็พู
Terakhir Diperbarui : 2025-01-22พยัคฆ์เจ้าขา ตอนที่ 10 ยายตัวแสบ 2/2
ชายหนุ่มเดินออกจากห้อง VVIP ที่อยู่ด้านบนลงมาด้านล่าง แล้วมานั่งตรงบาร์ขนาดกะทัดรัด เขาสั่งเครื่องดื่มบาร์เทนเดอร์เสร็จก็นั่งจมอยู่กับความคิดมากมายตามลำพัง กี่ปีแล้ว ? กี่ปีที่เขาไม่ได้ติดต่อเธอไป 10 ปีหรือเปล่า ? ทำไมมันดูยาวนานเหลือเกิน ความจริงก่อนหน้านี้ที่เขาไม่ติดต่อเธอไป ไม่ใช่ว่าเขาไม่อยากไปหา ไม่ใช่ว่าเขาจะทิ้งเธอไปไหนแต่เพราะคำพูดของผู้เป็นพ่อเมื่อ 5 ปีก่อน ตอนที่เขาจบปริญญาตรีใหม่ ๆ ทำให้เขาตัดสินใจเปลี่ยนเส้นทางชีวิตตัวเอง จากที่คิดง่าย ๆ แค่จะไปอยู่กับน้องสาวของเขา ไม่ได้คิดหน้าคิดหลังให้ดีก่อน ไม่ได้วางแผนชีวิตตัวเอง ตอนนั้นพอฟังคำพูดพ่อแล้ว มันทำให้ต้องเปลี่ยนใจ ตัดใจทำในสิ่งที่เขาควรทำ ‘เพื่อเธอ’ ‘เฮอะ ! ดี มึงไปเลยนะ ไปให้น้องมันหาเลี้ยงมึงเลย มึงคิดว่ากูไม่รู้เหรอว่ามึงคิดยังไงกับน้องน่ะ ฮะ ! ไอ้ยัก !’ ‘ป๋า !!!’ ‘กูไม่ได้ห้ามมึงหรอกนะ กูรู้ว่ามึงรักน้องแบบไหน เพราะงั้นกูเลยต้องคอยบอกคอยสอนมึงอยู่นี่ไง’ ‘...’ ‘ถ้ามึงอยากดูแลน้องจริง ๆ มึงต้องทำให้น้องมั่นใจว่าฝากชีวิตไว้ไม่ผิดคน การมีหน้าที่การงานที่ดีทำก็เป็นอีกทางที่จะทำให้มึงมีอนาคตที่ดี สามารถเลี้ยงดูน้องได้
Terakhir Diperbarui : 2025-01-22พยัคฆ์เจ้าขา ตอนที่ 11 พี่ชายที่หายไป 1/2
“เจ้าขา !! ทำไมเมาแบบนี้ !” พยัคฆ์ร้องเรียก เขาเดินเข้าไปอุ้มคนตัวเล็กที่กำลังค่อย ๆ ถกเสื้อขึ้นจนทำให้เห็นบราเซียตัวจิ๋วสีชมพูหวานแหววยายเจ้า ! เขาอยากจะฟาดแม่น้องสาวตัวดีคนนี้เหลือเกิน เขาอุตส่าห์เฝ้าหวง ทะนุถนอมมาหลายปี ไอ้พวกเวรนี่เชียร์ให้ถอดก็จะถอดง่าย ๆ อย่างนี้เลย ชายหนุ่มคิดในใจ“หืมมม อาราย นี่ครายกันน่ะ อ๊ะ ! ปล่อยช้านน้าาา” หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงยานคางกว่าปกติ เธอดิ้นพราดอยู่ในอ้อมแขนแกร่งกำยำของเขา น้ำหนักเธอเบาหวิว เขาแทบจะไม่ต้องออกแรงอะไรมากมาย ในขณะที่ชายหนุ่มกำลังเดินออกไปทางด้านหลังของผับ ก็มีมือมือหนึ่งกระชากที่แขนเขา “เฮ้ย ! ไอ้หน้าหล่อ แกกำลังจะทำอะไรวะ น้องเขาเป็นญาติแกหรือไง จะมาอุ้มมั่ว ๆ แบบนี้ไม่เกินไปหน่อยเหรอ” ชายหน้าเหียกคนหนึ่งพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย้าแหย่หึ ! ทำเกินไปงั้นเหรอ แล้วทีพวกมึงเชียร์ให้น้องกูถอดเสื้อผ้า มันไม่เกินไปตรงไหน ?ชายหนุ่มไม่ตอบเพียงแต่ก้าวเดินต่อไป“กูถามไม่ได้ยินเหรอ ไอ้หน้าหล่อ”คำก็หล่อ สองคำก็หล่อ เออ กูไม่เถียง เพราะหลักฐานก็เห็น ๆ กันอยู่ !ชายหนุ่มหันหน้ากลับไปตอบไอ้หน้าเหียกนั่นทันที“กูเป็นผัว มึงจะทำไม ! ผัวง้อ
Terakhir Diperbarui : 2025-01-24พยัคฆ์เจ้าขา ตอนที่ 12 พี่ชายที่หายไป 2/2
เช้าวันต่อมา…ฉันรู้สึกเหมือนร่างกายเป็นอัมพาตแบบเฉียบพลัน มีบางอย่างมากดทับที่บริเวณช่วงหน้าอกและขา มันชาวาบไปหมด รู้สึกหายใจลำบาก นี่ฉันโดน ‘ผีอำ’ งั้นเหรอหญิงสาวพยายามลืมตาขึ้นอย่างยากลำบาก หันมองรอบ ๆ ตัวอย่างช้า ๆ ก็ต้องตกใจกับภาพตรงหน้าพี่พยัคฆ์ !!ทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นี่ได้ ไม่สิ…ทำไมฉันถึงมาอยู่ที่นี่ เท่าที่จำได้ เมื่อคืนหลังจากกลับบ้านไปฉันก็แอบออกไป Zeeza Night Club สั่งเหล้ามานั่งดื่มคนเดียว ความอยากลืมภาพที่ได้เห็น ภาพเขาที่หัวเราะพูดคุยกันอย่างมีความสุขกับผู้หญิงคนนั้น หลังจากนั้น ฉันก็จำอะไรไม่ได้เลย รู้ตัวอีกทีก็มานอนให้พี่ชายที่ฉันคิดอยากจะลืมกอดอยู่แบบนี้เธอพยายามผละตัวเองออกจากลำแขนและขาที่แข็งแกร่งของเขา ให้ตายสิ ! หนักเป็นบ้าเลย“อื้ออออ…อะ…อ๊า…เจ้าขา…” นี่เขา…กำลัง…ละเมอคราง ? ชื่อฉันงั้นเหรอ ไอ้ผู้ชายเฮงซวย ไอ้พี่บ้า มีแฟนอยู่แล้ว มาครางชื่อคนอื่นทำไมกันเล่า เธอใช้มืออันน้อยนิดทุบไปหน้าอกเขาด้วยความโมโห“หยุดเดี๋ยวนี้นะ ไอ้พี่บ้า !!”ชายหนุ่มสะดุ้งตื่น เขามองใบหน้าที่เลอะเปรอเปื้อนไปด้วยเครื่องสำอาง แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ความสวยของเธอลดลงเลย ตื่นแล้วเหรอ ยายตั
Terakhir Diperbarui : 2025-01-24พยัคฆ์เจ้าขา ตอนที่ 13 เป็นแฟนพี่ได้ไหม 1/2
ชายหนุ่มรีบเดินเข้าไปขวางหน้าหญิงสาว ก่อนที่คนเจ้าอารมณ์จะเดินออกจากบ้านไปด้วยความโกรธ“หลีกค่ะ ! หนูจะกลับบ้าน”“ไม่ให้ไป”“หนูจะไป”ชายหนุ่มไม่พูดพร่ำทำเพลง เขารวบร่างเล็กของเธอขึ้นพาดบ่าที่กำยำของเขา หญิงสาวดิ้นพราดเอามือทุบที่หลังเขาพลางร้องตะโกนให้ปล่อย“ปล่อยหนู…ปล่อยหนูลงนะ…หนูจะฟ้องป๋า คอยดู !!” ชายหนุ่มอุ้มเธอพาดบ่าแล้วเดินออกจากบ้านไป เขาเจอตรีรดาที่กำลังจะเดินผ่านสวนหย่อมหน้าบ้านพอดี“มีอะไรกันคะ…พะ...พยัคฆ์…นี่คือ...” เธอถาม สีหน้าดูงุนงงอย่างมาก “น้องสาวน่ะ…คุณมาก็ดี…ช่วยเตรียมชุดนักศึกษาให้ผมชุดหนึ่ง…อ้อ ! แล้วก็ช่วยเลื่อนนัดวันนี้ทั้งหมดให้ผมด้วย”“ค่ะ…แต่ว่าพยัคฆ์คะ…นัดนี้สำคั…”“ปล่อยหนูลงเดี๋ยวนี้นะไอ้พี่บ้า !!! หนูไม่ไปไหนทั้งนั้นนนน”เพียะ ! เพียะ ! เขาตีก้นฉัน !! นี่เขากล้าตีก้นฉันต่อหน้าผู้หญิงคนนั้นเลยเหรอ“ถ้าไม่เงียบ…พี่จะตีเธออีก” “...”@บริษัท พี แอนด์ เจ อินเตอร์เนชันแนลชายหนุ่มพาเธอมาที่บริษัทของเขา ซึ่งเป็นตึกที่เธอเจอเขาเมื่อวาน เขาพาเธอขึ้นมายังชั้นบนสุดและห้องที่เธอกำลังนั่งอยู่นี้เป็นห้องทำงานของเขา ภายในห้องมีกระจกรอบด้าน มีโซฟารับแขกและโต๊ะทำงา
Terakhir Diperbarui : 2025-01-25พยัคฆ์เจ้าขา ตอนที่ 14 เป็นแฟนพี่ได้ไหม 2/2
@มหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร“สรุปว่าพี่พยัคฆ์เขากลับมาหลังจากหายหน้าไปหลายปี และยังขอเธอเป็นแฟนอีกงั้นเหรอ ?” วีวี่พูดสรุปหลังจากที่ได้ฟังเรื่องราวทั้งหมดจากปากเจ้าของเรื่อง“อืม… ฉันจะทำยังไงดี…เขา…จูบฉันด้วย”“เขาจูบแกหลายครั้งแล้วไม่ใช่เหรอยะ…” ยัยวีวี่พูดกระแทกเสียง ทำเอาคนที่นั่งอยู่รอบ ๆ หันมามองกันเป็นตาเดียว พวกเธอกำลังนั่งอยู่ในห้องเรียนเลกเชอร์รอเลิกเรียน “มันไม่เหมือนกันสักหน่อย…ตอนนั้นฉันเมาไม่รู้เรื่อง...” เธอพูดไป 2 แก้มก็แดงเห่อร้อนขึ้นมา“แล้วชอบมะ ?”“ก็ดีนะ…เอ๊ย ! ไม่ใช่ แกจะบ้าเหรอ…ขะ…เขาเป็นพี่ชายฉันนะ”“ก็ไม่ใช่พี่แท้ ๆ ซะหน่อย แกจะห่วงอะไร ชอบก็บอกชอบ ไม่ชอบก็บอกไม่ชอบสิ”“ไม่รู้สิ…ฉันเองก็บอกไม่ถูก อาจเป็นเพราะ...เราไม่เคยพูดเรื่องนี้กันเลย”“เอาอย่างนี้…แกลองถามใจตัวเอง ว่าข้างในลึก ๆ แล้ว…แกชอบพี่เขาไหม ชอบแบบผู้ชายคนหนึ่ง ไม่ใช่แบบพี่ชาย แกไม่ต้องตอบตอนนี้ก็ได้ มั่นใจเมื่อไหร่ก็เซย์เยสไปเลย เข้าใจที่ฉันพูดไหม”หญิงสาวพยักหน้าหงึก ๆ “เข้าใจ”“ดี” เลิกเรียนหน้าตึกคณะบริหารธุรกิจระหว่างประเทศสายตาของใครหลายคนมองตามรถสปอร์ตคันสีดำแวววาวราวอัญมณี
Terakhir Diperbarui : 2025-01-25
Bab terbaru
พยัคฆ์เจ้าขา ตอนที่ 39 ไอ้ 3 แสบ 2/2 จบ
“หยุดร้องไห้แล้วฟังแม่…ที่แม่ตีเพราะต้องการให้ลูกรู้ ว่าการโกหกมันไม่ใช่เรื่องดี แล้วยิ่งโกหกปู่ให้ต้องเกิดเหตุการณ์แบบนี้แล้ว ลูกเองก็ยังเล่นสนุกสนานบนความทุกข์ของคนอื่นได้ยังไง พร้อมพบ ไม่ว่าใครชวนทำอะไรไม่ดี หนูก็ต้องปฏิเสธไม่ใช่เข้าร่วม แถมยังเป็นคนคิดให้คนอื่น ๆ โกหกปู่อีก และอีกอย่าง เมื่อทำผิดแล้วก็ต้องยอมรับผิดของตัวเอง ไม่ใช่โบ้ยความผิดให้พี่เขา มันไม่ดีเลยนะลูก ส่วนพายุ ลูกเป็นพี่คนโต ต้องคอยดูแล ปกป้องน้อง ๆ เป็นตัวอย่างที่ดีของน้อง ๆ สิลูก ไม่ใช่พาน้องไปเล่นพิเรนทร์แบบนี้ พวกลูกเป็นพี่น้องกัน ต้องรักกันไว้ อย่าทะเลาะเบาะแว้งกัน เพราะเมื่อเกิดอะไรขึ้น ก็มีแต่พวกเราพี่น้องเท่านั้นที่จะช่วยเหลือกันและกัน เข้าใจที่แม่พูดไหม ?” เด็กน้อยทั้งหลายพยักหน้าเข้าใจพลางก็ร้องไห้สะอึกสะอื้นไปด้วย“เอาละ ๆ เข้าใจแล้วก็ดี ปู่เองก็ไม่ได้อยากให้ทำโทษหลาน ๆ หรอก เพียงแต่แค่เป็นห่วงก็เท่านั้นเอง” “ไม่ได้หรอกค่ะพ่อ เดี๋ยวแกจะเคยตัว โตขึ้นเป็นแบบพี่ยักทำไงล่ะคะ” หญิงสาวพูดทำเอาคนโดนพาดพิงหันขวับ เขาไปเกี่ยวไรด้วยว้า !“มาหลาน ๆ มาหาปู่มา เดี๋ยวเราไปอาบน้ำล้างตัวกัน เดี๋ยวปู่เอาสระลมยางให้เล่น”
พยัคฆ์เจ้าขา ตอนที่ 38 ไอ้ 3 แสบ 1/2
8 ปีต่อมา…“แยกขาหน่อยสิจ๊ะเมียจ๋า” ชายหนุ่มสั่งขณะที่เขากำลังดันแก่นกายอันใหญ่โตเข้าไปในกายเนื้อหญิงสาวที่นอนหงายอยู่ด้านล่าง หญิงสาวว่าง่ายยอมทำตามโดยไม่อิดออด เสียงเร่งเร้าของเธอทำให้ความเร่าร้อนก่อตัวขึ้นภายในกายเขา ทันทีที่สอดเข้าไป…ความใหญ่โตทำให้หญิงสาวร้องครางออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่“ร้องดัง ๆ เลยค่ะที่รัก วันนี้ลูกไม่อยู่ บ้านนี้เป็นของเราแล้ว ร้องดัง ๆ สิคะ !” ชายหนุ่มบอก มือของยังเขากอบกุมที่เนินเนื้อของเมียสาวที่นอนครางกระเส่าอย่างได้อารมณ์ “ที่รัก…ขา…หนู…สะ...เสียวมากเลย” “อย่างนั้นแหละจ้ะยาหยี” ชายหนุ่มเร่งเครื่องความเร็วเดินหน้าเต็มกำลัง นานหลายเดือนแล้วที่เขาไม่ได้จัดเมียตัวเอง ตั้งแต่มีลูก...เมียก็เริ่มสนใจแต่ลูก ซึ่งลูกก็มีแต่ผู้ชาย เขาที่อยากมีลูกผู้หญิงก็พยายามหาเวลาเพื่อที่จะผลิตให้ได้สักคน แต่ก็เจอมารผจญ มารที่ว่าก็คือ ลูก ๆ ของเขาเอง ทุกครั้งที่เขาจะทำเรื่องอย่างว่า ก็เหมือนไอ้ 3 หน่อมันจะรู้ทุกครั้ง ครั้งนี้พ่อเขากลับมา ก็ได้โอกาสฝากลูก ๆ ไว้กับพ่อชั่วคราว ส่วนเขาเองก็จะได้มีเวลาปั๊มลูกสาวสักที...แต่ไม่ทันจะได้เสร็จสม…เสียงเรียกจากด้านนอกก็ดังขึ้น“ไอ้ย้ากกก…ม
พยัคฆ์เจ้าขา ตอนที่ 37 ความจริงอีกอย่าง 2/2
@งานวัดประจำปีวันนี้เป็นวันลอยกระทง พยัคฆ์พาแฟนสาวไปเที่ยวงานประจำปีที่วัดแถวบ้าน เมื่อก่อนตอนเด็ก ๆ เขาและเธอก็พากันไปงานวัดบ่อย ๆ ชายหนุ่มพาแฟนสาวเดินเที่ยวภายในงาน บรรยากาศค่อนข้างครึกครื้น แสงไฟจากร้านค้าต่าง ๆ หรือซุ้มขายของต่างก็ติดไฟเรียกผู้คนกันระนาว เสียงเพลงบรรเลงอย่างอื้ออึง ซุ้มการละเล่นต่าง ๆ มีคนมุงล้อมเล่นกันอย่างสนุกสนาน ผู้คนต่างหลั่งไหลกันมาจากทั่วทุกที่ ทั้งเด็กเล็ก ผู้ใหญ่ วัยรุ่น หรือแม้แต่คนเฒ่าคนแก่ก็มาร่วมงานวัดครั้งนี้ด้วย เพราะมีซุ้มให้ทำบุญอยู่ตรงมุมโบสถ์ของวัด ทั้ง 2 คนเดินมาเรื่อยก็มาหยุดอยู่ตรงหน้าร้านขนมสายไหม “อยากกินเหรอคะ ?” ชายหนุ่มถามแฟนสาวตรงหน้า หญิงสาวระบายยิ้มหวาน พยักหน้าหงึก ๆ เป็นการให้คำตอบ เขาซื้อให้เธอ 1 ไม้ใหญ่สีชมพูฟูฟ่อง หญิงสาวกัดลงคำหนึ่งก็หลับตาปี๋ รสชาติความหวานแล่นถึงโสตประสาท “ขอพี่ชิมมั่ง” หญิงสาวกำลังจะยื่นสายไหมในมือให้แฟนหนุ่มชิม แต่เขากลับเอาหน้าเข้ามาใกล้แล้วตวัดลิ้นเลียที่ริมฝีปากเธอหน้าตาเฉย ทำเอาเจ้าตัวตกใจฟาดมือเล็ก ๆ ไปที่อกเขาอย่างจัง“พี่ยัก ! อายคนเขา”“อายทำไมคะ เขาจะได้รู้ว่าหนูมากับแฟนไง”“แค่ใส่เสื้อคู่เขาก็รู
พยัคฆ์เจ้าขา ตอนที่ 36 ความจริงอีกอย่าง 1/2
@บ้านเหมราช“หนูไม่ต้องไปหรอกค่ะ อยู่นี่แหละเดี๋ยวพี่ก็กลับมาแล้ว” พยัคฆ์พูด ก่อนจะเตรียมตัวออกไปทำบุญครบรอบวันตายของแม่เขา“ทุกครั้งเลย วันครบรอบวันตายแม่พี่ทีไรหนูไม่เคยได้ไปเลย ทำไมเหรอคะ กลัวหนูไปรู้อะไรเข้าเหรอ ?” หญิงสาวเอียงคอถามอย่างทะเล้น“เปล่าซะหน่อย ก็เห็นว่าต้องไปดูไร่ชาไม่ใช่หรือไง พี่ไปเดี๋ยวเดียวเอง”“หนูก็อยากทำบุญให้แม่พี่บ้างนี่คะ ตอนเด็ก ๆ ก็ยังไปได้เลย ทำไมตอนนี้ถึงไปไม่ได้แล้วล่ะคะ” “ไปแล้วห้ามซนนะ ถ้าพี่ไม่ให้ไปตรงไหนก็ห้ามไปล่ะ เข้าใจไหมคะ ?” “เข้าใจค่า…พี่ย้ากกก” หญิงสาวเขย่งปลายเท้าจุมพิตเบา ๆ ที่แก้มแฟนหนุ่ม เขายิ้มมองสาวน้อยตรงหน้าด้วยท่าทีมีความสุขล้น จากนั้นทั้ง 2 คนก็ออกเดินทางไปยังวัดแถวบ้าน @วัดหลังจากถวายสังฆทาน สวดมนต์ นำอาหารและเครื่องดื่มมาถวายพระสงฆ์เรียบร้อยแล้ว เหมราชก็นำพยัคฆ์และเจ้าขาไปที่อัฐิของ ‘ลลิน’ หรือแม่ของพยัคฆ์ เพื่อจุดธูปเทียนและวางดอกไม้ที่หน้ารูป“ป๋า ผมขอถามอะไรหน่อยสิ” พยัคฆ์พูดขึ้นหลังจุดธูปเทียนและวางดอกไม้เรียบร้อยแล้ว “ถามอะไร ?”“แม่ไม่ได้ป่วยตายใช่ไหมป๋า”“ใครบอกเอ็ง”“ไม่มีใครบอก แต่ผมรู้สึกได้ว่ามันต้องมีอะไรมากกว่าน
พยัคฆ์เจ้าขา ตอนที่ 35 ความจริง 2/2
หลังจากที่ฟังผู้เป็นพ่อพูด เรื่องราวที่อัศวเคยเข้าใจกับที่พ่อเล่า มันทำให้เขาหยุดชะงักราวกับทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกหยุดหมุนไปโดยปริยาย เขาเข้าใจผิดมาตลอดว่าแม่ทิ้งเขาไปเพราะมีชู้ และไม่ยอมรับเขาไปเพราะรังเกียจเขา ที่แท้เป็นเพราะพ่อแท้ ๆ ของเขาเองต่างหากที่ทำผิดต่อแม่ พ่อทิ้งแม่ไปแต่งงานใหม่ นี่มันเรื่องอะไรกัน ! ทำไมเขาต้องมารับรู้อะไรแบบนี้ตอนนี้ด้วย ! เขารู้สึกดีใจที่แม่ไม่ได้คิดจะทิ้งเขา แต่กลับต้องมาเสียใจเพราะคนที่ทิ้งแม่ไปก็คือพ่อเขาเอง “ทำไมพ่อทำแบบนี้ ทำไมถึงทิ้งแม่ไป ทำไมถึงต้องมาพรากแม่ไปจากผม” ชายหนุ่มร้องไห้กอดหญิงสาวตรงหน้าด้วยความอาลัยและคิดถึงผู้เป็นแม่ที่เขารักมากที่สุด“พ่อขอโทษลูก พ่อขอโทษ อภัยให้พ่อด้วย พ่อเองก็เสียใจ และจมอยู่กับมันมามากพอควรกับเรื่องนี้ พ่อขอรับผิดทุกอย่างไว้เอง แกปล่อยน้องเขาลงมาเถอะนะ ถือว่าพ่อขอ” อดิสรเอ่ยปลอบลูกชายปล่อยเธอ ปล่อยเธอไป…ทำไมเขาถึงไม่มีความรู้สึกอยากจะปล่อยหญิงสาวในอ้อมกอดคนนี้ให้ออกจากอ้อมแขนเลย ราวกับว่าเธอคนนี้เป็นของเขามานานแล้ว“ผมปล่อยไม่ได้พ่อ” เพราะเขารักเธอเข้าแล้วจริง ๆ ความจริงรักตั้งแต่เจอหน้าเธอครั้งแรกเลยด้วยซ้ำ หญิงส
พยัคฆ์เจ้าขา ตอนที่ 34 ความจริง 1/2
“จะดีเหรอวะ...มึงเดี้ยงซะขนาดนี้...ยังจะมาดวลอะไร” อัศวมองน้องชายต่างพ่อตรงหน้าราวกับเป็นขยะชิ้นหนึ่ง“กูไหว...ถ้ามึงแพ้กู…มึงต้องปล่อยเจ้าขาไป” พยัคฆ์ตอบ เขาพยายามจะรวบรวมสติและกำลังกายของตัวเองให้ลุกขึ้นสู้อีกครั้ง แม้ร่างกายตอนนี้จะไม่อำนวยก็ตาม แต่ใจเขาเชื่ออย่างสุดใจว่าสามารถทำได้ เขาต้องยื้อมันไว้ระหว่างที่พ่อกำลังมา“เฮอะ…สภาพอย่างมึงยังมีหน้ามาต่อรองกูอีก”“หรือมึงกลัวแพ้ ?”“ปากดี...อยากตายก็มาเถอะ กูจะสงเคราะห์ให้” อัศวทิ้งปืนในมือ สาวเท้าเข้าไปปล่อยหมัดหนัก ๆ ปะทะที่ใบหน้าคมคายของผู้เป็นน้อง ความเจ็บปวดพลุ่งพล่านเข้าไปยังโสตประสาทของชายหนุ่มที่นอนกองอยู่บนพื้น“พี่ยัก !! อย่าทำอะไรเขานะ” หญิงสาวที่ซ่อนอยู่หลังต้นไม้ใหญ่ตะโกนเสียงดังออกมา “ออกมาแล้วเหรอคนสวย” อัศวหันมองเธอ…เขาจับจ้องอยู่ที่ดวงหน้าสะสวยราวกับตุ๊กตามีชีวิตของเธอ “เจ้าอย่าออกมา…กลับไปที่เดิม !!” ชายหนุ่มพยายามลุกขึ้น เขาอาศัยจังหวะที่อัศวมองแฟนสาวของเขา จัดการเตะเข้าที่ขาตามด้วยการพุ่งหมัดปะทะที่ใบหน้าผู้เป็นพี่จนหงายหลังไป อัศวนอนหงายหายใจหอบ เขาถุยเลือดลงบนพื้นและเช็ดเลือดที่มุมปาก ก่อนจะลุกขึ้นแล้วปะทะกันอ
พยัคฆ์เจ้าขา ตอนที่ 33 ลักพาตัว 2 1/2
ก๊อก ๆ ๆ “เสร็จหรือยัง ?” เสียงอัศวเรียกเธอจากด้านนอก ทำให้หญิงสาวต้องหยุดความคิดที่จะหนีไว้ก่อน“เสร็จแล้ว...กำลังไป”“ขอบอกไว้เลยนะ ถ้าคิดหนี…เธอจะไม่ได้เจอหน้ามันอีก !!” เขาขู่ นี่เขากำลังขู่ฉัน ? เขาทำอะไรพี่ยัก ? หรือว่าที่พี่ยักไม่กลับมาเมื่อคืนก็เป็นเพราะเขา ?หญิงสาวรีบเปิดประตูออกมา จ้องหน้าคนตัวใหญ่ตรงหน้าด้วยแววตาเกลียดชัง“เขาอยู่ไหน ? คุณเอาเขาไปไว้ที่ไหน ?” เขาไม่ตอบ แต่กลับจับจูงแขนเธอให้เดินตามเขาไปด้านหน้าของเรือยอช์ต ที่มีเบาะรองนั่งสีขาววางอยู่ ไฟสีเหลืองส่องสะท้อนทะเลยามกลางคืนระยิบระยับ มีเสียงเพลงเปิดคลอเบา ๆ“นั่งลง”เธอนั่งลงตามเขาสั่งอย่างจำใจ…กลัวที่สุดว่าความคิดไม่เข้าท่าของเธอจะเกิดขึ้นจริง ๆ“ตกลงคุณเอาพี่ยักไปไว้ที่ไหน ?”“มันยังไม่ตายหรอก…ไม่ต้องห่วง…แค่เกือบน่ะ”“หมายความว่าไง ? ทำไมเขาถึงโดนทำร้าย คุณทำอะไรเขา ?”“มันต่างหากที่จะฆ่าฉัน…พกปืนเข้าบ้านคนอื่นยามวิกาล แค่นี้ฉันก็ส่งมันเข้าคุกได้แล้ว...ฉันสั่งสอนมันให้จำไว้ว่ามันเล่นผิดคนก็เท่านั้น”พี่ยัก…ทำไมถึงทำอะไรบุ่มบ่ามแบบนี้นะ ! “แล้วคุณจะปล่อยเขาไหม ?”“ขึ้นอยู่กับว่า…คืนนี้เธอจะทำให้ฉัน…พึงพอใ
พยัคฆ์เจ้าขา ตอนที่ 32 ลักพาตัว 2 1/2
“ค้นหาตำแหน่งเบอร์นี้ให้ฉัน…ขอด่วนที่สุด !!” พยัคฆ์โทรศัพท์สั่งลูกน้องตัวเองให้หาตำแหน่งเบอร์ของอัศวเพื่อตามล่ามันที่ลักพาตัวแฟนสาวเขา เพียงไม่นานเขาก็ได้รับตำแหน่งซึ่งอยู่กลางทะเลแห่งหนึ่งของภาคใต้ ไอ้ระยำ !! ถ้ากูเจอมึงตอนนี้กูจะสับมึงเป็นชิ้น ๆ แล้วโยนให้ปลาแดกเลยคอยดู !!! ไม่รู้ป่านนี้ยายน้องเขาจะเป็นอย่างไรบ้าง จะคิดถึงเขาหรือเปล่า หรือว่ากำลังมีความสุขดีกับมัน แต่ขออย่าให้เป็นอย่างหลังเลย ถ้าเป็นแบบนั้น เขาคงรับไม่ได้จริง ๆตอนนี้เขากำลังนั่งเครื่องบินไปลงที่สนามบิน ‘ภูเก็ต’ ระหว่างนั่งเครื่องใจเขาก็ยังกังวลอยู่หลายเรื่อง ทั้งเรื่องแฟนสาวและยังเรื่องเมื่อคืน ความข้องใจนี้ทำให้เจ้าตัวโทร.ไปหาผู้เป็นบิดาเพื่อถามเอาคำตอบ“ว่าไงไอ้ลูกชาย หายหัวไปเลยนะตั้งแต่ได้อยู่กับสาว ! ลืมกูแล้วสิมึง !!”“ป๋า ผมมีเรื่องอยากจะถาม”“เรื่องไรวะ ?”“ผมเป็นลูกผัวน้อยเหรอวะป๋า”“ผัวน้อยอะไรของมึง…”“ก็ป๋าไปแย่งเมียคนอื่นเขา...ถ้าไม่ใช่ผัวน้อยจะเรียกว่าอะไร ?”“ดะ…เดี๋ยว ๆ มึงไปเอามาจากไหน กูไม่เคยเป็นผัวน้อยใครเว้ย แม่มึงนี่กูเอามาอย่างสุจริตนะจะบอกให้”“แม่เคยแต่งงานมีลูกมาแล้วใช่ไหมล่ะป๋า”“ใครบอก
พยัคฆ์เจ้าขา ตอนที่ 31 ลักพาตัว 2/2
หลังจากคุยกับเพื่อนสนิทหญิงสาวก็กลับเข้าไปทำงานตามปกติ แต่จนแล้วจนรอดเธอกลับไม่มีกะจิตกะใจทำงานแม้แต่น้อย ในหัวเธอเต็มไปด้วยเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน คืนที่ทะเลาะกันกับแฟนหนุ่ม ไม่รู้ป่านนี้เขาเป็นอย่างไรบ้าง ความคิดสับสนวุ่นวายจนเธอต้องไปสงบจิตสงบใจบนดาดฟ้าของบริษัทเมื่อคืนที่ผ่านมา เขาไม่กลับมาบ้าน ไม่โทร.มา ไม่ส่งข้อความหาฉันเลย เขาไม่เชื่อใจ คิดว่าฉันมีคนอื่น คงกะจะทิ้งฉันแล้วจริง ๆ ใช่ไหมคนบ้า ! พี่ยักบ้า ! ทำไมถึงไม่เชื่อใจกันบ้างเลย เธอนั่งกอดเข่าอยู่บนดาดฟ้าของที่ทำงาน แววตาหม่นหมองอย่างเห็นได้ชัด ใบหน้าที่เคยยิ้มแย้มตอนนี้ดูเศร้าลงราวกับจะไม่มีความสุขอีก“ทำไมมานั่งที่นี่คนเดียว ?” หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมองคนที่กำลังเดินมาทักเธออัศวเดินมานั่งข้าง ๆ เธอ เขาหันมองเธอด้วยแววตาที่อ่านไม่ออก วันนี้เธอพยายามหลบหน้าเขามาตลอด เพราะไม่อยากให้เกิดเรื่องแบบคืนนั้นอีก และยิ่งยายวีวี่บอกว่าเขาชอบเธอและอยากแย่งเธอจากแฟนหนุ่ม ยิ่งทำให้เธออยากจะอยู่ให้ห่างจากเขา“แค่มาสูดอากาศน่ะค่ะ” เธอตอบโดยไม่มองหน้าเขา และพยายามจะลุกขึ้นหนีไป แต่ชายหนุ่มก็จับแขนเธอไว้ก่อน“คุยกันก่อนสิ”“ปล่อยค่ะ”“นั่ง
