@บนรถ “ปลาวาฬ…พี่เขาชื่อปลาวาฬค่ะ ไม่ใช่ปลาบู่” “ใคร ? ไอ้หน้าตี๋นั่นน่ะนะ…ปลาวาฬ…ปลาบู่ก็หรูแล้ว”“พี่ยัก !!”หญิงสาวขี้เกียจเถียงกับคนตัวโตข้าง ๆ เธอนั่งเงียบตลอดทางจนเลยทางเข้าบ้านลุงวิทย์มาสักพักแล้ว“พี่จะพาหนูไปไหน ?…นี่มันไม่ใช่ทางไปบ้านลุงวิทย์นี่คะ”“ใครบอกพี่จะพาไปบ้านลุงวิทย์ล่ะ” เขาพูดพลางเลี้ยวเข้าบ้านตัวเอง นี่เขาพาฉันมาที่นี่อีกแล้วเหรอ“พี่พาหนูมาที่นี่ทำไม ?”“ต่อไปนี้…หนูจะอยู่กับพี่ที่นี่”“ฮะ !!”“ข้าวของของหนูพี่ให้คนไปขนจากบ้านลุงวิทย์เรียบร้อยแล้ว…” พูดจบก็เดินนำเข้าไปในบ้าน “ทำไมหนูต้องมาอยู่กับพี่ด้วย แล้วป๋ารู้หรือยัง ?” หญิงสาวเดินตามหลังพี่ชายจอมบงการเข้าไปในบ้าน แต่เขาหยุดเดินเอาดื้อ ๆ ทำเอาหน้าน้อย ๆ ชนแผ่นหลังกว้างกำยำของเขาปั้ก !โอ๊ย !“เป็นอะไรหรือเปล่าตัวเล็ก...” เขาจับหน้าเธอหันซ้ายหันขวาดู หน้าเราใกล้กันมากจนจมูกแทบจะชนกัน ลมหายใจของเขามีกลิ่นบุหรี่อ่อน ๆ“มะ…ไม่เป็นไรค่ะ”“พี่เป็นผู้ปกครองหนู ทำไมหนูจะอยู่กับพี่ไม่ได้ หนูคงไม่ได้คิดจะอยู่บ้านลุงวิทย์ตลอดหรอกใช่ไหม อีกอย่าง…ป๋ารู้ทุกเรื่องของเรา เข้าใจที่พี่พูดไหม” จริงสิ เขามีบริษัทอยู่ที่นี่แ
“ยังไม่หลับเหรอ ?” “ค่ะ…หนูนอนไม่หลับ มันแปลกที่”“อ้อ !”“พี่ยักจะไม่ตอบคำถามหนูหน่อยเหรอคะ ?”“ฮะ ! ถามว่า ?”“...” หญิงสาวไม่ตอบ เธอพลิกตัวหันหน้าไปเผชิญกับเขา สายตาเค้นเอาคำตอบ“อยากสิ พี่อยาก อยากมากด้วย”“แล้วทำไมต้องมาแอบทำตอนที่หนูไม่รู้เรื่องแบบนี้ทุกที ไม่ทำตอนหนูเมาก็จะทำตอนหนูหลับ ทำไมพี่ทำแบบนี้กันคะ ?” หญิงสาวเริ่มเสียงดัง น้ำตาที่คลอหน่วยตาค่อย ๆ ร่วงรินผ่าน 2 แก้มแดงของเธอ“พี่...พี่ขอโทษ…อย่าร้องไห้สิ…พี่ไม่ทำแล้ว…พี่ขอโทษ” เขาโอบตัวเธอเข้ามากอด กูนี่มันเหี้ยจริง ๆ เห็นแก่ตัวที่สุด ทำไมทำอะไรไม่คิดอีกแล้ว ปล่อยให้ความรู้สึกของตัวเองมาทำร้ายน้องสาวที่แสนดีแบบนี้ได้อย่างไรวะ !! หลายครั้งมาก ๆ ที่เขาคิดเอาแต่ได้ ไม่เคารพการตัดสินใจของน้องสาว เธอยังไม่ได้ตกลงคบกับเขาด้วยซ้ำ ทำไมถึงกล้าทำแบบนี้อีก ความจริงเธอคงจะอยากเป็นแค่พี่น้อง คงไม่ได้คิดอะไรเกินเลยกว่านั้น มีแต่เขาเองสินะที่คิดไปเองฝ่ายเดียว“ถ้าวันหนึ่งเราเป็นแฟนกัน…ทุกอย่างจะเปลี่ยนไปไหมคะ ?”“ไม่…มันจะไม่เปลี่ยน พี่สัญญา ทุกอย่างจะยังเหมือนเดิม” “...” เจ้าขาไม่ตอบ“ตกลงหนูพร้อมจะให้คำตอบพี่แล้วใช่ไหม ?”“ยังค่ะ
@บนรถ‘พยัคฆ์คะ ฉันขอเตือนด้วยความหวังดีนะ คุณกับน้องสาวของคุณกำลังจะทำบางอย่างที่ผิดมหันต์ ถ้าไม่อยากให้คนตราหน้าละก็ จบความสัมพันธ์ตั้งแต่ตอนนี้ยังทันนะคะ รดาหวังดีกับคุณนะถึงได้พูดแบบนี้’‘ผมกับเจ้าขาเราไม่ใช่พี่น้องแท้ ๆ คุณไม่ต้องเป็นห่วง’‘ถึงงั้นก็เถอะ เธอมาในฐานะน้องสาวคุณ ถ้าคนอื่นรู้คุณจะลำบากนะคะ’‘ผมไม่สน เธอกับผมกำลังจะคบกัน ใครหน้าไหนก็ห้ามไม่ได้ รวมถึงคุณด้วย’‘แต่ฉันรักคุณ…หวังดีกับคุณนะพยัคฆ์ ที่ผ่านมาฉันคอยช่วยเหลือคุณมาตลอด คุณไม่เห็นฉันอยู่ในสายตาบ้างเลยเหรอ’‘ผมขอบคุณที่ช่วยเหลือผม ข้อนี้ผมจำได้ไม่ลืม แต่ผมคิดกับคุณแค่เพื่อนเท่านั้นรดา’‘แต่รดารักคุณ รักคุณมาตลอด…ให้โอกาสรดาบ้างได้ไหม” “หลังจากนั้นเธอก็จูบพี่…พี่ไม่ได้สมยอมเลยนะ…จริง ๆ…เรื่องทั้งหมดมันก็มีแค่นี้แหละจ้ะ” พี่พยัคฆ์เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นบนดาดฟ้าให้ฉันฟัง…เขาบอกว่าตอนนั้นที่เห็นฉันเขาตกใจมาก เขากลัวฉันจะเข้าใจผิด แต่ก็ผิดคาด ฉันไม่ได้เข้าใจผิด และฉันรู้อยู่แล้วว่าอาจจะเกิดเหตุการณ์ทำนองนี้ ฉันรู้ว่าพี่รดาชอบพี่พยัคฆ์ ผู้หญิงด้วยกันจะดูออก เหมือนผีเห็นผี แล้วอีกอย่าง ฉันก็สงสัยอยู่แล้ว ว่าทำไมต้องให้พี
@บ้านพักตากอากาศริมทะเล“บ้านพักนี่สวยดีนะคะ” เจ้าขาเดินชมบ้านพักที่แฟนหนุ่มพามา เป็นบ้านพักติดวิวทะเล ตัวบ้านติดกระจกไว้รอบ พอเปิดบ้านมาก็พบกับห้องนั่งเล่นและโซนห้องครัวที่อยู่ลึกเข้าไปด้านใน ส่วนด้านซ้ายมือจะเป็นห้องน้ำแบบชาวเวอร์รูม“ชอบไหม ? พี่ซื้อไว้รอโอกาสพาหนูมาเที่ยวนี่แหละ” ชายหนุ่มพูดพลางวางถุงเสื้อผ้าและของกินที่ไปซื้อจากตลาดใกล้ ๆ “ชอบค่ะ ? แต่ไม่ใช่ว่าแอบพาใครมาทำอะไรที่นี่นะ”“มีที่ไหนล่ะคะคนดี พี่มีหนูคนเดียวก็พอแล้ว”“ให้มันจริงเถอะค่ะ ถ้าหนูจับได้ เราจบกันทันที เพราะหนูรับไม่ได้แน่ ๆ ถ้าพี่จะมีคนอื่น”“ไม่ให้จับได้แน่นอน เอ๊ย ! ไม่มีแน่นอนค่ะที่รัก…เชื่อใจพี่นะ”“ก็ได้ค่ะ”“หนูจะอาบน้ำเลยไหม ?”“คะ ? อ๋อ ได้ค่ะ หนูอาบก่อนแล้วพี่ค่อย…”“พี่หมายถึง…อาบพร้อมกันค่ะ”“ฮะ !” ถึงจะรู้ว่าการมาที่นี่เธอจะต้องโดนทำอะไร แต่ก็รู้สึกทำตัวไม่ถูก ไม่รู้ว่าการมีครั้งแรกควรทำอย่างไรบ้าง ถ้าเธอทำงก ๆ เงิ่น ๆ เขาจะขำเธอหรือเปล่า เพราะเธอไม่เป็นเลย แม้แต่ดูคลิปโป๊ก็ไม่เคยดู เอาเป็นว่า ประสบการณ์ทางเพศของเธอเป็น 0 เลยก็ว่าได้“ไม่ต้องกลัว…หนูอยู่เฉย ๆ เดี๋ยวพี่ทำเอง” พูดจบเขาก็ดึงแขนเธ
เช้าวันต่อมา…หญิงสาวลืมตาตื่นขึ้นเพราะรู้สึกเหมือนช่วงล่างตัวเองชื้นแฉะไปด้วยน้ำ ความเสียวซ่านซึมผ่านขึ้นมา เธอมองลงไปด้านล่างก็พบกับ…“พี่ยัก…ขึ้นมาเดี๋ยวนี้นะ !” ชายหนุ่มจับขาเธอแยกออกเป็นรูปตัวเอ็ม กำลังใช้ปลายลิ้นโลมเลียไปที่ส่วนนั้นของเธอด้วยความเมามัน“ขอพี่ต่ออีกหน่อยนะคะ…เช้า ๆ แบบนี้…ของพี่มันแข็งขึ้นแล้วก็ลงลำบากอยู่เหมือนกัน นะ…ช่วยพี่หน่อย” เมื่อคืนเขาก็ขอเธอแบบนี้ไป 3-4 รอบ จนเธอพึ่งจะได้นอนเมื่อไม่กี่ชั่วโมง และตอนนี้เธอเองก็เพลียมาก แต่ดูเขาสิ ทำไมยังกระปรี้กระเปร่าอย่างกับคนนอนไป 8 ชั่วโมง“พอแล้วมั้งคะ…หนูเพลียมากเลย” “หนูนอนเฉย ๆ ก็ได้ค่ะ พี่จัดการเอง” พูดจบก็จัดการเตรียมจะยัดเจ้าแท่งร้อนเข้าไปในกายเธอ…“ดะ...เดี๋ยวก่อนค่ะ…เมื่อคืนเราลืมอะไรหรือเปล่าคะ ?”“ลืมอะไรคะ…หนูอย่าพึ่งขัดพี่ตอนนี้สิจ๊ะ พี่ไม่ไหวแล้วนะ”“พี่ยักไม่ได้ใส่ถุงยางเลยนะคะ…เมื่อคืนก็ทำไปหลายรอบแล้ว”“ไม่ท้องหรอกค่ะ พี่ปล่อยนอกตลอด”“แต่มันก็มีเปอร์เซ็นต์ท้องได้นะคะ”“ท้องพี่ก็เลี้ยงได้ค่ะทูนหัว…อย่าพึ่งพูดเลย…ขอพี่เข้าไปนะ…อาาา” “พี่ยักบ้า !...คนที่ท้องคือหนูนะ หนูยังเรียนไม่จบเลย หนูไม่อยากต้องแ
@บ้านพยัคฆ์ ห้องครัว “พี่ไปด้วยไม่ได้เหรอ ?” “ไปได้ไงล่ะคะ นี่เป็นค่ายของมหา’ลัย มีแต่นักศึกษา ปี 3 ปี 4 ที่เข้าร่วมได้เท่านั้นค่ะ” “ปี 3 ปี 4…งั้นไอ้หน้าตี๋ก็ไปด้วยสิ !” คนตัวโตถาม ขณะที่ก็หยิบมะม่วงที่เธอปอกเข้าปาก“ใครคะ ?”“ก็ไอ้ปลาบู่ไง”“ปลาวาฬค่ะ พี่ปลาวาฬ”“เออ ๆ นั่นแหละ”“ไปสิคะ พี่เขาอยู่ปี 4 นี่”“แล้วหนูไปกี่วัน ? ไปไกลไหม ?” เขาพูดเสียงออดอ้อน เดินอ้อมมากอดเธอทางด้านหลัง “5 วัน 4 คืน ที่เขาใหญ่ค่ะ”“นานจัง…พี่คงคิดถึงหนูแย่เลย…ไม่ให้ไปได้ไหม ?” เขาซุกไซ้ใบหน้าที่ลำคอเธอ สูดกลิ่นหอมของครีมอาบน้ำที่เธอพึ่งอาบน้ำมา“ไม่ได้ค่ะ…ถ้าไม่ผ่านค่ายนี้ หนูก็จะไม่จบนะคะ…พี่ยักไม่อยากให้หนูเรียนจบเหรอ” หญิงสาวทำเสียงอ้อนตอบ ทำเอาคนข้างหลังเสียวซ่านจนขนลุก“ก็ได้ค่ะ แต่หนูต้องโทร.รายงานพี่ด้วยนะคะ…โทร.ไม่ได้ก็ส่งข้อความมาก็ได้ พี่จะได้สบายใจ…นะคะ”“ได้ค่ะ” หญิงสาวยิ้มตาหยี เธอจุ๊บที่ปลายคางเขา ชายหนุ่มลอบมองเธอต่ำลงไป…วันนี้เธอสวมชุดนอนที่เขาซื้อให้…เป็นชุดนอนกระโปรงสั้นเหนือเข่า ผ้าซาตินสายเดี่ยว เขาเลือกเองกับมือ พอมาเห็นเธอใส่จริง ๆ แล้วมันช่างยั่วยว
พักเที่ยง…ตอนนี้เธอกำลังนั่งรับประทานอาหารเที่ยงอยู่ที่ลานด้านหน้าโรงแรม หลังจากที่ออกจากหอประชุม ใจเธอก็เต้นรัวเป็นกลองอย่างบอกไม่ถูก ไม่รู้ว่าจะมีใครรู้หรือเปล่าว่าเธอกับพี่พยัคฆ์เป็นแฟนกัน ความจริงเธอไม่ได้อยากปิดบัง แต่ก็ไม่ได้อยากประกาศเปิดเผยแบบวันนี้ ก็ตอนที่เขาพูดว่ามีแฟน สายตาของเขาจ้องมาที่ฉันอย่างกับจะบอกให้คนอื่นรู้อย่างไรอย่างนั้น โชคดีที่เธอไหวตัวทันหันหน้าหนีไปอีกทาง ไม่งั้นสายตาของบรรดาสาว ๆ ในหอประชุมคงจะเพ่งเล็งมาที่เธอแน่ …แล้วหลังจากที่เขาลงจากเวที…ก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย สงสัยคงกลับไปทำงานแล้วมั้ง…“พี่ขอนั่งด้วยคนนะคะ” พี่ปลาวาฬพูด ขณะที่เธอกำลังนั่งเขี่ยสปาเกตตีซอสแดงในจานอย่างเหม่อลอย“เชิญค่ะพี่ปลาวาฬ”“ทำไมมานั่งที่นี่คนเดียวล่ะ…วีวี่ไม่มาอยู่เป็นเพื่อนเหรอ”“วี่ไปเอาน้ำน่ะค่ะ เดี๋ยวก็คงมา…แล้วพี่ปลาวาฬกินแล้วเหรอคะ”“เรียบร้อยแล้วจ้ะ...เอ…คนเมื่อเช้านี้…ใช่พี่ชายน้องเจ้าหรือเปล่า หน้าคุ้นมากเลย เหมือนพี่จะเคยเห็นที่ไหนมาก่อน” ก็คนที่เรียกพี่ว่า ‘ปลาบู่’ ยังไงล่ะคะ“อ้อ ! ใช่ค่ะ พี่…พี่ชายเจ้าเองค่ะ”“งั้นเหรอคะ…”“อืม…พี่ปลาวาฬมีธุระอะไรหรือเปล่าคะ ?”“อ๋
“หยาบคายที่สุด ออกไปจากห้องเจ้าเดี๋ยวนี้ ไม่งั้น…” เธอมองหาสิ่งรอบตัวที่พอจะเป็นอาวุธได้บ้าง ทันใดนั้นก็เห็นช้อนส้อมที่กินข้าวเมื่อตอนเย็น แต่ขณะที่กำลังจะเอื้อมไปหยิบ พี่ปลาวาฬก็เหมือนจะรู้ทันว่าเธอมองสิ่งใดอยู่ เขารีบวิ่งไปปัดจานตก ช้อนส้อมกระเด็นกระดอนไปคนละทิศละทางจากนั้นเขาก็เข้ามารวบร่างเธอแล้วผลักลงบนเตียง…จับแขนเธอยกขึ้นเหนือศีรษะ หญิงสาวพยายามดิ้นด้วยแรงทั้งหมดที่มี กรีดร้องจนเสียงแทบแหบ เขาใช้มือปิดปากเธอและอีกข้างก็เอามือจับรั้งแขนเธอไว้ พลั่ก !เขาต่อยเข้าที่ท้องเธอทำให้เสียงกรีดร้องเงียบไป แทนที่ด้วยหยาดน้ำตา ชายหนุ่มซุกไซ้ที่ซอกคอขาวผ่องของเธออย่างหื่นกระหาย วินาทีนี้เธอคิดถึงเขา คิดถึงเขาเหลือเกิน ภาวนาด้วยน้ำตาหวังให้เขามาช่วย และถ้าเขาไม่มา เมื่อผ่านคืนนี้ไป เธอจะมองหน้าเขาอย่างไร ก็ในเมื่อเธอไม่สะอาดอีกต่อไปแล้ว เขาจะยังรักเธอเหมือนเดิม หรือจะรังเกียจและทิ้งเธอไป หยดน้ำเอ่อล้นรอบดวงตา เธอร้องไห้อย่างไม่มีเสียง ความเจ็บปวดทั้งกายและใจกลั่นออกมาเป็นน้ำตาปัง ! เสียงพังประตูทำให้ชายหนุ่มที่กำลังคร่อมตัวหญิงสาวชะงักไป “ไอ้สัตว์นรก !!”ผลัวะ ! “มึงกล้ามากเลยนะที่ทำแ
เวลาล่วงเลยผ่านไปจนกระทั่งเข้าสู่เวลา 4 ทุ่มครึ่ง ทีมงานพี่ขิมทยอยกลับกันไปจนเหลือแค่ฉันกับพี่ขิม 2 คน ส่วนบอส…รายนั้นน่าจะกลับไปตั้งแต่ช่วงเย็นแล้วมั้ง ไม่เห็นเลยตั้งแต่ช่วงนั้น“วันนี้พอแค่นี้ก่อนดีกว่าน้องเจ้า พรุ่งนี้เราค่อยมาต่อกัน” “ได้ค่ะพี่ แต่เดี๋ยวหนูขอจัดการส่วนนี้ให้เสร็จก่อนแล้วค่อยลงไป พี่ไปก่อนเลยค่ะ”“งั้นพี่ไปก่อนนะ วันนี้ขอบคุณอีกครั้งนะน้องเจ้า”“ค่ะพี่ สวัสดีค่ะ”เธอนั่งทำงานต่ออีกสักพัก…ไม่นานงานสำหรับวันนี้ก็เสร็จ หญิงสาวเก็บข้าวของเตรียมตัวจะลงไปข้างล่าง“ทำไมยังไม่กลับ ?” หญิงสาวหันไปตามเสียงก็พบกับเจ้านายตัวใหญ่ยืนกอดอกพิงเคาน์เตอร์อยู่“กำลังจะกลับค่ะ”“กลับดึกแบบนี้แฟนไม่โทร.ตามแย่เลยเหรอ ?”นั่นสิ ลืมนึกไปเลย พี่ยักต้องเป็นห่วงมากแน่ ๆ เธอไม่เคยกลับดึกขนาดนี้มาก่อน หญิงสาวหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูปรากฏว่าแบตเตอรี่โทรศัพท์หมด แย่แล้ว !“บอกเขาเดี๋ยวผมไปส่ง” ชายหนุ่มยื่นโทรศัพท์มือถือมาให้“ขอบคุณค่ะ แต่หนูให้แฟนมารับดีกว่า คงไม่เหมาะถ้าจะให้ท่านประธานไปส่ง”“เธอนี่ คิดมากเกินไปไหม” หญิงสาวไม่ตอบ จัดการกดโทรศัพท์โทร.หาแฟนหนุ่ม แต่ทันใดนั้น…ขวับ !“ไม่ต้องโทร.แล
หลายวันต่อมา…หลังจากที่ฉันย้ายเข้าไปทำงานอยู่ในห้องของคุณอัศว ฉันก็ได้ทำงานเอกสารบ้างนิดหน่อย บางครั้งที่เขาไปคุยงานนอกสถานที่ ก็มักจะพาฉันไปด้วย บางครั้งก็จะกินข้าวจากข้างนอกมาเลย แต่ทุกครั้งที่ไปพี่รดาก็จะไม่ได้ไปทุกที พี่รดาก็ดูไม่ได้มีท่าทีไม่พอใจอะไร กลับอยากให้ฉันไปแทนเธอด้วยซ้ำ เขาไม่ได้ใช้งานอะไรฉันมากนัก ส่วนพี่รดาก็ดูจะไม่ค่อยหางานมาให้แล้วเหมือนกัน ส่วนมากเขาจะชอบถามเรื่องนั้นเรื่องนี้ของฉันเสียมากกว่า มีอยู่หนหนึ่งตอนไปกินข้าว เขาถามว่าฉันกับพี่พยัคฆ์ว่าเรียกกันว่าอะไร แล้วบอกให้เรียกเขาแบบนั้นบ้าง แต่ฉันก็ปฏิเสธไป บอกเหตุผลว่ามันคงไม่เหมาะ เพราะเขาเป็นเจ้านายเธอเป็นลูกน้อง อีกอย่างฉันก็ไม่ได้อยากเรียกเขาว่าพี่ด้วย มันดูแปลกพิลึกที่เขาชอบถามอะไรและทำตัวแปลก ๆ ใส่ แต่มันก็ดีกว่าการโหมงานหนักจนทำให้ไม่มีเวลากินข้าว แบบนั้นฉันคงจะตายก่อนฝึกงานจบพอดีนี่ก็หมดเวลาไปแล้ว 1 เดือน เหลืออีก 5 เดือนก็ฝึกงานเสร็จ หน้าที่ของเธอในแต่ละวันก็ไม่ค่อยมีอะไร เช้ามาจัดโต๊ะทำงานให้เขา เช็กอีเมล ดูตารางงาน ความจริงหน้าที่พวกนี้ก็คล้าย ๆ เลขานุการอยู่เหมือนกัน แต่ก็ช่างเถอะ จะเป็นอะไรก็ช่าง หล
@บ้านพยัคฆ์ วันนี้ยัยวีวี่มาค้างที่บ้าน สงสัยมีเรื่องจะเมาท์มอยเยอะ เรา 2 คนนั่งอยู่ในห้องที่พี่พยัคฆ์บอกจะเอาไว้ให้ลูก ส่วนเขาน่ะเหรอ นอนห้องนั้นไปคนเดียว…ตอนแรกที่บอกเขาว่ายัยวีวี่มานอนด้วย เขาจะไม่ยอมด้วยซ้ำ บอกว่าจะไม่ได้นอนกอดเธอตั้ง 1 คืน…มันทรมานใจอย่างนู้นอย่างนี้ หาข้ออ้างมาสารพัด จนเธอต้องปลอบไปยกใหญ่ด้วยการใช้ปาก…ก่อนที่ยัยวีวี่จะมา ไม่งั้นไม่ยอมท่าเดียว…คนหื่นที่แท้ทรู !! “ฉันนะแก…เจอเขาแล้วใจเต้นตุ้บ ๆ เลย ยิ่งมองใกล้ ๆ ยิ่งหวั่นไหวอะแก…” ยัยวีวี่เล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นวันนี้ให้เธอฟัง ทำไมมันช่างแตกต่างกับฉันเหลือเกิน ยัยวีวี่บอกว่าเจอพี่ที่ทำงานดีมาก คอยสอนงานให้ทุกอย่าง แถมหล่อบาดใจจนยัยวีวี่ถึงขั้นหลงรักเลยทีเดียว“เออ แล้วแกล่ะ เป็นไงบ้าง ?” “เรื่องก็เป็นแบบนี้แหละ…”“โอ้โฮ ที่ฉันดีใจก่อนหน้านี้ทำให้รู้สึกผิดไปเลยว่ะ ดูแกจะโดนยายรดาเล่นงานเอาซะแล้วแหละ”“ไม่รู้พรุ่งนี้จะโดนอะไรอีกบ้าง”“แต่ฉันสงสัย…ว่าทำไมคุณอัศวต้องพาแกไปกินข้าวด้วยวะ”“ใครอัศว อ๋อ...ประธานตัวใหญ่นั่นน่ะเหรอ เห็นเขาบอกหาเพื่อนกินข้าวน่ะ...สงสัยไม่มีคนคบมั้งแก”“ใช่เหรอวะ…ระดับประธานบริษัทเลยนะ พี
ฉันกำลังนั่งมองเอกสารที่สูงท่วมหัวจนมองไม่เห็นเดือนเห็นตะวัน…ตอนนี้เที่ยงแล้วก็ยังไม่ได้กินข้าวเลย…ฮือ ๆ ๆ อยากกลับบ้านจัง หลังจากที่พี่รดาเข้ามาก็แจกแจงงานให้กับนักศึกษาฝึกงานคนอื่น ๆ ยัยวีวี่เองก็พลอยกระเด็นไปอยู่คนละแผนก…ส่วนฉันเหรอ…ทำทุกอย่างค่ะ ตั้งแต่ถ่ายเอกสาร เรียงเอกสาร เติมหมึกเครื่องพรินต์ ชงกาแฟ ซื้อกาแฟ ตอนนี้ต้องมานั่งคัดแยกเอกสารของแต่ละปีให้เข้าที่…ถึงจะรู้ว่าพี่รดาแกล้งแน่ ๆ แต่ก็พยายามอดทนทำไมน่ะเหรอ...เพราะถ้าไม่ทำต่อที่นี่ ก็ไม่มีที่ให้ไปแล้ว...ดังนั้นจึงต้องอดทนไปก่อน…บอกตัวเองไว้นะเจ้าขา…แกต้องสู้ !เสียงโทรศัพท์ดัง ~~“ฮัลโหลค่ะพี่ยัก…”“กินข้าวยังจ๊ะทูนหัว” แค่ได้ยินเสียงน้ำตาเธอก็จะไหลออกมาแล้ว“กินแล้วค่ะ พึ่งกินกับยัยวี่เมื่อกี้นี้เอง อิ่มมากเลยค่ะ…พี่ยักล่ะคะ” ยังไม่ได้กินเลยต่างหาก หิวจนไส้กิ่วไปหมดแล้ว“เรียบร้อยจ้ะ…เป็นไงบ้างฝึกงานครึ่งวันแรก เหนื่อยไหมคะ ?” เหนื่อยค่ะ เหนื่อยมาก “ไม่เหนื่อยเลยค่ะ สบายมาก” “เหรอคะ ทำได้ใช่ไหม ?”“ได้สิคะ แฟนพี่ยักเก่งอยู่แล้ว”“ตั้งใจทำงานนะคะ ตอนเย็นเจอกันค่ะ…พี่รักหนูนะ”“หนูก็รักพี่ค่ะ”หลังจากวางสายพี่พยัคฆ์ หญิงสา
1 ปีผ่านไป…วันเลือกที่ฝึกงาน…“เอาไงดียัยวี่...ถ้าฉันไม่ไปฝึกงานที่ญี่ปุ่น แต่ฝึกที่ไทยฉันก็จะไม่ได้เป็นคนเลือกบริษัทเอง ถ้าขืนไปบริษัทที่ไม่ดี ฉันไม่ต้องทนอยู่ไปครึ่งปีเลยเหรอ” หญิงสาวร้องโอดครวญ เธอต้องเลือกระหว่างฝึกงานที่ญี่ปุ่น ซึ่งจะห่างจากแฟนหนุ่มแค่ 3 เดือน กับการฝึกงานในไทย ได้อยู่ใกล้กัน แต่ไม่ได้เป็นคนเลือกบริษัทเอง แถมยังต้องฝึก 6 เดือน “เอาไงก็เอาเลยแก…แกเลือกอันไหน ฉันก็จะตามแกไปทุกที่เลย” โชคดีที่ยังมียัยวีวี่ ต่อให้เจออะไรไม่ดี ยัยเพื่อนคนนี้ก็จะคอยปกป้องฉันเสมอ…เอาวะ…ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว“งั้นฝึกในไทยก็แล้วกัน…ฉันไม่อยากห่างจากพี่ยักเลย”“แหม ! ฉันกะอยู่แล้วแหละย่ะ…นี่ไม่รู้ว่าติดผัวหรือติดอย่างอื่นกันแน่นะเนี่ย”“บ้าเหรอยัยวี่ พูดไรน่าเกลียด” ความจริงติดทั้ง 2 อย่างเลยต่างหากล่ะ@บ้านพยัคฆ์ ห้องนอน“หนูเลือกฝึกงานที่นี่เพราะพี่เลยเหรอคะคนสวย...” ชายหนุ่มพูดขณะนอนกางแขนให้แฟนสาวนอนหนุน มือข้างหนึ่งของเขาลูบที่หัวไหล่เธอเบา ๆ“หนูกลัวว่าพี่จะร้องไห้คิดถึงหนูมากกว่าค่ะ”“พี่ต้องร้องแน่ ๆ ถ้าหนูไม่อยู่…แต่ถ้าหนูอยู่ที่นี่ หนูจะเป็นฝ่ายร้องแทนนะคะ” “พี่ยักบ้า ! พูดอะไรล
หลายวันต่อมา…@มหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร@โรงอาหาร“พี่ปลาวาฬเป็นลูกพี่ลูกน้องกับพี่รดาจริง ๆ !!”“ชัวร์ แหล่งข่าวของฉันคอนเฟิร์มมาแล้ว…2 คนนั้นวางแผนกันมาอย่างดี แกเชื่อฉันสิ” ยัยวีวี่ยืนยันหนักแน่นจากข้อมูลที่ไปสืบมา “ไม่อยากจะเชื่อเลย”“ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อย่ะ…วันนั้นที่เกิดเรื่อง แกได้กินอะไรจากใครบ้างไหม ?”“กินอะไรน่ะเหรอ อ้อ ! พี่ปลาวาฬเอาน้ำมาให้ฉันตอนพักเที่ยง…แต่กว่าฉันจะได้กินก็ปาไปช่วงเย็น ๆ แล้ว”“นั่นแหละคือเริ่มต้นแผนการ หวังจะให้แกกินยาให้เพลีย แล้วเข้าไปนอนในห้อง จากนั้นก็ให้พี่รดามาขโมยกุญแจห้องจากฉันไง” “ถ้ามันเป็นอย่างนั้นจริง…ทั้ง 2 คนก็เท่ากับทำลายอนาคตฉันเลยนะ”“พี่ปลาวาฬน่ะกะจะแอ้มแกอยู่แล้ว ส่วนยัยรดา…ฉันว่ามันแค้นแกมากกว่า…คงคิดว่าถ้ากำจัดแกไปได้…หล่อนคงจะกลับมาอยู่เคียงข้างกับพี่พยัคฆ์อีกครั้งได้น่ะสิ”“แต่คนตายไปแล้ว ฉันไม่ถือสาหรอก ฉันอโหสิกรรมให้เขาไปแล้วด้วย…”“เออ…จะว่าไป ข่าวก็เงียบหายไปเลยนะแก อย่างกับว่าไม่เคยเกิดขึ้นแน่ะ คนอะไรจะเมาจนเดินเข้าป่าไปให้ช้างเหยียบ แถมยังโดนพี่ยักแกอัดซะน่วมขนาดนั้นแล้วด้วย…”“นั่นน่ะสิ”“ฉันว่านะ...ยัยรด
“หยาบคายที่สุด ออกไปจากห้องเจ้าเดี๋ยวนี้ ไม่งั้น…” เธอมองหาสิ่งรอบตัวที่พอจะเป็นอาวุธได้บ้าง ทันใดนั้นก็เห็นช้อนส้อมที่กินข้าวเมื่อตอนเย็น แต่ขณะที่กำลังจะเอื้อมไปหยิบ พี่ปลาวาฬก็เหมือนจะรู้ทันว่าเธอมองสิ่งใดอยู่ เขารีบวิ่งไปปัดจานตก ช้อนส้อมกระเด็นกระดอนไปคนละทิศละทางจากนั้นเขาก็เข้ามารวบร่างเธอแล้วผลักลงบนเตียง…จับแขนเธอยกขึ้นเหนือศีรษะ หญิงสาวพยายามดิ้นด้วยแรงทั้งหมดที่มี กรีดร้องจนเสียงแทบแหบ เขาใช้มือปิดปากเธอและอีกข้างก็เอามือจับรั้งแขนเธอไว้ พลั่ก !เขาต่อยเข้าที่ท้องเธอทำให้เสียงกรีดร้องเงียบไป แทนที่ด้วยหยาดน้ำตา ชายหนุ่มซุกไซ้ที่ซอกคอขาวผ่องของเธออย่างหื่นกระหาย วินาทีนี้เธอคิดถึงเขา คิดถึงเขาเหลือเกิน ภาวนาด้วยน้ำตาหวังให้เขามาช่วย และถ้าเขาไม่มา เมื่อผ่านคืนนี้ไป เธอจะมองหน้าเขาอย่างไร ก็ในเมื่อเธอไม่สะอาดอีกต่อไปแล้ว เขาจะยังรักเธอเหมือนเดิม หรือจะรังเกียจและทิ้งเธอไป หยดน้ำเอ่อล้นรอบดวงตา เธอร้องไห้อย่างไม่มีเสียง ความเจ็บปวดทั้งกายและใจกลั่นออกมาเป็นน้ำตาปัง ! เสียงพังประตูทำให้ชายหนุ่มที่กำลังคร่อมตัวหญิงสาวชะงักไป “ไอ้สัตว์นรก !!”ผลัวะ ! “มึงกล้ามากเลยนะที่ทำแ
พักเที่ยง…ตอนนี้เธอกำลังนั่งรับประทานอาหารเที่ยงอยู่ที่ลานด้านหน้าโรงแรม หลังจากที่ออกจากหอประชุม ใจเธอก็เต้นรัวเป็นกลองอย่างบอกไม่ถูก ไม่รู้ว่าจะมีใครรู้หรือเปล่าว่าเธอกับพี่พยัคฆ์เป็นแฟนกัน ความจริงเธอไม่ได้อยากปิดบัง แต่ก็ไม่ได้อยากประกาศเปิดเผยแบบวันนี้ ก็ตอนที่เขาพูดว่ามีแฟน สายตาของเขาจ้องมาที่ฉันอย่างกับจะบอกให้คนอื่นรู้อย่างไรอย่างนั้น โชคดีที่เธอไหวตัวทันหันหน้าหนีไปอีกทาง ไม่งั้นสายตาของบรรดาสาว ๆ ในหอประชุมคงจะเพ่งเล็งมาที่เธอแน่ …แล้วหลังจากที่เขาลงจากเวที…ก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย สงสัยคงกลับไปทำงานแล้วมั้ง…“พี่ขอนั่งด้วยคนนะคะ” พี่ปลาวาฬพูด ขณะที่เธอกำลังนั่งเขี่ยสปาเกตตีซอสแดงในจานอย่างเหม่อลอย“เชิญค่ะพี่ปลาวาฬ”“ทำไมมานั่งที่นี่คนเดียวล่ะ…วีวี่ไม่มาอยู่เป็นเพื่อนเหรอ”“วี่ไปเอาน้ำน่ะค่ะ เดี๋ยวก็คงมา…แล้วพี่ปลาวาฬกินแล้วเหรอคะ”“เรียบร้อยแล้วจ้ะ...เอ…คนเมื่อเช้านี้…ใช่พี่ชายน้องเจ้าหรือเปล่า หน้าคุ้นมากเลย เหมือนพี่จะเคยเห็นที่ไหนมาก่อน” ก็คนที่เรียกพี่ว่า ‘ปลาบู่’ ยังไงล่ะคะ“อ้อ ! ใช่ค่ะ พี่…พี่ชายเจ้าเองค่ะ”“งั้นเหรอคะ…”“อืม…พี่ปลาวาฬมีธุระอะไรหรือเปล่าคะ ?”“อ๋
@บ้านพยัคฆ์ ห้องครัว “พี่ไปด้วยไม่ได้เหรอ ?” “ไปได้ไงล่ะคะ นี่เป็นค่ายของมหา’ลัย มีแต่นักศึกษา ปี 3 ปี 4 ที่เข้าร่วมได้เท่านั้นค่ะ” “ปี 3 ปี 4…งั้นไอ้หน้าตี๋ก็ไปด้วยสิ !” คนตัวโตถาม ขณะที่ก็หยิบมะม่วงที่เธอปอกเข้าปาก“ใครคะ ?”“ก็ไอ้ปลาบู่ไง”“ปลาวาฬค่ะ พี่ปลาวาฬ”“เออ ๆ นั่นแหละ”“ไปสิคะ พี่เขาอยู่ปี 4 นี่”“แล้วหนูไปกี่วัน ? ไปไกลไหม ?” เขาพูดเสียงออดอ้อน เดินอ้อมมากอดเธอทางด้านหลัง “5 วัน 4 คืน ที่เขาใหญ่ค่ะ”“นานจัง…พี่คงคิดถึงหนูแย่เลย…ไม่ให้ไปได้ไหม ?” เขาซุกไซ้ใบหน้าที่ลำคอเธอ สูดกลิ่นหอมของครีมอาบน้ำที่เธอพึ่งอาบน้ำมา“ไม่ได้ค่ะ…ถ้าไม่ผ่านค่ายนี้ หนูก็จะไม่จบนะคะ…พี่ยักไม่อยากให้หนูเรียนจบเหรอ” หญิงสาวทำเสียงอ้อนตอบ ทำเอาคนข้างหลังเสียวซ่านจนขนลุก“ก็ได้ค่ะ แต่หนูต้องโทร.รายงานพี่ด้วยนะคะ…โทร.ไม่ได้ก็ส่งข้อความมาก็ได้ พี่จะได้สบายใจ…นะคะ”“ได้ค่ะ” หญิงสาวยิ้มตาหยี เธอจุ๊บที่ปลายคางเขา ชายหนุ่มลอบมองเธอต่ำลงไป…วันนี้เธอสวมชุดนอนที่เขาซื้อให้…เป็นชุดนอนกระโปรงสั้นเหนือเข่า ผ้าซาตินสายเดี่ยว เขาเลือกเองกับมือ พอมาเห็นเธอใส่จริง ๆ แล้วมันช่างยั่วยว