โรงพยาบาลเลิศวสิน พยาบาลสองสามคนจับกลุ่มคุยกัน อร ไก่ และ แก้ม เป็นพยาบาล รุ่นน้องของ จอย ต้นน้ำ และแชมฟูเมื่อสามสาวออกเวร พยาบาลอีกสามสาว ก็มาปฏิบัติหน้าที่แทน “วันนี้หมอวินท์เป็นอะไรไม่รู้ เมื่อกี้เม้งฉันด้วยนะแก ปกติไม่เคยเห็นหมอวินท์ด่าเลยอ่ะ วันนี้เศร้าจังโดนด่าแต่เช้าเลย” “โดนด่าเรื่องอะไร
กอหญ้าเดินออกมาจากคลีนิค ในห้างสรรพสินค้า หญิงสาวรู้สึกเหมือนโลกถล่มลงตรงหน้าเมื่อผลการตรวจ บอกว่าเธอตั้งครรภ์ หญิงสาวตกใจ ช็อค หญิงสาวเดินเหม่อจนกระทั่งได้ยินเสียงโทรศัพท์ “อยู่ที่ไหน ทำไมไม่นอนพักผ่อนอยู่ที่บ้าน” กริชชัยตวาดทันที ทีได้ยินเสียงกดรับ “มีอะไรไหม” “ไม่สบาย ค่อยยังชั่วหรือยัง” “ก็ด
ต้นน้ำถอนหายใจ คิดหาทางว่าเย็นนี้จะหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้ากับนายแพทย์อนวินท์ ได้อย่างไร แต่ยังไม่สามารถหาทางได้ หญิงสาวเดินมาจนถึงมุมตึก ก็ต้องตกใจเมื่อชนกับร่างๆหนึ่งอย่างจัง “โอ๊ะ ขอโทษครับ” “โอ๊ย...” “ขอโทษครับ น้ำ คุณเป็นยังไงบ้าง” นายแพทย์ภัทร เอื้อมมือไปพยุงร่างพยาบาลต้นน้ำ ให้ลุกเดิน “น้ำไ
เสียงประตูเวชภัณฑ์เปิด อนวินท์ดึงต้นน้ำไปหลบที่ซอกมุม พร้อมใช้ร่างตนเองบังหญิงสาว ริมฝีปากของชายหนุ่มอยู่ที่ข้างแก้มหญิงสาว หัวใจของทั้งสองเต้นแรง อนวินท์เห็น บุรุษพยาบาล และเจ้าหน้าที่ห้องจ่ายยา กำลังเลือกหยิบของ ผ่านไปชั่วครู่ ก่อนที่ทั้งสองจะก้าวออกจากห้องไป ต้นน้ำหลับตาซบที่อกของชายหนุ่มสักครู่ส
คลีนิคเลิศวสินสอง ต้นน้ำเกร็งมาตลอดเย็น เมื่อต้องทำงานกับนายแพทย์อนวินท์ และผู้ช่วยอีกคน เปรี้ยวเป็นเภสัชกร ที่มาช่วยจ่ายยาโดยได้รับค่าตอบแทนพิเศษไม่มากนัก แต่เธอศรัทธาในการทำงานของหมออนวินท์ก็เลยอาสามาช่วยงานคลีนิคเลิศวสิน คนจะเยอะมากๆทุกวัน เพราะค่ารักษาฟรีมีให้เห็นไม่มากนักในสังคมไทย ที่ต่างฝ่าย
“จะบอกได้หรือยัง...” อนวนิท์ถามเบาๆ รู้สึกเหมือนร่างกายจะร้อนเป็นไฟ พร้อมจะลุกไหม้ “ไม่....” ต้นน้ำละเมอตอบอย่างหนักแน่น อนวินท์ใช้ริมฝีปาก และมือทั้งบีบเคล้น และจูบไซร้หน้าอกสาว เสียงกรีดร้องอย่างโหยหวน ทำให้อนวินท์ทั้ง บีบเคล้นและดูดหน้าอกสาว อย่างเรียกร้องคราวนี้ ต้นน้ำรู้สึกว่าชายหนุ่มเรียกร้อ
ต้นน้ำเป็นคนขับรถให้นายแพทย์อนวินท์นั่ง เนื่องจากหญิงสาวเห็นว่านายแพทย์หนุ่มโหมงานตั้งแต่เช้ายันค่ำ อนวินท์เอื้อมมือมาจับมือหญิงสาว ศีรษะของชายหนุ่มพิงที่ไหล่หญิงสาว ร่างของชายหนุ่มแทบจะเกยมานั่งที่นั่งเดียวกับคนขับ ต้นน้ำหันไปส่ายศีรษะแต่ในใจกลับอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก “ถอยไปนิดหนึ่งสิคะ น้ำขับไม่ถนั
เช้าวันรุ่งขึ้น กอหญ้าพลิกตัว ก่อนจะรู้สึกเหมือนตนเองผะอืดผะอมอีกครั้ง หญิงสาวนึกย้อนเหตุการณ์ ก่อนจะตกใจลุกขึ้นนั่ง เห็นกริชชัย นอนเปลือยโดยมีผ้าห่มสีน้ำเงิน ห่มไว้ กอหญ้านึกถึงเหตุการณ์แล้วแก้มร้อนผ่าวอาการคลื่นไส้ทำให้หญิงสาว มองหาเสื้อคลุมใส่เสร็จก็วิ่งเข้าห้องน้ำ “โอ๊ย ตายแล้ว ทำยังไงดีดื่ม
“ขอเวลา สี่ห้าวันให้พ่อกับแม่ฮันนีมูนกันหน่อยนะ แล้วจะกลับไปรบกับลูกต่อ” อดิศวรหันกลับมาจับที่ไหล่ภรรยาสาวให้มาเผชิญหน้า ส่งสายตาหวานฉ่ำ “อะไรคะเนี่ย ลูกห้าแล้วนะ ยังจะหวานอีก” ยาริกายิ้มเขิน “หวานแบบนี้ตลอดไปครับ จะรักยิ่งๆ ขึ้นไปเชื่อไหมแยม แต่ตอนนี้ผมขอเบรคสักห้าวัน ฝากลูกไว้กับปู่ยา และทวดๆ ก่
ภายในห้องรับประทานอาหาร อดิศวรกำลังสอนให้ อ้น อัคราวัฒน์ ตักอาหารกินเอง ในขณะที่ยาริกากำลังป้อนข้าวให้อั๋น อัคราวุธยาริกาหันไปมองสามีที่กำลังสอนแฝดพี่อย่างใจเย็น “อ้น หัดทานข้าวเองครับ ตักแบบนี้พ่อตักให้ดู” อดิศวรสอนอย่างใจเย็น “โถ คุณศวร ลูกยังเล็กอยู่เลย แยมอยากป้อนข้าวลูก” “ผมอยากให้ลูกช่วยต
สามปีต่อมา ยาริกามองภาพพ่อและลูกๆ ที่วิ่งเล่นกันที่สนามอย่างมีความสุข นึกย้อนไปเมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา งานแต่งงานของเธอกับอดิศวรจัดอย่างยิ่งใหญ่ โดยมีลูกแฝด ทั้งสอง อ้น และ อั๋น อัคราวัฒน์ และ อัคราวุธ กรณ์วิภาคและตอนนี้เธอกำลังตั้งครรภ์อ่อนๆ อีกหกสัปดาห์ จำได้ว่าหลังจากอดิศวรรู้ก็รีบจัดงานแต่งงาน แบ
“แยมแน่ใจนะว่าจะไม่อันตรายกับลูก ศวรกลัวว่า..” อดิศวรจ้องมองตาภรรยาสาว ถามย้ำเพื่อความแน่ใจ ยาริกาพยักหน้าเบาๆ ยิ้มเขิน พร้อมกับกอดชายหนุ่มกระชับ “ก็อย่ารุนแรงสิคะคุณพ่อ ทำเบาๆ หมอก็ไม่ห้ามหรอกค่ะ นอกจากจะหกอาทิตย์ก่อนคลอดหรือเปล่า แยมไม่แน่ใจ” ยาริกาใช้เล็บกรีดเบาๆ ที่หน้าอก “คุณเรียกผมว่า “คุณพ่อ
ยาริกาน้ำตาไหลตลอด ด้วยความตกใจ ซึ้งใจ ตื่นเต้น มีความสุข ไม่รู้ความรู้สึกไหนมาก่อนแต่มันผสมปนเปกันไปหมด หญิงสาวพยักหน้าๆ ยกมือปิดปาก รับดอกไม้แล้วสวมกอด ท่ามกลางเสียงเชียร์จากเพื่อนๆ ร่วมรุ่น และอีกหลายชั่วโมงต่อจากนั้น มิตติ้งร่วมรุ่นท่ามกลางทะเลแสนสวย และเพื่อนสนิท ทำให้ปาร์ตี้เต็มไปด้วยความสนุกส
สามวันผ่านไป หลังจากประชุมผู้แทนประกอบการโรงแรมที่มิลานสามวัน ยาริกาเพิ่งเห็นมาดบอสของอดิศวรเป็นครั้งแรกเวลาเค้าจริงจังกับการทำงานทำให้เค้าดูมีเสน่ห์ หญิงสาวมองสามีอย่างภาคภูมิใจ ตลอดสามวันที่มีนัดตลอดทั้งวัน ตารางแน่นมากๆ ทำให้แทบจะไม่มีส่วนตัวกันเลย วันนี้ยาริกามีความหวังว่าคงได้ไปเดินเล่นในเมือง
ยาริกาตกใจแทบสิ้นสติ เมื่ออดิศวรทรุดตัวลงไปนั่งกับพื้น แถมจับมือเธอไว้แน่น ยาริกาพยายามบิดมือหนีพร้อมหันไปซ้ายขวาว่ามีใครมองอยู่ไหม มีคนมองอยู่สองสามคน หญิงสาวใบหน้าร้อนด้วยความอายรีบกระตุกมือหนี แต่ชายหนุ่มจับไว้จนแน่น “นี่ คุณศวร ทำบ้าอะไร คุกเข่าทำไม...บ้าหรือเปล่า” ยาริกากัดฟันพูดเบาๆ “แยม ..
ระหว่างขับรถกลับบ้าน ยาริกาเงียบมาตลอดทาง พอๆ กับอดิศวร ก็เงียบเช่นเดียวกัน ตั้งแต่รถออกจากโรงพยาบาล เมื่อรถเลี้ยวเข้าสู่บ้าน เมื่อรถจอดนิ่งสนิทที่โรงจอดรถ อดิศวรนั่งรวบรวมสมาธิก่อนพูดกับภรรยาสาวอย่างใจเย็น “สรุป ยังไงคุณก็จะไปประชุมกับคุณกริชที่อิตาลีแน่ๆ ไม่เปลี่ยนใจ รู้ไหมการเดินทางไกลอาจเป็นอัน
ท่านผู้หญิงแพรวมองดูหลานสะใภ้กับหลานชาย สายตาเต็มไปด้วยความสุข คิดวาดฝันว่าอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า หลานคนเล็กของตระกูลจะลืมตาดูโลก แค่นี้ท่านก็ยิ้มออกแล้ว ถึงแม้จะมีอาการเจ็บไข้อย่างผู้ป่วยสูงอายุ พอนึกถึงหลานที่จะเกิดขึ้นมาทำให้ท่านผู้หญิงไม่ยอมแพ้กับโรคภัย หมั่นไปหาหมอและกินยาตามที่หมอสั่งทุกประการ