เข้าสู่ระบบแชร์
Episode 60 จบแค่นี้
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-02 23:00:47บทที่เกี่ยวข้อง
ผู้หญิงขายตัว Episode 61เด็กนั่น! ไม่ใช่ลูกฉัน
เหมือนใจมันแตกสลายออกเป็นเสี่ยงๆเลยพอได้ยินพี่ซันพูดคำนี้ ทำไมมันเลิกกันง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ งานหมั้นกำลังจะจัดขึ้นในอาทิตย์หน้านี้แล้วนะ ฉันผิดอะไร ทุกอย่างมันเป็นเรื่องเข้าใจผิด ฉันไม่รู้เลยว่าใครจงใจทำกับฉันแบบนี้ เขาต้องการอะไรพี่ซันหันหลังให้ฉันกำลังจะเดินออกจากห้อง ฉันรีบวิ่งไปกอดพี่ซันไว้"ฮึก...ไม่เลิก รินไม่เลิก" ฉันร้องไห้แล้วพูดอู้อี้ใบหน้าแบนชิดกับแผ่นหลังของพี่ซัน ฉันกำชับกอดพี่ซันแน่นกว่าเดิมฉันรักเขา ฉันจะไม่ยอมให้ทุกอย่างมันจบลงแบบนี้แน่"ฟังรินได้ไหม ฮึก...เชื่อรินได้ไหม" ฉันพูดเสียงสั่นเครือน้ำตาไหลออกมาไม่ยอมหยุดพี่ซันแกะมือที่ฉันกอดเขาออก"อย่ามายุ่งกับฉันอีกริน ถ้าจะให้ดีก็อย่าเอาหน้าเธอมาให้ฉันเห็นอีกเลย" พูดจบพี่ซันก็เดินออกจากห้องไปเลยฉันค่อยๆทรุดตัวลงไปกองที่พื้นไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากรั้งเขาไว้ แต่ฉันหมดแรงจะตามพี่ซันแล้ว แขนขามันไม่มีแรงเลยตอนนี้ ฉันเอาแต่ก้มหน้าร้องไห้สะอื้นออกมาสุดเสียงรักแรก เขาคือรักแรกของฉัน คือผู้ชายคนแรกที่ซื้อฉัน เขาคือคนที่สอนให้ฉันรู้จักคำว่ารัก เขาคือคนแรกที่เข้ามาพังทลายกำแพงในใจของฉัน เขาคือคนแรกที่ทำให้ฉันไม่อยากขายตัว เขาคือคน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02ผู้หญิงขายตัว Episode 62ฉันไม่อยู่ขัดจังหวะเธอสองคนหรอก!
ฉันไม่รู้แล้วว่าควรจะทำยังไงต่อดีมันมืดไปหมดทั้งแปดด้าน เหมือนชีวิตมันหมดแล้วทุกอย่างแม้ขนาดลูกที่กำลังจะเกิดมา ลูกของพี่ซันแท้ๆ เขายังคิดว่าไม่ใช่ลูกตัวเองเลย อะไรที่ทำให้พี่ซันมั่นใจขนาดนั้นที่ผ่านมาความรักเรามันคงจะไม่มีค่าเลยจริงๆสินะ ที่ผ่านมาที่ฉันเปลี่ยนตัวเองทุกอย่างมันไม่ได้ทำให้พี่ซันเชื่อใจฉันขึ้นมาเลยฉันหยิบซองสีน้ำตาลขึ้นมาจากพื้น มันคือผลตรวจครรภ์ของฉันเอง ฉันหยิบมันขึ้นมาแล้วก็ฉีกมันขาดออกจากกัน ก่อนจะขยำมันทิ้งน้ำตามันเริ่มไหลลงมามากขึ้นๆ เรื่อยๆ มันรู้สึกจุกไปทั้งอก มันรู้สึกหมดแรงไม่อยากจะทำอะไรเลย อยากจะร้องไห้แค่อย่างเดียว ฉันเอามือลูบท้องตัวเองเบาๆ แล้วก้มหน้าลงมามองแม่ขอโทษนะลูก แม่ขอโทษที่แม่เอาแต่ร้องไห้ แม่ขอโทษที่วันนี้แม่รั้งพ่อไว้ไม่ได้ แต่หนูเป็นกำลังใจให้แม่ด้วยนะลูกแม่จะทำให้พ่อเชื่อแม่ แม่ไม่ได้ทำอะไรผิด สักวันพ่อจะเข้าใจ ลูกอย่าโกรธพ่อนะณ คฤหาสน์หลังใหญ่ บ้านของฉันจริงๆฉันไม่อยากกลับบ้านมาเลย ฉันอยากอยู่รอพี่ซัน แต่ตอนนี้มันดึกมากแล้ว พี่ซันก็ไม่มีท่าทีว่าจะกลับบ้าน แอมมันเลยพาฉันกลับ"แอม แกว่าพี่ซันจะอยู่คอนโดหรือเปล่า" ฉันหันหน้าไปพูดกับแอม ด
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02ผู้หญิงขายตัว Episode 63 ไสหัวออกไปซะ!
พี่ซันเปิดตู้เสื้อผ้าออกแล้วก็เอาเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋าเหมือนรีบเก็บรีบกลับ คิดว่าฉันจะแค่นั่งมองพี่ซันเก็บเสื้อผ้าแล้วเดินออกจากห้องไปอย่างงั้นเหรอ ไม่มีทางฉันค่อยๆพยุงตัวเองลุกขึ้นอีกครั้ง ยังรู้สึกเวียนหัวอยู่นิดหน่อย พี่ป่าก็มาช่วยประคองตัวฉันให้ลุกขึ้น"พี่ป่า ออกไปข้างนอกก่อนได้ไหม" ฉันหันหน้าไปพูดบอกพี่ป่าพี่ป่าถอนหายใจออกมายาวๆก่อนจะเดินออกไปด้านนอกห้องฉันลุกขึ้นแล้วเดินไปนั่งข้างๆพี่ซันที่กำลังเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าอยู่ น้ำตามันไหลออกมาอาบแก้มทั้งสองข้างของฉันอีกแล้ว"พี่ซัน ฟะ ฟังรินก่อนได้ไหม ฮึก..."ฉันเอามือเอื้อมไปจับมือพี่ซันแล้วดึงเข้ามาหาตัวเอง ฉันเอามือพี่ซันมาวางไว้ตรงท้องของฉัน"เขาคือลูกของเรานะพี่ซัน ถ้าพี่ไม่เชื่อตอนคลอดพี่อยากจะตรวจDNA ก็ได้ ฮึก..." พูดจบฉันก็ก้มหน้า หยดน้ำตาของฉันมันไหลหยดลงไปตรงมือหนาพี่ซันสามสี่หยด แต่พี่ซันไม่แม้แต่จะหันหน้ามามองฉันเลย"...." พี่ซันเอาแต่เงียบ ไม่พูดอะไรกับฉันเลยสักคำพี่ซันจะรู้ไหมว่าการที่พี่ซันเงียบแบบนี้มันทำให้ฉันใจแทบจะขาด ทำไมถึงเย็นชากับฉันขนาดนี้"พี่ซัน..ฮึก"ผลัก!"พอเหอะริน !!" พี่ซันผลักฉัน แล้วก็ตะคอกใส่หน้า
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02ผู้หญิงขายตัว Episode 64คุณเคยรู้สึกอยากตายไหม?
"พะ...พี่ซัน" ฉันเรียกชื่อพี่ซันเสียงสั่นเครือ ใบหน้าเต็มไปด้วยหยดน้ำตาที่ไหลลงมาไม่ยอมหยุด"ออกไป!!" พี่ซันตะคอกใส่หน้าฉันอีกครั้ง"....."ปัง! พูดจบพี่ซันก็เดินออกจากห้องไปพร้อมกับปิดประตูเสียงดังฉันหมดแรงจะรั้งพี่ซันแล้วจริงๆ ฉันก้มหน้าร้องไห้สะอื้นออกมาอย่างหนัก เอามือกุมหัวใจตัวเองไว้ เพราะตอนนี้ มันทั้งเจ็บทั้งจุกกับคำพูดของพี่ซันพี่ซันเดินจากฉันไปไม่มีแม้แต่คำลาไม่มีคำพูดดีๆเลยสักคำ มีแต่คำพูดที่ทำให้ฉันเจ็บ มันเจ็บลึกลงไปในก้นบึ้งของหัวใจฉันเลือกอะไรไม่ได้เลย ไม่ว่าจะพูดอะไรพี่ซันก็ไม่ยอมฟัง ไม่เปิดโอกาสให้ฉันพูดให้ฉันอธิบาย ฉันพยายามที่สุดแล้วที่จะรั้งพี่ซันเอาไว้ ดูเหมือนตอนนี้พี่ซันคงไม่ต้องการฉันแล้วจริงๆหลังจากที่ฉันร้องไห้นานนับชั่วโมง พี่ซันไม่รู้ออกไปไหน เขาไม่กลับห้องเลยฉันค่อยๆพยุงร่างที่อ่อนแรงลุกขึ้นแล้วหยิบเสื้อผ้ามาใส่ก่อนที่ฉันจะออกไปจากห้องของพี่ซัน ฉันทำความสะอาดกวาดพวกเศษแก้วที่แตก แล้วก็เก็บขวดเหล้าที่กินเเล้วใส่ถุงขยะณ คฤหาสน์หลังใหญ่...ฉันกลับมาถึงบ้านตอนตีสามกว่าๆ ฉันเดินล่องลอยเหมือนคนไร้วิญญาณเข้ามาในบ้านภายในห้องนอน...ตอนนี้ฉันกำลังนั่งห้อยขา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02ผู้หญิงขายตัว Episode 65ทำไมถึงเป็นมัน
หนึ่งอาทิตย์ผ่านไปตลอดหนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมาฉันพยายามไม่โทรหาพี่ซัน ไม่ไปวุ่นวายที่บ้านและที่คอนโดของพี่ซัน ฉันทำได้....มันอาจจะทรมานใจตัวเองแต่ฉันทำได้ฉันไม่รู้เลยว่าตอนนี้พี่ซันอยู่ไหนหรือกำลังทำอะไรอยู่ เขาหายเงียบไปเลยงานหมั้นของเราถูกยกเลิกไปแล้ว เป็นข่าวดังด้วยตอนนี้ ฉันแทบไม่ออกไปไหน เพราะถ้าออกไปนอกบ้านจะมีคนมองฉันด้วยสายตาแปลกๆฉันเอาแต่หมกหมุ่นตัวเองอยู่ในบ้าน อ่านหนังสือนักธุรกิจ ฉันต้องอ่านหนังสือเยอะๆ เพราะฉันไม่ได้เรียนต่อ สาเหตุคือฉันท้อง แต่ฉันว่าหลังคลอดฉันจะเรียน แต่คงอาจจะไปเรียนต่อที่ต่างประเทศฉันกำลังตัดสินใจอยู่ว่าฉันจะไปต่างประเทศดีไหม พี่ป่ากับแอมสนับสนุนให้ฉันไปอยู่ที่ต่างประเทศสักสามสี่ปี ให้ฉันไปพักสมอง พักใจ เรื่องงานที่บริษัทพี่ป่าบอกว่าสมัยนี้เทคโนโลยีมันล้ำจะตาย อยู่ไหนก็สามารถทำงานได้ทั้งนั้น บอกฉันว่าไม่ต้องห่วงเรื่องนี้ถ้าฉันไปต่างประเทศแอมมันก็จะไปกับฉันด้วย มันบอกว่าอยากได้แฟนเป็นคนฝรั่งตาน้ำข้าว มันจะไปตามหารักแท้ฉันว่าฉันพอจะตัดสินใจได้แล้วแหละ ในเมื่ออยู่ไทยมันมีแต่ปัญหา งั้นฉันขอไปพักใจพักสมองที่ต่างประเทศยาวๆแล้วกัน"อ้าว ริน ทำไมวันนี้มาบ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02ผู้หญิงขายตัว Episode 66แล้วพี่มายุ่งอะไรด้วย
พี่ซันดูไม่สะทกสะท้านอะไรเลยที่เห็นฉัน เขานิ่งมาก นิ่งซะจนน้ำตาฉันตกในแล้วตอนนี้พี่ซันทำท่าทางเหมือนกับว่าเราไม่เคยรักกันมาก่อนเลยส่วนจินมันแสยะยิ้มให้ฉันแล้วมันก็เอามือขึ้นมาคล้องแขนพี่ซันเหมือนอยากจะโชว์ฉัน ฉันค่อยๆกำมือเข้าหากันแน่น เจ็บดีนิเห็นแบบนี้"ซัน เราไปกันเถอะ"พี่ซันพยักหน้าตอบจิน ทั้งสองคนกำลังจะเดินผ่านหน้าฉันไปหมับ! ฉันเอามือไปคว้าแขนพี่ซันเอาไว้"พี่ซัน" ฉันมองหน้าพี่ซัน มันจะร้องไห้จริงๆนะตอนนี้ พี่ซันไม่สนใจ ไม่มองฉันเลยด้วยซ้ำพี่ซันชักแขนออกจากมือฉัน"เขาไม่เอาแล้วยังจะมาวุ่นวาย หน้าด้าน" จินพูดขึ้น มันมองฉันเหมือนจะสะใจมาก"พี่ริน เราไปกันเถอะ อย่าไปวุ่นวายกับเขาเลย" ไวท์พูดขึ้น"พี่ซัน ทำไมพี่ถึง...""จิน ไปเถอะ"ฉันยังพูดไม่ทันจบพี่ซันก็เดินผ่านหน้าฉันไปเลยฉันมองตามแผ่นหลังของพี่ซันที่เดินคู่กับจินอยู่ไกลๆ น้ำตามันค่อยๆไหลออกมาอาบแก้ม ฉันรีบก้มหน้าเอามือขึ้นมาเช็ดน้ำตาออกจากแก้มพอแล้วริน เลิกร้องไห้เพราะเขาได้แล้ว"พี่ริน พี่...""ไปกันเถอะไวท์"พูดจบฉันก็เดินนำไวท์ไปเลยณ ร้านอาหารแอมนั่งรออยู่"จ้า ไปนานมากคะ ถ้านานกว่านี้ฉันจะกินให้หมด ไม่เหลือให้แกกิน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02ผู้หญิงขายตัว Episode 67ลาก่อน
พี่ซันจ้องหน้าฉันตาเขม็งแล้วก็ออกแรงบีบที่ต้นแขนฉันแรงมากสายตามองสำรวจฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า เขาขบกรามแน่น แล้วก็ออกแรงบีบแขนฉันแรงขึ้นอีกเท่าตัว"โอ๊ย! มันเจ็บ" ฉันแกะมือพี่ซันออกแต่พี่ซันดูท่าจะไม่ยอม เขาเอาแต่มองหน้าฉัน นี่ผีเข้าหรือไง สรุปจะเอายังไงกันแน่ จะทำให้ฉันสับสนไปถึงไหนกัน"หึ!" พี่ซันหัวเราะในลำคอ"....""ผัวเธอ...เยอะดีนะริน" คำพูดต่ำๆคำนี้ได้หลุดออกมาจากปากของพี่ซันพรึ่บ!พี่ซันผลักฉันออก จนร่างฉันเซไปกระแทกกับกำแพง ดีที่ไม่แรงมากพี่ซันกำลังจะเดินผ่านฉันไป"เดี๋ยว!"พี่ซันหยุดชะงัก แต่ไม่ได้หันหน้ามามองฉัน"มีอะไร"ฉันหายใจเข้าออกช้าๆตอนนี้ฉันกำลังห้ามไม่ให้ตัวเองร้องไห้ แต่มันเหมือนยิ่งห้ามน้ำตามันก็จะไหลออกมาให้ได้ บ้าจริง!"อย่ามาขอโทษ...ในวันที่....""มันจะไม่มีวันนั้น" ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดจบ พี่ซันก็พูดแทรกขึ้นมาก่อน พูดจบพี่ซันก็เดินเข้าไปในผับส่วนฉัน น้ำตาฉันไหลลงมาอาบแก้มทั้งสองข้างแล้วตอนนี้ เอาเถอะริน ดีแล้วแหละที่พี่ซันพูดแบบนี้ ฉันจะได้ไปเมืองนอกแบบไม่ต้องห่วงอะไรอีกฉันยกมือขึ้นปาดน้ำตา สำรวจดูตัวเองในกระจกเติมหน้าเติมปากนิดหน่อยแล้วเดินเข้าไปด้านในผับ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02ผู้หญิงขายตัว Episode 68 คลิป
ณ กรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษตอนนี้เวลา18:30 ฉันกับแอมเพิ่งมาถึง เรื่องบ้านฉันจัดการซื้อไว้ก่อนจะมาที่นี่แล้ว บ้านก็ไม่ได้หลังใหญ่อะไรมากมาย เป็นบ้านสองชั้น มีสนามหญ้าเล็กๆหน้าบ้าน แล้วก็มีสระว่ายน้ำ เอาแค่พออยู่วันก่อนฉันติดต่อจ้างแม่บ้านมาทำความสะอาดบ้านแล้วเรียบร้อย เพราะมาถึงจะได้อยู่เลยไม่ต้องทำความสะอาดให้เหนื่อย"แอม แกเรียนไหมเดี๋ยวฉันออกค่าเทอมให้""ไม่ดีกว่า หนังสือฉันก็อ่านออกไม่รู้จะเรียนไปทำไมหนักหนา"ฉันถอนหายใจออกมายาวๆกับคำตอบของแอม มันบอกฉันตั้งแต่แรกแล้วแหละว่าจะไม่เรียนต่อ ฉันพยายามพูดพยายามตื้อให้มันมาเรียนกับฉันก็ไม่ยอม"เอาน่า ฉันจะมาสร้างแลนด์มาร์คใหม่ที่นี่" แอมเชิดหน้าขึ้นเหมือนกำลังภูมิใจในคำพูดของตัวเองอยู่ฉันได้แต่ส่ายหัวไปมา ฉันบังคับอะไรมันไม่ได้หรอก"แกจะไปฝากครรภ์วันไหนริน...?""พรุ่งนี้ เพราะเดี๋ยวฝากครรภ์เสร็จฉันต้องไปสมัครเรียนต่อด้วย""อ๋อโอเคๆ"ตอนแรกฉันคิดว่าไว้คลอดก่อนค่อยเรียนต่อ แต่พอมาคิดๆดูอีกที ฉันว่าท้องยังไม่โตก็เรียนก่อนดีกว่า เอาไว้พอท้องโตค่อยจ้างอาจารย์พิเศษมาสอน"งั้น แกนั่งพักไปก่อนนะ ฉันไปซื้อของมาใส่ตู้เย็นไว้ก่อน""ไปถูกเหรอ...?""
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02
บทล่าสุด
ผู้หญิงขายตัว ตอนพิเศษ1 ย้อนวันวาน(ไอ้คนขี้หวง)
เรื่องเล่าจากภวริน....ย้อนกลับไปสามปีที่แล้ว ตอนที่มหาวิทยาลัยเปิดเทอมได้อาทิตย์แรก ฉันเรียนปีสองนะเพราะปีหนึ่งฉันเรียนที่อังกฤษแล้วก็ย้ายมาที่ไทย ส่วนพี่ซันอยู่ปีสามขอบอกว่าพี่ซันตามติดฉันยิ่งกว่าอะไร คือถ้าว่างต้องมาหาฉัน ไม่ไปอยู่กับเพื่อน แต่มันก็เป็นเรื่องปกติของเขานั่นแหละ เรามีลูกด้วยกันแล้วนิมันก็ไม่แปลกที่เราจะตัวติดกันอยู่มหาวิทยาลัยขอบอกว่าพี่ซันฮอตมาก ฮอตยิ่งกว่าตอนเรียน ม.ปลายซะอีก ขนาดพวกชะนีรู้ว่าพี่ซันมีลูกแล้วพวกนางยังโนสนโนแคร์ จ้องจะงาบอย่างเดียวสักวันฉันจะจิกหัวพวกมันมาตบรายบุคคล ยุ่งกับใครไม่ยุ่งมายุ่งกับผัวของอีริน ถึงพี่ซันจะไม่สนใจพวกนางก็เถอะ แต่ฉันไม่ชอบให้มาอ่อย ผัวใครๆก็รักฉันถูกพี่ซันสั่งห้ามไม่ให้ใส่กระโปรงสั้นห้ามใส่เสื้อรัดหน้าอก คือฉันใส่ชุดนักศึกษากระโปรงยาวถึงตาตุ่ม แถมเสื้อไซซ์เอ็กซ์แอล อยากร้องไห้มาก แต่ก็ขัดไม่ได้"ริน กินข้าวไหมเดี๋ยวพี่ไปซื้อมาให้""ไม่เอารินไม่หิว""กินพี่ไหม ^_^"ไม่พูดเปล่าค่ะ มือหน้าของพี่ซันวางตรงขาฉันแล้วก็ลูบไปมา"บ้า นี่มันมหาลัยนะ" ฉันมองหน้าพี่ซันแบบดุๆ"งั้นไปโรงแรมกัน^_^""พี่ซัน..." ฉันเรียกชื่อพี่ซันเสียงแข็ง
ผู้หญิงขายตัว Episode 92 The End
ณ ประเทศไทยพอมาถึงไทยมีคนขับรถของที่บ้านฉันมารอรับอยู่แล้ว พ่อกับแม่ของพี่ซันก็รออยู่ที่บ้านของฉันแล้วตอนนี้"หม่ำ หม่ำๆ" นักรบควานมือมาจับที่น่าอกของฉันแล้วก็ซบหน้าลงมา"เดี๋ยวขึ้นรถก่อนนะครับ เดี๋ยวแม่เอานมให้กินน่า""แมะ หม่ำๆ~" ดูท่าคงจะหิวจริงๆ"รีบไปรถเถอะ"พี่ซันหันมาบอกฉัน ฉันพยักหน้าตอบพอขึ้นมาบนรถฉันก็เอานมให้นักรบกิน จากนั้นเด็กอ้วนก็หลับคาอกฉันไปเลย"ปวดแขนไหม เดี๋ยวพี่อุ้มลูกให้""ไม่เป็นไรค่ะ^_^"ณ คฤหาสน์หลังใหญ่ บ้านของฉัน...พ่อกับแม่ของพี่ซันแล้วก็ป้านมยืนรอรับอยู่หน้าบ้านจากนั้นเราก็เดินไปนั่งคุยกันที่ห้องนั่งเล่น นักรบตื่นแล้ว แถมยังมองไปรอบๆบ้านตาแป๋วเลยคงจะแปลกตา"ไหนๆ ปู่ขออุ้มหน่อย"พ่อพี่ซันอ้ามือมาอุ้มนักรบ"เอ่อ หน้าเหมือนปู่มันเลยเว้ย""เหมือนผมดิพ่อ" พี่ซันทำหน้างอคือไม่ได้เลยนะ ถ้าใครพูดว่าลูกหน้าเหมือนคนอื่น พี่ซันไม่ยอมฉันกับแม่มองหน้ากันแล้วก็ยิ้มๆ ฉันละสายตาออกจากแม่ของพี่ซันแล้วก็หันไปหาป้านม"รินคิดถึงป้านมจังเลยค่ะ^_^" ฉันเดินไปสวมกอดป้านม"ป้าก็คิดถึงคุณหนูเหมือนกันค่ะ""ลูกรินหล่อไหมคะ^_^" ฉันผละกอดออกแล้วถามป้านม"น่ารักน่าชังมากเลยค่ะคุณหน
ผู้หญิงขายตัว Episode 91Nc18+
มือหน้าของพี่ซันลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างของฉัน มันทำให้ฉันอดที่จะมีอารมณ์ร่วมกับพี่ซันไม่ได้จริงๆเสื้อผ้าของเราทั้งคู่ถูกถอดออกแล้วโยนทิ้งข้างเตียงอย่างไม่ใยดี นิ้วเรียวของพี่ซันกำลังชักเข้าออกตรงน้องสาวฉันรัวๆ ฉันต้องเอามือขึ้นมาปิดปากตัวเองไว้เพราะกลัวว่าจะร้องครางเสียงดังแล้วลูกจะตื่น"รัดนิ้วพี่แน่นมากริน" พี่ซันโน้มใบหน้ามากระซิบที่หูฉันเสียงกระเซ่า"ระ รินเสียว อ๊า~" พี่ซันชักนิ้วเข้าออกรูเสียวของฉันรัวๆ"ถึงตาพี่แล้วนะ"พี่ซันชักนิ้วออกแล้วก็จับขาฉันแยกออกจากกัน พี่ซันเอาท่อนเอ็นถูๆตรงร่องเสียว ก่อนจะค่อยๆกดท่อนเอ็นดันเข้ามา"อื้อ ระ รินเจ็บพี่ซัน"ฉันจิกแขนพี่ซันจนเป็นรอย เพราะมันรู้สึกเจ็บแล้วก็แสบตรงน้องสาวมากๆกึด! กึด! พรวด! ท่อนเอ็นอันใหญ่ของพี่ซันถูกยัดเข้ามาจนมิด"อ๊า แน่นฉิบ~"ฉันกำผ้าปูที่นอนแล้วเม้มปากแน่น เพราะมันเจ็บมากจริงๆ ฉันไม่ได้มีอะไรกับพี่ซันเกือบปีนึงได้มั่งตรับ ตรับ ตรับ~ พี่ซันกระแทกท่อนเอ็นเข้ามารัวๆ ตอนนี้ฉันรู้สึกเสียวๆปนกับเจ็บนิดๆ"บะ เบา ดะ เดี๋ยวลูกตื่น อ๊ะ อ๊าง~""อื้ม ซี๊ด~"ยิ่งเหมือนห้ามยิ่งยุพี่ซันกระแทกท่อนเอ็นเข้ามารัวกว่าเดิม เสียงเนื้อกระทบ
ผู้หญิงขายตัว Episode 90 ออกจากโรงพยาบาล
"ค่ะ รินจะแต่งงานกับพี่^_^"พี่ซันคลี่ยิ้มออกมาอย่างดีใจ แล้วก็ประทับจูบลงมาที่ริมฝีปากของฉันอีกครั้งเช้าวันใหม่...."อยู่ต่ออีกหน่อยไม่ได้เหรอริน"ตอนนี้พี่ซันกำลังนั่งหน้าบึ้งหน้างอ ไม่อยากให้ฉันกลับบ้าน"ไม่ได้ค่ะ รินต้องกลับไปปั้มนมให้ลูกนะพี่ซัน""แล้วจะมาโรงพยาบาลอีกตอนไหน""รินคงต้องอยู่กับลูกก่อน เดี๋ยวแม่มาเฝ้านะคะ""พี่อยากให้รินอยู่กับพี่""แล้วลูกละพี่ซัน พี่เป็นพ่อคนแล้วนะ จะมามัวเอาแต่ใจตัวเองแบบนี้ไม่ได้" ฉันมองพี่ซันสายตาดุๆ"ครับ ก็ได้" พี่ซันก้มหน้าตอบ"งั้นรินกลับบ้านก่อนนะคะ""มากอดก่อน" พี่ซันอ้าแขนให้ฉันเข้าไปสวมกอดฉันยิ้มแล้วก็ส่ายหน้าไปมา นิสัยเหมือนเด็กจริงๆ"อย่าไปนานนะ พี่คิดถึง ใจจะขาดถ้าไม่เห็นหน้าริน""เวอร์ !!"พี่ซันกอดฉันแน่น"ปล่อยได้แล้ว รินจะกลับบ้าน"พี่ซันปล่อยกอดออกแล้วก็มองหน้าฉันแบบไม่อยากให้ฉันไปเลยจริงๆ ฉันก็อยากจะเฝ้าพี่ซัน แต่ทำไงได้ ลูกยังเล็กอยู่ณ บ้านของฉันที่กรุงลอนดอน...ตอนนี้ฉันกำลังนั่งให้ลูกอยู่ ส่วนแม่ออกไปเฝ้าพี่ซันที่โรงพยาบาลแล้ว"ริน เดี๋ยวเดือนหน้าฉันต้องกลับไทยนะ" แอมหันมาบอกฉัน"อื้อ แล้วกลับไปทำไมอะ?" ฉันถามกลับอย่างสงส
ผู้หญิงขายตัว Episode 89 นอยด์
นี่ฉันกลายเป็นคนกลัวพี่ซันตั้งแต่เมื่อไหร่กันฉันลุกขึ้นจากเก้าอี้ยืนขึ้นเต็มตัวแล้วโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้ๆพี่ซัน ตอนนี้ใบหน้าของฉันกับพี่ซันอยู่ในระดับเดียวกัน"ชักช้า !!"หมับ! ยังไม่ทันที่ฉันจะทำอะไร พี่ซันก็เอามือขึ้นมากดศีรษะของฉันลง ทำให้ปากของเราประกบกันพี่ซันบดขยี้จูบฉันอย่างหื่นกระหาย ลมหายใจที่ติดขัดของพี่ซันรดมาที่ใบหน้าฉันกำลังทำให้ใบหน้าฉันร้อนผ่าวสติหลุดไปชั่วขณะ"อื้ม..."พี่ซันครางออกมาในลำคอเบาๆเมื่อเขารู้สึกพอใจกับรสจูบในตอนนี้พรึ่บ! ฉันเรียกสติกลับมาแล้วดันพี่ซันออก ฉันหอบหายใจแรง จูบเมื่อกี้ของพี่ซันมันเป็นจูบกระชากวิญญาณจริงๆ"ทำไม...!!" พี่ซันถามเสียงเเข็ง"พี่ป่วยอยู่ไม่ใช่หรือไง""พี่ป่วย แต่ไอ้นี่มันไม่ได้ป่วย" พี่ซันชี้ไปที่เป้าของตัวเอง ตอนนี้มันพองตัวจนแทบจะแทงทะลุผ้าห่มของโรงพยาบาลอยู่แล้ว"แต่รินเพิ่งคลอด หมองดมีให้เพศสัมพันธ์""โกหก..." พี่ซันมองฉันแบบไม่เชื่อในคำพูดของฉัน"รินไม่ได้โกหกถ้าพี่ไม่เชื่อพี่ก็ถามหมอดูสิ"พี่ซันทำหน้างอใส่ฉัน"พี่ซันเอาไว้เราหายดีกันทั้งคู่แล้วค่อยมีอะไรกันดีกว่าเนอะ^_^""มันนาน เอาวันนี้ไม่ได้เหรอริน พี่ทนมาเกือบปีแล้วนะ" พี
ผู้หญิงขายตัว Episode 88 อยากเจอหน้าลูก
พี่ซันยกมือขึ้นมาลูบหัวฉัน มันรู้สึกอบอุ่นแบบบอกไม่ถูก ที่ผ่านมาทั้งฉันและพี่ซันห่วงแต่ยึดติดกับทิฐิของตัวเองมากจนเกินไป"อย่านอนนานแบบนี้อีกนะรินคิดถึง...ฮึก""พี่ก็คิดถึงรินเหมือนกัน"ฉันผละกอดออก พี่ซันเอื้มมือมาเช็ดน้ำตาให้ฉันอย่างแผ่วเบา"หะ ให้อภัยพี่แล้ว รินพูดจริงนะ" พี่ซันน้ำตาคลอ"ถ้าไม่หายโกรธรินจะมาเฝ้าพี่รินจะมาร้องไห้แบบนี้ทำไม"".....""ป่านนี้รินคงหาผัวใหม่ไปแล้วแหละ""ก็ลองดูสิ จะสั่งฆ่าแม่งให้หมด" พี่ซันจ้องหน้าฉันตาเขม็ง"ทำเป็นเก่ง""ก็เอาดิ แล้วจะรู้ว่าพี่พูดจริงหรือพูดเล่น""พี่ให้รินมีผัวเพิ่มจริงๆเหรอ ใจดีจัง^_^""ริน...!!" พี่ซันเรียกชื่อฉันเสียงแข็ง"โอ๋ รินพูดเล่น""เหอะ....รู้ไหมว่าพี่คิดมากจริงๆ""มีลูกขนาดนี้แล้ว ยังจะให้รินมีคนใหม่อีกหรือไง พ่อของลูกก็อยู่ตรงนี้ทั้งคน"พี่ซันคลี่ยิ้มหวานให้ฉันทันทีที่ฉันพูดจบ ความรู้สึกตอนนี้มันมีความสุขมาก ฉันไม่ได้มีความสุขแบบนี้มานานเท่าไหร่แล้วนะ"เดี๋ยวรินตามหมอมาตรวจพี่ก่อนนะ""พี่อยากเห็นหน้าลูกจัง...""เดี๋ยวก็ได้เจอค่ะ^_^"ฉันยิ้มหวานให้พี่ซัน แล้วเอื้อมมือไปกดปุ่มบ่นหัวเตียงเรียกหมอพี่ซันถูกพยาบาลพาตัวไปตรวจเช
ผู้หญิงขายตัว Episode 87ทำไมไม่บอกกันสักคำ
แม่พี่ซันเดินมาหยุดตรงหน้าฉัน"สะ สวัสดีค่ะคุณแม่""ไหน แม่อยากเห็นหน้าหลานพาแม่เข้าไปดูหน่อยลูก" แม่ยิ้มกว้างให้ฉัน"อะ ค่ะๆ"ฉันเดินนำแม่พี่ซันเข้ามาในบ้านแบบงงๆ หรือว่าพี่ซันจะส่งให้แม่มาดูลูกหึ! คงจะไม่กล้ามาเองละสิถ้าพี่ซันมาด้วยตัวเองนะ ฉันสาบานว่าฉันจะเอาน้ำสาดไล่เขาจริงๆภายในบ้านทุกคนมองแม่พี่ซันด้วยความสงสัยเหมือนกันหมด ฉันเองก็ไม่ต่างกันแม่พี่ซันชะโงกหน้าไปมองในเปล แล้วก็คลี่ยิ้มออกมาอย่างพอใจ"เหมือนตาซันตอนเด็กๆไม่มีผิด...""....""ตั้งชื่อว่าอะไรลูก""นักรบค่ะ""อื้อ ชื่อนี้ตาซันก็บอกให้แม่มาบอกหนูก่อนที่ตาซันจะผ่าตัด""แต่แม่ไม่มีเวลาเลย แม่ยุ่งๆกับเรื่องผ่าตัดของตาซัน""ผะ ผ่าตัด ผ่าตัดอะไรคะ?" ฉันขมวดคิ้วเข้าหากันแล้วมองหน้าแม่พี่ซันอย่างแปลกใจที่คุณแม่พี่ซันพูดมันหมายความว่ายังไง!"เฮ้อ..." แม่ถอนหายใจออกมาเหมือนกำลังกังวลอะไรอยู่สักอย่างยิ่งอาการแม่พี่ซันเป็นแบบนี้ฉันยิ่งรู้สึกใจคอไม่ดีขึ้นมาซะอย่างนั้น พี่ซันเป็นอะไร ทะ ทำไมต้องผ่าตัด"เกิดอะไรขึ้นคะ...พี่ซัน พะ พี่ซันเป็นอะไรคะแม่"ฉันพูดถามแม่ด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ ใจฉันเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ"เมื่อเดือนก่อ
ผู้หญิงขายตัว Episode 86 มาทำไม
"เฮ้อ..." แอมถอนหายใจออกมายาวๆ สายตายังคงจับจ้องที่ลูกชายตัวน้อยของฉันอยู่"แกจะตั้งชื่อว่าอะไรริน""นักรบ ฉันจะตั้งชื่อลูกว่านักรบ" พูดจบฉันก็ก้มมองหน้าลูกชายของฉันที่กำลังนอนหลับปุ๋ยอยู่ชื่อนี้พี่ซันเป็นคนตั้งให้ นี่คือสิ่งสุดท้ายที่ฉันจะให้ลูกจดจำเขา ลูกจะรู้แค่พ่อของเขาเป็นคนตั้งชื่อให้แค่นั้นตอนนี้ฉันออกจากโรงพยาบาลแล้ว ออกมาได้1อาทิตย์แล้ว"แง๊ แง๊ ~" ตอนนี้เสียงลูกชายตัวนอยของฉันดังลั่นไปทั่วบ้านคงจะหิวนมอีกแล้วละสิถึงร้องดังขนาดนี้"โอ๋ๆ หิวนมเหรอครับลูกแม่"ฉันค่อยๆช้อนมือสองมืออุ้มลูกขึ้นมาไว้ที่อก แล้วก็เอานมให้กินครั้งแรกของการให้นมลูกมันจะรู้สึกเจ็บแปลบๆปวดที่ทรวงอกจากแรงดูดของลูก แต่พอผ่านไปสักพักร่างกายฉันมันก็เริ่มคุ้นชินฉันมองดูลูกน้อยกินนมด้วยหัวใจที่พองโต ฉันมีความสุขทุกครั้งที่ได้เห็นหน้าลูก ได้มองลูกกินนมแบบนี้ มันทำให้ฉันลืมอะไรไปหลายอย่างเลย ตอนนี้ฉันมีแต่ลูก ฉันก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว"กินเก่งจริงๆเลยนะเรา" ฉันเอามือเขี่ยแก้มที่ขาวเนียนแถมยังนุ่มมากๆของลูกน้อยไปมา แล้วฉันก็คลี่ยิ้มออกมาอย่างมีความสุข"ริน..."ฉันมองแอมด้วยสายตาดุๆ เพราะจู่ๆมันก็โผล่พรวดเข้
ผู้หญิงขายตัว Episode 85 เงียบหาย(คลอด)
[Talk Rin]พอมาถึงบ้านเห็นประตูหน้าบ้านเปิดไว้อยู่ นี่เปิดไว้รอโจรมาปล้นหรือไงกัน คอยดูเถอะเห็นหน้าพี่ซันจะบ่นให้ฉันเดินเข้ามาด้านในบ้านไม่เจอพี่ซัน ปกติพี่ซันจะนั่งดูทีวีอยู่ชั้นล่างของบ้าน สงสัยจะอยู่บนห้อง"ริน หิวไหม" แอมหันหน้ามาถามฉัน"ยังไม่หิว เดี๋ยวฉันขึ้นห้องก่อนนะ""แหมๆ ปากบอกไม่สนใจ แล้วจะขึ้นไปหาเขาทำไมคะ?" แอมหันมาพูดแล้วก็ยิ้มๆ"ฉันง่วง !! ""จ้า ง่วงก็ง่วง"ฉันเบื่อที่จะต่อปากต่อคำกับแอม เลยตัดบทด้วยการเดินขึ้นมาบนห้องภายในห้องนอน....ไม่มีวี่แววของพี่ซันเลย ข้างล่างก็ไม่อยู่ ในห้องก็ไม่อยู่ ไปไหนของเขากันตอนเย็น...ตอนนี้ฉันกับแอมกำลังนั่งกินข้าวกันอยู่ นี่ก็ใกล้ค่ำแล้วไม่มีวี่แววของพี่ซันเลย"ริน ไม่บอกพี่ซันลงมากินข้าวด้วยละ แกใจร้ายอีกแล้วนะ""พี่ซันไปไหนก็ไม่รู้" ฉันพูดพร้อมกับเขี่ยข้าวในจานไปมา"อ้าว แล้วพี่ซันไปไหน ฉันก็นั่งอยู่ข้างล่างตลอดไม่เห็นว่าพี่ซันจะเดินลงมาจากบนบ้านเลย""พอกลับมาฉันก็ไม่เจอพี่ซันแล้วไม่รู้ว่าไปไหน""คงไปธุระแหละเดี๋ยวก็มา กินๆข้าวต่อเถอะ"ธุระอะไรกัน พี่ซันมีเพื่อนที่นี่หรือไง ก็ไม่มีนิ นี่มันอังกฤษนะไม่ใช่ไทยสักหน่อยเฮ้อ ทำไมมันรู
