หน้าหลัก / โรแมนติก / ผู้หญิงขายตัว / Episode 66แล้วพี่มายุ่งอะไรด้วย

แชร์

Episode 66แล้วพี่มายุ่งอะไรด้วย

ผู้เขียน: ลำเจียก
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-12-02 23:04:55

พี่ซันดูไม่สะทกสะท้านอะไรเลยที่เห็นฉัน เขานิ่งมาก นิ่งซะจนน้ำตาฉันตกในแล้วตอนนี้

พี่ซันทำท่าทางเหมือนกับว่าเราไม่เคยรักกันมาก่อนเลย

ส่วนจินมันแสยะยิ้มให้ฉันแล้วมันก็เอามือขึ้นมาคล้องแขนพี่ซันเหมือนอยากจะโชว์ฉัน ฉันค่อยๆกำมือเข้าหากันแน่น เจ็บดีนิเห็นแบบนี้

"ซัน เราไปกันเถอะ"

พี่ซันพยักหน้าตอบจิน ทั้งสองคนกำลังจะเดินผ่านหน้าฉันไป

หมับ! ฉันเอามือไปคว้าแขนพี่ซันเอาไว้

"พี่ซัน" ฉันมองหน้าพี่ซัน มันจะร้องไห้จริงๆนะตอนนี้ พี่ซันไม่สนใจ ไม่มองฉันเลยด้วยซ้ำ

พี่ซันชักแขนออกจากมือฉัน

"เขาไม่เอาแล้วยังจะมาวุ่นวาย หน้าด้าน" จินพูดขึ้น มันมองฉันเหมือนจะสะใจมาก

"พี่ริน เราไปกันเถอะ อย่าไปวุ่นวายกับเขาเลย" ไวท์พูดขึ้น

"พี่ซัน ทำไมพี่ถึง..."

"จิน ไปเถอะ"

ฉันยังพูดไม่ทันจบพี่ซันก็เดินผ่านหน้าฉันไปเลย

ฉันมองตามแผ่นหลังของพี่ซันที่เดินคู่กับจินอยู่ไกลๆ น้ำตามันค่อยๆไหลออกมาอาบแก้ม ฉันรีบก้มหน้าเอามือขึ้นมาเช็ดน้ำตาออกจากแก้ม

พอแล้วริน เลิกร้องไห้เพราะเขาได้แล้ว

"พี่ริน พี่..."

"ไปกันเถอะไวท์"

พูดจบฉันก็เดินนำไวท์ไปเลย

ณ ร้านอาหาร

แอมนั่งรออยู่

"จ้า ไปนานมากคะ ถ้านานกว่านี้ฉันจะกินให้หมด ไม่เหลือให้แกกิน
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 67ลาก่อน

    พี่ซันจ้องหน้าฉันตาเขม็งแล้วก็ออกแรงบีบที่ต้นแขนฉันแรงมากสายตามองสำรวจฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า เขาขบกรามแน่น แล้วก็ออกแรงบีบแขนฉันแรงขึ้นอีกเท่าตัว"โอ๊ย! มันเจ็บ" ฉันแกะมือพี่ซันออกแต่พี่ซันดูท่าจะไม่ยอม เขาเอาแต่มองหน้าฉัน นี่ผีเข้าหรือไง สรุปจะเอายังไงกันแน่ จะทำให้ฉันสับสนไปถึงไหนกัน"หึ!" พี่ซันหัวเราะในลำคอ"....""ผัวเธอ...เยอะดีนะริน" คำพูดต่ำๆคำนี้ได้หลุดออกมาจากปากของพี่ซันพรึ่บ!พี่ซันผลักฉันออก จนร่างฉันเซไปกระแทกกับกำแพง ดีที่ไม่แรงมากพี่ซันกำลังจะเดินผ่านฉันไป"เดี๋ยว!"พี่ซันหยุดชะงัก แต่ไม่ได้หันหน้ามามองฉัน"มีอะไร"ฉันหายใจเข้าออกช้าๆตอนนี้ฉันกำลังห้ามไม่ให้ตัวเองร้องไห้ แต่มันเหมือนยิ่งห้ามน้ำตามันก็จะไหลออกมาให้ได้ บ้าจริง!"อย่ามาขอโทษ...ในวันที่....""มันจะไม่มีวันนั้น" ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดจบ พี่ซันก็พูดแทรกขึ้นมาก่อน พูดจบพี่ซันก็เดินเข้าไปในผับส่วนฉัน น้ำตาฉันไหลลงมาอาบแก้มทั้งสองข้างแล้วตอนนี้ เอาเถอะริน ดีแล้วแหละที่พี่ซันพูดแบบนี้ ฉันจะได้ไปเมืองนอกแบบไม่ต้องห่วงอะไรอีกฉันยกมือขึ้นปาดน้ำตา สำรวจดูตัวเองในกระจกเติมหน้าเติมปากนิดหน่อยแล้วเดินเข้าไปด้านในผับ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02
  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 68 คลิป

    ณ กรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษตอนนี้เวลา18:30 ฉันกับแอมเพิ่งมาถึง เรื่องบ้านฉันจัดการซื้อไว้ก่อนจะมาที่นี่แล้ว บ้านก็ไม่ได้หลังใหญ่อะไรมากมาย เป็นบ้านสองชั้น มีสนามหญ้าเล็กๆหน้าบ้าน แล้วก็มีสระว่ายน้ำ เอาแค่พออยู่วันก่อนฉันติดต่อจ้างแม่บ้านมาทำความสะอาดบ้านแล้วเรียบร้อย เพราะมาถึงจะได้อยู่เลยไม่ต้องทำความสะอาดให้เหนื่อย"แอม แกเรียนไหมเดี๋ยวฉันออกค่าเทอมให้""ไม่ดีกว่า หนังสือฉันก็อ่านออกไม่รู้จะเรียนไปทำไมหนักหนา"ฉันถอนหายใจออกมายาวๆกับคำตอบของแอม มันบอกฉันตั้งแต่แรกแล้วแหละว่าจะไม่เรียนต่อ ฉันพยายามพูดพยายามตื้อให้มันมาเรียนกับฉันก็ไม่ยอม"เอาน่า ฉันจะมาสร้างแลนด์มาร์คใหม่ที่นี่" แอมเชิดหน้าขึ้นเหมือนกำลังภูมิใจในคำพูดของตัวเองอยู่ฉันได้แต่ส่ายหัวไปมา ฉันบังคับอะไรมันไม่ได้หรอก"แกจะไปฝากครรภ์วันไหนริน...?""พรุ่งนี้ เพราะเดี๋ยวฝากครรภ์เสร็จฉันต้องไปสมัครเรียนต่อด้วย""อ๋อโอเคๆ"ตอนแรกฉันคิดว่าไว้คลอดก่อนค่อยเรียนต่อ แต่พอมาคิดๆดูอีกที ฉันว่าท้องยังไม่โตก็เรียนก่อนดีกว่า เอาไว้พอท้องโตค่อยจ้างอาจารย์พิเศษมาสอน"งั้น แกนั่งพักไปก่อนนะ ฉันไปซื้อของมาใส่ตู้เย็นไว้ก่อน""ไปถูกเหรอ...?""

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02
  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 69ยังรอ

    ฉันกดปิดหน้าจอโทรศัพท์แล้วกำโทรศัพท์ในมือแน่นฉันค่อยๆหลับตาลงช้าๆปล่อยให้น้ำตามันไหลออกมาตามความรู้สึก มันเป็นความรู้สึกที่จุกไปทั่วทั้งอก เจ็บร้าวไปทั่วทั้งหัวใจเมื่อไหร่กัน เมื่อไหร่พี่ซันจะตาสว่างสักที เมื่อไหร่จะเชื่อว่าฉันไม่ได้ทำอะไรต่ำๆแบบนั้น เมื่อไหร่จะรู้ตัวสักทีว่าตอนนี้เขากำลังทำให้ฉันกับลูกเสียใจขนาดไหนถ้าไม่รีบมาง้อ ฉันจะตัดเขาออกไปจากความรู้สึกของฉันจริงๆแล้วนะ มันทรมานจะตายอยู่แล้ว แค่เห็นพี่ซันกับอีจินเดินด้วยกันยังเจ็บ นี่มาเป็นคลิป มันพูดอะไรไม่ออกเลยจริงๆติ๊ง~ติ๊ง~ติ๊ง ~ เสียงแชทโทรศัพท์ฉันเข้ารัวๆ ฉันค่อยๆยกมือข้างที่กำโทรศัพท์อยู่ขึ้นมา แล้วกดเข้าไปดูแชทอีกครั้งรู้ทั้งรู้ว่าจะต้องเจอกับอะไร แต่ก็ยังจะเปิดดู คลิปที่ส่งมาสามคลิป มันเป็นคลิปที่จินมันครางชื่อพี่ซันเสียงกระเส่า แล้วก็เสียงเนื้อกระทบเนื้อ เหมือนเดิมแต่เสียงครางคำที่พูดจะแตกต่างกัน แต่ทุกคลิปจะเรียกชื่อพี่ซัน ได้ยินแค่เสียงของอีจินมันเห่าหอนสมใจมันแล้วแหละ มันชนะแล้ว มันชนะฉันแล้ว"ฮึก...ฮือๆ...ฮึก" ฉันร้องไห้สะอื้นออกมาจนสุดเสียงมือข้างหนึ่งของฉันกำลังกุมหัวใจตัวเองไว้เพราะตอนนี้มันเจ็บ มันรู้สึ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02
  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 70 ใครตาม

    ฉันยืนนิ่งไม่ได้เชิญให้เขาเข้ามาในบ้าน แต่ขุนเขากลับเดินแทรกเข้ามาด้านในแล้วก็เดินไปนั่งตรงโซฟาตัวใหญ่ เขานั่งเอนหลังเอาเท้าขึ้นมาพาดกับโต๊ะวางของหน้าโซฟา เหมือนตัวเองเป็นเจ้าของบ้านยังไงอย่างงั้น"นายมาทำไม""ไอ้ป่าให้ฉันมาดูแลเธอ""ไม่ต้อง! กลับไป ฉันดูแลตัวเองได้""ได้ไง ฉันตกลงกับมันแล้วถ้าฉันยอมมาดูแลเธอจนเธอคลอด มันจะคุยกับพ่อเรื่องเปิดผับที่ไทยให้ฉัน ถ้าฉันกลับฉันก็อดเปิดผับดิ"ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรออกหาพี่ป่า แล้วเดินออกมาคุยหน้าบ้านฉัน "พี่ป่า พี่ป่าส่งขุนเขามาทำไม"พี่ป่า "ก็ให้ไปดูแลเธอไง ฉันเป็นห่วงผู้หญิงสองคนมันอันตราย ให้ไอ้เขาไปอยู่ด้วยแหละดีแล้ว"ฉัน " แต่พี่ป่า...."พี่ป่า "เอาน่าริน เธออย่าดื้อนักเลย แค่นี้ก่อนนะ ฉันทำงานอยู่"ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด....~ วางสายฉันถอนหายใจออกมายาวๆแล้วเดินกลับเข้าไปในบ้าน ขุนเขาก็ยังนั่งอยู่ท่าเดิม ไม่คิดจะเกรงใจฉันหน่อยหรือไงกัน"ฉันอายุมากกว่าเธอหนึ่งปี" ขุนเขาพูดขึ้น"อื้ม""เราเรียนที่เดียวกัน""อื้ม""นี่ เธอ! ไม่คิดจะพูดคำอื่นบ้างหรือไง" ขุนเขามองฉันแบบหงุดหงิด"ริน ฉันมีอะไรจะเล่..."แอมเปิดประตูบ้านเข้ามา พูดยังไม่ทันจบประโยคก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02
  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 71 [ Talk Sun ]

    ฉันนั่งรอขุนเขาประมาณยี่สิบนาที เขาก็เดินกลับมาแล้วก็นั่งลงตรงข้ามฉัน เขามีอาการหอบหายใจแรงนิดหน่อย คงจะเหนื่อยจากการวิ่งไล่ตามคนที่ถ่ายรูปเรา"จับได้ไหม รู้ไหมว่าเป็นใคร เขาต้องการอะไร มาถ่ายรูปเราทำไม" พอขุนเขามาถึงนั่งยังไม่ทันจะหายหอบฉันก็ยิงคำถามใส่รัวๆ"ไม่รู้ตามไม่ทันมันวิ่งเร็วฉิบ!""ไม่ได้เรื่อง""อ้าว เก่งจริงทำไมเธอไม่วิ่งตามไปเองละ""ฉันท้องอยู่""เหอะ!"พรึ่บ! ขุนเขาลุกขึ้นยืนเต็มตัว"กลับบ้านเถอะ""อื้ม"ระหว่างทางเดินไปขึ้นรถฉันคิดทบทวนเรื่องที่มีคนแอบถ่ายรูปฉัน สองเดือนมานี้เวลาฉันออกจากบ้านไปที่ไหนฉันจะรู้สึกเหมือนมีคนคอยตามตลอดเวลา แล้วก็มีคนแอบถ่าย ตอนแรกฉันไม่มั่นใจจนมาถึงวันนี้ฉันมั่นใจแล้วว่ามีคนตามฉันจริงๆณ บ้านของฉัน ในกรุงลอนดอน...พอมาถึงขุนเขาก็เดินขึ้นห้องนอนตัวเองไปเลย เขาเป็นแบบนี้ตั้งแต่มาอยู่แรกๆแล้วแหละ เขาไม่มาวุ่นวายอะไรกับฉันหรอก ถึงเขาจะปากไม่ค่อยดี แต่ก็ไม่ได้ก่อกวนทำให้ฉันหนักใจ ซึ่งเป็นแบบนี้มันดีมาก แต่เสียอย่างเดียวเรื่องผู้หญิง เขาชอบนัดผู้หญิงมาที่บ้าน แล้วก็กินตับกันเสียงดังไม่เกรงใจใครเลย"แอม วันนี้มีคนแอบถ่ายรูปฉันด้วย""หื้ม ใคร โรคจิต

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02
  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 72 ทำไงได้ ฉันอยากเจอพี่ซัน

    [ Talk Rin ]หกเดือนผ่านไป...ตอนนี้ฉันท้องได้หกเดือนแล้วท้องโตขึ้นมากทำให้ฉันต้องจ้างอาจารย์พิเศษมาสอนที่บ้านแทนที่จะไปเรียนที่มหาลัยที่ผ่านมาฉันยังคงรักและคิดถึงพี่ซันตลอด แต่ฉันคิดว่าความหวังที่พี่ซันจะกลับมาหาฉันกับลูกมันคงไม่มีแล้ว นี่มันผ่านไปตั้งหกเดือนแล้วไม่มีวี่แววว่าพี่ซันจะมาหาฉันเลยไม่คิดเลยว่าเรื่องเข้าใจผิด เรื่องที่ฉันโดนใส่ร้าย มันจะทำให้พี่ซันเชื่อฝังใจขนาดนี้ มันคงไม่มีใครเปลี่ยนความคิดของพี่ซันได้หรอกตอนนี้ไม่มีคนตามถ่ายรูปฉันแล้ว หรือยังตามอยู่ฉันก็ไม่รู้เพราะฉันไม่ค่อยได้ออกไปไหน ถ้าหมอไม่นัด ฉันก็อยู่แต่ในบ้านแล้วก็มีเรื่องที่แปลกอยู่เรื่องหนึ่ง คือจะมีเบอร์แปลกโทรมาหาฉันบ่อยมาก โทรมาไม่พูดอะไรเหมือนเดิม จนฉันไม่รับเบอร์แปลกเลย แอมบอกว่าคงเป็นพวกโรคจิตฉันก็คิดแบบนั้น ฉันเคยให้ขุนเขารับสายให้ พอปลายสายได้ยินเสียงของขุนเขาก็วางสายไปเลยฉันอยากจะเปลี่ยนซิมใหม่แต่ถ้าเปลี่ยนฉันก็กลัว กลัวว่าพี่ซันนะติดต่อฉันไม่ได้ ฉันบ้าใช่ไหม หกเดือนแล้วที่พี่ซันไม่เคยติดต่อมา ฉันรออะไร เฮ้อ..หลังจากเรียนเสร็จคุณอาจารย์กลับไปแล้ว วันนี้ฉันอยู่บ้านคนเดียว แอมมันออกไปข้างนอก ส่วน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02
  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 73ประเทศไทย

    ช่วงสายๆของอีกวัน...วันนี้ฉันอยู่บ้านกับแอมสองคนเพราะขุนเขาไปเรียน และมันก็เหมือนเดิมไวท์มาหาฉันที่บ้าน วันนี้ฉันไม่มีเรียนไวท์ซื้อพวกชุดเสื้อผ้าเด็กมาให้ฉันด้วย อ้อ ลืมบอกไปว่าฉันได้ลูกชายนะ"จะซื้อมาทำไม ฉันซื้อเองได้" ฉันพูดบอกไวท์"ก็ผมอยากซื้อ""รับๆไปเถอะน่าริน น้องมันอุตส่าห์ซื้อมาให้" แอมพูดสมทบเหอะ! เข้ากันดีจริงๆ มันหน้าจะจับมัดหัวจุ้มกันให้หมด ทั้ง แอม ขุนเขา แล้วก็ไวท์ เข้าขากันดีจริงๆ"งั้นคุยกันไปก่อนนะ เดี๋ยวฉันขึ้นห้องไปนอนก่อน ง่วง^_^""แอม !!" ฉันเรียกชื่อแอมเสียงแข็งหลังจากแอมเดินขึ้นไปบนห้องไวท์นั่งลงตรงหน้าฉัน เขาเอามือขึ้นมาลูบท้องฉันเบาๆแล้วก็เอาหน้ามาแนบกับท้องของฉัน ฉันตกใจมากที่เห็นไวท์ทำแบบนี้เพราะเขาไม่เคยมาทำอะไรอย่างนี้เลย นี่เป็นครั้งแรกฉันขยับตัวออก"ลูกไม่เห็นดิ้นเลย" ไวท์มองฉันทำหน้างอแก้มป่องตึก! ตึก!"อ๊ะ..!!" พอฉันขยับตัวหนีไวท์สักพักลูกก็ดิ้น ถีบท้องแรงมาก"อะไรกัน ทำไมพอผมเอาหน้าออกแล้วดิ้นอะ" ไวท์มองที่ท้องฉัน ท้องฉันกำลังเคลื่อนไหวตามแรงดิ้นของลูกชายตัวน้อยที่อยู่ในท้อง"อื้อ พี่ริน พี่จะกลับไทยวันไหนผมจะจองไฟลต์บินให้""ไม่ต้อง""ผมก็แค

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02
  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 74[พบเจอ เจ็บปวด ตัดใจ ความจริง]

    ตอนนี้รถหรูของพี่ป่ากำลังจอดอยู่ฝั่งตรงข้ามของหน้าบ้านพี่ซันฉันนั่งมองรั้วบ้านของพี่ซันอยู่นานมาก ไม่มีวี่แววว่าจะเจอพี่ซันเลยตลอดเวลาที่นั่งอยู่ในรถลูกดิ้นเป็นระยะๆ คงจะรู้ว่าตอนนี้ฉันกำลังรอที่จะเจอพ่อของเขาอยู่"กลับเถอะริน รอมาสองชั่วโมงแล้วนะ""อีกสักพักได้ไหมพี่ป่า""เธอนี่นะ" พี่ป่าส่ายหน้าไปมาพร้อมกับถอนหายใจออกมายาวๆฉันรู้ว่าฉันมันดื้อ บอกไปก็เท่านั้นฉันไม่ฟังหรอก ขอแค่ได้เห็นรถของพี่ซันก็ยังดีฉันนั่งรอต่ออีกประมาณชั่วโมงกว่า ไม่มีวี่แววว่าจะได้เห็นแม้แต่รถของพี่ซันเลย เขาไปไหนของเขากันนะ วันนี้ไม่มีเรียนไม่ใช่หรือไง"ริน กลับเถอะ""ก็ได้ค่ะ" ฉันก้มหน้าตอบพี่ป่ารถหรูเคลื่อนผ่านหน้าบ้านพี่ซันช้าๆ ฉันเงยหน้าขึ้นไปมองอีกครั้ง แต่ก็ไม่เจออะไรนอกจากความว่างเปล่า"เฮ้อ..." ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ"ถ้ามันรู้ความจริง เดี๋ยวมันก็หายโกรธเธอเองนั่นแหละ"ฉันเงียบไม่พูดอะไรตอบพี่ป่าแล้วเมื่อไหร่ละ เมื่อไหร่พี่ซันจะรู้ความจริง มองไปทางไหนฉันก็ไม่เห็นอะไรเลยมันมืดมนไปหมด ถึงจะรู้ว่าไวท์คือลูกชายของเจ้าของโรงแรมที่เกิดเรื่องวันนั้น แต่ถ้าไวท์ไม่ยอมช่วย ทุกอย่างก็เท่ากับศูนย์ณ คฤหาสน์หลัง

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02

บทล่าสุด

  • ผู้หญิงขายตัว   ตอนพิเศษ1 ย้อนวันวาน(ไอ้คนขี้หวง)

    เรื่องเล่าจากภวริน....ย้อนกลับไปสามปีที่แล้ว ตอนที่มหาวิทยาลัยเปิดเทอมได้อาทิตย์แรก ฉันเรียนปีสองนะเพราะปีหนึ่งฉันเรียนที่อังกฤษแล้วก็ย้ายมาที่ไทย ส่วนพี่ซันอยู่ปีสามขอบอกว่าพี่ซันตามติดฉันยิ่งกว่าอะไร คือถ้าว่างต้องมาหาฉัน ไม่ไปอยู่กับเพื่อน แต่มันก็เป็นเรื่องปกติของเขานั่นแหละ เรามีลูกด้วยกันแล้วนิมันก็ไม่แปลกที่เราจะตัวติดกันอยู่มหาวิทยาลัยขอบอกว่าพี่ซันฮอตมาก ฮอตยิ่งกว่าตอนเรียน ม.ปลายซะอีก ขนาดพวกชะนีรู้ว่าพี่ซันมีลูกแล้วพวกนางยังโนสนโนแคร์ จ้องจะงาบอย่างเดียวสักวันฉันจะจิกหัวพวกมันมาตบรายบุคคล ยุ่งกับใครไม่ยุ่งมายุ่งกับผัวของอีริน ถึงพี่ซันจะไม่สนใจพวกนางก็เถอะ แต่ฉันไม่ชอบให้มาอ่อย ผัวใครๆก็รักฉันถูกพี่ซันสั่งห้ามไม่ให้ใส่กระโปรงสั้นห้ามใส่เสื้อรัดหน้าอก คือฉันใส่ชุดนักศึกษากระโปรงยาวถึงตาตุ่ม แถมเสื้อไซซ์เอ็กซ์แอล อยากร้องไห้มาก แต่ก็ขัดไม่ได้"ริน กินข้าวไหมเดี๋ยวพี่ไปซื้อมาให้""ไม่เอารินไม่หิว""กินพี่ไหม ^_^"ไม่พูดเปล่าค่ะ มือหน้าของพี่ซันวางตรงขาฉันแล้วก็ลูบไปมา"บ้า นี่มันมหาลัยนะ" ฉันมองหน้าพี่ซันแบบดุๆ"งั้นไปโรงแรมกัน^_^""พี่ซัน..." ฉันเรียกชื่อพี่ซันเสียงแข็ง

  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 92 The End

    ณ ประเทศไทยพอมาถึงไทยมีคนขับรถของที่บ้านฉันมารอรับอยู่แล้ว พ่อกับแม่ของพี่ซันก็รออยู่ที่บ้านของฉันแล้วตอนนี้"หม่ำ หม่ำๆ" นักรบควานมือมาจับที่น่าอกของฉันแล้วก็ซบหน้าลงมา"เดี๋ยวขึ้นรถก่อนนะครับ เดี๋ยวแม่เอานมให้กินน่า""แมะ หม่ำๆ~" ดูท่าคงจะหิวจริงๆ"รีบไปรถเถอะ"พี่ซันหันมาบอกฉัน ฉันพยักหน้าตอบพอขึ้นมาบนรถฉันก็เอานมให้นักรบกิน จากนั้นเด็กอ้วนก็หลับคาอกฉันไปเลย"ปวดแขนไหม เดี๋ยวพี่อุ้มลูกให้""ไม่เป็นไรค่ะ^_^"ณ คฤหาสน์หลังใหญ่ บ้านของฉัน...พ่อกับแม่ของพี่ซันแล้วก็ป้านมยืนรอรับอยู่หน้าบ้านจากนั้นเราก็เดินไปนั่งคุยกันที่ห้องนั่งเล่น นักรบตื่นแล้ว แถมยังมองไปรอบๆบ้านตาแป๋วเลยคงจะแปลกตา"ไหนๆ ปู่ขออุ้มหน่อย"พ่อพี่ซันอ้ามือมาอุ้มนักรบ"เอ่อ หน้าเหมือนปู่มันเลยเว้ย""เหมือนผมดิพ่อ" พี่ซันทำหน้างอคือไม่ได้เลยนะ ถ้าใครพูดว่าลูกหน้าเหมือนคนอื่น พี่ซันไม่ยอมฉันกับแม่มองหน้ากันแล้วก็ยิ้มๆ ฉันละสายตาออกจากแม่ของพี่ซันแล้วก็หันไปหาป้านม"รินคิดถึงป้านมจังเลยค่ะ^_^" ฉันเดินไปสวมกอดป้านม"ป้าก็คิดถึงคุณหนูเหมือนกันค่ะ""ลูกรินหล่อไหมคะ^_^" ฉันผละกอดออกแล้วถามป้านม"น่ารักน่าชังมากเลยค่ะคุณหน

  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 91Nc18+

    มือหน้าของพี่ซันลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างของฉัน มันทำให้ฉันอดที่จะมีอารมณ์ร่วมกับพี่ซันไม่ได้จริงๆเสื้อผ้าของเราทั้งคู่ถูกถอดออกแล้วโยนทิ้งข้างเตียงอย่างไม่ใยดี นิ้วเรียวของพี่ซันกำลังชักเข้าออกตรงน้องสาวฉันรัวๆ ฉันต้องเอามือขึ้นมาปิดปากตัวเองไว้เพราะกลัวว่าจะร้องครางเสียงดังแล้วลูกจะตื่น"รัดนิ้วพี่แน่นมากริน" พี่ซันโน้มใบหน้ามากระซิบที่หูฉันเสียงกระเซ่า"ระ รินเสียว อ๊า~" พี่ซันชักนิ้วเข้าออกรูเสียวของฉันรัวๆ"ถึงตาพี่แล้วนะ"พี่ซันชักนิ้วออกแล้วก็จับขาฉันแยกออกจากกัน พี่ซันเอาท่อนเอ็นถูๆตรงร่องเสียว ก่อนจะค่อยๆกดท่อนเอ็นดันเข้ามา"อื้อ ระ รินเจ็บพี่ซัน"ฉันจิกแขนพี่ซันจนเป็นรอย เพราะมันรู้สึกเจ็บแล้วก็แสบตรงน้องสาวมากๆกึด! กึด! พรวด! ท่อนเอ็นอันใหญ่ของพี่ซันถูกยัดเข้ามาจนมิด"อ๊า แน่นฉิบ~"ฉันกำผ้าปูที่นอนแล้วเม้มปากแน่น เพราะมันเจ็บมากจริงๆ ฉันไม่ได้มีอะไรกับพี่ซันเกือบปีนึงได้มั่งตรับ ตรับ ตรับ~ พี่ซันกระแทกท่อนเอ็นเข้ามารัวๆ ตอนนี้ฉันรู้สึกเสียวๆปนกับเจ็บนิดๆ"บะ เบา ดะ เดี๋ยวลูกตื่น อ๊ะ อ๊าง~""อื้ม ซี๊ด~"ยิ่งเหมือนห้ามยิ่งยุพี่ซันกระแทกท่อนเอ็นเข้ามารัวกว่าเดิม เสียงเนื้อกระทบ

  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 90 ออกจากโรงพยาบาล

    "ค่ะ รินจะแต่งงานกับพี่^_^"พี่ซันคลี่ยิ้มออกมาอย่างดีใจ แล้วก็ประทับจูบลงมาที่ริมฝีปากของฉันอีกครั้งเช้าวันใหม่...."อยู่ต่ออีกหน่อยไม่ได้เหรอริน"ตอนนี้พี่ซันกำลังนั่งหน้าบึ้งหน้างอ ไม่อยากให้ฉันกลับบ้าน"ไม่ได้ค่ะ รินต้องกลับไปปั้มนมให้ลูกนะพี่ซัน""แล้วจะมาโรงพยาบาลอีกตอนไหน""รินคงต้องอยู่กับลูกก่อน เดี๋ยวแม่มาเฝ้านะคะ""พี่อยากให้รินอยู่กับพี่""แล้วลูกละพี่ซัน พี่เป็นพ่อคนแล้วนะ จะมามัวเอาแต่ใจตัวเองแบบนี้ไม่ได้" ฉันมองพี่ซันสายตาดุๆ"ครับ ก็ได้" พี่ซันก้มหน้าตอบ"งั้นรินกลับบ้านก่อนนะคะ""มากอดก่อน" พี่ซันอ้าแขนให้ฉันเข้าไปสวมกอดฉันยิ้มแล้วก็ส่ายหน้าไปมา นิสัยเหมือนเด็กจริงๆ"อย่าไปนานนะ พี่คิดถึง ใจจะขาดถ้าไม่เห็นหน้าริน""เวอร์ !!"พี่ซันกอดฉันแน่น"ปล่อยได้แล้ว รินจะกลับบ้าน"พี่ซันปล่อยกอดออกแล้วก็มองหน้าฉันแบบไม่อยากให้ฉันไปเลยจริงๆ ฉันก็อยากจะเฝ้าพี่ซัน แต่ทำไงได้ ลูกยังเล็กอยู่ณ บ้านของฉันที่กรุงลอนดอน...ตอนนี้ฉันกำลังนั่งให้ลูกอยู่ ส่วนแม่ออกไปเฝ้าพี่ซันที่โรงพยาบาลแล้ว"ริน เดี๋ยวเดือนหน้าฉันต้องกลับไทยนะ" แอมหันมาบอกฉัน"อื้อ แล้วกลับไปทำไมอะ?" ฉันถามกลับอย่างสงส

  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 89 นอยด์

    นี่ฉันกลายเป็นคนกลัวพี่ซันตั้งแต่เมื่อไหร่กันฉันลุกขึ้นจากเก้าอี้ยืนขึ้นเต็มตัวแล้วโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้ๆพี่ซัน ตอนนี้ใบหน้าของฉันกับพี่ซันอยู่ในระดับเดียวกัน"ชักช้า !!"หมับ! ยังไม่ทันที่ฉันจะทำอะไร พี่ซันก็เอามือขึ้นมากดศีรษะของฉันลง ทำให้ปากของเราประกบกันพี่ซันบดขยี้จูบฉันอย่างหื่นกระหาย ลมหายใจที่ติดขัดของพี่ซันรดมาที่ใบหน้าฉันกำลังทำให้ใบหน้าฉันร้อนผ่าวสติหลุดไปชั่วขณะ"อื้ม..."พี่ซันครางออกมาในลำคอเบาๆเมื่อเขารู้สึกพอใจกับรสจูบในตอนนี้พรึ่บ! ฉันเรียกสติกลับมาแล้วดันพี่ซันออก ฉันหอบหายใจแรง จูบเมื่อกี้ของพี่ซันมันเป็นจูบกระชากวิญญาณจริงๆ"ทำไม...!!" พี่ซันถามเสียงเเข็ง"พี่ป่วยอยู่ไม่ใช่หรือไง""พี่ป่วย แต่ไอ้นี่มันไม่ได้ป่วย" พี่ซันชี้ไปที่เป้าของตัวเอง ตอนนี้มันพองตัวจนแทบจะแทงทะลุผ้าห่มของโรงพยาบาลอยู่แล้ว"แต่รินเพิ่งคลอด หมองดมีให้เพศสัมพันธ์""โกหก..." พี่ซันมองฉันแบบไม่เชื่อในคำพูดของฉัน"รินไม่ได้โกหกถ้าพี่ไม่เชื่อพี่ก็ถามหมอดูสิ"พี่ซันทำหน้างอใส่ฉัน"พี่ซันเอาไว้เราหายดีกันทั้งคู่แล้วค่อยมีอะไรกันดีกว่าเนอะ^_^""มันนาน เอาวันนี้ไม่ได้เหรอริน พี่ทนมาเกือบปีแล้วนะ" พี

  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 88 อยากเจอหน้าลูก

    พี่ซันยกมือขึ้นมาลูบหัวฉัน มันรู้สึกอบอุ่นแบบบอกไม่ถูก ที่ผ่านมาทั้งฉันและพี่ซันห่วงแต่ยึดติดกับทิฐิของตัวเองมากจนเกินไป"อย่านอนนานแบบนี้อีกนะรินคิดถึง...ฮึก""พี่ก็คิดถึงรินเหมือนกัน"ฉันผละกอดออก พี่ซันเอื้มมือมาเช็ดน้ำตาให้ฉันอย่างแผ่วเบา"หะ ให้อภัยพี่แล้ว รินพูดจริงนะ" พี่ซันน้ำตาคลอ"ถ้าไม่หายโกรธรินจะมาเฝ้าพี่รินจะมาร้องไห้แบบนี้ทำไม"".....""ป่านนี้รินคงหาผัวใหม่ไปแล้วแหละ""ก็ลองดูสิ จะสั่งฆ่าแม่งให้หมด" พี่ซันจ้องหน้าฉันตาเขม็ง"ทำเป็นเก่ง""ก็เอาดิ แล้วจะรู้ว่าพี่พูดจริงหรือพูดเล่น""พี่ให้รินมีผัวเพิ่มจริงๆเหรอ ใจดีจัง^_^""ริน...!!" พี่ซันเรียกชื่อฉันเสียงแข็ง"โอ๋ รินพูดเล่น""เหอะ....รู้ไหมว่าพี่คิดมากจริงๆ""มีลูกขนาดนี้แล้ว ยังจะให้รินมีคนใหม่อีกหรือไง พ่อของลูกก็อยู่ตรงนี้ทั้งคน"พี่ซันคลี่ยิ้มหวานให้ฉันทันทีที่ฉันพูดจบ ความรู้สึกตอนนี้มันมีความสุขมาก ฉันไม่ได้มีความสุขแบบนี้มานานเท่าไหร่แล้วนะ"เดี๋ยวรินตามหมอมาตรวจพี่ก่อนนะ""พี่อยากเห็นหน้าลูกจัง...""เดี๋ยวก็ได้เจอค่ะ^_^"ฉันยิ้มหวานให้พี่ซัน แล้วเอื้อมมือไปกดปุ่มบ่นหัวเตียงเรียกหมอพี่ซันถูกพยาบาลพาตัวไปตรวจเช

  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 87ทำไมไม่บอกกันสักคำ

    แม่พี่ซันเดินมาหยุดตรงหน้าฉัน"สะ สวัสดีค่ะคุณแม่""ไหน แม่อยากเห็นหน้าหลานพาแม่เข้าไปดูหน่อยลูก" แม่ยิ้มกว้างให้ฉัน"อะ ค่ะๆ"ฉันเดินนำแม่พี่ซันเข้ามาในบ้านแบบงงๆ หรือว่าพี่ซันจะส่งให้แม่มาดูลูกหึ! คงจะไม่กล้ามาเองละสิถ้าพี่ซันมาด้วยตัวเองนะ ฉันสาบานว่าฉันจะเอาน้ำสาดไล่เขาจริงๆภายในบ้านทุกคนมองแม่พี่ซันด้วยความสงสัยเหมือนกันหมด ฉันเองก็ไม่ต่างกันแม่พี่ซันชะโงกหน้าไปมองในเปล แล้วก็คลี่ยิ้มออกมาอย่างพอใจ"เหมือนตาซันตอนเด็กๆไม่มีผิด...""....""ตั้งชื่อว่าอะไรลูก""นักรบค่ะ""อื้อ ชื่อนี้ตาซันก็บอกให้แม่มาบอกหนูก่อนที่ตาซันจะผ่าตัด""แต่แม่ไม่มีเวลาเลย แม่ยุ่งๆกับเรื่องผ่าตัดของตาซัน""ผะ ผ่าตัด ผ่าตัดอะไรคะ?" ฉันขมวดคิ้วเข้าหากันแล้วมองหน้าแม่พี่ซันอย่างแปลกใจที่คุณแม่พี่ซันพูดมันหมายความว่ายังไง!"เฮ้อ..." แม่ถอนหายใจออกมาเหมือนกำลังกังวลอะไรอยู่สักอย่างยิ่งอาการแม่พี่ซันเป็นแบบนี้ฉันยิ่งรู้สึกใจคอไม่ดีขึ้นมาซะอย่างนั้น พี่ซันเป็นอะไร ทะ ทำไมต้องผ่าตัด"เกิดอะไรขึ้นคะ...พี่ซัน พะ พี่ซันเป็นอะไรคะแม่"ฉันพูดถามแม่ด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ ใจฉันเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ"เมื่อเดือนก่อ

  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 86 มาทำไม

    "เฮ้อ..." แอมถอนหายใจออกมายาวๆ สายตายังคงจับจ้องที่ลูกชายตัวน้อยของฉันอยู่"แกจะตั้งชื่อว่าอะไรริน""นักรบ ฉันจะตั้งชื่อลูกว่านักรบ" พูดจบฉันก็ก้มมองหน้าลูกชายของฉันที่กำลังนอนหลับปุ๋ยอยู่ชื่อนี้พี่ซันเป็นคนตั้งให้ นี่คือสิ่งสุดท้ายที่ฉันจะให้ลูกจดจำเขา ลูกจะรู้แค่พ่อของเขาเป็นคนตั้งชื่อให้แค่นั้นตอนนี้ฉันออกจากโรงพยาบาลแล้ว ออกมาได้1อาทิตย์แล้ว"แง๊ แง๊ ~" ตอนนี้เสียงลูกชายตัวนอยของฉันดังลั่นไปทั่วบ้านคงจะหิวนมอีกแล้วละสิถึงร้องดังขนาดนี้"โอ๋ๆ หิวนมเหรอครับลูกแม่"ฉันค่อยๆช้อนมือสองมืออุ้มลูกขึ้นมาไว้ที่อก แล้วก็เอานมให้กินครั้งแรกของการให้นมลูกมันจะรู้สึกเจ็บแปลบๆปวดที่ทรวงอกจากแรงดูดของลูก แต่พอผ่านไปสักพักร่างกายฉันมันก็เริ่มคุ้นชินฉันมองดูลูกน้อยกินนมด้วยหัวใจที่พองโต ฉันมีความสุขทุกครั้งที่ได้เห็นหน้าลูก ได้มองลูกกินนมแบบนี้ มันทำให้ฉันลืมอะไรไปหลายอย่างเลย ตอนนี้ฉันมีแต่ลูก ฉันก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว"กินเก่งจริงๆเลยนะเรา" ฉันเอามือเขี่ยแก้มที่ขาวเนียนแถมยังนุ่มมากๆของลูกน้อยไปมา แล้วฉันก็คลี่ยิ้มออกมาอย่างมีความสุข"ริน..."ฉันมองแอมด้วยสายตาดุๆ เพราะจู่ๆมันก็โผล่พรวดเข้

  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 85 เงียบหาย(คลอด)

    [Talk Rin]พอมาถึงบ้านเห็นประตูหน้าบ้านเปิดไว้อยู่ นี่เปิดไว้รอโจรมาปล้นหรือไงกัน คอยดูเถอะเห็นหน้าพี่ซันจะบ่นให้ฉันเดินเข้ามาด้านในบ้านไม่เจอพี่ซัน ปกติพี่ซันจะนั่งดูทีวีอยู่ชั้นล่างของบ้าน สงสัยจะอยู่บนห้อง"ริน หิวไหม" แอมหันหน้ามาถามฉัน"ยังไม่หิว เดี๋ยวฉันขึ้นห้องก่อนนะ""แหมๆ ปากบอกไม่สนใจ แล้วจะขึ้นไปหาเขาทำไมคะ?" แอมหันมาพูดแล้วก็ยิ้มๆ"ฉันง่วง !! ""จ้า ง่วงก็ง่วง"ฉันเบื่อที่จะต่อปากต่อคำกับแอม เลยตัดบทด้วยการเดินขึ้นมาบนห้องภายในห้องนอน....ไม่มีวี่แววของพี่ซันเลย ข้างล่างก็ไม่อยู่ ในห้องก็ไม่อยู่ ไปไหนของเขากันตอนเย็น...ตอนนี้ฉันกับแอมกำลังนั่งกินข้าวกันอยู่ นี่ก็ใกล้ค่ำแล้วไม่มีวี่แววของพี่ซันเลย"ริน ไม่บอกพี่ซันลงมากินข้าวด้วยละ แกใจร้ายอีกแล้วนะ""พี่ซันไปไหนก็ไม่รู้" ฉันพูดพร้อมกับเขี่ยข้าวในจานไปมา"อ้าว แล้วพี่ซันไปไหน ฉันก็นั่งอยู่ข้างล่างตลอดไม่เห็นว่าพี่ซันจะเดินลงมาจากบนบ้านเลย""พอกลับมาฉันก็ไม่เจอพี่ซันแล้วไม่รู้ว่าไปไหน""คงไปธุระแหละเดี๋ยวก็มา กินๆข้าวต่อเถอะ"ธุระอะไรกัน พี่ซันมีเพื่อนที่นี่หรือไง ก็ไม่มีนิ นี่มันอังกฤษนะไม่ใช่ไทยสักหน่อยเฮ้อ ทำไมมันรู

DMCA.com Protection Status