Share

เด็กมันร้าย - 83

#กรุงเทพ

ฉันมาส่งตุลที่อู่ ตอนแรกจะไปส่งเขาที่บ้านแต่เจ้าตัวไม่ยอม จะพาไปโรงพยาบาลก็ดื้อรั้นงอแงไม่ยอมไป เหนื่อยใจกับเขามากจริง ๆ

“มีอะไรก็โทรหากันนะไม่ต้องโทรหาพี่” ฉันพูดทิ้งท้ายเมื่อมาส่งเขาภายในห้องแล้ว

“จะไปไหนมันดึกแล้วเดี๋ยวค่อยกลับบ้านพรุ่งนี้เช้าก็ได้”

“จะไปคลับ” ฉันตอบปัด ๆ ยังไม่ทันจะได้เดินไปไหนตุลก็รั้งแขนเอาไว้

อีกแล้ว!! เขาใช้สายตาละห้อยมองฉันอีกแล้ว

“ไม่อยากให้ไป” ตุลบอกเสียงเบา ตอนนี้เขาทำตัวเหมือนเด็กมากจริง ๆ

“พี่จะไปหาเฮีย”

“ไม่อยากให้ไปจริง ๆ นะ” เขายังไม่รู้ว่าตอนนี้ฉันตัดสินใจจะให้โอกาสแก้ตัวก็เลยงอแง ฉันเองก็คิด ๆ อยู่ว่าจะเอาแบบไหนดี ยังไม่ตัดสินใจซะทีเดียว

“ขอนอนตักได้ไหม”

“อย่าเรื่องเยอะ”

“ไม่ได้เรื่องเยอะ ขอดี ๆ”

ถึงปากจะบ่นแต่สุดท้ายฉันก็ใจอ่อน ก่อนจะหย่อนก้นนั่งลงบนเตียงแล้วตุลก็ค่อย ๆ ขยับศีรษะมาวางบนตักของฉัน

“นิ่มกว่าหมอนอีก”

“เดี๋ยวนี้หัดพูดเอาใจเก่งนะ ทีเมื่อก่อนไม่เห็นจะเป็นแบบนี้”

“ไม่ใช่คนชอบพูดอะไรเลี่ยน ๆ น่าจะรู้”

“แล้วทำไมถึงพูดได้ล่ะ”

“เมียจะทิ้ง”

คำตอบของเขายังตรงไปตรงมาเหมือนเดิม แต่ทีไอ้เรื่องที่อยากให้ชัดเจนตั้งแต่แรกเขากลับลัง
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status